Instuif
in zaal
Arcade
bestaat
kwart
eeuw
mssmaam
Van buitenspel naar buiten spelen
PUIK
ftt%
extra
IIW
wmmmmmmmm
HW-Bijlage Schiedam. Extra pag. 3
Mr
si
Aim
Dansen, lachen en verdere ontspanning zijn kenmerkend voor de jeugdsoos in de afgelopen 25 jaar.
Kooijmans enkele jaren terug. Wat dikker dan nu, maar met duidelijk plezier in z'n
(Van onze verslaggever Arno Haijtema)
SCHIEDAM Het is 1935. In een zaaltje naast een
katholieke kerk in Schiedam hebben zich wat jongeren
s verzameld. De meisjes hebben zich keurig en discreet
'gekleed, de jongens dragen een stropdas. Voorin de
'zaai staat meneer pastoor. Hij vertelt zijn gehoor over
paus en», kerk, hij, onderricht hen in de katholieke leer
s en verkondigt wat mag en niet.
Zou die pastoor geweten hebben waartoe de door
hem georganiseerde jeugdbijeenkomst is verworden?
Wat zou hij doen, als hij op een willekeurige zondag
avond het Arcadegebouw instapte en zag dat zijn cate
chese van toen veranderd is in een „instuif'? Zou hij
,bij het zien van de dansende jongeren in disco-kleding
niet verbijsterd „welk een onzedelijk gedrag" hebben
geroepen? Waarschijnlijk wel, ja.
Vroeger
vv 4
Voorzitter Ruud Kooijmans en secretaresse Marlies Buit-Bosman van De Instuif.
Kiet
Organisatie
Pastoor
mm&M
il1
3
I-
sSM
B fenecr p castoor
mu nü z'n ogen uitkijken
if /Zks
s"ïr .'//S/AÏW/s
lotion
Maar de tijden zijn veran
derd. De honderden jongeren
die wekelijks de instuif in zaal
Arcade bezoeken, zijn niet
warm te krijgen voor een toe
spraak van de pastoor. Wel dan
sen zij zich in het zweet, of drin
ken een pilsje aan de bar.
Zo gaat dat al weer heel wat
jaren: 5 april 1980 viert de in
stuif zijn 25-jarig jubileum.
Vlarlies Buit-Bosman (23), se-
:retaresse van de jeugdsociéteit
?n Ruud Kooijmans, voorzitter
kijken tevreden terug op de af
gelopen jaren.
Ruud: „De instuif is al jaren
lang een ontmoetingsplaats voor
-jongeren uit Schiedam en de
verre omgeving. Ze kunnen er
op zondagavond, als veel kroe
gen gesloten zijn, dansen en een
pilsje drinken. Vorig jaar was
het weer op zondag een keer
heel slecht Alle straten zaten
onder de ijzel. We twijfelden er
aan, of we de instuif wel door
konden laten gaan. Maar zelfs
toen kwamen de mensen, ook
uit Delft en Bleiswijk. Die keer
zijn er toch nog 250 mensen ge
weest De instuif is zo populair.
•dat we een ledenstop hebben
moeten invoeren tot september
van dit jaar. We hebben ruim
900 leden, en meer kunnen we er
echt niet hebben".
Marlies: „Vroeger moest je
katholiek zijn om binnen te ko
men. Dat is al lang niet meer zo,
want we hebben niets meer met
de kerk te maken. Je moet wel
lid zijn van de soos. Zonder pas
je kom je niet binnen. Zo heb
ben we controle op de mensen
die binnenkomen en hebben wij
bijna geen problemen.
Natuurlijk gebeurt het wel
eens, dat iemand teveel heeft
gedronken, maar als die lastig
wordt, kunnen wij dat altijd op
lossen zonder hulp van buiten
af'.
Ruud: „In de 25 jaar dat we nu
bestaan is het misschien twee of
drie keer uit de hand gelopen. In
zulke gevallen waarschuwen we
de betrokkenen. Een heel enkele
keer moeten we iemand's pasje
intrekken. Die komt Arcade dan
echt niet meer binnen, hoe ver-
velend dat ook is. Gelukkig
komt dat maar zelden voor".
Problemen met de bezoekers
zijn er bij de instuif dus nauwe
lijks, maar hoe zit het met de fi
nancien? Hoe houdt Arcade het
hoofd boven water?
Ruud: „Dat is niet altijd even
gemakkelijk. Vroeger hielden
we om de week een disco-avond
en een avond met live-muziek.
Helaas was de interesse voor de
live-muziek - mede door de ho
ge toegangsprijzen - niet zo
groot Daarom zijn we er toe
overgegaan, om nog maar één
keer in de vier weken een band
te laten spelen. Elke week vra
gen we 4 gulden per persoon en
tree. Het geld wat we dan met
de disco-avonden verdienen, ge
bruiken we om de bands te be
talen. Die bands zijn namelijk
erg duur. Voor groepen als
Earth and Fire of de Golden
Earririg moet al gauw 10.000 gul
den worden betaald en dat heb
ben we natuurlijk lang niet al
tijd. Bovendien moeten we over
het bedrag dat we aan een band
geven nog eens zo'n 12% belas
ting betalen".
Marlies: „Toch weten we
meestal net kiet te spelen: geen
verlies, geen winst We verdie
nen geen geld met de verkoop
van drank. Dat komt ten goede
aan de beheerder van de zaal".
In de loop der jaren hebben al
heel wat bekende artiesten Ar
cade met een optreden vereerd.
Enkele daarvan zijn: The Dizzy-
man's band, BZN, André van
Duin. Rudi Carrell, The Buf
foons, Earth and Fire en René
and the Aligators.
Ruud: „Het grootste gedeelte
van de Arcade-bezoekers be
staat uit werkende jongeren. Er
komen ook mensen van een jaar
of zestien, die zullen nog wel
naar school toegaan. Maar ook
mensen van 24 jaar zijn hier
welkom en komen in grote geta
le.
Iedere week zijn er toch min
stens 300 tot 350 jongeren. Na
tuurlijk dansen ze niet allemaal,
want dan zou de dansvloer
overvol zijn. Het grootste ge
deelte zit aan de kant Ze praten
met elkaar en drinken gezellig
een glas".
Het bestuur bestaat uit zes
mensen, waarbij twee vrouwen.
Marlies: „Ik ben de enige die ge
trouwd is. Het is een hele ver
plichting om iedere week weer
naar de instuif toe te gaan. Wij
dragen uiteindelijk de verant
woordelijkheid over het gebeu
ren. Ik kan me voorstellen, dat
je er de tijd met voor hebt, als je
ook nog eens je eigen kinderen,
moet verzorgen. Het is boven
dien onbetaald werk, een hob
by".
Ruud: „Ja, een keertje lekker
uit eten en stappen is er voor
ons op zondagavond niet bij. Je
kunt nooit zeggen: „Vandaag
heb ik geen zin", omdat er altijd
op je wordt gerekend. De jonge
ren helpen niet mee met de or
ganisatie. Dat werk interesseert
hen niet. Daarom moeten de be
stuursleden iedere week de dis
cotheek klaarzetten en als er een
band komt, moeten wij de men
sen opvangen. Dat zijn allemaal
dingen die vee! tijd eisen. Het
valt dan ook echt niet mee om
nieuwe bestuursleden te vinden.
Nu zijn we met z'n zessen, maar
we zouden er eigenlijk best tien
kunnen gebruiken. Ook meer
vrouwen moesten vaker be
stuurslid worden. Die hebben
toch een andere kijk op de zaken
dan mannen, en dat is heel
goed".
Een hoogtepunt uit de ge
schiedenis van de instuif was de
viering van het 20-jang jubi
leum. Uit alle hoeken van het
land waren oud-leden gekomen,
om het feest te vieren. Er werd
een boottocht gehouden op de
Maas, een zeer succesvol onder
deel van het scala van festivitei
ten.
Ook het 25-jarig bestaan zal
onder meer worden gevierd met
een boottocht. Op 22 maart, 's
avonds om 8 uur zal het schip
afvaren in de richting van Hoek
van Holland. Ruud: „Er kunnen
maar 300 mensen mee, dus.....wie
het eerst komt, wie het eerst
maalt. Het varen op zich is na
tuurlijk niet zo belangrijk. De
meesten merken het denk ik'
niet eens, tenzij het zou stormen
en de boot heen en weer geslin
gerd wordt Het belangrijkste is,
dat mensen die elkaar jarenlang
met meer gezien hebben elkaar
weer eens kunnen spreken".
Op 5 april zal er in zaal Arca
de een receptie worden gehou
den voor oud-leden en oud-be
stuursleden.
Ter afsluiting van het jubi
leum-feest zal op maandag
avond 7 april The Bob East
Show Band een optreden geven.
Ruud: „De kosten van de
boottocht en het slotfeest bedra
gen twaalf en een halve gulden
per persoon, een schijntje dus
eigenlijk. Voor dat geld krijg je
ook nog een hapje eten aan
boord en twee consumptiebon
nen".
Marlies: „We hopen dat er
heel veel oud-leden zullen ko
men. Het is onmogelijk om de
adressen van alle mensen te
achterhalen. Velen zijn ver
huisd en wonen verspreid over
het hele land. We speuren wel in
telefoonboeken, maar in feite is
het onbegonnen werk. Over een
paar weken zetten we oproepen
in de kranten en we hopen, dat
veel mensen die zullen lezen.
We verwachten toch wel zo'n 300
tot 400 mensen".
Ruud: „We hebben gepro
beerd een pastoor op te bellen
die ooit nog eens bij onze jeugd
soos betrokken is geweest Hij
moest ergens bij Nijmegen wo
nen. Toen bleek, dat de beste
man al jaren dood was. Dat zijn
natuurlijk harde feiten als je
een reünie organiseert".
Het belooft dus een groot feest
tp worden, de viering van het
25-jarig jubileum van de instuif.
De organisatoren hopen, dat ook
de leden uit de begintijd van de
soos gehoor zullen geven aan de
oproep om te komen. Dat geldt
niet minder voor de pastoors die
ooit nog eens een voordracht
hebben gehouden. Al is de pas
toor die Ruud en Marlies pro- j.
beerden te bellen dan overleden,
het grootste deel van de oud-le- i
den is gelukkig nog springle
vend. Om dat te bewijzen kun
nen ze deelnemen aan het enor
me feest van de instuif.
"t
Er is een schilderij van Pieter
Brueghel de Oude (16e eeuw),
waarop we spelende kinderen
zien. Het valt daarbij op dat er
zoveel spelletjes buiten moge
lijk waren. Het schilderij laat er
zo'n 80 zien. Buiten spelende
kinderen hebben de eeuwen
door tot het levensbeeld ge
hoord. En de lezers, die dateren
van voor de tijd van de massale
auto-intocht zullen zich hetzelf
de herinneren.
Buiten spelen was vaak een
pure noodzaak, omdat de huizen
klein waren, maar ook een goe
de zaak. Ruimte voor spel is on
ontbeerlijk voor de ontplooiing
van het kind. Er vanuit gaande
dat de fase van het klad-zijn
een sterke invloed heeft op de
hele verdere persoonsvorming,
is het zelfs van wezenlijk belang
voor het hele leven van een
mens. Behalve dat er ruimte
moet zijn. moet de omgeving
ook veilig zijn. Hoe jonger'het
kind des te meer dat laatste van
belang is.
Dat de ruimte én een stuk
kleiner is geworden en een stuk
onveiliger, komt vooral door de
intrede van de auto. Dat pro
bleem lossen we niet op door het
aanleggen van speelplaatsen.
Deze moeten er ook zijn, maar
mogen nooit als excuus funge
ren om niet te streven naar een
veilige woonomgeving.
Hoezeer de onveiligheid in het
verkeer kinderen treft, blijkt uit
het gegeven, dat in Nederland
meer dan 8000 kinderen (tot 14
jaar) in het verkeer gewond en
gedood worden. Als bij een
ramp dat aantal slachtoffers in
één keer zou vallen, zou ieder
een schreeuwen om vergaande
maatregelen om herhaling te
voorkomen.
Hoeieer de stedehouw in het
recente verleden de belangen
van kinderen in het verkeer
heeft verwaarloosd, blijkt uit de
opzet van Groenoord. Hoe kon
men anders scholen situeren op
plaatsen, die slechts bereikbaar
zijn door het oversteken van
drukke straten. Achteraf moet
dat nu gekorrigeerd gaan wor
den.
Gezien het bovenstaande is.
het van groot belang, dat kinde
ren In het verkeersbeleid top
prioriteit krijgen. Veiligheid en
ruimte voor het kind.' Nu is
iedereen het in principe daar
mee eens, roerend eens zelfs.
Maar helaas is het zo, dat dat bij
velen zich uit in: kinderen moe
ten een goede vcrkeersopvoe-
ding krijgen, en: automobilisten
moeten zich ais beer reap, dame
in het verkeer gedragen.
Beide hoewel op zich mce
genomen zijn echter onvol
doende. Nodig zijn ook en bo
venal verdergaande maatrege
len. Hierbij denk ik vooral aan
de inrichting van de woonomge
ving (die doorgaand verkeer en
hard rijden tegen moet gaan),
bet parkeerbeleid (gericht op
stimulering van selektief auto
gebruik) en sterke bevordering
van het openbaar vervoer.
Uitdrukkelijk zij gesteld, dat
het hier niet gaat om, zoals RAI,
KNAC en BOVAG dat noemen,
„autootje pesten". Alsof dat een
doel op zich zou zijn. Nee. het
gaat niet om pesten, maar een
pogen de auto een zodanige
plaats te geven, dat deze het
welzijn niet aantast.
Het is een gelukkige zaak, dat
de gemeente bij de opstelling
van het verkeerscirculatieplan
de verdergaande maatregelen
uitdrukkelijk nastreeft.
Ter toelichting: Wil een ge
meente financiële ondersteu
ning krijgen in haar verkeers
beleid van het Rijk, dan is ze
verplicht zo'n plan op te stelten.
Daarin moet aangegeven wor
den op welke wijze de gemeente
door konkrete, op korte termijn
te treffen maatregelen haar be
leidsdoelen ten aanzien van ver
keer en vervoer zoveel mogelijk
wil realiseren.
Na een eerste inleidende en
inventariserende nota (van juli
1978) verschijnen nu nota's over
een aantal deelgebieden. Zo zijn
onlangs in de raadskommissie
voor Ruimtelijke Ordening be
sproken de deeinota's
-Beveiliging woon- en school-
routes en scboolomgeving (zeer
belangrijk voor kinderen en
ouders);
- Openbaar vervoer 1980-1985;
- Parkeerplan voor de binnen
stad van Schiedam
Deze deeinota's zullen nu de
inspraakprocedure ingaan,
waarna uiteindelijk de gemeen
teraad erover zal beslissen.
Het Is goed om te beseffen, dat
het ook bij het verkeersbeleid
om keuzen gaat. Als alles tege
lijk zou kunnen, dan hoefde je
geen beleid te voeren. Dan hoef
de je niet in te grijpen - dan zou
Je én de auto èn het openbaar
vervoer èn het langzaam ver
keer de volle ruimte kunnen ge
ven. Maar bet gegeven is nu
eenmaal dat dkt niet kan, omdat
op een gegeven moment het één
afbreuk doet aan het ander.
Er MOETEN dus keuzen ge
daan worden. Een ieder, die zich
daaraan onttrekt tinklusief
eventueel politici) doet aan
volksverlakkerij. Men belooft
dan van alles en dus niets.
Daarom zuilen zowel bij in
spraak als bij de politieke be
sluitvorming de gevolgen van
keuzen zichtbaar gemaakt moe
ten worden. Ook politici moeten
kleur bekennen en in moeten
durven staan voor hun keuze.
Beleid zal naar mijn mening
altijd prioriteit moeten leggen
bij de zwakkeren In onse sa
menleving, ook in het verkeers
beleid. Kinderen behoren tot de
zwakste groep verkeersdeelne
mers. Daarom zal ons er veel
aan gelegen moeten zijn, dat zij
niet buitenspel gezet worden,
maar binnen de lijnen volop
mee kunnen «pelen.
HERMAN NOORDEGRAAF
