ZICHT Russische motels stikken van bureaucratie Schoolleven door culturele revolutie nog steeds ontwricht m m door Edmund Stevens door David Oancia het vrije volk Een motel waarop in Ame rika iedere maand 6000 dol lar, meer dan 20.000 gulden, zou moeten worden toegelegd, zou al gauw worden opge doekt. Dat is niet het geval in de Sowj et-Unie, waar de ellende van een faillissement onbekend is en waar alle soorten bedrijven, o.a. twee motels, al jaren lang vrolijk met verlies werken, in de stellige 1 wetenschap dat de staat het tekort zal dekken. Nadenken Ontslag CbUeense kopermijn 'El Tiente' Ruim twee jaar geleden werd Eduardo Frei, de man die 'revolutie in vrijheid' pro pageert, president van Chili. Binnenlandse politieke pro- De Mao-meisjes moeten weer eens naar school. blemen maakten dat de uit voering van zijn programma aanvankelijk grote moeilijk heden ondervond. De laatste tijd ziet men echter resulta ten. Scholen Eduardo Frei door Card HiUekamps Belasting CHILI 'zOcemt=^. Met corresponden ties van Edmund Stevens, Moskou Raymond Loir, Peking Carl Uillekamps, Santiago Het Amerikaanse woord 'motel' werd begin 1963 toegevoegd aan de Russische woordenschat, toen het eerste hotel-langs-de-weg voor automobilisten zijn deuren opende op het kruispunt van de hoofdweg van Minsk in het westen, naar Moskou, en de cirkelvormige vier baans hoofdweg rondom de hoofd weg. Het was het plan, een 'snoer' van soortgelijke motels te bouwen langs deze laatste hoofdweg, één bij ieder belangrijk kruispunt. Het voornaamste doel van het project was, harde deviezen van de ver wachte toevloed van buitenlandse automobilisten in handen te krij gen. Binnen enkele maanden was een tweede motel klaar aan de hoofd- -weg naar Simferopol, naar het zuiden. Maar daarna werden er geen meer gebouwd. Want de twee motels brachten niet alleen geen cent op, er werd zwaar op toege legd. Het motel op de weg naar Minsk verloor het eerste Jaar een bedrag gelijk aan 270.000 gulden, terwijl dat op de weg naar Simferopol, dat later klaar kwam de verloren tijd inhaalde door in vijf maanden ruim honderdduizend gulden te verliezen. Nu er weer over winst gepraat mag worden, ging een verslaggever van de Izwestija de oorzaken na van de insolventie van de motels. Hij kwam tot de gebruikelijke Sowjet-diagnose: het betrof hier een geval van ernstige bureaucra tie, nog verergerd door een enorme tn-de-watten-ieggerij. Het Stadsbeheer vati Hotels en Wolkenkrabbers was belast met de exploitatie van de kamers en verhuurde de automobilist zijn bed voor de nacht. De Stadsstichting voor Spoorwegrestaurants diende de automobilist zijn maaltijden op. Het Hoofdbureau voor Gemotori seerd Vervoer keek zijn auto na, maar de benzinepomp stond weer onder toezicht van het Kantoor voor Bcnzineprodukten. Elke van de genoemde organisa ties had haar eigen kantoor ter plaatse, met een directeur, een onderdirecteur, een boekhouding en een afdeling voor de bevoorrading. Het Beheer van Hotels en Cïrote Gebouwen leverde de handdoeken en lakens, maar de Stadsstichting voor Spoorwegrestaurants was weer verantwoordelijk voor het tafel linnen. Wie 's avonds laat aankwam, kreeg zijn kamer toegewezen door de receptionist die nachtdienst had en dan afzonderlijk ingeboekt voor het nazien van de auto door de employé van het service-station. Ofschoon één man beide taken gemakkelijk had kunnen vervullen, mocht dit niet omdat het hier om twee afzonderlijke organisaties ging. Het personeel van het service station weigerde voorraden te los sen voor het restaurant, dat daarom twee arbeiders hiervoor alleen al in dienst moest nemen. Het restaurant wilde op zijn beurt geen twaalfuurtje leveren aan het personeel van het service-station. Ook de werksters stonden onder aparte leiding. Degenen die de hal moesten schrobben, wilden geen hand uitsteken in het restaurant en omgekeerd. Niet alleen de overvloed van baantjes drukte de winst Elke organisatie legde beslag op kostba re ruimte. Kamers die bestemd waren voor gasten, werden, inge richt voor extra-kantoren, wai duizenden aan inkomstenderving betekende. Ofschoon de directeuren van de verschillende organisaties allen onder êên dak vertoefden, wisselden zij nauwelijks een woord, met elkaar, maar schreven elkaar memoranda m deze geest: Aan de directeur van het Restaurant: Ondanks onze herhaalde verzoeken het personeel van het Service Station een lunch op te dienen, hebt u nog'geen enkele stap in deze richting gedaan.' 'Aan de directeur van het Hotel: 'Er zijn twee toiletten m de hal, waarvan er slechts één toegankelijk is voor het publiek. U houdt de andere op slot voor eigen gebruik. Daardoor is het toilet van het restaurant overbezet, zodat onze klanten hiervoor in de rij moeten staan wachten.' De verslaggever van de Izwestija komt tot de voor de hand liggende conclusie dat de enige manier waarop de motels winstgevend gemaakt kunnen worden, is een eind te maken aan de bureaucratie en alle macht Sn handen te leggen van één enkele bekwame directeur. Voor een deel van de miljoenen leerlingen van de iagere scholen van China gaat de schoolbel weer. Maar de heropening van de onder wijsinstelling schijnt beter op gang te komen in de provincie dan in de Chinese hoofdstad. Zeven maanden nadat de 'grote proletarische culturele revolutie' met het geweld van een tornado losbrak op de scholen en univer siteiten, wat vele functionarissen en leraren hun baan kostte, schijnen de berichten erop te wijzen dat het centrale comité van de communistische partij aanbeve lingen van plaatselijke, provinciale of regionale autoriteiten goedkeurt voor heropening van de scholen voor zes- tot twaalfjarigen. Wat er op deze scholen precies wordt geleerd staat niet vast, maar vermoedelijk zal de grootste na druk wel worden gelegd op de werken van voorzitter Mao Tse- toeng. Waarschijnlijk zuilen de middelbare scholieren en alle studenten aan universiteiten het nog tot volgend najaar zonder onderricht moeten stellen. Intus sen wordt van hen verwacht dat zij 'de grote proletarische culturele revolutie tct het eind toe zullen doorzetten' en revolutionaire erva ring zullen opdoen. Kennelijk geven zij hieraan met groot genoe gen gevolg. Ruim drie maanden lang hebben zij zowat alles kunnen doen en laten wat zij wilden. Zij gingen overal heen zonder een spoorkaart je te hoeven betalen, maakten zich niet druk over de kosten van eten, drinken of onderdak en schenen volkomen vrij te zijn om te gaan waarheen en wanneer zij wilden. Een van de voornaamste reisdoe len van miljoenen leden van de para-militaire Rede Garde was Peking, om een glimp te krijgen van Mao bij een van de massabeto gingen. Sedert de eerste hiervan half augustus werd gehouden, hebben meer dan elf miljoen tieners door de straten van Peking geparadeerd onder het uitroepen van de leuze: 'Lang leve voorzitter Mao' en het zwaaien met in paars plastic gebonden deeltjes met uittreksels van zijn werken. Er werd enige beperking opgelegd aan de reiswoede van de Rode Garde, toen vorige maand bleek dat het transportsysteem en de proviandering met steeds groter moeilijkheden te kampen kregen, terwijl bovendien temperaturen beneden het vriespunt en ijskoude winden uit de Gobi-woestijr. steeds meer voorkwamen. Met het vrije vervoer was het afgelopen, evenals met gratis on derdak en voedsel. De Rode Gar disten kregen opdracht terug te keren naar hun eigen woonplaats om daar de culturele revolutie te verbreiden. Geregelde troepen moesten hier een handje bij helpen, opdat alles ordelijk zou verlopen. De studenten keren nu naar huis terug, waar zij over hun lotgeval len kunnen nadenken en zich voorbereiden op de nieuwe cam pagne, die hun tegen volgend voorjaar is beloofd. Het huidige toelatingsexamen voor middelbare of hogere onder wijsinstellingen zal gewijzigd wor den in overeenstemming met Mao's instructies. Officieel is de toelating een half jaar uitgesteld, maar er is nog geen enkele mededeling geweest van de autoriteiten die erop wijst dat begin 1967 het onderricht weer kan beginnen. De afgelopen zomer is er her haaldelijk sprake geweest van de noodzaak, de duur van de opleidingen te bekorten en meer de nadruk te leggen op scholen waar de studenten een deel van hun tijd ook aan baantjes kunnen besteden. Hierdoor zou een groter aantal studenten worden opgeieid. maar het peil ongetwijfeld dalen. De tegenstanders van de huidige gang van zaken zijn ontslagen en blootgesteld aan genadeloze kri tiek. Hieronder zijn vooraanstaande functionarissen van meer dan een twaalftal universiteiten, om. in Peking, Woehan, Nanking, Sina, Tsjekiang, Kiangsi en Tsjoengking. Tientallen leraren hebben het zelfde lot ondergaan. Enkelen wie het gedrag van 'revolutionaire' studenten te veel was, zijn uit open ramen gesprongen of hebben op andere wijze zelfmoord gepleegd. Op het hoogtepunt van de beroering, in juli en augustus, moesten bekende docenten en func tionarissen de papieren steken opzetten die anders voor luie leerlingen worden gebruikt, op hun knieën door het stof kruipen of rondlopen met borden waarop hun 'misdaden' waren aangetekend. An deren werden rondgeleid met een touw om hun nek of voortgedreven met scherpe stokken. Natuurlijk is het optreden tegen de 'burgerlijke' intellectuelen slechts een onderdeel van de grotere campagne van Mao. die tot doel heeft de revolutionaire zuiver heid van de jongere generatie tot stand te brengen, zodat zij niet zul len afzakken tot het peil van "revi sionisme'. m President Frei werkt aan welvaart van Chili j Zo is de wet op het mede-beheer van de kopermijnen van kracht geworden: de Chileense overheid heeft nu werkelijk medezegenschap in de koperproduktie: men heeft dit- bereikt door overeenkomsten met buitenlandse mijnondernemin gen en niet door brute nationalisa tie. De wet op de agrarische hervor mingen staat op het punt aange nomen te worden in het parlement. Het heeft reeds de wijziging van 't grondswetsartikel betreffende het eigendom, die nodig was om de landhervormingswet mogelijk te maken, aanvaard; ook ui Chili heeft eigendom nu een 'sociale functie'. Freis 'revolutie in vrijheid' gaat uit van de gedachte dat Chiil vrijwillig, dat wil zeggen: door het brengen van offers (wat vooral geldt voor de bezittende klasse) de nodige structurele en sociale her vormingen moet uitvoeren om te voorkomen dat het land in de greep raakt van hel communis me. Dat betekent niet alleen land bouw- en landhervormingen, maar ook versnelling van de woningbouw en drinkwatervoorziening voor het platteland. Het betekent ook dat het onderwijs van de grond ge bracht en hervormd moet wor den. Nog voordat de agarische her vormingswet van kracht is gewor den heeft men bereikt dat 4300 boerengezinnen land van he staat hebben gekregen. Dit aantal moet voor mei van het volgend jaar uitgebreid zijn tot 10.000. In de afgelopen anderhalf jaar werden zesduizend nieuwe scholen geopend; hierin krijgen 260.000 leerlingen les van 8200 pas opge leide onderwijzers. Dat betekent dat van de 450:000 Chileense kinderen, die tot voor kort nog helemaal geen onderwijs ontvin gen. thans de helft naar school gaat. Bovendien wet den in 1865 uiige- veer 100.900 nieuwe huizen ge- mm bouwd, waaronder ongeveer 48.000 noodwoningen in het gebied dat in maart getroffen werd door een hevige aardbeving. De gemiddelde woningproduktie is hierdoor ver dubbeld en gebracht op 100.000 per jaar. De export, met name de stijging van' de koperuitvoer, moet zorgen voor de economische grondslag van Freis hervormingspolitiek. Mede zeggenschap in de koperproduktie is hiervoor een vereiste. Van het nieuwe beleid mag men een goede samenwerking met de buitenlandse ondernemingen verwachten. Deze ondernemingen zullen, volgens de overeenkomsten, tot 1970 hun in- vesteringen aanzienlek verhogen en hun produktie verdubbelen. De bij de wet geregelde en in over eenkomsten vastgelegde 'chilenise- ring' van de kopermijnbouw heeft ertoe geleid dat de regering thans reeds medebezitter is van da groot ste mijnen. De financiële politiek van de regering-Prei staat echter aan scherpe kritiek bloot. Kort geleden kondigde minister van Financien Molina voor het voigend jaar nieuwe, belangrijke belas tingve,- hogingen aan. hoewel president Frei enige tijd geleden nog had verkondigd dat de regering een bezuinigingspoiitiek zou voeren in 1967 en de belastingen niet zou verhogen. Hoewel de nieuwe verhogingen voornamelijk de zo genaamde mid delste en hogere bevolkingsgroepen treffen zullen ze toch ook voelbaar zijn voor de 'lagere klassen'; de belastingverhoging zal doorwerken in de prijzen. Dat zal Freis toch al moeilijke positie tegenover de lin kerzijde zowel binnen zijn eigen partij als tegenover het door de communisten gesteunde Volksfront nog zwakker maken. Enkele maïen heeft men Frei aangeraden om uit tactische over wegingen samen te werken met de linkse groeperingen. Maar juist de iaatste tijd is hij verschillende malen, bü zeer woelige stakingen, hard opgetreden tegen deze linkse eiementen. Spoorweg 0 km 50O ntolaqost öësavbnTüpassil ^Iq Seren SANTIAGO Rcn'caquo -Valporois AJAN FERNANDEZ EU.— •Vmdivig Puerto Mcmtl zr^Ancua ZCHILOE EIL AMERIr. Punto Arenas

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1966 | | pagina 2