SCHIEDAMMER MAAKT HERDENKINGST EGELS
m
r
POPGROEPEN WILLEN
TE
X
ERTAN
EXCLUSIEF
I
extra
COOP
(faffient
Uzéff
Van ome verslaggever RENÉ SAUVER.
SCHIEDAM Zodra bekend werd dat Koningin Ju
liana afstand zal doen van de troon, werd een grote
groep in onze samenleving met een schok wakker. Ma
kers van herdenkingslepeltjes, munten, zegels, hoedjes
en petjes, T-shirts, kop en schotels en niet te vergeten
de grammofoonplatenhandelaren togen aan het werk
om hun waar op de markt te brengen.
Praktijk
Het resultaat: een herden
kingstegel
Aardewerk
Ruimte
Verhuist bezig met zijn ontwerp.
Van onze verslaggever ARNO HAIJTEMA
SCHIEDAM - „In Schiedam zijn ruim dertig pop
groepen, waarvan de meeste geen of slechte oefen
ruimte hebben. Sommige bands oefenen in een slaap
kamertje of op een zoldertje. Het is belangrijk dat er
voor de jongeren die popmuziek willen spelen moge
lijkheden komen om dat ook te doen. Daarom is vorig
jaar het pop-overleg opgericht, een bundeling van de
Schiedamse amateur-popmuzikanten die actie voeren
voor goede oefenruimte en steun van de gemeente voor
activiteiten als festivals."
Actie
KIJK
de advertent!*»
nog eens na
er Is vast fete
voor u bijl
Uiteenlopend
The Brinïa-broihers tijdens een optreden vorig jaar augustus op het Plantage-podium.
het neusje van de
zalm onder onze
occasions vindt u
in onze showroom
aan de
BETTOWEJ3 27
SCHIEDAM
tel. 010 -621162
tv
King's Discotheek
Rochus Verhuist
moest behangen
even uitstellen
Ook in Schiedam was een man
die op de avond van de 31e ja
nuari een idee kreeg. Dat was
kunstenaar ROCHUS VER
HULST. Een dag nadat Konin
gin Juliana haar troonsafstand
had bekendgemaakt, ontwierp
hij een herdenkingstegel. Een
Delfts Blauwe tegel, met de"
hand beschilderd.
„Eigenlijk zouden we eerst de
huiskamer gaan behangen,
maar dat zal nu even moeten
wachten. Wanneer ons idee aan
slaat bij het publiek dan krijgen
de muren pas na 30 april een
nieuw kleurtje. Na die tijd zal
de tegel niet meer gemaakt wor
den."
Mevrouw Verhulst is zo en
thousiast over het werk van
haar man, dat het soms wat
moeilijk is om de kunstenaar
zelf aan het woord te krijgen.
Nadat hij echter enige resulta
ten tevoorschijn heeft gehaald
die zijn vakmanschap duidelijk
verraden, komt hij in z'n ele
ment Hij is meer een man van
de praktijk zoals hij zelf zegt.
Hij toont enkele prachtige ta
bleaus, plaquettes, vaasjes en
schemerlampen.
Verhulst: „Aan sommige ta
bleaus ben ik langer dan een
half jaar bezig geweest Het
proces gaat als volgt: met pot
lood teken ik op de voorgebak
ken tegel de gewenste afbeel
ding. Vervolgens kleur ik de te
gel in met blauwe verf. Daarna
bespat ik de tegel met transpa
rante glazuur, waama hij .ge
bakken wordt bij een tempera
tuur van 1020 graden Celsius.
Het resultaat is een origineel
handvervaardigde Delfts Blau-
we tegel. Deze techniek geeft
een zeer duurzaam resultaat
doordat de verf onder het gla
zuur is aangebracht, in plaats
van erop."
Tlyzis bij de ontwerper van de
tegel ademt de huiskamer een
rustiek Oudhollandse sfeer.
Overal in huis vind je aarde
werk. Hier en daar ook iets uit
het buitenland. Een mooie ver
zameling Berlijns Blauw aan de
muur en een verzameling laat
18e eeuws porselein als pronk
stuk in de glazenkast. Verder,
hangen overal zelfgemaakte ta
bleaus en plaquettes. Zelfs de
schouw is verfraaid met prach
tige afbeeldingen. Uit alles komt
de passie van Rochus Verhulst
naar voren. Ongeveer acht jaar
geleden is hij met bet vervaar
digen van Delfts Blauw aarde
werk begonnen.
Verhulst: „Eigenlijk heb ik te
weinig armslag in mijn werk
plaats om te kunnen doen wat ik
wil. Ter afwisseling van het
Delfts Blauw maak ik ook
bronsafgietingen. Die moet ik
wel maken om m'n gedachten te
verzetten, want als je alsmaar
bezig bent met dezelfde vorm
van artisticiteit gaat dat verve
len en dat komt de kwaliteit niet
ten goede. Daarnaast moet ik
ook bisquits vervaardigen voor
de cursussen die ik verzorg aan
de Volksuniversiteit in Rotter
dam. Bisquits zijn éénmaal ge
bakken voorwerpen van wit-
bakkende klei, die dan later
door de cursisten worden be
werkt en gebakken."
De werkplaats van Rochus
Verhulst is niet groter dan een
- t ",S A
gemiddelde huiskamer. Zodra
hij stopt met het vervaardigen
van bisquits en hij bronsafgie
tingen wil gaan maken, staat de
hele werkplaats op z'n kop. Een
grotere ruimte zou erg welkom
zijn maar die is waarschijnlijk
moeilijk te vinden.
Schiedam nog maar weinig be
kendheid. In Rotterdam geniet
hij een veel grotere populariteit
Daarvan getuigt de komende
expositie in de Volksuniversiteit
aan de Westzeedijk. Zijn wer
ken zullen daar permanent wor
den tentoongesteld.
Rochus Verhulst geniet in Rochus Verhulst: „De cursus
sen worden bezocht door men
sen van twintig tot zestig jaar.
Iedereen die een beetje aanleg
voor tekenen heeft kan aan die
cursus meedoen. Mensen die ge
ïnteresseerd zijn in het proces
van het vervaardigen van Delfts
Blauw aardewerk, kunnen voor
verdere informatie terecht bij
de Volksuniversiteit (tel. 363722)
of bij mij (tel. 268659)."
De herdenkingstegels zijn te
bestellen op laatstgenoemd tele
foonnummer en worden ver
kocht in Handelshuis Rivex aan
de Rembrandtlaan 3. De tegels
zijn verkrijgbaar voor ƒ17,50
zender lijst en voor 24.50 met
een hardhouten lijst.
'Over drie jaar? Dan ben ik al beroemd'
Aan het woord is Joli Hak
ker t. stafmedewerker aan de
S.G., de Schiedamse Gemeen
schap. Zij is door haar werk be
trokken bij bet popoverleg, dat
sinds kort officieel onder de
Schiedamse Gemeenschap valt
en daardoor een begroting kan
indienen voor subsidiëring van
activiteiten. Overigens bena
drukt Joli, dat ze zichzelf niet
belangrijk vindt binnen het
popoverleg: „De jongeren moe
ten in feite alles zelf doen. Ze
moeten hun eigen optredens or
ganiseren, want wij kunnen dat
als S.G. niet doen. Bovendien is
het nog de vraag in hoeverre de
SG. zich daarmee moet be
moeien. Ik zie mezelf meer als
een soort schakel tussen de jon
geren en de gemeente. Ik moet
dingen overbrengen van de jon
geren naar de ambtenaren en -
dat is soms niet zó leuk - an
dersom.
Zoals gezegd, het popoverleg
is nog maar 1 jaar jong. Tot vo
rig jaar was er nog geen over
legorgaan voor de Schiedamse
popgroepen. Natuurlijk kenden
de meeste mensen elkaar wel,
maar tot enige samenwerking
van betekenis was het niet ge
komen. In februari plaatste Joli
Hakkert een oproep in het
Stadsblad met de vraag of de
muzikanten de koppen niet bij
elkaar wilden steken, om op die
manier iets aan het gebrek aan
oefenruimte te doen. Joli: „Voor
zangverenigingen en drum
bands worden er wel begrotin
gen opgesteld, maar voor de
popgroepen gebeurde er hele
maal niets. Voor dit jaar heeft
het popoverleg ongeveer SOOO
gulden subsidie gekregen voor#
de organisatie van festivals."
Daarvoor hebben de muzi
kanten dan ook wel het nodige
moeten doen. Om aandacht van
de gemeente op te eisen voor de
problemen werd in januari van
dit jaar een handtekeningenac
tie georganiseerd. Honderden
Schiedammers ondersteunden
deze actie. Bovendien speelden
een aantal bandjes op straat en
dat terwijl het acht graden
vroor.
Joli: „Bij dergelijke acties zijn
het vooral de "punks' die voorop
lopen, maar dat heeft denk ik
ook wel met hun ideologie te
maken: ze hebben een sterke
maatschappelijke betrokken
heid, terwijl de mensen die
symfonische muziek spelen drie
meter boven de grond zweven.
Vcrig jaar augustus heeft het
popoverleg het Plantage-festi
val georganiseerd, waaraan een
groot aantal muzikaal gezien
zeer uiteenlopende bands
meewerkten. Joli: „In het begin
hield ik m'n hart wel een beetje
vast Je vraagt je gewoon af hoe
het zal lopen, als er zoveel ver
schillende mensen naar een fes
tival toekomen. Maar uiteinde
lijk is het een enorm succes ge
weest en heeft de politie ons
zelfs nog een compliment gege
ven voor de wijze waarop we
alles georganiseerd hebben.
Normaal kan je problemen ver
wachten als je punk- en symfo
nische muzikanten samen op
een festival laat spelen, maar nu
gebeurde er niets vervelends.
Dat kwam denk ik doordat de
jongeren het festival zelf had
den georganiseerd, en zich zo
doende erg betrokken voelden
bij het hele gebeuren. Het bleek
zelfs, dat de mensen eikaars to
taal verschillende muziek meer
gingen waarderen."
Het is niet altijd gemakkelijk
om de jongeren bij het werk van
het popoverleg te betrekken Er
moeten nou eenmaal ook forme
Ie kwesties geregeld worden
Joli: JSo zijn we op landelijk m
veau bezig uit te zoeken op wat
voor manier de financiën en met
name de belastingen van bands,
en jongerencentra waar bands
spelen geregeld moeten worden.
Zo moeten jongerencentra die
naast een onkostenvergoeding
nog extra geld aan de bands ge
ven over dat bedrag belasting
betalen En ook de bands moe
ten belasting betalen over dat
bedrag. Niet dat ze van het ver
diende geld kunnen leven, want
alles wordt geïnvesteerd in ver
betering van de muziekinstalla
tie.
Maar mensen die in een bana
spelen die maar een keer in de
maand optreed zijn niet geïnte
resseerd in deze materie. Zij
willen maar één ding: spelen".
Die interesse kwam ook wei
naar voren bij een inspraak
avond die de gemeente met het
l
popoverleg had georganiseerd.
Terwijl de ambtenaren telkens
opnieuw probeerden uit te leg
gen dat de zaken niet zo eenvou
dig lagen vroegen de jongeren:
„Ja. maar hoe zit het nou met
m'n oefenruimte. Kijk, als ik die
pas over drie jaar kan krijgen
hoeft het niet meer, want dan
ben ik toch al beroemd".
Een warm gekoesterd ideaal
van het popoverleg is een mu
ziekhuis: hier zouden alle pop
groepen oefenruimte moeten
hebben, er zouden mogelijkhe
den moeten zijn om in een stu
dio bandjes op te nemen, kort
om; het zou het zenuwcentrum
moeten worden van de Schie
damse amateurpop. Zo ver is het
helaas nog niet, al probeert het
popoverleg van alles. Toen de
Imko-pindakaasfabriek leeg-
kwam, stuurde popoverleg een
brief aan de gemeente met de
vraag of daar geen muziekhuis
van kon worden gemaakt De
gemeente zweeg in alle talen.
Maar een aantal maanden later
bleek dat de fabriek werd ver
bouwd. waarop het popoverleg
in een nieuwe brief schreef zeer
bli j te zijn met het initiatief van
de gemeente, maar dat het nu
toch echt tijd werd dat het pop
overleg bij de bouw betrokken
'werd, omdat deze groep pop
muzikanten zeer goede adviezen
zou kunnen geven Het mocht
niet zo zijn: de fabriek kreeg
niet de bestemming die het pop-
over'eg had bedacht.
Joli- „Het popoverleg vindt
trouwens, dat de muziekschool
zich ook veel te weinig bezig
houdt met de popmuziek. Daar
wordt helemaal mets aan ge
daan, terwijl de behoefte onder
de jongeren aan scholing bijzon
der groot is. Als je voor het eerst
m een bandje speelt, weet je
echt nog niet meteen hoe je de
installatie moet aansluiten en
hoe je de versterker moet afstel
len. En de popmuziek is daarbij
natuurlijk heel anders als bij
voorbeeld de klassieke muziek
Het popoverleg wij daarom een
soort alternatief geven voor dat
gebrek aan scholing m de pop
muziek
Het wil zogenaamde works-
hops organiseren, waar meer er
varen muzikanten de beginners
leren hoe ze met hun instru
menten en installatie moeten
omgaan.
Het popoverleg heett ook een
eigen blad, de Schiedammofoon,
waarin het Schiedamse popge-
beuren beschreven wordt en
waar iedere muzikant zijn of
haar zegje kan doen. Je kunt er
vrijwel geen bladzijde lezen,
waarop niet is benadrukt hoe
belangrijk het is dat de jongeren
een eigen oefenruimte krijgen.
En nu maar hopen dat de ge
meente zal inspelen op deze be
hoefte. De muzikanten doen
trouwens meer dan hopen: de
festivals die zij ook dit jaar
weer organiseren en hun strijd
vaardig optreden geven daar
van Ik overtuigend bewijs.
(ACHTER STATION)
fl
A t* U ki'Uifit hlf 'OOf* f (if 0f
hiMtrt u htf ifr t rrrnijfmg t fu-
i n tK'f rt u 'tri kt f\ fitun t
dt h >r.\ u u rt fMtir >i t r n
kinnft n A ts ihtt ,iVt'n e tgrn
tv»>rdrt l ix
WAT9 mooMOorr
IVAII mu mot Kara-*
G€WMM3TT
{onder de Amstelbron)
eiligheid voor pensiongasten
Een aantal jaren geleden
bracht de toenmalige Commis
saris van de Koningin in Zuid-
Holland Klaasesz een bezoek
aan de Schiedamse gemeente
raad Kort tevoren was er in
Amsterdam een pension afge
brand. waarbij 1? Marokkanen
om het leven waren gekomen.
Hij stelde de burgemeester
toen de vraag: Kunt U mij ver
zekeren, dat dAt in Schiedam
niet zal gebeuren? De burge
meester gaf als antwoord: nee.
En dat was een eerlijk ant
woord.
Toen de buitenlandse werk-
néïïicfs «ft» S*nU begonnen bin
nen te stromen, vonden zij
veelal onderdak in pensions.
Deze huisvesting was vaak er
barmelijk. Samengepakt in een
kleine ruimte, tegen hoge hu
ren, met lekkende daken, ge
speend van vrijwel elk sani
tair.
De aanpak van deze misstan
den kwam helaas slechts lang
zaam op gang. In het begin wa
ren het vooral groepen, die be
trokken wiren bij het tot van
buitenlanders, die deze mis
standen aan het licht brachten.
Vooral de zgn. pensiontochten
krefem bekendheid. Deze toch
ten langs pensions leidden tot
berichten in de krant, tot
zwartboeken en andere acties.
De redenen, dat van gemeen
telijke zijde het optreden voor-
ai in het begin onvoldoende
was, waren gelegen in het on
voldoende onderkennen van de
problemen en de vraag wat bij
sluiting van de pensions met de
bewoners zou moeten gebeu
ren.
Het éérste wérd nog ver
sterkt door de gedachte, dat de
buitenlanders hier slechts tij
delijk zouden zijn en na ver
loop van enige jaren weer te
rug zouden keren naar het land
van herkomst Wat het tweede
betreft: bij toepassing van de
etsen van brandveiligheid en
andere eisen, zouden een aan
tal pensions gesloten moeten
worden. En aangezien dat zou
leiden tot toevoeging van zeer
urgente woningzoekenden aan
de woningmarkt, was de ver
leiding groot om daarvoor te
rug te deinzen.
Een voorbeeld uit Amster
dam: daar staan op het ogen
blik 50 brandgevaarlijke pen
sions geregistreerd, met zo'n
630 bewoners. Maar, aldus de
verantwoordelijke wethouder,
het kunnen er evengoed 150
zijn, omdat het werkelijke
aantal niet bekend is.
fn Schiedam gaat het niet om
dergelijke aantallen. Men schat
het totaal aantal pensions nu m
de 20. Toch is elke misstand er
één te veel Daarom is ook in
Schiedam een stringente aan
pak gewenst.
Allereerst zal de gemeente,
als daartoe aanleiding is, moe
ten zorgen, dat er verbeterin
gen worden aangebracht Maar
als deze onvoldoende (kunnen)
worden aangebracht, zal tot
sluiting overgegaan moeten
worden. Hierbij zal voor goede
opvangen begeleiding van pen
siongasten zorg gedragen moe-
t£*n «bordes
Wellicht dat we in Schiedam
in een laatste en beslissende
stadium zijn aangekomen wat
betreft de bestrijding van mis
standen. In de laatste gemeen
teraadsvergadering is nl een
"Verordening op de verblijfs-
gebouwen" aangenomen. Deze
verordening heeft betrekking
op hotels, logemenwn, nachta-
siels, pensions e.d Voortaan zal
het verplicht zijn een vergun
ning aan te vragen bij Burge
meester en Wethouders, indien
in verblijfsgebouwen verblijf
wordt verleend aan ten minste
vier personen.
Aan een vergunning kunnen
Burgemeester en Wethouder
voorschriften verbinden "in
het belang van de openbare or
de, de zedelijkheid, de gezond
heid en de veiligheid." Deze
vergunningverlening beteken!
dat, m tegenstelling tot nu,
vooral toezicht kan worden ge
houden.
Hei spreekt vanzelf, dat ook
na de vergunningverlening
goede controle zal moeten wor
den uitgeoefend om te zorgen,
dat pensions aan de voorschrif
ten blijven voldoen. Dat laatste
is des te meer nodig, omdat in
Schiedam zich wellicht een
ontwikkeling gaat voordoen,
die zich elders ai voltrekt. De
vraag naar pensions neemt nl.
af. Enerzijds omdat vele bui
tenlanders inmiddels zelfstan
dige huisvesting hebben ge
vonden, andt rzijd., omdat bui
tenlanders in toenemende mate
hun gezinnen laten overkomen.
Door deze afnemende vraag
kan de onderlinge concurrentie
tussen pension-» toenemen De
ze drukt (ie prijzen, maar
brengt het gevaar met zich. dat
de instandhouding en verfje te
ring van noodzakelijke voor
zieningen onder de maat blijft.
Ook daarom blijft controle no
dig
Om te zijner tijd te kunnen
beoordelen of deze verordening
ons inderdaad in het laatste en
beslissende stadium brengt van
de bestrijding van misstanden,
heb ik het kollege van burge
meester en Wethouders ver
zocht de raad na verloop van
enige tijd verslag uit te bren
gen van de werking van deze
verordening. We zuilen de ont
wikkelingen met argusogen
volgen,
HERMAN NOORDEGRAAF
