Archeologen slaags
met5 schatgrave
Einde van omweg
taxi's in zicht
800 boeken over
wandeltocht verkocht
Kom ik met een hypotheek
bij jullie beter onder dak?"
OUDERWETSE OPRUIMING
MEUBELFABRIEK MODERN""plfê
'IK BEN GEEN SCHERVENJUTTER'
Carnavalsfeest
aan zijden draad
1,1 miljoen
voor ©ra jewijk
Wereldwinkel onder dak
Ledenwerfactie
Amnesty succes
bondsspaarbank
J
Sch
imm&m
Corrie van Vlijmen (1) en Jeanne Kalee: „De veste
lasten gaan gewoon door. Geen huisbaas die zegt: 'be
taal maar wat minder'.
(Van een onzer verslaggevers)
SCHIEDAM Iedere avond zet ze de tv aan. Want
de kans dat ze op het scherm meer hoort over de ko
mende ontslagen bij het RSV-concern lijkt groter dan
in de kantine van Wilton-Fijenoord.
„Bij de tv is het nieuws eerder binnen dan hier thuis
in een brief," zegt Jeanne Kalee. „En intussen hoop je
maar op een klein lichtpuntje."
Tineke Wolterman: „Je
blijft hopen dat jouw man
niet wordt ontslagen."
Bui
J. H. van Velzen: 'Ik smeek om een proefproces'.
(Van een onzer
verslaggevers)
SCHIEDAM Schie
dams conservator Chris
de Roo en de Vlaardingse
amateur-archeologenclub
Helinium gaan beter let
ten op "schatgravers", die
voorwerpen uit de grond
illegaal bijzetten in hun
eigen collectie of verko
pen aan antiquairs. In sa
menwerking met de poli
tie willen de archeologen
vooral jacht maken op
"schatgraver" J.H. van
Velzen die in het bezit is
van een metaaldetector.
Van Velzen is zich van
geen kwaad bewust. "Ik
smeek om een proces-ver
baal. Ik wil een proefpro
ces beginnen," zegt hij.
Schervenjutter
"Wilton-flats"
Centje
„The Pennine Way", ten
voeten uit", zo heet het
boek dat dé Maassluizen
Gerard de Waal (51
jaar) vorig jaar heeft
geschreven en uitgege-
ven.
Een hypotheek moet even precies bij u
passen als een huis
Uitvoerig advies over alle mogelijkheden
Vraag voor meer informatie de folder bij uw
kantoor in de buurt.
nu v.3.
Doe meer met de spaarbank die meer doet
l.v.m. onze nieuwe kpiiektie moeten wij opruimen.
Dit betekent voor hog lagere prijzen bij „Modern".
Eiken kasten en bankstellen voor zeer lage prijzen!
Dit geldt ook voor onze slaapkamers klassieke en moderne meubelen.
Onze bekendesérviceen garantie blijven natuurlijk gelden. r
Ook Uw adres voor stofferen van gebruikte meubelen. Vraagvrijblijvend prijsopgavel
Buitenhaven wee 132-140 - Schiedam - telefoon 268815 - 262203
HET VROFvOLK
Schiedam
■30
ZATERDAG 12 FEBRUAR11963
WV*
sa.-®1!
ÖJN8 S5.JW>¥
Wilton
vrouwen
tussen
vrees
Haar man werkt nu 32 jaar
bij Wilton-Fijenoord, onder
deel van het RS V-concern. Ook
daar zullen ontslagen vallen.
Jeanne is een van de vrouwen
die zich verenigd hebben in de
gToep "Wilton-Fijenoord-vrou-
wen". Ze willen wat doen, niet
passiet afwachten "tot het von
nis valt", zoals de vrouwen zelf
zeggen. Maar het is moeilijk
om in actie te komen als je
niets weet.
„Je bent in het ongewisse,"
zegt Tineke Wolterman. „Er ls
nog niets bekend; je hebt dui
zend vragen, maar alles is on
zeker." Haar man kwam zes
tien jaar geleden van de Wil-
ton-bedrijfsschool en is nu
bankwerker. Zc hebben twee
kinderen, een jongen en een
meisje van 3 en 7 jaar.
Bij Corrie van Viijmen thuis
wordt de sfeer al helemaal be
paald door de Sehiedamse
scheepswerf: zowel haar man
als haar zoon werken bij Wil--
ton.
De zoon zit nu in militaire
dienst. Haar echtgenoot is bij
na 40 jaar bij Wilton werk
zaam.
Natuurlijk zagen de vrouwen
de bui al een poos hangen.
Want steeds vaker bleven de
mannen thuis omdat er op de
werf geen werk was. „Mijn
man is nu al twee weken
thuis." zegt Tineke. „We kun
nen het gelukkig goed met el
kaar vinden. Hij doet veel in
huis, stofzuigen, afwassen. Hij
brengt de kinderen naar
school. En er is voldoende te
timmeren en te knutselen.
Maar je denkt toch: ik hoop
dat hij straks niet ontslagen
wordt. Je blijft hopen dat-ie er
niet bijzit."
Ook Corrie van Vlijmen zag
Chris de Roo, conser.or
van het Stedelijk Museum in
Schiedam, zegt boos: "Dat kan
hij krijgen. Dan zullen we zien
dat Van Velzen wel degelijk de
wet overtreedt. Hij zoekt met
zijn metaaldetector terreinen
af. Als hij wat vindt graaft hij
een beetje en haalt zijn buit
binnen. Voor amateur-archeo
logen en voor mij richt hij gro
te vernielingen aan."
De conservator heeft inmid
dels ook een detector aange
schaft. "Als zelfverdediging te
gen schatgravers als Van Vel
zen," zegt hij. "Zo kan ik dit
soort lui voor blijven."
De Roo erkent echter dat
zijn detector van mindere
kwaliteit is dan het door com
puterchips gestuurde snuffe-
lapparaat van Van Velzen. Zo
is het volgens De Roo voorge
komen dat hij met zijn detec
tor een aantal tinnen lepelsmi-
siiep terwijl Van Velzen deze
schat feilloos opspoorde. Van
Velzen bevestigt dit.
"Ik ben geen schatgraver,
wilde spitter of schervenjut
ter," zegt Van Velzen in zijn
Vlaardingse woning waar een
flinke collectie oude voorwer
pen is opgeslagen. Wijzend
naar het resultaat van vijf
jaar verwoed speuren zegt hij
kalm: "Ik heb zo vaak vonds
ten bij het Stedelijk Museum
aangeboden. Maar de heren
hadden geen belangstelling.
Volgens De Roo. die de be
zigheid van Van Velzen om
schrijft als een "uit de hand
gelopen hobby", is dit een ab
solute leugen. "Wij pakken al
les aan. Maar niet van schat
gravers. Van Velzen is ver
plicht vondsten te melden. Ik
heb bewijzen dat hij dat niet
altijd heeft gedaan. Van Vel
zen zegt geen ruzie te willen en
roept Helinium en De Roo op
met hem samen te werken:
"Met mijn detector staan we
sterk."
Ingena Vellekoop, lid van
Helinium, klinkt niet toeschie
telijk. "Wij beschouwen Van
Velzen als het prototype van
een schatgraver. Samenwer
king is uitgesloten," zegt zij
boos.
Ook De Roo ziet geen heil in
een eendracht. "Ik heb in de
prospectus van mijn metaalde
tector gelezen dat in heel
Europa 22000 schatgravers
rondlopen. Ik wil er geen een-
tjemeer zien."
de moeilijkheden op de
scheepswerf aankomen: „Mijn
zoon was al veel thuis. Na de
zomervakantie heeft hij maar
twee dagen gewerkt. Dat is
toch een slecht teken?" In okto
ber kreeg hij z'n diploma van
de bedrljfsschool. Corrie was
er bij. Handen schudden en
veel mooie woorden. „Maar
over de «moeilijkheden in het
bedrijf hoorde je r.,ks," herin
nert ze zich vier maanden Ia-
ter.
Jeanne Kalee slaagt er aar
dig in het matte gevoel van la-
ten-we-er-het-beste-maar-van-
hopen van zich af te praten.
„Veel mannen hebben toch hun
beste krachten gegeven aan
het bedrijf," zegt ze met een
stem waarin verontwaardi
ging doorklinkt. „Ze hebben de
werf helpen opbouwen. En wij
hebben daardoor ook mee kun
nen delen in de welvaart, een
auto en een caravan kunnen
kopen."
Ze heeft in de drie zoge
noemde "Wilton-flats" aan de
Parkweg vrouwen gevraagd
om mee te doen in het vrou
wen-comité. „Veel vrouwen
durven niet." is haar ervaring.
„Dan zeggen ze: "daar ben ik
geen type voor". Anderen gelo
ven dat het allemaal wel met
een sisser afloopt. Die denken
dat hun man niet in het bedrijf
gemist kan worden. Maar het
maakt natuurlijk niet uit of je
een boordje draagt of een ke
telpak aanhebt."
Dc verontwaardiging blijft
als ze het heeft over "de praat
jes" in haar omgeving. „Je
hoort de mensen zeggen: „Jul
lie hebben het zo slecht nog
niet", maar ze vergeten dat al
les wel in de auto en de cara
van gaat zitten. Als je werkt
wil je toch van die dingen kun
nen'profiteren?"
Jeanne werkt twee ochten
den in de week in een meubel
zaak. „Dat wil ik vr-thouden,
want je weet maar .i. Nu is
het nog een extra centje. Vroe
ger was ik serveerster, maar
ik zie me nu niet meer in een
bar staan."
Ook Tineke ziet niet vee! in
"het omdraaien van de rollen".
Het klinkt mooi, zelf gaan wer
ken als je man zonder werk is,
maar "tussen droom en daad"
zit een wereld van verschil.
Tineke heeft als typiste op
een kantoor gewerkt. Ze heeft
niet veel hoop dat ze weer als
typiste aan de slag kan: „zie
maar weer eens een kantoor
baantje te krijgen.
Haar twee kinderen zijn nog
te jong om te begrijpen wat er
aan de hand is. Ze zou ook niet
willen dat ze wijzer waren,
want „je wilt ze niet nu al met
de problemen van hun ouders
opzadelen. Laat ze nog maar
genieten."
En als ze groot worden? „Als
het even kan willen we ze laten
doorleren," zegt ze. „Maar ik
vraag me af of de middelen er
dan nog voor zijn. Waar kopen
we de studieboeken van? En
dan: krijgen ze wel werk als ze
uitgeleerd zijn?"
Corrie en Jeanne wonen nog
steeds in de Wilton-flat. Voor
een redelijke huur, vinden ze
zelf. Waar ze bang voor zijn is
dat het bedrijf de flats ver
koopt, met ais gevolg dat de
huur omhoog gaat. In dat ge
val weten ze één ding zeker: ze
zullen de verhoging weigeren:
„En bioc, want ze zetten heus
geen 80 verhuiswagens voor de
deur."
SCHIEÖAM Het
carnavalsfeest van
avond in wijkcen
trum De Blauwe
Brug heeft aan een
zijden draadje ge
hangen, omdat in
het wijkcentrum
elektronisch ver
sterkte muziek ver
boden is. Burge
meester en wet
houders willen in
het centrum alle
activiteiten die af
hankelijk zijn van
een muziekinstalla
tie stopzetten.
Het bericht is inge
slagen als een
bom. Het college-
besluit is afgelopen
dinsdag genomen
omdat in de Blauwe
Brug op de verster-
kersinstaliatie geen
geluidsbegrenzer
zit.
Deze 'dimmer' die
het aantal decibels
automatisch op een
bepaald volume
houdt, werd bij de
gemeenteraadsver
gadering in decem
ber voor onbepaal
de tijd opgeschort.
Deze geluidsbe-
grenzer, onderdeel
van een reeks van
bouwkundige ver
beteringen, was te
duur.
Dit blijkt grote con
sequenties te heb
ben voor alle clubs.
De cursussen jazz-
gymnastiek en
beatballet, de
feestavonden van
scholen, bedrijven,
de bingo-dans
avonden van de ac
tiviteitencommissie
voor de bewoners
van Schiedam-
Noord: honderden
bewoners worden
benadeeld.
Het centrum komt
eveneens in ernsti
ge financiële moei
lijkheden. Het ver
lies aan huurop
brengst en barex-
ploitatie zal in de
duizenden guldens
lopen. Barbera
Fleischman die op
maandagavond en
donderdagochtend
jazzgymnastiek
geeft kan het niet
geloven. "Dat kan
niet waar zijn. Dat
is onmogelijk. Het
is een succesvolle
cursus. Dat kan
toch niet zomaar
kapot worden ge
maakt?"
Huurovereenkom
sten die voor 20
december, (de dag
dat de raad besloos
geen krediet te ver
strekken voor de
verbouwing) zijn af
gesloten, zullen na
gekomen worden.
Alle andere be-
sproken dans-',
feest- en muziek
avonden, bruiloften
en recepties staart
op de helling. Het
collegebesluit
wordt aanstaande
dinsdag in de
raadscommissie
voor Welzijn en
Volksgezondheid
onderwerp van dis
cussie.
MAASSLUIS
Meer dan zestig
woningen in de
Maassluise Oranje-
wijk kunnen onder
handen worden ge
nomen als de ge
meenteraad in
maart accoord gaat
met het plan.
Het gaat om wo
ningen in de Prins
Mauritsstraat, Wil
lem de Zwijger
straat en aan het
Prinses Juliana-
plantsoen. Voor het
onderhoud moet
dooe de raad 1,1
miljoen worden uit
gegeven, die later
voor een deel is te
rug te verhalen op
het rijk.
De werkzaamhe
den omvatten het
vernieuwen van
plafonds, deuren,
kozijnen, riolering
en de gas-, water
en electriciteitslei-
ding. Tevens wor
den spouwmuren
en beglazing geïso
leerd.
SCHIEDAM Heel
onverwachts mag
de Wereldwinkel
Schiedam nu toch
het voormalige
pand van Het Vrije
Volk aan de Hoog
straat huren. Afge
lopen maandag
heeft voorzitter
Franck den Duik
een zogenaamd
krakerscontract ge
tekend.
Aanvankelijk wei
gerde wethouder
Zijdeveld het pand
aan de Wereldwin
kel te geven. Er zou
een informatiewin
kel van de gemeen
te m komen. Na
een brief van de
Wereldwinkel waar
in uit de doeken
werd gedaan dat
de organisatie bin
nen een maand, als
dat nodig mocht
zijn, het pand kon
verlaten, ging Zij
develd alsnog over
stag.
Het krakerscon
tract geeft de ge
meente de moge
lijkheid om de or
ganisatie met een
opzegtermijn van
één maand de huur
op te zeggen. Die
huur bestaat trou
wens alleen uit de
kosten voor gas,
water en elektrici
teit.
„We gingen hele
maal uit onze bol
toen we het hoor
den," aldus een te
vreden wereldwin
kelier Den Duik gis
teren tijdens het
opmeten van het
pand. „Het pand is
een stuk groter dan
het vorige." De
opening zal rond
één april plaatsvin
den.
SCHIEDAM Er is
druk overleg tussen
Eurotax en de ge
meente over het
gebruik van de
busbaan op de
Koemarkt. Nadat
maandagavond de
Koemarkt een uur
werd geblokkeerd
door vijftien taxi's,
is op het Stadskan
toor begrip ont
staan voor de taxi
bestuurders van de
standplaats op de
Buitenhavenweg.
Zij moeten omrij
den over de Rotter-
Van een onzer
verslaggeefsters
MAASSLUIS Onze
eerste poging leek dan ook
fataal te worden, omdat,
toen we probeerden een been
eruit te trekken, het andere
wegzakte. Ook lag het ge
vaar op de loer dat de
schoen in de sterk zuigende
massa zou achterblijven. In
dergelijke situaties lieten we
het bovenlichaam voorover
vaiien om er als het ware uit
te kruipen'..
Dit schrijft Gerard de
Waal over de eerste van vijf-,
tien wandeidagen over de
Penninische route in Noord-
Engeland. Na het lezen van"
deze en soortgelijke passa
ges maak je je een bepaalde
voorstelling van de schrij
ver, die de 450 kilometer in
zwaar terrein bij slecht weer
heeft gelopen. Zo'n man
loopt zeker eike dag even
van Maassluis naar VJaar-
dingen, denk je dan. Maar
behalve een oude wandel
schoen naast de kapstok in
zijn flat aan de Nieuwe Wa
terweg, zijn er geen zichtba
re bewijzen van de wandel-
lust van Gerard de Waal. Hij
ziet er ook niet uitgesproken
jong en atletisch uit. Tijdens
het gesprek is de bevlogen
heid met de 'Pennine Way'
echter onmiskenbaar: "Ik ben
erdoor geobsedeerd', erkent
hij meteen grif. In 1977 leer
de hij de 'way' kennen.
Sindsdien ia de Pennine
Way niet meer uit zijn ieven
te bannen. Ook nu komt de
wandelroute e'ke dag wei
«en keer ter s, ake. Met zijn
echtgenote He.ga kwam Ge
rard de Waal in 1977 in Hor
ton in Ribblcsdaie (Yorkshi
re) terecht. De herberg leek
weinig vertier te bieden, 's
Avonds ontmoette .Gerard
daar de wandelaars die zich
met de stafkaart op tafel
voorbereidden op de volgen
de etappe van hun "Pennine
Way". Vanaf dat moment
wist Gerard de Waal zeker,
dat hij dat ook zou doen. Met
een Engelse kennis probeer
de hij het in 1979. Het mis
lukte, z'n maat was niet te
gen de zware tocht opgewas
sen.
'Gerard zat hier helemaal
apatisch na zijn terug
komst,' zegt z'n vrouw. Met
een Nederlandse vriend be
gon Gerard in 1980 weer vol
goede moed. Het was erg
zwaar, maar het lukte. Na
vijftien dagen lopen kwamen
de mannen in het Border Ho
tel in Schotland aan. Ze snel
den naar huis om alles te
vertellen:
'Dat ging veel te gauw. We
hadden nog een paar dagen
moeten blijven om te accli
matiseren. Dat heb je nodig.
Ik heb nog maanden 's
nachts in mijn dromen ge
wandeld. Toen dat voorbij
was ben ik gaan schrijven.
Het moest er allemaal uit."
'Ik ga vast en zeker weer.
Het is zo ontspannend met
rustgevend. Na drie dagen
ben je schoongewandeid. In
mei ga ik met Tom Stephen
son, de man die ervoor heeft
gezorgd dat de route tot
stand gekomen is, per ruto
naar een aantal plaatsen op
de 'Pennine Way" toe. Lopen
doen Helga en ik deze zomer
in Oostenrijk.'
damsedijk omdat
de busbaan verbo
den is voor taxi's.
Twee chauffeurs
die er toch over
heen reden, kregen
een bekeuring.
Niemand op het
Stadskantoor kan
meer achterhalen
waarom geen uit
zondering is ge
maakt voor de ta
xi's. Het berust vol
gens een woord
voerder van de af
deling Ruimtelijke
Ordening op een
„misverstand".
SCHIEDAM Am
nesty International
Schiedam heeft
een ledenwerfactie
met een tevreden
gevoel afgesloten.
Veertig Schiedam
mers konden wor
den ingeschreven
als lid van de orga
nisatie die strijdt
voor eerbiediging
van de mensen
rechten in de we
reld.
Vijf van hen zijn
van plan om actief
te gaan deelnemen
aan het voeren van
acties, het verko
pen van materiaal
en het ophalen van
handtekeningen.
Dat betekent dat
het aantal 'actieve-
Imgen' van negen
op veertien is geko
men. „Een relatief
grote stijging,"
vindt de vaste kern
van de afdeling.
Het aanta! leden
van Amnesty
Schiedam bedraagt
nu honderdnegen
tig.
Op de afsluitings
avond in het Ste
delijk Museum kre
gen de nieuwe le
den voorlichting
over het werk. Een
toespraak van Ine-
ke Nieuwstraten,
ex-bestuursiid Van
Amnesty Nederland
en een film van
Aart Staartjes,
'Amnesty in actie"
moesten het werk
toelichten.
Schiedam
I
Hoog-.:,
piraat.
WAAR
VINDT U
ONS?
- Rotter-
dawse-
*«•'- V dijk
300
