Derde roofdierincident bij Boltini li neemt nu en in Vermiste dames ongedeerd naar ons land terug Duitse staalplaten startbanen voor Indonesische Migs Man na aanrijding nóg 3 x overreden Boltini: "Romeo moet weg' Temmer: 'Niet zonder hem' Minister Toxopeus installeert college Na angstig avontuur: Bussen botsen in Heerlen, schok wondt 32 passagiers Ampullen voor deel terecht HET VRIJE VOLK DINSDAG 3 JULI 1962 pagika s (V, an een onzer verslaggevers) Die leeuw komt de kooi niet meer in. Ik heb hem nooit vertrouwd,' zei circus- j dompteur"is^niet6 gevaarlijker dan directeur Toni Boltini. 'Zonder Romeo is het nummer voor mij waardeloos. Die leeuw moet er bij,' zei temmer Bobby Althof. Boltini: 'Als jij wordt opgegeten wie is er dan verant woordelijk?' Althoff: 'Ik ken. die leeuw. Het nummer moet worden ge bracht, zoals het publiek het wil zien.' Boltini: 'Ik heb die Romeo nooit vertrouwd. Hij komt er niet meer in: Ik verkoop hem zo gauw mogelijk aan een dierentuin.' Eigeii schuld Debacle vj Bouwbedrijfsbond aanvaardt c.a.o. (Van een onzer verslaggevers) Sinds gisteren wordt de Noordoostpolder bestuurd door een echte gemeenteraad. Minister Toxopeus van Binnenlandse Zaken installeerde te Emmeloord dit col lege, dat de commissie vervangt die tot nu toe over liet nieuwe land heeft 'geregeerd'. Twintig jaar Entree Vakbeweging Pasta Spray haalt de meeste vlekken uit dé meeste stoffen! Leeuw zette klauwen in lichaam van dompteur Grommend ligt de leeuw Romeo achter de tralies. Zaterdagavond, verwondde hij met zijn vervaar lijke klauw de Franse dompteur Lecrocq. Gisteravond trad hij weer op. ook al had Boltini ge zegd: 'Hij komt de kooi niet meer in.' auto's? ondanks'het silicose-gevaar sturen ze de mensen toch ook steeds dat van de man aan de boutzaag- Deze dialoog: werd gistermiddag gevoerd in een café aan de boulevard van Harderwijk, Het was een vervolg op een incident, dat zich zaterdag avond afspeelde in Zutphen, waar de 34-jarige Franse dompteur Michel Lccrocq door de. leeuw Romeo aan het begin van de voorstelling werd aan gevallen en bloedend gewond. De Franse dompteur, verbonden en tijde lijk verpleegd in een zieken huis, stond gisteravond niet in de kooi. Romeo wel. Boltini hief zijn handen omhoog: 'Hij was met geen negentien ijzeren stukken tegen te houden. Morgen moet-ie meteen worden verkocht.' Was het een prestige-kwestie tus sen Althof en Boltini of was het een fraai opgevoerde komedie? De circus directeur had het ons toch zo plech- tig verzekerd: 'Een mensenleven is mij meer waard dan dat hele leeu wennummer. ook al heeft het een war van 130.CO Kulden.' Vervolgens vertelde hij uitvoerig hoe hij altijd over die Romeo had gedacht. Dat was niet zo best. 'Ik aaide alle leeuwen, maar by Romeo dorst ik zelfs niet in de buurt te komen.' riep hij uit. 'De dompteurs verzekerden my allemaal, dat die Romeo niet lastig was. Maar nu? Het bewijs van mijn gelijk is ge leverd. Ik had altijd instinctief ge voeld dat ik op een afstand moest blijven en ik had gelijk." Over één ding waren Boltini, Althof en alle andere eircusgasten het eens, Lecrocq stond op een halve meter van Romeo en maakte toen met zijn rug naar het dier een buiging naar het publiek. 'Dat had hij nooit mo gen doen. Het was daarom zijn eigen schuld,' zei Boltini. Het derde incident in zo korte tijd bij circus Boltini rechtvaardigde de viaag of het risico van roofdiernum mers nog langer verantwoord was. Boltini trok zijn schouders recht 'Er vallen Iedere dag minstens vijf doden in het autoverkeer,' zei hij. ""erbieden ze daarom het rijden met machine. Als ik voor een auto ga ligeen. word ik overreden. Zo was het met Lecrocq ook. Het is gewoon een bedrijfsongeval. Meer niet.' 'Ik zou het kleinzielig vinden wan neer roofdiernummers werden ver boden. Dan moeten ze ook mensen geen kunsten meer laten maken.' 'En als de dierenbescherming er nu eens op zou aandringen, dat het afgelopen is?' 'Ach,' zei Toni Boltini, "de dieren bescherming moet er zijn. Maar som mige dierenbeschermers zouden eerst eens psychiatrisch onderzocht moeten worden. Ze komen hier met een bakje water en vragen of de paar den ai te drinken hebben gehad. Maar daar gaat het allemaal niet om. Het gaat er om of een circus zonder roofdiernummers kan draaien. En dat kan het niet. Want dan zou het circus sterven. Bijna iedereen komt toch immers kijken uit een oogpunt van sensatie. In Amersfoort mochten we niet met roofdieren optreden. Onze recet te i„ er een debacle door geworden. Geen gekooide dieren meer dat zou bij voorbeeld nog wat anders zijn Maar dan helemaal niet meer. Dan ook geen kippen meer achter hekken en dan ook geen paarden meer aan touwen.' Boltini vertelde, dat hij de leeuw Romeo ruim vier jaar geleden had gekocht van een dierentuin. Die van Amersfoort. Alle andere leeuwen waren in het circus opgegroeid. 'Mis schien.' zei Boltini, 'heb ik Romeo daarom nooit vertrouwd. Maar nu gaat-ie er uit. Het interesseert me niets, dat het nummer dan niet meer In evenwicht is.' Vier uur later zat Romeo weer op zijn oude, vertrouwde plaatsje in de kooi. Morgen wordt-ie verkocht!' riep Boltini. '■LU l- (Van onze speciale correspondent) WENEN, maandagmorgen. De twee Nederlandse dames, die zonder voedsel, drinken en dekking twee dagen en nachten in een Alpenwoud te Kacrnten doorbrachten, hebben hun angstig avontuur goed doorstaan. Dit weekend zaterdagmiddag wer den zij gevonden waren zij weer in zoverre op verhaal en krachten gekomen dat zij in de loop van maandagmiddag met het reisgezelschap waartoe zij behoren naar ons land konden terugkeren. De 47-jarige mej. Jenny Greeven uit Soesterberg was de eerste die dcor een kieine patrouille er was in net gehele gebiec; groot alarm ge slagen en veie speurders waren qr op uit getrokken werd ontdekt- Zij zat in eikaar gedoken tegen een berghelling en kon haar redders ter nauwernood wenken, zo uitgeput en verzwakt was zij. Mej, Greeven vertelde: ■Wij wilden een iaatste tocht maken, naar de Felinerhütte. Maar het bos was zo dicht en onher bergzaam dat wij al gauw de weg kwijtraakten. Wij riepen om hulp, maar we hoorden niets. Toen be sloten we een berg te beklimmen, omdat we dachten ons van enige hoogte te kunnen oriënteren. Er was echter niets en niemand te zien. het werd donker, we kon den geen stap verdei" doen, we hadden het koud, we hadden hon ger en dorst. Ook vrijdag bleven we dwalen, we hadden het gevoel geen stap verder te komer-. Zaterdagmorgen zagen we Advertentie /.AI. een vliegtuigje boven ons rondcir kelen, we begrepen dat het naar ons zocht, maar we waren al te zwak om een teken te kunnen geven Later hoorden we zei Is de stemmen van de mannen die naar ons zoch ten, maar ze hoorden ons niet en we bleven liggenkleumend uitgeput. Ten slotte verzamelde ik mijn laatste krachten, op goed geluk aï liep ik een stukje verder, ik dacht: het is onze laatste kans. misschien komen we nu eindelijk eens iemand tegenEn jawel, ik liep in de goe de richting.' Een kleine patrouille vond Jenny Grec ;en. Toen duui het niet lang meer of ook mej. Weyma uit Assen was in veiligheid. De patrouil le moest nog een moeilijke klimtocht ondernemen eer zij de tweede ve>' dwaalde had bereikt. Op een draag baar werd mej. Weyma naar het dal gebracht. I Boltini en temmer Althol btj de 'leeuwen. Eén daarvan bracht het circus voor de derde maal in korte tijd in opspraak. (Van onze soc.-econ. redactie) De bondsraad van de Algemene Nederlandse Bouwbedrijfsbond heeft raet algemene stemmen de nieuwe c.a.o. aanvaard. Zoals bekend bevat liet nieuwe contract onder meer een loonsver hoging van tien cent per uur met terugwerkende kracht tot 1 maan, 1962. Een tweede verhoging van vijf cent per uur gaat op 1 juni 1963 in. Het was een plechtig moment in de overvolle raadzaal van het houten nood-stadhuis. Buiten viel een druilerige regen, die de vele vlaggen triest liet hangen. Binnen luisterden veie genodigden naar de toespraken door de diverse autoriteiten. Ir. Minderhoud, voormalig landdrost en thans waarnemend burgemeester, beëdigde daarna de 21 leden van de nieuwe raad. De ge meente Noordoostpolder valt voorlopig onder de provincie Overijsei. 'Beschouw ons maar als een beta lende logee,' zei ir. Minderhoud. 'Goed,' repliceerde de commissaris van Advertentie LM. Nuts is gevuld met vers gebrande hazelnoten en roomcaramel. Het geheel overtrokken met volle-meik- chocolade. Ben kostelijke versna pering. Nuts: een kwalitettspro- dukt- DEN HAAG (ANP) Gisteren zijn vijftien van de vijfentwintig ampul len vergif teruggevonden, die vrijdag van een bodewagen in de Vlaming straat in Den Haag waren ontvreemd. Veertien ampullen werden gevon den bij het schoonmaken van een dode hoek in het Verversmgskanaal, waar dit langs de elektrische centrale Een chauffeur, die een party ste nen moest laden op de Zuidwai, vond daar een ampul tussen de stenen op de wal. (Van een onzer verslaggevers) Twee en dertig van de ruim hon derd passagiers moesten zich in het ziekenhuis laten behandelen toen gistermiddag om half vijf twee LTM- bussen op de Akerstraat te Heerlen bijna frontaal op elkaar inreden. Hoewel het zich eerst vrij ernstig liet aanzien, bleek het later allemaal erg mee te vallen. Alle gewonden konden na verbonden te zijn op eigen kracht huiswaarts keren. Ook de bei de chauffeurs kwamen er met on betekende hoofdwonden af. Vermoedelyk ten gevolge van het natte wegdek was de uit de richting Kerkrade komende bus aan het slip pen geraakt. Op hetzelfde ogenblik trok een bus uit Heerlen, die juist passagiers had ingenomen voor de richting Vaals, weer op. De chauffeur van de eerste bus. de 21-jarige A. Kruisga uit Brunssum, probeerde uit alle macht zijn wagen weer in het goede spoor te krijgen, maar hij schoot door, bijna frontaal op zyn tegenligger. Door de schok schoten de passa giers van hun banken. De verwon dingen bleven echter beperkt tot bloedneuze.i en schaafwonden, terwijl verschillende passagiers tanden ver speelden. Alle beschikbare ambulancemateri aal van ziekenhuis, brandweer en politie werd onmiddellijk ingezet, zo dat de eerste gewonden binnen het kwartier in het Sint Jozef Ziekenhuis waren. De niet gewvöde passagiers kon den al binnen een kwartier met ander bussen hun reis voortzetten. De schade aan de bussen bleef be perkt tot ingedeukte neuzen en ver bogen stoelpoten. de Koningin, 'dan zullen wij voor wai zakgeld zorgen.' Even later werd het allereerste in gekomen stuk voorgelezen. Het was uiteraard een gelukstelegram, ver zonden door het gemeentebestuur van Urk. 'Behouden vaart en goede wacht.' De plechtigheid warm beschenen door het overdadige licht van de tele visielampen was noga! laat begon nen. Men haa moeten wachten op de vertraagde aankomst van enkele hoge gasten, die twintig minuten hadden staan wachten voor de geopende Ramspolbrug nabij Kampen. De toegangsweg tot de polder werd hierdoor geruime tijd geblokkeerd. Ir. Minderhoud wenste overigens geen symbolische betekenis te héchten aan dit voorval aan het begin van een in drukwekkende feestweek. De NoordoostpoUler heeft niet al leen •zelfbestuur' gekregen, bet nieuwe land viert ook zijn twintigste verjaar dag. Er is een heel programma ont wikkeld met veel sport en spel: het richt zich sterk op de jeugd en mis schien niet zonder bijbedoelingen. De jongeren van de NOP slaan in de belangstelling. Zij dreigen zell's een probleem te worden, want de nieuwe bodem heeft voor hen te weinig werk. vooral nu de landbouw zich zo snel mechaniseert. Er moet dus industrie worden aangetrokken, om te voorko men, dat de nieuwe generatic weg trekt en zich aanmeidt op de arbeids markt van het westen. Misschien dat daarom de dag van gisteren was uitgeroepen tot 'dag van de jeugd' Ir. Minderhoud zal er waarschijnlijk nog wel wat van zeggen, nu hij vandaag als land drost afscheid neemt van de NOP. Hij wordt over een paar dagen op gevolgd door de pas benoemde bur gemeester F. van Panthaleon baron van Eek. Deze maakt donderdag zijn entree met een rondrit langs alle dorpen. De bevolking zat hem hartelijk, maar tocb ook met enige reserve tegemoet treden. 'Hij is niet een van ons.' zei gistermiddag een toekomstig mede werker van deze magistraat. Deze opmerking typeert de meataïi- f-en steen ook a)l°i'2 'ootste ge ste en meteen ook allergrootste ge meente. Men heeft hier lang in een isolement geleefd, als op een eiland. (Van onze parlementsredactic) Indonesië heeft op de Aroe-eilanden waarschijnlijk geïmproviseerde vlieg velden aangelegd met behulp van sta len platen uit YVest-Duitsland. Pro- tes' van de Nederlandse regering in Bonn bben niet kunnen voorkomen, dat de t'.alen pi -i de afgelopen m' o toch zijn afgeleverd. Al in het begin van het jaar heb ben wij meegedeeld, dat Indonesië in Duitsland bij een staalfabriek Schraubsiahlwerke te Kreuzthal en de Blefa een zeer grote order had geplaatst voor stalen platen. Toen waren er al 600.000 stuks afge leverd, wat voldoende is voor zes start banen. De totale order omvatte even wel twee miljoen pi-aten en thans wordt aangenomen, dat die nu voor het grootste deel Is uitgevoerd. Minister Luns is begrijpelijker wijs allesbehalve gelukkig met de leveranties van naar Nederlands oordeel strategisch materiaal door een NAVO-partner. Er zou echter niet veel tegen te doen zijn geweest, omdat Indonesië de order al had geplaatsi voordat de mili taire operaties op Niemv-Guinea be gonnen. In Den Haag verluidde gisteren, dat er een eind zai komen aan de leve ranties. Hei is echter de vraag of dat n«g veel zal uitmaken, nu vol gens nog niet bevestigde berichten er op de Aroe-eilanden Mig-straal jagers zijn gesignaleerd. Dcc? vi egtuigen van Russische ma kelij zijn niet in staat om van de normale, maar veraf gelegen Indo nesische vliesbases al operaties tegen Nederlands Nieutv-Guinea uit te voe ten, omdat zij niet zo lang in de lucht, kunnen blijven. Van de veel dichter bij gelegen Aroe-eilanden. waar geen normale vliegvelden zijn. kan dat wei rn zijn openingsrede voor het a NVV-congres, dat verleden week te Rotterdam is gehouden, heeft, de voorzitter enkele prikkelende oomerkingen gemaakt over de kentering, waarin zich de vakbe weging bévindt. Hij sprak daarbij over de kritiek en soms de aanval len waaraan de vakbeweging blootstaat van de zijde van hen, die het verschijnsel vakbeweging blijkbaar nog niet zo lang geleden hebben ontdekt en zich daarbij onbehaaglijk gevoelen. De voorzitter van het NW heeft de aanvallen teruggewezen. De kritiek niet. Dat is geen wonder, want ieder, die iets van de vakbe weging weet, weet ook, dat men daar "allerminst zelfgenoegzaam of zelfvoldaan is, zoals Het Fi nancieels Dagblad veronderstelt. Het tegendeel is het geval. Zowel het NVV alsook de KAB en het CNV zijn er voortdurend op uit hun oude. en hecht in de traditie van de leden gewortelde vormen aan te passen aan de bliksem snelle technische en sociaal-psy chologische ontwikkeling. Dat is niet zo eenvoudig, want zolang er nog geen passende nieuwe schoe nen zijn. moet men zijn oude niet weggooien. Den belangrijke bijdrage tot het Ij denken over deze vraagstuk ken heeft prof. Kruyt aan het einde van het congres geleverd: toen hij sprak over de positie van de vakbeweging in de mo derne maatschappij. Prof. Kruyt kent de vakbeweging wél. Hij is voorzitter van de structuurcom- missie. die in het NW de weg naar de toekomstige organisatie- en werkmethoden zoekt. Hij heeft daarbij in het bijzon der gesproken over een groep van werknemers, die een halve eeuw geleden nauwelijks enige aan dacht kreeg en op wier lidmaat schap de vakbeweging geen prijs stelde, namelijk van de beambten. Het aantal beambten in het be drijfsleven is echter, vooral de laatste tijd. zeer snel toegenomen en met deze toeneming in getal is ook de plaats van de beambten veranderd. Maar ook bij de be ambten spreekt de traditie een hartig woord mee en terecht heeft. prof. Kruyt gezegd, dat zij zich naar hun gevoel bevinden tussen de ondernemers en de handarbeiders. H?t verschil tus sen de beambten en hun mede werkers is. dat de beambten ge roepen zijn leiding te geven en/of arbeid van bijzondere kwaliteit leveren. Daaraan ontlenen zij maatschappelijke waardering en aanzien. TAaarbij komen dan vaak andere, uiterlijke tekenen van de sta tus, het maatschappelijk prestige, die m,et het werkelijke prestige niets te maken hebben, maar voor het gevoel toch van groot belang zijn. zoals de eigen kamer, tele foon. het eigen bureau en het vloerkleedje. Met al deze zaken heeft de vak beweging rekening te houden, als zij de beambten wil'winnen. Nu zou men de vraag kunnen stellen, of het zo nodig is. dat de beambten zich organiseren en zelfs in de algemene vakbeweging organiseren. F|at ia in de eerste plaats nodig voor de beambten zelf. Naar mate zij als groep talrijker wor den en in het arbeidsproces min der een afzonderlijke plaats in nemen. zullen zij meer als groep moeten gaan optreden. Op dit ogenblik bestaat nog dikwijls de neiging zich dan als groep, los van de andere werknemers, te or ganiseren. Zij vrezen zich te kort te doen. als zij naast de handar beiders gaan staan. Zij organise ren zich sneller in categorale or ganisaties. dat wil zeggen, buiten de vakcentrales. Dat verzwakt de positie van de beambten. Maar ook van de vak centrales, die daardoor eeri be langrijk deel van de werknemers niet bereiken. Het is ook strijdig met het algemeen belang, omdat de vakbeweging als deel van de maatschappelijke krachten niet meer gemist kan worden. Ap dit alles en meer (de verhou- ding leiding en leden) heeft de vakbeweging zich te bezinnen. Zij kan dat bij alle goed- en kwaadaardig bedoelde kritiek zon der schuldgevoel doen. Haar grote betekenis ligt niet in het verleden, maar in de toekomst. Daarom kan zij tegen .haar belagers rustig in d° aanval gaan. in het belang van de werkers, van de organisaties zelf en vooral van de samen leving waarin wij nu en in de toe komst ons bestaan moeten vinden. (Van eer. onzer verslaggevers) De Soester politie trof manadagnacht om kwart over een op de Burge meester Grothestraat midden op de rijweg het verminkte lichaam van een man aan met naast zich een totaal vernielde fiets. Terwijl de agenten bezig waren de politiewagen te parkeren, reed een auto, die uit de richting Amersfoort kwam, over het reeds verminkt* lichaam. De automobilist stopte even en reed daarna met grote snelheid in de richting Amsterdam door. Achtervolging had geen resultaat. De agent, die achtergebleven was op de plaats van het ongeluk, hoorde van getuigen, dat de man door een auto was aangereden, waarna direct daarop twee andere auto's over hem waren heengereden. Het slachtoffer is de 62-jarige gemeentewerkman R. Janssen uit Soest. Dit is het zevende dodelijke verkeersongeluk dtt jaar In Soest.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1962 | | pagina 1