Onduidelijkheid
ernstig
gewende lifter
Vrouwencafé Dot
wordt 'commercieel'
Tweedehands boeken: verkopers
sim#®
Vrouwen voor Vrede
betogen tegen bom
Taxi wéér over
op de mobilofoon
Radio Rijnmond
sneller met files
Gokclub beroofd
Overval tankstation
ft
(Van een onzer
verslaggeefsters)
SCHIEDAM Het
koffiehuis Serhat dat
zondag in Schiedam
door een
bóm werd getroffen,
wérd pas twee weken
geleden geopend. Eige
naar Keskinyer betrok,
ondanks de hoogte van
dé-'huurprijzen in de
„dure" winkelstraat die
de Parkweg in Schie
dam is, eind juli een
leeg winkelpand. Het
café werd direct druk
bezocht door vooral
mensen van Turkse af
komst. Ze legden er een
kaartje of praatten er
alleen maar wat.
Onveilig
Walgelijk
Open sfeer
Rust
sJm;
't Is een best oude-boekejaar op de markt bij de Laurenskerk in het centrum
van Rotterdam. (Foto Gerard van Bree).
Meesterwerkj e
Modelzinnen
Vergeten
Macht
v.
r>.- V. i. »--
HET VRIJE VOLK
Koffiehuis was nog splinternieuw
Eigenaar Keskinyer had
voor gisteren nooit van de
„Turkenrellen", in 1976 in
Schiedam, gehoord. Enkele an
dere Turkse Schiedammers
geloven dat juist dat „jubi
leum" van precies tien jaar
aanleiding was tot de bomaan
slag.
Het kersverse raadslid voor
de.;PvdA in Schiedam, Mahir
Engir, zegt „teleurgesteld en
geschrokken" te zijn over de
aanslag. „Veel Turkse mensen
voelen zich nu onveilig. Daar
moet iets aan gedaan worden.
In de Turkse gemeenschap
heerst hu het idee dat iederéén
het slachtoffer kan worden.
„Ik beschouw deze wandaad
overigens als een incident, een
uitschieter. Toch ga ik in de
gemeenteraad vragen wat po
litie en justitie nu verder gaan
doen. Gaan ze uitzoeken wie er
achter zitten en wat precies de
achtergronden en motieven
zijn van de daders? Dat is nu
het belangrijkste", zegt Engir.
De Turkse
eigenaar
Yasin Keski
nyer (rechts)
en kennis Ha-
run Saki voor
de zwaar ge
havende kof
fieshop Ser
hat aan de
Schiedamse
Parkweg.
Het laatste jaar was het het
Schiedams Jongeren Front dat
tot drie keer toe voor opschud
ding zorgde. Eind vorig jaar
schoof het racistische clubje
stencils met racistische teks
ten in de brievenbussen van
bewoners in Schiedam-Zuid en
in de wijk Groenoord.
Het rechtse Front bestookte
het Anti Discriminatie-Anti
Fascisme Comité Schiedam
(ADAF) met dreigbrieven en
telefoontjes. Burgemeester
drs. R. Scheeres hield zich
sindsdien persoonlijk bezig
met de bestrijding van de
rechtse groepering, waartot nu
toe verder niets over bekend
was. De politie tastte in het
duister over de identiteit van
de figuren die achter het Front
konden zitten. Na een telefoni
sche boodschap aan de Schie
damse redactie van HW
waarin het Front de verant
woordelijkheid opeiste voor de
brand in het migrantencen
trum 't Parkweg, leefde het po-
litie-onderzoek maart dit jaar
weer op.
De Schiedamse politie werd
volkomen verrast door de
bomaanslag. De aanhouding
van de twee Schiedammers ge
schiedde nadat er in en om het
koffiehuis sporen waren ge
vonden. Die sporen leidden
naar de twee jonge mannen,
die bij de politie niet 'bekend'
zijn,'maar ook geen volslagen
vreemden' worden genoemd.
Bij de huiszoeking vond de
politie foldermateriaal van het
Schiedams Jongeren Front. In
verband met het onderzoek en
eventuele aanhouding van nog
meer leden van de rechtse jon-
gerengroepering, wilde de poli
tie de initialen van de aange
houden Schiedammers niet ge
ven.
Burgemeester drs. R. Schee
res, net terug van vakantie,
reageerde: "Een walgelijke
daad, maar je moet er niet
veel woorden aan vuil maken.
Een relatie met de gebeurte
nissen van tien jaar geleden
zie ik niet. Wel met het feit dat
die rellen onlangs weer in de
publiciteit kwamen. Daarmee
speel je die racistische rad
draaiers in de kaart". De bur
gemeester probeerde zondag
vergeefs contact op te nemen
met Turkse Werknemersver
enigingen en andere Turkse
clubs. Scheeres: "Wij onder
houden met hen goede contac
ten".
"De aanhouding van de twee
Schiedammers zal misschien
het Schiedamse front oprollen.
Daar is echter nog niet mee
gezegd dat je hiermee alle
mensen die racistische sympa
thieën hebben aanpakt. Helaas
lopen er meer mensen rond
met deze verschrikkelijke ge
dachten".
- ifi'S i ta'aeèimew-v
-a-.-/ ccnemsnac* eb woG
C5S{.
(Van een ónzer 'verslaggevers)
ROTTERDAM Met een
hevig bloedende rechterbil,
strompelde 's morgens om half
vier een man de hal van het
Rotterdamse Havenziekenhuis
binnen. In de armeSSmn een
verpleegster zakte hij in el
kaar. Z'n zitvlak was bezaaid
met ruim honderd inslagen
van een hagelpatroon.
„De patroon is van dichtbij
afgevuurd," zegt een woord
voerder van de Rotterdamse
politie. Omdat de man telkens
in coma raakt door ernstige
shock, is verhoor tot nu toe
nauwelijks mogelijk geweest.
Wel is intussen duidelijk dat
de man de 21-jarige Joegoslaaf
Prparim Coroli is en dat hij al
liftend een vakantiereis door
Europa maakt. Woensdag arri
veerde het slachtoffer in Am
sterdam en kreeg daar van
drie mannen in een zwarte
BMW een lift in de richting
van Rotterdam.
Twee van de drie mannen
probeerden 'onderweg de zak
ken van de Joegoslaaf te lich
ten. Op een parkeerterrein zag
de Joegoslaaf kans zijn bela
gers te ontvluchten,.meVach-
terlating van zijn donkerblau
we rugzak. Op de vlucht werd
hij neergeschoten, waarna hij
buiten bewustzijn raakte.
„Hij kwam even bij zijn posi
tieven toen twee mannen hem
verbonden. Het waren niet zijn
belagers en bovendien hebben
deze twee de gewonde man
naar Rotterdam vervoerd.
Verder tasten we nog in het
duister," aldus de politie
woordvoerder.
In de rugzak zat kleding,
schoeisel en het paspoort van
de lifter. De politie zoekt naar
de BMW, de drie inzittenden
en de twee mannen die de Joe
goslaaf verzorgden en bij het
Havenziekenhuis afleverden.
Getuigen kunnen zich melden
bij de Rotterdamse recherche
via telefoon 010-4243125.
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM „We zijn er
in de loop van de afgelopen
drie jaar achter gekomen dat
een café gewoon een bedrijf is.
Het moet financieel gezond
kunnen draaien." Het Rotter
damse vrouwencafé Dot, dat in
de vorm van een vereniging op
1 mei 1983 zijn deuren opende,
wordt per 1 oktober een ge
woon commercieel bedrijf,
waaruit één of meer vrouwen
hun brood moeten halen. Het
blijft een vrouwencafé. .An
ders is al ons werk voor niets
geweest," zeggen Joke en Bets,
twee van de oprichtsters.
Ze vertellen dat Dot het in
het begin vooral moest hebben
van een grote portie idealisme
en doorzettingsvermogen van
de - betrokken vrouwen. „We
dachten: er is niets aan horeca
voor vrouwen in deze stad, dat
moet er maar eens komen."
Dat het opzetten van een ca
fé meer vereist dan een aantal
ideeën en goede wil, bleek uit
het gevecht dat geleverd
moest worden met de gemeen
te en andere instanties. Boven-
dien had'geen van de opricht
sters-echt kaas gegeten van
het horecavak.
„In de tijd vaii de oprichting
^eerste, binnen; de' vrouwenbe
weging, .een heel democrati
sche, open sfeer. Alles moest
"samen',, gebeuren, alles moest
samen - besproken worden,"
vertelt Joke, die al na enige
"tijd, ontdekte; dat zij er niet
^vvoor is geschapen om bier te
l* tappen. ;_„Zo -- langzamerhand
PVl).!. groeide er een andere taakver-
deling, de. sfeer van .„alles sa-
r,/. V t a-
èï'S-'-L -r'h-
r.VtXi
men" veranderde. De één ging
zich meer richten op manage
ment, de ander op bijvoorbeeld
publiciteit."
Sinds enige tijd wordt Dot al
grotendeels draaiende gehou
den door twee vrouwen in loon
dienst. Ook dat hangt volgens
Joke samen met de verander
de ideeën binnen de vrouwen
beweging. „Het wordt steeds
meer geaccepteerd dat vrou
wen zich voor hun deskundig
heid laten betalen. Daarom be
sliste de ledenvergadering eni
ge tijd geleden dat het goed is
als vrouwen aan Dot gaan ver
dienen."
De nieuwe eigenares (sen)
van Dot zullen voor de overna
me een flink bedrag op tafel
moeten leggen. Daarvan moe
ten de mensen betaald worden
die geld hebben geleend aan de
oprichtsters van het vrouwen
café. Wat er met de rest van
het geld gaat gebeuren is nog
niet bekend. Er zijn plannen
om daarvan een fonds in het
leven te roepen, dat geld gaat
lenen aan vrouwen die een
eigen bedrijf op willen zetten.
Overigens zal Dot in oktober
ook gaan verhuizen; het pand
waarin het café aan de Wes
tersingel nu nog is geves
tigd wordt binnenkort ge
sloopt.
Dat Dot in de afgelopen drie
jaar zijn bestaansrecht heeft
bewezen, staat vast voor Joke.
„De behoefte aan zo'n café in
Rotterdam blijft bestaan. Het
heeft een voorbeeldfunctie
voor andere café's: zorg eerst
maar eens dat het hij jüllie
wat vr ouwvriendeli j ker
wordt." Bets: „Dot zou eigen
lijk overbodig moeten worden,
maar zover is het helaas nog
niet."
tSSÉSKl"
Van onze verslaggever AD
HOOGERWERF
ROTTERDAM Tweede
hands boeken. Wat voor de
één,een pakketje gebundeld
.(oud papier is, betekent voor
de „ander een onmisbaar mu-
seumstuk.^Slenteraars van de)
laatste'categorie vullen uren,'
zo niet hele middagen tussen
de verzamelpunten van het
drukwerk: de boekhandel, de
bibliotheek, de boekenmarkt.
Kopers en verkopers hebben
één ding gemeen; beide par
tijen kunnen niet buiten de
boeken, ze léven er gewoon
van. "Ik móét die werkjes ge
woon kopen," vertrouwt een
oude man me toe," want ik
ben altijd benauwd dat ik
niets te lezen zou hebben.
Dan zou ik me geen raad we
ten."
Hij drentelt wat langs de
kraampjes van de korte
markt bij de Sint Laurens-
kerk, in een zijstraatje van
de Rotterdamse Hoogstraat.
Voor de uitstalling van Jan
Wander houdt hij halt. Z'n
oog valt op een Dik Trom.
Een eerste druk, dus een ver
zamelobject. Jammer voor
de klant weet Wander dit
ook, en voor vijftig gulden
wisselt het boek van eige
naar.
"Zelf lees ik niet," zegt
Wander, "maar door goed te
luisteren naar wat de klanten
voor schrijvers en jaartallen
vertellen, heb ik in de loop
der jaren redelijk in de gaten
wat je kan vragen."
Van één verkoop heeft hij
nog spijt. Wander herinnert
zich dat perkamenten briefje
getekend door Willem van
Oranje. "Dat bleek een origi
nele verkoopacte van de
prins. Nooit moeten verko
pen." De acte bevond zich
tussen een grote partij boe
ken die hij eens op de kop
had getikt. Zo komen hande
laars aan hun waar, kopen
van grote hoeveelheden boe
ken. Neuzen op veilingen is
een andere mogelijkheid,
maar dat vergt veel tijd;
eerst de kijkdagen, vervol
gens de dagen waarop gebo
den kan worden. Of ruilen.
Twee oude boeken tegen één
zoveelstehands.
Ondanks de plaats in het
hart van het winkelcentrum
heerst er op het marktje bij
na iets van een sfeer dat je
'rust' kan noemen. Tot het
drukste slag mensen behoren
de klanten zeker niet.
Een snuffelaar pakt liefde
vol een boek op. Zodra hij be
gint te bladeren vergeet hij
z'n omgeving en gaat hij op
in de bladzijden. Hij is in een
andere wereld. Na de kaft be
studeerd te hebben, zeggen
de eerste pagina's hem al
veel. Het jaartal en schrij
versnaam bepalen veel van
de waarde; dan bekijkt hij de
staat waarin het werkje ver
der verkeert. Toch maar niet,
schijnt hij te denken en legt
de pocket-op-leeftijd terug. -
Wander pakt een stapel oude
gelijkwaardige werkjes en
kwakt die oneerbiedig vóór
de boekliefhebber neer, die
toch besluit om een van de
stoffige deeltjes een plek op
zijn boekenplank te gunnen.
Twee gulden voor een
boekje over judo is een te
hoog bedrag, meent een jo
chie. „Ja", grapt Wander,
„als je dat niet kimt opbren
gen leer je die sport nooit."
Behalve boeken liggen er
ook platen en postzegels in de
kramen. Wanders compag
non verkoopt postzegelmap
jes. De miniprentjes heeft hij
stuk voor stuk gesorteerd, op
karton gelegd en in plastic
verpakt. Het is een beginnend
handeltje dat de man opzet
"voordat ik bij Giessen de
Noord op straat wordt ge
keild en niets om handen
heb". Het is volgens hem een
hard gelag om met losse gul
dens uit de boekverkoop een
inkomen bij elkaar te garen.
Is het voor Wander zaak
naast de boeken nog andere
inkomsten te hebben, Frans
Rouw, twee kramen verder
op, heeft een normaal be
staan met z'n boekverkoop
opgebouwd. Zijn uitstalling
biedt meer zeldzame boeken,
met navenant hogere prijzen.
Zijn boekenstal is dan ook
meer een antiquariaat, ver
telt hij.
Een klant, handen op de
rug, laat z'n ogen over de
boekruggen gaan. Hij buigt
zich en lijkt even het denk
beeldige stof weg te willen
blazen. Een Latijnse titel
spreekt hem aan en voorzich
tig, alsof hij een levend we
zen beetpakt, neemt hij het
hoek en betast het, nee streelt
met zijn hand over de kaft.
De inhoud kent hij al. Het
werkje is van een Romeins
redenaar en de klant raadt
het Rouw aan. De klant, één
uit de vaste klantenkring,
zegt iets langs z'n neus weg.
En hoewel Rouw geen krimp
geeft, trekt hij wel wit weg.
„Tussen de rij goedkope
vodjes van een piek stond vo
rige week een meesterwerkje
uit de vorige eeuw," zegt hij
zonder Rouw aan te kijken,
en driftig speurend naar an
dere fouten van de boekhan
delaar.
Een jongen toont een doos
achterop z'n fieis. Of Rouw
ook belangstelling heeft voor
de inhoud. Dat wel, maar
geen echte interesse want
Frans Rouw wijst de knul
door naar de andere boeken
markt, de 'rommelmarkt'
zegt hij er nadrukkelijk bij.
Even waan ik me op het
Forum, het centrale plein in
het oude Rome, waar ook ge
handeld en gedebatteerd
werd. Bij een van de stalle
tjes zit een oude kunstenaar
schrijver te discussieren
over de taai „Dr. Aimé van
Santen-Molitor was ooit een
bekendheid, maar," zegt hij,
„ik heb er zelf een punt ach
ter gezet." Zorgvuldig zijn
woorden kiezend vertelt Mo-
litor hoe hij tussen de boeken
slaapt. „Ik lees niet alleen, ik
analyseer meteen de zins
constructies."
De op z'n gemak keuvelen
de kunstenaar laat me weten
al jaren aan een boek te wer
ken, waarin hij het geheim
behandeld van de modelzin
nen, die de Griekse wijsgeren
gebruikten. Na jarenlange
studies heeft hij eindelijk be
grepen waarom bepaalde
taailogica zo is ingeburgerd
in Europa.
Het liefst leest hij anders
talige boeken, „eenvoudig
omdat die veel goedkoper
zijn, heb je dat wel eens op
gemerkt?" vraagt hij. Wan
neer ik aan kom lopen is hij
net in een discussie verwik
keld over de inhoud van een
boek. „Het begint met te ver
tellen waar het niet over
gaat," zegt hij en met het
boekje zwaaiend: „Vreemd
toch?"
Het vasthouden van dog
ma's (ook in de spelling)
houdt de vooruitgang tegen,
leert hij me. Ik hoef alleen
maar naar de Middeleeuwen
te kijken. En al filosoferend
roert hij talloze onderwerpen
aan.
Molitor verslindt boeken
over alie onderwerpen, be
halve spionage-verhalen, dat
vind ik de grootste verlakke
rij. Alsof alle Russen slechte
beesten zijn en Amerikanen
James Bondachtige helden.
Dom, heel dom." volgens
Wander Is het een best oude
boekenjaar. Althans dat
blijkt uit zijn verkoop tot nu
toe. „Normaal is augustus
door de vakanties een slechte
maand, maar het mooie weer
maakt veel goed."
Net als zijn collega's staat
hij drie dagen per week op de
markt. Juist het contact met
de veelal gemoedelijke boek
liefhebbers maakt het werk
aantrekkelijk- Toch heeft ook
de verkoop In de open lucht
z'n keerzijde. „Nu staan we
hier lekker in het zonnetje te
praten," zegt Wander, „maar
je moet van de winter nog
eens een middagje mee
draaien. „Of is dan De Slegte
aan de beurt?"
*S
MAANDAG 11 AUGUSTUS 1986
f
In het zwart gekleed en zwijgend wijzen de Vrour
■wen voor de Vrede op de rampzalige 'gevolgen van J
kernbommen en kernenergie. (Foto Gerard van f
Bree).
ROTTERDAM Een groep
van vijftig in het zwart geklede
vrouwen heeft afgelopen zater
dag met een rouwmars in Rot
terdam de atoombombarde
menten herdacht die 41 jaar
geleden op Hiroshima en Na
gasaki werden uitgevoerd.
Tijdens de herdenkingstocht
van de Vrouwen voor Vrede
beweging door het centrum
van Rotterdam werden scha
duwen op de grond geverfd,
als symbool van de ingebrande
lichamen van Japanse burgers.
Het neergekalkte woord
„Tsjernobyi" gaf de relatie aan
van kernenergie met kernwa
pens.
,De afvalstoffen van kerncen
trales zijn namelijk onmisbaar
voor het fabriceren van atoom
wapens," legt Hermien van
Rotterdam uit. De woordvoer
ster van de Zuid-Hollandse af
deling van Vrouwen voor Vrede
wil de mensen blijven wijzen
op de rampzalige gevolgen van
een atoomexplosie.
„Dat er in één klap tienduizen
den mensen van de aardbo
dem werden weggevaagd lees
je a! in de geschiedenisboek
jes," zegt ze wanneer de groep
in de Hoogstraat het winkelend
publiek benadert. „Maar wist
je dat Japan nu nóg 400.000
slachtoffers heeft die lijden aan
stralingsziektes en dat zeifs
hun kinderen aan kanker over
lijden?"
Op een stencil dat voorbijgan-
•„;gers in de handen gedrukt krij-
-s gen.staan beknopt de gevaren
3o van:zowel kernwapens als
-energie vermeld. „Neem
Tsjernobil," leest Hermien van
Rotterdam, „zo veilig blijkt
vreedzaam gebruik van centra
les dus niet te zijn en nü wordt
de totale omvang van de ramp
pas duidelijk. De grond zal
tientallen jaren niet gebruikt
„kunnen „worden en deskundi-
.Vg'ènjyerwachten nog tiendul-
.c;zèndendoden in de komende
^veertig jaar."
Bezorgd stelt ze dat daarom
de herdenkingsacties ieder
jaar zullen terugkeren, want de
mensen vergeten ellendige din
gen snel. In een kring rond de
vervende dames roepen de
rouwende vrouwen, begeleidt
door somber tromgeroffel, dat
ze nooit, nooit, nooit meer een
Hiroshima wensen.
De Rotterdamse afdeling van
Vrouwen voor Vrede heeft haar
onderkomen in gebouw De
Heuvel waar de acties worden
gepland en voorbereid. Voor
heen werden de protesten lan-
delijk georganiseerd, maar de
beweging barstte uit haar voe-
gen en zeven jaar geleden
splitste de organisatie zich in
zo'n tweehonderd autonome
plaatselijke groepen. De over-
koepelende commissies die
zijn blijven bestaan volgen op
de voet de bezigheden van de
Tweede Kamer, vragen ge
sprekken aan met politici,
schrijven ambassades aan en
proberen zo een vinger in de
besiultvormingspap te krijgen.
„Het zijn heel actieve werk
groepen en ondertussen be
werken wij de publieke opinie."
Ook de Verenigde Naties kun- -
nen op de aandacht van Vrou
wen voor Vrede rekenen. Te-1'")
kent de regering een bepaald,
verdrag of wordt er een resolun,
tie aangenomen, dan dringt de
beweging aan op de daadwer
kelijke uitvoering ervan.
Verbolgen reageert Hermien
op het bedrag dat de overheid
beschikbaar heeft gesteld voor
het Jaar van de Vrede; „Voor
het Jongerenjaar werd 3,5 mil
joen gulden uitgegeven, het
Jaar van de Vrede ontvangt
nauwelijks honderdduizend
gulden, een schijntje."
Hoewel de vrouwenbeweging
zonder mannelijke invloed
wenst te blijven, ziet de woord
voerster graag mannen aan der
acties meedoen. Toch blijft de
beweging onafhankelijk „zo
lang de vrouw een achterlig-
gende partij in de samenleving
is".
Het vraagstuk van Vrede en
Veiligheid is volgens Van Rot-,
terdam een kwestie van macht,
net zoals de vrouwenstrijd een
machtskwestie is.
Behalve het'stencil met de ver-;)
klaring van de rouwtocht delen"
de vrouwen van papier gevou
wen kraanvogels uit met op
een pamflet het bijbehorende
verhaal van een Japans meisje.
Het kind kwijnt langzaam weg
als gevolg van kanker, een van'
de naweeën van de bom die bij
haar in de buurt viei. Het meis
je is ervan overtuigd dat ais ze
duizend kraanvogels het te
ken van de hoop maakt, ze -
zal genezen. Wanneer de laat
ste klaar is sterft ze toch als
het zoveelste slachtoffer van
de atoombom 'Little Boy'.
11
OJ30Ó
ROTTERDAM De computer
van de Taxi Telefoon Cen trale
(TTC) In Rotterdam is dit week
einde wéér uitgevallen. „Het
gaat om een storing in de
hardware, die door de leveran
cier moeilijk te verhelpen is,"
zegt TTC-dlrecteur A. C. van
Hoorn, die hoopt dat de com
puter na een extra controle dit
weekend en vandaag In de
avonduren weer kan functione
ren.
De bij de centrale aangesloten
taxibedrijven hebben sinds
vrijdagnacht twee uur weer op
de mobilofoon gereden, nadat
de computer vorige week ook
al een keer was uitgevallen.
Het steeds terugkerende hape
ren ook de afgelopen week
was het weer mis van het MS
nieuwe systeem (dat 4,2 mil
joen gulden heeft gekost en
waar de gemeente Rotterdam
garant voor staat) is de be-
langrijkste oorzaak van onrust
bij taxichauffeurs in Rotter
dam. Een minderheid van de
ondernemers voelt niet voor
automatisering en heeft inmid
dels een eigen centrale opge- -
zet.
De voorstanders van de com
puter voor de verdeling van rit
ten worden al maanden geteis
terd door tegenslagen. De ver-
wijten over de aanschaf van
een miljoenen kostende Zwit
serse computer die in Rotter
dam niet vlekkeloos blijkt te -
werken, worden steeds harder:*'1
,—A,s
rxr*r
ROTTERDAM Radio Rijn
mond brengt vanaf vandaag
het nieuws over filevorming in
het gebied van de regionale
omroep nog sneller. De om
roep maakte al melding van de
verkeerssituatie in het Rijn
mondgebied rond de spitsu
ren, maar staat sinds vanmor
gen rechtstreeks in verbinding
met de verkeerscontrolekamer
van de Rotterdamse politie,
Commissaris J. A. Blaauw,
plaatsvervangend korpschef, -ff
heeft de lijn vanmorgen vanuit
een helikopter officieel in ge- -
bruik genomen. Het nieuws f
over files zal voortaan onmid-
deilijk gedurende de uitzendin
gen van Rijnmond worden ge-
bracht. 1
ROTTERDAM Nadat de be
heerder van een illegale gok
club aan de Berkenwoude-
straat in Lombardijen telefo
nisch uit het pand was gelokt,
hebben insluipers een bedrag
van 20.000 gulden buit ge
maakt.
ROTTERDAM Twee
ongeveer 25-jarige mannen
hebben zaterdagmiddag een
tankstation aan het
Bentinckplein in Rotterdam
overvallen.
Eén van hen greep
de beheerder langs achter vast
en de ander dreigde met een
vuurwapen. De 34-jarige
bediende werd door het duo
opgesloten in een kantoortje.
"j
J'h
- - maw MRMRWpaftWPB