Europa Kinderhulp met vakantie
'Eens stonden wij naast elkaar,
nu is het roven én stelen'
m
SCIENTOPIA OP PIER
m
'Waard' krijgt
'Rotterdams' water
VAKBONDSLID JACOB VERHOEV (92)
OntsEag directeur
Tuinstad Zuidwijk
Gif Schoonhoven
wordt afgegraven
wm
m
Zeven jaar
geëist tegen
Vlaardinger
m
m
Voorlichting over
gezondheidszorg
1
ROTTERDAM De gemeente Rotterdam wil
de komende vier jaar werk maken van de kinder
opvang. Op dit moment zijn we bezig met een nota
Kinderopvang, waarin voorstellen zullen worden
gedaan over uitbreiding van bestaande opvang en
het scheppen van nieuwe gesubsidieerde opvang
centra," vertelt Ineke van Hassel van de afdeling
Jeugdzaken van de gemeente Rotterdam. Volgens
haar is er in het programaccoord van het college
van burgemeester en wethouders voor kinderop
vang anderhalf miljoen gulden Uitgetrokken voor
de komende vier jaar.
Kinderen uit
Oost-Europa
en Afrika
kwamen per
bus aan, om
op kosten
van de Stich
ting Europa
Kinderhulp
hier vakan
tie te hou
den. (Foto
Ed Egger-
mont)
-#
Weer en wind
Als kleine
jongen zocht
Verhoev in
de ashopen
uit de bran
derijen naar
stukjes co-
kes. (Repro:
Ed Egger-
mont)
Jacob Ver
hoev (92) en
zijn echtge
note in zijn
huiskamer
in het Sint
Jacobs Gast
huis: „Wij
hebben het
nu goed,
maar daar
hebben we
recht op."
(Foto: Ed
Eggermont)
Voorlopers v
Geen baas
Voorrecht
Snoepjes
De maquette van de Müllerpier met gebouiven, en de aan de overzijde van de
Parkhaven liggende Euromast, is even vergeten. De Müllerpier dingt nu mee
naar het landelijk science center Scientopia. (Foto Archief HVV)
Rotterdam wil
uitbreiding
kinderopvang
Pio.atsen in Rotterdam waar
nog geen kinderdagverblijven
zijn of halve-dag-opvang be
staat zijn onder meer Hille-
gersberg/Schiebroek, IJssel-
monde, de Afrikaanderwijk en
enkele andere wijken in Rot
terdam-Zuid. De gemeente
gaat ook een "stimulerend be
leid" voeren naar bedrijven toe
om die te interesseren voor het
starten van bedrijfscrèches. ;c
i Hoe de invulling van dat be
leid er uit gaat zien is, volgens
Van Hassel, nog niet duidelijk.
In Rotterdam hebben het stad
huis en de gemeentelijke be
drijven in het Europointge-
boüw al een 'eigen - kinderop
vang. Ook bijna alle ziekenhui
zen in Rotterdam hebben een
eigen crèche. -.
i I Gerard Rovers van de afde
ling Economisché Zaken van
de gemeente Rotterdam heeft
om een idee te krijgen van de
belangstelling voor kinderop
vang in het bedrijfsleven tot
hu toe tien personeelschefs
van middelgrote en kleine be
drijven gevraagd of er bij per
soneelsleden een duidelijke be
hoefte is aan crèches. Zij ver
telden hem dat er geen grote
belangstelling voor is en als
reden geven zij daarvoor on
der meer op dat ze zeer jeugdi
ge werkneemsters in dienst
hadden en dat veel gebruik
wordt gemaakt van part-time
krachten, die meestal wat
ouder zijn. Gerard Rovers is
van plan nog veertig bedrijven
te informeren.
Bedrijven die een eigen op
vang op willen starten, kunnen
daarvoor in de loop van vol
gend jaar terecht bij de ge
meente. Maar nu al is er de
Stichting Kinderopvang Ne
derland (SKON), die desge
vraagd een kinderopvang op
zet voor een bedrijf tegen een
betaling van twaalfduizend
gulden per kind per jaar.
Volgens Alice Hoogenhout
van deze stichting kost het een
bedrijf in feite minder dan
twaalfduizend gulden. „Dè
ouders moeten ook een bijdra
ge levéren, en wel volgens
richtlijnen die het ministerie
van Welzijn, Volksgezondheid
en Cultuur daarvoor heeft op
gesteld. Zo moet een gezin met
een netto-maandsalaris van
1500 gulden per maand 45 gul
den betalen voor de opvang
van een kind. Een gezin dat
per maand 3600 gulden
'schoon* verdient moet per
kind 609 gulden vergoeden. De-
zeprijzen gelden zowel voor
gesubsidieerde als voor com
merciële kinderdagverblijven.
Op dit moment is de SKON
in gesprek met de PTT-tele-
communicatie en het PTT-
postdistrict in Rotterdam over
de opzet van kinderopvang
daar. Binnenkort schrijft de
stichting alle grote bedrijven
in Rotterdam aan met: de
vraag of ze geïnteresseerd zijn
in een eigen kinderopvang. De
SKON heeft al crèches op po
ten gezet in Groningen, Den
Haag en Amsterdam.
(Van een onzer
verslaggeefsters)
ROTTERDAM Met grote
ogen stapt hij voorzichtig uit
de bus. Net vertrouwd met alle
andere kinderen die mèt hem
het grote avontuur tegemoet
JDobr;;onze. medewerker
HAN VAN DEB HORST
1 Dezèeeuw;, heeft iets - heel
bijzonders. Vroeger bleven de
dingen min of méér hetzelfde,
na/verandert de maatschappij
in razend tempo. De mensen
moeten, zich steeds aanpassen
bij-* de nieuwste ontwikkelin
gen en als je niet rijk of mach
tig bent, dan wordt Je geleefd.
Dat heeft Jacob Verhoev, nu
92, vanaf zijn vroegste jeugd
dan den lijve ervaren. En dat
idee verbittert hem. Gelukkig
had hij zijn hele leven lang
één grote steun, de organisa
tie, de vakbond. In zijn bejaar
denflat op de benedenverdie
ping van het Sint Jacobs Gast
huis legt Jacob Verhoev uit,
hoe een gewoon mens in deze
razende eeuw met vrouw en
gezin overeind bleef. En hoe
die lui 'van boven' je blijven
bedreigen.
SCHIEDAM „Ik ben stu-
cadoor geworden net als mijn
vader. Hij woonde in de Gor
zen, in de Visserstraat en daar
ben ik 1895 geboren. Je had in
Schiedam toen driehonderd
branderijen en die stookten
met cokes. Wij werden als kin
deren 's-nachts om drie uur
door onze moeder wakker ge
maakt én dan gingen wij met
een soort zeepkistje de asho-
pen langs om bruikW-e stuk
jes kool te verzanicx-.-n. Dat
werd dan thuis opgeslagen en
wat we overhielden, dat ver
kocht mijn moeder voor zes
cent per emmer.
Dat geld legde ze dan opzij
eir daar werden onze zondagse
kleren" voor gekocht. Je kunt
dus wel zeggen, dat ik al tij-
dens mijn schooltijd gewerkt
heb. In die dagen was het zo,
dat je op je' twaalfde moest
gaan meehelpen om het brood
voor je gezin te verdienen. Ik
kon gaan werken bij een schil
dersbaas, Heckendorf en daar
had ik zeventig cent in de
week. Nou zat toen op de Grote
Markt bakker van der Meèr en
door tussenkomst van een
buurjongen kon ik daar komen
voor drie gulden in de week.
Die mensen waren heel goed
voor mij,1 bijna als een vader
en een moeder. Ik heb het daar
reuze naar mijn zin" gehad.
- Maar mijn vader was er eigen
lijk niet voor. Die wilde, dat ik
- net als mijn broer in het stuca-
doorsvak zou gaan.
Zo kwam ik ook in de bouwe-
rij terecht en daar ben ik ge
bleven. Je zat overal: in Rot-'
ter dam, in Amsterdam, in Den
Haag, Mijn eerste karwei was
in Gouda. Dan ging je, zoals ze
het: toen noemde 'ergens in de
kóst liggen'. Ik heb de tijd nog
meegemaakt, dat we 's-mor-
gens om half acht begonnen en
-dat we 's-avonds om negen uur
-ophielden. Het werk ging zo-
mgr en winter door. Daar
stdihd je dan in weer en wind
met een petroleumlampje om
je bij te lichten. En dan werk
ten we zaterdags door tot vier
uur.
Ik was natuurlijk nog geen
volslagen stucadoor en daar
om verdiende ik zo'n twaalf,
dertien gulden in de week.
Daar gingen die kost af en de
reiskosten.
Je had vaak geen werk. Ik
heb èeri keer dertien weken
zónder gelopen. Dan trok je de
eerste zes weken van de orga
nisatie en daarna moest je het
zelf maar uitzoeken.- Ieder,
ogenblik was het staken voor
een paar rotte centen. Er werd
altijd hard gevochten."
In 1910 werd Verhoev lid van
de Algemene Nederlandse Stu-
cadoorsbond die inmiddels is
opgegaan in de Bouw- en'Hoüt-
bond FNV. Hij is nog steeds
lid. „Er werd altijd hard ge
vochten en daarom zijn er zo
veel verbeteringen aange
bracht. De stucadoors waren
altijd één van de eersten die de
zaak aanpakten.
Wij waren haast het eerste
vak waar ze dé vrije zaterdag
kregen." Alleen de loodgieters
hadden dat eerder voor elkaar
dan ik. Wij zijn altijd de voor
lopers geweest. Je kunt je niet
indenken, wat het vroeger voor
een tijd was. Het was steeds
knokken geblazen.
En we waren standvastig.
We bezochten steeds de verga
deringen. Dat organisatieleven
was vroeger zo belangrijk. Te
genwoordig is het slecht, hoor.
Daar heb ik wel ondervinding
van gehad. Toen ik 75 jaar lid
was van de bond, is daar hele
maal geen aandacht aan ge
schonken. Er was wel een
feestavond van de bond met
dansen en doen voor de jeugd,
maar er werd hélemaal niet
over de organisatie gesproken.
Vroeger stonden de mensen
meer naast elkander. Ze had
den meer vertrouwen ;in el
kaar. Dat is nou weg.' De men
sen zijn tegenwoordig heel an
ders, onderling. Vandaag is ffèt
roven en stelen. Ze hebben nu
een heleboel tijd voor andere
dingen. Dat komt door de
werkloosheid en zo. Ja, je kunt
daar ook weinig aan doen.
Ik heb nooit in het bestuur
van de bond willen zitten.
Want dat is een hele zware op
gave. De man is nou honderd
jaar geworden, Drees, zo
iemand als hij, Troelstra, of
Vliegen.... Ik vind altijd; wat je
ook mag zijn, als je je ergens
voor geeft, moet je daar ook
naar leven. Dat is moeilijk om
dat te volbrengen. Je mag
geen fouten maken. Daaróm
heb ik nooit een bestuursfunc
tie willen hebben. Ik heb wel
altijd meegewerkt, als het in
belang van de organisatie was.
En ik heb groot respect voor
de mensen die het in een be
stuursfunctie wel volgehouden
hebben.
Bovendien'kan ik geen baas
zijn. Daar hébik niet het ka
rakter voor. Je moet dat kun
nen, baas te spelen. Mijn vader
is later voor zichzelf begonnen
en déarom heb ik later zijn
zaak nooit overgenomen."
J Wie geén- baas wil spelen,
wordt'zelf geregeerd. Dat zette
een stempel op Verhoevs Ie-,
ven. Het begon in 1914, toen
wegens de eerste Wereldoorlog
de Nederlandse regering voor
de veiligheid alle Hollandse
jongemannen mobiliseerde.
Drie jaar was Jacob Verhoev
zandhaas. „Van 15 december
1914 tot 13 april 1917. En we
hadden nog geen gulden soldij
per week. Dikwijls werd er een
sigaret doormidden gebroken
en daar stonden we dan met
zijn tweeën van te roken. Wie
heeft het recht om mij te dwin
gen een geweer in handen te
nemen, om een ander dood te
schieten die ik helemaal niet
ken? Daar ben ik niet voor op
de wereld gekomen. Ik heb
groot respect voor mensen die
dienst weigeren, groot respect.
Nu nóg. Ze willen over je. re
geren, ze verplichten je tot dit
en dat, en wie geeft ze daar het
recht toe. Van de nieuwe rege
ring verwacht ik ook niet veel.
Ik geloof wel, dat het een grote
steun voor ons is, dat Wim Kok
zich voor ons heeft ingezet.
Net zoals Dr. Drees en zoveel
anderen vroeger. Die man bij
voorbeeld die zo vroeg gestor
ven is...Hoe heet hij ook al
weer. Koos Vorrink! Zijn dood
is een heel groot gemis ge
weest.
Het is allemaal zo omvangrijk,
als je het wereldgebeuren mee
maakt. Ik heb dat achter de
nag. Voor mij hoeft dat niet
meer. De krant heb ik ook op
gezegd. Ik heb altijd van het
begin af'aan de Voorwaarts
gelezen en later Het Vrije
Volk. Maar ineens had ik er
geen zin meer in. Dat komt zo
ineens. Je weet niet, wat daar
de'reden van is. Ik heb altijd
graag een borreltje gedronken,
maar jaren terug zei ik ineens
tegen mijn vrouw: „Ik heb 'er
geen zin meer in," En daarna
geen druppel meer aange
raakt..:
Ik zit wél de hele dag te den
ken. Een tijd terug kwam de
secretaresse van het Sint Ja
cobs Gasthuis die is nou ook
alweer een hele tijd met pen
sioen langs om te vragen, of
ik niets in het huis wilde doen.
Ik zei: ik ben de hele dag bezig.
Ik denk. Als je denkt, dan ben
ik bezig. Gelukkig kan ik dat
op mijn leeftijd nog. Ik ben ge
zond. Ik kan nog goed horen.
Ik lees zonder bril. Dat is een
voorrecht. En op het ogenblik
hebben wij ouderen het goed.
We hebben geen zorgen, er is
genoeg geld. De kinderen, hoe
ven hun ouders niet meer bij te
staan, wat zo vaak met ruzie
gepaard ging. Met mij gaat
het goed.
Maar daar heb ik ook recht
op, want ik heb heel mijn leven
voor de maatschappij gewerkt.
Laten we dat niet vergeten."
gaan. Zodra hem duidelijk is
dat hij met die grote vreemde
meneer alleen verder moet,
barst hij in tranen uit. Hij heet
Nidal -Taha, is acht jaar en
komt uit Libanon.
Nidal is een van de honderd
kinderen die door de Stichting
Europa Kinderhulp voor een
vakantie naar Nederland zijn
gehaald. Vanuit Oost-Europa,
de Arabische landen en Afrika,
zijn zé met hun ouders ge
vlucht en leven nu in vluchte
lingenkampen. Bijna een jaar
wonen ze in Duitsland en Oos
tenrijk. Ze kunnen zich rede
lijk verstaanbaar maken in de
Duitse taal.
Dat is voor de meeste gast
gezinnen waar de kinderen
worden ondergebracht een he
le zorg minder. De kinderen
zullen hier drie weken verblij
ven, v ondergebracht in ver
schillende provincies.
De Stichting Europa Kinder-.
!.ulp bestaat dit jaar 25 jaar.
In 1985 js de stichting heel
voorzichtig gestart met de or
ganisatie van vakantiereizen
voor kinderen van buiten
Europa. "Voorzichtig aan",
zegt voozitter A. Westerveld,
ARNHEM Tegen een
44-jarige man uit Vlaardingen
is zeven jaar gevangenisstraf
geëist voor de rechtbank in
Arnhem. De man wordt ervan
verdacht dat hij in oktober
1985 in Almelo de 34-jarige
Henk Bekhuis uit Enter door
een pistoolschot om het leven
heeft gebracht.
De procureur-generaal bij
het Arnhemse Gerechtshof,
mr. C. Bleichrodt, wees er on
der meer op dat de Vlaardin
ger, J. K., enkele jaren geleden
al eens is veroordeeld voor
schuld aan de dood van
iemand. Dat gebeurde in Rot
terdam, waar zijn slachtoffer
een zware mishandeling niet
overleefde. K. kreeg daarvoor
drie jaar. Het gerechtshof
wijst op 21 augustus arrest. De
zaak in Arnhem speelt in ho
ger beroep omdat de recht
bank in Almelo eerder dood
slag vonniste, maar de officier
van justitie acht moord bewe
zen.
ROTTERDAM Er komt in
Rotterdam een speciale cursus
voor Turkse en Marokkaanse
vrouwen die voorlichting moe
ten gaan geven over gezond
heid en gezondheidszorg. Die
voorlichting moet in de eigen
taal worden gegeven aan groe
pen Turkse en Marokkaanse
vrouwen in de Maasstad.
De cursus is een initiatief
van het Samenwerkingsver
band Gezondheidsvoorlichting
en -opvoeding in Rotterdam.
De cursus zelf is afgeleid van
een landelijk leerplan dat is
ontwikkeld in samenwerking
met het Bureau Voorlichting
Gezondheidszorg Buitenlan
ders. In Rotterdam is het vor
mingscentrum 't Kruispunt het
uitvoerend orgaan, samen met
het Beroepskwalificerende
Edueatieprojeet.
Meer inlichtingen over de
speciale cursus kunnen wor
den ingewonnen bij het Samen
werkingsverband Gezond
heidsvoorlichting, telefoon
(010 - 4339483 en vormingscen
trum 't Kruispunt, telefoon
(010) - 4780655.
"omdat deze kinderen een to
taal andere achtergrond en
cultuur hebben dan bijvoor
beeld de Algerijnse kinderen
die al jaren in Frankrijk wo
nen of de kinderen uit Ierland.
Dé kinderen die deze weken
hier te gast zijn, komen onder
meer uit het. grootste vluchte
lingenkamp van Europa, in de
buurt van Wenen en uit diver
se, opvangcentra in Berlijn én
Keulen. De kinderen hebben
zelden of nooit iets extra's.
"Het doet je wat, zegt Bertus
Westerveld", als je ziet dat een
jongetje uit Iran zijn snoepjes
broederlijk deelt met zijn
vriendje uit Irak. Veel van de
ouders zijn gemarteld of ver
volgd, hetgeen een enorme
druk op het gezin legt".
Volgens de leiding van het
psycho-sociaal centrum in
Keulen zijn er ook kinderen ge
marteld. De gastgezinnen die
een dergelijk kind in huis krij
gen, zijn hierover ingelicht
omdat deze kinderen nauwe
lijks iets durven zeggen.
De Stichting Europa Kinder
hulp doet meer dan enkel kin
deren naar Nederland halen.
Gisteren keerde een trein met
1100 kinderen terug naar Ber
lijn. Voor ruim 20.000 gulden
aan speelgoed en kinderkle
ding is meegegaan.
De stichting weet dat er nog
veel nodig Is in de vluchtelin
genkampen. Er wordt nu actie
gevoerd om in elk kamp een
speel-o-theek op te richten.
Hiervoor is zeer veel geld no
dig. Een groot Nederlands kle
dingbedrijf heeft hiervoor al
10.000 gulden overgemaakt op
het speciaal daarvoor ingestel
de gironummer 9662, ten name
van de Stichting Europa Kin
derhulp, onder vermelding van
"Actie Berlijn".
'S-GRAVENDEEL De op
handen zijnde reorganisatie
van de drinkwatervoorziening
in Zuid-Holland zal de Stichting
Bronwaterleiding Hoeksche
Waard geen banen gaan kos
ten. De stichting gaat vanaf 1
januari 1987 nauw samenwer
ken met de DWL Rotterdam en
wordt met nog 5 andere water
leidingbedrijven aangesloten
op de produktiebedrijven Be
renplaat en Kralingen. Provin
ciale Staten wil op deze manier
het aantal drinkwaterbedrijven
in Zuid-Holland drastisch ver
minderen.'
Op dit moment is het 'Hoek
sche' grondwaterbedrijf reeds
via een 200 meter lange zinker
door het Spui met de Beren
plaat op Voorne-putten ver
bonden. Volgens H. van Huffe-
len, hoofd technische diensten,
is deze leiding in 1974 aange
legd om in geval van calamitei
ten hulp te kunnen bieden.
„Die zinker kan in de toekomst
goed worden gebruikt", zegt
hij. „Er moet op de Hoeksche
Waard nog wel een verlengde
landleiding van circa 2 kilome
ter worden aangesloten. Uit
eindelijk zal men de druk in de
leiding opvoeren zodat ook de
verste uithoeken van ons ver
zorgingsgebied kunnen worden
bereikt."
Ofschoon Van Huffelen steeds
benadrukt dat ai deze plannen
nog moeten worden „uitgekris
talliseerd" schat hij dat met de
aanjeg van het totale landlei-
ding-gedeelte een bedrag van
rond de drie miljoen gulden is
gemoeid. Zoveel kost ook de
bouw van een onthardingsin-
stallatie, die bij de Stichting
Bronwaterleiding Hoeksche
Waard op het verlanglijstje
stond. „Als die hele reorgani
satie niet was doorgegaan",
zegt Van Huffelen, „dan had
ons bedrijf een dergelijke in
stallatie neergezet. Nu de fusie
echter definitief is moet zo'n
investering natuurlijk ais nutte
loos worden gezien". 'ff
De bedrijven die vanaf volgend
jaar bij de DWL Rotterdam zijn
ingedeeld worden allemaal af
hankelijk van oppervlaktewa
ter. 'Zuid-Holland-Zuid' gaat
bestaan uit de'Waterleidingbe
drijven in 's-Gravendeel, Dor
drecht, Vlaardingen, Maassluis,
Delft en vermoedelijk het ;,jS-
Westiand. De meeste van hen
zullen weinig van de fusie mek
ken omdat ze nu al Rotter-
dams drinkwater distribueren.
Naast Zuid-Holland-Zuid wordt
de provincie verdeeld in Zuid-
Holland-West met het duinwa
terleidingbedrijf in Den Haag
als middelpunt, en Zuid-Hol- J
land-Oost (grondwater) met als;
centrum Gouda.
De Stichting Bronwaterleiding^j
Hoeksche Waard zal als pro-
duktie- én distributiebedrijf
verreweg het meeste last vari
de reorganisatie hebben. „Jé-/
moet het zien ais een gemeen
telijke herindeling", besluit Van
Huffelen. „Daar staan de
meeste kleine gemeentes ook
niet bepaald om fe springen.
Wij hebben hier een goed lo
pende tent en prima relaties
met de gebruikers. De dreiging
van een fusie hing ons echter j
al jaren boven het hoofd. We
hebben tot op het laatste mo
ment nog aangedrongen op
een kleinschaliger samenwer
kingsverband. Het heeft helaas
niet mogen baten".
Van een onzer verslaggeefsters
ROTTERDAM Het bestuur
van de Stichting voor Volks
huisvesting Tuinstad Zuidwijk
in Rotterdam stapt naar de
kantonrechter om directeur P,
C. Floor te ontstaan. De reden
voor het beëindigen van de ar
beidsovereenkomst met de di
recteur, die sinds 14 juli ziek
thuis zit, Is volgens voorzitter
C. B. Verhoeff van de woning
bouw 'rporatie een ernstig
vers... i van mening over het
gevofc. 'e en te voeren beleid
bij het l .'drijf.
Het bestuur is tot die slotsom
gekomen mede naar aanlei
ding van een rapport van de
accountant, waaruit bleek dat
Floor plannen had om het
woongebouw De Peperclip in
de wijk Feijenoord aan te ko
pen. De directeur was daar
over buiten het bestuur om in
onderhandeling met de huidige
eigenaar, het Gemeentelijk
Woningbedrijf Rotterdam.
Een andere reden voor het nu
dreigende ontslag van Floor is
een forse overschrijfing van het
budget als gevolg van het in-
schakelen van de Zweedse ar
chitect Peter Broberg (een
vriend van Floor) voor mogelij
ke renovatie van de Horsten-
buurt in Zuidwijk. -
Het bestuur van Tuinstad;
Zuidwijk heeft gistermiddag in
een persverklaring meege-
deeld dat het uit is op een zo H
spoedig mogelijke ontbinding
van de arbeidsovereenkomst
met Floor en dat binnenkort
besloten zal worden de vacatu
re bij de corporatie te vervul
len....- 'J-:--"
SCHOONHOVEN Het sterk
verontreinigde tarrein van de
voormalige gasfabriek in
Schoonhoven zal worden ont
graven. Ook onder de aan het
gebied grenzende hulzen zal
de vervuilde grond worden
weggehaald. Het college van
Gedeputeerde Staten van
Zuid-Holland heeft deze week
voor ontgraving van het terrein
gekozen.
Op de meest verontreinigde
plaatsen zal de grond tot een
diepte van vierenhalve meter
worden weggegraven. Op de
overige plaatsen zal alleen de
anderhalve meter dikke boveri7!
laag worden verwijderd. De.sa>
nering van het oude gasfaT„_l^
briekterrein kost ruim tien mil-.j
joen gulden. Bewoners vari èn-„
kele huizen zuilen bij de uitvoe
ring van de sanering tijdelijk
elders ondergebracht worden,
Tijdens een informatie-avorid
op maandag 11 augustus aan7;.
staande zal het saneringsplan L-
door de provinciale project
groep worden toegelicht. De
bijeenkomst, die om acht uur
begint, wordt gehouden in de
Willem de Zwijgerschool aan
de Willem de Zwijgerlaan. i
