Erg leuk avondje
uit bij Gerard Cox
en Frans Halsema
1 e hypotheek tot 130%
H. H. M. REYNEVELD, tel. 05760-34176
sfsi
llilii
maar bereiken via
lachen, amusement
Trefzeker inspeieh op massapsychologie van verontruste middengroepen
VOORDELIG EN VERTROUWELIJK GELD LENEN.
ftRQl^/KWARTET ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1973
j'Wil je wat voor hen veranderen, dan moet je met het onderwijs beginnen'
BEVNiENiLAiND /KiUiNST
•TPJ\OUS9/K13
door Aukje Holtrop
Onderwijs éérst
Ze lezen't niet.....
'Wat je zegt dat ben je zelf'
Netty Rosenfeld: ik kom alleen maar naar een forum als ik een paa-:
jongeren mee mag nemen
Niet zo groot..
door Ber Hulslng
Afgeleerd
Geen heiligen
door P. L. van Enk
LAGE LASTEN GEEN AFSL. PROVISIE GUNSTIGE VOORWAARDEN
Mr. H. van Riel: egoïsme is de
mensen duidelijk meegegeven
Dieper
Drees
Stembus
1BBW
■iwiji
isSiisii
Wiegel: eenvoudige klare taal
Eerste buitenlandse trip
Danstheater
Hans Bouma-Met andere woorden
UiTGEVERSMAATSCHAPPJJ KOK
KAMPEN
i
26 110 148 137 5 92 66 101 15 28 155
echt leren kénnen
JCORTENHOEFWat is een werkende jongere? Ik wist lie"1 niet, ik Jiad er nooit, bij stilgestaan.
■T?oen ik er voor bet'eerst bewust over boorde, raakte ik verbijsterd om wat er allemaal speelde.'
jNietty Rosenfeld, radio- en televisiemedewerkster, wilde na een radio-interview met een werkende
jongere, meer te weten komen. Zij vroeg en kreeg van GRM een studieopdracht om 'kennis en erva
ring op te doen omtrent de levens- en werkomstandigheden van werkende jolngeren.' Die studie is nu
ai en het resultaat is een brochure 'Ze bestaan echt.Handleiding voor televisiemakers om de
u/eg te leren kennen inliet werkende jongeren-labyrint.' i
Die brochure (voor drie gulden ver- --
lirijgbaar bij het weekblad Vrij Ne
derland) bestaat uit drie delen: eerst Tl/ Don hen allppn
iakelijke informatie over de werkende 1 M Ral 1 ,lc" CillOCI I
«jeugd, hun onderwijsmogelijkheden
en vormingsplichten en. de vakbonden
niet hun jongerenafdelingen. Daar
naast bevat de brochure een;verslag
uan de ervaringen die Netty Rosen-
flïld opdeed als tijdelijke fabrieksar
beidster in een drop- en in een koek-
fa briek.
Riuim twee weken werkte zij daar en
di it was ruim genoeg om een onverge
telijke indruk te maken: 'Ik vond het
ve rschrikkelijk, mijn weerzin om er-
héén te gaan werd iedere dag groter,
ooi: al wist ik hoe ontzettend tijdelijk
hei allemaal was. Toch beschouw ik,
erqp terugkijkend, die weken als da
iearzaamste, een realiteit, waaraan
geai ontkomen was. Gek is dat eigen
lijk. want naast het uitputtende werk
bestond die werkelijkheid voor éen
groet deel uit een niet te beschrijven
netwerk van spanningen enfrustra
ties i die mede bepalend zijn voor hpt
arbeidsklimaat'.
Om de indrukken die ze in de fabriek
opdeed, aan te vullen plaatste Netty
Rosenfeld oproepen aan weckende
jongeren om haar te schrijven over
van alles wat hen bezighield, over
vrienden en vriendinnen, vrijetijdsbe
steding,. het vormingsinstituut, de ou
ders. Die oproepen leverden 640 brie
ven op 'en dat was erg veel. Vooral
omdat i'ïetiy Rosenfeld in de fabrie
ken gemerkt had dat de meisjes wel
naar ve rhaien luisterden, maar zelf
moeilijk tot praten kwamen.
Uit die Ibrieven kwam we! een duide
lijker be eld naar voren van de situa
tie waari) i werkende jongeren (er zijn
zo'n 3001)00 vijftien- tot achttien-jari
gen die sniet meer op school'zitten
maar wenken) verkeren, de narigheid
die ze dagelijks moeten verwerken, de
grauwheid, hun isolement, de uitzicht
loosheid vs in hun bestaan.
Netty Rosenfeld: 'Veel jongeren vin
den het ja'miner dat ze zo snel van
school zijn .afgegaan. Ze gaan dan met
hun vijftiende eraf, zijn blij dat ze
kunnen wei-ken, maar komen eigen
lijk van de. ene onderdrukking in de
andere tereUiit, alleen krijgen ze er
nu geld voor. Later krijgen ze dan
spijt en villen, dan toch wat leren.
Maar een avondschool is zwaar, hoor.
vooral na zo'n lange dag op de fa
briek. Je zou daarom mogelijkheden
'overdag moeten hebben om die 'spijt
optanten' alsnog een kans te geven.
Ouders proberen ze wel op school te
houden, maar die zijn machteloos.
Er zijn zoveel redenen om de pest
aan school te hebben. Als je niet mee-
kan, en dat elke dag weer merkt, dan
wil je er zo gauw mogelijk af. Daar
om mijn zegen aan al die projecten
die voor dat soort kinderen de school
wat prettiger willen maken. Wil je
echt wat veranderen voor deze jonge
ren, dan zul je volgens mij eerst het
onderwijs en de onderwijzers moeten
veranderen en dat zal me wat moeite
kosten, dat kan niet in één dag. En
daarna kun je proberen om die jonge
ren tot hun achttiende op school te
houden. Dat is de volgorde, eerst het
onderwijs en dan de leerplicht'.
Het boekje gaat tenslotte ook in op
wat de televisie voor werkende jonge
ren kan doen en doet. Uit kijk- en
luisteronderzoeken is duidelijk geble
ken dat werkende jongeren niet bij
voorkeur naar zware informatieve pro
gramma's kijken en luisteren. Als je
deze grote belangrijke groep wilt be
reiken, zul je hiermee rekening moe
ten houden. Het is net als met al het
geschrijf over werkende jongeren: het
gaat over hen. maar zelf zullen ze het
meestal niet lezen. Net als de brochu
re van Netty Rosenfeld: 'Ze zouden
het best kunnen lezen, maar ze doen
maar io is het hu eenmaal. Als je
moet kieaen tussen TBOS en VPRO,
dan kies je de TROS. Behalve als er
'AU in the family* is natuurlijk, want
daar kun je om lachen'.
Via lachehi, amusement rijn werkende
jongeren te. bereiken en daar moeten
televisiemakers rekening mee houden.
Hebben ze. gereageerd op de brochu
re? 'Nóu, stiet erg. Ik kan ook moei
lijk roepen: kom, aan de slag nu, hup
vooruit! IK heb ze wat dingen laten
■zien, die ik graag wilde weten. Die
studie heeft met mijn nieuwsgierig
heid te ma&en. Wat ze ermee doen, is
hun zaak.
Bovendien,- ze hoeven mij er niet bij
te betrekkten, ik ben geen amuse-
mentsmens. Ik ben geen moppenbe-
denkster, kan geen muziek of sketch
maken; ik-moet er niet aan denken,
dat is mijn» werk niet. En dat is wel
nódig, hoor, voor dit soort program
ma's waar >een mens om lachen kan.
En -je moet grote kennis hebben van
de groep wiaar je het voor doet, Wij
hebben noga! eens de neiging om'te
denken: zo en zo moet het, want zo is
het goed voor de werkende jongeren.
Dat slaat nergens op'.
CTTl
Foto: Flip Dronkers
Dit soort programma's zouden niet in
de eerste plaats informatief moeten
zijn. 'En je 'moet ook niet zo'n groot
onderwerp memen, zoals dé, vakbonden
en dé bazen. Solidariteit, tolerantie,
dat zijn belangrijke dingen endat
zijn ook hanteerbaarder onderwerpen-
dan de bazen. En solidariteit is zo
ontzettend belangrijk, daar draait al
les om. Het klinkt pathetisch, dat
weet ik, maar ik denk dat het alle
maal pas eeri; beetje beter gaat in de
wereld als er-meer solidariteit is'.
Zulk soort programma's zouden bij de
werkende jongeren het bewustwor
dingsproces kunnen versnellen. Een
begrip overigens waar Netty Rosen-.
feld wat vraagtekens bijzet 'We roe-
het niet. Ërr het is ook eigenlijk niet V pei} het allemaal, hoor, ik ook. Maar
i 'n 11'ht mndtAn nm rlnti lie tn tnoi*lrnnrlis
voor hen geschreven. Ze lezen Pep,
stripverhalen, dat is makkelijk. Ze
zijn ontzettend moe na zo'n dag, moet
je denken. Ze hebben niet geleerd om
moeilijke dingen te lezen. Als zé wat
anders zouden lezen, zouden ze ook
niet in de fabriek staan'.
Zo is het ook met televisieprogram
ma's: 'Je kunt er wel over zuchten,'
wat moeten wie dan, als die werkende
jongeren bewust worden? Wie bege
leidt dat, wat gebeurt er? Stel, dat ze
weten wat er aan de hand is, hoe hun
positie werkelijk is en dat ze dan toch
aan het werk moeten?
Bewustwording is noodzakelijk net als
leerplicht, maar wat dan? Wie vormt
dat? De jongeren moeten opgevangen
worden, maar door wie? De vormings-
leider? Dat kan zo'n man niet, daar is
hij niet op voorbereid. Nout dat kan
een hele moeilijke periode voor die
jongeren worden. Wij kunnen' naar
psychiaters die ons bewust maken en
ons begeleiden, maar wat kunnen zij?
Ik weet het allemaal niet. het heeft
alles met verdraagzaamheid te maken.
Zodra die jongeren gaan roepen en
schreeuwen, roepen wij: boud je bek.
Dat hob je gezien bij dat Brandpunt-,
programma over werkende jongeren,
waarbij de jongeren in opstand kwa
men. Ontsteltenis bij de toeschouwers
vanwege dat gedrag. Datzelfde heb-.ik
eens in een VARA-programma gezien,
vlak voor de laatst? verkiezingen.
Hans Kombrink stond te praten op
plaatsen waar veel werkende jongeren
bij elkaar rijn, fabriekshallen, een dis
cotheek cn hij stond daar te praten..
Maar hij was nergens, ze luisterden
nauwelijks, gaven een grote mond te
rug.
Hans Kombrink werd overspoeld en
dat is de werkelijkheid. Zijn taai-
deugde riiet. en toch stond hij ontet-
tend zijn best te doen, zijn bedoelin
gen waren uiterst integer. Dan kun je
met je handen in het haar gaan zitten
en roepen: laten ze luisteren, maar je
moet aan de slag. Zo van: nou, voor
uit, dat weten we weer. Dat program
ma met Kombrink, dat is in een la
verdwenen, daar is niets mee gedaan
verder'.
tectuelen vandaan die over wakende
jongeren gelezen hebben. Net als die
heiligverklaringen van de arbeiders,
hoor.
Je moet niet zoveei verwachten van
de mensen, en dus ook niet van de
werkende jongeren. En je moet rustig
kunnen zeggen, dat ze soms verschrik
kelijk zijn. Het is net zo met die lief
dadige houding. Dat komt van vrou
wen die het goed bedoelen, maar die
geen idee hebben over wie het gaat.
Daar staat in de brochure een goed
voorbeeld van: een avond georgani
seerd door yrouwen die het beste
voorhadden, maar het moeilijker vom
den mét werkende meisjes te praten
dn óver ze'.
AMSTERDAM Het nieuwe, lang
voorbereide, programma van Frans
Halsema en Gerard Cox, dat wij don
derdagavond in Klein Bellevue beleef
den, heet 'Wat je Zegt dat beri je
Zelf'. En wat zij zelf zeggen dat zij
zijn. in hun openingslied, met wat
zelfspotvlot, talentvol, onderhou
dend, toch gewoon gebleven zijn ze
ook.
Michel van der, Plas heeft een stel
goede dialogen, of sketches 'op Hun
lijf' géschreven en elkaar mooi aan
vullend, met een lakonieke humor en
..aardige typeringen maken ze daar wat
van. Zij bespotten de onbenulligheid
"i bekende 'kwissen'; Gerard is een
'»ische Culturele attaché, die Frans'
pen or v.en niet begrijpt.
.«*.<~.n 'a- verjaarde hoplie-
uj' neringen op te
l* i ;<rrij en ze krij-
ge,v rue; <>af 1 aan het yel
len en caaon-zingen na een les in
groeten en platte knopen en zo. Dan
is er een kostelijke parodie op de
Vondeliaanse. wijdlopigheid van het
maar praten en niks doen. Ze zingen
ook samen, een zotte Spaanse copla
bijvoorbeeld' over een uitgetelde pie
rewaaier uit Schagen; of een lief iro
nisch liedje voor een mevrouw in de
zaal; en van de witte kerst, zoals dat
dan in films gaat. Frans heeft alleen
een lied over een jongen en een meis
je, die stil willen, yrijen in de natuur
en dan, als in de films, begeleid wor
den door violen, een koor en kerk
klokken (op de band), en een gevoe
lig Ik Mis, een van de beste liedjes,
die over het algemeen niet zo sterk
zijn. Gerard Cox maakt een geweldig
nummer van herinneringen, en een
hommage, aan Lou Bandy, die hij
nooit-zag, naar hij zingt, maar die hij
toch best imraiteert, vooral ook als
conferencier met de moppen.Zo
maakte Lou dat ook.
Ze hebben vooral óp het prettige ver
maak gemikt en er wordt wat afge-
lachen en ze lieten daarom het ca
baretachtige aanpakken van proble
men nogal links liggen (ofschoon ze
dat toch ook wel konden). Maar zoals
zc 't nu doen valt het (mij) niét'eens
zo best. Ze hebben het net even te
veel over homo's, want zo belangrijk
cn belachelijk zijn die nu ook weer
niet. En ze worden een enkele keer te
grof. Ze mogen het best een keer. over
een scheet hebben, maarals dat
woord zes keer leuk moet lijken,
word*'het kinderachtig. Met hun kri
tiek op het publiek (niemand Is hon
derd procent) zitten ze wel weer
goed, maar het nummer is te lang,
het meeringertje is' te plechtig, een
geschikt laatste nummer is het niet
Het wordt een taai uitsmijtertje, na
een erg leuk avondje uit. Frans Ehl-
hart, aan de piano, Tijmen Hoolwerf,
gitaar en Jan van der Voort, basgi
taar, zijn beste begeleiders!
Werkende jongeren zijn geen heiligen
en het moet gewoonerkend worden
dat ze zich soms ellendig gedragen.
'Die heiligverklaringen zijn ontzetten
de flauwe: kul. Die komen van intel-
Dat verslag is een uiterst treurig
stukje geworden: al die goedwillende
mensen met hun voorgekookte ideeën
over wat werkende jongeren zijn. 'Ik
had ook van dat soort ideeën toen ik
de fabriek inging, maar dat heb ik af
geleerd. Ik deed het gewoon vaak fout
merkte ik. Ik wordt vaak gevraagd
voor forums, maar dat doe ik niet. Ik
ga alleen als ik een paar jongeren
mee kan nemen. Ze hoeven mij ten
slotte niet te leren kennen, want ik
ben geen werkende jongere.
Ach, er is een werkende jongere-mo-
de. En ais iedereen nou wilde probe
ren om die jongeren echt te leren
kennen, dan zou ik zeggen: OK, ik
kom met ze mee, want daar wil ik
wel bij helpen. Maar op zo'n avond
kun je niet buiten die jongeren zelf.
Ik wil niet dat gezeur óver ze,dat
mooie plannetjes maken voor die wer
kende jongeren. Altijd dat gepraat er
over, probeer ze tc Ieren kennen'.
egoïsme
Dc WD gaat niet al te zeer gebukt onder het juk van liet kabinet-Den Uyl. Wiegel houdt weer een
toernee door hef: land, voor volle zalen, die hem zoals mr. H. van Hiel tot diens verbazing zegt te
hebben vastgc steld avond aan avond staande ovaties brengen. Nieuwe leden stromen toe, de opinie
peilingen wijz»en uit dat de WD ook in de kiezersgunst stijgt. Alle reden dus om er weer een mooie
dag van te unal'cen, wanneer vandaag de partijraad van de WD in Utrecht bijeenkomt.
Waar haalt Wiegel zijn succes van
daan? Van Riel, die zijn ogen toch
heus niet in zijn zak heeft, moest vo
rige week oja een Zuidhollandse
bijeenkomst van i de Arjos toegeven
dat hij het ook - niet weet Hoogstens
mag wat hem bletreft worden gecon
stateerd dat de jongeheer blijkbaar
trefzeker inspeelt op de massapsycho
logie van verontruste middengroepen
die zich kennelijk welbevinden bij
Wiegels themati'. k van het 'balen,
hebben en houden i', om een uitval van
Aantjes naar de 1 'VD te citeren.
Wiegel buit die t hematiek tot de bo
dem uit, tegenwoordig door de be
leidsvoornemens v an het kabinet-Den
Uyl die de burger geld kosten tot
wanstaltige propoö ties op te blazen en
er vervolgens furie «is tegen te keer te
gaan. Zo heet het plan van het kabi
net om volgend jaar dc normale pro
gressie in de loon- en inkomstenbelas
ting niet terug tigeven 'stiekeme
diefstal, ofschoon d it voorstel in de
miljoenennota open en eerlijk aan het
parlement is voorgel'egd. De verdubbe
ling van de huurwaarde van het ei
gen huis heet 'bitter onrecht', dat
vooral de kleine man treft Een kind
kan uitrekenen dat het plan van het
kabinet de laagbetaalde eigenaar van
een klein huis slechts enkele tientjes
per jaar kost en de goedbetaalde eige
naar van een duur huis enkele dui
zenden. -
Dd kleine man kan ook op Wiegels
innige ontferming rekenen wanneer
het gaat om de accijnsverhoging
met bijna vier; cent per liter op
benzine. 'Juist die auto is zeker voor
mensen met lagere inkomens zo be
langrijk om er 's zaterdags en 's zon
dags met de kinderen mee op uit te
trekken', jammert de VVD-leider. Een
eenvoudige berekening had hem kun
nen leren dat een weekeind-tocht van,
zeg vijfhonderd kilometer, de laag be
taalde in een goedkope, zuinige auto
volgens de plannen van Den Uyl
hooguit 1,50 extra zal kosten, maar
de duurbetaalde man in een benzine-
slurpende slee natuurlijk heel wat
meer.
Wiegel verbergt hier kwalijk dat zijn
erbarmen, bij alle geweeklaag over de
kleine man, in werkelijkheid naar de
grote man uitgaat Hetgeen trouwens
ten duidelijkste blijkt uit het feit dat
zijn tegenvoorstellen vooral zullen
snijden in de welzijnsvoorzieningen
en ontwikkelingsuitgaven. Prof. dr. J.
Pen heeft deze week in Het Parool
geschreven dat 'gedempte geluiden' op
hun plaats zijn bij het beschrijven
van de eerste begroting van Den Uyl,
maar Wiegel die Pen in zijn ver
kiezingscampagne veelvuldig en wel
lustig heeft geciteerd doet het met
luide kreten. Kreten die elke vorm
van argumentatie missen en door be
dachtzamer lieden gemakkelijk zouden
kunnen worden doorgeprikt, ware het
niet dat Wiegel zo iemand, zodra deze
daartoe een poging onderneemt, on
middellijk het woord ontneemt door
met luide stem: 'Volstrekt onjuist,
volstrekt onjuist' te roepen.
De eenvoudige, klare taal. van Wiegel
gaat er bij de 'verontruste midden
groepen' waar Van Riel het over had,
in als honingkoek; ze komen in drom
men op hem af. 'Het egoïsme is de
mensen duidelijk meegegeven', zei
(ADVERTENTIE)'
mogelijk
tot 22.00 uur
bereikbaar
Van Riel vorige wóek op de Arjos-bij-
eenkomst, waar hij tegen de studen-
-tenpredikant J. M. van Minnen de
prestatie moraal verdedigde. Wiegel
mobiliseert dat egoïsme waar hij kan.
Het zou overigens te simpel zijn, te
menen dat zijn bewonderaars zich al
leen in bezit en inkomen bedreigd
voelen. De onzekerheid gaat blijkbaar
dieper, zoals blijkt wanneer zich, met
de middengroepen, linkse militanten
onder zijn gehoor mengen. Dat was
deze week tijdens een spreekbeurt in
Amsterdam het geval. Het linkse ge
joel en geschreeuw, de maatschappij
kritische interrupties en tegenwerpin
gen deren Wiegel niet in het minst,
hij gebruikt ze integendeel om in het
oog van zijn volgelingen nog' fatsoen
lijker, guitiger en staatsmannelijker
voor de dag te komen.
Wordt hem, door een niet goed inge
licht en wat afgunstig persoon voor
de voeten geworpen, dat hij een duur
huis aan de Leidsegracht bezit, dan
antwoordt Wiegel, zeer ad rem en al
lerminst-. onterecht: 'Wie heeft een
huis aan de Leidsegracht gekocht? De
heer Lammers, meneer de voorzitter*.
De? interrumpant gaat af. Wiegels pu
bliek beloont hem met een donderend
applaus.
Minder onschuldig is wat volgt als
zijn oppositie Wiegel uitdaagt, het be
wind van Allende te beoordelen. Hij
roept: 'Degenen die nu schreeuwen,
kunnen dat doen omdat wij in een
vrij land leven.' Achter zo'n kreet
gaat al een wereld van akelige sugge
sties schuil. Helemaal bont maakt
Wiegel het wanneer hij een papiertje
voorleest waarop een man uit de zaal
- zijn toetreden tot de WD motiveert
Wiegel leest voor en zegt dan: 'Ik zal
zijn naam maar niet onthullen, want
we moeten tegenwoordig voorzichtig
zijn met de veiligheid van personen.'
Dat voor zoiets een applaus kan op
gaan, stemt tot grote somberheid.
In het geweld van deze grove midde-
leri gaat het geluid van Drees,- leider
van DS'70, de andere oppositiepartij,
natuurlijk teloor. Drees blijft, ook in
de oppositie, een man met een eng
wetenschappelijk geweten, wie het
verre is zulke onzin te debiteren als
de propaganda-machine van de WD
produceert. Drees' stem is trouwens
al te hees en te zacht en zijn toepetje
helpt hem niet: bij de onstuimige
groei van de VVD blijkt DS'70 dat
vandaag eveneens congresseert in
de opiniepeilingen bijkans te zijn
weggevaagd.
Intussen is dc actie van Wiegel niet
geschikt om op 9, 10 cn 11 oktober
bij de algemene beschouwingen over
de miljoenennota het kabindt-Den
Uyl uit het zadel te wippen. De ver
halen waarmee hij nieuwe scharen
kiezers achter zich verenigt doen KVP
en ARP niet verlangen naar herstel
van de betrekkingen met de WD.
Wiegel lijkt dat op de koop toe te ne
men. Hij heeft zich er aliang bij neer
gelegd dat het kabinet de slag om de
eerste begroting zal overleven. Hij
mikt op de verkiezingen voor gemeen
teraden en provinciale staten van vol
gend jaar, waarbij de contouren van
'een nieuwe meerderheid' zichtbaar
mo-ótcn worden. Het is niet onmoge
lijk dat die strategie min of meer zal
slagen. Dat de WD de KVP in groot
te voorbij zal streven lijkt zelfs waar
schijnlijk.
Maar zelfs wanneer de 'nieuwe meer
derheid' van de oude coalitie van de
vijf (KVP, VVD, ARP, CHU cn
DS'70) weer boven de horizon zou ko
men, zou dat slechts een theoretische
meerderheid zijn omdat Wiegel dan
nw
eerst zou moeten proberen, de confes
sionelen weer voor zich te winnen.
En dc kansen daarop dalen naarmate
zijn aanhang toeneemt
DEN HAA GHet Nederlands Dans
Theater begint vandaag aan zijn eer
ste buitenlandse toernee. 's Avonds
•wordt opgetreden in het Westduitse
Emden in het Stadsthéater. De vol
gende dag vliegt het gezelschap naar
Boedapest, waar het deelneemt aan
het Festival met voorstellingen op 2,
3 en 4 oktober. Het is voor het eerst,
dat. het Nederlands Dans Theater in
Hongarije optreedt In het kader van
het Steirischer Herbst-festivai wordt
op 7 en 8 oktober gedanst in het
Opernhaus in het Oostenrijkse Graz,
waarna het ensemble naar Den. Haag
terugkeert
De programma's voor deze buitenland
se voorstellingen vermelden de ballet
ten: Circles van Glen Tetley, Fugitive
Visons van Job Sanders, Moves van
Jerome Robbins, Concerto Grosso van
Charles Czamy, Septet extra en Gros
se fuge van Hans van Manen, After
Eden van John Butler en Sunday Pa
pers van Cliff Keuter. Voor deze toer
nee hoefde het gezelschap geen extra
subsidie bij de overheid aan te vra
gen.
(ADVERTENTIE)
Hans Bouma-In de schaduw van God
Paperback/5,90
Eeri tiental voor de NCRV uitgesproken avondoverdenkingen van deze
predikant-dichter. De auteurstelt een reeks bijbelse gegevens.ean de
otde, die doorgaans geringe of slechts eenzijdige aandacht
ontvangen. Iedere overdenking wordt met een lied var. deschrijver
afgerond.
Dertig belijdenissen
Paperback/4,95
Een nieuwe toonzetting van vertrouwde thema "sals: uitverkiezing,
eredienst, opstanding, hoopvol sterven. Maar ook belijdenissen ever
de verantwoordelijkheid van de mens voor desehepping en de positie
van Israël.
Drs C. H. Koetsier - Die de verdrukten recht verschaft
Op zoek naar een kerk van de armen in Zuid-Amerika
Paperback 7,50
Een boeiend verslag van de strijdende kerk in Zuid-Amsrika, die staat
voor da geweldige uitdaging zich duidelijk to stellen aan de kant van
de armen en rechtelozen. De auteur bezocht hjervoorzes landen.
Ds R. Kaptein,-Het huwelijk zonder kinderen
Paperback/8,90
Een metgrotadeskundigheid en pastorale bewogenheidgeschreven
boekje over het kinderloze huwelijk.
Drs Paul Oskamp - Liturgische broedplaatsen
Paperback/11,90
De auteur bezochtvcrschillende diensten overal in Nederland die,
opvielen vanwege hun liturgischevormgeving.Ziin bevindingen vindt
u in dit boek neergelegd. Een uiterst actueel boek voor alien die op
enigerlei wijze bij de kerkdienst zijn betrokken!
Deze boekenzijn in de boekhandel verkrijgbaar
Wi
;"J'
