SPONTAAN FEEST OP SOESTDIJK
Nederland sympathiek bezien
in bijlage dagblad Le Monde
house of enqland
u*,
w_.O O o
Lijk gevonden
na drie uur
lang dreggen
TELEFUNKEN TV
Opleiding VAM
nieuw gebouw
'Het Dorp' koopt
laatste grond
Zeeman beroof cl
van 2200
Utrecht: iveg met
klinkerivegen
HOUSE OF ENGLAND'S
Geef er de bul aanl
m
m
HST VRIJE VOLK DONDERDAG II MAART 1865
PAGINA 3
die
Van een onzer
verslaggevers)
TWEE jongemensen,
écht van elkaar houden
zó zagen prinses Margriet
(22 jaar) en Pieter van Vol-
lenhoven op koninginne
dag 26 jaar) eruit, toen zij
gistermiddag door de tuin
van paleis Soestdijk wandel
den.
Niemand dacht er in de
avonduren anders over. Een
spontaan lachende prinses en
Mar 'gewone' jongen uit
Schiedam straalden van ge
luk. Pieter de zoon van
een Schiedamse zeilenmaker
wist niet wat hem over
kwam. Een lakei van Neder
lands vorstin hielp hem bij
het aanschieten van z'n jas.
Het was alsof dat koninklijk
personeelslid hem wilde zeg
gen: 'Pieter, voorzichtig, je
gaat trouwen met een prin
ses
Belangstelling
Bravo
Grondig graven
Weekeindeland
Beetje vergezochte woordspeling om duidelijk
te maken dat deze .fijne regenjas zich niets
aantrekt van maartse (of aprilse, of meise, enz.)
buien. Hij staat. U bovendien uitstekend, met
of zonder pijp. Modellen Van klassiek tot
zeer sportief.
v.a, 89.50
Pieter en Margriet gelukkig
Een uitbundig feest werd het in
de contreien van het witte paleis.
Zelden tevoren was de spontaneï
teit zo groot als ditmaal. Het leek
erop of iedereen in Baarn en Soest
zich erover verheugde, dat de Prin
ses rich had verloofd met een niet-
adeliijke figuur.
Tweeduizend kinderen van de
scholen in Soest, allen met kleurige
lampions in de hand. oranje strik
ken op jassen en mantels, defileer
den in de vooravond voor het ver
loofde paar. dat op de grote stoep
voor het paleis verscheer, en de
kinderen dankbaar toewuifde.
De optocht met lampions trok
ook buiten de hekken geweldige be
langstelling. Het verkeer liep tijde
lijk vast. Tegen half acht verdwe
nen de kijkers buiten om in hun
respectieve hulzen de rerdere ge
beurtenissen te volgen via TV of
racuo. siecnts een zeer kleine
groep, niet meer dan twintig, bleef
achter in de kou en wachtte op wat
misschen nog zou gebeuren in de
grote tuin.
Tegen half tien begon het weer
druk te worden voor het paleis en
toen tien minuten over tien de veel-
tonige hoorn van een snelle poli
tiewagen de komst van de twee
Oirschotse vendelzwaaiers aankon
digde, stonden er zeker enkele dui
zenden kijkers.
Zij stonden er niet tevergeefs. Pel
beschenen de lampen van de publi-
citeitsmiddelen het grote bordes en
weldra verscheen daarop het ver
loofde paar.
Pieter van Vollenhove steunde
aanvankelijk op zijn stok. maar
prinses Margriet bracht dit hulp
middel even later naar binnen en
gaf haar verloofde een arm.
Voordien waren reeds de Leidse
studenten die gisteravond op het
paleis te gast waren de tuin inge
komen, een vrolijke uitgelaten groep
van ongeveer veertig jonge mannen
en vrouwen, tussen wie zich ook
prinses Irene en haar man Charles
opstelden, terzijde van het verloofde
paar. Allen keken belangstellend
naar de zwierige demonstratie van
de twee Oirschotse vendelzwaaiers.
Irene en Charles waren omstreeks
kwart voor negen gearriveerd In een
lage sportwagen met een Spaans
nummerbord. Charles zat achter
het stuur.
De Leidse studenten waren er al
'langer. Met een grote bus van eea
Noordwijkse firma reden zij om
half negen de paleistuin binnen.
Enkele andere studiegenoten van
prinses Margriet kwamen met
ïigen auto's.
Het optreden van de vendel
zwaaiers ontlokte vele 'bravo's* aan
de uitgelaten studentengroep, van
wie velen duidelijk blijk gaven
graag op de televisieschermen te
willen verschijnen.
'Welbedankt Geweldig. Enig.' Dit
zei prinses Margriet na afloop tegen
de mannen uit Oirschot. Zij schud-
de hen hartelijk de hand. Ook Pie
ten van Vollehoven dankte hen.
Vervolgens hieven de studenten
spontaan een 'Lang zullen ze leven'
aan voor het verloofde paar. Ver
volgens zongen zij "Piet Hein' en
ten slotte 'De Zevensprong*, waarbij
een deel van de jonge genodigden
voor een vrolijk folkloristisch dansje
de tuin inhuppelde.
Hei publiek buiten de hekken
leefde mee en een groot deel van de
kijkenden achter de noodhekken
zong het "Lang zullen se leven' uit
volle borst mee.
Om half elf was het einde van het
feest bereikt, nadat ook prinses
Christine op de grote paleisstoep
was verschenen om afscheid te
nemen van de jeugdige gasten.
De studenten stapten in hun bus
na veel en luid 'Daagf-geroep tegen
prinses Margriet en haar verloofde
Pieter, wiens stok werd gebracht
door een functionaris van het hof
ons hem in staat te stellen het pa
lels binnen te wandelen.
Toen allen respectievelijk vertrok
ken en binnen waren, bleef het pu
bliek buiten nog wachten in t de
hoop op een vervolg op het stenig
vrolijke en bijzonder ongedwongen
'tuinfeest'. Maar voor woensdag
waren, altham wat de burgerij be
trof. de feestelijkheden ten einde.
Woensdagmiddag hadden reeds
honderd leden van het Leid» Stu
dentencorps het verlooide paar bul-
de gebracht. Corpspraeses Frits van
Bappard nlt Haarlem, vierdejaars
student geschiedenis, was in het pa
leis de tolk van de studenten. HU
bood een stuk aan van oranje bloe-
msa ïiiêi een blasw UnL de k'
van de Leidse studenten. De Leid»
groep, die ook bi) deze gelegenheid
•Jang zullen zo leven zong, bleef
drie kwartier in hst peltte.
UTRECHT (ANP). Het
provinciaal bestuur van
Utrecht vindt dat kiinkerbe-
stratingen in deze tijd niet
meer voldoen voor wegen met
doorgaand verkeer. Men heeft
daarom besloten bij de aanleg
en reconstructie van provin
ciale wegen uitsluitend aifalt-
verhardingen toe te passen.
De klinkerwegdekken moe
ten door het steeds zwaarder
wordende verkeer vaker wor
den herstraat, terwijl men
hiervoor niet over voldoende
gescbool personeel beschikt.
Bovendien worden de klinkers
op deze wegen glad.
De asfaltverhardingen eisen
minder onderhond dat verricht
moet worden, geeft minder
stagnatie voor het verkeer.
Na urenlang dreggen heeft de
Delftse politie gisteravond uit de
Buitenwatersloot in Delft het stoffe
lijk overschot opgedregd van de 24-
jaöge .tuinferbeidÈtvI*. P. da .Vast uit
de Footstr&at in Delft. Y
De man had om kwart voor zeven
's morgens zijn woning verlaten op
weg naar zijn werk in Den Hoorn.
Toen hij 's avonds niet terugkwam
werden zijn ouders ongerust en
waarschuwden de politie. Deze ging
aan het dreggen en vond ten slotte
na drie uur d,e fiets van de man en
even later het stoffelijk overschot
ter hoogte van de kogelgieterij.
Men heeft geen sporen kunnen
vinden van een aanrijding. Het ver
moeden bestaat, dat de man onder
weg onwel is geworden. Eventuele
getuigen die 's morgens vroeg om
kwart voor zeven de man over de
Buitenwatersloot hebben zien'rijden
worden verzocht zich te melden op
het bureau.
(Van onze Parijse correspondente)
Het Franse dagblad Le Monde
verscheen gisteravond plotseling met
een omvangrijke bijlage over 'Ne
derland tussen Europa en de zee.'
Ons land mag zich gelukkig prijzen
aan de Fransen té worden voorge
steld door een groep schrijvers, die
ons volk in zijn vele schakeringen
en tot in zijn wortels gewaar wer
den en daarna met een juist gevoel
voor verhoudingen, een bijna serene
objectiviteit en duidelijke gevoelens
van sympathie zijn bevindingen weer
te geven.
Slechte twee Nederlandse bijdra
gen in dit nummer. Een. brief van
minister Luns. hem gevraagd voor
dat ons kabinet aftrad en een artikel
over de voortdurende culturele con
frontatie tussen Frankrijk en Ne
derland, gevraagd aan Sadi de Gor
ter, die als onze culturele en pers-
attaché te Parijs en als directeur
van ons "Nederlands instituut' beter
dan wie ook weet, waarover hij
praat.
De Fransen evenwel weten dat
ook. Zij hebben allemaal een stuk
gepakt van het mozaïek dat Neder
land heet en zich daarmee grondig
beziggehouden. Zij hebben aldus ge
graven in onze historie, de politieke
structuur van ons land geanalyseerd,
begrepen welke rol de godsdienst in
ons volksleven speelt, de verhouding
tussen parlement en kroon uitgeplo
zen, onze buitenlandse relaties na
gegaan, de „zuilen" als onver
vreemdbaar onderdeel van ons maat
schappelijk bestel aanvaard.
Zij vertellen over onze reactie op
de Tweede Wereldoorlog, over het
losmaken van Indonesië, over onze
Europese droom. Zij verdiepen zich
in de structurele wijzigingen waartoe
onze landbouw wordt gedwongen, de
problemen die de exploitatie van ons
gas omringen.
Zij halen statistieken en kaarten te
voorschijn om ons te verklaren en
mede onze grote ondernemingen, zo-
ais bij voorbeeld de Deltawerken.
Zij slaan onze literatuur geenszins
over. prijzen ons land aan als
'weekeindeland.' maar praten ten
slotte ook, zomaar, over de door
snee-mens. En dat doen ze goed.
Ze weten de Fransen werkelijk uit
te leggen wat 'gezelligheid' en 'nuch
terheid' en 'godvruchtigheid' zijn.
En die woorden vertalen ze niet, die
blijven cursief en in het Nederlands
in hun tekst staan, omdat ze voelen
dat ze bij vertaling altijd zouden
misgrijpen.
Zo schrijft Bernard Pinguad over
onze behoefte aan gezelligheid (een
woord dat in het Frans niet be
staat); misschien omringt de Ne
derlander zich graag met andexen,
omdat hij zich in gezelschap pas
'iemand' voeit. omdat hij innerlijk
met een onveiligheid kampt, die niet
alleen uit de voortdurende dreiging
van de zee te verklaren valt. Zijn
godsdienst helpt hem dikwijls te
overwinnen. Hij is een sociaal mens
door deze behoefte aan zekerheden:
huis en kerk. werk en partij spelen
meestal de overheersende rol ln zijn
leven
De Franse ambassadeur in Den
Haag, de heer Crouy-Chanel, vertelt
over de tegenstrijdigheden die de
buitenlander in Nederland zo boei
en: onze gehechtheid aan het verle
den en onze smaak voor de modern
ste technieken, geweldige concerns
naast bedrijfjes van een hectare, het
heilige goed van de vrije menings
uiting en de vrijwillige, spontane
discipline.
HU ziet als belangrijke karakter
trek onze energie, naast de behoefte
vooruit te willen komen. Hij wijst
de Fransen op onze verstedelijking,
onze wegenbouw, onze natuurbe
scherming, onze verkaveling. En hU
schrijft, dat hij zich Nederland ai bij
na kan voorstellen in het jaar 2000.
Advertentie I.M.
Dan zal ons land toog zwaarder we
gen in de Europese balans.'
Wie schrijft over de politieke me
ningsverschillen tussen Frankrijk en
Nederland, ontkent dat deze een sy
stematisch karakter zouden hebben,
verklaart het 'waarom' van ons
denken, met respect daarvoor. De
toon waarop dit alles gebeurt, is een
voorbeeld van waardige journalis
tiek. maar niet zelden is de schrij
ver het ook met onze zienswijze eens.
(Van onze verkeersredaeteur)
Doordat prins Bernhard. die aan
vankelijk de opening zou verrichten,
woensdagmiddag uiteraard verhin
derd was, is het grote nieuwe ge
bouw van de VAM, Stichting Vakop
leiding Automobiel- en Motorrijwiel-
bedrijf te Voorschoten buiten zijn te
genwoordigheid geopend. De Prins
heeft echter beloofd nog wel een
kijkje te zullen komen nemen.
Mevrouw E. A. F. van Twist-Hars-
hagen. weduwe van de te vroeg over
leden grondlegger van de VAM, de
heer G. van Twist te Dordrecht, heeft
thans de opening verricht en wei door
het in werking stellen van een motor-
proefstand.
Tevoren had dr. J. E van Dieren-
donck, directeur van het Sociaal
Fonds en de Beroepsopleiding van de
Commissie van de Europese Econo
mische Gemeenschap een openings
rede gehouden, waarin hij schetste
hoe de zes samenwerkende landen
een actieprogramma hebben voor de
Beroepsopleiding. 'De opleiding.' zei
hij, 'staat en valt met degene, die de
kennis overdraagt en vooral met d«
wijze, waarop dit geschiedt.'
De voorzitter van de VAM. de heer
J. Kreisel uit Rotterdam, tekende het
belang van de opleiding onder meer
door de vermelding, dat tn 1964 bijna
achtduizend kandidaten voor zeven
enveertig verschillende typen exa
mens een proeve van bekwaamheid
hebben afgelegd. Ree tlx in 1942 heeft
de BOVA de grondslag voor deze
opleiding gelegd.
Irene en Charles Hugues be
hoorden tot de gasten op het
verlovingsfeest van Margriet.
Samen met prinses Christina
(links) en het jonge paar ver
schenen zij in de avondaren op
het bordes.
De stichting Het Dorp in Arnhem
is er eindelijk in geslaagd haar ter-
reinprohlemen op te lossen. Met de
vereniging Kleuterzorg, die enkele ge
bouwen exploiteert in een enclave in
het toekomstige dorpsterretn is over
eenstemming bereikt over het ver
plaatsen van deze gebouwen naar
een ander terrein.
Het dorp beschikt nu over een ge
bied van 19 ha. dat Is ongeveer acht
ha meer dan aanvankelijk werd ge
dacht. De plannen van het architec
tenbureau Van den Broek en Bake-
ma moeten nu worden aangepast.
Dit heeft tot gevolg, dat de datum
waarop met de bouw kan worden be
gonnen. moet worden verschoven.
Het bestuur rekent er echter op de
eerste dorpsbewoners in de loop van
volgend jaar te kunnen ontvangen.
De 19 hectaren liggen nabij het re
validatiecentrum Johanna Stichting
en grenzen aan de bebouwing vari
Arnhem. Daardoor kan het open ka
rakter van Het Dorp met verbin
dingsmogelijkheden. met de aangren
zende stadswijken volledig worden
gerealiseerd.
APELDOORN,*(ANP). De 51-ja
rige zeeman J. S. uit Apeldoorn is
tijdens een tocht langs verschillende
cafés in Apeldoorn vermoedelijk
van een bedrag van circa 2200,- be
roofd. De zeeman, die in Apeldoorn
een flinke som op de spaarbank had
staan, kwam na een -ijner reizen in
zijn voormalige woonstad en nam
daar een bedrag van ƒ11.000,- bij
een spaarbank op.
Met dit bedrag op zak ls hij dins
dagmiddag aan de zwier gegaan.
Hij deelde links en rechts rondjes uit
en moet toen hij 's avonds laat zijn
tocht beëindigd had, circa 300,-
hebben verteeiid.
Toen hij zijh geld natelde, miste
hij bovendien nog een bedrag van
ƒ2200,-. Het vermoeden bestaat, dat
de zeeman in een van de cafés van
dit bedrag is beroofd.
Advertentie IJL
Alléén het allernieuwste, alléén het allerbeste!
Niets vermoeit een mens zo
zeer als voortdurend aan
hevige en steeds weer andere
emoties ten prooi te vallen. En
ik verzeker u, dat wij tuinlie
den deze dagen op dit stuk tot
het uiterste worden beproefd.
Wat gaat er gebeuren met de
regeringsiep. waarvan wij u ver
leden weck de val meldden? Zal
hij blijven liggen, aan stukken
gezaagd worden en door de
plantsoenendienst worden weg
gehaald? Of zal hij met ver
eende krachten weer overeind
worden gezet?
Wij, die niet onmiddellijk bij
de val van het geboomte zijn
betrokken, zien met belangstel
ling toe hoe drs. W. K. N.
Schmelzer in zijn commandoto
ren aan het Plein 1813 een
der stijfste en meest Couperus
achtige pleinen die het statige
's-Gravenhage rijk is tracht
de ramp ongedaan te maken.
Ministers en fractievoorzitters
lopen bij hem in en uit om. ken
nis te nemen van zijn wenken
en wensen.
Wij zouden graag schrijven
dat wij met koele belangstelling
toezien, maar dat zou niet over
eenkomstig de waarheid zijn.
Het bij-wonen van een kabinets
crisis vertoont veel overeen
komst met het bijwonen van
een spannende wedstrijd. Hoe
wel men zelf niet meedoet, windt
men zich gaandeweg meer op.
En ten slotte staat men met een
rood hoofd te kijken hoe dege
nen, die de zaak eerst hebben
laten vallen, nu geagiteerd bezig
zijn het ongeval weer ongedaan
te maken.
Soms lijkt het of de moede
iep iets omhoog gaat„Hij
stijgt", roepen dan de verrukte
courantiers en reeds rennen zij
naar hun kantoren om het blijde
nieuws door te geven. Maar dan
weer blijkt, dat het stijgen
slechts schijn was en dat er nog
geen beweging in is te krijgen.
Ook dit is nieuws. .11 ij blijft
liggen", roepen de dagbladen.
Wie zal de kansen beter kun
nen berekenen dan de man
die zijn beste krachten aan het
hoornwerk geeft? Laten wij dus
aan hem vragen hoe hij de kan
sen beoordeelt. Wij doen ons
uiterste best", zegt hij, maar
die andere kerels trékken de
verkeerde kant op." Desgevraagd
delen de andere kerels mee, dat
het aan hen niet zal liggen.
Er zijn nog verscheidene midde
len onbeproefd en wij geven de
moed niet op. Maar is het hun
niet opgevallen, dat die ene heer
daar, die zich vreselijk staat itt
te spannen, in werkelijkheid
onze boom, in de grond tracht
te duwen?
Het volk van Nederland kan
elke avond via radio en tele
visie waarom het ten slotte al
lemaal begonnen is) naren en
zien hoe de laatste stand is. De
commentatoren bepalen zich na
tuurlijk niet tot het officiële
nieuws. Dat zou immers slechts
kunnen luiden: 'Het moeizame
werk wordt voortgezet.' Zij ver
melden dus ook, wat zij in de re-
geringstuin allemaal hebben ge
zien en gehoord. En daarvoor
krijgen zij dan soms op hun
kop. want wie in de penarie zit
of de zaak probeert te flessen
ziet dat niet graag wereldkun
dig gemaakt.
Pr zijn waarnemers in Den
-f-i Haag, die schatten, dat dit
alles nog weken, om niet te zeg
gen maanden kan doorgaan.
Dan zal de heer Schmelzer niet
meer in de commandotoren zit
ten. maar een ander. Dat is zeer
wel mogelijk. Het is evengoed
mogelijk, dat de heer Schmelzer
vandaag nog of anders morgen
naar Soestdijk rijdt en blijde
uitroept: 'De zaak is gepiept.
Majesteit, de affaire kan op de
zelfde voet worden voortgezet.'
Kijk u de kranten van deze
week er maar op na. Maandag:
gematigd optimisme, dinsdag:
tegenstellingen verscherpen zich,
woensdag: niet hopeloos, en alle
betrokkenen trekken een gezicht,
alsof zij niets liever willen dan
dat de moeilijkheden zo spoedig
mogelijk uit de weg tcorden ge
ruimd, maar dan op hun manier.
Meen nu intussen niet, dat tri?
in de tuin ook onze vrolijke
ogenblikken niet hebben. Het is
ook ons niet ontgaan, dat er
weer een Prinses verloofd is. Het
is wederom geen alledaagse ver
loving voor een Prinses, maar
algemeen is men in regeringstuin
kringen van mening dat deze
verloving de gaardeniers minder
slapeloze nachten zal bezorgen
dan de voorgaande. Het ligt bo
vendien voor de hand, dat dit
werkelijke nieuics het vage
nieuws van de kabinetsformatie
even van de voorpagina's zal
verdringen en dat is ook een
rustig idee.
v hovenier is persoonlijk nog
met enige zorg vervuld. Hij
heeft gelezen, dat in zijn partij
een Suurhoffvleugel en een Von
delingvleugel bestaan. Dat wist
hij niet en dat ergert hem. Want
ambtshalve had hij het moeten
toeten. Maar nu hij eenmaal
door de buitenwacht is ingelicht,
weet hij ook nog niet bij welke
vleugel hij zelf behoort. Hij is zo
iemand die geen behoefte heeft
aan een strijdlied bij het ontbijt,
maar met genoegen en instem
ming heeft vernomen, dat Von
deling zijn congresrede heeft be
sloten met de woorden: 'Dat is
ons heilig ideaal'. Hij is wel
eens in de gelegenheid geweest
te bespeuren, dat de heren
Suurhoff en Vondeling van me
ning verschillen. Zoals trouwens
deze heren elk met nog wel
tachtig andere mensen van me
ning verschillen. Als er geen
meningsverschillen zouden zijn,
zou men trouwens wel kunnen
ophouder met praten op congres
sen en andere bijeenkomsten.
Na diepgaand zelfonderzoek is
de hovenier tot de conclusie ge
komen. dat hij zich met beide
vleugels nauw verwant voelt. Hij
voelt zich een neer* fflhwKwff
Vondeüiaff. Het' laatste "wóórd
klinkt poëtischer en sluit beter
aan bij zijn beroep en daaróm
tekent hij hoogachtend,
VONDELUOVEN1ER