Routebeschrijving
Zigzaggen door Schiedam en Vlaardingen
Oud-burgemeester Roelfsema publiceert herinneringen
Sp(r)ookje
Sp(r)ookje (4)
^oridsëkat'(9)
SÉÉl
Sggpl
mm.
m
ff*JÈ
Onbewoond
pand
uitgebrand
Wilt
schiedam
Heren stelen
geld en sigaretten
24-uurs Bowling
in De Walvis
fsipfp
Redactie.
'ilra I
Postanal
nm*
SCHIEDAM/VLAARDINGEN - Knelpunt in zicht!
Met deze kreet in hun achterhoofd sprongen de ver
slaggeefsters Wilma van Meteren en Ellen Scholtens
"op de fiets. Vergezeld door Rob van Loenen en Wim
Leusink. bestuursleden van de Eerste Nederlandse
Fietsersbond afdeling Nieuwe Waterweg, plus de vier
voeter Kolga spurtten zij door Vlaardingen en Schie
dam om fietservaringen op te doen. Op -Hun pad vond
het gezelschap vele doornen in de vorm van gevaarlij
ke kruisingen, losliggende tegels en agressieve auto
mobilisten. Maar ook troffen zij de sporen van ver-
keersdeskundigen met verschillende visies.
De bestuurders van de twee steden fietsen hier en
daar niet zo soepel door de verkeersplannen heen, „De
plannenmakerij gaat zelfs te langzaam voor het lang
zaam verkeer," vinden Rob en Wim. Maar zij blijven
doorfietsen omdat het zoals Wim het uitdrukt „een re
delijk alternatief is en je soms sneller bent waar je we
zen moet".
Keurig met de fiets aan de hand lopen we over de
Hoogstraat. Het is jammer, maar er piag nog steeds
niet gefietst worden in deze winkelstraat. De vraag
rijst of er geen uitzondering gemaakt moet worden
voor wielrijders. Net als we bij de Appelmarkt op de
'fiets willen springen, valt ons oog op een merkwaardig
bord. Rob van Loenen: „Waarom je hier niet fietsen
mag, is me een raadsel. Auto's mogen er wel komen.
Waarschijnlijk staat dat bord er al een hele tijd en zijn
ze het vergeten".
Het merkwaardige,
bij de Appelmarkt:
boden voor fietsers.
1:1
S 3 tl ijs
Zigzaggend tussen de barricaden vervolgen Wim Leu
sink en Rob van Loenen hun weg over de Lange Haven.
Verslaggeefsters Ellen Scholtens (links) en Wilma van
Meteren op puilt van vertrek.
De kruising BK-laan /Nieuwe- Haven, één van de ge
vaarlijkste punten in Schiedam.' Deze fietser heeft
eigenlijk voorrang.
De grasToute op de Vlaardingerdijk, door fietsers
eigenhandig aangelegd.
ZATERDAG 21 FEBRUARI 1981/HET VRIJE VOLK/PAGINaI
Chaos
Paniek
Schietgebedje
f-iavar
Edwir
sident
en af
Salvac
Verbluffend
kijk'cnir:; r.
de
"SCHIEDAM - Twee heren
hebben vermoedelijk een dief
stal van 300 gulden en pakjes si
garetten op hun geweten. Het
duo kon'zaal Arcade aan de
Lange Haven vrijelijk binnen
gaan omdat de toegangsdeuren
geopend warén voor spaarders
die bij de bank in het gebouw
moesten zijn. Het tweetal kon
nog niet getraceerd worden.ep
Vertrekpunt: - Hoogstraat Schiedam- -yApjpelmarkt - Lange
Haven - Koemarkt - Brocrsvest - 's -Gravelandsewég - Hor-
vathweg - Stationsplein - Overschiéseïtraat".- Boterstraat -
Grote Markt - Dam - Nieuwe Haven - BK-laran - Vlaardinger
dijk- Kesperweg - Schiedamseweg - 2e Van Leyde Gaelstraat -
Binnensingel - Verploegh Chassépiein '--Schiedamseweg -
Oude Havenbrug - Hoogstraat - Korte Hoogstraat.- Kronjé-
straat - Markgraaflaan - Heemraadstraat-Veerplein - Fran
senstraat - Eindpunt: Grote Markt.
Dan doemt al het eerste ge
vaar op: De Lange Haven. Bar
ricades van ladende en lossende
vrachtwagens en grote contai
ners voor verbouwingen ontne
men het zicht. Automobilisten
drukken ons plat tegen de ge
parkeerde auto's. Menige fietser
kan het vege lijf alleen nog red
den door tussen de stilstaande
'stukken blik' te schieten met
het risico op een duik in het
frisse water! „We hebben de ge
meente al een paar keer voorge
steld om de Lange Haven auto
vrij te maken," vertelt Rob zig
zaggend tussen de geparkeerde
auto's, maar we krijgen het er
niet door."
Het politie-blauw tekent zich
af aan de horizon van de Koe
markt. Twee agenten kijken de
geparkeerde auto's eens binnen.
..De politie loopt langs zonder
bekeuringen uit te delen. ..er
gert Rob zich," maar die auto's
blokkeren wel het fietspad. Aan
het eind van de Rotterdamse-
dijk is dat nog veel erger. Daar
over zou de politie eens moeten
nadenken."
Een doom in het oog van de
ENFB passeren we op de
's-Gravenlandseweg. Automo
bilisten moeterï over het fiet
spad rijden om bij de parkeer
plaatsen voor de ANWB te ko-
H et lot van
eenzame fietser
men. „In de zomer is het hier
een gekkenhuis", verklaart Rob.
Ze zetten hun wagens dan ook
nog eens op het fietspad. Waar
om maken ze geen haventjes in
het gras aan de zijkant van de
weg? wê hebben een brief hier
over naar de gemeente gestuurd.
Kunnen ze dat gelijk meenemen
bij de veranderingen voor de
tram naar Noord."
..Een grote misser", noemt de
ENFB' er de voor 1,3 miljoen
verbouwde Horvathweg. Als je
van de Van Haarenlaari richting
Rotterdam rijdt.kost 'het. veel
moeite om overind te blijven op
je fietsje. Het pad is niet doorge
trokken en wordt na de brug
zelfs slechts aangegeven met
een onderbroken streep! Chauf
feurs die rechtsaf willen, sorte
ren voor op fietspad en snijden
de mensen op het stale ros, die
de helling af komen spurten.
Rechtdoorgaan is er niet bij
als het druk is. Kom maar eens
tussen die naar rechts scheuren
de auto's als de fietsstrook er
dwars doorheen loopt.
Op de PKO-iaan wordt het
veilige fietsen weer.belemmerd
door parkeerders. „Ze zouden
hier net als in Rotterdam moe
ten kiezen' voor een parkeer-
strook direct naa?t de rijbaan en
dan pas het fietspad", vindt het
tweetal. Dan is de neiging om op
dat pad te gaan staan vee! min
der. De verschillende stroken
moeten ook veel duidelijker
aangegeven worden. Dat rode is
uitstekend. Maar het ligt toch
ook vaak aan de soort automo
bilist." Wim: „Vooral aarzelaars
zien de verkeerssituaties slecht.
Mensen die scheuren zijn op dat
gebied wel gevaarlijk, maar ze
zien de anderen wel. Voor mij
maakt'het allemaal niet zoveel
uit Ik scheur me er wet door
heen. Maar. juist ouderen,
ouders met kinderen achterop
en boodschappen aan het stuur,
die groepen zijn afhankelijk
van de fiets en hebben het moei
lijk."
Een pak .imitatiechocola haalt
hond Kolpa ook een minderheid
bijna onderuit op de Overschie-
sestraat, een slordigheidje van
de vrachtwagenlader, die we
passeren. Rob: „Nu de Singel
dicht is. wordt dit het nieuwe
knelpunt van Oost".
Hét zitvlees dat beh'oorlfjkïte
lijden heeft gehad tijdens de $it
ovèr het 'natuurlijke fietspad"
.5-
Van een onzer verslaggeefsters
SCHIEDAM Door onbeken
de oorzaak is gisteren een wo
ning in de Simon Stevinstraat
uitgebrand. Het pand 11 b is
vermoedeli j k on bewoond.- - De
.T7-jarige buurvrouw J. H. die
door alles heen sliep, werd met
ïiaar papegaai geëvacueerd naar
Luren. De brandweer was snel
Jer plaatse maar kon niet voor
komen dat de hele eerste etage
uitbrandde.
langs het Proveniershuis met de
prachtige drempel en door de
binnenstad, komt weer bij op de
BK-laan. Alleen het oorverdo
vend lawaai van een brommer
verstoort nog het geluk van de
fietser. „Die motoren moeten
van het fietspad," vindt Wim
Lensink. „En denk maar niet dat
ze .zich aan 30 kilometer per uur
houden."
Een leuk alternatief op. de
Vlaardingerdijk biedt de gras-
route.. Fietsers hebben dit pad
geheel eigenhandig aangelegd
voor rechtdoorgaand verkeer.
Laverend tussen de gaten in het
fietspad - ze kunnen het veel
beter asfalteren, zegt Wim, ko
men wé aan bij de Beneluxtun-
nel. Maar helaas een tochtje
naar de overkant'van de Nieuwe
Maas. Is er niet bij tenzij we
zouden-gaan zwemmen met de
:.fiëtaöpde riJg.'.r;::..£'::
V '.v?ij'de!Kesper>veg beginnen de
Vlaardingsé problemen al. Wim:
„Het voetpad loopt beneden aan
deïciijk, 'terwijl je :als fietser
heuvel-op: heuvel af moet".
?X>ók.'-de: dubbele 'stoplichten
Wekken'wrevel op bij ons fiets-
gezelschap. „Wat een onzin die
lichten. Als je geluk hebt kan je
in één keer doorrijden, maar an
ders moet je wachten tot je een
ons weegt. We gaan daarom ook
landelijk actie voeren 'Licht op
rood. toch rechtsaf." Fietsers die
rechtsaf willen en voor rood
zouden moeten wachten, mogen
dan gewoon hun weg vervolgen..
Natuurlijk moeten zij dan wel
uitkijken voor hun soortgenó
ten. Alleen bij drukke over
steekplaatsen zou de oude rege
ling gehandhaafd moeten blij
ven.
De kruising van Leyden Gael
krijgt van Wim de benaming
"ontzettend gevaarlijk". De door
de. buurt op touw gezette acties
tot snelheidsvermindering heb
ben weinig effect gehad op de
lange duur. In het begin moes
ten de auto's wennen aan de
vluchtheuvels midden op de rij
weg, maar nu rijden ze volgens
Wim "pittig hard door". „En
I Van een onzer verslaggeefsters
SCHIEDAM - Liefhebbers
van bowlen kunnen hun hart
jpphalen bij de 24-uur bowling-
tnarathon die gisteren gestart is
ïn centrum De Walvis. De laat
ste worp wordt- verwacht om
streeks 20.00 uur' vanavond.
Spoedig daarna zal de officiële
'prijsuitreiking.plaatsvinden. In
totaal dóen acht teams mee aan
het toernooi. De toegang is gra
tis
moet je eens kijken hoe smal het
fietspad hier is. Ais fietser
wordt je bijna tegen de troit-
toirband gedrukt."
Grootste boosdoener is echter
de Schiedamseweg. „Daar zijn
drie tegenvaller: Allereerst
Staah er veel te veel wagens ge
parkeerd. er rijden bussen rond
en dan is er nog verkeer in beide
richtingen. Vergeet ook de
auto's niet die op de hoeken van
iedere dwarsstraat staan gepar
keerd." Volgens Wim snijden de
winkeliers in hun eigen vingers.
„M eer dan 50 procent van de po
tentiële kopers'zijn huisvrou
wen op hun fietsje. Die pedde
len naar de stad om hun inko
pen te doen. Maar als auto's
dubbel geparkeerd staan
waardoor ze constant af moeten
stappen, blijven ze liever in de
buurt Dat krijg je dan."
•Wat -Wim ook- riiet: "lekker"
vindt is het stoplicht aan het
einde van.,de Schiedamseweg..
Daar moet een opgeblazen fiets-
opstelstrook komen, waarvan er
al een is in Vlaardingen op de
hoek Reigerlaan/Lepelaarsin
gel. en nog niet een in Schiedam.
„Die stroken schijnen te wer-'
ken. Fietsers, mogen dan voor
piepen en kunnen bij groen licht
als eersten vertrekken." Een
voorsprong heeft Schiedam wat
het fietsrouteplan betreft. Dat
het plan dit jaar komt in plaats
van twee jaar geleden, moet dan
maar door de vingers worden
gezien. Dé Vlaardingsé ENF-
B'ers verwachten dat hun plan
volgend jaar rond zal zijn. „We
kunnen pas gaan praten als de
parkeerlocaties klaar zijn", al
dus Wim.
„Dan weet je hoe de auto's
gaan rijden. Erg'*vervelend is
bijvoorbeeld dat'gekke..eenrich-
tingsverkeer. Het is een kwestie
van een kléin* bordje eronder
schroeven zoals ze in'Schiedam
al doen. Dat scheelt een stuk
voor fietsers. Zij rijden nu vaak
illegale routes."
Als het tweetal de dag resu
meert komen er een aantal uit
spraken op tafel die tekenend
zijn voor de behandeling van
fietsenthousiastelingen. Wim:
„Je fietst je te 'pletter, élke keer
kan je hele rotondes rond. Je
bent gewoon de zak. De automo
bilist staat voorop." Robiets op
timistischer:" „In Schiedam zijn
genoeg plannen." Wim \(cy-
nisch): .„Ja. daar zijn- ze in
Vlaardingén ook sterk in.':-.
Door onze medewerker
HAN VAN DER HORST
SCHIEDAM - Er zouden refe
renda gehouden moeten worden
over de hoogte van de sociale
voorzieningen. Op die manier
kan het Nederlandse volk: zelf
bepalen, hoe solidair het met de
zwakken wil zijn. Dat is één van
de suggesties die Harm Roelfse
ma, van 1965 tot 1974 burgemees
ter van Schiedam, in zijn me
moires doet
t De 390 pagina's tellende auto-
- biografie ligt Vanaf maahdag in
l\. de boekhandel. Roelfsema, die
eerder.een beeld van zijn gene
s' ratié dan van zijn eigen leven
wilde geven, noemde het boek
„In de ban van de Tijd.- Weer-
spiegeling der geschiedenis in
een persoonlijk leven." y
'Het bevat al Roelfsema's bele
venissen in Groningen en Schie
dam. Aan zijn burgemeester
schap vanonze stad is één
hoofdstuk gewijd.
In het laatste deel van zijn le
vensbeschrijving oefent Roelf
sema kritiek op de huidige gang
van zaken in de politiek. Hij
klaagt de popularisatle aan en
Houdt een pleidooi voor een har
moniemodel, waarin alle poli
tieke schakeringen zoeken naar
wat hen bindt in plaats van wat
henscheidt Ook verzet de
auteur zich tegen de verspilling
van onze tijd. die hij onder meer?
belichaamd ziet in de aIomte-;<
genwoordigheid van het aut-
overkeer en de geringe zorgvul-
digheid waarmee wordt omge-
gaan met collectief eigendom.
Roelfsema toont - zich voor
stander van overheidssteun aan
de kunst, ook al zal die volgens-
hem nooit meer dan 20% van de
bevolking bereiken. De uitstra
ling op andere sectoren van de
maatschappij acht. hij echter zo
belangrijk, dat ruime subsidies
de moeite waard zijn.
In.de Schiedam Extra-van
donderdag 26 februari gaat Het
Vrije Volk dieper in op Roelfse
ma's boek.
-Ar .„„Wie verre reizen doet
kan veel verhalen".
- schreef ik laatst. En of
de duvel ermee speelt, ik kan
niet even weggaan of er over
komt me weer wat
Zo zat ik een tijdje terug in
een bus van Fez naar Casa
blanca in Marokko. Nu heb ik
altijd de gewoonte om te rei
zen mét het lokale vervoer
waarvan dus ook dé inlandse
bevolking gebruik'maakt. En
op die manier maak je nog
eens wat meé.
Nu kan je natuurlijk ook ge
bruik maken van hele dure
toeristenbussen met een reis
leider erbij. MaaV behalve dat
je dat veel geld kost'zie je en
.".hóocje alleen maar dingen die
afgestemd zijn'op onze!wes-'
•7 tersé cultuur: En dat vind ik
k'ronduit saai.
'l'Die lokale.bussen, waarvoor
je slechts enkele geldens be
taalt, zijn een belevenis op
zich. Ze stoppen overal langs
de weg. al is het middenjn de
woestijn, en Jan en Alleman
rijdt mee. Zo kun je bijvoor-
beeld zien dat ér ergens een
bóer staat met drie geiten en
vijf kippen.
Tot je stomme verbazing zie je
dan dqt zijn geiten en kippen
bovenop de bus worden gehe
sen en in het bagagerek ge
stopt. Een vijftig kilometer
vérder stapt de boer weer uit,
de geiten komen naar bene
den en histig vervolgt hij zijn
weg.
Nu was er in een bepaalde
plaats ook een man ingestapt
met een grote tulband rondom
zijn hoofd en in zijn hand
droeg hij een fluit en een
mand. Die mand zette hij vlak
boven me in het bagagenet. In
dat land had ik wei eens van
die slangenbezweerders ge
zien en onwillekeurig vroeg ik
mij af wat er wel in die mand
kon zitten. Mijn vermoeden
werd nog sterker door die.-
fluit die hij zo angstvallig bij
zich hield.
De wegen in Marokko zijn
heel wat anders dan hier. Vol
met bochten, bergachtige ter
reinen en met hier en daar
een flinke bobet in de weg.
Toen wij weer langs zo'n
bergketen reden moest onze
chauffeur plotseling.uitwij
ken voor een opdoemende
vrachtwagen.
De buschauffeur kon zijn
stuur nog net een ruk naar
rechts gooien en met gierende
remmen kwamen we tot stil
stand tegen het talud van de
weg. In de bus zelf was het
een grote chaos. Passagiers la
gen heren der verspreid door
het gangpad en de bagage was
van de rekken gevallen.
Zo ook de mand van de man
die voor me zat Ik zeg hier
letterlijk zat, want de man
zelf was via het gangpad ge
heel naar voren verhuisd en
lag met zijn benen omhoog bij
de stoel van de chauffeur.
Alleen zijn fluit die hij door
de hevige schok had laten val
len, lag nu bij mijn voeten.
Maar niet alleen die fluit. Ook
zijn mand, waarvan de deksel
er af was gesprongen, was op
nog geen halve meter van me
vandaan voor m'n benen ge-:-.
rold. Wat ik toen zag deed mij
met afgrijzen vervullen. Uit
die mand kropen namalijk
drie levensechte cobra's!
Sissend en geheel overstuur
kronkelden ze over de vloer.
In de bus gingen paniekste-
men ook ik verstijfde van
schrik. y
Een van die cobra's kwam
luid sissend óp met af.'richtte
zich op'en het volgende mo-
bpgcvi
'M
- v.,- „--.J- a Iö
ment stond ik oog in oog roetig
die griezel. Waar dié twee amf
deren naar toe waren gekroJ
pen, wist ik op dat.jnomeni? J
niet. omdat ik natuurlijk gelfj
heel gefixeerd.was op dieéaég
Wat er ook gebeurt, dacht tlJl
snel; ik moet me niet bewtéli
gen. Geen paniekhandelingcjl
of wilde.gebaren maken; De if
cobra was toen nog geen hii*§
meter van mijn hoofd verin)?!
derd... il
Ooit had ik wel eens iets ovetfVfa,r
slagen en hun gewoonten ge/I1
lezen en naar later bleek, W jjqoF
dit mijn redding worden.
Want juist toen ik verwachitt Witte c
dat die ene cobra razendsnel
zou toeslaan, begon ik tusseU
mijn landen te sissen en te
fluiten opeen zeer hoge en£
doordringende, manier.-;
Dé passagiers achteren naad
mij hadden zich inmiddels ra
zendsnel teruggetrokken naai
de achterkant.van debus.
De cobra voor mij liet plotse^
ling op mijn fiuit-gesis zich"
ietwat zakken en met zijn
tongetje uit zijn bek draaidf
hij zijn kop een paar keer on
en neer. Ik blééf doorgaan
met mijn gekke geluiden en"-,
tot mijn grote angst ontwaar
de ik nu de twee andere co-*
bra's die hun maat thans op*
een vreemde, dansachtige na
nier, gezelschap hielden.
Zweetdruppels van de warm
te en van de spanning drup
pelden aan alle kanten op 'f
mi jn voorhoofd. Toen richtte:
alle drie de cobra's zich weer
op. Ik zei een schietgebedje.'
Mijn laatste uur. zo dacht ik,
had nu werkelijk geslagen.
Net toen ik op het punt stond
om afscheid van dit leven te
nemen, viel met een schuine
blik mijn oog op de fluit die i
naast me lag. En hoewel ik
slechts enkele noten op dit in
strument kan spelen zei iets ii
me: „Zorg dat je die fluit in
handen krijgt, dan is je leven jcomt
gered." -
Én zo probeerde ik op een
uiterst voorzichtige manier
met mijn voet die fluit naar-
'me toe te halen. Op het mo-4 vorm
ment dat ik hem haast binnet
handbereik had, sloeg een vu)?1
de cobra's genadeloos toe.
Hij viel uit onder een heftig-
gesis en hapte vervolgens *r
bliksemsnel. Tot mijn groot
geluk kunnen slangen slecht;
zien. Dus in plaats van eenrd
jaap in mijn been zaten de
slangetanden nu in een be-i
zemsteel die vlak voor me la;
In snakte naar adem van op
luchting en tegelijkertijd
maakte ik als de weerlicht^
van zijn misgreep gebruik èn
enkele klanken te produceren
op de magische fluit.
Het resultaat was verbluf-
fend. De cobra's kropen van.
ellende waarschijnlijk van
wege de afschuwelijke gelui
den die ik uitstootte - ineen.!!.
En nog een paar seconden li-
ter waren ze tot mij» stomivieg^~'JJ1
verbazing teruggekropen in
hun mand.
Voor ik er erg in bad wat er
gebeurde, zat de deksel weer
op die verschrikkelijke mand
Deze laatste handeling ver
richtte de echte slangenbe-j
zweerder.die inde tussentijd
«reikte,
Stoop:
e némei
lebben i
k wil v
op handen en voeten was na- er
derbij gekropen, y acbtci
Uitgeput van dc emoties zakt
ik immekaar op de bank van'
de bus. Iedereen kwam naar
me toe, schudde m'n handen, Usaties
aarbij ze steeds riepen: „Ali
Baba, Aii Baba.jr var
ROTT
tuur vs
.oetbal i
rek va:
Dé Stoo
Het las
In hét bc
lie van 1
ninst g<
Het enige wat ik toen nog
uitbrengen_was: „Salaam
leikum, ik ga d'r uit.en
Speciaal op verzoek van
A de kinderen van klasse
5b van de Van Hogen-
dorpxhool aan de Hooidrift in
Rotterdam, publiceer ik hier
bij de foto van mijri vrouw
die, voordat ik haar bevrijdde,
■de boze sjeik mij stuurde. Hij
had haar zogenaamd gekocht
voor 1000 kamelen en liet haar
toen gedwongen buikdansen.
Op de foto lijkt het of ze glim
lacht. Maar vergeet het maar.
.Geloof me, de tranen stonden
haar nader dan het lachen. En
elke keér als ik per ongeluk
met mijn buik schudt van het
lachen begint ze van ellende
weer te kuilen ómdat ze dan
heel even denkt, dat ik die ge
mene sjeik ben.
it-zijr
'tellen te
rakature
-Stoop,
s van e<
ip 1 ma
reedt al
bnsterds
ds sect
ij het n
emoe ral
-lparler
gd mei
Iers- -
gde in c
wg van 1
"(Va
econo
s.rs
•sjk» ..."Hierbij reageer Ik op het
stukje in uw rubriek "De
Hondse kat." Mijn naam is
"Pasja, Elvis vanAndirro" en
'mijn grootste kunst is,"wat ge
lukkig in mijn huis alle katten
doen. Er wonen er hier nog
drié.- i: v
Lekker niets doen en mezelf
af en toe voleten met hart en.
vis en ais het niet te koud is
even naar buiten.
Dan ga ik achter de poezen
aan. want ik ben namelijk een
kater. O ja,-voor Ik het ver-
geet, er wonen nog twee men
sen bier die wij natuurlijk
met z*n vieren goed hebben,
afgericht.
Op ons commando "miauw
wordt in de keuken (klinkt
goed bard) de lunch of dine^
geserveerd. Iw
De kattebak wordt door hen
ververst, alleen in het week-i
end willen zij het wel eens
vergeten. Nu, dat straf ik gen
lijk af door een grote hoop ®P
hun bar-vloer te doen. Resul
taat: altijd een schone bakt'1'
Nu, de hartelijke groeten vM
Pasje, Billy, Minny en Tri-1
xie."
IAMSTE
'terdamsf
is v
*k gaat
Men ei
eorganis-
ioor.
Met de
J'tgeroept
werkne
duidi
Wnlster
Schraal
"et wolke
■kochten;
graden,
'wen nul.
