15
i
I
Knip of nie knip nie?
McNamara:
eerste eis
is land
hervorming
ÉtflS
|1®
'Mi
JROUW/KWARTET ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1973
BUITENEAlND T11/K21
door Koos van Weringh
msvsmmmmigm
mé"
fes#
tlisi
«g
ÜiüilSf^
s*ssr
-£?Afi/-73
Spotprent over Den Uyl in Die Transvaler: 'knippen of niet knippen'.
Geen verlegenheid
te#
iiSM
De uitvoerige aandacht die McNamara, president van de Wereld
bank, in zijn rede in Nairobi heeft besteed aan de kleine boer
in de ontwikkelingslanden, had een paar nuchtere redenen: de
wereldvoedselsituatie en de verdere verpaupering van het plat
teland die tot een rampzalige toeloop op de steden leidt.
Wij liebben een paar passages uit McNamara's rede afgedrukt
naast dit artikel van Rob Smit Duyzentkunst van de Aktie
Colombia. Want wat de president van de Wereldbank voor ogen
staat is precies datgene waar de boeren iri Colombia voor
vechten.
door Rob Smit Duyzentkunst
In de Latijnsamerikaanse staat
Colombia, ingeklemd tussen Bra
zilië, Venezuela en Ecuador en
vastgeplakt aan het smalle Pana
ma, is in nog geen twee jaar tijd
een massale volksbeweging opge
komen, Het is de organisatie van
boeren; de meest achtergebleven
groep in Colombia.
De Colombiaanse boerenvakbeweging ANUC is een van de voornaamste oppositionele machten in Co
lumbia geworden. Zij weert zich tegén pogingen van het behoudende bewind de zeer betrekkelijke lots
verbetering van dc boeren terug te schroeven. Op deze foto Colombiaanse boeren bijeen op een ANUC-
vergadering.
Wetsverkrachting
De basis
ZUID-AFRIKA ié SR" KRITK
MAAR LUISTERT ER NIET NAAR
De Nederlander, die Zuid-Afrika
bezoekt, begeeft zicli in een nete
lige situatie. Hij komt immers
uit een land, waar de kritiek te
gen ZuidiAfrika niet van de lucht
is. Juist omdat Nederland ais een
'stamland' woédt gezien, wordt
die kritiek hoog opgenomen.
Sommigen deelden mee er enigszins
verdrietig van te worden, terwijl an
deren zich buitengewoon fel teweer
stelden en in de tegenaanval gingen.
Of ik even maar wilde vertellen wat
die Pronk voor een figuur is en wat
zo'n Ben Uyl nu helemaal betekent
Maar niet alleen deze brave partijge
noten van mij moesten het ontgelden.
Zo mogelijk nog feller waren enkele
uithalen tegen de anti-revolutionairen
('zogenaamde"), de Vrije Universiteit
en dit dagblad. In het bijzonder het
ere-doctoraat aan Beijers Naadé werd
ais een vorm van ernstig wangedrag
gezien, een toegeven aan de theologie
van de revolutie, dio op de V.U.
wordt geleraard en in Trouw gepopu
lariseerd. De naam Kuitert blijkt ook
in Zuid-Afrika mensen de stuipen op
het lijf te jagen. Om van Verkuyi
maar niet te spreken: "een halve com
munist', zoals iemand opmerkte.
De acties die in Nederland en ook ia
andere landen tegen Zuid-Afrika wor
den ondernomen, krijgen in de pers
een behoorlijke aandacht. De perike
len rond de boycot-actie van Outspan-
sinaasappelen worden op de voet ge
volgd. 'Hoofdstad', een regeringsge
zind avondblad, meldde op de voorpa
gina, dat de gangmakers van de actie
politieke vluchtelingen en andere uit
gewekenen uit Zuid-Afrika zijn. 'Die
groot geeste van die Aksie is ene
Esau du Plessis, 'n kleurling uit
Kaapstadse omgeving", wordt de lezer
meegedeeld (30-8-73). De Zuidafri-
kaanse 'Sitrusraad' weigert commen
taar te leveren op de Nederlandse ac
tie. Een woordvoerder deelde mee,
dat de raad een instantie, die zich
bezighoudt met de bevordering van de
handel in sinaasappelen een ver
kooporganisatie is, die zich niet in de
politiek zal laten betrekken door men
sen, die al jaren uit Zuid-Afrika weg
zijn en zich nu voordoen als kenners
van de omstandigheden daar.
Ook andere acties, die waar ook ter
wereld tegen Zuid-Afrika worden on
dernomen, vinden vermelding in de
dagbladen. Dat'betreft voor een groot
-L;
«apj^HSKsri
SSSeSSSSiSi
r.-.- ♦-
yy fc «mai&ak
tmmt
ff ■M. jftwr-rex:At
iitji
ac.sjiF.3i
"fenfetrlü
V
Mg
y:!-,£(*
*sa.w.
WW*:"'
&M
aifil
U&üatf
p v da dï Jrdijn tb t K ::;t! 'c 1! li.*-Ü
mmwmm*.
dee! acties op sportgebied, waarbij
Zuidafrikanen worden uitgesloten.
Hier wordt zeer zwaar aan getild, om
dat sport bijna een nationale religie
is in de republiek. De actie van de
Britse artsen-aangesloten bij de Me
dische Vereniging tot voorkoming van
oorlog-tegen de gezondheidszorg in
Zuid-Afrika wordt uitvoerig behan
deld. De kritiek van de artsen komt
daarbij ruim ter sprake. In een arti
kel in de Rand Daily Mail wordt ook
de (Nederlandse) Vereniging voor
Medische Polemologie ter sprake ge
bracht Een in Pretoria werkzame Ne
derlandse arts wijst er vervolgens in
een ingezonden stuk op, dat een hand
vol artsen in Nederland zich met deze
indrukwekkende naam gesierd heeft
maar. dat is misleidend. De enige me- DöH Uyl
dische organisatie in Nederland, die
met gezag kan spreken is de Konink
lijke Nederlandse 'Maatschappij tot
Bevordering der Geneeskunst (15.000
leden). Maar zij sprak niet De Vere
niging voor Medische Polemologie is
dus niet representatief, is zijn conclu
sie (l0-9-'73). Het vlugschrift van do
Britse artsen wordt in de kop boven
het artikei in Oggendblad betiteld ais
een 'smeerbrief' (3-9-'73).
Dat de verhouding tussen Zuid-Afrika
en Nederlandsteeds slechter wordt,
moet worden toegeschreven aan het
optreden van het kabinet-Den Uyl.
Dat is de mening van de Afrikaans-ta
lige, regeringsgezinde kranten. Het
door de Nederlandse ere-consu! in
Oranje-Vrijstaat, Prof. Van Zinderen-
Bakker genomen ontslag was een
dankbare gelegenheid om het kabinet-
Den Uyl onder schot te nemen. De
oud-consul verwijt de Nederlandse re
gering een totaal gebrek aan objecti-
vieit en een goed oordeel cn is ern
stig verontrust over de hartelijke sa
menwerking tussen de Nederlandse
regering en 'de grootste dictatuur van
alle tijden, Rusland', zo deelt Die
Transvaler mee in het belangrijkste
bericht op de voorpagina (29-8-73).
Een dag later verschijnt in dezelfde
krant een politieke prent, waarop Den
Uyl overweegt de oude en hechte ban
den tussen Nederland en Zuid-Afrika
door te knippen. De kop van Brez-
njc-w heeft zich tussen de vleugels van
de uil genesteld. In een ingezonden
brief aan de redactie van Die Trans
valer heb ik tegen deze vreemde voor
stelling van zaken geprotesteerd, maar
op de dag van mijn vertrek was het
stuk nog niet gepubliceerd. In een ar
tikel in hetzelfde blad wordt geschre
ven over de 'ultra-linkse minderheids
regering van premier Joop den Uyl'.
Met bitterheid wordt de steun ver
meld aan 'bevrijdingsbewegingen', zo-
ais Frelimo, het Afrikaanse Nationale
Congres, dë South West African Peop
le's Organization en andere. Ook de
schenking van koningin Juliana aan
de Aktie Betaald Antwoord in februa
ri 1971 ten behoeve van de 'vrijheids-
vechters' wordt weer ter sprake ge
bracht Ais ironische noot wordt daar
bij opgemerkt dat de enorme rijkdom
van het Nederlandse koningshuis oor
spronkelijk uit de Nederlandse kolo
niën afkomstig is. Besloten wordt met
de mededeling, dat de regering-Den
Uyl weliswaar erg wankel is, maar
dat politieke waarnemers het kabinet
nog minstens twee jaar in het zadel
zien zitten. 'In die tijd kan nog baie
kwaad gedoen word' (Die Transvaler
6-9-73).
In het algemeen kreeg ik de indruk,
dat men wel kennis neemt van de kri
tiek op Zuid-Afrika, maar dat men
zich nauwelijks afvraagt, waarom die
kritiek wordt uitgeoefend. Eerder is
men hogelijk verbaasd, dat serieuze
en, zoals sommigen met grote nadruk
beklemtoonden, zelfs unieke pogingen
om een oplossing te vinden voor de
gecompliceerde bevolkingssituatie met
zoveel onbegrip tegemoet worden ge
treden. Ook wordt Nederland 'bemoei-
zucht' verweten. Zuid-Afrika mengt
zich toch ook niet in binnenlandse
aangelegenheden van Nederland, werd
dan gezegd. Dat dit maar betrekkelijk
is, was het onderwerp van veie en
lange discussies. Om te beginnen
wordt in de Afrikaans-talige pers een
beeld van Nederland geschetst een
ultra-links, bijna communistisch land
dat met de werkelijkheid weinig te
maken heeft Daarnaast heb ik steeds
gewezen op het probleem van de poli
tieke vluchtelingen uit Zuid-Afrika,
die in Engeland, Nederland of elders
onderdak hebben gevonden. Welk
'normaal' land stuurt haar burgers
weg en verbant ze naar de vreemde?
In welk land is het de gewoonste zaak
van de wereid, dat burgers huisarrest
opgelegd krijgen of ai jaren geen pas
poort meer hebben? Welk land wei
gert zoveel mensen een visum (uit
Nederland Mevr. Klompé, Prof. Berk
hof en anderen)?
Deze vragen brachten niet de verle
genheid teweeg, die ik misschien nog
verwacht had. Ik diende goed te be
grijpen, dat mensen die verbannen
werden of huisarrest hadden een ge
vaar betekenden voor de orde en de
veiligheid van do staat Het zijn on
dermijnende elementen en predikers
van revolutie, waartegen opgetreden
moet worden.
Behalve bemoeizucht maken Neder
land en Engeland zich ook schuldig
aan schijnheiligheid. De plaats van de
Bantoe in de Zuidafrikaanse samenle
ving is toch vergelijkbaar met. die van
de gastarbeider in Nederland of de
kleurling in Engeland? Worden de
Surinamers bij u volledig geaccep
teerd, zijn er geen problemen met de
Zuidmolukkers? Deze vragen werden
met enige 'gretigheid" gesteld. Van de
problemen, die in West-Europa op dit
gebied zijn, wordt zeer goede nota ge
nomen. Dat die problemen bestaan
valt helaas niet te ontkennen. Dat
bleek nog eens ten overvloede, toen
ik na terugkeer in Amsterdam van
het station met de taxi naar huis
ging. De taxichauffeur, die aan de
koffer een label zag met Johannes
burg erop, adviseerde mij contact op
te nemen met het Amsterdamse ge
meentebestuur om daar voor de Suri
namers dezelfde regelingen te beplei
ten die voor de Bantoes in Zuld-Afri-
ka gelden. 'De enige, afdoende oplos
sing, mijnheer!'
Dat veel Nederlanders buitengewoon
gevoelig zijn voor rassendiscriminatie;
heb ik proberen duidelijk te maken
aan de hand van de gebeurtenissen in
de Tweede Wereldoorlog, toen de
joodse bevolking, op grond van ras
kenmerken, grotendeels is uitge
moord. Dat geldt ook voor iedere be
dreiging van de vrijheid van menings
uiting. Veel Nederlanders weten wat
het betekent als er geen vrije pérs is,
ze zijn daar allergisch voor.
In dit verband kwam. ook steeds de
antipathie tegen Portugal ter sprake,
in het bijzonder tegen het feit» dat
Portugal er nog koloniën op nahoudt
(Angola, Mozambique). Dat Neder
land steun verleent aan de bevrij
dingsbewegingen in de Afrikaanse
pers consequent 'zogenaamde bevrij
dingsbewegingen' of terroristen^ ge
noemd..verklaarde iemand als
volgtf Nederland probeert nu goed të
maken, wat het in de eigen koloniën;
misdreven heeft. Voorwaar,'een inte
ressante stelling! .V.
Een onderliggend thema in al deze
discussies was steeds opnieuw, dat in'
Nederland niet doorzien wordt, welke
rol het communisme in de wereld
speelt Hoe dat 'communisme beoor
deeld wordt zullen we nog nader zien!
iraj.
afflOBra
Itej
'Ons minimale doel zou moeten
zijn dat de kloof tussen dé inko
mens binnen de ontwikkelingslan
den na 1975 niet meer wijder
wordt, maar zich in de tweede
helft van dit decennium weer ver
nauwt Het programma om dit te
bereiken moet voor het grootste
deel gericht zijn op. het aanvallen
van de absolute armoede, zó ex
treem dat zij het leven van het in
dividu omlaag haalt beneden de
minimale norm voor menselijke
waardigheid'.
'De absolute armen vormen niet
een kleine minderheid van onge-
iukkigen een bonte verzameling
van verliezers in het leven, een be*
-treurenswaardige maar onbeteke
nende uitzondering op de regel. In
tegendeel, zij vormen veertig pet
van de bijna twee miljard mensen
die leven in de bij onze bank aan
gesloten ontwikkelingslanden'.
Het bezit van land en dus de
politieke en economische macht op
net platteland is geconcentreerd
in handen van een kleine minder
heid. Volgens een nieuw overzicht
van de FAO bezit de meest welva
rende 20 pet. van de landeigenaren
in de meeste ontwikkelingslanden
tussen 50 en 60 pet van het bouw
land. In Venezuela hebben zij 82
Pet., in Colombia 56 pet., in Brazilië
53 pet in de Philippijnen, India
en Pakistan ongeveer 50 pet Om
gekeerd beslaan de 100 miljoen
stukjes land van minder van 5 hec
taren maar 20 pet. van het bouw
land.
'Zelfs het gebruik van het land dat
de kleine boer heeft is niet zeker.
Pachtovereenkomsten zijn over het
algemeen vaag en dragen een af
persingskarakter. In veel landen
moeten pachters 50 tot 60 pet van
hun oogst als pacht overmaken en
dan nóg leven zij onder de con
stante bedreiging van het land ver
jaagd te worden. Het resultaat is
dat hun prikkel tot meer produce
ren ernstig wordt afgezwakt'.
"De meest dringende structurele
veranderingen betreffen land- en
pachthervorming. Er zijn vrijwel
in elk ontwikkelingsland wetten
aangenomen of tenminste toege
zegd om zulke veranderingen te
bewerken. Maar de welsprekend
heid van die wetten» reikt aanzien
lijk verder dan hun effect Zij heb
ben weinig herverdeling van land
opgeleverd, weinig verbetering ge
bracht in de zekerheid van de
pachters en weinig duurzaamheid
van het kleine grondbezit Dat is
.uiterst verdrietig'.
'Niemand zal beweren dat eebt
land- en pachthervorming gemak
kelijk is. Het is ook nauwelijks
verrassend dat diegenen die tot de
machtsstructuur behoren en grote
bezittingen hebben zich tegen zul
ke wetten verzetten. Maar de wer
kelijke vraag is niet of het einde
loos korthouden van mensen poli
tiek gezien verstandig is. Een toe
nemende ongelijkheid zal een
groeiende bedreiging vormen voor
de politieke stabiliteit'.
'Land- en pachthervormingen zijn
mogelijk met daarbij inbegre
pen redelijke grondprijzen, eerlijke
schadeloosstellingen, redelijke ga
ranties voor de veiligheid van de
kleine boer en behoorlijke prikkels
om het land goed te onderhouden.
Zij vereisen een gezond beleid,
vertaald in sterke wetten, die niet
ontkracht worden door uitzonde
ringen of ontsnappingsclausules'.
Colombia's boeren niet te stuiten
De boeren-organisatie (verd in 1970
opgericht door de toenmalige liberale
president Lleras Restrepo. Rcstrepo
werd later vervangen door de conser
vatieve president Pastrana Borrero,
die een belangrijk deel van vroegere
landhervormingen weer heeft terugge
schroefd. Rcstrepo gaf de boeren des
tijds een eigen organisatie uit ovenve-
gingen van eigen politieke veiligheid.
Bij het oprichtingscongres in 1970 be
nadrukte Rcstrepo de democratische
beginselen van de boerenvakbond, die
inmiddels tot ruim een miljoen leden
is uitgegroeid en die bekend zou wor
den onder de letters ANUC, de 'asso-
ciatie ran gebruikers van staatsdien
sten'.
De drie belangrijkste doelstellingen
hiervan zijn: een demokratische en
strijdbare bocrenorganisatie; afschaf
fing van het grootgrondbezit en de fe
odale verhoudingen: invoering van
collektieve, conpnüiBtaare en coöpera
tieve bedrijfsvormen. Dit.probeert de
ANUC te realiseren door 'n boerenbe-
weging die in drie jaar tijd van acht
honderdduizend leden uitgroeide tot
twee en een half miljoen, die zich
over al de 24 departementen ver
spreidde in 14.000 dorpscomité's, en
700 gemeentelijke comité's. Hiernaast
begeleiden zeven commissies het werk
aan de basiis, te weten, het Nationale
Uitvoerend comité, het financiële co
mité, het vormings- en onderwijsco
mité, en .de comité's voor indianen,
koffieboeren, dagloners, kommunitaire
bedrijven.
De belangrijkste aktiviteiten concen
treren zich op vorming en organisatie
en bestaan uit het houden van vor
mingscursussen, de oprichting van
steeds meer basiscomité's, communi-
taire bedrijven en coöperaties, de or
ganisatie van congressen, protestmar
sen, landinvasies en stakingen.
De reactie van regering, ieger en
grootgrondbezitters tegen deze strijd
bare beweging Begt er niet om: terug
trekking van alle subsidie, massaal
ontslag Van alle officiële vormingslei
ders die de doelstellingen van de
ANUC onderschreven, vernietiging
van bezittingen en oogsten, mishande
ling, arrestatie van en zelfs moord op
honderden boerenleiders. Door deze
reacties worden de boeren juist steeds
gemotiveerder voor hun strijd en we
ten steeds beter wat hun te doen
staat. Hierbij zoeken ze steeds meer
samenwerking met andere uitgebuite
en onderdrukte groeperingen, zoals
arbeiders, sloppenbewoners, onderwij
zers, studenten, en intellektuelen.
Hiernaast heeft ze een grootscheeps
programma van 227 vormingskursus-
sen voor basisniveau op stapel staan.
De ANUC probeert bij deze organisa-
r -
tie van de cursussen uit te gaan van
de concrete problemen van de boeren.
Hierbij worden zoveel mogelijk boe
ren uit streken met verschillende pro
blemen en opvattingen met elkaar ge
confronteerd. De bedoeling hierbij is
niet de tegenstellingen onder de boe
ren uit de weg te gaan, maar ze juist
als basis te nemen voor een algemeen
bewustwordingsproces van onderop.
Veel problemen komen echter in bij
na alle gebieden voor; zoals die ran
de boeren in een gebied ten zuiden
van de hoofdstad Bogota.
Zij bewerken hun land, maar formeel
zijn ze er geen eigenaar van, omdat
de grootgrondbezitter tot nu toe heeft
geweigerd hen de eigendomspapieren
te geven. In dc jaren vijftig, toen de
wet op sociale voorzieningen van
kracht was geworden, deelde de groot
grondbezitter aan zijn landarbeiders
mee, dat ze de stukjes grond die ze
verbouwden konden beschouwen als
hun eigendom (op afbetaling). Hier
mee draaide hij de rollen.juist om; in
plaats van dat hij, zoals de wet voor
schreef, de sociale lasten van de ar
beiders betaalde, moesten zij nu jaar
lijks betalen voor de grond, en een
veel hoger bedrag.
En dat was nog niet alles. Telkens
wanneer een boer het vastgestelde be
drag had afbetaald, kreeg hij te horen
dat de grond de laatste jaren veel
duurder was geworden en dat hier
door het bedrag wel hoger moest wor
den. Zo bleek dat één van de boeren
driemaal het oorspronkelijk vastge
stelde bedrag had betaald en nóg geen
eigendorospapieren had verkregen. Bij
een andere moest een betrouwbare ad
vocaat worden ingeschakeld, dde bo
vendien bereid was gratis te werken,
omdat de boer zijn land, dat hij al
dertien jaar had bewerkt, dreigde
kwijt te raken. Dc grootgrondbezitter
had deze grond doorverkocht aan een
ander, die hiervoor wel een eigendoms-
titel had gekregen. Hoewel de boer
alle'kwitanties kon laten zien als be
wijs van dc afbetaling, gaf voor de
rechter het bezit van de eigendomsti-
tel de doorslag. De kleine boer kon
zijn biezen pakken en elders opnieuw
beginnen.
Voor de meeste Colombiaanse boeren
is de situatie zo dreigend om de dood
eenvoudige reden dat twee procent
van de bevolking dat is ongeveer
veertienduizend families zestig
procent van de grond in handen heb
ben. Daar tegenover staat zeventig
procent van de bevolking die in het
geheel geen grond, of niet meer dan
vijf hectaren heeft. Zij zijn totaal af
hankelijk van die 14.000 families. Bo
vendien is van de bebouwbare grond
slechts twintig procent in gebruik, en
negentig procent daarvan voor vee
teelt, dus weinig werkgelegenheid bie
dend. Meer dan de helft van de land
arbeiders is dan ook werkloos, of ge
bonden aan seizoenarbeid. Toch werd
Colombia door de Wereldbank en ook
door Nederland altijd beschouwd als Nipt tS kOOD
een modelstaat voor ontwikkeling.
om de boeren 'tegen zichzelf en agita
toren te beschermen'. Vele boeren
werden verhinderd om naar Florencia
te gaan (bussen uit hun streek ver
trokken op die dag plotseling niet) en
123 boeren werden gevangen geno
men. Maar 412 boerenleiders wissel
den een week iang informatie en er
varingen uit en stelden met elkaar
nieuwe actieprogramma's en strategie
ën op.
Van 's ochtends vroeg tot 's avonds
laat was de basis aan het wooed, en
werd de tijd genomen om met verba
zingwekkende duidelijkheid uit te leg
gen wat eo* in hun gehuchten voor
problemen waren, wat de oorzaken er
van waren cn wat men er tegen deed
Soms begon een boer: 'Ik ben maar
een eenvoudige dagloner, kan niet le
zen of schrijven, maar .wil. jullie toch
vertellen wat er bij ons gebeurt.' Dan
volgde er een glashelder betoog.
In de verslagen van de boeren, of het
nu koffie-, (riet) suiker-, of veeboeren
betrof, stond één punt centraal:' de
hervormingen van de regering beteke
nen eerder een bedreiging voor de
boeren dan steun: 'Ik kreeg een le
ning voor slachtvee en moest die na
twee jaar terug betalen, terwijl je 'die
koeien pas na drie jaar kunt slach
ten'; of: 'Ik kreeg een lening voor kof-
fieplanten en diie moest ik na een
half jaar beginnen af te betalen, ter
wijl de koffie op zijn vroegst na een
jaar de eerste oogst geeft.' En het ge
volg is elke keer weer hetzelfde: de
boeren raken in de schulden en moe
ten hun bezittingen en land verkopen
om ze af te betalen. En er staat altijd
wei een grootgrondbezitter klaar om
alles tegen een zacht prijsje over te
nemen.
Even uitgebreid berichtten de boeren
elkaar over de onderdrukking op het
platteland. Uit alle departementen
meldden de afgevaardigden gevallen
van vermoorde of gevangen genomen
eompaneros. Landbouwwerktuigen
worden in beslaggenomen omdat het
wapens zouden zijn. In het departe
ment Tolima is een heel dorp uit de.
huizen gezet en twintig dagen lang op
een weiland gevangen gehouden.
Dat komt door de snelle industriële
ontwikkeling na de jaren twintig,
waar men zich in westerse kringen
nogal blind op staart. Hierbij gaat
men voorbij aan een werkloosheidscij
fer van 25 procent en een analfabetis
me van 38 procent, oplopend tot vijf
tig procent op het platteland.
Veel boeren zijn zich bewust gewor
den van deze situatie en zij zijn vast
besloten daar verandering in te bren
gen. Dit kwam duidelijk tot uiting op
het laatste congres van de ANUC van
6 tot 13 juli te Florencia. Tegenover
de drieduizend boeren die in deze
week naar het zuiden van Colombia
trokken stonden 1.500 soldaten, die
met groot materieel aanwezig waren,
De ANUC streeft naar werkelijke ver-
anderangen in de bezits- en sociale'
verhoudingen in de Colombiaanse
maatschappij en naar een menswaardi
ger en rechtvaardiger maatschappij.
De mander waarop dit moet gebeuren
vatte het uitvoerend comité op de
slotdag van het congres als volgt sa
men:
"Wij willen samenwerken met al die
genen, die onze doelstellingen onder
schrijven. Wij zijn voor geen enkele
groep of politieke partij, die ons wil
gebruiken voor zijn eigen (verkie-
zings-) doeleinden, te koop. De strijd,
in Colombia kan niet gevoerd worden
door verkiezingen, maar door de orga
nisatie van de basis. En hoewel wij
sympathiek staan tegenover hun doel
stellingen, wijzen wij de gewapende,
strijd van de guerrilleros; voorlopig;
nog af.'
