Aan de Poort van Europa
1
Geef ons maar olijfolie in
plaats van margarine
Ik houd van kustbewoners,
dus ben ik graag hier
VELPOM lijmt het vast en zéker!
O, mijn papa is een
onschuldige film
■BÜ
Pianist Frank Sinatra
heeft Doris Day nodig
I
m
i
GeBOEMfaüfd
1
en weer
Vlinders voor
liet museum
Wisdom is er
van
Gehuwd
en n lief
dochtertje
Vandaag verschenen;
Alicia, Isabel en Victoria zeggen:
Drummer Teddy Paris (de orkest-nar):
Geen tulp
inSpaanse
liaarclos!
Nieuwe regeling van
vacantietoeslag
bij overlieicl
HET VRIJE VOLK ZATERDAG 9 APRIL 1955
PAGINA 5
Het komt nogal eens voor,
dat onze buitenlandse
gasten mij tijdens onze
doorgaans ongedwongen ge
sprekken bijzonderheden ver
tellen uit hun persoonlijk leven
of van hun zakelijke belangen,
die bij nader inzien minder
geschikt zijn om hier in het
openbaar besproken te wor
den. Dergelijke informaties
zullen u doorgaans niet in
teresseren, maar zouden onze
bezoekers kunnen schaden.
SS
Merkwaardige sfeer
Zes instrumenten
Pijnlijke herinnering
T)e nar van het orkest van Fred
-1-7 Bunge is de drummer Teddy
Paris, een wonderlijke dwaas, die
dertig jaar geleden in Kiel werd
geboren. In uiterlijk en gedragin
gen heeft hij veel gemeen met de
Amerikaans-Engelse komiek Jim
my Durant, die de treffende bij
naam „De Neus" kreeg en daar
trots op is.
campioen paljas, hy is bo-
Zo koud en zakelijk
Vraag
de juists
soort
Hitler-Remarque
Heuvel 24
LINDBERGHFILM
Moeilijk vak
In Lumière draait een Duitse film, die „O, mein Papa" heet,
en waarin zowel dit lied als „Het pony-lied" door Lilli Palmer
worden gezongen. Het is dan ook een vriendelijke film.-
Alles komt tereclit
In de film „Young at heart' spelen en zingen Doris Day en Frank
Sinatra de hoofdrollen, maar alleen Doris Day is eigenlijk jong van
hart. Want Sinatra is een pianist en arrangeur, die uitmunt in zelf
beklag en cynisme, zichzelf een typische pechvogel noemt en
ondanks zijn huwelijk met Doris Day uit wanhoop zelfmoord
probeert te plegen.
e
tóch openhaar
Daarom verzwijg ik ze dan maar,
want de bedoeling van deze vraagge
sprekken is uiteraard niet om onze
gasten in moeilijkheden te brengen.
Maar de bezwaren van Fred Bunge
en Ruth Fischer vond ik werkelijk
niet steekhoudend en dat heb ik hun
ook gezegd.
Tot mijn vreugde heb ik hen ten
slotte ook kunnen overtuigen en dus
kan ik hun geheim zonder gewetens
bezwaren openbaar maken.
Fred Bunge en Ruth Fischer heb
ben mij aanvankelijk met nadruk
verzocht niet te melden, dat zij met
elkaar getrouwd zijn en een lief doch
tertje Felicitas hebben. Daar zult u
misschien vreemd van opzien, maar
het is nog niet zo
gek als het op het
eerste gezicht
lijkt.
De blonde, jon
gensachtige Fred
Bunge is de uit
stekende orkest
leider van de
band, die in
L'Ambassadeur
optreedt en de
knappe meisjesachtige Ruth Fischer
zingt in dat orkest en ze doet dat zeer
goed. Fred Bunge en zijn donker
vrouwtje zijn dus artisten en moeten
hun publiek vermaken.
Mogelijk begrijpt u nu al, waarom
zy hun onderlinge verhouding geheim
wilden houden. De practijk heeft hun
namelijk geleerd, dat er mannori naar
de band komen luisteren en kijken,
die meer dan muzikale belangstelling
voor Rnth hebben.
En er sehynen ook vrouwen te
komen, die hopen, dat Fred belang
stelling voor haar zal krijgen
Nu vrezen Fred en Ruth, dat die
mannen en vrouwen in het vervolg
niet meer zullen komen, omdat ze
weten, dat Fred en. Ruth gelukkig
getrouwd- zijn. Maar ik heb hun ver
teld, dat ze aan dergelijke klanten
toch niet lang plezier zullen beleven,
want na enige tijd zullen ze door
schade en schande toch wijs worden.
En dat argument overtuigde hen.
Zo ongemerkt zijn we midden in die
merkwaardige sfeer van het artisten-
leven beland. Met merkwaardig heb
ik het in feite heel voorzichtig ge
zegd, want wie zich er even in wil
verdiepen, zal toegeven, dat het een
moeilijk en vreemd bestaan is.
Of vindt u het de gewoonste zaak
van de wereld, dat mensen hun ge
hele leven 's avonds om negen uur
aan het werk gaan en er pas 's mor
gens om vier uur mee ophouden?
Toch is dat hun normale dagindeling
en dat betekent natuurlijk ook, dat
ze de halve dag verslapen.
„We ontbijten nooit voor Uoaalf
uur," vertelde Ruth me en ze maakte
niet de indruk, dat se dat vreemd
vond. Dat zal ook wel niet, want ze
is het eigenlijk nooit anders gewend
geweest en dat geldt ook voor haar
man.
Als andere mensen hun laatste
kopje thee drinken voor het slapen
gaan, maken zii zich gereed voor het
dagelijkse werk.
Fred Bunge begon ermee, toen hij
nog een schooljongen was. maar veel
kans had hij niet. want hij woonde in
het Duitsland van Hitier. Ook Freö
werd opgeroepen voor de 'Wehrmacht.
Dat zinde hem echter niet en in 1943
als twintigjarige jongen zag hij
kans naar Zwitserland te vluchten,
waar hij in een interneringskamp
kwam.
In dat kamp werd het plan voor
een eigen band geboren, maar het zou
nog tot 1950 duren, voordat hij dat
plan kort verwezenlijken. Intussen
had hij zich op zes instrumenten
bekwaamd, al bleef de trompet zyn
speciale liefde behouden en hü be
speelt die dan ook met meesterschap.
In 1950 stichtte hij z\jn band met
zeven solisten.
„De band van Fred Bunge zwerft
doorgaans: zes maanden in Noord -
Afrika, drie maanden in Zwitserland,
vier maanden in Zweden en nu weer
voor de tweede maal drie maan
den in Rotterdam, Wie dit reispro
gramma nauwkeurig bekijkt, zal tot
zijn verbazing zien, dat dit Duitse
orkest zelden in Duitsland optreedt.
Dat is geen toeval en Fred Bunge
kan het verklaren: „Wij hebben met
onze internationale muziek, die een
vrij sterke Amerikaanse inslag heeft,
weinig succes in Duitsland. Daar
houden ze meer van de primitievere
Duitse muziek, die minder van de
musicus vereist."
Fred en Ruth hebben een kamer
in Rotterdam en daar zijn ze dolge
lukkig mee. „Jullie huizen zijn gewel
dig", zei de donkere en tengere
Ruth. „Vooral die grote ramen vind
ik heerlijk," verduidelijkte ze nog.
De zesjarige Felicitas kan niet
meer mee op reis, want ze moet nu
naar school en biyft bij oma.
Hun oordeel over Rotterdam? Het
bleef even benauwend stil na die
vraag en toen zei Fred: „Het is een
pijnlijke herinnering aan Duitse wan
daden" en Ruth voegde daar aan toe:
„Daarom verheugen we ons dubbel in
de fantastische wederopbouw."
Op dat moment flitsten de schijn
werpers weer aan. Ket publiek wilde
veer bediend worden. Fred en Ruth
haastten zich in het licht van de
schijnwerpers om vrolijkheid en ver
strooiing te bieden.
De postduif, door dr. J. Lahaye en
dr. E. Cordiez (Standaard-Boekhan
del, Antwerpen/Amsterdam)Mees
ters der Italiaanse vertelkunst (J.
M. Meulenhoff, Amsterdam); Kom
pas .Jfoord" door Phil. Bruggs (L. J.
Veen, Amsterdam); Tweede verga
dering van de Wereldraad van Ker
ken, Evanston 1954 (Boekencentrum
Den Haag)Katherine, door Anya
Seton (Scheltens Giltay, Am
sterdam); Een greep naar de zon,
door Jaap Wind (Zomer Keuning,
Wageningen)Albert Schweitzer,
Het leven van een Goed Mens, door
Jean Pierha! (Scheltens Giltay);
Het pierement achter de woonwa
gen, door C. E. PothastGimberg;
Muggen en- zwanen, door Max de
Jong; Traject, door A. Marja; Juj-
trouw Bindle, door Herbert Jenkins
De Bindles op zwart zaad, door Her-
bert Jenkins (Arbeiderspers, Am
sterdam); Gevaarlijk ijs, door W.H.
van Eemlendt; De vrienden van
vroeger, door Esteban Lopez (We
reldvenster, Baarn)De wind in de
wilgen, door Kenneth Grahame
(Van Breda, Hulshorst); Leda, een
gedicht van Paul Etuard; Achter
tralies, door P. Apol (De Beuk, Am
sterdam); Huizen zonder vaders,
door H. Böll (Allert de Lange, Am
sterdam); De Dierkundige Dicht
oefeningen van Trijntje Fop (Bou
cher); Naar men zegt, door Ellen
Warmond; Na jaren, door Ed.
Hooniik (Daamen, Den Haag)On
raad, door Gerard den Brabander
(De Bezige By. Amsterdam)Kamp
vuur der kerken, Evanston 1954, door
G. P. Klijn (Boekencentrum. Den
Haag); Tien jaren uit de tachtigja
rige oorlog 15SS159S, door Robert
Fruin; Zwarte engelen, door Fran
cois Mauriac; De dode zielen, door
N. Gogol; Rome Expresse, door Arn.
Bennett (Het Spectrum, ütrecht/
Antwerpen)Dierbare buit, door G.
M. Durrell (De Bussy, Amsterdam);
Uit het land van Jan van Ricbccck,
door S. C. Imminkde Lange (De
Torenlaan, Assen); Het land Nod,
door Ben Cami; Muze zonder cor
set, door Halbo C. Kool (Van der
Peet. Amsterdam); Miiliaiuti, Vol-
'edig Werk, deel S (Brieven en Do
cumenten I): Verhalen, sprookjes
en vertellingen, door Jac.. van Kat-
tum; De pauwenhoedster, door L.
Th. Lehmsnn (Van Girschot. Am
sterdam)
'Bent u een goed handwerkster of
wilt. gij een goed handwerkster wor
den? Nu. dan zult- gij wijze raad en
vruchtbare lessen niet. kunnen mis
sen en bovendien vele boekjes moeten
zien, zo niet op de letten-en-de-
iraad-volgen. Drie van zulke boekjes
verdienen onze aandacht: Dit is mzin
Tiger, prentenboek, een serie kruis-
ttèekpatronen voor baby en kincer-
tamer .door Marjola de Vries (uitg.
A. W. Sijthoff, LeidenK Toegepast
Borduren van dezelfde schrijfster en
Breien in twee recht, twee averecht
>n patentsteker, van L. de Vries
Hamburger. Beide laatste werkjes
.unden we in de serie: „Ik kan het
>ok" van bovengenoemde uitgever.
Ook het geinige gezicht van Teddy
Paris wordt door een forse neus be
heerst. Hij verstaat eveneens de kunst
zich zelf op een beminneiyke, soms
haast ontroerende manier belachelijk
te maken. Waar is in humor de
grens tussen ernst en luim? Wie
Teddy Paris ziet, beseft, dat hy steeds
op die grens belanceert.
Hij is vaak het leiyke eendje, dat
zich toch met een onschokbaar ge
loof in eigen schoonheid met de edele
zwanen durft te meten. Meestal ver
liest hü die ongeiyke krachtmeting
en dat doet de mensen lachen
soms wint hij en
dan lachen ze
ook....
VlPr TOOI' Teddy Pans is
v jA-i. jaai echter veel meer
Jdan een grappige
f venal een zcld-
rl i*n in in #*i* zaam goede drum-
Ui Unimex mer Reec!s vier
i - jaar op rij heeft
hij het kam
pioenschap van Duitsland veroverd.
„Dat zegt niet zo erg veel," meende
hy zelf, „want in Duitsland is de
kunst van drummen niet erg in aan
zien." Maar ik weet, dat dit misplaat
ste bescheidenheid is.
Hy was oorspronkeiyk van plan
toneelspeler te worden, later danser
en toen ontdekte hy bij toeval zijn
kundigheid om de vele trommels,
drums en bekkens te bespelen. „Ik
werd bezeten door de drum," vertelde
hij. Daarom werd hij beroepsdrum
mer.
„Ik ben bij, dat we niet zo vaak-in
Duitsland optreden," beweerde hij,
„want Ik houd van kustbewoners, die
als regel internationaler zijn inge
steld Nergens is dat zo sterk als in
Rotterdam cn daarom heb Ik het hier
naar mijn zin,"
Ook voor Teddy Paris flitsen dan
de licht'tn aan
'Toen ik die drie Spaanse meisj.es
1 op de dansvloer zag en het
tintelend geluid van hun castag-
nebtes hoorde, kwam ik op de ge
dachte om aan die danseressen
een in het Spaans gestelde uit
spraak te vragen. En ook nu blijf
ik er bij, dat het een leuk plan
netje was, want Spaans leest u
niet iedere dag in onze krant.
Maar dat plannetje is mislukt. Niet,
omdat die vrolijke Spaanse schonen
niet wilden meewerken, maar omdat
Spaanse vrouwen in één opzicht
althans precies zo handelen als Hol
landse vrouwen. Geef een willekeu
rige vrouw in Nederland een potlood
in haar hand en vraag om een bon
dige boodschap. Dan heeft u een hele
Zondag wat te lezen
Spaanse vrouwen zyn niet anders.
De eerste twaalf woorden luiden: „El
primer dia que llegamos a este lindo
y florid paisen dan volgen er
nog drie en veertig. Het is een uit
voerige brief geworden, die met zorg
cn overleg werd samengesteld.
Daarin hebben ze u en mij verteld,
dat ze van de eerste dag, waarop ze
in ons land kwamen, onder de indruk
waren van onze
-prachtige bloe
men. Ze vinden
die zo mooi, dat
ze zelfs overwe
gen om de rozen
in hun lange haar
te vervangen door
tulpen of narcis
sen.
- t -_ - - - Dat is aardig
gezegd, maar ik
zou 't jammer vinden, want ik vond
die rode en witte rnzen in dat donkere
haar erg leuk staan. Wat my aangaat
moeten ze het maar bij rozen houden.
Dat is trouwens ook echt Spaans cn
castagnettes met tulpen lükt me
niets.
Die drie danseressen komen uit
Madrid en heten Alicia Espinal (don
kerblond en volslank)Isabel Duran
(jong en schuchter) cn Victoria Ca-
rabana (zeer slank en zwart). Ze vor
men het danstrio Victoria, dat veel
succes oogst.
Het zyn opgewekte meisjes, die met
enkele schaarse woorden Frans hun
weg door Rotterdam best weten te
vinden. Erg geestdriftig zijn ze niet
over de stad:
„Rotterdam is zo koud en zakelijk
en de mensen zon zo koel cn verstan
dig," verzuchtte Alicia Espinal en met
wat heimwee in haar stem zei zc:
„Dat is In Spanje heel anders, daar
is alles veel warmer, spontaner en
vrolijker."
Ze maken een tournee door Europa.
Zwitserland („nog koeler"), Duitsland
en Portugal hebben ze al achter de
rug.
Voordien traden ze al in Frans- en
Spaans-Marokko op en uiteraard ook
in Spanje. Het drietal blijft een
maand in Rotterdam.
De meisjes koken hun eigen kostje.
Met olijfolie, want boter of marga
rine kunnen ze niet waarderen. Maar
wie denkt er aan margarine als het
trio over het toneel zweeft op het
opwindend rhythme van de castag
nettes en met wyd uitwaaiende tulen
rokjes en zwarte krullen? In ieder
geval niet. POORTWACHTER.
Advertentie
LM.
1 enkele malen hebben
■M- wij u verteld van de
film „De laatste dagen van
Hitier", waaraan men in
Oostenrijk maandenlang
bijzonder hard gewerkt
heeft. Om vooral duidelijk
te maken, dat deze film
zich duidelijk van legende
vorming distantieerde, had
men Erich Maria Remarque
het scenario laten schrij
ven, een bezigheid, die de
auteur 15000 mark oplever
de.
Remarque hield zich ech
ter minder met de laatste
dagen van Hit-ler dan met
de laatste dagen van het.
Hitlerregiem bezig en dat
beeft vele practische bezwa
ren opgeleverd. Tijdens de
opnamen kwam de Hitlerfi-
guur steeds meer naar vo
ren en het scenario moest
zo dikwijls veranderd wor
den. dat er van Remar-
quos werk ten slotte vrij
wel niets meer overbleef.
Aangezien men tijdens de
reclamecampagne van Re-
marques naam een druk
gebruik heeft gemaakt en
men nu moeilijk kan ver
klaren, dat Remarque met
de film feitelijk niets meer
te maken heeft, laat men
de film nu draaien zonder
enige vermelding van spe
lers, regisseur of draaiboek
schrijver. Na de titel volgt
onmiddellijk de eerste op
name.
De eerste Israëlische
speelfilm „Heuvel 24 ant
woordt niet" heeft in Je
ruzalem een succesvolle we
reldpremière beleefd. De
film speelt in Jeruzalem tij
dens de laatste dagen van
iet Britse mandaat over Pa
lestina, de daaropvolgende
Arabisch-Joodse oorlog, de
geboorte van de staat
Israël. Vrijwel alle spelers
in dc. film zijn Israëli's.
De leiding van deze pro
ductie had Harold Dickin
son, de vroegere president
van de Britse Filmacade
mie. De film, waaraan een
Charles Lindbergh in 1927,
vlak na zijn nonstopvlucht
naar parijs. James Stewart
zal de rol van de vliegenier
spelen in „The Spirit of St.
Louis".
jaar is gewerkt, zal waar
schijnlijk in Mei op het
Filmfestival in Cannes wor
den vertoond.
James Stewart, zal de
•■al van Charles Lindbergh
-pelen in de film „The
Spirit of St. Louis" Zoals
u wel weet, heette het
vliegtuig, waarmee Lind
bergh in 1927 over de
Oceaan vloog „Spirit of
St. Louis". Stewart, die
binnenkort 47 wordt, zai
als de Lindbergh van 1927
niet ouder dan 25 jaar
mogen lijken.
Soms gaat er bij filmop
namen wel eens iets ver
keerd. Tijdens de opnameh
van een Western, een lek
kere cowboyfilm dus, kwa
men de acteurs Arthur
Kennedy en Tony Curtis,
die op dat moment hoog
te paard zaten, met eikaar
in botsing. Curtis mankeer-
de niets, maar Kennedy ver
stuikte z'n enkel, omdat
zijn voet in de stijgbeugel
bieef haken toen hij vieL
Moeilijk vak, dat van cow
boy.
Zoals wel iedereen verwacht heeft,
wordt .Sabrina" met Audrey Hep
burn in Arena geprolongeerd. Ge
lukkig blijft ook „Vijfduizend vin
gers" in 't Venster, In L u x o r
kan men „Désirêe" ook deze week
nog zien.
Centraal brengt Fernandel als
„De slaapwandelaar'. In Har m o-
nie draait nog eens „The Gtcnn
Miller Story". ïn Lutusca ziet
men een film met George Formby.
,,'n Mooi portret" en in Prinses
kan men lachen om dezelfde komiek
in ,.'t Zit in de lucht". R e x ten
slotie draait „Jungle Jim cn het ocr-
woudmonstcr".
De vacantie-uilkering voqr het
rijkspersoneel wordt herzien. De Raad
voor de Burgerlijke Rijksdienst heeft
zich onlangs hiervoor uitgesproken.
Re minister van Binnenlandse Zaken
heeft de nieuwe regeling nu onder
de aandacht van de gemeentebestu
ren en de provinciale besturen ge-
braciit.
Van I Januari 1955 zal de uitke
ring mede berekend worden over het
bedrag van de kindertoeslagen. De
verhoging is van tijdelijke aard, om
dat de toeslagen ook een tijdelijk ka
rakter hebben.
Voor het overige deel zal de va-
cantie-uitkering van 1 Januari 1955
af als een vaste toelage worden aan- i
gemerkt en een onderdeel van de J
pensioengrondslag uitmaken. De j
peildatum van 1 Januari zal worden
gewijzigd in 1 Mei. j
Dat komt ervan als je broer, de
circusdirecteur, je komt feliciteren
(Lumière)
De verzamelingen van liet Natuur
historisch Museum te Rotterdam
breiden zich voortdurend uit, naar uit
het verslag over 2954 blijkt. Het Ne
derlandse gedeelte van de collectie
Trichoptera (schietmotten)ge
schonken. door de heer F. C, J.
Fischer te Rotterdam, is gearriveerd.
Het museum verwacht een grote ver
zameling tropische vlinders.
In 1954 zyn ook de collecties zoog
dieren, schelpen en ertsen verrijkt.
Voor de restauratie van het ge
bouw heeft het gemeentebestuur
22.800 ter beschikking gesteld.
Bovendien, is een jaarlyks bedrag van
1500 voor het onderhoud toegezegd.
De Stichting Bevordering van Volks
kracht en het ministerie van O.K. en
W. hebben het museum steun ver
leend.
Het aantal bezoekers was in 1954
ruim 5.000.
Er wordt in verteld over een Duits
stadje, waar een circus binnentrekt.
Het is 1909, dus van oorlog is nog
geen sprake.
De familie Oberholzer viert die dag
juist feest, want de heer des huizes
is vyftig jaar geworden. Van het
circus houden ze niet in die styve
familie.
Maar ja, een broer van Albert
Oberholz-er is indertyd van huis weg
gelopen en hy keert juist op de ver
jaardag van Albert als circus-direc
teur Obolski in zijn geboorteplaatsje
terug, feliciteert Albert, vult zyn hele
huis met vuurspuwers, buikdanseres
sen en apen en het is allemaal ge
weldig meeslepend. Vooral ook omdat
zyn vrouw Lilli Palmer „O mein
Papa" zingt.
Alle mannen willen ineens naar
het circus (dat is pas leven); alle
vrouwen zijn daar fel tegen. Er ko
men ruzietjes en kleine bedriegerijen
van. De dochter des huizes (Romy
Schneider) heeft het even echt moei
lijk met de liefde, maar alles komt
terecht.
En wie zou het niet leuk vinden,
dat de stijve oom Gustaaf, die door
zijn vrouw zo op de kop wordt geze
ten, dat nu juist die Gustaaf clown
wordt in het circus
Er zijn een paar circustafereeltjes,
er is een zeer Duits show-nummer, i
Op onschuldige wijze komt deze on
schuldige film aan zijn eind.
De nieuwe Engelse filmkomiek
Norman Wisdom is in zijn tweede
film „Ik ben er kapot van" mense
lijker dan in de eerste „Waren
huis op stelten", waar hij hoofd-
imi
Hy komt pas vry laat de film bin
nen en te voren hebben we dan uit
voerig kennis gemaakt met drie zus
ters (van wie Doris Day er één is).
Tante Jessy en een vader, die doctor
in de muziekwetenschap is en met
zijn dochters eenvoudige stukjes
kamermuziek uitvoert.
In deze opgewekte familiekring tre
den een paar liefhebbers op: een
loodgieter voor de ene zus, een rijke
makelaar voor een andere en voor
Doris een byzonder energieke en
doortastende componist. In het vaar
water van die componist bevindt zich
dan de mislukte en hongerige Frank
Sinatra. En als de componist en
Doris Day op het punt staan te
trouwen, kiest zij toch liever Sinatra,
die haar zo nodig heeft.
Drie broers tussen zeven en veer
tien jaar zyn om het leven gekomen,
toen zy een granaat, die zjj in een
steengroeve bij Traunstein (West-
Duitsland) hadden gevonden, ont
plofte.
In Londen is in een kraamkli
niek een baby geboren die minder
dan twee pond woog. De baby, een
jong.en, was drie uur na de geboorte
nog in leven. Hij ligt in een cou
veuse.
Advertentie
IJM.
Reinigt en °ntsn.el
gootsteen, wasba
en toilet
Gratis leuk plastic speelpopje trs elke
fles
Dan begint echter de ellende pas
goed en eerst na de zelfmoordpoging
van de sombere Frank wordt zy
door een baby en glorend succes op
geheven.
Het is een ietwat omslachtige film,'
dit „Young at heart". Doris Day doet
er niet zo heel veel in en zy is wat
ouder en minder uitbundig geworden.
Frank Sinatra hoort men zingen en
dat doet hy goed. Zodat de liefheb
bers van het genre wel tevreden zul
len zyn. (Cineac, Collosseum en
Victoria)
Dit is Norman. Wisdom zoals men
hern in Capitol kan zien
zakelijk door de bekende klucht
effecten van gooien, smijten en
vallen grappig was.
Nu is hij huisknecht-kindervriend
in een particulier weeshuis en hij is
dat op een vaak lachwekkende, soms
ontroerende manier. Met zijn goed
moedige en kinderiyke onhandigheid
struikelt hij in tal van verwarde
situaties.
Hy vecht met een prysbokser, loopt
per ongeluk in een wedstryd snel
wandelen mee, verliest zijn broek
tijdens een treinreis en-dat alles, om
dat hij geld wil verdienen voor een
speelgoedauto voor een van de wees
kinderen.
Dit vriendelijke filmwerkje, waar
om men af en toe hartelijk kan
lachen, kan men deze week in Capitol
zien.
Frank Sinatra is „Yong at heart"
(Cintac, Colosseum, Victoria)
