In verkeer: goed
voorbeeld van
ouderen het
belangrijkst
m
UIT VERGADERING GEZET RAADSLID GERARD SCHUT:
9
ACTIE TEGEN ZWENDEL
MET POETSDOEKEN
1
i -
Impulsief
Meefietsen
Strepen
m
blNSOAG to JULI 1973
«tiiumraiHiiiimHtniniiiiittuwmiimiiiiiHraiiiiinimiifiniiiiiiHmim HinmnimnniiiiiitimiiinimHimnHiiinHntuiiiHiNUtuiiiHiiiiitr
rt mm iwi» i - -I i - -
HET VRIJE VOLK
PAGINA 11
1 volk
Copratorren
komen van
Grieks schip
(Van een onzer verslaggevers)
Rotterdam De copra-
torrenplaag op Katendrecht is
i veroorzaakt door het Griekse
schip „Theoris", dat vanaf vrij-
dag in de Rijnhaven heeft ge-
legen, pe bemanning had in het
-weekeinde de luiken gedeeltelijk
geopend om bij het warme weer
de lading te laten ventileren.
"Door de grote graanaanvoer
van de laatste tijd bestaat er in
de Rotterdamse havens een te
kort aan boeien. Het schip kreeg
ten slotte een stoopplaats aange
wezen in de Rijnhaven, zonder
dat de Havendienst wist dat een
klein deel van de lading uit co
pra bestond.
Nadat ambtenaren van de Ha
vendienst zondag hoorden dat de
Kaap was getroffen door een in
vasie van copratorretjes is di
rect een onderzoek ingesteld.
Alle zeeschepen in de omgeving
zijn gecontroleerd op hun lading-
gegevens, ook de binnenvaart
schepen.
Pas gisterochtend werd ontdekt
dat de „Theoris" de schuldige
was. Het schip is daarna ver
haald naar de Waalhaven. Hier
kreeg de bemanning de opdracht
de luiken gesloten te houden en
ook de ventilatiekokers af te
dekken.
Spelend in de straat: nog niet verkeersrijp
'EEN
KIND
IS NOOIT
Van onze verslaggever HENK SCHAAF
ROTTERDAM „Een kind kun je ontzaglijk veel
leren. Je kunt het allerlei regeltjes omtrent het verkeer
bijbrengen. Maar bet belangrijkste van alles is dat bet
een goedvoorbeeld van ouderen ziet. Dat spreekt het
meeste aan", aldus de Rotterdamse verkeersvoorlichter
P. Roezen. En daarmee komt hij onmiddellijk tot de kern
van alle problemen: voedt de jeugd op door allereerst
de mentaliteit van de volwassenen om te buigen.
iiüiiiüiraiiiiüiiiüiiüii
i
(Van "een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM Verschülen-
de winkeliers in Rotterdam blij-
ken. inmiddels te zijn opgelicht
door de twee mannen, die tegen
boge prijzen poetsdoeken verko-
pen (zie HW van zaterdag). Het
tweetal geeft zich uit als verte
genwoordigers van de firma
SheUon,e€n dochtermaatschappij
van de Shell. Een van hen stelt
zich soms voor als mede-direc-
teur van de Shell.
De heer J. van der Welle uit
Rotterdam wil nu met de Shell
en alle gedupeerde winkeliers
een actie ondernemen om de
zwendelaars op te sporen. Hij
heeft daarover reeds contact ge
had met de directie van Shell.'
De echtgenote van de heer Van.
der Welle, die een sigarenzaak
heeft aan de Spaanse Bocht, liet
zich 110 van deze „met Shell-
producten vervaardigde" poets
doekjes aansmeren voor vier gul
den per stuk.
De Apeldoornse schoolarts
mevrouw Ruth Lok-Mandl zegt
als conclusie in een vorige week
verschenen scriptie over het
kind en het verkeer: „Je krijgt
de indruk dat een stijging van
de ernstige letsels onder kinde
ren plaats heeft, die vooral ver
oorzaakt wordt door de toename,
van de verkeersintensiteit."
Mevrouw1 "Lok ontkent niet
daarmee te suggereren dat het
kind ten slachtoffer valt aan het
verkeer, .waarin het zelf nog
maar een Jieelondergeschikte
rol- speelt. z>,-
De schoolarts bestudeerde
voor haar scriptie een omvang
rijke stapel politierapporten.
Vaak bleek een ongeval op de
weg te zijn veroorzaakt door een
kind. „De indruk wordt te vaak
gewekt dat kinderen door hun
foutief gedrag zonder meer ver
antwoordelijk kunnen worden
gesteld. Maar verkeersrijpheid
is nu eenmaal iets waarover een
kind niet beschikt. Het groeit
er pas na verloop van jaren on
der een zorgvuldige leiding en
vooral begeleiding naar toe."
De heer Roozen citeert de
Zweedse verkeerspsycholoog Sti-
na Sandels als hij zegt: „Een
kind is nooit schuldig!" Hij
geeft hiervoor een verklaring:
„Een kind reageert impulsief.
Ais het bij een kruispunt links
afslaat en plotseling bedenkt dat
rechts afslaan beter is, gooit het
zijn stuur om en verandert di
rect van richting. Tot wanhoop
van volwassen weggebruikers.
Maar kun je dat een kind kwa
lijk-nemen?"
„Het komt niet allereerst neer
op het kennen van alle regeltjes,
maar veel meer op het inzicht.
Dat bepaalt per slot van reke
ning het verkeersgedrag," aldus
de heer Roozen.
Met dit inzicht vindt de Rot
terdamse brigadier het maar
triest gesteld: „Aan een ver-
.keersexamen van Veilig Verkeer
Nederland is in het afgelopen
seizoen door elf Rotterdamse
Brigadier Roozen: Een kind reageert impulsief'.
scholen voor voortgezet onder
wijs deelgenomen. Van alle leer
lingen zakte vijfenvijftig pro
cent voor dit examen." Zowel de
geringe animo van scholen als
het percentage afgewezenen
noemt hij bedroevend.
„Noemen ze dat nu de volle
dige integratie van het verkeer
in -het onderwijs? Alleen de pe
dagogische academies en de op
leidingsscholen voor kleuterleid
sters hebben verkeerslés als vast
onderdeel op het 'rooster staan.
Bij het basisonderwijs vinden wij
die twintig uurtjes per compleet
lesjaar ook veel te weinig."
Zolang de minister van onder
wijs niet anders beslist, resteert
slechts één alternatief: een goede
begeleiding door de ouders, die
primair verantwoordelijk zijn
voor de veiligheid van hun kind,
óók in het verkeer. „Dat bete
kent dat een vader mèt zijn
zoons en dochters moet meefiet-
sen; hun moet wijzen op fouten;
hun moet leren dat een stoep
rand ook een „stop"-rand is
voordat zij willen oversteken en
plan gelanceerd om een moeder-
zo voort."
Via een opvoeding, van de
ouders kan het kind worden op
gevoed om zich als goed wegge
bruiker in het verkeer te bege
ven. Daarom ook houdt Veilig
Verkeer Nederland onder meer
in Rotterdam cursussen voor vol
wassenen. „Maar niemand is
uiteraard verplicht daaraan mee
te doen. Alles is op vrijwillige
basis. En daardoor is de hoe
veelheid deelnemers maar ge
ring ondanks de belachelijk lage
kosten," aldus de heer Roozen.
Het zijn echter zelfs deze cur
sisten die alle wijze lessen ten
spijt 's avonds na kantoortijd
over de snelweg jakkeren 'om
vooral maar drie minuten eerder-
thuis de pantoffels te kunnen"
aanschieten. „En dan vraag je je
wel eens af: waar doen we het in
godsnaam allemaal voor?" ver
zucht verkeersvoorlichter Roo
zen.
„Elders wordt enthousiast het
brigade op te richten om de kin
deren veilig te laten oversteken.
Wij zeggen te zuilen zorgen voor
een opleiding van de moeders,
voor kleding en verdere uitrus
ting. Zodra de actie wordt' ge
start blijken er nog twee gega
digden over te zijn." Nogmaals
slaakt de heer Roozen de kreet:
.iWaar doen we het allemaal
voor?"
Nu en dan wordt gesuggereerd
meer zebrapaden aan te leggen,
omdat veel scholen aan drukke
doorgaande straten liggen. „Be
vordert een oversteekplaats de
veiligheid? Die gedachten 'wordt
alleen gewekt. Voetgangers den
ken zich safe te voelen, maar
automobilisten trekken zich
soms bar weinig aan van de
strepen."
Andere mogelijkheid: om de
veiligheid van het king te ver
groten, kunnen in. woonwijken
speciale speelstraten worden ge
maakt. „Maar waar laten we
<ian de auto?" vraagt de heer
Roozen. ,,'t Is een typisch Ne
derlands trekje, maar de wagen
hoort nu eenmaal voor de deur
te-staan. En. mocht het plan van
de "speelstraat eenmaal lukken,
dan is er altijd wel weer een
middenstander: die zich in het
bestaan bedreigd voelt, omdat
zijn -winkel onbereikbaar wordt."
Ondanks onbegrip en het wij
der worden van de kloof blijft
brigadier Roozen hopen dat het
angstaanjagende cijfer van 3100
verkeersdoden en 72.000 licht en
ernstig gewonden ooit zal afne
men. De curve kan worden om
gebogen, gelijktijdig met de
mentaliteit van de weggebrui
ker. Roozen blijft geloven in het
goede in de mens.
fik heb onvrede met alles om me heen'
•Van onze verslaggever JAN REIFF
VLAARDINGEN Gerard Schut, 31 jaar, raadslid in
Vlaardingen als „onafhankelijke", heeft de laatste tijd
7 veelvuldig van z'c^ *a*en horen. Hü ging in beroep tegen
een uitspraak van ^et Hoog Militair Gerechtshof, omdat
hü de straf te laag vond.
Onlangs stond hy voor de rechter, omdat hij volgens
de aanklacht een politieman met een gebroken bier
glas zoiï hebben bedreigd en koud een weck geleden werd
hetn unaniem een verder deelnemen aan de raadsverga
dering in Vlaardingen ontzegd.
dus ook raadslid."'
Hoe kijk je tegen dit inter
view aan?
„Dat van dat glas bier, ik ben
blij dat even recht te kunnen
zetten. Het wordt steeds erger,
de verhalen daarover. Over een
week heb ik een agent met een
vat pils doodgegooid Ik ben
in hoger beroep gegaan. Ik heb
niets gedaan van waar ze me
voor aanklagen. Ze willen me
hier allang hebben. Ze lopen me
al een hele tijd te zoeken. Omdat
ik dat lastige mannetje ben dat
zich niet laat overrompelen door
alleen maar schone woorden."
Hij had de WD-fractieleider
Modern voor schijnheilig uit
gemaakt. „Durf dat buiten nog
eens te zoggen", antwoordde
Madera. Schut daagde zijn poli
tieke tegenstander uit de woor
denstrijd buiten, met opgestroop
te mouwen, voort te zetten. En
dat konden Vlaaxdingens vroe
de vaderen niet over hun kant
later. gaan.
Hoe dan ook, achter elkaar
gezet lijken de gedragingen van
Gerard Schut nogal tegen de
draad in te zijn. Daarnaar ge
vraagd zegt hij: „Dat is in zo
verre juist dat mijn houding
voortkomt uit de onvrede die
jk heb rnct alles om me heen."
Even later zegt hij: „Ik ben
mijn hele leven al zo. Ik kom uit
een nest v-aar geen gebrek was
aan geld- Toen mijn vader nog
leefde zat hij in de directie van
een scheepvaartbedrijf. Ik heb
me in die levensomstandigheden
nooit goed gevoeld. Misschien
niet zo bewust, voelde je toch
het schijnheilige. Zag je toch,
dat alleen goede manieren, het
ete« met vork en mes, niet het
belangrijke in het leven is."
„hlet mijn vijftiende, zestien
de Was ik ook al uit huis. Ik heb
een poosje gevaren, ben naar
de Hogere Hotelschool in Maas
tricht geweest (een internaat,
da01" kon ik ook niet zo goed
met de "regels opschieten), ben
in dienst geweest en ben nu tot
augustus projektleicfer in een
jongerencentrum. En
Jij gelooft niet zo in regels?
„Niet om ieders leven mee te
besturen. Wel als ik met iemand
een afspraak heb gemaakt, daar
hou ik me wel aan. Ik geloof
wel een beelje in het anarchis
me."
De één gelooft in God, jij een
beetje in anarchisme: Wot is het
verschil tussen die twee manie
ren van geloven?
„Kijk wij geloven niet in van
boven opgelegde regels. Jk
denk dat je zelf nog invloed
op de loop van je leven kunt
uitoefenen. In tegenstelling tot
mensen die denken dat alles
al van te voren bepaald is. Ik
geloof er in als in een utopie,
die aan de mensen zoveel mo-
vW-y-x
y -/rt'W;.
x'vAxA-/'/
HV'
mill
Gerard Schut: „Ze lopen me al een hélé lijd lè zoeken.
gelijk vrijheid wil geven. Daar
om kies ik ook niet voor het
communisme. Dat is een soort
tussenvorm: alle gezag en recht
aan de staat. Dan moet je je
daar weer aan onderwerpen.
Het gaat om de verandering.
Althans als mensen iets willen
veranderen, moet dat mogelijk
gemaakt worden, als ze het niet
willen hoeft het niet."
En dat wil je uitdragen?
„Ja. Alhoewel, natuurlijk is
ieder mens egoïstisch. Eén en
één is nog altijd twee en niet
één. Wat ik wil, is dat ieder
mens zichzelf kan zijn. Ik ben
in deraad gaan zitten om in die
richting invloed te kunnen gaan
uitoefenen. De andere raadsle
den er op wijzen dat alles niet
in het materiële vlak ligt.
Tegelijkertijd ben ik hier in
dc wijk met een groep bezig. Dan
ook raadslid zijn is handig. Er
gaan deuren voor je open die
anders gesloten blijven. Boven
dien wilde ik de ervaring heb
ben wat het eigenlijk is, zo'n
kleine bestuurlijke eenheid. Je
let op tegenstrijdigheden en pro
beer ze vaak met zichzelf te
confronteren. Pal nadat de bur
gemeester eens. een tirade tegen
het bloedbad in München had
gehouden, begon ik te praten
ziet dan dat het niet veel voor
stelt. Het Rijk, de provincie en
de industrie bepalen een groot
deel van het beleid."
Wat heb je bereikt in de raad
naar jouw idee?
„Die gezelligheid is er niet
meer zo. De manier van discus
siëren volg ik erg scherp. Ik
schrijf veei tijdens de debatten,
over communistische gevange
nen in Spanje. Over hoe die
daar werden behandeld. Dat
mag dan niet. „Ben je er bij
geweest," vroeg hij. Dat heb ik
toen ook maar aan hem ge
vraagd."
En concreet?
„Er wordt een copieermachi-
ne in de bibliotheek gezet, dat
was een voorstel van mü
Er is een advertentie geweest
om de mensen aan te spo
ren te gaan stemmen en ik
vind wel eensvoorstellen van
mezelf in iets veranderde vorm
terug bij anderen. En urgentie-
gevallen heb ik wel eens aan
een huis geholpen."
En dat is je doel?
„Mijn doelmoeilijke vraag,
mijn doel is dat de raad zich
zelf opheft. Want wat daar ge
beurt noem ik geen democratie.
Ik heb tegen Bobby Kuit (een
sociaal cultureel werker 1 in
Westwijk) gezegd: we móeten
daar toch maar eens gaan kij
ken, of daar niet iets aan de
situatie te veranderen is. We
doen volgend jaar mee met een
eigen lijst. We denken ook aan
een eigen krant. Wellicht zit
daar geldingsdrang bij ja, maar
wie heeft dat nu niet Ik denk
dat de ideeën die ik heb de
moeite waard zijn."
Je hebt veel medestanders?
„Het worden er meer Wat
is veel? Ach het zyn er
misschien niet zo veel,-ik heb
er geen idee van. Het zijn er te
weinig om je soms niet machte
loos te voelen."
Ja, want jullie Vlaardingen is
een brandhaard van problemen
niet?
„Een stad midden in Rijn
mond, met weinig recreatie, on
leefbare sloop- en afbraakbuur
ten. Ik voel vaak dat vanuit
hier zoveel zou moeten kunnen
gebeuren."
Waarom blijf je hier?
„Ik blijf omdat ik in de raad
zit en dat wil ik afmaken."
Maar als je deed waar je zin
in had, zou je de heuvels in
trekken?
„Inderdaad. Een medelid van
D'66 (de partij waar ik eerst
in zat) heeft een tijd geleden
al aangekondigd: Gerard ver
dwijnt nog eens een keer in de
mystiek. Die gaat het klooster
in Maar nee, je kunt dan
voor jezelf misschien een hoop
bereiken, maar aan de anderen,
aan een groter geheel kom je
dan niet toe."
Jij blijft om jouw ideeën uit
te dragen. Wat is het verschil
tussen Gerard Schut en VVD-
fraktieleider Madem?
„Hij: denkt waarschijnlijk ook
het beste met de mensen voor
te hebben. Dat wel ja. Maar van
dat idee zal ik hem proberen
af te helpen. Hij biedt geen vrij
heid, hij wil bezit beschermen",
een ziekmakende maatschappij-"
Maar als hij nou klaarkomt
met zijn grill?
„Ik zou willen dat hü inziet
dat dat niet werkelijk gelukkig
maakt. Dat probeer je hem te
zeggen Daarom heb ik hé»
als schijnheilig getypeerd. Daar
na heeft hij mij uitgedaagd.
„Kom maar mee naar buiten",
zei hij. Ik ben toen de verga
dering uitgestemd, toch wel een
gek gevoel. Je moet lachen om
zo'n situatie vind ik. De reac
ties die ik op dat gebeuren heb
gehad Als je het zo bekijkt,
heeft het toch weer invloed ge
had. Er wordt veel over je ge
kletst. De mensen zijn vóór, of
tégen je. En dat is precies' wat
ik hebben wil."
