lef Collé: afscheid na 40 jaar raad
'Ik ben geen politicus maar lid
van de CPN'
mm.
i
Grote schoonmaak
in Maassluis
Bon
ttNHMI !S
Kok op bezoek J
School adopteert, -
verzetsbeeld
Bezooijen: lintje j j
Avondbladen Combinatie Rotterdam
Van onze verslaggeefster
ANNEMIEKE VAN DER HOUWEN
MAASSLUIS Het gemeentelijk woningbedrijf
heeft negen huismeesters, in dienst/ Eén daarvan
is een vrouw, de 4i-jarige Ua Speksnijder. „Voor
een aantal mensen was het in het begin natuurlijk
wel een beetjé een vreemd idee, een vrouw als
huismeester. Maar ikdénk, dat ze er nu aan ge
wend zijn", zegt Lia, die sinds acht maanden 15
uur per week werkt voor dé bejaarde bewoners
van de flats om dienstencentrum De Vliet.
Alarmkaart
Speciaal boekennieuws voor onze lezers
Vrouwelijke huismeester werkt met
sociaal tintje
Op de vraag wat nu precies
haar werkzaamheden inhou
den antwoordt ze: „Als je tim
merman -bent, kun je dat pre
cies aangeven, In dit werk ligt
dat wat moeilijker. Naast de
controle op de technische ap
paratuur moet je ook steeds
alert zijn op de sociale aspec
ten. Dit zijn natuurlijk andere
bewoners dan in welke door
sneeflat dan ook. Deze mensen
zijn allemaal bejaard of hoog
bejaard.
Door het overlijden van de
partner bijvoorbeeld kunnen er
problemen ontstaan. Sommi
gen kunnen niet zelf koken of
andere dingen doen omdat de
overleden man of vrouw dat
altijd deed. De mensen moeten
zo lang mogelijk zelfstandig
kunnen blijven wonen. Wan
neer je nu ontdekt dat'er iets
misgaat moet je oplossingen
zoeken.
Dat geldt voor technische
problemen, die los ik zelf op, of
ik neem contact op met het Ge
meentelijk Woningbedrijf, j
Maar dat geldt evenzo voor- I
Meer dan bij haar mannelij
ke collega's speelt het sociale
contactmet de bewoners van
de 10 flatwoningen een belang
rijke rol in haar dagelijkse
werkzaamheden. Daarnaast
controleert zij de technische
apparatuur, zoals de lift, ver
lichting en het alarmsysteem.
Elke morgen van 8.30 tot 11.30
uur kunnen de bewoners bij
haar terecht met technische
klachten over de eigen woning
of de centrale voorzieningen.
Lia: ,JDe mensen: hebben in
middels wel begrepen, dat ik
ook een TL-balk kan verwisse
len, een slot kan smeren, een
spijker In de muur kan slaan
en meer van dit soort kleine
klusjes. Pas nog kwam er een
bewoonster naar me toe om
een complimentje te maken. Ik
had bij haar de wc-bril vastge
zet en die zat nog'steeds goed.
En dat terwijl een paar man
nen er al eens naar hadden ge
keken. Het is maar een kleinig-
héld, maar toch krijgen ze
hierdoor een positievekijk op
een 'vrouw als huismeester."
zeg-maar-menselijke proble
men; Je kent de mensen van
allerlei officiële instanties, de
artsen, de sociale dienst. Naar
hen speel ik het probleem
door. Maar je moet als huis
meester zelf ook de bereidheid
hebben, om regelmatig een
praatje te gaan maken, een
kopje koffie te gaan drinken.
Op die manier onderhoud je
niet alleen een goed contact. Je
zorgt er ook voor dat de men
sen weten dat je er bent en wat
ze aan je hebben."
Een van de dingen die Lia
Speksnijder altijd even doet
als ze bij de mensen langs
gaat, is het controleren van de
zogeheten alarmkaart. Op deze
kaart staan namen en adres
sen van familieleden of kennis
sen, die in geval van nood di
rect gewaarschuwd moeten
worden.
Lia: „Sinds januari 1984 zijn
de bewoners aangesloten op
een centraal alarmsysteem.
Dat werkt heel goed, maar het
is aan mij om te controleren of
het apparaat goed werkt en of
de alarmkaart nog steeds
klopt. Ook dat is een voorbeeld
van mijn 'dagelijkse werk
zaamheden. In grote lijnen doe
ik dus hetzelfde werk als mijn
mannelijke collega's maar
hier ligt; het toch ten aanzien
van bepaalde zaken net even
anders."
Voordat Lia Speksnijder met
haar werkzaamheden begon is
zij door het Woningbedrijf
Lia Spek
snijder:
huismeester
als steun en
toeverlaat.
(Foto: Ed
Eggermont)
goed voorgelicht over de tech
nische apparatuur. Ook over
de wijze waarop zij eigenhan
dig kleine mankementen snel
kan verhelpen.
„Wanneer de lift vastzit weet
ik hoe ik die moet tornen zoals
dat heet", vertelt Lia. „Ik
hreng hem dus weer naar een
verdieping en vervolgens bel ik
de monteur. En dat geldt ook
voor andere technische klach
ten. Ik hoef dus niet alles zelf
te kunnen/Regelmatig hebben
de andere huismeesters en ik
gezamenlijk overleg met het
Woningbedrijf. Ik heb nooit ge
merkt dat ze mij niet accep
teerden omdat ik een vrouw
ben. Ik ben voor hen gewoon
een collega, waarom ook niet?"
Naast het huismeesterschap
is Lia Speksnijder ook tijdens
de overige uren van de dag
aanwezig in dienstencentrum
De Vliet. Zij is al bijna vijf
Eef Collé zag bët op de avond van de negentiende maart al
aankomen. „Ik lig eruit. Ik baal bet niet," sprak hij tot partijge
noten terwijl hij onrustig door de drukbevolkte verkiezingszaal
'Irene beende. Zijn profetie kwam uit. De CPN-fractie in de
gemeenteraad van Schiedam werd gehalveerd tot één zetel. En
daarmee was er geen plaats meer voor Schiedams meest erva
ren politicus. Coilé acteerde afgelopen maandag voor de laat-
Bte maal als lid van de plaatselijk volksvertegenwoordiging.
Vanaf 1947 is hij, enkele korte tussenpozen daargelaten, lid van
die raad geweest. „Hij was altijd wars van enig uiterlijk ver
toon. Het liefst wil hij dat er aan zijn werk totaal geen aan
dacht wordt besteed," zei burgemeester R. Scheeres in een kor-
- te afscheidsspeech. Het Vrije Volk maakt een uitzondering.
Van onze verslaggever
RONDE GROOT
SCHIEDAM Eef Colleé
(63) heeft aan zijn bijna veer
tigjarige loopbaan als raadslid
voor de CPN in ieder geval één
commissariaat overgehouden.
Op voordracht van bewoners
en vakbonden werd hij be
noemd als onafhankelijk lid
van de raad van/bestuur van
verpleeghuis Driemaasstede.
Een instelling die hij als wet
houder .heeft helpen oprichten.
„Ik verdien er niets mee,"
neemt Collé alle speculaties;
over extra inkomsten de wind
uit de zeilen. „Ik moet daar
wel eens om lachen. Als je het
over commissariaten hebt,
denken de mensen direct aan
instanties als de RSV. Daar
lijkt dit natuurlijk niet op."
Afgelopen maandag nam de
Schiedamse gemeenteraad af
scheid van haar trouwste lid.
Collé kwam in 1947 voor het
eerst in de plaatselijke volks
vertegenwoordiging. In de
voetsporen van zijn vader
maakte hij deel uit van de op
dat moment vier ieaen tellen
de CPN-' fractie. „Het waren
toendertijd regenten. Alles wat
het college van burgemeester
en wethouders zei, was meteen
heilig. Ik waagde het als jong
broekie, ik was 23, om aanmer
kingen te maken. Dat werd
niet. in dank afgenomen. Je
moest de eerste drie jaar je
mond houdèn," aldus Collé.
Alleen al door zijn politieke
uithoudingsvermogen is Collé
inmiddels uitgegroeid tot het
gezicht van de CPN in Schie-
dam.^Bekend is zijn'koppig
heid'die bij tijd en wijle poli
tieke tegenstanders tot wan
hoop, brengt Hij stond echter
ook garant voor het enige beet
je leven 'dat zeker de laatste
vier jaar in de. Schiedamse
raad te. hóren was. Te pas en te
onpas deinsde hij niet terug
om sprekers te interrumperen.
De gedreven behartiger van de
„burgerbelangen. :v
k 1JLk ben geen politicus,", vindt
hij. Jk :ben een lid .van een poli
tieke partij dat toevallig noog
op een kieslijst'is gezet en zo-
doende' in de raad is terechtge
komen. Als ik het woord politi
cus hoor, denk ik direct aan
gladde- jongens. Of ze 't alle-
maalzijn weet ik niet. De CPN
isin :ieider, geval geen club
wajr je'lid van wordt om er
zelf beter van te worden. Daar
heb je andere cluÈs voor, de
WD bijvoorbeeld. Daar klim
men ze op tot burgemeester.
De PvdA en het CDA ook. Ze
zijn niet allemaal zo natuur
lijk.. En ik wil daar ook niet
mee zeggen dat een politieke
carrière niet integer kan zijn."
Collé past ervoor om zijn
raadslidmaatschap als "loop
baan" of "beroep" te typeren.
In zijn woning aan de Nolens-
laan zijn geen plakboeken met
politieke hoogtepunten opge
stapeld. Burgemeester R.
Scheeres roemde de commu
nist maandag bij zijn afscheid
nog om zijn eenvoud. Hij slaat
zich niet op de borst bij iedere
mijlpaal. Toch kan hij er, des
gevraagd, niét omheen een
kleine opsomming te geven
van veranderingen in de stad
die door zijn toedoen tot stand
zijn gekomen. Als voormalig
timmerman bemoeide hij zich
over het algemeen met bouw
zaken. Zo heeft Schiedam
Noord het wijkcentrum Blau
we Brug aan Collé te danken.
Het bureau huisvesting kon
een nieuw onderkomen betrek
ken, evenals de sociale dienst.
Collé kon zich profileren-
dankzij zijn wethoudersscbap.
In 1970 belandde-hij in één col
lege met PvdA en WD. Vooral
de samenwerking met die laat
ste partij mag heden ten dage
als opmerkelijk worden he-,
schouwd. „De VVD was toen
niet een VVD zoals we die nu
kennen. Dat is pas van de laat
ste periode. En onder druk van
wethouder Van Tilborg (begin
dit jaar vertrokken, red.). Die
is aan het privatiseren gesla
gen en dat druist tegen onze
principes in. Een samenwer
king met de VVD kan nu niet
meer, gezien de opstelling van
die partij."
Eef Collé is tot nu toe de eni
ge communist die ooit in het
Schiedamse college heeft geze
ten- Hij had zijn benoeming
destijds te danken aan de
CDA'er boer Poot. In de onder
handelingen met de PvdA
hield deze christen-democraat
vast aan de eis van twee wet
houders in het college. De so
cialisten gingen bier niet op in.
Met de CPN kwamen ze uitein
delijk wel tot overeenstem
ming. „Ik ben benoemd dankzij
de Poot-doctrine, zoals dat la
ter ls genoemd," zegt Collé. Op
Eef Collé
over college
en raad: „De
raad doet
wat het col
lege zegt
Het hoort
natuurlijk
andersom."
i£BH f
i- f' fi ïïi
v Ai
(Foto's: Ed
Eggermont)
„De CPN is
onduidelij
ker gewor
den.
een .indirecte manier profiteert
hij nog van zijn wethouders
schap dat acht jaar heeft ge
duurd. Hij ontvangt nog steeds
wachtgeld. Officieel zit hij in
de WAO.
Het wachtgeld wordt in ge
fluisterde laster wel eens van
stal gehaald door tegenstan
ders. Dat geldt ook voor het
huisje dat Collé bezit in het
Franse plaatsje Perrosguirec
in Bretagne. In debatten in dè
gemeenteraad is de „villa in
Zuid-Frankrijk" vooral uit de
WD-hoek nogal eens geksche
rend opgevoerd. Zeker als de
CPN'er weer eens ten strijde
trok ten faveure van de plaat
selijke minima.
„Ach, dat doet me allemaal
niks. Om te beginnen is het een
klein tweehonderd jaar oud
huis in het geboortedorp van
mijn vrouw. Als hetzelfde huis
in Oostvoorne had gestaan had
niemand er ooit iets van ge
zegd. Het is niet zo dat
CPN'ers anders zijn dan de an
deren. Ze mogen net zo goed
een vakantiehuisje hebben.
Daar is niets lacherigs aan,"
vindt Collé.
Toch is het vakantiehuisje
min of meer typerend voor het
door Collé zelf aangedragen
„veranderde gezicht" van zijn
partij. „We zijn naar mijn me
ning onduidelijker geworden
voor de kiezers. Of dat goed is
weet ik niet. De CPN heeft
geen eigen gezicht meer. Ik
denk dat dat ook de oorzaak is
van de verliezen die we hebben
geleden bij de verkiezingen. De
CPN is over bijvoorbeeld Oost-
Europa altijd duidelijk ge
weest. Nu is dat naar de ande
re kant overgeslagen. Alles
wat uit Oost-Europa- komt,;isi.
slecht. In die landen werken ze
wel naar het communisme toe.
Als je dat loslaat kom je meer
in de richting van een sociaal
democratische partij. Nu, die
hebben we al. Vroeger was het
voor een communist niet te
verteren om een auto of zelfs
maar een fiets te bezitten. Te
genwoordig is' die starheid er
niet meer."
Zeker in de huidige economi
sche terreinen wordt de CPN
nogal eens op de proef gesteld
wat betreft principes. In dé
discussies over dé erfpacht
was het Collé die zich voor
stander toonde om grond te
verkopen aan (seml) particu
liere instanties. Als Wilton
Feijenoord 3leehts kan blijven
draaien door marinevaartui-
gen te maken, moet dat maar.
Al moet de werf wel op zoek
naar alternatieven.
„Het hangt van de situaties
af. Belangen van burgers, In
dit geval werkgelegenheid,
kunnen prevaleren. Vroeger
was de partij dogmatischer.
Vooral door ontwikkelingen op
technisch gebied is dat veran
derd. Je probeert communist
te zijn maar je leeft ook weer
niet op een eilandje. Ik pro
beerde in de raad ook altijd be
grip op te brengen voor de me
ningen van anderen. Mijn uit
gangspunt blijft echter het
communisme."
Wat Collé betreft zijn de tij
den van „regenten", zij het in
bedekte vorm, weer enigszins
teruggekeerd met de coalitie
van VVD en PvdA van de afge
lopen vier jaar. „De raad heeft
de afgelopen jaren aan invloed
Ingeboet," vindt hij- „De frac
ties krijgen de zaken opge
drongen. De politiek wordt ge
maakt door een man of tien.
Het is in Schiedam niet zo dat
het college doet wat de raad
wil. Het is andersom. Het col
lege dicteert. Dat is een slech
te zaak. Er valt ook niets aan
te doen. Wat heeft de PvdA de
afgelopen jaren nu laten zien?
Niets toch. Ik denk dat de
meest fundamentele kritiek is
gegeven door de partijen
rechtsvoor in de raad, Klein
Links."
„En dan kan er wel eens een
PvdA-raadslid roepen dat zijn
fractie iets „wil" maar dan
denk Ik: Wat lui je nu eigenlijk.
Je staat tegen je eigen wethou
der te praten. Als de PvdA-
fractie écht iets wil, kunnen ze
hun wethouder wel onder druk
zetten. Mocht er kritiek ko
men, staat het college even te
blazen en ebt het weg. Neem
de WD'er Prins. Die onderte
kende een motie van ons over
elektriciteitstarieven maar
stemde na een tirade van de
wethouder ineens tegen!"
Het liefst zou Collè een eigen
plaatselijke televisie-omroep
beginnen om de ideeën van
zijn partij onder een groter
deel van de bevolking kenbaar
te maken. „Overwinningen" in
zake verhuiskostenvergoedin
gen en stunts met betrekking
tot woningbouwverenigingen
blijven wat hem betreft teveel
binnenskamers. „Ik twijfel er
aan of iedereen wel weet wat
wij voor hebben. Je hebt aan
de huidige publicaties lang
niet genoeg. Ik denk dat daar
ook een stukje verlies van de
afgelopen verkiezingen in
schuilt. Het was gewoon een
voorproefje op de landelijke
verkiezingen en de gezichten
van Nijpels en Lubbers waren
dagelijks op de televisie. Het is
dat de Schiedamse raad twee.
zetels minder krijgt, anders
had ik er nog Ingezeten. Wat
het aantal stemmers betreft,
valt het verliès voor ons nog
mee."i:
jaar In dienst bij de Stichting
Ouderenwerk Maassluis. In het
dienstencentrum heeft ze dan
ook twee kantoortjes: één,
waarin ze aanspreekbaar is
als huismeester en één, waarin
ze klaar zit als medewerkster
van de SOM.
„Bij de SOM werk ik hoofd
zakelijk als begeleidster van
de diverse activiteiten", aldus
Lia. ..Daarnaast heb ik veel
contacten met de vrijwilligers,
die de bejaarden op allerlei
manieren een handje helpen.
Voor de SOM wérk ik 20 uur
per week, ik heb niet het Idee
dat ik er met twee petten zit.
Dat komt voor een deel door
dat ik twee kantoortjes heb eii
ik op vaste tijden óf huismees
ter óf medewerkster van de
SOM ben. Het werk loopt na
tuurlijk wel eens-wat door el
kaar. Althans zo lijkt het voor
de bewoners. Zelf weet ik heel
goed waar ik steeds mee bezig
ben en welke werkzaamheden
bij het een of bij het ander ho
ren. De bewoners begrijpen
dat inmiddels.ook goed is mijn
indruk."
„„.Bij het Gemeentelijk Wo
ningbedrijf hebben ze er geen
spijt van dat ze een vrouwelij
ke huismeester hebben aange
trokken. Directeur Jan Baren-
dregt: „Ik heb het idee dat ze
het prima doet, ik hoor geen
klachten. Wij vonden het zeker
op deze post belangrijk dat er
iemand kwam die meer wilde
doen dan alleen technische ge
breken oplossen. Ik denk dat
we met mevrouw Speksnijder
een goede keus hebben ge
daan."
De huismeester zelf over
haar werk tenslotte: „Ik vind
het erg boeiend en gevarieerd
werk. Het is ook heel afwisse
lend. En Ik hoop natuurlijk dat
ik op deze manier iets kan be
tekenen voor de bewoners."
SCHIEDAM/VLAARDIN-
GEN/MAASSLUIS Wim
Kók is een van de prominente
PvdA'ers die op zes mei'Schie-
dam, Vlaardingen en Maas- S
sluis aandoen als onderdeel*
van him verkiezingscampagne. -
De nummer twee op de PvdA-V
kandidatenlijst voor de kamer
verkiezingen .wordt geëscor
teerd door alle Tweede Kamer- 0
leden en kandidaten uit Zuid
Holland. Onder hen bevinden
zich kamervoorzitter- V Dick
Dolman, Arie van der Hek,
Bram Stemerdink en Ien -Da-
les. Het volledige programma
van het bezoek is. nog niet be-
kend. V
C'v >05
MAASSLUIS Scholenge-
meenschap Koningin Juliana
in Maassluis doet mee aan het
zogenoemde "adopteer-proy;-
ject" dat in die gemeente loopL.
De school neemt de morele,,
adoptie van het verzetsmonu--/
ment in Maassluis voor haar'
rekening. Dat betekentdat'
leerlingen tijdens herdenkings-j
plechtigheden een krans leg;,
gen en dat op de school lessen'-
worden gegeven over de bete-V
kenis van het beeld. Burge
meester en wethouders van
Maassluis zijn aanwezig bij de-?
officiële "overdracht" die op 29 j
april in het stadhuis zal
plaatsvinden. Dit gebeurt rond.;
kwart voor één 's middags. j
i
SCHIEDAM Arie Pieter j
van Bezooijen heeft gisteren
een koninklijke onderscheiding f
ontvangen. De Schiedammer
kreeg gisteren uit handen van j
burgemeester R. Scheeres de j
ere-medaille in goud,1 verbón-
den aan de Orde van Oranje
Nassau opgespeld. Bezooijen
kreeg de onderscheiding in hét
bedrjf waar hij de afgelopen
veertig jaar werkzaam ls gé-
weest, de Vereenigde Glasfa-
brieken in Schiedam.
MAASSLUIS Maassluis
wordt volgende week schoon-,
gemaakt. Schoolkinderen, pad
vinders en een wijkvereniging
gaan dan papier prikken,' -ón-
der meer in de groenstrook
tussen de Merellaan en de
Nieuwe Waterweg. De actie is
een initiatief van de Koninklij
ke Maatschappij Tuinbouw en
Plantkunde. Medewerking
wordt verleend door de ge
meente en de Vrouwenraad.
De grote schoonmaak begint
op dinsdag 22 april, wanneer
leerlingen van de Neil Arm-
strongschool de omgeving van
de school onder' handen ne
men. Op woensdag komt 't
Hoofd aan de beurt. Hier gaat
de wijkvereniging het afval te
lijf. Op zaterdag 26 april slui
ten de" padvinders van de Ka-
rel Doorman, Olave en Paulua-,
groep de actie af met het:
schoonmaken"- van de groen
strook.
Bibliotheek, gemeentemu-'
seum en Vrouwenhuis dragen
ook een steentje bij. In de bi
bliotheek is een tentoonstelling
Ingericht over het milieu. Te
vens staat er een vat, waarin;
afval tot compost verwerkt
kan worden. Het gemeentemu-
seum richt een tentoonstelling
in die "Natuur, je buur" heet.
Tenslotte wordt in het Vrou
wenhuis op dinsdag 22 april
een avond gehouden over het'
milieu. Dick Brand, medewer
ker van de Vereniging Tegen
Milieubederf spreekt dan over
de problematiek van afvalver
werking. Aanvang 21 uur.
Een nieuw licht op Koos Vorrink in de meest volle
dige biografie die er tot dusverre van hem is ver
schenen. Naast de politiek leider, jeugdleider en
onderwijzer belicht C.H. Wiedijk vooral de mens
Vorrink. De auteur baseerde zijn studie op authen
tiek materiaal en komt daardoor met veel nieuwe
gegevens. Hij besteedt ruime aandacht aan de uit
eenlopende organisaties waarin Vorrink actief was
en brengt zo een boeiend rood verleden tot leven.
Het boek is zeer goed gedocumenteerd en rijk geïllustreerd. De auteur is
historicus. Hij is vooral gefascineerd door de fundamentele verandering
die'zich in de jaren dertig voltrok in de opvatting van de Nederlandse
socialisten. Dit boek geeft daarvan in 548 pagina's een boeiend en uiterst
leesbaar verslag. De vastgestelde verkoopprijs wordt f57,50. Verschij
ningsdatum 13 mei 1986. De lezers van deze krant krijgen nu de gelegen
heid het boek te bestellen tegen de speciale voorintekenprijs van f44,00.
Als u nu de onderstaande bon instuurt, wordt het boek voor u gereser
veerd. (U kunt natuurlijk ook meerdere exemplaren bestellen.) U krijgt na
het verschijnen bericht wanneer u het kunt komen afhalen.
.exern-
Ja, ik wil dit unieke boek 'Koos Vorrink' graag hebben. Ik bestel,
plaren voor de speciale intekenprijs van f44,00 per stuk.
Na verschijnen ontvang ik van u bericht wanneer ik het (de) boek(en) kan
komen afhalen. Ik betaal dan contant aan de receptie van mijn krant, Witte
de Withstraat 25, Rotterdam. -
Naam
Adres
Postcode/Woonplaats
Deze bon uitknippen en opsturen naar:
uitgever van
Het Vrije Volk en het Rotterdams Nieuwsblad
Afd. Promotie/ P.R.,
Antwoordnummer 1579,3000 VB Rotterdam
Een postzegel is niet nodig.
Actlenr. 22500.1
Geldig tot 13 mei 1986
ovcmIvmI
