zoekt adressen
'Ook reclame voor Schieda
TonVandersmissen jubileert bij de Kuyper
m
schiedam-extra
HW-Bijlage Schiedam Extra pag. 3
Van onze verslaggever NORBERT BRUGGEMAN
SCHIEDAM De vereniging voor Vluchtelingen,
onder meer opgericht door Amnesty International,
zoekt in Schiedam en omstreken mensen die voor een
bepaalde periode vluchtelingen willen opnemen.
Mevrouw M. Marcus en mevrouw M. Snoek, beiden
wonen ze in Schiedam, zetten zich in voor deze zaak.
Mevrouw Marcus: „Het is de bedoeling dat de vluchte
lingen die in Rotterdam aankomen voor een periode
van ten hoogste drie maanden een plekje vinden óm bij
te komen. In die tijd zoeken wij dan een definitieve be
huizing voor die mensen."
Amnesty
Zwerven
Tolk
Stakkers
De dames Marcus en Snoek zetten zich in voor de vluchtelingen.
Overstuur
SCHIEDAM - Hij
kreeg er bijna een lam
handje van. Ton Vander-
smissen, toen vrienden en
relaties hem gisteren in
Novotel kwamen geluk
wensen met zijn 25-jarig
jubileum als adjunct-di
recteur van De Kuyper.
Begonnen als assistent
op de afdeling expeditie
export, is Vandersmissen
langzaam opgeklommen
tot de functie die hij nu
heeft Het is een bezig
baasje, deze van oor
sprong Belg. Maar een le
vensgenieter die altijd
met plezier de wereld in
kijkt
„Wat moet ik anders",
zegt hij. „Ik verkoop een
gezelligheidsprodukt Als
ik azijn zou verkopen in-
plaats van sterke drank
zou ik misschien zuur
gaan kijken. Maar dat is
mijn aard niet Ik heb
echt plezier in mijn werk,
zie overal de humor van
in en misschien daarom
leg ik makkelijk contac
ten".
'-w.'
Ton Vandersmissen: ,Je bent Schiedammer of je bent het niet".
'Plekje om bij
te komen voor
vluchtelingen'
„We hebben al succes. Een ge
zin van vijf is nu bij een vrouw-
in Schiedam ondergebracht Dat
is mooi. Maar niet alleen die
adressen zijn belangrijk, ook
mensen die hdlpen met vervoer
of oude kleren en andere spul
len willen geven zijn welkom."
„De grootste zorg die ik heb is
de onwetendheid van de Schie
dammers. Ze willen weten wat
voor .mensen het zijn. Velen
denken dat het misdadigers zijn
of zo. Het zijn om te beginnen
niet genodigde vluchtelingen. Ze
komen op eigen gelegenheid
naar Nederland toe. Ze hebben
haast geen geld. Alles dat ze be
zitten. hebben' ze aan."
„Ze vluchten voor dingen die
in ons land heet normaal zijn en
daar niet mogen. Zoals staken
bijvoorbeeld. Laatst was hier
een Hongaar die in zijn land
staakte en toen werd opgepakt"
„Je moet die lui eens zien.
Sommige mensen weten niet
waarover ze praten. Vorige
week stond ik op de markt met
een stand van Amnesty. Komt
een vrouw op mij toe die zegt
dat zij het nu eenmaal goed
heeft en dat er vluchtelingen
komen die het kaas van haar
brood gaan eten."
Mevrouw Marcus begrijpt het
allemaal wel. „Het is ook niet
gemakkelijk. Je bent een stuk
privacy kwijt en je moet het nog
zelf betalen. Maar die mensen
zijn zó zielig."
„Mensen durven het niet aan.
Ze denken wat moeten wij met
die lui. Ze moesten ze eens zien.
30c ben er zeker van dat wanneer
ze die arme mensen zien, ze di-
rekt zeggen: 'oh, zijn dat vluch
telingen? Laat ze maar komen."
„Twee jaar geleden kwam ik
voor het eerst met een vluchte
ling in aanraking. Dat was
Eduardo, een Chileen. Hij wei
gerde om in dienst te gaan en is
voor zijn oproep gevlucht In
Chili is het gebruikelijk dat je
per radio en televisie voor mili
taire dienst wordt opgeroepen."
„Hij zou eerst hulp krijgen
van familie in Canada Dat ging
niet door. Hij is toen via Spanje,
Frankrijk en België in Neder
land terechtgekomen. Met -de
trein kwam hij in Amsterdam
aan."
„Hij is gaan zwerven door
Amsterdam. Net zolang tot hij
andere Chilenen zag. Hij vroeg
telkens een vuurtje aan diverse
mensen tot hij zijn moedertaal
hoorde."
„Die andere Chilenen waren
genodigde vluchtelingen en
woonden in Schiedam. Omdat ik
die club Chilenen ken, zijn ze
met Eduardo bij mij gekomen.
Het was wel spannend. Ik wilde
altijd al wat actiever zijn op het
Amnesty gebied. Ineens sta ik er
voor. Ik was wel zenuwachtig,
hoor."
„Hij is in de kamer op de bank
gaan zitten. Bij was helemaal in
de war. Ik heb direct een advo
caat gebeld. Die zei dat Eduardo
zijn verhaal moest opschrijven.
Ik heb nog wat met Eduardo ge
praat Hij sprak gelukkig Frans
waardoor we wat gegevens kon
den uitwisselen."
„Hij is toen weer met die Chi
lenen meegegaan. Hij heeft zijn
verhaal in het Spaans opge
schreven. Gelukkig kende ik
iemand die het belangeloos wil
de vertalen. Aan het einde van
de eerste week van het verblijf
van Eduardo, ben ik samen met
hem naar de politie gegaan."
„De politie heeft hem ver
hoord en alle gegevens opge
schreven. Zijn paspoort moest
hij inleveren. Daarvoor kreeg
hij een bewijsje. Daarna zijn we
naar het ziekenfonds en naar de
bijstand geweest."
„De politie heeft de asielaan
vraag van Eduardo naar het Mi
nisterie in Den Haag gestuurd.
Er is een ambtenaar en een tolk
uit Den Haag gekomen voor
oer een verhoor. Al die weken
neeft hij bij de Chilenen ge
woond. Eduardo moest zich
iedere week bij de politie mel
den."
„Hij voelde zich na een tijd
een beetje nutteloos. Hij wilde
wat doen. Zijn landgenoten wa
ren in die tijd bezig met het
schilderen van hun gemeen
schapshuis. Eduardo heeft daar
aan meegeholpen."
„De uitslag van zijn asielaan
vraag was negatief. Hij mocht
niet in Nederland blijven want
hij was al in andere landen ge
weest Zo zijn de regels. Wan
neer je uit je geboorteland
vlucht dan moet je in het alle
reerste land waar je aankomt
direct asiel aanvragen. Eduardo
heeft in Spanje en Frankrijk ge
zworven. Dus daarom mocht hij
niet in Nederland blijven."
Maar hij heeft in Rotterdam
een meisje ontmoet waar hij
verliefd op is geworden. Hij is
toen met haar getrouwd en
woont nu in Rotterdam. Ik heb
geen kon takt meer met hem. Het
is zo dat een vluchteling mag
blijven wanneer hij trouwt"
„Laatst las ik een artikel over
schijnhuwelijken. Het gebeurt
erg veel tegenwoordig. Het kost
een vluchteling een hoop geld.
Eduardo had geen cent op zak.
Het'is dus wel echte liefde ge
weest toen hij besloot te trou
wen".
Mevrouw Marcus kijkt liefde
vol naar het jonge poesje dat op
en neer springt voor de bank.
„Ik heb altijd een naar gevoel
gehad wanneer er iets onrecht
vaardigs gebeurde. Als kind op
school al. Misschien ook door de
oorlog, ik weet het niet Tien
jaar geleden heb ik mij daarom
aangemeld als lid bij Amnesty
International."
„Er zijn stinkend rijke men
sen die lopen af te geven op die
stakkers. Ze eten zich dik, kle
den zich goed en zeggen: "Wat
moeten wij nu met nog meer
van die vluchtelingen in ons
land. Er zijn al genoeg* Degenen
die deze kritiek geven, zijn vaak
jonge mensen die nog niets heb-
ben meegemaakt Ouderen kun
nen we vaak terecht wijzen door
een vergelijking te trekken met
de oorlog" Mevrouw Marcus is
fel wanneer ze dit zegt
„Men weet niet half hoe goed
men het heeft En dan van die
linkse lui die helemaal dicht
klappen wanneer ze horen dat
er vluchtelingen komen uit lan
den waar een voor hun sympa
thiek regime heerst Het maakt
helemaal niet uit wie de baas is.
Of het nu een rechtse of linkse
regering is the burgers onder
drukt".
„Maar he' -n niet alleen
slechte gelui®, Een hoop men
sen hebben een goed hart voor
de zaak. Bij ons m de kerk werd
veel ingezameld. Allerlei spul
len die nodig zijn in het dage
lijks leven."
„We hebben niet voor niets
een aanbevelingscommissie.
Daar zitten onder meer pastoor
Goes en loco-burgemeester
Scheeres in. Voor ieder wat wils,
voor kerkeiijken en niet kerke-
lijken. Iedereen kan zien wie
achter onze ideeën staan. De
mensen gaan denken: 'Staat die
er ook achter, dan zal het wel
goed zijn. Dan helpen we wel
mee' Dat is belangrijk. Je kan
daarmee de onzekerheid wegne
men. Door deze autoriteiten op
te voeren wordt het wel duide
lijk dat de vluchtelingen geen
schurken zijn.
Die Hongaar die bij mij kwam
is een tijdje gebleven. Hij was
"Volkomen overstuur en kon het
maar niet begrijpen. 'Ik ben bij
familie thuis, ik ben bij familie
thuis, hoe kan het?", zei hij in
het Duits. Hij praatte aan één
stuk door."
„Dat doen ze bijna allemaal.
Als maar praten. Vertellen over
de toestanden thuis. De Hongaar
zei telkens: 'Sie wissen was ich
me ine*" Ik hoorde dat 's nachts
nog. Na verloop van tijd werd
hij rustiger.
„Het is de bedoeling dat de op-
vanggezinnen als een soort f t
klankbord gaan werken. Ze pra-
ten tegen je. Je hoeft niet zoveel i"
terug te zeggen. Geduldig luiste-J1
ren met af en toe een bemoedi-f
gend woordje. Dat is de geeste-
lijke opvang die ze nodig heb-1)
ben." ij
„Ik denk dat het wel zal luk- ff
ken in Schiedam. Men moet een jï
beetje bekend zijn met het
Duits, Frans en Engels. Anders j1
kan je helemaal niet met hun
praten. Op die egoïstische lui na. j'
verwacht ik veel respons van de f
Schiedammers."
Aldus Mevrouw E. M. Marcus.
Schiedammers die belangstel-
ling hebben en willen helpen
kunnen haar bellen; 707372.
Van onze verslaggever
BAS VAN BOCHOVE
Ton Vandersmissen zit veel in
het buitenland. Europa is zijn
werkterrein als man van de ex
port Want de disUlleerdrij John
de Kuyper heeft een groot afzet
gebied in Europa. „Dat brengt
met zich mee dat ik niet' veel
thuis ben. Gelukkig wordt dat
door de vrouw en kinderen be
grepen want anders zou de lol er
snel vanaf rijn. Nou moet ik ook
eerlijk zeggen dat het leuker
lijkt dan het in werkelijkheid is
al dat gereis naar het buiten
land. Je sjokt van hotel naar ho
tel en van beurs naar beurs.
Maar het is mijn werk, dus doe
ik het".
Ton Vandersmissen is er echt
trots op dat het De Kuyper goed
gaat Toen de ene distilleerderij
na de andere uit Schiedam ver
dween, kon en kan De Kuyper
zich nog steeds staande houden.
„Hoe dat komt? Ach. wij ver
kopen blijkbaar een goed pro-
Schiedammers
roert de trom!
duet Verder hebben wij goed
personeel zeg ik dan altijd maar
en verder zijn er tien generaties
De Kuyper geweest dus bestaan
wij al een poosje. Dat wil met
zrggrn dat je dan alteen op js
naam verkoopt Je moet er wat
voor doen.
De afdeling export bijvoor
beeld, bestaat uit een fijne ploeg
mensen. Mijn assistent, Jos
Specht, die voelt mij geweldig
aan En ik hem. Dat is noodza
kelijk want anders hou je het
niet vol Sinds kort probeer ik in
het buitenland niet alleen onze
naam te promoten, maar ook de
stad Schiedam.
Ze hebben mij een poosje ge
leden gevraagd in de VVV zit
ting te nemen. Als ik nu op een
beurs ben. in welk land dan ook.
dan heb ik naast onze folders
van De Kuyper ook folders van
Schiedam om uit te delen. Men
wilde in de VVV ook een verte
genwoordiger van de distilla
teurs en dat ben ik geworden".
Op vrijdag 5 oktober is het op
nieuw feest voor Ton Vander
smissen. En niet alleen voor
hem, maar voor het gehele be
drijf. Dan wordt in het oude
pand aan de Buitenhavenweg
een ontvanglokaa! geopend, zo
mooi en zo vol met oude spullen
uit het distilleepcyak, dat het
een waar pronkstuk is gewor
den.
„Dit heeft een paar centen ge
kost, maar dat is er wel aan af te
zien. Deze ontvangstruimte is te
gebruiken voor ieder doel. Tij
dens de jeugduitwisseling tus
sen Schiedamse en Italiaanse
jongeren enkele weken geleden,
hebben wij deze ruimte al ge
bruikt. Maar 5oktober is het pas
echt klaar. Vele mensen uit ons
bedrijf hebbn er bemoeienissen
mee gehad. Maar het mag nu ge-
zien worden'.
Naast zijn drukke werkzaam
heden heeft deze 4?- jarige
Schiedammer niet veel tijd voor
hobby's. Toch zegt hij bij herha
ling dat hij niet stil kan zitten.
Zelfs gisteren, op de dag van
zijn jubleum, heeft het de direc
tie moeite gekost om hem huis te
houden. „Ik heb een best tehuis,
daar niet van, maar wat moet ik
nou thuis doen. Er is nog zo'n
hoop werk te doen, zeg ik altijd
maar".
Deze week is het weer de Vre
desweck. Vanaf 19S7 wordt in de
laatste week van september de
ze zgn. Vredesweck gehouden.
Initiatiefnemer hierbij is het In
terkerkelijk Vredesberaad -
IKV), een samenwerkingsver
band van een aantal kerken. Het
IKV heeft o.a. tot doel studie,
voorlichting, bewustmaking en
politieke aktie m.b.t de vra??*n
van oorlog en vrede. Vragen dit*
uiteraard ook met-kerkelijke
'mensen aangaan. Vragen ook
waarbij mensen vanuit ver
schillende levensbeschouwingen
tot dezelfde konklusies wat be
treft de praktijk kunnen komen.
Een van de gedachten van het
IKV is dat de vragen van oorlog
en vrede ons allemaal aangaan,
of we nu inwoner van *t Harde
zijn of Schiedam. De Vredes-
week is een middel waarbij elk
jaar weer gepoogd wordt nieu
we impulsen te geven aan aktie
en bezinning, vooral ook op
plaatselijk vlak.
Dit jaar staat de Vredesweck
wederom sterk in htf teken van
het verzet tegen de kernwapens.
Sedert 1977 voert het IKV nl.
campagne tegen de kernwapens
met als motto: "Help de kern
wapens de wereld uit, om te be
ginnen uit Nederland." Inmid
dels zijn er in Nederland zo'n 300
kernen (plaatselijke groepen)
aan de stag, die bezig zijn om het
probleem van de kernwapens
aan de orde te stellen in gezin,
school, politieke partijen enz.
Ook in Schiedam is zo'n kern.
Voor de hele campagne staat
zo'n Silo jaar. met als einddoel
verwijdering van de kernwa
pens uit Nederland. Dit weer als
poging de bewapeningswedloop
(steeds meer. steeds geraffineer
der) te doorbreken.
Centrale gedachte bij deze
campagne is uiteraard dat kern
wapens onder geen enkele om
standigheid aanvaardbaar zijn
en uiteindelijk leiden tot de on
dergang van de wereld.
De bom, die op 6 augustus 1945
op Hiroshima viel, veroorzaakte
naar schatting zo'n 140.000 tot
240000 doden. En uit ooggetui
genverslagen weten we bij be
nadering wat een verschrikke
lijk lijden die dag en daarna te
weeg werd gebracht: schoolkin
deren met geheel verbrande
huid, die om water vragen; hun
huid in vellen langs hun li
chaam hangend. Mensen die
bloeden uit hun ogen. Blus bak
ken waaromheenhalf verbrande
mensen zich verdringen.
Een meisje van 3 jaar, dat wa
ter heeft gevonden in een blikje
en dit aan haar op de grond lig
gende moeder probeert te geven.
Maar haar moeder is dood. Een
vrouw, die getracht heeft haar
baby te bcaritrrram. Haar rug is
zwart geblakerd, maar de baby
hangt nog aan de borst Mensen,
die klem zitten onder het puin
en aangevallen worden door dol
geworden honden. Een bran
dend. levend paard.
De rivier vol lijken. In het
wilde weg geslingerde trampas
sagiers. De vuurstorm, die 6 uur
lang door de stad raast. De
zwarte, olieachtige, dodelijke
radioaktieve regen daarna. De
monstrueuze zwellingen van
mensen die dachten dat ze er
nog redelijk afgekomen waren
en toen stralingsziekten kregen,
(overgenomen uit de Vredes-
krant 1978)
De huidige voorraad kernwa
pens staat gelijk aan meer dan
een miljoen Hiroshima-bom
men. Zonder angst te zaaien,
maar de ontwikkelingen "nuch
ter" bekijkend, moeten we zeg
gen: Of de kernwapens schaffen
ons af öf wij hen. Een eenzijdige
Nederlandse stap garandeert
geen gunstig effekt, maar alle
andere pogingen hebben tot nu
toe gefaald, We moeten het pro
beren!
De IKV-campagne richt zich
dit jaar sterk op de plaatselijke
politiek. Meer dan de helft van
de Nederlandse bevolking is het
eens met het IKV. Dit zal zijn
weerslag moeten vinden bij de
Tweede-Kamerverkiezingen.
Daarvóór moeten de verkie
zingsprogramma's vastgesteld
worden op kongresaen, waar
veelal plaatselijke vertegen
woordigers zitten. Daarom moet
mede van onderaf de nodige
druk komen.
PPR. 1*SP, CPN deelden het
IKV-standpunt al. de PvdA is in
april dit jaar gevolgd.
Het verzet tegen de kernwa
pens moet doorgaan, we mogen
niet vervallen tot moedeloos
heid of onverschilligheid. Het Is
te hopen, dat ook de plaatselijke
politici en de plaatselijke afde
lingen van de politieke partijen
aan de tand worden gevoeld.
Daarom: Schiedammers, roert
de trom: weg met de bom!
HERMAN NOORDEGRAAF
