zit met
Oude wens
I vervuld I
Sip
-■
oen
nodig om waterwegen
zuiver te houden
Beste verzetsboek
niet bekroond
Vorstin met kroon
p mars
ItJlMHMI
Meisje loopt
onder auto
Bij de bijen
kloek
Over ontslag
mr. De Rijke nog
geen standpunt
Onderzoek naar
darmonsteking
Niet gewatteerd
Twee executies in
rood-Cliina
Coloradokevers
Invaliden
5 0
HET VRIJE VOLK WOENSDAG 6 APRIL 19öü
PAGINA 3
Hamburg?
Komaan, het moet dan maar
meteen gezegd: als u er stadse
ijdellieid verwacht en elegant
vertoon ga niet. Laat dan
dat KLM-toestel maar zonder
u de lucht ingaan, want in dat
geval is de miljoenenstad be
slist géén oord voor u. Zo
als ooit Rotterdam uw
keuze niet zou kunnen zijn.
Hamburg ként geen ijdelheid,
zelfs niet in de allergrootste van
haar winkelstraten, de Möncke-
bergstrasze: maar geen stad in
heel de Westduitse Bondsrepu
bliek legt zoveel zelfbewustzijn
aan de dag. Is het niet net zo
met Rotterdam
Bloedrood
raiiillS V -«fe-afesa*1#®$^
Derde been
Herbouw
Deling
10.000 toeschouwers
Kwetsbaar
Allerlei gewassen kan men
tegenwoordig kunstmatig "be
stuiven, maar tuinders, fruit
telers en bloemenkwekers
maken toch nog graag gebruik
van de goede diensten die de
nijvere honingbijen onge
vraagd bewijzen. Ook de Flo-
riade houdt de bijen in ere.
Op het terrein bij de hoofdin
gang zijn demonstrattekasten
geplaatst, die het huiselijk
leven der talrijke bijenfamilies
achter glasplaten tonen.
Ziekte door haring?
6 april 1943
Het Canadese bevrijdingsle
ger trekt Almelo binnen. De
Duitsers verlaten de stad aan
de noordzijde. In hun vreugde
over de terugtocht van de ge
hate bezetters steken enkele
burgers wat al te haastig de
vlag uit. De Duitsers nemen
nog gauw wraak voor deze
daad van nationale gezindheid
en steken het weeshuis in
brand.
HAMBURG - stad zonder i
-V
neer
Het is frappant, zo sterk de
steden in menig opzicht op el
kaar lijken, zoals het al even
merkwaardig is om te zien, hoe
zij bij al die gelijke karaktertrek
ken toch óók van elkaar ver
schillen.
Wel, voor de bezoeker zonder
franje staat Hamburg open. En naar
wij u verzekeren kunnen: niet alleen
zakelijk, ook mentaal. Eeuwenlang is
deze stad met zijn oeroude democra
tische tradities een wijkplaats ge
weest voor velen.
Kijk om u heen en zie de namen
in vaak duivels knappe lichtrecla
mes: er zijn heel wat Nederlandse
bij, en Deense. We zouden u een
lange reeks zeer Hollandse woorden
kunnen noemen, die in het dialect
van Hamburg nog altijd opgeld doen.
En is liet wonder Hamburg en de
dichtbije Oostzeehaven Luebeck la
gen immers in de grote handelsroute,
die van Vlaanderen naar Rusland
leidde. En de oude Nederlandse han
delsvloot deed in het altijd zeer ac
tieve Hamburg beste zaken.
Beste zaken ook mét Hamburg.
Want heel wat Nederlandse steden
traden tot de Hanze toe. die in 1241
onder leiding van Hamburg en Lü-
beck werd gevormd. Negentig koop
manshavens verbonden zich eikaars
handel te beschermen, want zeero
vers en vrijbuiters belaagden de han-
delsiijncn.
Een paar Nederlandse namen
Dordrecht, Amsterdam, Den Briel,
Zierikzee, Deventer, Groningen, Nij
megen, Arnhem, Roermond, Zwolle,
Stavoren en Kampen zij alle be
hoorden er toe.
Een grappig feit is, voor wie de ge
schiedenis van dit vanouds zeer open
Hamburg overzet, de bloedrode vlag
van de stad. Want daarin is een na
drukkelijk gesloten stadspoort afge
beeld. Voor een handelshaven, die
met tweehonderd scheepvaartlijnen
■haar draden over heel de wereld
spant, is die beeltenis niet zó sym
bolisch meer
Er zijn meer overblijfsels uit dat
grote verleden van de stad. Zo noemt
zij zich in officiële stukken nog altijd
met een tikje gerechtvaardigde trots
„Die Frele und Hansestadt Ham
burg". Zelfs op de verkeersborden
vindt men die term terug
Ja, er steekt een goed stuk zelf
bewustzijn in dit Hamburg. En iets
van burgertrots, dat maakt, dat
men zelfs op dat fraaie Raadhuis
plein, een van de weinige histo
rische delen van de stad die door
■sr
l|jllilinilll!llllll!illll!lll!lli!lll!|jl!lll!lill!£!l!lj!!III!ll!!i|jllj||l!!lllllj|l
Er fs grote voldoening in
Rotterdam, omdat het worden
de luchtnet van de Maasstad
sinds enige dagen met een heel
belangrijke bestemming is
uitgebreid. De KLM heeft een
luchtlijn op Hamburg geopend
en daarmee de afstand tussen
de twee wereldhavens tot an
derhalf uur vliegen terugge
bracht. Wereldhavens, die on
danks het feit, dat zij in een
enkel opzicht elkanders con
currenten zijn, toch heel oude
vrienden genoemd mogen wor
den.
De blijdschap in het Rotter
damse zakenleven is ongefor
ceerd. Er zijn zoveel relaties
met de Noordduitse miljoenen
stad, dat een snelle verbinding
niet langer kon worden gemist.
Hamburg door de lucht hereik-
baar het was eenoude Rot
terdamse wens.
Het is dan ook een feestelijke
reis geworden, die een gezel
schap van Rotterdamse indus
triëlen en Journalisten op uit
nodiging van de KLM naar
Hamburg maakte. Een voor
treffelijk georganiseerde reis
bovendien, die voor een zeer
persoonlijke kennismaking met
de grootscheeps herbouwde
Duitse havenstad alle ruimte
liet. Onze redacteur J, C. F.
Bergren heeft daar graag ge
bruik van gemaakt. Hij doet
hiernaast verslag van zijn be
vindingen.
In deze rubriek vermeldt Het Vrije
Volk zonder commentaar tref
fende uitspraken van anderen, uiter
aard voor rekening van hen dia
worden geciteerd.
Overigens zullen wij, ais de poH-
tieke situatie, zoals ik meen dat op
dit ogenblik het geval is VTij stevig
in elkaar zit, optredende incidenten
en voorkomende geprikkeldheden,
van welke zijde ook, niet te zwaar
moeten nemen, omdat zij In de regel
ook zo niet bedoeld zijn.
Het pleit voor de gezondheid van
een situatie, als zij deze dingen niet
alleen rustig kan verdragen, maar ze
ook met een zekere blijmoedigheid
kan ondergaan. En het zou pleiten
tegen de onderlinge verhoudingen, in
dien men elkander alleen voorzichtig
met gewatteerde handschoenen zou
mogen aanpakken.
Het probleem is alleen, dat bepaal
de incidenten soms in de publieke
opinie een gestalte gaan krijgen, die
hen buiten de hen toekomende pro
porties trekt.
Het bemoedigende is echter, dat
een gezonde sitnatie ook dat wel
overleeft.
Dr. W. P. Berghuis, voorzitter
der AR Partij, in *Nederlandse
Gedachten' over de uitlatingen
van prof. Romme aan het adres
van prof. Zylstra.
(Van een onzer verslaggevers)
De vijfjarige Geraldine M. A. Oos
terdorp is dinsdagmiddag bij haar
huis aan de Ramlehweg te Rotter
dam plotseling de rijweg opgelopen
en onder een personenauto gekomen.
Het meisje werd zwaar gewond en is
onderweg naar het Bergwegzieken
huis overleden.
Prinses Brigitte van Zweden
op weg naar een huwelijksfeest,
in Stockholm: sprookjesachtig
-mooi in haar kanten japon, met
een tuniek van gekleurde zijde,
in de door ie Japanse geisha
geïnspireerde mode-stijl van het
ogenblik.
de oorlog werden overgelaten, de
vergelijking met Rotterdam niet
kan opgeven.
Want: in dat in Nederlandse re-
naissance-styi gebouwde raadhuis
vol meesterstukken van oude hand
werkskunst zetelt een rode. raads-
meerderheid.
Beide steden hebben de zakelijke,
ietwat liberale inslag, die geen on
nodig woord gebruikt. Bede vertonen
ze de trekken van massale vestiging
van plattelanders, maar zijn ze door
him wereldhavens óók in hoge mate
internationaal.
Hamburg meer og dan Rotterdam,
ofschoon er in de Elbe-havcns min
der omgaat dan in die langs Maas en
Nieuwe "Waterweg. Men ziet het aan
de vele Amerikaanse, Britse en Ne
derlandse vestigingen. En aan de
tientallen consulaten rond Binnen-
en Buiten Alster, twee mooie stuw
meren in het hart van de stad. Er
zijn er liefst 53: na New York is het
de plaats met de meeste consulaire
vertegenwoordigingen ter wereld.
Het is de stad wel aan te zien:
Hamburgs welvaart steunt niet al
leen op zijn enorme havens en wat
industrie, nee. Hamburg is een indus
triestad bij uitnemendheid: gemeten
naar de waarde van haar productie
zelfs de belangrijkste van West-
Duitsland!
Maar er is nog een stevige derde
been, waamp de stad kan staan: de
handel met zijn grote „hanseatlsche
geschiedenis en zijn ontelbare, vaak
heel oude vertakkingen over heel de
wereld....
Resultaat: 1,8 miljoen vrij welva
rende inwoners.
Burgers. Want: Hamburg heeft
zijn mensen vanouds heel sterk ge
bonden. In heel haar geschiedenis
was het een „stad-staat", een repu
bliek. Iedere burger zwoer op het
stadhuis de burgereed en ieder was
in principe gelijk.
Adèlilke lieden bi) voorbeeld kre
gen géén burgerrechten. Hamburgse
boodschappers spraken de Duitse
keizer met „bondgenoot" aan. Nu nog
vindt men van dit trotse onafhanke-
üjkheidsgevoel aardige trekjes terug.
Want hoewel de stad verscheidene
burgemeesters heef t. kent men er het
begrip „Ober-Burgermeister" niet. En
nog altijd is het Hamburgse senato
ren (ministers in feite) niet toege
staan onderscheidingen aan te ne
men.
Hamburg mag de doorsnee-Neder
lander met dat al een weinig Duitse
stad toeschijnen in één opzicht
heeft het eigen gezicht van de
Hanzestad zich doen gelden. Haar
wederopbouw heeft een enorme
krachtsinspanning gevergd en nog is
men ex niet mee klaar. Maar het
vreemde is, dat men die grootscheep
se herbouw nauwelijks opmerkt.
Honderden nieuwe panden kre
gen de oude. de Hamburgers onge
twijfeld zeer vertrouwde vormen,
en heel wat beschadigde gebouwen
werden kennelijk ook in de oude
stijl hersteld. Compacte blokken
met weinig glas, neergezet aan
doorgaans maar weinig veranderde
straten geven sommige wijken een
wat provinciaal, soms zeer geslo
ten beeld. Rotterdams nieuwe
stadsdelen, modem en open als zij
zijn, onderscheiden zich er wel heel
gunstig van.
Maar misschien mag men de Ham
burgers om deze gemiste kansen niet
al te hard vallen. Want erg veel tijd
voor het maken van fraaie ontwerp-
jes hadden ze waarschijnlijk niet. De
opgaaf was ongelooflijk groot: van
de 563.000 woningen waren er name
lijk 227.000 volledig vernield en
177.000 beschadigd.
Eind 1958 stonden er al weer
242.000 nieuwe. Het aantal woningen,
dat jaarlijks wordt opgeleverd, be
draagt 24.000: een waarlijk enorme
produktie!
En toch: er zijn nog altijd grote
gaten direct rond het oude en heel
levendige winkelcentrum en talrijk
zijn nog de noodwinkels:.lage., ge
bouwtjes-zonder verdiepingen maar
met dikwijls hoge lichtreclames. Ja,
men vin :!t ze zelfs nog op de Ree-
perbahn, de drukbeklante amuse-
mentswük in Sankt Pauli, die zich
eens op de zeeman richtte, maar nu
door het internationale toerisme
wordt overspoeld.
Hamburg kent de kracht van deze
ruwe treknleister en maakt er vrij
moedig reclame mee. „Kom. kom,"
zo zeggen haar geschriften ongeveer,
,,'t is allemaal niet zo erg als men
wel zegt. Revolver-poëzie uit tweede
rangs films.' Ga maar eens kijken.
Begin in Zillertal en laat u dan maar
drijven.,.."
De eerlijker zeemanskroegen van
weleer zijn weg. Op de vlucht ge
gaan voor deze sex-kermis. die op
geraffineerde wijze geld klopt. Je
moet een erg goed Harburger zijn om
ze nog te kunnen vinden
Zillertal? Wel, de vreemdeling die
daar op vrijdagavond (dé uitgaans
avond van de Hamburgers, nu velen
op zaterdag al niet meer werken)
een dichte menigte ziet hossen en
halve liters drinken, die kan nauwe
lijks vermoeden dat er ondanks alles
tóch een omstandigheid is, die aan
de welvaart van deze mensen knaagt.
Die omstandigheid is de deling
van Duitsland, die Hamburg zijn
oostelijk achterland deed verliezen.
Het had zijn weerslag neit alleen
op de bedrijvigheid In de haven,
hoe indrukwekkend die zich ook
van zijn verwoestingen herstelde.
Ook de handel kreeg een gevoelige
klap.
En er is meer
„Wij hebben ons." zeggen de Ham
burgers, „graag voor de EEG ver
klaard. Maar die mag niet beperkt
blijven tot slechts zes landen. Dit
kleine Europa van de zes is Ham
burg. Duitslands poort naar de we
reld. te klein. De EEG van nu bevor
dert ongezonde blokvorming en is
volmaakt in tegenspraak met Ham-
burgs lange vrijhandelstraditie."
Men begrijpt dit standpunt: de
positie van de Noordduitse haven
is niet plezierig. Maar Hamburg
is er de stad niet naar om bij de
pakken neer te zitten. Zij hééft
trouwens al een antwoord gege-
Een blik op een van Hambugs
mooiste delenhet Raadhuis
plein en de colonnade daa bezij
den Ze doen het "bijzonder goed
in verbinding met de stuwmeren
op de achtergrond, die door het
riviertje de Alster worden gevoed.
Rond deze meren vindt men
buitenhuizen, waarin zich heel
ioat consulaten hebben gevestigd.
De mensen, die er wonen en
werken, kijken tot in het hart
van de oude stad.
Paviljoens en botenhuizen dui
den er op, dat Binnen- en Bui
ten Alster ook aan de recreatie
dienstbaar zijn. Wij hebben ons
laten vertellen dat er op dat
Buiten Alster eens zestien zeil
wedstrijden tegelijk aan de gang
waren. En dat was zelfs voor de
gemoedelijke Hamburgers wel
net zoveel, dat eigenlijk niemand
meer wist aan wélke kamp hij
nu eigenlijk meedeed
ven: de fenomenale ontwikkeling
van haar industrie.
Wat natuurlijk niet betekent,
dat de bavenzaken nu maar op
hun beloop worden gelaten.
(Van onze sociaal-economische redactie)
„Zonder maatregelen zullen binnen afzienbare tijd onze openbare
waterwegen vrijwel zonder uitzondering tot open riolen zijn gedegra
deerd", aldus sprak vanmorgen de directeur-generaal van de Rijks
waterstaat, ir. A. G. Maris, op een congres dat de drie grote werk
geversbonden vandaag in het Koninklijk Instituut voor de Tropen te
Amsterdam aan de problemen van de watervervuiling hebben gewijd.
Dolores ontwierp een stro
hoedje met bijhorende oranje
gele sjaal van Soedancse katoen.
De sjaal loopt om de bol van de
hoed, gaat door de rand en wordt
onder de kin gestrikt.
Volgens een globale raming van
Jr. J. J. Hopmans, hoofd-ïngenieur-
directeur van het RIZA Rtjksinsti-
stuut voor zuivering van afvalwater)
zal een investering van 700 miljoen
nodig zijn om tot een behoorlijke
toestand van de openbare wateren
te geraken. Tot nu toe Is voor dit
doel reeds f 200 miljoen uitgegeven.
De sanering van onze wateren zou
neerkomen op een belasting van ge
middeld 9,- per inwoner.
Ir. Maris had in het bijzonder nog
de aandacht gevestigd op de Rijn,
onze belangrijkste zoetwaterleveran
cier. Voordat het water ons land bin
nenkomt worden er zoveel afval
stoffen op geloosd, dat het zelfreini
gend vermogen van het water ver
stek laat gaan. De Rijn, van oudsher
een zegen voor ons land, dreigt in een
vloek te ontaarden als aan de toene
mende verontreiniging geen paal en
perk wordt gesteld.
Wat ons binnenlandse beleid be
treft, sprak de heer Maris als zijn
mening uit dat de wet op de water
verontreiniging, die al lang op de hel
ling staat, de mogelijkheid zal moe
ten bieden om het lozen van veront
reinigende of schadelijke stoffen zon
der vergunning van de daartoe be
voegde instanties te verbieden.
Dr. S. O. van Poelje, hoofdadmini
strateur van de Vereniging van Ne
derlandse Gemeenten, schetste hoe
er een ontwikkeling gaande is van
De Nederlandse Vereniging van ex-
politieke gevangenen heeft een uit
voerige verklaring uitgegeven over de
door haar uitgeschreven prijsvraag
voor een boek over het verzet. In die
verklaring wordt onder meer gezegd,
dat de jury (o.a. bestaande uit Jan
H. de Groot en Anton Coolen) haar
oorspronkelijke aanbeveling voor de
eerste prijs heeft herzien.
Zij heeft nu aan het bestuur van
de Expogé een advies uitgebracht,
waarin wordt aanbevolen de eerste
prjjs (ƒ7500) niet toe te kennen, daar
de winnaar bepaalde voorwaarden
aan een eventuele uitgave van zijn
werk had verbonden. De bekroning
moest daarom worden teruggenomen.
De jury had de Panorama-journa-
nalist Dick Hendrikse de prijs toe
gekend voor zijn boek 'De dag
waarop mijn vader huilde', maar de
Expogé kon van de auteur het recht
niet krijgen het boek te laten uit
geven door een uitgever naar eigen
keuze. De heer Hendrikse is name
lijk gebonden zijn boeken te laten
uitgeven door 'De Spaarnestad' te
Haarlem.
De jury heeft voorts aanbevolen
de tweede prijs (ƒ1000) toe te ken
nen aan het manuscript 'Uit de diep
te'. dat is ingezonden door de heer
Bonsma uit Den Haag en dit manu
script voor een pocket-uitgave aan
te bevelen. De derde prijs 500)
dient, aldus het advies van de jury,
te worden toegekend aan het manu
script 'Het schriklijk pleit', dat is in
gezonden door mevrouw M. J. van
Marle-Hubrechtee in Scheveningen.
Dit advies zal door de expogé wor
den opgevolgd.
Vier Amerikaanse geleerden, van
wie twee uil Hongarije en een uit
Canada afkomstig, hebben dinsdag
de prijs 'Het atoom voor de vrede'
gekregen. De prijs is ingesteld door
Edsel Ford. ter nagedachtenis van
zijn vader Henry Ford.
(Van een onzer verslaggevers)
Alvorens een standpunt iri te ne
men Inzake het ontslag van mr. J. O,
de Rijke als lid van de adviesraad
van Hollandia, achten de minister en
de staatssecretaris van Binnenlandse
Zaken het gewenst eerst de rust in
Hollandia te laten terugkeren.
Dit wordt om. geantwoord op vra
gen van het Tweede-Kamerlid Van
Rijckevorsel (k.v.p.). Inmiddels wordt
overleg gepleegd met de gouverneur
over de mogelijkheid de situatie aan
te grijpen door de adviserende raad
van Hollandia om te zetten in een
aan de huidige ontwikkeling aange
past orgaan.
PEKING (Reuter) Tienduizend
mensen in een afgelegen streek in
de Chinese provincie Sjan Si hebben,
zo wordt uit Peking gemeld, onlangs
de executie bijgewoond van twee
'contrarevolutionairen'. De twee zou
den geprobeerd hebben de aanleg
van een weg te saboteren door een
aantal arbeiders te vergiftigen met
arsenicum.
Zij waren in hun opzet bijna ge
slaagd, maar toen 61 mannen vergif
tigingsverschijnselen vertoonden na
een maaltijd, had men hen kunnen
redden met geneesmiddelen die per
vliegtuig werden aangevoerd, aldus
persberichten uit die streek.
het vrijwel onbeperkte lozingsrecht
naar de vrijwel volledige zuiverings-
pllcht. De moeilijkheid is de over
rompelend korte tijd die voor ver
vuilers, die nog weinig of niets heb
ben gedaan, is overgebleven om
maatregelen te treffen.
Ir. Hopmans wees o.a. op de zeer
grote mate van vervuiling waaraan
de Zuidhollandse wateren mank
gaan. In het bijzonder het Hoog
heemraadschap Delfland is kwets
baar door de hoge eisen die worden
gesteld aan het besproeiingswater
voor de kassencultures. Den Haag wil
door de bouw van zuiveringsinstalla
ties de vervulling van het badstrand
van Scheveningen, gevolg van de lo
zing van rioolwater in zee, tegen
gaan, maar vreest een nadelige be
ïnvloeding van het badwater door de
Nieuwe Waterweg.
De grootste consument van water
Js niet de industrie, maar de land
bouw, die steeds meer de neerslag
tekorten op de lichte gronden poogt
aan te vullen zo luidde een uit
spraak van ir. A. Volker, hoofd van
de dienst voor de waterhuishouding
van de Rijkswaterstaat.
De grootste hoeveelheden water
van goede en deels zelfs van zeer
goede kawliteit zijn nodig voor de
bestrijding van de verzilting in het
lage deel van ons land. Die bestrij
ding, zo zette ir. Volker uiteen, is
alleen effectief mogelijk door het
doorspoelen van de boezem- en pol
dervaarten met zeer grote hoeveel
heden zoet water. In de zomermaan
den is hiervoor niet voldoende be
schikbaar. Het tekort moet worden
ontleend aan de voorraadbassins als
het IJselmeer en binnenkort de
Deltameren. Maar ook hierin zijn wij
grotendeels afhankelijk van de kwa
liteit van het Rijnwater.
De industrie in het stroomgebied
van de Rijn, aldus ook de mening
van de heer Volker, brengt de Neder
landse waterhuishouding in gevaar.
Een eerste eis blijft echter, dat in ons
land zelf al het mogelijke wordt ge
daan om de verzilting en de vervui
ling tegen te gaan: daarmee zal ook
het belang van de Industrie In hoge
mate gediend zijn.
Elke kast heeft haar bijenkoningin
en elke koningin draagt een gouden
kroontje, naar we bij geruchte ver
namen. (Het staat niet in de cata
logus). We hielden dit gerucht eerst
voor een aprilgrap van organisator
Jac. ECleiboer, de uitvinder van de
spaghettiboom en vele andere won
derlijke zaken, maar het is waar en
we hebben de kroontjes met eieen
ogen gezien.
't Zijn platte kroontjes, goudkleu
rig en met drie puntjes, van stanioi
(goudpapier) of van bladgoud ge
maakt, daarover lopen de meningen
uiteen. In elk geval is het veel meer
om die enkele millimeters grote te
kentjes dan om de bijen zelf, dat
vooral de kinderen zo'n belangstel
ling voor de kasten hebben. Een bij
met een gouden kroontjeOnze
hulde aan de man die het heeft be
dacht. al lang voordat er van een
Floriade sprake was, als we goed zijn
ingelicht.
Nu we het toch over insekten
hebben, vragen we aandacht voor
de springlevende coloradokevers
in de afdeling Van Klem tot
Kracht, dat is de centrale tentoon
stelling van de wetenschappelijke
instituten op het voorplein van de
Ahoy'-hal en in het Paviljoen Rot
terdam.
Grote en fraaie aardappelplanten,
in de kas „getrokken", worden daar
met bekwame spoed kaal gevreten
door de larven van de beruchte ke
vers. TJ ziet er ook andere vijanden
van land- en tuinbouw, zoals de aai
tjes, die er veie malen vergroot op
een televisiescherm verschijnen,
kronkelende als dikke palingen.
De wetenschap beschermt ons te
gen misoogsten en hongersnood, dat
wordt er met tal van voorbeelden
gedemonstreerd. Een ramp als Ier
land trof in 1846 lijkt nu althans in
Europa ondenkbaar:„De tijdingen
uit Ierland laten geen twijfel nopens
de mislukking aldaar van de aard
appeloogst. Van Limmerick tot Du
blin is geen groen veld te zien. De
wortel is vernield". (Citaat uit de
Nieuwe Amsterdamsche Courant van
2 september 1846).
Over „Van Kiem tot Kracht" U
oog veel goeds te vertellen en ook
Iets minder prettigs: de afdeling Bo
dem (met de gehakt-etende mol en
de radioactieve wurmen) is nog al
tijd niet gereed. Als excuus wordt de
bouwstaking genoemd. Heeft die to
lang geduurd
jn de loop van deze weck komt bet
voor elkaar", is ons beloofd. Daar
rekenen we dan maar op.
Bij de bouw van de brug over de
Westzeedijk met zijn vrij steile trap
pen heeft men er blijkbaar niet aan
gedacht, dat de Floriade ook door in
validen zou worden bezocht. Het gaat
niet aan, hen naar de kabelbaan te
verwijzen; voor menige invalide is een
dagkaart al duur genoeg. Hiervoor zal
een oplossing moeten worden gezocht.
(Van eert onzer verslaggevers)
Er is nog een onderzoek gaand»
naar een aantal gevallen van darm
ontsteking met dodelijke afloop di#
veroorzaakt zouden zijn door de con
sumptie van niet of slechts licht ge
zouten haring.
Het onderzoek wordt uitgevoerd
door de Rijksinstituten voor vissenj-
onderzoek en voor volksgezondheid.
Dit hebben de ministers van Land
bouw en Visserij, van Sociale Zaken
en Volksgezondheid, en de staats
secretaris van Algemene Zaken, mee
gedeeld in antwoord op vragen van
liet Tweede-Kamerlid Geertsem»
(v.v.d.)
rami
1
W
Aan het Twente-Rijnkanaal woedt
een zware strijd. De straatgevechten
in Zutphen duren onverminderd
voort. De Duitsers stellen verwoede
pogingen in het werk om de Cana
dezen te beletten, dat zij doorbreken
naar het LTselmeer.
Opnieuw, zijn ten westen van Am-
hem Canadese patrouilles over de
Rijn getrokken. De Betuwe ligt on
der zwaar Duits granaatvuur.
Via Radio Oranje maakt minister
president Gerbrandy bekend, dat
het nieuwe kabinet thans is voltooid.
De twee laatste ministers, die er
in worden opgenomen, zijn prof. dr.
J. E. de Quay als minister van Oor
log en ir. Th. Ph. Tromp *U minis
ter van Waterstaat.
'Getracht is.' aldus prof. Gerbran
dy, 'de verschillende stromingen v>-
veei als de omstandigheden veroor
loofden vertegenwoordigd te krijgen-
Ik denk daarbij niet aan polities*
partijen, maar eerder aan richtin
gen die zich een bedding groeven
in ons volksleven. Over de voile
breedte is de poging nog niet ge
slaagd. Het oog blijft daarvoor
open.'
Prof. Gerbrandy besluit zü» toe
spraak met: 'Het klokgelui van de
bevrijding is hoorbaar. Gemarteld
volk van Nederland, het ontzet na
dert.'
De geallieerden passeren de Wezer.
De Amerikanen staan op hondera
kilometer van de Tsjechoslowaakse
grens. Drie Russische colonnes rus-
ken op na,ar Wenen. Aan het front
in het Verre Oosten wordt Hong
kong gebombardeerd.
In een brief aan president Roose
velt uit generaal Eisenhower deze
mening: 'Zolang een van de pok
leiders nog invloed kan uitoefenen
op de binnenlandse politiek, mpet
een officiële capitulatie niet worden
verwacht. De geallieerden zullen een
dag vaststellen, waarop officieel de
vijandelijkheden als geëindigd moe
ten worden beschouwd. Duitse solda
ten die na die datum doorvecht®1,
zullen alt bandieten worden behan
deld.
