Delflandseweg: 'Wég rust'
ORGELSL
KEYBOARDS
Tarief bedrijfsvuil
ben procent omhoog
Niemand 't land
uit door ATV
Vlaardingen tegen
fonds voor minima
Museumexpositie is
'schot in de roos'
HiHn.iniH
E ORGEL
EN KEYBOARD SHOW
litel HET vrije volk
»sf<; /-
^|(Van een onzer verslaggevers)
2LH: SCHIEDAM Als de SSSW een nieuwe direc-
irteur wil vinden, zal eerst het bestuur af moeten
^„treden. Die stellige mening heeft PvdA-raadslid
Hans van Kleef. Hij Reageert op de mededeling
"dat het werkapparaat van de vijf Schiedamse wo-
ningbouwverenïgingen met geen mogelijkheid een
nieuwe eerste man op de kop weet te tikken.
„Iemand die oren heeft naar de functie, zal eerst
het bestuur weg willen hebben. Die mensen
-^schrikken bij voorbaat kandidaten af. Sommige
bestuursleden hebben een paar kilo boter op hun
"hoofd." i
Lentefeest
(SG)
Niveau
Als je iets wel doet mag het niet, maar als je iets juist niet doet ben je een aardige jongen.
Ambtenaren
Stormachtig
Publiek
Regelen
-*f.<v- tf», - WS**
in de „Open Schelp"
(Thomaskerk) Margrietstraat 2
Oud-Beijerland
Muziekinstrumenten B.V.
*«lv.
Schiedam
14
viüvV>h^'
<?CIV
t
-bestuur
(moet aftreden'
*yr
Volgens de Volkshuisves-
tings-specialist heeft dat be
stuur al de nodige moeite ge
daan om een directeur te vin
den. Allereerst is er een adver
tentie geplaatst in landelijke
dagbladen. Toen de kandidaten
die hierop afkwamen afvielen,
is men het gaan proberen met
een meer persoonlijke benade
ring. Van Kleef heeft het over
"één man" die na enige tijd als
de meeste geschikte overbleef
en onder flinke druk werd ge
zet. "Maar die za! zich ook te
weinig gesteund hebben ge
voeld," aldus Van Kleef die per
se geen naam wil noemen.
"Het ügt natuurlijk moeilijk:
je moet aangenomen worden
door een bestuur dat je later
als eerste de deur uit wilt heb
ben. Het typeert alleen maar
de situatie dat er nog niemand
is gevonden want er zijn na
tuurlijk geschikte mensen ge
noeg."
Waarnemend directeur Cees
Kamminga liet begin deze
week weten dat er voor hem
nog steeds geen opvolger klaar
st. t58. Kamminga is in dienst
vs", de Nationale Woningraad
en is uitgeleend aan de SSSW.
Hij zou aanvankelijk voor een
jaar aanblijven. Hij staat nu,
met een duurder contract dan
een doorsnee directeur, al an
derhalf jaar aan het bewind
van de SSSW.
Kamminga is verantwoorde
lijk voor de voorbereidingen
voor de fusie die op 1 januari
1987 plaast moet vinden. Om
de vijf woningbouwverenigin
gen tot één geheel te smeden is
vooral een administratieve op
eratie. Van Kleef zet vraagte
kens bij de positieve geluiden
over het reilen en zeilen van
de SSSW de laatste tijd. „Het
gaat helemaal niet zo goed. Je
kan het vergelijken met een
auto die jarenlang heeft stilge
staan en nu met vijf kilometer
per uur rijdt. En dat dan ter
wijl hij tweehonderd kan. Die
mensen in dat bestuur moeten
gewoon weg."
Van een onzer
verslaggevers
SCHIEDAM Bewoners
van de Delflandseweg vrezen
verstoring van „rust en gebor
genheid," als aan de naburige
Overschieseweg een woonwa
gencentrum komt. Dat staat in!
een verklaring, die gisteren is
uitgegeven door de bewoners
commissie. Daarin wordt
voorts aangekondigd dat zij
bezwaar zullen aantekenen te
gen de benodigde wijziging
van het bestemmingsplan.
Wethouder Hafkamp heeft
echter al vorige week gezegd
dat de gemeente eventuele be
zwaren van de Delflandseweg
zal trotseren.
Weliswaar komen de woon
wagens volgens het locatieplan
van Hafkamp niet direct naast
de fiats van de Delflandseweg,
maar de bewoners beroepen
zich op het feit dat het woon
wagencentrum alleen via hun
straat bereikbaar is. En dat
stuit de veelal bejaarde bewo
ners tegen de borst: „De socia
le controle in onze buurt is
zeer groot. De enkele vreemde,
die zich overdag, maar soms
ook 's avonds in de wijk op
houdt, wordt direct gesigna
leerd en in de gaten gehou
den."
De onderlinge sociale con
trole aan de Delflandseweg
houdt ook in dat bewoners zich
„aan allerlei afspraken hou-i
den. De woonwagenbewoners
hebben hun eigen regels."
Vooral de invloed van de
woonwagenjeugd op het „leef-1
klimaat" wordt gevreesd. „Wij
zien geen mogelijkheid om
met een veel jongere bevol
kingsgroep te integreren, daar
de gemiddelde leeftijd van de
bewoners in onze wijk zeventig
De DeIflandseweg; de veelal bejaarde bewoners van de
flats vrezen de gevolgen van een woonwagencentrum
in hun omgeving
jaar is," aldus de bewonersver
klaring, die ook aan de ge
meenteraad is toegezonden.
Verontwaardigd reageren de
bewoners van de Delflandse
weg op uitlatingen van wet
houder Hafkamp, door wie zij
zich gediscrimineerd 'voelen.
Hafkamp suggereerde vorige
week, bij de presentatie van
zijn plan, dat flatbewoners
geen reden tot klagen hebben
als in him omgeving woonwa
gens komen. „Zijn de menin
gen van flatbewoners minder
waard dan die van anders be-
huisden?" zo vraagt men zich
af. Boos zijn ze erover dat de
wethouder hun geen inspraak
heeft gegeven.
De Overschieseweg is een
van de drie locaties, waar wet
houder Hafkamp kleine eentra
van maximaal vijftien woon
wagens wil inrichten. De Over
schieseweg is door Hafkamp
opgevoerd als alternatief voor
de Koekoekslaan, die hij als
woonwagenlocatie „geblok
keerd" acht omdat 653 omwo
nenden (voornamelijk huis
eigenaars) bezwaarschriften
hebben ingediend. De twee
overige locaties zijn de Schie-
kade en een deeltje van het ge
bied Spaland.
De bewonerscommissie van
de Delflandseweg, waarvan de
leden nu niet bij naam in de
krant genoemd willen worden,
denken dat de wethouder enke
le mogelijkheden over het
hoofd heeft gezien. Zij noemen
als alternatieve locaties de
Buitenhavenweg, de Westfran-
kelandsedijk en een plek bij
het Vijfsluizencomplex.
Wethouder Posthoorn: 'Ik ben geen
softie, ook
al denken
mensen dat'
Van onze verslaggever
RON DE GROOT
SCHIEDAM „Zo gaat dat
nou altijd. Ze zoeken altijd wel
iemand op." Ondanks deze ver
zuchting voelt Herman Post
hoorn (41) zich niet bedreigd
als wethouder van Schiedam.
rNadat zijn collega Luub Haf-
•kamp (VVD) geruime tijd als
^bliksemafleider" de meeste
S kritiek kreeg, is het nu de
beurt aan de bebrilde socialist.
'.Uit diverse hoeken krijgt hij
■de wind van voren. Roddels en
-achterklap worden in de strijd
geworpen. Bevreesd voor zijn
.positie is Posthoorn aller
minst. „Het doet me wel wat
maar als wethouder weet je
dat zoiets bestaat en daar
houd je dus rekening mee."
Posthoorn maakt een onbe
zorgde indruk tijdens de twee
t gesprekken in achtereenvol
gens 't Sterretje en de Amstel-
bron. Met de bekende pretoog
jes achter de wat afgezakte
bril hoort hij de vragen aan. Af
en toe een lurkje aan de pijp of
sigaar. Rode port of bier bin
nen handbereik. Soms wat ach
teroverleunend Is hij ongewild
de typische "no nonsens"-wet-
houder. „Ach, dat ïs borrel
praat. Ik weet niet wat dat is,"
- zet hij vraagtekens bij de al
vele malen gebruikte beschrij
ving van het Schiedamse colle
ge van burgemeester en wet-
houders.
Het onbezorgde uiterlijk
loopt toch een klein deukje op
bij de herinnering aan het
laatste wapenfeit in de "hetze"
die volgens boze tongen tegen
Posthoorn op gang dreigt te
komen. Begin deze week werd
bekend dat de wethouder zijn
horecapapieren gaat gebrui
ken voor de exploitatie van de
nieuwe vestiging van Lente
feest aan de Tuinlaan.
Exploitatie is een groot
woord. De stichting voor be
daarden en gehandicapten had
dringend een cafévergunning
nodig en Posthoorn was de eni
ge in het bestuur die over de
vereiste papieren beschikte.
Koren op de molen van de
mensen die de "arbeider" bin-'
nen het college liefst vandaag
nog van zijn politieke voetstuk
'"zien tuimelen.
„Ik vind het ook vervelend
maar het kon niet anders,"
zegt Posthoorn. „Ik heb twee
r maanden zitten dubben of ik
het zou doen. Afgelopen maan-
J-3 dag moest er een beslissing
\4* i worden genomen- Om twaalf
\/f uur 's middags heb ik de pa-
l|' Bieren opgestuurd. Het ver-
'K paast me vooral dat het de vol-
ïlE'rèsnde dag al in de krant stond.
Istf* :E!n op wat voor een manier.
I;-<E Over vijf kolommen "wet-
J houder wordt kastelein". Dat
f ia negatief. Ja natuurlijk doe
ik iet» uit liefdadigheid- Ik zie
t het als privé-omstandigheid.
t -Alleen omdat ik wethouder
ben, komt het in de krant. Op
zich ia het aanvragen van zo'n
vergunning trouwens geen ge
heim. Weken geleden stond het
al aangekondigd in een adver
tentie."
Ondanks zijn uiterlijke boos
heid, reageert Posthoorn toch
ook weer met een knipoog op
de ontstane consternatie. „Tja,
het leven van een kastelein
gaat niet over rozen" of "nee ik
hoef niets meer te drinken, een
goede kastelein weet waar zijn
tax ligt" maken duidelijk dat
het met de verontwaardiging
best meevalt.
Het begin van de kritiek op
de persoon Posthoorn ligt
eigenlijk bij de beslissing om
de Schiedamse Gemeenschap
(SG) op te heffen. Met deze be
slissing, die door de gemeen
teraad is goedgekeurd, haalde
de wethouder de woede op de
hals van vooral Ruud Pillard,
directeur van de gemeen
schap. Het conflict sluimert
nog vrolijk voort- Binnenkort
is de uitspraak te verwachten
van de Raad van State in het
beroep dat de gemeenschap te
gen de liquidatie heeft aange
tekend.
De ruzie woekert niet alleen
ondershuids. Toen Posthoorn
onlangs bij het drumbandfesti
val een kijkje kwam nemen,
stond hij er moederziel alleen
bij. Met de lichtbruine schou
dertas en de pijp als stan
daarduitmonstering keek Post
hoorn wat rond, angstvallig
gemeden door alles wat SG
was.
Het deert 'em niet al irri
teert de kwestie danig: „Een
gemeente is vrij in haar bud
getrecht. We kunnen de subsi
die stopzetten of geven. De he
le gemeenteraad heeft tot twee
keer toe gezegd dat de zaak af
gekoppeld moet worden. Wat
is er dan met Posthoorn aan
de hand, dat begrijp ik niet. Al
leen omdat ik gezegd heb wat
ik ervan denk? Het aardige is,
als je iets doet mag het niet
maar als je niets doet, ben je
een aardige jongen. Als Post
hoorn de SG aanpakt is dat
verkeerd. Als er niets gebeurt
met de SSSW, dan is er niets
aan de hand."
„De gemeenteraad heeft nu
eenmaal het besluit genomen
en dat moet je accepteren. Nu
wordt er een vertragingstac
tiek toegepast die het werk
niet ten goede komt. Dat is
fout, volstrekt fout. Daar kan
ik me kwaad om maken. Wat
ik ook voor een mening heb,
het niveau waarop kritiek
wordt geleverd is laag. Ik heb
er geen boodschap aan als ze
me een zak noemen. Ik weet
dat dit in de wandelgangen wel
wordt geroepen."
f "f-V
>M"ti p/*
}/y/y
4*
■yy/
4*
Een voorstel om het Passa
getheater te gaan verbouwen
bracht begin dit jaar roddels
op gang als zou de wethouder
binnen zijn eigen partij de no
dige onvrede hebben opgeroe
pen. Door toedoen van de so
cialistische fractie moest Post
hoorn tenslotte in de raadsver
gadering van maart voor de
tweede keer in zijn tienjarige
carrière een voorstel terugne
men. Iedereen was het erover
eens: Posthoorn ligt met zijn
eigen fractie overhoop.
„Het was voor mij geen ver
rassing," zegt hij nu. „Ik moest
de vergadering schorsen om
het m'n collega's in het college
te vertellen want die had ik
niet op de hoogte kunnen stel
len. Vlak voor de vergadering
hadden we in de fractie over
het onderwerp gediscussieerd.
Men vond dat het voorstel te
snel was ingediend. Ik was vol
gens de fractie te ver gegaan.
Men had geen tijd gehad om
het voorstel goed te bekijken.
Was ook wel zo."
„Ik had geen zin om de zaak
in de raad op de spits te drij
ven en heb besloten het voor
stel in te trekken. Natuurlijk
was ik daar boos om. Het voor
stel op zich had het waar
schijnlijk wei gehaaid. Ik wil
de de rust in de fractie bewa
ren. Je moet zo'n fractie zien
als een gedwongen huwelijk
voor vier jaar. De mensen
moeten samenwerken maar
niemand weet of ze wel bij el
kaar passen. Er was niets aan
de hand. lachen en hoofd
schudden."
Voor de meest recente spe
culaties over het wel of niet
aanblijven of terugkeren van
Posthoorn als wethouder zorg
den de ambetenaren. Een felle
discussie ontstond over het be
drag dat Posthoorn voor de
herbezetting van opengevallen
arbeidsplaatsen door arbeids
tijdverkorting uittrok. Nadat
hiervan de rook was opgetrok
ken kwamen de ambtenaren
wederom in het geweer omdat
volgens hen de daadwerkelijke
invulling veel te lang op zich
liet wachten. Als toegift kreeg
Posthoorn (Personeel) door
sommigen ook nog eens de li
quidatie van de accountants
dienst in de schoenen gescho
ven. Iets dat thuishoort bij col
lega wethouder Van Tilborg
(Financiën).
Als Posthoorn praat over
protesterende ambtenaren,
dan heeft hij het over ambte
narenbonden, „Kritiek van
ambtenaren? Nee hoor. In het
georganiseerd overleg is er
kritiek, maar dat zijn niet alle
ambtenaren. De verdeling van
de herbezettingsgelden kost
tijd en daar moeten de bonden
niet over zeuren. Het ügt niet
bij mij in de la of zo. Het ligt
niet aan mij, ik wil wel voor
Sinterklaas gaan spelen. Het
stemt me heel verdrietig als
zij niet begrijpen dat ik het
goed met ze voor heb. Wat
jammer toch. Wat mankeert
er aan het beleid? Er zijn ge
meenten die helemaal niets
doen aan herbezetting."
Volgens de wethouder is
men op het stadskantoor druk
doende te bekijken waar de be
langrijkste herbezettingen
plaats moeten vinden. De
noodzakelijkste posten zijn al
in een eerdere ronde bezet.
Voor de ambtenaren, die al
vanaf 1 augustus korter wer
ken, duurt het echter te lang.
De politieke carrière van
Posthoorn is in Schiedam op
stormachtige wijze begonnen.
Nog maar net verhuisd van
Rotterdam Noord naar Schie
dam belandde hij in '74 op de
twintigste plaats van de kandi
datenlijst voor de gemeente
raad. Onverkiesbaar dus. In
1975 kwam hij toch in de raad
terecht, als vervanger voor
raadsleden die weggingen.
Drie maanden na zijn benoe
ming zat hij op een wethou
derszetel. Hij kwam in de
plaats van Clara Stroman die
om gezondheidsredenen moest
stoppen. Zijn kandidatuur
werd zeker na een pittige dis
cussie binnen het socialisti
sche kamp.
Voordat Posthoorn in de po
litiek belandde werkte hij als
kassamonteur bij NCR. Verde
re technische ervaring deed
hij op bij de PTT en in zijn
diensttijd bij de luchtmacht.
Als enige opleiding heeft
Posthoorn de lagere techni
sche school (LTS). „Dat is
niets bijzonders," vindt hij.
„Kijk maar naar Jan Schafer
in Amsterdam, al wil ik daar
verder niet mee vergeleken
worden. Een goeie jongen
hoor, maar de manier waarop
hij werkt bevalt me niet.
Ik heb alleen LTS. Het is ge
woon zo. Ik schaam me er to
taal niet voor al zal ik het niet
van een zeepkist afroepen.
Toen ik tien jaar geleden als
wethouder begon vroegen
mensen zich af waar ik aan be
gon. Ook binnen de PvdA wa
ren er mensen die dachten dat
ik het niet kon. Ik kan me dat
wel voorstellen."
Een technische opleiding,
een vrij harde opstelling in de
onderhandelingen met mensen
die kritiek hebben. Het is op
vallend dat juist Herman Post
hoorn de indruk heeft dat het
"publiek" hem ziet als een
"softle". „Dat komt omdat ik
~met een bepaalde houding met
mensen om wil gaan. Je kunt
je als wethouder een soort re
gentenhouding aanmeten. Zo
van "schrijft u maar een brief
je" of "heeft u die en die amb
tenaar al gesproken". Ik praat
met mensen."
"Je kunt het je altijd nog ge
makkelijk maken door te zeg
gen dat er geen geld is," gaat
de wethouder verder. "Maar
ook daar moet ik niets van
hebben. Er is in Schiedam nog
nooit iets niet doorgegaan om
dat er geen geld was. Er is ge
noeg geld. Dat is niet het
grootste probleem. Het is ge
woon de vraag wat je wel en
niet belangrijk vindt. Wat wil
je laten vallen. Het argument
geen geld is zeiden gebruikt. Ik
ben bereid de mensen aan te
horen en afspraken waar te
maken. Maar ik ben geen sof
tie, dat denken de mensen."
Het gewillige oor van Post
hoorn, zo blijkt uit zijn woor
den, wordt ook wel eens mis
bruikt. "Er zijn erbij die ervan
willen profiteren maar daar
ben ik zelf bij. Die denken dat
er met mij wel iets te regelen
valt. Je moet wel op je tellen
passen maar ook weer niet te
angstig zijn in het leven."
Volgens Posthoorn heeft
angst zich ook niet van hem
meester gemaakt nu de verkie
zingen langzaam in zicht ko
men. Tja, de verkiezingen. Hoe
groot is eigenlijk de kans dat
Posthoorn nog eens vier jaar
aan het roer van de gemeente
staat? "Laten we eerst de ver
kiezingen maar afwachten,"
zegt hij. Bij de vorige raads
verkiezingen was hij lijsttrek
ker voor de socialisten. Iets
dat hij dit keer niet zal afwij
zen als het aangeboden wordt.
"Het is tot nu toe heel plezierig
geweest. Als ik zie wat andere
colleges voor handstandjes
moeten uithalen, wat er zoal
elders in het land gebeurt."
Ook over de "tegenstand" In
de raad is de bewindsman wel
te spreken. "Onze fracties
(VVD en PvdA red.) zitten
op één lijn. Tja, en de rest, wat
moeten we daar nou mee? Er
zijn zaken die uitgebreid aan
de orde komen zonder dat daar
nu enig nut voor is. Denk aan
de aanschaf van een brand
weerwagen. We zitten ons wel
eens te verkneuteren ais er
iemand van de oppositie naar
het spreekgestoelte loopt. Je
moet het niet zien als een wed
strijd. De raad en het college
zijn in wezen één."
VRIJDAG 1 NOVEMBER 1985
SCHIEDAM De Nutsbedrij
ven gaan meer rekenen voor
de verwerking van bedrijfsvuil.
De tarieven gaan per 1 januari
met bijna tien procent om
hoog. De afgelopen drie jaar
werden de tarieven voor be-
drijfsvuil telkens op 1 januari
verhoogd, in het kader van een
gemeentelijke bezuiniging»-
ope-ratie. Dit is echter de laat
ste keer, zo verzekert een
woordvoerder van de afdeling
financiën. Bedrijfsvuil wordt
vooral in gehuurde containers
verzameld.
SCHIEDAM Paspoorten en
rijbewijzen kunnen tussen 21
december en 1 januari met
worden vernieuwd bij de ge
meente. Dat bericht volgt op
een ander bericht, waarin al
werd aangekondigd dat toe
komstige echtparen in die pe
riode niet getrouwd kunnen
worden. Een en ander houdt
verband met de arbeidstijdver
korting van ambtenaren. Uit
oogpunt van efficiency heeft de
gemeente besloten haar kanto
ren in een keer een paar dagen
te sluiten.
(Van een onzer verslaggevers)
VLAARDINGEN In tegen
stelling tot buurgemeenten
Schiedam en Maassluis is het
gemeentebestuur van Vlaar
dingen tegen het instellen van
een fonds sociale noden.
Schiedam heeft in 1984 voor
dit doel 100.000 gulden vrijge
maakt en Maassluis dit jaar
45.000 gulden. Met dit geld
worden mensen in moeilijke fi
nanciële omstandigheden ge
holpen. Vlaardingen voelt niet
veel voor zo'n fonds: evenals
het Rijk vinden burgemeester
en wethouders van Vlaardin
gen, dat het inkomensbeleid
een zaak van de centrale over
heid is.
Een en ander blijkt uit de
nota minima-beieid, die deze
maand door de gemeenteraad
behandeld wordt. Volgens ge
gevens van de sociale dienst
hebben 5223 Vlaardingers (in
clusief 1921 kinderen) in 1984
een eenmalige uitkering ont
vangen. Het enige concrete,
dat B. en W. voor deze bevol
kingsgroep in petto hebben, is
het achterwege laten van be-
middelingskosten bij schuidbe-
middelingZ-sanering door de
gemeentelijke kredietbank.
Normaal bedragen deze kosten
4 percent van het te bemidde
len bedrag met een minimum
van 20 gulden per maand. Dit
voorstel zou de gemeente
10.000 gulden per jaar kosten.
De nota mimma-beleid Is in
maart 1985 door een werk
groep van ambtenaren aange
boden aan B. en W. Als voor
beeld hebben soortgelijke no
ta's gediend van Rotterdam en
Schiedam. Maar de plannen
van Vlaardingen gaan aanzien
lijk minder ver dan die van
Schiedam. Zo wil wethouder
Posthoorn van Schiedam vol
gend jaar 400.000 gulden uit
trekken voor zijn minima-be-
leid. Dit geld wordt gebruikt
voor het helpen aflossen van
leningen, subsidie aan instellin
gen die werken ten behoeve
van uitkeringsgerechtigden,
verlaging van rente op lenin
gen bij de kredietbank, bijdra
gen in energiekosten en het
optrekken van het fonds socia
le noden van 100.000 tot
175.000 gulden.
Afgezien van de 10.000 gul
den voor het schrappen van de
bemiddeimgskosten bij cliën
ten met een bijstandsuitkering
willen B. en W. verder geen
geld uittrekken voor een plaat
selijk mmima-beleid. De overi
ge voorstellen, die zij van de
werkgroep hebben overgeno
men, betreffen ondermeer een
verbeterde voorlichting (bij
voorbeeld over huursubsidie),
druk op de rijksoverheid om
het BTW-tanef voor energie te
verlagen en het beperken van
de aflossing van kredietbank
leningen tot 6 percent van de
bijstandsnorm bij een looptijd
van 36 maanden.
B. en W. voelen niets voor
de suggestie om minima een
"paspoort" te geven, waarmee
zij korting kunnen krijgen op
contributies „Dit leidt tot stig
matisering", aldus B. en W. De
sociale dienst zal opgedragen
worden een nader voorstel uit
te werken over de aanpak van
schuldsanering.
MAASSLUIS Een bezoe
ker komt om de andere dag en
maakt ijverig aantekeningen.
Een ander staat minutenlang
landkaarten te bestuderen.
Soms liggen kinderen op de
grond een kleurplaat in te kleu
ren. „Het is een gekkenhuis.
Het is heel druk geweest." Te
vreden constateert conservator
Marjan Groen van het gemeen
temuseum Maassluis, dat de
tentoonstelling over het Hoog
heemraadschap van Delfland
een schot in de roos is.
Ze vertelt, dat de tentoon
stelling, die nog tot en met
zondag te bezichtigen is, be
zoekers uit "gans het land"
trekt. De oude landkaarten, zil
ver, kristal, bokalen, geldkisten
en andere eigendommen van
het hoogheemraadschap vallen
met alleen in de smaak bij ken
ners, maar ook bij toevallige
bezoekers. „Ik had eigenlijk
met gedacht, dat 't zo mooi
zou zijn", zei er gisteren nog
één tegen Marjan.
Volgens de jeugdige en en
thousiaste conservator van het
fn april heropende en uitge
breide museum is de tentoon
stelling "heel uniek". „En dat
zeg ik niet gauw", laat zij daar
direct op volgen. „De kaarten
liggen opgeslagen in het ar
chief van het hoogheemraad
schap in Delft. Als iemand voor
een onderzoekje komt, krijgt
hij eerst een foto voor ziin
neus. Pas later komen de kaar
ten uit de kluis."
Marja'n noemt die kluis dan
ook "een verborgen museum"
en ze is er trots op, zo'n unieke
collectie in huis te hebben,
waarvan een kiem deel een
dag in Delft is geëxposeerd. Zo
dateert het oudste stuk uit
1391: een charter, waarin Het-
tog Albrecht van Beieren, graaf
van Holland, vijf heemraden
benoemt.
Maandag gaan de spullen te
rug naar Delft. Ze worden weer
opgeborgen in de kluis en blij
ven daar, zo heeft Marjan ge
hoord, "voor de eerste hon
derd jaar". Daarna resteert
nog de jurering van een kleur-
wedstrijd voor kinderen. Som
migen kwamen met hun kleur
plaat, waarop het wapien van
Delfland staat afgebeeld, naar
het museum om de kleuren
precies te kopiëren. „Dat was
nog een heel probleem. Zagen
ze een kleur die met in hun
doosje zat, moesten ze weer
terug naar huis", aldus Marjan.
Andere kinderen kleurden de
plaat daarentegen geheel naar
eigen fantasie in.
Inmiddels stevent het mu
seum dit jaar af op meer dan
10.000 bezoekers. De 10.000e
wordt tijdens de volgende ten
toonstelling verwacht, die be
staat uit sieraden van Graham
Fuller, Johan Pieterse en Marja
Wildschut, foto's van Eric van
Straaten en objecten en instal
laties van Joop Valssier.
pianos
KAWunLiMtuotooorsn maautftcmmr tut
Zuidptein 845 (n*a«t Roobol), M. 010811000.
4*