Delflandseweg: 'Wég rust' ORGELSL KEYBOARDS Tarief bedrijfsvuil ben procent omhoog Niemand 't land uit door ATV Vlaardingen tegen fonds voor minima Museumexpositie is 'schot in de roos' HiHn.iniH E ORGEL EN KEYBOARD SHOW litel HET vrije volk »sf<; /- ^|(Van een onzer verslaggevers) 2LH: SCHIEDAM Als de SSSW een nieuwe direc- irteur wil vinden, zal eerst het bestuur af moeten ^„treden. Die stellige mening heeft PvdA-raadslid Hans van Kleef. Hij Reageert op de mededeling "dat het werkapparaat van de vijf Schiedamse wo- ningbouwverenïgingen met geen mogelijkheid een nieuwe eerste man op de kop weet te tikken. „Iemand die oren heeft naar de functie, zal eerst het bestuur weg willen hebben. Die mensen -^schrikken bij voorbaat kandidaten af. Sommige bestuursleden hebben een paar kilo boter op hun "hoofd." i Lentefeest (SG) Niveau Als je iets wel doet mag het niet, maar als je iets juist niet doet ben je een aardige jongen. Ambtenaren Stormachtig Publiek Regelen -*f.<v- tf», - WS** in de „Open Schelp" (Thomaskerk) Margrietstraat 2 Oud-Beijerland Muziekinstrumenten B.V. *«lv. Schiedam 14 viüvV>h^' <?CIV t -bestuur (moet aftreden' *yr Volgens de Volkshuisves- tings-specialist heeft dat be stuur al de nodige moeite ge daan om een directeur te vin den. Allereerst is er een adver tentie geplaatst in landelijke dagbladen. Toen de kandidaten die hierop afkwamen afvielen, is men het gaan proberen met een meer persoonlijke benade ring. Van Kleef heeft het over "één man" die na enige tijd als de meeste geschikte overbleef en onder flinke druk werd ge zet. "Maar die za! zich ook te weinig gesteund hebben ge voeld," aldus Van Kleef die per se geen naam wil noemen. "Het ügt natuurlijk moeilijk: je moet aangenomen worden door een bestuur dat je later als eerste de deur uit wilt heb ben. Het typeert alleen maar de situatie dat er nog niemand is gevonden want er zijn na tuurlijk geschikte mensen ge noeg." Waarnemend directeur Cees Kamminga liet begin deze week weten dat er voor hem nog steeds geen opvolger klaar st. t58. Kamminga is in dienst vs", de Nationale Woningraad en is uitgeleend aan de SSSW. Hij zou aanvankelijk voor een jaar aanblijven. Hij staat nu, met een duurder contract dan een doorsnee directeur, al an derhalf jaar aan het bewind van de SSSW. Kamminga is verantwoorde lijk voor de voorbereidingen voor de fusie die op 1 januari 1987 plaast moet vinden. Om de vijf woningbouwverenigin gen tot één geheel te smeden is vooral een administratieve op eratie. Van Kleef zet vraagte kens bij de positieve geluiden over het reilen en zeilen van de SSSW de laatste tijd. „Het gaat helemaal niet zo goed. Je kan het vergelijken met een auto die jarenlang heeft stilge staan en nu met vijf kilometer per uur rijdt. En dat dan ter wijl hij tweehonderd kan. Die mensen in dat bestuur moeten gewoon weg." Van een onzer verslaggevers SCHIEDAM Bewoners van de Delflandseweg vrezen verstoring van „rust en gebor genheid," als aan de naburige Overschieseweg een woonwa gencentrum komt. Dat staat in! een verklaring, die gisteren is uitgegeven door de bewoners commissie. Daarin wordt voorts aangekondigd dat zij bezwaar zullen aantekenen te gen de benodigde wijziging van het bestemmingsplan. Wethouder Hafkamp heeft echter al vorige week gezegd dat de gemeente eventuele be zwaren van de Delflandseweg zal trotseren. Weliswaar komen de woon wagens volgens het locatieplan van Hafkamp niet direct naast de fiats van de Delflandseweg, maar de bewoners beroepen zich op het feit dat het woon wagencentrum alleen via hun straat bereikbaar is. En dat stuit de veelal bejaarde bewo ners tegen de borst: „De socia le controle in onze buurt is zeer groot. De enkele vreemde, die zich overdag, maar soms ook 's avonds in de wijk op houdt, wordt direct gesigna leerd en in de gaten gehou den." De onderlinge sociale con trole aan de Delflandseweg houdt ook in dat bewoners zich „aan allerlei afspraken hou-i den. De woonwagenbewoners hebben hun eigen regels." Vooral de invloed van de woonwagenjeugd op het „leef-1 klimaat" wordt gevreesd. „Wij zien geen mogelijkheid om met een veel jongere bevol kingsgroep te integreren, daar de gemiddelde leeftijd van de bewoners in onze wijk zeventig De DeIflandseweg; de veelal bejaarde bewoners van de flats vrezen de gevolgen van een woonwagencentrum in hun omgeving jaar is," aldus de bewonersver klaring, die ook aan de ge meenteraad is toegezonden. Verontwaardigd reageren de bewoners van de Delflandse weg op uitlatingen van wet houder Hafkamp, door wie zij zich gediscrimineerd 'voelen. Hafkamp suggereerde vorige week, bij de presentatie van zijn plan, dat flatbewoners geen reden tot klagen hebben als in him omgeving woonwa gens komen. „Zijn de menin gen van flatbewoners minder waard dan die van anders be- huisden?" zo vraagt men zich af. Boos zijn ze erover dat de wethouder hun geen inspraak heeft gegeven. De Overschieseweg is een van de drie locaties, waar wet houder Hafkamp kleine eentra van maximaal vijftien woon wagens wil inrichten. De Over schieseweg is door Hafkamp opgevoerd als alternatief voor de Koekoekslaan, die hij als woonwagenlocatie „geblok keerd" acht omdat 653 omwo nenden (voornamelijk huis eigenaars) bezwaarschriften hebben ingediend. De twee overige locaties zijn de Schie- kade en een deeltje van het ge bied Spaland. De bewonerscommissie van de Delflandseweg, waarvan de leden nu niet bij naam in de krant genoemd willen worden, denken dat de wethouder enke le mogelijkheden over het hoofd heeft gezien. Zij noemen als alternatieve locaties de Buitenhavenweg, de Westfran- kelandsedijk en een plek bij het Vijfsluizencomplex. Wethouder Posthoorn: 'Ik ben geen softie, ook al denken mensen dat' Van onze verslaggever RON DE GROOT SCHIEDAM „Zo gaat dat nou altijd. Ze zoeken altijd wel iemand op." Ondanks deze ver zuchting voelt Herman Post hoorn (41) zich niet bedreigd als wethouder van Schiedam. rNadat zijn collega Luub Haf- •kamp (VVD) geruime tijd als ^bliksemafleider" de meeste S kritiek kreeg, is het nu de beurt aan de bebrilde socialist. '.Uit diverse hoeken krijgt hij ■de wind van voren. Roddels en -achterklap worden in de strijd geworpen. Bevreesd voor zijn .positie is Posthoorn aller minst. „Het doet me wel wat maar als wethouder weet je dat zoiets bestaat en daar houd je dus rekening mee." Posthoorn maakt een onbe zorgde indruk tijdens de twee t gesprekken in achtereenvol gens 't Sterretje en de Amstel- bron. Met de bekende pretoog jes achter de wat afgezakte bril hoort hij de vragen aan. Af en toe een lurkje aan de pijp of sigaar. Rode port of bier bin nen handbereik. Soms wat ach teroverleunend Is hij ongewild de typische "no nonsens"-wet- houder. „Ach, dat ïs borrel praat. Ik weet niet wat dat is," - zet hij vraagtekens bij de al vele malen gebruikte beschrij ving van het Schiedamse colle ge van burgemeester en wet- houders. Het onbezorgde uiterlijk loopt toch een klein deukje op bij de herinnering aan het laatste wapenfeit in de "hetze" die volgens boze tongen tegen Posthoorn op gang dreigt te komen. Begin deze week werd bekend dat de wethouder zijn horecapapieren gaat gebrui ken voor de exploitatie van de nieuwe vestiging van Lente feest aan de Tuinlaan. Exploitatie is een groot woord. De stichting voor be daarden en gehandicapten had dringend een cafévergunning nodig en Posthoorn was de eni ge in het bestuur die over de vereiste papieren beschikte. Koren op de molen van de mensen die de "arbeider" bin-' nen het college liefst vandaag nog van zijn politieke voetstuk '"zien tuimelen. „Ik vind het ook vervelend maar het kon niet anders," zegt Posthoorn. „Ik heb twee r maanden zitten dubben of ik het zou doen. Afgelopen maan- J-3 dag moest er een beslissing \4* i worden genomen- Om twaalf \/f uur 's middags heb ik de pa- l|' Bieren opgestuurd. Het ver- 'K paast me vooral dat het de vol- ïlE'rèsnde dag al in de krant stond. Istf* :E!n op wat voor een manier. I;-<E Over vijf kolommen "wet- J houder wordt kastelein". Dat f ia negatief. Ja natuurlijk doe ik iet» uit liefdadigheid- Ik zie t het als privé-omstandigheid. t -Alleen omdat ik wethouder ben, komt het in de krant. Op zich ia het aanvragen van zo'n vergunning trouwens geen ge heim. Weken geleden stond het al aangekondigd in een adver tentie." Ondanks zijn uiterlijke boos heid, reageert Posthoorn toch ook weer met een knipoog op de ontstane consternatie. „Tja, het leven van een kastelein gaat niet over rozen" of "nee ik hoef niets meer te drinken, een goede kastelein weet waar zijn tax ligt" maken duidelijk dat het met de verontwaardiging best meevalt. Het begin van de kritiek op de persoon Posthoorn ligt eigenlijk bij de beslissing om de Schiedamse Gemeenschap (SG) op te heffen. Met deze be slissing, die door de gemeen teraad is goedgekeurd, haalde de wethouder de woede op de hals van vooral Ruud Pillard, directeur van de gemeen schap. Het conflict sluimert nog vrolijk voort- Binnenkort is de uitspraak te verwachten van de Raad van State in het beroep dat de gemeenschap te gen de liquidatie heeft aange tekend. De ruzie woekert niet alleen ondershuids. Toen Posthoorn onlangs bij het drumbandfesti val een kijkje kwam nemen, stond hij er moederziel alleen bij. Met de lichtbruine schou dertas en de pijp als stan daarduitmonstering keek Post hoorn wat rond, angstvallig gemeden door alles wat SG was. Het deert 'em niet al irri teert de kwestie danig: „Een gemeente is vrij in haar bud getrecht. We kunnen de subsi die stopzetten of geven. De he le gemeenteraad heeft tot twee keer toe gezegd dat de zaak af gekoppeld moet worden. Wat is er dan met Posthoorn aan de hand, dat begrijp ik niet. Al leen omdat ik gezegd heb wat ik ervan denk? Het aardige is, als je iets doet mag het niet maar als je niets doet, ben je een aardige jongen. Als Post hoorn de SG aanpakt is dat verkeerd. Als er niets gebeurt met de SSSW, dan is er niets aan de hand." „De gemeenteraad heeft nu eenmaal het besluit genomen en dat moet je accepteren. Nu wordt er een vertragingstac tiek toegepast die het werk niet ten goede komt. Dat is fout, volstrekt fout. Daar kan ik me kwaad om maken. Wat ik ook voor een mening heb, het niveau waarop kritiek wordt geleverd is laag. Ik heb er geen boodschap aan als ze me een zak noemen. Ik weet dat dit in de wandelgangen wel wordt geroepen." f "f-V >M"ti p/* }/y/y 4* ■yy/ 4* Een voorstel om het Passa getheater te gaan verbouwen bracht begin dit jaar roddels op gang als zou de wethouder binnen zijn eigen partij de no dige onvrede hebben opgeroe pen. Door toedoen van de so cialistische fractie moest Post hoorn tenslotte in de raadsver gadering van maart voor de tweede keer in zijn tienjarige carrière een voorstel terugne men. Iedereen was het erover eens: Posthoorn ligt met zijn eigen fractie overhoop. „Het was voor mij geen ver rassing," zegt hij nu. „Ik moest de vergadering schorsen om het m'n collega's in het college te vertellen want die had ik niet op de hoogte kunnen stel len. Vlak voor de vergadering hadden we in de fractie over het onderwerp gediscussieerd. Men vond dat het voorstel te snel was ingediend. Ik was vol gens de fractie te ver gegaan. Men had geen tijd gehad om het voorstel goed te bekijken. Was ook wel zo." „Ik had geen zin om de zaak in de raad op de spits te drij ven en heb besloten het voor stel in te trekken. Natuurlijk was ik daar boos om. Het voor stel op zich had het waar schijnlijk wei gehaaid. Ik wil de de rust in de fractie bewa ren. Je moet zo'n fractie zien als een gedwongen huwelijk voor vier jaar. De mensen moeten samenwerken maar niemand weet of ze wel bij el kaar passen. Er was niets aan de hand. lachen en hoofd schudden." Voor de meest recente spe culaties over het wel of niet aanblijven of terugkeren van Posthoorn als wethouder zorg den de ambetenaren. Een felle discussie ontstond over het be drag dat Posthoorn voor de herbezetting van opengevallen arbeidsplaatsen door arbeids tijdverkorting uittrok. Nadat hiervan de rook was opgetrok ken kwamen de ambtenaren wederom in het geweer omdat volgens hen de daadwerkelijke invulling veel te lang op zich liet wachten. Als toegift kreeg Posthoorn (Personeel) door sommigen ook nog eens de li quidatie van de accountants dienst in de schoenen gescho ven. Iets dat thuishoort bij col lega wethouder Van Tilborg (Financiën). Als Posthoorn praat over protesterende ambtenaren, dan heeft hij het over ambte narenbonden, „Kritiek van ambtenaren? Nee hoor. In het georganiseerd overleg is er kritiek, maar dat zijn niet alle ambtenaren. De verdeling van de herbezettingsgelden kost tijd en daar moeten de bonden niet over zeuren. Het ügt niet bij mij in de la of zo. Het ligt niet aan mij, ik wil wel voor Sinterklaas gaan spelen. Het stemt me heel verdrietig als zij niet begrijpen dat ik het goed met ze voor heb. Wat jammer toch. Wat mankeert er aan het beleid? Er zijn ge meenten die helemaal niets doen aan herbezetting." Volgens de wethouder is men op het stadskantoor druk doende te bekijken waar de be langrijkste herbezettingen plaats moeten vinden. De noodzakelijkste posten zijn al in een eerdere ronde bezet. Voor de ambtenaren, die al vanaf 1 augustus korter wer ken, duurt het echter te lang. De politieke carrière van Posthoorn is in Schiedam op stormachtige wijze begonnen. Nog maar net verhuisd van Rotterdam Noord naar Schie dam belandde hij in '74 op de twintigste plaats van de kandi datenlijst voor de gemeente raad. Onverkiesbaar dus. In 1975 kwam hij toch in de raad terecht, als vervanger voor raadsleden die weggingen. Drie maanden na zijn benoe ming zat hij op een wethou derszetel. Hij kwam in de plaats van Clara Stroman die om gezondheidsredenen moest stoppen. Zijn kandidatuur werd zeker na een pittige dis cussie binnen het socialisti sche kamp. Voordat Posthoorn in de po litiek belandde werkte hij als kassamonteur bij NCR. Verde re technische ervaring deed hij op bij de PTT en in zijn diensttijd bij de luchtmacht. Als enige opleiding heeft Posthoorn de lagere techni sche school (LTS). „Dat is niets bijzonders," vindt hij. „Kijk maar naar Jan Schafer in Amsterdam, al wil ik daar verder niet mee vergeleken worden. Een goeie jongen hoor, maar de manier waarop hij werkt bevalt me niet. Ik heb alleen LTS. Het is ge woon zo. Ik schaam me er to taal niet voor al zal ik het niet van een zeepkist afroepen. Toen ik tien jaar geleden als wethouder begon vroegen mensen zich af waar ik aan be gon. Ook binnen de PvdA wa ren er mensen die dachten dat ik het niet kon. Ik kan me dat wel voorstellen." Een technische opleiding, een vrij harde opstelling in de onderhandelingen met mensen die kritiek hebben. Het is op vallend dat juist Herman Post hoorn de indruk heeft dat het "publiek" hem ziet als een "softle". „Dat komt omdat ik ~met een bepaalde houding met mensen om wil gaan. Je kunt je als wethouder een soort re gentenhouding aanmeten. Zo van "schrijft u maar een brief je" of "heeft u die en die amb tenaar al gesproken". Ik praat met mensen." "Je kunt het je altijd nog ge makkelijk maken door te zeg gen dat er geen geld is," gaat de wethouder verder. "Maar ook daar moet ik niets van hebben. Er is in Schiedam nog nooit iets niet doorgegaan om dat er geen geld was. Er is ge noeg geld. Dat is niet het grootste probleem. Het is ge woon de vraag wat je wel en niet belangrijk vindt. Wat wil je laten vallen. Het argument geen geld is zeiden gebruikt. Ik ben bereid de mensen aan te horen en afspraken waar te maken. Maar ik ben geen sof tie, dat denken de mensen." Het gewillige oor van Post hoorn, zo blijkt uit zijn woor den, wordt ook wel eens mis bruikt. "Er zijn erbij die ervan willen profiteren maar daar ben ik zelf bij. Die denken dat er met mij wel iets te regelen valt. Je moet wel op je tellen passen maar ook weer niet te angstig zijn in het leven." Volgens Posthoorn heeft angst zich ook niet van hem meester gemaakt nu de verkie zingen langzaam in zicht ko men. Tja, de verkiezingen. Hoe groot is eigenlijk de kans dat Posthoorn nog eens vier jaar aan het roer van de gemeente staat? "Laten we eerst de ver kiezingen maar afwachten," zegt hij. Bij de vorige raads verkiezingen was hij lijsttrek ker voor de socialisten. Iets dat hij dit keer niet zal afwij zen als het aangeboden wordt. "Het is tot nu toe heel plezierig geweest. Als ik zie wat andere colleges voor handstandjes moeten uithalen, wat er zoal elders in het land gebeurt." Ook over de "tegenstand" In de raad is de bewindsman wel te spreken. "Onze fracties (VVD en PvdA red.) zitten op één lijn. Tja, en de rest, wat moeten we daar nou mee? Er zijn zaken die uitgebreid aan de orde komen zonder dat daar nu enig nut voor is. Denk aan de aanschaf van een brand weerwagen. We zitten ons wel eens te verkneuteren ais er iemand van de oppositie naar het spreekgestoelte loopt. Je moet het niet zien als een wed strijd. De raad en het college zijn in wezen één." VRIJDAG 1 NOVEMBER 1985 SCHIEDAM De Nutsbedrij ven gaan meer rekenen voor de verwerking van bedrijfsvuil. De tarieven gaan per 1 januari met bijna tien procent om hoog. De afgelopen drie jaar werden de tarieven voor be- drijfsvuil telkens op 1 januari verhoogd, in het kader van een gemeentelijke bezuiniging»- ope-ratie. Dit is echter de laat ste keer, zo verzekert een woordvoerder van de afdeling financiën. Bedrijfsvuil wordt vooral in gehuurde containers verzameld. SCHIEDAM Paspoorten en rijbewijzen kunnen tussen 21 december en 1 januari met worden vernieuwd bij de ge meente. Dat bericht volgt op een ander bericht, waarin al werd aangekondigd dat toe komstige echtparen in die pe riode niet getrouwd kunnen worden. Een en ander houdt verband met de arbeidstijdver korting van ambtenaren. Uit oogpunt van efficiency heeft de gemeente besloten haar kanto ren in een keer een paar dagen te sluiten. (Van een onzer verslaggevers) VLAARDINGEN In tegen stelling tot buurgemeenten Schiedam en Maassluis is het gemeentebestuur van Vlaar dingen tegen het instellen van een fonds sociale noden. Schiedam heeft in 1984 voor dit doel 100.000 gulden vrijge maakt en Maassluis dit jaar 45.000 gulden. Met dit geld worden mensen in moeilijke fi nanciële omstandigheden ge holpen. Vlaardingen voelt niet veel voor zo'n fonds: evenals het Rijk vinden burgemeester en wethouders van Vlaardin gen, dat het inkomensbeleid een zaak van de centrale over heid is. Een en ander blijkt uit de nota minima-beieid, die deze maand door de gemeenteraad behandeld wordt. Volgens ge gevens van de sociale dienst hebben 5223 Vlaardingers (in clusief 1921 kinderen) in 1984 een eenmalige uitkering ont vangen. Het enige concrete, dat B. en W. voor deze bevol kingsgroep in petto hebben, is het achterwege laten van be- middelingskosten bij schuidbe- middelingZ-sanering door de gemeentelijke kredietbank. Normaal bedragen deze kosten 4 percent van het te bemidde len bedrag met een minimum van 20 gulden per maand. Dit voorstel zou de gemeente 10.000 gulden per jaar kosten. De nota mimma-beleid Is in maart 1985 door een werk groep van ambtenaren aange boden aan B. en W. Als voor beeld hebben soortgelijke no ta's gediend van Rotterdam en Schiedam. Maar de plannen van Vlaardingen gaan aanzien lijk minder ver dan die van Schiedam. Zo wil wethouder Posthoorn van Schiedam vol gend jaar 400.000 gulden uit trekken voor zijn minima-be- leid. Dit geld wordt gebruikt voor het helpen aflossen van leningen, subsidie aan instellin gen die werken ten behoeve van uitkeringsgerechtigden, verlaging van rente op lenin gen bij de kredietbank, bijdra gen in energiekosten en het optrekken van het fonds socia le noden van 100.000 tot 175.000 gulden. Afgezien van de 10.000 gul den voor het schrappen van de bemiddeimgskosten bij cliën ten met een bijstandsuitkering willen B. en W. verder geen geld uittrekken voor een plaat selijk mmima-beleid. De overi ge voorstellen, die zij van de werkgroep hebben overgeno men, betreffen ondermeer een verbeterde voorlichting (bij voorbeeld over huursubsidie), druk op de rijksoverheid om het BTW-tanef voor energie te verlagen en het beperken van de aflossing van kredietbank leningen tot 6 percent van de bijstandsnorm bij een looptijd van 36 maanden. B. en W. voelen niets voor de suggestie om minima een "paspoort" te geven, waarmee zij korting kunnen krijgen op contributies „Dit leidt tot stig matisering", aldus B. en W. De sociale dienst zal opgedragen worden een nader voorstel uit te werken over de aanpak van schuldsanering. MAASSLUIS Een bezoe ker komt om de andere dag en maakt ijverig aantekeningen. Een ander staat minutenlang landkaarten te bestuderen. Soms liggen kinderen op de grond een kleurplaat in te kleu ren. „Het is een gekkenhuis. Het is heel druk geweest." Te vreden constateert conservator Marjan Groen van het gemeen temuseum Maassluis, dat de tentoonstelling over het Hoog heemraadschap van Delfland een schot in de roos is. Ze vertelt, dat de tentoon stelling, die nog tot en met zondag te bezichtigen is, be zoekers uit "gans het land" trekt. De oude landkaarten, zil ver, kristal, bokalen, geldkisten en andere eigendommen van het hoogheemraadschap vallen met alleen in de smaak bij ken ners, maar ook bij toevallige bezoekers. „Ik had eigenlijk met gedacht, dat 't zo mooi zou zijn", zei er gisteren nog één tegen Marjan. Volgens de jeugdige en en thousiaste conservator van het fn april heropende en uitge breide museum is de tentoon stelling "heel uniek". „En dat zeg ik niet gauw", laat zij daar direct op volgen. „De kaarten liggen opgeslagen in het ar chief van het hoogheemraad schap in Delft. Als iemand voor een onderzoekje komt, krijgt hij eerst een foto voor ziin neus. Pas later komen de kaar ten uit de kluis." Marja'n noemt die kluis dan ook "een verborgen museum" en ze is er trots op, zo'n unieke collectie in huis te hebben, waarvan een kiem deel een dag in Delft is geëxposeerd. Zo dateert het oudste stuk uit 1391: een charter, waarin Het- tog Albrecht van Beieren, graaf van Holland, vijf heemraden benoemt. Maandag gaan de spullen te rug naar Delft. Ze worden weer opgeborgen in de kluis en blij ven daar, zo heeft Marjan ge hoord, "voor de eerste hon derd jaar". Daarna resteert nog de jurering van een kleur- wedstrijd voor kinderen. Som migen kwamen met hun kleur plaat, waarop het wapien van Delfland staat afgebeeld, naar het museum om de kleuren precies te kopiëren. „Dat was nog een heel probleem. Zagen ze een kleur die met in hun doosje zat, moesten ze weer terug naar huis", aldus Marjan. Andere kinderen kleurden de plaat daarentegen geheel naar eigen fantasie in. Inmiddels stevent het mu seum dit jaar af op meer dan 10.000 bezoekers. De 10.000e wordt tijdens de volgende ten toonstelling verwacht, die be staat uit sieraden van Graham Fuller, Johan Pieterse en Marja Wildschut, foto's van Eric van Straaten en objecten en instal laties van Joop Valssier. pianos KAWunLiMtuotooorsn maautftcmmr tut Zuidptein 845 (n*a«t Roobol), M. 010811000. 4*

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1985 | | pagina 1