Sluis altijd goed voor tv
Hoe worden lucifers gemaakt?
De wildste
boern-
dochtere
Actie (1)
Actie (2)
Herstel
Truus
Orkest
MOS Tt betrouwbare middei bü «stoornissen
G
te
a*
Andere
Gewoon
Mooi
VhUi VOtK
Van onze verslaggever FRANK VAN DIJL
AMSTERDAM Gezeten achter een tafeltje, dat was
voorzien van de tweetallige aanduiding "Gereserveerd -
reserved /voor/ pers - press", en uitgerust met twee con
sumptiebonnen, rechtgevend op evenzoveel pijpjes koud
bier, hebben wij gisteravond in het hoofdstedelijk Krasna-
polsky gelaten vierentwintig zangers en zangeressen aan
gehoord die met elkander achtenveertig dat wil zeggen:
ieder twee liederen zongen.
Vanavond komt Neêrlands
bekendste vuurtoren weer
witte kat batterijen
Baby May: straks een Begenadigd Zangeres?
bij nader inzien
IVAN HEYLEN
Xi
s
s
Hank Onrust in zijn lucifersdoosje.
DINSDAG 31 JUNi W/4
Aspirant-ster Balby May: 6En
ook vaak lastige mannen'
Zij deden dat in de hoop uit
verkoren te worden om van 6
tot 10 augustus in de Belgische
kustplaats Oostende de eer van
het vaderland hoog te houden in
het dan en daar te houden song
festival. In feite waren de vier
entwintig aankomenden van
gisteren al uitverkoren: maar
liefst zestig kandidaten hadden
gereageerd op een oproep van de
Geestelijke Vader van dit alles,
de heer Frans van Klingeren.
Het spreekt vanzelf dat hij
het de "pers-press' niet kon
aandoen al deze reflectanten
voor het voetlicht te brengen.
Enkele voorselecties hebben he
laas zesendertig artiesten doen
afvallen en aangezien Nederland
niet naar Oostende kan met vier-
rentwintig deelnemers zullen er
nog meer moeten sneuvelen.
Deze verantwoordelijkheid ligt
in de handen van een jury, die
bestaat uit twee heren Harry
{De Groot en Van Hooff) twee
heren Ruud (Jacobs en Bos) en
een heer Rudy (Van Houten).
"Ja", vertelde ons Van Kiinge-
ren, „dat zijn erg grote namen
en daar ben ik verschrikkelijk
trots op." De jury heeft een
week de tijd gekregen om de
knoop door te hakken.
Heeft organisator Van Klinge
ren al een idee in wiens of wier
voordeel de uitslag zal uitval
len?
„Nou ik weet wel wie het niet
worden,' antwoordde hij. „Wie?
Dat zeg ik niet, ik-geloof dat dat
te pijnlijk zou zijn. Maar er za
ten ook pluspunten bij. Er is ze
ker een aantal namen dat wij in
de toekomst nog zullen horen."
Wat brengt de mensen er toch
toe mee te doen aan deze grap
pen? Wij hebben dat gevraagd
aan de tweeëntwintig-jarige
Rotterdamse zangeres baov May,
die in het dagelijks leven Hedy
Perreira heet. Zij verklapte ons
het „m de eerste plaats voor de
publiciteit' 'e doen, maar dat
„het nog leuker (zou) zijn als ik
gekozen werd Lachte zij: „Dan
krijg ik vanzelf nog meer publi
citeit!"
Is dat haar ideaal?
Baby: „Daar heb ik eigenlijk
nooit zo over nagedacht. Ja, be
kendheid krijgen..., ik weet het
niet."
Maar lijkt het haar leuk om
bekend te zijn
Baby: „Ja en nee. Ik heb net
nog een gesprekje gehad met
een bekende zangeres - wie?
Nou. Helga, zij doet ook mee
en zij wordt overal nagewezen.
Dat vindt ze helemaai met leuk
meer. Zulke verhalen heb ik al
meermalen gehoord. En er zijn
ook vaak lastige mannen
Lastige mannen?
Baby: „Ja, ik heb dat in België
wei eens meegemaakt. Maar ik
had toen iemand bij me om ze
op een afstand te houden. Als ik
riet gekozen wordt? Nee, dan ga
ik niet zitten treuren en ik houd
ook niet op met zingen. Ik zou
niet zonder muziek kunnen le
ven. Ais het me niet lukt in de
showbusiness dan ga ik toch
door met mijn eigen orkest voor
een danspubliek. Een lu'sterpu-
bliek, zoals hier, zit op alles te
letten."
Wat
denkt?
ze van haar kansen
ié?
19.05 Ned. 1
Baby: „Daar durf ik helemaal
niet aan te denken. Het wordt
een spannende week, dat wel."
Dat willen wij geloven.
Inmiddels heeft Marijke Phi
lips het podium betreden om de
volgende zangeres aan te kondi
gen: „Dames en heren, ze komt
uit Helmond en ze heet Ria van
Helmond. Ze vertelde me dat ze
naar het songfestival m Chili
geweest is dat schijnt daar
allemaal gewoon door te eaan
en daar de publieksprijs gewon
nen heeft."
Niet geheel ten onrechte, zo
mogen wij na het beluisteren
van vijftien jonge artiesten,
veelal gewapend met eigen
nummers in het luïsterliedgenre
dat tien jaar geleden enige po
pulariteit genoot bij de toenma
lige twintigers, zich soms te bui
ten gaand aan klassieke werken
als „Georgia on my mind", con
stateren.
Wij kunnen onmogelijk bewe
ren dat „Cucuru Paloma" geen
uitgemolken lied zou zijn, maar
wij hebben, met eigen oren ge
hoord dat Ria van Helmond het
zong met een volume dat haar
boven de auditiesfeer moet kun
nen uittillen. Zelfs wanneer zij
een stapje achteruit deed, zodat
de afstand tussen haar mond en
de microfoon groter werd, bleef
zij tot achterin de zaal hoorbaar
hetgeen niet gezegd kan worden
van de Rotterdamse Elisabeth
van der Lmden.
Er moest een anonieme jonge
man aan te pas komen om de
microfoon achteruit te schuiven
zodat de geluidsinstallatie de
klanken die de laatstgenoemde
zangeres aan haar keel ontlokte
tenminste verstaanbaar kon
weergeven.
De eerder gememoreerde Hei-
ga uit *s-Hertogenbosch vergast
te ons op een levenslied waar
van wij de strekking menen te
kunnen samenvatten in: „Ik zag
niets van Parijs met jou, op on
ze huwelijksreis, maar dat klei
ne hotel, ja, dat herinner ik me
nog wel; wie weet zien we Pa
rijs, als we oud zijn en grijs."
Haar tweede lied heette „Een
zomer zoals deze zal er nooit,
nee, nooit meer wezen."
Vervolgens besteeg de Haar
lemmer Steve Allet de Bühne en
als wij ons niet vergissen was
hij de eerste Oostende-kandi-
daat van de mannelijke kunne
die zichzelf niet, zittend op een
knik, op een Spaanse gitaar be
geleidde.
Allet, die ooit nog eens een hit
had met „de popversie van het
duet uit de Parelvissers" en die
een jaar in Ekseption heeft ge
zeten, zo spieken wij van Marij
ke Philips haar papiertje, zong
thans het door Frank Sinatra al
eerder opgenomen lied „My
way", wat wij niet het ernde
vonden.
Na verloop van tijd was het
de beurt aan de Amsterdamse
zangeres Mariëtte Bodier, die in
een onbepaalde, waarschijnlijk
door het Latijn beïnvloede, taal
zong en wier volume niet onder
deed voor dat van Ria van Hel
mond, zoals wij zelfs tot in de
toiletten („Zuinig met papier
sv.p.") konden opmerken.
Toen de laatste noten gevallen
waren, bedankte Frans van
Klingeren het orkest, „dat een
bovenmenselijke taak verricht
heeft". Zullen we dat dan maar
naar Oostenden sturen?
Maandagavond serieavond.
Wanneer wjf het aanbod van de
vooravond meetellen, waren het
er zes. Er viel één nieuwe te be
groeten, bij de NCRV: „Blues
from Mississippi", een soort do
cumentaire in een aantal delen
die ontstaan en geschiedenis van
de bluesmuziek behandelt. Een
oordeel erover schort ik op tot
de volgende keer, als ik er naar
gekeken heb, want ik koos gis
teravond toch voor AVRO's Te-
levizier.
In aansluiting op de uitsteken
de reportage die Brandpunt za
terdag bracht over het transport
van het stoffelijk overschot van
Michael Gaughan van Engeland
naar Dublin, kwam Televizxer
nu met een verslag van Fons
van Westerloo over wat enigs
zins dramatisch „Gaughans laat
ste tocht" genoemd werd: de rit
van de Iiibauto van Dublin naar
Gaughans geboortedorp in het
uiterste westen van Ierland.
Van Westerloo gaf duidelijk
van enige scepsis met betrekking
tot het manifest aan Gaughan
ten deel gevallen martelaarschap
- blijk. Misschien had hij wei ge
lijk en was Gaughan inderdaad
niet veel meer dan een bank
rover die, profiterend van de pu
bliciteit rond de hongerstakingen
die een aantal Ierse gevangenen
in Engeland aanging teneinde
hun. politieke eisen kracht b« te
zetten, geprobeerd heeft op de
zelfde manier los te komen.
Anderzijds rijst er toch twijfel
niet ledereen hongert zichzelf
dood als er geen andere motie
ven dan een overplaatsing van
de ene gevangenis naar de an
dere aan ten grondslag liggen.
Enfin, in Ierland is Gaughan
Inmiddels de nieuwe martelaar
geworden, het symbool van. de
strijd tegen de Engelsen. Net als
in de reportage van Brandpunt
ademde het verslag van Van
Westerloo een zeker sinister
soort dreiging uit: bataljons ge
heel in het zwart gestoken IRA-
commando's wekten niet de in
druk de strijd te willen opgeven.
Aandacht in Televizier ook
en hoe kan het ook anders
voor de situatie op Denmendal,
waar de nieuwe beheerder zo
waar kans schijnt te zien de ein
deloos slepende affaire naar een
oplossing te loodsen. Persoonlijk
zou ik het innig toejuichen als
het hem lukte, niet alleen voor
alle betrokkenen, maar ook voor
mezelf, want ik kan zo langza
merhand het woord Dennendal
niet meer horen.
Jan Scholtens had Sluis be
zocht, een pittoresk stadje in
Zeeuws-Vlaanderen, waar de
beyoiking zich steeds meer be
gint te ergeren aan de als padde
stoelen uit de grond vliegende
sex-shops. Bij mijn weten wor
den Sluis en soortgelijke Zeeuws-
vlaamse plaatsen waar handige
lieden profiteren van de porno
belustheid van Belgen, Fransen
en Engelsen, toch zeker een
maal per jaar bezocht door een
cameraploeg van enigerlei ak-
fualiteitenrubriek: altijd goed
voor een item.
En tenslotte bleek Will Simon
zowel Israël als de Amsterdamse
jeugdgevangenis Lloyd-hotel be
zocht te hebben, zij het niet voor
hetzelfde. In Israël was Simon
aanwezig by de terugkeer van
de laatste Israëlische krijgsge
vangenen uit Syrië, hij infor
meerde naar hun ervaringen en
kreeg te horen dat de behande
ling slecht geweest was.
Hetzelfde wist Televïzier-cor-
respondent Rolfes uit Damascus
te berichten. Ook de Syrische
militairen die terugkeerdenuit
Israëlische krijgsgevangenschap,
beklaagden zich over de manier
waarop men hen behandeld had.
Nee. dan was Simons item over
het Lioyd-hotel heel wat vro
lijker: staf en gedetineerden heb
ben eigenhandig het gebouw van
fleurige verfjes voorzien. Staats-
secretris Glastra van Loon vond
het ook leuk. Dat kon je wel zien
aan het enthousiasme waarmee
hij een schilderijtje stond te ma
ken.
ERNST RIS
%feV$r -
Van onze verslaggever
ALE VAN DIJK
HILVERSUM De
AVRO - televisie zendt
woensdagavond een pro
gramma uit, dat een „proef-
programma" is voor een tv-
serie, die nooit een tv-serie
is geworden.
Het is het programma
„Lucifers", dat een jaar op
de plank bleef liggen.
„Vier jaar geleden had ik het
idee al", zucht Hank Onrust, de
regisseur, die het afgelopen sei
zoen vooral bekend werd door
het omstreden kunstprogramma
,De Ivoren Toren". Met „Luci
fers" meent Onrust een Vorm
gevonden te hebben waarbinnen
tal van dingen, voorwerpen, en
problemen op tv aan de orde ge
steld kunnen worden.
„In het proefprogramma heb
ben we de lucifer gekozen. We
hadden net zo goed letters, bor
stels of bestek kunnen kiezen.
Die waren ook in de volgende
afleveringen aan de orde geko
men als het een serie was ge
worden", zegt regisseur Onrust:
„Je kunt zo'n lijn natuurlijk ook
verder doortrekken en dan se
rieuze dingen als sociale proble
men of ziektebeelden aan de
orde stellen. Je kunt informatie
geven in een wat ik noem amu-
sementaire vorm. Eigenlijk heb
ben we dat in .De Ivoren To
ren" ook gedaan, maar dan met
de kunst als uitgangspunt."
ren Toren". Er is op die manier
natuurlijk weinig plaats voor ex
perimenten, er moeten program
ma's komen, die uitgezonden
worden, want iedere omroep
heeft beperkte faciliteiten. En
dan moet je ook nog program
ma's maken, die een hoge kijk
dichtheid hebben. Niet dat ik
bezwaar heb tegen het maken
van de Mounties-show, want ook
daar kun je je ideeen gebruiken.
Zo'n populair programma als de'
Mounties-show kan je bijvoor
beeld gebruiken om de vormge
ving zo mooi mogelijk te maken."
In „Lucifers" is via animatie
filmpjes, sketches, een bezoek aan
een luciferfabriek en liedjes een
„amusant-informatief" geheel
samengebracht met als hoofdrol
vertolker de lucifer.
Het kon niet uitblijf
ven dat in ons kndiei
waar ooit de Nederland
se Elvis Presley, de Nei
derlandse Pat Boone, ds
Nederlandse Jason King-
en de Nederlandse Hosj
Cartwrfght werden ver
kozen, ook eens ,a.'
wildste boerndochiere",
zou opstaan. Zeker na
de hit „De Wilde Boern.'
dochter" van onze zuü
derbuur Ivan Keylen
zowel in Hilversum
top dertig'als de hitlijs-'
ten van Radio Veronieï
en Radio Noordzee aan
voert.
Vorige week in het
Heerlense etablissement
Manuela was het dan?
zover en Ivan, van wié
overigens ook een elpee
op de Nederlandse pla.
tenmarkt verscheen, zat
zelf In de jury. Na veel
wikken en wegen kwam
de negentienjarige Wü,
lemien van der Laar uit
Kerkrade als „de wild
ste" uit de bus; „qaa,
uiterlijk en vormgeving
dan," aldus de organise
rende platenmaatschap.
pij.
Ter gelegenheid van,
het 50-jarig jubilee»
van de NCRV en het
25-jarig bestaan van het.
Koningin Wilhelm
Fonds wordt tussen 2Ï
en_ 29 november dosr
beide organisaties een
gezamenlijke nationale'
actie gehouden ten bate
van de kankerbestrij
ding. in het bijzonder
ter bestrijding van kan^
fcer bij jeugdigen. I
De actie wordt beslo
ten met een marathon-
televisieprogramma dat
van 's avonds half'ne
gen tot 's nachts i twee
uur zal duren. Men
hoopt in dat programs»
een elndophrengsi van
rond veertig miljoen
gulden bekend te kun
nen maken. Bij de actie
zullen 250.000 collectan
ten en 1700 plaatselijke
actiecomités worden
ingeschakeld.
geei
geb
sen
seld
op 1
Gus
De
ben
strc
dat
bezi
AI?<
stad
W
dam
van
het
de
mog
zien,
naar
hebl
het
voeg
bron
De
mem
zo tl
daar
dan
schri
zitter
Oo
bit
Zake
Gust
Nu
de 1
zwaa
nengi
het r
gezor
giëne
het
wiize
Met ingang van giste
ren worden aan enkele
radiozenders te Lopik
onderhouds- en herstel
werkzaamheden uitge
voerd. Als gevolg daar
van wordt gedurende de
normale werkuren met
verminderd vermogen
uitgezonden. De pro
gramma's van Hilver
sum 3 worden zelfs, tus
sen acht uur en half
vijf, zo nu en dan on
derbroken. Men hoopl
het meerendeel van het
karwei voor de bouw
vakvakanties te hebben
geklaard.
v
S
u
S
h
a
C
ei
k
Ie
5j
b
01
ri
di
VI
Onrust wilde met „voorwer
pen" beginnen omdat de mensen,
in dit gevai de tv-kijkers dus,
zijns inziens steeds verder af ko
men te staan van de produktie
van gewone gebruiksvoorwer
pen.
„Vroeger zagen de mensen hoe
allerlei gebruiksvoorwerpen ge
maakt werden. Ze zagen hoe een
ketellapper werkte, je kon een
bakkerij binnenkijken om te zien
hoe een brood gebakken werd en
allerlei handwerkslieden kon je
aan 't werk zien. Maar de af
stand tot die gebruiksvoorwer
pen is steeds groter geworden
omdat ze nu in verre fabrieken
massaal worden geproduceerd",
aldus Onrust: „Via televisie kun
je die dingen weer wat dichter
bij de mensen brengen."
Waarom is die serie niet door
gegaan?
Onrust: „De voornaamste re
den is, dat ik voor de AVRO an
dere programma's moest gaan
maken zoals de Mounties-show
en het kunstprogramma „De Ivo-
Eeru serie zal het wel nooit
worden, want de voornaamste
tekstleverancier Cherry Duyns
gaat volgend seizoen in dienst
van de VPRO-televisie „Berich
ten uit de samenleving" maken
en Onrust heeft alweer andere
plannen.
De AVRO verzekert ons, da! er
komend winterseizoen weer een
kunstprogramma zal worden ver
vaardigd. Door Hank Onrust?
Onrust daarover: „Dat hangt niet
alleen van de AVRO af, maar
ook van mij."
Onrust heeft van twee andere
omroepen aangeboden gekregen
volgend seizoen een programma
te maken in de geest van „De
Ivoren Toren."
Mevrouw Truus vra
Hanegem, zo langzamer
hand misschien nog wel
bekender dan haar voet
ballende kromme echt
genoot, gaat het Neder
lands radiovolkje via
gesproken brieven op de
hoogte houden van het
wel en wee rond de We
reldkampioenschappen
voetballen in Duitsland.
Dit gebeurt elke dins
dag, woensdag en zater
dag in de aktualiteiten-
programma's van de
VARA; dinsdags van elf
tot twaalf via Hllver-1
sum 3, woensdags In de
Aktualiteitenshow en op
zaterdag ln het spori-
haifuur van Z.I.
Het VARA-team, dat
in Duitsland gebruik
maakt van de AFN-sta-
dio's van het Ameri
kaanse leger in Frank
furt, bestaat voorts hit
correspondent Joban van
Minnen, de redactie van
Voetbal Internationa! en
verslaggever Jan Wal
ters. Morgenochtend
de VARA in de Aktual -
teitenshow aanwezig bil
de Oranje-ploeg in Zeist.*
