op de plaat-popopde plaat -pop op dep Betaalbare tapijtpracht in Meshed's jkollektfc oosterse tapijten. tbeshèrt 'Lintjes' nog in de knoop Prima muziek van 'de dokter' Commentaar Kurhaus Schandaal - - - deodorant eten tot tien Komend wèekeinde veel bollenpracht Emmy Verhey (vanavond op NCRV-televisie) Later modern -| Jetta van Leeiiwen oneens met j leiding VARA I Rechtbankpresident Den Haag gaat Keen TROÜW/KWAHTET VRIJDAG 27 APRIL 1973 BINNENLAND IT5/K7 door Riet Diemer Zenuwachtig Emray Verhey speelt samen met Menuhin. Doorbraak door willem-jan martin rf ',m 1 'I Chuck Berry Op medewerking van de gemeentelijke 'autoriteiten van Den Haag behoeft 'niet meer gerekend te worden als het erom gaat het Kurhaus in Schevenin gen te behouden. De projektontwikke- laars die na overneming van de EMS- boedel Scheveningen wilien saneren, zijn daartoe bereid, mits dat langs de weg van de kaalslag gaat; en dus moet het Kurhaus eerst verdwijnen. Het dagelijks bestuur van de gemeente Den Haag heeft inmiddels laten weten dat naar zijn mening sloop van het Kurhaus de enig aangewezen weg is voor de ontwikkeling van dit deel van Scheveningen. Wie deze krasse taal voegt bij de kort aangebonden toon van ea projectont wikkelaars ('binnen drie maanden ant woord, anderszal weinig opti misme ten aanzien van de toekomst van dit nogal opmerkelijke brok archi tectuur kunnen opbrengen. Zelfs het feit dat de procedure op gang ge bracht is om het gebouw op de rijks monumentenlijst te brengen, mag de voorstanders van behoud van dit ge bouw nauwelijks tot troost strekken prien dt lange duur van de proce dure bouw definitief op de mc 'C plaatsen; gezien O,-- ders, waar de aktie- vu.'.i. r - argumenten nage noeg weerloos bleken te staan tegeno ver de in harde cijfers te vangen argu menten van de saneerders. De ervaring leert dat een gebouw, een monument zonder bestemming moei lijk te handhaven is tegenover andere, zakelijker belangen. Handige en uitge kookte zakenlui weten dat ook en daarom zullen zij geen vinger uitste ken om een nieuwe bestemming te vinden. Maar van een gemeentebestuur mag een andere houding verwacht worden. Het commentaar van B. en \V. van Den Haag. dat het sein voor sloop op groen zette, wordt pas aannemelijk en geloofwaardig als het college eerst een overzicht geeft van alle mogelijkheden vuor een nieuwe bestemming (des noods in de culturele, subsidiabele sfeer) die zijn onderzocht en op welke argumenten die mogelijkheden eventu eel zijn afgewezen. Ais dat lijstje niet tc geven is, moet een dergelijk onderzoek alsnog uitge voerd worden. Over het ultimatum van drie maanden van de zijde van de projektontwikkelaars moet dan nog maar eens nader gesproken worden. Mensen die geneigd zijn, zich van kri tiek op Amerikaanse (wan)toestanden af te maken met de opmerking, dat er in de Sowjet-Unie nog veel méér scheef zit, zuilen weinig moeite heb ben met sinistere berichten en geruch ten die tesamen het nieuws over de affaire-Watergate vormen. En het is waar: in Rusland zou zo'n zaak alleen al hierom niet kunnen voorkomen, omdat daar niet eens een Democrati sche partij voorhanden is, en dus ook geen Democratisch hoofdkwartier, waar afluisteraars namens de regerings partij zouden kunnen inbreken. Maar wie de affaire-Watergate aldus probeert te vergoelijken, doet in feite Amerika onrecht. Immers, door te veronderstellen, dat het optreden van Amerikaanse partij- en regeringsfunc tionarissen beoordeeld zou moeten worden volgens maatstaven, gebaseerd op de toestand in Rusland of welke andere dictatoriaal geregeerde staat ook, stelt men het Amerikaanse poli tieke apparaat in principe op één lijn met dat van een anti-democratisch be wind. En dat is een vernedering die zelfs vele felle critici van de regering- Nixon Amerika niet zouden willen aandoen. Wie Amerika serieus neemt, moet zijn politieke bedrijf op z'n minst meten met de maatstaven, ontleend aan de beste politieke tradities en Idealen van de Amerikaanse samenleving. In dat licht bezien is de affaire-Watergate, al zou maar de helft van wat ons erover aangezegd wordt, waar zijn, helaas een groot schandaal. Het is daarom te hopen, dat het bericht, dat president Nixon aan zijn minister van buiten landse zaken Rogers een rol bij de zuivering van het presidentiële mede werkerskorps heeft toebedeeld, op waarheid berust. Rogers is een politi cus met een lange staat van dienst, wiens integriteit door niemand in twij fel wordt getrokken. Door hem als adviserend heelmeester aan te stellen, zou Nixon de indruk bevestigen, dat hij zijn omgeving eindelijk wil zuiveren van lieden die menen dat sommige politieke doelen ook crimine le middelen heiligen. Helaas is dat een overtuiging waarvan moet worden ge zegd, dat ze, getuige de Amerikaanse politiek in Zuidoost-Azië, in het re cente verleden niet alleen in de lagere regionen van het Witte Huis haar aan hangers heeft gevonden. Daarmee komen we op de president zelf. Als Nixon tegen alle schuldigen in de affaire-Watergate wil optreden, zal hij ook de hand in eigen boezem moeten steken. De gezaghebbende Amerikaanse commentator James Res- ton heeft er terecht op gewezen, dat een zaak als deze alleen kan ontstaan in een bepaald politiek klimaat nauwkeuriger: in het klimaat van ver- Naast Menuhin moet je je wel volkomen geven DEN HAAG 'Als je naast ie mand staat, die zulke geweldige muziek maakt dan ben je wel ge dwongen om mee te doen, om je volkomen te geven' is de enthou siaste reactie van Emmy Verhey, nadat ze dinsdagavond samen met Jehudi Menuhin het dub belconcert van Bach heeft ge speeld in de Rotterdamse Doe len. De NCRV zendt vanavond om 21.35 uur via Nederland I televisie-opnamen van deze uit voering uit 'Dit concert is voor mij do klap op de vuurpijl*. In allerlei toonaarden ver tolkt Emmy hoe ingenomen ze is 'dat ze naast Menuhin mocht staan.' 'Het is iets idioots voor mij, maar dat besefte ik helemaal niet toen ik op het podium stond. Achteraf begrijp ik niet hoe ik het gedaan heb.' Hoe dan ook, de andere avond staat 2e er weer, want woensdagavond werd hetzelfde concert in de Haagse Grote Kerk uitgevoerd en zondag volgt het Amsterdams Concertgebouw- Ze bekent ontzettend zenuwachtig ge weest te zijn. 'En door de zenuwen is het toch anders gegaan dan ik precies wilde. Trouwens ik ben over mezelf toch nooit tevreden. Meestal ben ik nerveus, tegenwoordig. Vroeger was dat niet zo. Dan was het na het eerste concert van een serie over". Uit de reacties heeft ze toch wel kun nen opmaken, dat haar spel goed ont-_ vangen Is. 'Ik lees recensies wel, maar ze interesseren me weinig. Maar ik wil wel weten wat men denkt. En ik wil ook de redenen weten waarom de kritiek slecht is. Je leert meer van slechte dan van goede.' Bovengenoemde spontane bekentenis sen doet een tamelijk gespannen Emmy vlak voor de repetities, die aan het concert van woensdagavond voor afgaan. Menuhin, gestoken in rood-wit ruitjes overhemd, geeft de laatste aanwijzin gen aan het gezelschap strijkers, dat hem begeleidt, het Menuhin Festival Orchestra dat sinds het festival in de Engelse plaats Bath -in 1848 met'hem optrekt-Re clave cin ist -.weet d e:pauz es - öp te vrolijken 'cloór met êeri strijk stok een zaag te bespelen, die na het opbouwen van het podium is achter gebleven. Maar daarna vullen met vaart en enthousiasme de vioolklan ken het oude kerkgebouw. De mae stro, net teruggekeerd van een tour- nee door India, maakt een vermoeide indruk. Voor dit concert is weinig gerepe teerd. Emmy zegt: 'Dat kon niet an ders, maar Menuhin is niet zo'n piete peut om iedere streek te willen veran deren. Als je zijn opvatting begrijpt is het goed'. Daarom is ze in novem ber naar Engeland geweest om het concert door te nemen. In de zomer daarvoor is ze ook geweest, want toen wilde Menuhin weten hoe haar spel was. Ze heeft geen' les meer, maar wanneer ze concerten instudeert, gaat ze nog altijd naar Herman Krebbers, haar leermeester om voor te spelen. Maar omdat zijn opvattingen anders zullen zijn heeft ze dat nu niet ge daan. Over het'algemeen worden de concer ten- met,Menuhin .voor Emmy als "een doorbraak gezien. Na haar succesvolle periode als 'wonderkind' zijn er voor haar een paar rustige jaren gevolgd. Na haar terugkeer uit Moskou en de lessen aan de school van Oistrach heeft ze zich waar moeten maken. Een nu 24-jarige Emmy: 'Na Moskou had ik weinig concerten. Tk had het gevoel, dat ik me telkens moest bewij zen. Ik meende dat ik het echt moest maken omdat ik anders met meer ge vraagd zou worden. En daardoor komt er een te zware druk op je. Toen heb ik ook slechte concerten gegeven.' Maar op het afgelopen seizoen kijkt ze voldaan terug. Dne en twintig con certen heeft ze samen met het Bra bants Orkest onder leiding van Hein Jordan gegeven. En nu heeft ze zelfs een drukke tijd voor de boeg met op tredens met verschillende orkesten en een paar maal naar het buitenland. In augustus za! ze voor het eerst in Parijs spelen (Tsjaichowski's vioolcon cert) samen met het Brabants Orkest Daarvoor doet ze mee aan het festival in Vence in Frankrijk. 'Een heel druk programma', weet ze. In de open lucht worden 's avonds, maar ook 's nachts concerten gegeven van veel soorten klassieke - muziek; maar ook jazz en pop zijn "vertegenwoordigd. In het najaar neemt ze deel aan de serie 'avonden der violen" naast Her man Krebbers en Theo Olof. De serie bestaat uit 14 concerten. Krebbers speelt hei vioolconcert van Brueh, Oiof het concert van Tsjaichowski en Emmy. Verhey het concert! van Men delssohn. Gedrieën spelen as ook een nieuwe compositie van Lucap Vis voor drie violen. Het Frysk Orkost met als dirigent Libor Pesek be.gsleidt dit voornamelijk. En dan kumSlen vervol gens nog genoemd worden.'! het Vara- matinee concert op 15 dnéember en uitvoeringen met Het Nederlands ka merorkest en het Radio i'hilharmo- nisch Orkest tf Ze speelt Bach, Tsjaichowski en Men delssohn, maar aan de moderne com ponisten komt ze weinig t»»e. 'Het is de tendens, de orkesten mpken vaste programma's en dat zijn Ifeze. Maar dat andere komt nog well, komt er vastbesloten uit. 'Ik beaj echt van plan nog eens het vioolconcert van Bartok te spelen'. Als ze terugkijkt op haar] jeugd zegt ze: 'Als je eenmaal zover pent als nu is het wel fantastisch, maar je jeugd is er mee verloren gegasai ik moest altijd studeren, ik kon nobk spelen'. Samen met haar man, toneelspeler John Betets en dochtertje Leontien van bijna .twee jaar vvoogit ze sinds kort in het Noordholiandae Broek in Waterland, in een nieuwbouwhuis. Voor haar geen bestaan vam acht uur studeren. 'Soms drie uur.,' soms twee uur, dat is genoeg. En <fltt hangt af van het klad'. 'Toch vind fik wel, dat ik les nodig zou hebben. Jfliet voor de technische zaken, maar voor de muzi kale. Ik zou best les vvfllen hebben van Menuhin', volgt in etdn opwelling. Vorige week helemaal geen aflevering en deze keer maar een schim van do gezonde drie-kwart kolom, die deze serie anders pleegt in te nemen: het popwezen heeft het momenteel moeilijk met de produktie, dat is duidelijk. Natuurlijk zit er wel het een en ander aan te komen (ik wil nogmaals attenderen op het tweede werkstuk van de Eagles, en zo is er nog wel wat), maar om allerhande mij volstrekt niet duidelijke redenen laat dat allemaal vrij lang op zich wachten. Zo zullen we het dit keer moeten ADVERTENTIE Logisch dat u 6laagt bij zo'n keuze en zulke lage prijzen. oe. PBRZE N SP E CI AI.I5T BINNENWEG 137 bij hoek ROTTERDAM - TELEFOON 010 135 993 rondom p«rkttrg«l«gonh«id denking en wantrouwen jegens het Congres, zijn politieke tegenstanders en de pers dat Nixon zelf om zich heen heeft geschapen. Alleen door ook hieraan een einde te maken kan de Amerikaanse president de affaire- Watergate geheel uit de wereld hel pen. doen me muziek waarover eigenlijk niks gezegd hoeft te worden (een nieuwe verzameling klassiekers van' Church Berry), muziek waarover maar beter gezwegen kan worden (snoeverige elektronische grappenmakerij van Todd Rundgren) en een prima stukje popmuziek uit de koker van DR. JOHN the Nighttripper, een pseudoniem waarachter zoals bekend de studio- musicus Mae Rebennack schuil gaat Beginnen we met de dokter. Zijn nieuwe elpee (in een hoes met illustraties van ene Holmes: kennelijk een volslagen geflipte kladschilder, maar goed, daar gaat het hier eigenlijk niet om) heet IN THE RIGHT PLACE (Atlantic SD 7018). Meer dan opvallend daarop is het ferme aandeel van Allen Toussaint, die 'producete', arrangeerde, zong en speelde. Toussaint is evenals Dr. John afkomstig uit het Zuiden van de Verenigde Staten, de streken rond New Orleans om precies te zijn. Hij begon rond 1960 als een van de 'big shots' van het kersverse Minit-label, bezorgde dit een redelijke serie nationale er. plaatselijke hits en is met de jaren steeds op de een of andere wijze met zijn zuidelijke inbreng in het rhythm-and-blues-wezen present geweest. De laatste tijd lijkt gesproken te bunnen worden van een soort ontdekking van Toussaint door de tweede popgeneratie: Van Dyke Parks bewees hem nogal wat eer op zijn elpee Discover America, voor The Band leidde Toussaint de ongelooflijke blazerssektie die mede voor mij de live-elpee Rock of Ages tot de beste van het vorig jaar maakte, en ook een roep als Little Feat begint getuige haar derde werkstuk Dixie Chicken haar schreden steeds meer te richten naar dat karakteristieke wat broeierige geluid, waarin vooral de kombinatie van basgitaar en bass-drum een belangrijke rol vervult. In het geval van de samenwerking tussen Toussaint en Rebennack valt moeilijk van een (her)ontdekking te spreken. Dr. John heeft nooit anders gemaakt dan New Orleans-muziek, zat daar ook ongeveer in dezelfde tijd ais Allen Toussaint in de studio's. De belangrijkste kant aan deze co öperatie is dan ook meer het gegeven dat door de inbreng van Toussaint het zwaartepunt in Dr. Johns muziek nog verder wegschoof van zijn aanvankelijke Voodoo-achtige benadering, de meer esoterische facetten van de muziek van het zuiden. Natuurlijk blijven invloeden hoorbaar, dat kan niet anders, maar voor het overige is dit een duidelijke voortzetting van de lijn, die Rebennack met de elpge Gumbo enige tijd terug zelf inzette, al ging het toen ook om rythm-and-blues van dik f -• ':pi J-A: in-lï-t rin»hü,_ ru„7* T8!jr VI' "V.Y -""A}i ,0 &«'-!,£' n '.r, I 1 «'jti'lVt ,'t '-Vi' .hl j J tien jaar geleden. Kompakte uiterst swingende muziek, zeer stuwend door het in syncopen 'optreden' van basgitaar en bass-drum, hier en daar een koortje, een stel beheerst en geolied optredende blazers, af en toe een dreigende onweerslucht, kortom: het recept-Toussaint. De dokter past daar prima in, dat was al duidelijk. Van CHURCH BERRY'S GOLDEN DECADE verscheen op het Chess- Iabel het uit twee elpees bestaande tweede gedeelte, 'voljoem toe', zoals dat dan officieel heet (Chess 2 Record Set Stereo 2CH 60023). Die gouden tien jaar betreffen de periode 1955- 1965. De muziek heeft minder met wat je noemt de hits te maken en beslaat behalve door anderen meer bekend geworden nummers (de Rolling Stones deden bijvoorbeeld Carol, I'm Talking About You, Down The Road Apiece en Come On) relatief zeldzaam werk als Merry Christmas Baby, Together We Will Always Be (Chuck Berry op de 'crooner'-toer!) en La Juanda, Binnenin de schitterende uitgevoerde hoes is een komplete discografie opgenomen van de jaren '55 tot en met '65. Nummers, bezettingen, data, plaatnummers, alles staat erin. Een absolute 'must' derhalve voor mensen met belangstelling voor het popverleden. Zo. En zoais gezegd: over Todd Rundgren zouden we er het zwijgen toedoen. Eén opmerking (voor de liefhebbers), zijn nieuwe elpee heet A, Wizard/A True Star (Beatsville BR 2133). Van onze radio- en (tv-redactie HILVERSUM - Jettai van Leeu wen, die sinds janna ri van dit jaar nog maar weinig op het scherm te zien is gewuest als om- roepster van de VABU legt zich niet neer bij het besluit van deze omroep binnenkort /het dienst verband met haar te verbreken. Als reden van dit beëiiKligen geeft zij op, dat de leiding van ,$e VARA van mening is. dat 'haar presentatie zou znn verslechterd. Aan «t haar verzoek met behulp van een r'jj'isseur en ap paratuur daar wat aan i te doen werd geen gehoor gegeven, alfclus Jetta. Om commentaar gevraagd geeft de heer A. Kloos voorzitter van de VA RA, toe, dat de televisid leiding meent dat haar optreden niet:» meer aan de eisen voldoet. 'Er is eert los dienstver band met haar aangeg|an. Zij wordt per kedr betaald. Dit; dienstverband kan men van beiden zijden afbreken', aldus de heer Kloos. Egij heeft inmid dels een brief op zijn^ bureau gekre gen van een advocaat, die Jetta's be langen zal behartigen. Van de zijde van de VJARA wordt op gemerkt, dat er veel j-esp rekken zijn gevoerd met Jetta ort) defee zaak zo goed mogelijk te regalen. Er is een gunstige afvloeiingsregeling getroffen. Jetta deelt echter meq, daar geen ge bruik vaa te willen rAaken omdat ze zich niet kan verenigen met de han delwijze van -de VARii. Ze herinnert aan de ideeëh van da« omroep, die aan dt' kant wil staan wan hen die so lidariteit met de zwaktairen nastreven. .Jetta van Leeuwen is sinds 1961 werk zaam bij de VARA. DEN HAAG Mr. JH. C. Slotema- ker. president van de arrondissements rechtbank in Den Hasg, heeft om ge zondheidsredenen per Y- januari 1974 om ontslag uit zijn anibt gevraagd. Mr. Slotemaker (67), «ie zijn rechter lijke loopbaan in 1948 fcegon als rech ter in de arrondissementsrechtbank Den Haag, werd in 1937 benoemd tot vice-president bij deze-f rechtbank. In 1965 volgde zijn benctéming tot pre sident van de rechtbank in Den Haag. l:htbij 'Geen woorden maar daden' zou een goede typering kunnen zijn voor wat er de laatste jaren over onze koninklijke onderscheidingen te doen geweest is. Nadat er ruim tien jaar lang regelmatig uitspra ken gedaan zijn over de noodzaak om het nogal op rangen en stan den ingestelde decoratiestelsel te moderniseren i s de lintjes-knoop nog steeds niet doorgehakt. Dat wil zeggen dat ook nu weer (van daag ai, want maandag is het ko ninginnedag) een 'oudenoetse' re gen van onderscheidingen uitge stort zal worden: de hogere lintjes waarschijnlijk een paar comman deurs, veel officieren, nog méér ridders en misschien wel een enkel grootkruis maar dat gebeurt maar zelden) zullen wel weer naar de 'hoger' geplaatsten gaan, de gou den, zilveren en bronzen medailles (wel eens oneerbiedig als 'blikjes' aangeduid) zullen vooral terecht komen onder de 'lagere' maat schappelijke rangen. De lintjes- knoop te ontwarren blijft een opga ve voor het (of 'een') volgend ka binet. Om het verhaal in 1962 te begin nen: kamerleden vroegen toen of er niet een systeem van onder scheidingen kon komen waarin uitsluitend 'verdienste' en niet lan ger 'staat, standklasse of maat schappelijk rangorde' bepalend zou zijn. Minister Toxopeus vond dat er wijzigingen moesten komen, maar het wachten was op een rap port 'dat zeker in 1964 komt'. Het rapport kwam in.1965. Trouw 23 december 1965: Een mi nisteriële werkgroep heeft deze week aan de Koninkrijksminister raad een aantal conclusies voorge legd over de herziening van het decoratiesysteem. Het Koninkrijks kabinet zal hierover binnen afzien bare tijd een standpunt bepalen heeft minister Cals gisteren in de Tweede Kamer gezegd. '26 jan. 1966: De lintjesregen van de komende 30 april zal de laatste in oude stijl zijn. Vólgend jaar kan een lintjesregen-nieuwe-stijl verwacht worden (minister-presi dent mr. Cals in de Eerste Kamer; hij kondig e een 'duidelijke ver nieuwing' aan nog in de lopende kabinetsperiode') 5 mei 1967 Alle ere-medailles in de orde van Oranje;Nassau zullen worden afgeschaft volgens een wetsvoorstel dat, naar oud-minister Vondeling heeft onthuld, klaar ligt voor indiening bij de Staten-Gene- raal. Het kabinet-Cals heeft het voorbereidjuist vóór de val van dii kabinet was het advies van de Raad van Staten binnengekomen. 19 december 1967: De jaarlijkse lintjesregel zal wellicht in 1969 ge heel vernieuwd zijn. De Konink- rijksministerraad heeft reeds de hoofdpunten voor een nieuw deco ratiestelsel vastgesteld De veran deringen vereisen nog wettelijke voorzieningen en daarom zal aldus premier De Jong in de Tweede Ka mer, de lintjes-regen 1968 nog vol gens de óude regeling plaatsvin den. 6 maart 1969: Het ziet er "morden- teel nog niet naar uit de de lint jesregen op Koninginnedag (30 aprilanders zal uitvallen dan in andere jaren. Vorig jaar deelde premier De Jong in de Eerste Ka mer mee dat al besloten was het onderscheid in maatschappelijke standen bij de toekeming van on derscheidingen te laten vervallen. Deze week verduidelijkte hij in de Senaat het regeringsstandpunt: de bronzen, zilveren en gouden ereme dailles, behorende bij de orde van Oranje-Ncssau zullen vervallen. Maar er zitten nog vele haken en ogen aan het decoratiestelsel en de regering is er nu nog. niet uit. 3 april 1969: In afwachting van een nieuw wettelijk vastgelegde decoratieregeling zijp er voor de regering momenteelonvoldoende redenen het beleid ihzake het toe kennen van koninklijke onder scheidingen drastisch te wijzigen. Dit heeft premier De Jong geant- ivoord op vragen van het kamerlid Vondeling (PvdA). 29 april 1970: Vandaag valt tóch weer de lintjesregen oude stijl op zo'n 2500 Nederlanders 'He laas' zei minister-president De Jong op 10 februari in de Eerste Kamer, 'zullen ook dit jaar dus nog medailles worden uitgereikt'. Het voorbereiden van een wetsont werp voor het wijzigen van het de- coratiebeleid vergt meer tijd dan aanvankelijk werd verwacht. De regering hoopt binnen niet al te lange tijd dit wetsontwerp bij de Staten-Generaal in te dienen'. Maar het wetsontwerp is er nog niet. 2 augustus 1971: De nieuwe minis ter van binnenlandse zaken be raadt zich over herziening van ons deerlijk verouderde decoratiestel sel. Het is een van de zaken die hij van zijn voorganger, mr. Beer- nink, heeft mogen overnemen, ter wijl deze"het weer als erfenis van hst kabinet-Cals heeft aangetrof fen. Minister Geertsema zal zijn definitieve standpunt naar ver wacht wordt in de toelichting op de begroting voor 1972 bekend ma- ktm(.Binnenlandse Zaken en rijksvoorlichtingsdienst weten niet méér te melden dan dat er me ningsverschillen in de ministerraad waren en ook technische moeilijk heden bij de uitwerking. 29 april 1972:.het eerste wat op valt is dat, ondanks de al jaren oude en steeds weer herhaalde voorspellingen dat er verandering zou komen de opzet nog dezelfde is. 28 april 1973:. Een lezeres van Ariadne is ook maar een mens, vertrouwt dit liandwerkmaandblad den volke in een advertentie toe. Toch verschil len die lezeressen, afgaande op in die annonce afgedrukte cijfers, van 'gewone* vrouwen, al was het al leen maar omdat ze wat meer deodorant gebruiken dan hun niet- Arïadne-lezende seksegenoten: 72 proeent spuit, rolt of dept zich er vaker dan twee keer per week mee (tegen 59 proeent van de andere vrouwen), S procent gebruikt het één of twee keer per week (9) en 1 procent niet eens éénmaal in. de maand. Die zijn dan zeker doorlo pend verwoed aan het handwerken, hoewel ze in dat geval toch eigen lijk meer transpiratie-beheersend spul nodig zouden hebben. In samenwerking met het voorlich tingsbureau voor de voeding gaat Albert Heyn voor 64 van zijn pro- du kten de voedingswaarde aange ven in de vorm van punten. Voor koolhydraten en vetten kan het bedrijf echter geen punten op geven, daar de hoeveeheid die mensen van deze stoffen nodig hebben afhankelijk is van de dage lijkse lichamelijke inspanning die wordt verricht Het bedrijf gaat ervan uit dat elke volwassene dagelijks voor tien punten nodig heeft aan eiwitten, vitaminen en mineralen. De pun ten worden voorlopig in de win kels openbaar gemaakt. In septem ber wellicht ook op de verpakking. ©PIB CflftKMSIK 'Ik bedoelde, dat je er maar eens een nichtje over moest slapen, Simo- kins DEN HAAG Op ^de Keukenhof te Lisse staan narcissen, hyacinten en vele bomen en heesters in bloei. Ook de tulpen vertonen- zich in steeds meer variëteiten, aldüs het bollen en bloemenbericht van het nationaal bu reau voor het toerisme. Op de bollenvelden-* in Zuid-Holland zijn de laatste narcissen nog te zien. Door het goede weer van de laatste tijd zullen de hyacinten dit weekeinde vermoedelijk voor hpt laatst in bloei staan. Het beeld vam de Zuidhollandse bollenvelden zal volgens het bureau worden beheerst door de vroege tul pen, die in bloei staan. Dit en het volgende weekeinde zal de bollen streek vermoedelijk op zijn mooist zijn. In Kennemeriand staan de hyacinten in bloei, evenals de tulipa's. De ver schillende showtuinen zijn al interes sant, doordat veel sierbomen en -plan ten bloesem dragen. In het gehele gebied van de kop van Noord-Holland staan de laatste narcis sen te pronken. Vroege tulpen en hyacinten bepalen in deze streek voor 'n groot deel het bloesempatroon. Bij Egmond binnen bloeien de blauwe druifjes. Op 28, 29 en 30 april zullen tienduizenden weer de bekende bloe- menmozaieken van Limmen kunnen zien. In Zeeland staan ongeveer 120 hecta ren pruimenbomen in bloei. De pro vinciale Zeeuwse WV heeft een spe ciale bloesemroute over Zuid-Beveland uitgezet

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Trouw / De Rotterdammer | 1973 | | pagina 7