dënOüden
nB|Üetijds
Gereedschap
Janet de Zwartwinnares van ^Een van de Acht':
De kinderen wonnen
Stormlooi
op KRO
Uitleencentroi
voor Beelden!
Kunst in
Zeeland
Gilbert Becaii
gescheiden
Georgette Hagedoorn steelt
show in Op blote voeten
25 jaar absolute top
ZZZZ2ZZZZ®
Programma
2e Film-
Inter-
nalional
Showroom Coolsingel
Tel. 14.44,00
Feest
Nagels
Leuk
Stoel
Indrukwekkend
p mum
Camera
HET VRIJE VOLK
pagina
door PIET KOSTER
WILMS (Utrecht) Zelden zal er in huize De
Zwart aan de Prinses Margrietstraat 24 in Wilnis
heviger zijn gefeest dan zaterdagnacht en gisteren.
Want nadat de vrouw des huizes, Janet de Zwart-
Groeneveld (26), zaterdagavond in de eerste Eén
van de Acht van dit jaar eventjes veertien prijzen
in de wacht sleepte, deed echtgenoot Kees gistermid
dag ook een aardige duit in het zakje: als midden-
velder in het vierde elftal van de voetbalvereniging
Argon werkte hij mee aan een klinkende 42 over
winning op de Hilversumse Bovs. De feestvreugde
was compleet.
IbuihjdebI
innen
lit
0\>\"
Li M
Lster
MAANDAG 15 JANUARI 1973
(Van onze filmredactie)
BOTTERDAM De vol
gende films worden volgende
maand (15 tot 23 februari)
vertoond tijdens de tweede
Film International.
Kamera Sutra (Robert de
Hert, Belgie), .Nathalie Gran-
gier (Marguerite Duras,
Frankrijk), Kopf oder Zahl
(Uwe Brander, West-Duits-
land), Adult Fun (James
Scott, Engeland), Nel nome
del padre (Marco Bellocchio,
Italië), Heute Nacht oder me
(Daniel Schmid, Zwitser
land), Tienduizend zonnen
(Ferenc Kosa, Hongarije),
Der Handier der vier Jahres-
zeiten (Reiner Fassbmder,
West-Duitsland), Dear Sum
mer Sister (Nagisa Oshima,
Japan). De mummie (S.
Abdelsalam, Egypte), De
tarmlie verenigd, wacht op df
terugkeer van Halewijn (Mi
guel Bejo. Argentinië) Le'
arpenteurs (Michel Soutter
Zwitserland). L'Udienz,
(Marco Ferreri, Italië), Sam
bizanga (Srah Maldoror, Kon
go-Brazzaville), Abusuan
(Henri Duparc, Ivoorkust
Geschichten vom Kiibelkim
(Edgar Reitz en Ulïa Stöckl,
West-Duitsland). Geschichts
unterncht (Jean-Marie
Straub, West-Duitsland),
Emleitung zu Amold
Schoenbergs Begleitmusik zu
etner Lichtspielszene (ook
van Straub), Het zaad van
het ochtendgloren (Collec
tief Les films verts. Frank
rijk), Dark Spring (Ingemo
Engstrom, West-Duitsland
Crazy Page (Teinosuke Kmu-
kasa. Japan, uit 1926).
Vraag dbz-brodmre aan bij
Nooittedagt, Postbus I, Ijlst.
Ik heb me echt
goed voorbereid
Janet de Zirar'-Groene-
veld en haar vader Dorus
temidden van de prijzen
die zij uit Eén van de
Acht mee mor huis
macht nemen. (Foto: Tie-
leman van Rijnberk).
Cc
„Nee'", meldt hij lachend, „ik heb niet gescoord, mijn glo
rietijd is een beetje voorbij. Ik heb gewoon maar wat mee
gelopen want het was zaterdag nogal laat geworden. En
dat is natuurlijk schadelijk voor je conditie, hè?"
En vader Dorus Groeneveld
(55 woningstoffeerder-meubei-
maker), die zaterdagavond met
één van zijn acht dochters m
Mies Bouwmans famihequiz
een koppel vormde, verklaart:
„Man: In het clubgebouw van on
ze buurtvereniging Amstelhoek
hadden ze een heel feest ge
bouwd. Iedereen was er de bur
gemeester. de wethouder en een
hele boerenkapel. We hebben
ook nog gedanst. Nou ja dansen,
zeg maar hossen. We hebben ook
nog de polonaise gedaan. Het is
wel een latertje geworden. Een
uur of twee. kwart over twee.
Toen ging de laatste weg want
het bier was op".
Janet en de Kees de Zwart
waren pas veel later uitgefeest:
.,Wij lagen pas om half vijf m
lied," want toen we thuis kwamen
zat de kamer natuurlijk direct
vol met buren die nog even kwa
men feliciteren. We hebben ont
zettend vee! reacties gehad; m
Utrecht al een stuk of zes tele
grammen en vanochtend alsmaar
aanloop en telefoontjes. Ja die
mensen hebben zaterdagavond
allemaal hun nagels zitten op
eten".
Zo op het
oog zijn er
maar weinig gelijkenissen te
bespeuren tussen het VARA
kinderprogramma „Kijk
naar je eige..." en het
NOS-ontmoetingsprogram-
ma „Interpellatie". Ze wor
den beide 's middags uitge
zonden, het ene zaterdag,
het andere zondag, maar
daarmee hebben we de over
eenkomsten dan ook eigen
lijk wel gehad. Behalve dan
het afgelopen weekend;
waarschijnlijk eenmalig en
zonder enige twijfel onbe
doeld, waren beide ditmaal
uitstekend vergelijkbaar.
Oorzaak daarvan was de
aanwezigheid m allebei de
programma's van een hoog
geplaatst persoon, die door
een aantal iets minder hoog
geplaatste personen aan de
tand werd gevoeld. In „Kijk
naar je eige-was dat
Prins Claus die voor vier
kinderen werd ondervraagd
over verkeer en ruimtelijke
ordening. Gistermiddag
vuurde in „Interpellatie" een
geschakeerde reeks (volwas
sen) Nederianders een sper
vuur van vragen over alle
mogelijke onderwerpen af
op VVD-leider Hans Wiegel.
De kinderen wonnen Sterker
nog: ze stalen eigenlijk cle
tv-show van het weekeinde.
Praten met kinderen is
met altijd even eenvoudig
en zeker niet als er een ca
mera bij aanwezig is. Het
gebeurt maar al te vaak dat
de toon van zo'n gesprek net
een tikje geforceerd is, te
nadrukkebjk van volwasse
ne naar het kind toe. -
Niets van dit alles in het
gesprek tussen Claus en de
VAR A-kinderen: vijf vol
waardige gesprekspartners,
die volstrekt natuurlijk en
zonder een zweem van ge
forceerdheid met elkaar
communiceerden. De kinde
ren vroegen (en vaak heel
spits en persoonlijk), en
Claus gaf antwoord, duide
lijk, eerlijk, eenvoudig.
Van Hans- Wiegel kon dat
een dag later niet gezegd
worden, al dienen we hem
na te geven dat de entou
rage ook wel iets anders
was. Afgezien van een
groepje in nette blazertjes
gestoken jeugdige adupten,
cbe telkens als de meester
een grapje maakte, onder
worpen applaudisseerden,
zat de hele zaal bij „Inter
pellatie" vol met Wiegel
niet overmatig gunstig ge
zind publiek.
De politicus Wiegel wist
dat hi] op zijn teilen moest
passen en dus paste hij de
overbekende truc toe uit de
hem gestelde vragen één
element te halen waarmee
hij geen risico hep en daar
op zijn antwoord te baseren.
In moeilijkheden kwam hp
/o nu en dan web maar niet
voor mets wordt de jeune
premier na Marcus Bakker
de beste Tweede-Kamer
debater genoemd. Hij redde
zich meestal met verve: van
de vragenstellers in de zaai
maakte zich op den duur
dan ook een soort moede
loosheid meester. Eén uit-
glijer van Wiegel waarop
helaas verder niet werd in
gegaan, moge hier geciteerd
worden. Sprekend over de
begroting van CRM merkte
hij op dat „minister Engels
en staatssecretaris Vonhoff
evenwichtig hebben bezui
nigd, want uit alle groepen
is kritiek gekomen".
In kort bestek nog iets
over de rest van de televisie
van het weekeinde. Farce
Majeure beleefde zijn 100ste
aflevering, een jubileum dat
met werd gevierd want dat
had het team bij de 99ste al
gedaan. Ik blijf erbij dat 100
een mooi getal is om te stop
pen. En NOS-Kiosk hoewel
beter dan de vorige keer,
toonde dat de makers in
ieder geval bereid zijn van
anderen iets te leren. Van
Willem Duys hadden ze gis
teren bijvoorbeeld afgeke
ken dat dieren het altijd
goed doen m een program
ma, vandaar vermoedelijk
het optreden van een var
kenshoedster met twee on
ontkoombaar vertederende
biggen.
PHILIP VAN TIJN
de burgemeester en één van een
oude dame met wie ze drie jaar
geleden tegelijk in het ziekenhuis
lag. „Ze had me op de televisie
gezien, zei ze. Ze vond dat ik er
goed uitzag. Leuk hè?"
Terwijl Janet wippend op haar
stoel zit te vertellen hoe gewel
dig ze het in Eén van de Acht
weL vond, moet ze nog snel twee
telefoontjes afhandelen: één van
Janet vertelt dat ze er een
paar zenuwachtige weekjes heeft
op zitten. Sinds de Kerstdagen,
toen producer Hans Peters kwam
vertellen dat zij met haar vader
aan Eén van de Acht mocht mee
doen. heeft ze zich duchtig op
'de stoel' voorbereid: „Ik ging
steeds voor de televisie zitten en
ik had de hele dag de radio aan.
Alles schreef ik op. Kijk een
paar blocnotes vol. Dat moet ook
wel, want het is natuurlijk niet
de bedoeling dat je helemaal
niets weet als je in de stoel komt.
Ik heb me echt goed voorbereid".
Met al dat vrijwillige huis
werk achter de rug kwam Janet
zaterdagavond heel dicht bij het
prijzenrecord van de Scheve-
ningse Marianne Toorens, die
twee maanden geleden zestien
maal scoorde. Maar ook de oogst
van Janet de Zwart is indruk
wekkend genoeg om even te her
halen: grammofoonplaten, een
boormachine, een aparaplu, een
polaroid kleurencarnera, laarzen,
een peeh-onderweg set voor in
de auto, een tas, een draagbare
televisieontvanger, een radio-
meubel, een set pannen, een
poef, een broodmandje, twee
donsdekens met bijpassende kus-
SA
-Cv,-. m
DEN HAAG - - Leden ti
Katholieke Nederlandse'
en Tuinders Bond (n
gaan een stormloop ondei
op de bestuurszetels v,
KRO. Naar de menins
KNBTB is die omroep t,
en te vrijzinnig"
Boer en Tuinder, hei hi,j
de KNBTB. heeft nu a,-
opgeroepen wekelijks deeb U
men aan de verkieziri«a®*-
een nieuw KRG-bes(°
bond, die al over een zo,
de kwaliteitszetel in het
beschikt, gaat nu kand
eigen kring stellen.
De kritiek die KNB'
zitter C. G. A Mer
jaren geleden uitte. b„,
steeds. De secretaris van
bond. drs. Joris Schou
voor de KRO-radio clesgi
„Wij hebfoen kritiek. Be
zal kandidaten stellen dtó
een brede maatsehappe,
vatting zullen trachten
leid van de KRO te bel»
Andere organisaties heb
die kans." De KNBTB
75.000 leden de groots!
bouworgamsatic van Ni
naar schatting is 95 ne
van de KR Ch
Kótb
GOES De Stichtint
dende Kunst Zeeland i
maart in Goes een uitlet
trum voor beeldende
openen In het museum
Noord- en Zuid Belevaa
Zeeuwse kunstenaars
viaagd voor dit doe! kuni
ken beschikbaar te steile.
Stichting Beeldende Kurd
land zal daarvoor dezeli
neven aannemen als de
vestigingen in Amsterd;
Haarlem.
Dat wilzeggen dat dridlcs
van het betaalde huurï
wordt gereserveerd in een
tegoed. Bij besteding
tegoed voor de aankon;
een kunstwerk kunnen pj
lieren een korting krijga
35 percent via de rijks- es
vinciale aankoopsubsiöis
lingen.
De SBK-Zeeland is var
zich aan te sluiten bij de 1
lijke federatie van uitleent
voor beeldende kunst die i
richting is.
sens, een pop. een beauty-case
en als extraatje een stoel met
postzakbekleding. Verder kreeg
ze van de VARA voor haar vier
broers en zeven zusjes een hele
collectie nachtkleding mee. Haar
moeder: „Dat is toch mooi even
voor 350 gulden. De prijskaartjes
zitten er nog aan".
Janet- „De eerste ronde met
die Anette, dat was erg leuk. Het
was net of we voor eigen publiek
stonden te spelen. Ik heb er
met eens aan gedacht dat we
voor cle televisie stonden, echt,
ik heb geen camera gezien. We
hebben wel gelachen, dan gaf
zij mij weer een stomp of ik
haar. Maar ja, dat we de eerste
ronde wonnen was toch puur
geluk. De tweede ronde met. Dte
wonnen we echt". En tegen
haar vader: „Maar voor die tan
go hadden ze u eigenlijk de
meeste punten moeten geven.
U danste zo'mooi...".
Vader Dorus reageert gelaten:
"-„Och, als je er eenmaal staat wil
je winnen, maar eigenlijk ga je
er heen zuiver voor het spel. Ik
vond m'n huweliiksdag mooi,
maar dit was eigenlijk veel mooi
er".
Janet- „Het allerleukste vond
ik, dat ik Gulbert O'Sullivan die
gouden plaat mocht geven. Ik
vind hem een geweldige vent.
Eindeloos"
En echtgenoot Kees: „Ja allicht
dat één van je zusjes verliefd op
hem is geworden".
(Van onze showrcdactij
PARIJS Gilbert Bé
gescheiden. Zaterdag is i
welijk ontbonden nadaj
vrouw Monique hiertoe
had ingediend. Het ouds
hun drie kinderen blijft!
der Gilbert, de andere]
kunnen bij moeder Monil
het riante landhuis vsf
echtpaar blijven wonen, 1
Bécaud zal maandelijks'?
dragje van 19.000 franks
mentatie op tafel moeten]
Door Jan Hem de Groot
ROTTERDAM)— Het ziet er
naar uit, dat het Rotterdams To
neel dit seizoen voor het eerst m
de roos heeft geschoten. Onge
twijfeld zal de oude, speciaal
voor dit doel van stal gehalde
kassakraker, „Op blote voeten in
het park," dat zo'n acht jaar ge
leden ook al door het toenmalige
Rotterdamse gezelschap is ge
speeld, het nadelige saldo met
duizenden guldens verminderen.
Dat het ook het artistiek presti
ge gunstig zal beïnvloeden, is
wat mij betreft niet vol te
houden. Maar wie daarop let in
deze barre tijden, is een knies
oor. Op iote voeten garandeert
volle zalen, keurig in het pak
gestoken uitgaanders, die zich
een avondje komen amuseren.
Op zich is daar niets tegen, als
Op blote voeten ook echt een
leuk stuk zou zijn, waarin de
pret het gevolg zou zijn van met
enige intelligentie bijelkaar ge
fantaseerde toestanden, spelend
m een tijd en een omgeving, die
herkenbaar de onze zou zijn. zo
dat achter elke lach een stukje
pijn verborgen lag, dat de ware
humor eerst kenmerkt. Maar de
Amerikaanse succes-schrijver
Neil Simon kijkt wel uit: een
berisping door een minister zit
er m de democratie, waar hij in
leeft, met in, maar omdat de
Wetten van het kapitalisme
doorgaans harder toeslaan dan
een zacht-eig woord van afkeu
ring, past hij ervoor iets anders
te schrijven van 27-in-een-do-
zijn-comedies waaraan niets en
niemand zich een buii valt. Vrij
blijvendheid van begin tot eind;
dat halverwege niemand van
pure meligheid van zijn stoel is
gevallen, zal wel te maken heb
ben met „De mysterieuze krach
ten in het theater", die a! voor
zoveel onverklaarbaars hebben
gezorgd.
Om mee te maken, is het iets
fenomenaals: Elke scene, elke
grap, elke volgende situatie is
zonder uitzondering voorspel
baar. En de mensen slaan zich
op de knieën van het lachen en
wissen zich de tranen uit de
ogen van de pret, alsof ze volko
men overiompeld zijn door on
verwachte wendingen en verras
sende .rivaüen. Het moet er wel
aan liggen dat juist door het
volstrekt voorspelbare hèt onbe
daarlijke plezier wordt opgeroe
pen.
Neil Simon is voldoende door- I
kneed m het vak, om het pu
bliek te geven wat het hebben
wil. Met onbegrensde arrogantie
laat hij het kluiven aan het ma
gere bot dat hij het heeft toe
geworpen in de wetenschap, dat
het hem straks dankbaar zal
toejuichen.
Voor het zover is. moet er
echter nog gespeeld worden. En
het moet gezegd, dat de vakman
Simon acteurs uitgebreid de ge
legenheid geeft tot het maken
van wat gekke rolletjes. In de
voorstelling, zoals die thans door
het Rotterdams Toneel in het
Hofpieintheater wordt gegeven,
gaat de ere-prijs met vlag en
wimpel naar Georgette Hage
doorn, die van de bedaagde En
thei Banks m ieder geval een
mens maakt, dat je op maan
dagochtend op de Lijnbaan kunt
tegenkomen. Zodra mevrouw
Hagedoorn m de scène is, ge
beurt er iets, dat met theater
heeft te maken; een onontkoom
bare aanwezigheid, die voortdu
rend de aandacht opeist. De rest
van de cast - Trudy Labij. Hem
Boele, Steye van Brandenberg
en Jan Teulings, die ook de re
gie voerde valt naast haar
bijkans m het met. Aan welke
bloedarmoede Trudy Labij lijdt,
als actrice wordt eerst recht
duidelijk, ais zij naast Georgette
Hagedoorn staat. Die is dan ook
met „ontdekt" door de televisie,
maar heeft m de harde school
van het theater het vak geleerd,
dat zij, al wordt ze honderd, tot
in haar vingertoppen zal beheer
sen. Dat ene bekkie, dat Trudy
Labij kan trekken, steekt wel al
te schamel af tegen het scala
van gemoedsuitdrukkingen dat
mevrouw Hagedoorn lot haar
beschikking heeft, zelfs voor
zo'n onbeduidende rol ais Simon
haar leverde. Eén opmerking
over Teulings: Als regisseur
heeft hij de hele zaak zich laten
afspelen „op de bovenste verdie
ping van een oud huurhuis in
East 48th Street, New York Ci-
lv," maar als telefoonmonteur
blijkt iuj ren geboren en geto
gen Rotterdammer. Dan hoor je
liet wel in Keulen donderen. En
fin, succes verzekerd.
FEn vijfen-
J-J twintig
jarig jubi-
ieum vieren
als strijk
kwartet is
vijfentwin- MUZIEK
tig jaar spe- riem frÖLICH
ien in de
zelfde samenstelling, met de
zelfde mensen, maar ook met
nauwelijks veranderde inzich
ten en opvattingen is weer iets
heel anders.
Op 17 januari 1948 speelden
de drie Oostenrijkers Norbert
Brammn, Siegmund Nissel en
Peter Schidlof, die in '38 en '39
op de loop gingen voor de
'Anschluss' en zich m Enge
land hadden gevestigd, samen
met Martin Lovett voor het
eerst als kwartet in de Lon-
dense Wigmore Hall. Vijfen
twintig jaar later, op 24 jan
uari 1973. bevestigden ze ook
met Nederland sterk gegroeide
banden met een concert voor
de Kamermuziekvereeniging
Rotterdam.
En al die jaren bleef het
Amadeus Kwartet, dat mijns
inziens terecht de reputatie
geniet van de absolute top te
zijn op liet gebied van dc-
stnjkkwartetten, trouw aan
het principe alleen die muziek
te spelen waarmee zij elk voor
zich affiniteit bezaten. Dat be
tekent voor hen de klassieken
en de romantici, wèl Barlók en
Strawmsky, géén avantgarde.
Een opvatting die zich ook
weerspiegelt in hun grammo
foonplaten (DGG en HMV) die
o.a. het complete strijkkwar-
tetenoeuvre van Beethoven
omvatten.
TV AG, Jan Brussen! Dat zeg-
•*-' gen de leden van het Ne
derlandse Studenten Orkest als
zij hun dirigent met Haydn's
abschiedssymfonie na 29 jaar
uitwuiven. Met hun jaarlijkse
toernee, traditiegetrouw begon
nen in het Noord-Hollandse
Bergen, komen ze op 17 jan
uari in de grote zaal van de
Doelen hun best doen om een
steentje bij te dragen voor het
Nederlands Studenten Sana
torium en het Universitair
Asielfonds. Dat is natuurlijk
flauwekul, want ze doen die
toernee alleen omdat het ge
woon fijn is om samen muziek
te maken. Ondanks studiever
zwaring, ondanks verhoging
van collegegeld en een daar
door nog grotere verantwoor
delijkheid tegenover poe en
moe.
A LLEBEI hebben ze een nieu-
we plaat gemaakt. Voor
allebei is dat niks nieuws: Van
Kempff zijn ze niet meer te
tellen, en Keijzer heeft er ook
al een paar op zijn naam Maar
toch Een paar jaar geleden
bracht DGG van Wilhelm
Kempff de pianowerken van
Ludwig van Beethoven uit m
de inmiddels befaamde Beet
hoven Editie. Maar met com
pleet, want na de plaat vond
DDG de cassette vol zat Re
cent nam Kempff die langza
merhand een Rubinstein-ach-
tige reputatie krijgt, de Eroica
Variaties en nog twee variatie
werken van Beethoven op. Zo
als we van Kempff gewend
zijn: niet in de eerste plaats
spectaculair, wel uiterst inle
ger musiceren, nog altijd van
een geweldige muzikale poten
tie, naar mijn gevoel een ideale
Beethovenvertolker. Wie zijn
Beethoven-van-nu nog eens
'live' wil beluisteren: op 23
januari speelt hij in de Doelen
een voor hem nogal ongewoon
programma, met zowel de So
nate op. III van Beethoven als
Bach's vijfde Franse suite als
werken van Remeau en Cou-
perin en ook drie Romanzen
en de Sonate op 22 van Schu
mann.
Arie Ke'jzer oogst een per
manent succes met zijn cyclus
waarin hij de complete orgel
werken van Bach speelt. Ik
wil dan, na 8 concerten, tocl!
nog wel even zeggen dat hij
dat voortreffelijk doet en ik
sta met alleen in die mening.
Als een publiek een organist
zo trouw is moet er wel iets
bijzonders aan de hand zijn,
want orgelpubhek is nu een
maal even deskundig als kri
tisch. En het komt van heinde
en verre. Uit Den Helder, uit
Vclp, en zo kan ik nog een
paar buitenplaatsen opnoemen
Een plaat was dus onvermijde
lijk. En nodig, want hoe gak
het ook klinkt, met al die or
gelplaten die er in de handel
zijn vindt je toch nergens een
plaat zoals Arie Keijrer die
heeft gemaakt. Met ni-'t al
leen het populaire Toccr.a en
Fuga in d, maar ook het gran
dioos gespeelde Pedalexerci-
tium, een onvoltooide 'oefe
ning voor pedaalspel', en het
bij iedere conservatoriumstu
dent maar bij weinig gewone
liefhebbers bekende 'Kleines
harmonische Labyrinth'. De
plaat werd uitgebracht door
Diskothiel in samemverkmg
met de Doelen en ik moet zeg
gen dat het de beste plaat van
het Doelenorgei is die ik ooit
heb gehoord en bovendien nog
een Bach-interpretatie uit
blinkt door frisheid en toedre-
venheid. Ga zelf maar luiste
ren.
TS de reputatie van het or
kest onder Beecham legen
darisch. The London Philhar
monic Orchestra onder Ber
nard Haitink moet een even-
grote openbaring zijn. Vijf jaar
dirigeert Concertgebouwdiri
gent Haitink nu al 'The Phil
harmonic', beiden zijn onge
veer even oud (de eerste 43, de
tweede 40 lentes) en nu voor
het eerst zullen we Haitink
met Engelands eerste orkest m
Rotterdam kunnen beluisteren
m een programma dat hele
maal Haitink en helemaal
London Philharmonic is: Ham
let van Liszt, de prachtige
'Varations on a theme by Tho
mas Talks' van Ralph Vaug-
han Williams en hoe kan het
anders na de complete Mahler-
cyclus op de Philipsplaat de
Zesde symfonie van Mahler. In
een interview met de Londense
Guardian zei Haitink dat hij
zich muzikaal niet gefrusteerd
voelde. Dat noemde de Guardian
wellicht terecht 'the un
derstatement of the year'. Ik
zou het optreden van The Lon
don Philharmonic best nu al dè
muzikale gebeurtenis van 1
willen noemen.
'Twee korte opera's, gecou
neerd van een geheels
schillende muzikale instd
uit, maar beide ontstaan inI
begin van onze eeuw, gaanj
24 januari in de Schouwir
Het zijn 'Erwartung' van Sdi
berg en 'Hertog Blauwbaa
Burcht' van Béla Bartók. Vo
de Bartók is interessant, Marti
alleen omdat hij in een Ne vjer
landse vertaling gaat van
Verspoor en Géza Frid, die 'hl. Hei
Bartók-kenner bij uitstek oe]pun t
worden beschouwd, maarvo
om de zeer moderne en» rtnki
ring, waarin o.a. gebruik mvóerde
gemaakt van filmfragmo
Enk Vos voert de regia dat
Radio Philharmonisch 0j
staat onder leiding van B»
Waart. Horst
v °«e s
7oek het nou maar uit. v Konn
aan Cornells Cardew, n Q
compositorische geest x iigheden
A.M.M. wat A.M.M- summer
kent en hu zegt „you fer. Voo
make op something to i,?t v
yourself", maar er zelf oageken
wat van. Hij ontwierp :rut. daj
fische partituren voor 6Inst vgj
aantal musici uit de jazzw ipgezien
die hij om zich heen heef.,' ar dit "r
bij uitstek vertrouwd
improvisatie. Zelf studeerdf
compositie en is hij een
stekend vertolker van
ne pianomuziek. Wat tiaa
resultaat is kunnen -
januari om haU B
horen in de Lantarj
Dan zijn de STAMP-con«
(Stimulering Alternatieve
ziekpraktijk of, als das
schikt, STeeds Andere
Proberen) in de Lantare «teedstrij,
begonnen. Op 19 01
Theo Loevendie, de uit de pa]
voortgekomen musicus, d,p fe
met het 'andere befJli ,.do.elP
klassieke sfeer beweegt (mr
een leerstoel improvisaue j
het Rotterdams Conseh P.ewas
rium) in diezelfde D» «enenke
een serie van elke maand ^kneden,
Stamp-concerten, waarM even
ook voor het publiek zal als ze g
schrijven. 'Modern kjashervai
geïmproviseerde muziek jje
de jazz-traditie, is fn ,s pel, de°
'met een snelle afwisse» an ook
daagden
het
op 28
gaan
Can onze
