wsim
Tien jaar Maasbach in Havenkerk
'De vogels trekken laat dit jaar'
m
Furieade beleven
vanuit machinekamer
Youp van 't Hek en Onno
Molenkamp: satirisch zelfportret in
'Tunnel zonder vluchtstrook'
Foto's Willem van
Detrustlek
en romantisch
'V
ttieafei*
WS
,,Van een onzer verslagge-
r vers
SCHIEDAM „Daar
komt-ie, daar komt-ie.
Goh wat loopt-ie raar. Ze
ker onder de drugs. Nou,
moeje oplette, moeje op
lette. Je leg helemaal
scheur met die goser. Nee,
eerlijk; je leg helemaal
scheur, blauw leg je met
*m". Gorzenaar Reinier
van Wezel (16) beleeft
voorpret als hij zijn
vriend aanspoort er even
bij te zijn als John Ver
meer, ook wel de Koos Al
berts van Schiedam ge
noemd, gaat optreden.
'Croos Alberts' was de top
per van het feest dat Jon
gerencentrum De Dijk in
Schiedam afgelopen za
terdag tér gelegenheid
van het vierjarig' bestaan
van de club vierde.
John Vermeer (rechts op podium) in actie voor de jongeren van De Dijk. (Foto Ed Eggermont)
-
De Haven
kerk ziet er
verveloos
uit. Voorgan
ger Edgar
Holder: "De
vinger op de
zere wonde.
Het verfkar-
ioei gaat
veel kosten."
(Foto: Ed
Eggermont)
Willem van Dei laat zien hoe hij zijn foto's uit ver
schillende elementen samenstelt. (Foto: Ed Egger
mont)
mmm
HET VRIJE VOLK
schiedam
MAANDAG 6 OKTOBER 1986
'Croos' krijgt De Dijl
De Dijk is het honk van de
jongeren in de Gorzen, dat na
jarenlang problemen met dé
jeugd in dat stadsdeel subsidie
kreeg van het ministerie van
WVC in Den Haag. Jongeren
werker Kees te Gussinklo leidt
de soos. Toen de subsidie van
het ministerie ten einde liep,
nam de gemeente de financie
ring over. Als de problemen
maar niet zouden terugkeren.
Als de jeugd zich maar koest
zou blijven houden.
Dat is gelukt. De jongeren en
Te Gussinklo, met wie iedere
recht-geaarde Gorzenaar kan
lezen en schrijven, vonden dat
wel een 'feessie' waard.
Op het programma stonden
'Croos', de groep Boast Palace,
een modeshow van Werkpro
ject Zuid, Kibosch, een reggae-
band, de Haagse funk-band
Rub-a-Dub en zo meer. Onder
werp van discussie was nog of
het vreugdevuur nog op een
vechtpartij met de politie zou
uitlopen. Open vuur stoken
- was hen tot het laatste ogen-
blik verboden, maar uiteinde-
lijk had de politie'ze doen
het toch' toegestemd.
■xvm.
mama
l*i K
Het is 15.15 uur als 'Croos'
met zijn artiestenpak op een
hangertje het pad van de hou
ten keet De Dijk oploopt. In
middels vertelt Miranda Ding
ier over de modeshow; „We la
ten de kleren zien die we zelf
maken. Ze zijn ook te koop in
onze winkel. Wat we doen is
ouderwets verstelwerk, maar
we maken natuurlijk ook
nieuw goed." Een beetje lache
rig zegt ze dat vooral 'Renéet-
je', de enige jongen bij Werk
project Zuid, genoemd moet
worden. De andere vrijwilli
gers stelt ze voor als Vivian,
Joke, Nathalie, Karin, Ellen en
Kelly...
Inmiddels staat 'Croos'op
hefpodium.,: Hij ..lijkt-'zich Wat
onwennig té voelen. ,Zljn brille
tje schittert iets te veel, zijn te
korte haar oogt springerig en
zijn pak zit voor zijn slanke
•taille net te ruim. Hij heeft al
les tegen, denk je, terwijl hij
zelfverzekerd de microfoon ter
hand neemt.
De geluidsbandjes moeten
nog gehaald worden, hetgeen
de positie vain 'Croos' er niet
gemakkelijker op maakt. De
jongeren beginnen jennerlg
naar hem te wijzen. Gerommel
door het geluidssysteem. „Nog
even terugspoelen," vraagt
Croos. Dat duurt tenminste
weer even.
„Eigenlijk houd ik van harde
muziek. Speed metal. Heel snel
en heel h'ard," laat Van Wezel
nog even weten. De verschij
ning van Croos/'belooft/' hem
weinig goeds.: Glitter én gla
mour, maar waar is 'de echte
franje. 'Croos staat nog: altijd
voor diezelfde houten keet.
Van Wezel en zijn vriendjes
hebben allemaal hun haar van
voren geknipt en aan de ach:
terkant heel lang. Ze dragen
druk-beschilderde t-shirts én
een spijkerbroek. Ze lachen
"vriendelijk, zijn joviaal en zijn
altijd in voor een geintje. Zo op
het oog valt niet te begrijpen
dat deze jongeren zo proble
matisch zijn voor de politie en
de omgeving.
Na een paar pilsjes begint
een van de jongens tegen een
deur te trappen. Niettemin is
er weinig inspanning voor no
dig om hem daarmee te laten
stoppend Hij verveelde zich een
beetje. Met enige fantasie pro
beer je je voor te stellen hoe de
situatie rond middernacht zal
zijn."
„Toch vlnnik die Croos wel
kick,- hoor", zegt een van de
omstanders nog voor dat de
artiest ook nog maar één kik
heeft gegeven.
Dan draait de band: Wat la
ter, enigszins gehaast, komt
'Croos':
"Zonder veel woorden
heeft zij besloten
om mij te verlaten.
Grote hilariteit.
Volgende lied:
'Ik verscheurde je foto
heb je brieven verbrand.
Gorzenaren deinen mee. Het
is dan wel geen reggae of hea
vy metal, maar toch wel iets
dat ze op een of andere manier
boeit. Leuk én belachelijk, zo
denken ze er over.
Geheel aan de rand van het
Dljk-terrein staan een paar
oudere mensen naar het
schouwapel te kijken. Onder
hen een mevrouw, die glimla
chend staat te kijken. Ze is een
jaar of zestig.' Of ze 'Croos'
mooi vindt? „Nou, ik hoor 'm
de hele dag. Hij is mijn boven
buurman; Hij heeft sinds kort
een versterker, dan weet je het
wel..Maar ik heb hem nog
nooit zo bezig gezien. Ik kwam
toevallig met mijn man langs
fietsen."
Maar zingt 'Croos' nu mooi?
„Ja, eh.Nou.maar hij zingt zo
vals, hè."Tja,? ik heb laatst ge-
hoord dat ze hém een beetje in
de maling nemen! Maar toch
leuk dat ik hem nu eens echt.
-zie optreden."
SCHIEDAM De monu
mentale Havenkerk aan de
Lange 1 Haven werd vandaag
precies tien jaar geleden voor
het symbolische bedrag van
één gulden door- het Bisdom
^.'Rotterdam verkocht aan Jo-
han Maasbach Wereldzending,
v De in 1824 ingezegende Rooms
^Katholieke Heilige Johannes
|)|de Doperkerk werd te duur
voor de r.k. gemeenschap. De
Haagse evangelist Maasbach
~:i£ verplichtte zichzelf de kerk in
oude staat te herstellen.
De kerk, met de pompeuze
houten ombouw en de vier ho-
ge pilaren aan de voorzijde,
werd na de officiële overhandi
ging" gerepareerd en met kilo's
verf opgeknapt.
Omwonenden klaagden vijf
jaar geleden dat opeens alle
gebrandschilderde ramen uit
het godshuis waren verdwe-
nen. Twéé en half jaar geleden
werd het 'glas-in-lood' pro
bleem aangezwengeld. En
Maasbach beloofde er binnen
twee maanden 'iets' aan te
doen. ';ty
Nu, twee jaar later, werden
zes van de twaalf gebrand
schilderde ramen terugge-
plaatst.
De plastic ramen verdwenen
uit de kozijnen aan de llnker-
zijde van het pand. De overige
raamkozijnen worden nog
steeds gevuld door de plexl-
glasramen. De voorganger van
Maasbach in de Havenkerk
Edgar Holder: "Fantastisch
dat die zes ramen er weer in
zitten. De overige ruiten ko-
men ook. Die liggen nu bij de
glas-in-loodzetter".
Het kerkgebouw, ontworpen
door de architect Tollus, ziet
er momenteel verveloos uit. Er
viel zelfs een steen uit het on
derstel van een van de pilaren.
De fantastische houten om
bouw langs de bovenkant van
de voorpui ziet er verweerd
uit. Een paar kilo's verf zou
den geen kwaad kunnen.
ilil
De Wereldzending kerk van
Maasbach heeft zich bij de
koop van het gebouw verplicht
tot onderhoud ervan. Na de
overname installeerde Maas
bach, die iedere zondag dien
sten houdt in de Havenkerk,
een niéuwe verwarming, élec-
trische installatie. Hij legde
vloerbedekking neer en zette
het godshuis goed in de verf.
De r.k. gemeenschap had de
kerk al enige jaren eerder ver
laten. Het onderhoud ging te
veel kosten.
Ooit schreef de Schiedamse
pater Klappe er geschiedenis.
In 1962 riep hij alle parochia
nen op om de kerk zelf schoon
te maken. Onder de naam Ac
tie Poetskatoen gingen de
Schiedamse parochianen hard
aan het werk. Maar in oktober
1971 bleek het onhaalbaar om
de kerk te houden. Een Neder
landse Monumenten Stichting
zou dekerk overnemen. »ot
renovatiebedrag van 1 miljoen
gulden' belette de overname
toen. Tot op 6 oktober 1974 de
Hagenaar Maasbach de kerk
vóór één gulden kocht.
De Havenkerk werd ooit ge
bouwd voor het bedrag van
100.000 gulden. De regering gaf
een subsidie van 20.000 gulden.
De initiatiefnemers tot de
bouw pastoor Van Beekom,
kerkmeesters Jan Nolet jr., J.
Beukers en P. A. J. d'Aquin
moesten er jaren voor aan de
bel hangen bij koning Willem
de Eerste. Bij de vérhuizing
van het oude r.k. gebouw aan
de Korte Haven naar de Lange
Haven moesten alle feestelijk
heden achterblijven. Dat was
om aanhangers van andere re
ligies niet te prikkelen. De in
volledige bezetting opgekomen
schutterij hoefde niet in te
grijpen. De verhuizing naar de
'heerlijke kerk met prettige
sfeer' verliep in negen koetsen.
Voorganger van de Johan
Maasbach Wereldzending uit
de Havenkerk Edgar Holder
verzekert desgevraagd: "Wij
zijn hard bezig om de kerk
weer in de verf te zetten. Het is
de vinger op de zere wonde.
Het gaat om een fors bedrag".
(Van een onzer
- verslaggeefsters)
SCHIEDAM De vogels
gaan weer trekken. De eerste
ganzen vlogen zaterdag in de
vroegte over. „Zij zijn dit jaar
wat later dan normaal," ver
klaarde Gerrit van der Hoek,
beheerder van het Vogelasiel
Schiedam dat zaterdag open
dag hield. „Dat komt door die
warme najaarsdagen." De vo
geltrek brengt veel werk met
zich mee voor de beheerder
- van het vogelaalel: uitgeputte
'trekkers'-vinden daar een tij
delijke rustplaats.
Het vogelasiel is gevestigd
.óp een rustiek-plekje, in Scbie-
dam: in de afgeknotte Babbers-
J, molen langs de voormalige
Poldervaart. Als je de bordjes
naar het crematorium volgt,
kom je er vanzelf.
Bij de molen hoort ook een
stukje terrein met natuurlijke
begroeiing en een aantal voliè
res. Slechts enkele asieigasten
verblijven momenteel In de
kooien. „Ja het Is niet druk,"
vertelde beheerder Van der
Hoek. „En gelukkig maar,
want ik zie ze liever vliegen."
De vele bezoekers die zaterdag
een kijkje kwamen nemen
moesten het doen met een paar
'vaste gasten' zoals eén Toren
valkpaartje, wat vinken, gan
zen en eenden. In de molen zelf
konden zij echter geen goed
beeld krijgen van het vogelle
ven in deze omgéving door
verschillende diorama's met
opgezette 1 vogels. Daartoe
droeg een diaserie van natuur
fotograaf Bert de Vette bij.
Naast de opvang van zo'n
duizend vijftienhonderd ge
wonde en hulpbehoevende vo
gels per jaar, verzorgt het vo
gelasiel ook educatieve rond
leidingen voor scholieren van
het basisonderwijs uit Schie
dam en Vlaardingen. Jaarlijks
brengen zo'n zestig schoolklas
sen een bezoek aan het asiel.
In het kader van dit educatie
ve onderdeel wil het vogelasiel
Sa de toekomst beschikken
over een vaste diapresentatie
in de molen. Een groep Schie
damse padvinders leverde za
terdag een bijdrage aan de
verwezelijking van dit doel.
Door een stroopwafelactie kon
den zij een bedrag van onge
veer 200,- overhandigen aan
het verheugde bestuur van de
Stichting Vogelasiel Schiedam.
Nog een andere taak van het
vogelasiel is het ringen van
voornamelijk zangvogels,
meerkoeten en waterkippen:
om de levenswijze van deze
gevederde vrienden te regis
treren- Opmerkelijk hierbij is
dat het asiel vooral uit Frank
rijk en Italië ringen terugge
stuurd krijgt van gestorven
vogels. „In die landen schieten
ze op alles dat vliegt," ver
klaarde Van der Hoek. „Ze
eten ze op of ze zetten ze op.
Als je daar In een natuurge
bied loopt, zie je meer lege pa
troonhulzen dan vogeltjes."
MAASSLUIS, „In óe ogen
,van machinist i.-GijsVr Smoor
schitteren de. stampende zui
gers. Terwijl hij nóg eens lurkt
aan zijn pijp, trekt hij aan een
handel. Stoom afblazen. Het is
hard werken voor Smoor. Het
zweet druppelt van zijn hoofd
op zijn blauwe werkkleding.
Met een zakdoek van Brabants
bont wordt het vocht met ste
vige deppen weggegeveegd.
Smoor glimt. Het is voor hem
een glorievolle dag, want on
der zijn leiding draait van
daag de motor van.de Furie,
Nederlands oudste stoomzee-
sleper (1916). Kaptein Dirk
Strijbos zet de steven van het
schip op De Grote Kerk van
Maassluis en het zevende ma
ritieme stoomfeest Furieade
(zaterdag 4 oktober 1986) kan
beginnen.
Eerder op de zonnige dag
waren burgemeester'J. van Es
én zijn vrouw geland op' een
ponton voor het Nationaal
Sleepvaartmuseum. Er kwam
nog veel meer 'uit de lucht val
len' die dag onder meer de
parachute-springers en een
gigantische braderie vermaak
te de meer dan 65.000 bezoe
kers opperbest. Een bomvol en
spektakulair programma zou
het havenfeest voor heel velen
tot een succes maken.
Maar voor Smoor is het feest
op de wal niet hét. Nee, voor
hem is dé Furieade juist dat
jaarlijkse in- en uitvaren van
de Furie en, nog preciezer: de
druk van het stoom op die
glimmende zuigers van die
ruim 400 pk machine in het
ruim van het legendarische
schip.
Bovendien is de Furieade dit
jaar naar de mening van
Smoor extra bijzonder. Dat
komt onder meer doordat
Maassluis via het Sleepvaart
museum de hand heeft weten
te leggen op delen van de in
ventaris van de vorige week
geborgen laatste Nederlandse
stoomzeesleper De Ebro
(bouwjaar 1931). Het schip
was in 1957 in moeilijkheden
gekomen bij een reddingsop
eratie voor ss Lindekerk voor
de Zeeuwse kust en heeft
sindsdien op de zeebodem gele
gen.
Smoor heeft nog persoonlij
ke herinneringen aan 'die oude
Ebro'. „Het stoom-tijdperk, ja
ren werd in de stoomzeesleep-
vaart voorop gelopen door Ne
derland en Engeland, raakte
op z'n eind, toen ik mijn studie
scheepswerktuigkundige in
Scheveningen voltooide," zegt
Smoor (48)„Ik kwam in
dienst bij L Smit en co. waar
ze tegen me zelden dat ik op
stoom mocht gaan varen.
Het heeft bijna twintig jaar
geduurd voordat Smoor echt
op stoom kon varen. „Sinds de
aankoop van de Furie kan het
weer. Maar het is nu puur hob-
.'We"doen het met allemaal
^liefhèfebérsj'dle- gratis al hun
vrije tijd in de boot steken."
Een jongeman in overall vol
zwarte smeer loopt langs de
machine als Smoor hem aan
schiet. „Hij heet Harry Haver-
koek," zegt Smoor met zware
stem. „Leerling-machinist,
eigenlijk al volleerd. Maar ook
Jan Peute hoort bij de ploeg,
en Krijn van de Boogaard. Ik
mag Frans Verbruggen niet
vergeten en onze vrouwen en
verloofdes die op dit ogenblik
bij de kade staan bij een stand
van de Furie." Smoor veront
schuldigt zich alvast voor het'
geval hij iemand over het
hoofd heeft gezien.
Inmiddels kijken aan dek het
college van b en w en genodig
den hun ogen uit; de duizenden
langs de kant; de hoorn van de
Nieuw Amsterdam, het red-
dingsnet van reddingsschuit
KZHMRS Kpningin Juliana
naar de voormalige loodsboot
De Rigel van het Zeekadet-
korps Maassluis, de helicop
ters in de lucht en zo meer,
Havenfeest Furieade 1986 is in
volle gang.
Door MARJO PEPPELAAR
SCHIEDAM „Die Bram Uil Is
meer een verdwijningskunste
naar". Deze opmerking maakte
een van de bezoekers bij de
opening van een expositie van
Willem van Det in galerie de
Essentie aan de Korte Kerk
straat in Schiedam. Verschij
ningskunstenaar Bram Uil zou
daar een performance houden,
maar hij bieef voor ieders ogen
verborgen achter een zwart
gordijn. Voor de oren was hij
wel duidelijk waarneembaar, In
de vorm van muziek die kei
hard door het galèrietje daver
de.
Willem van Det exposeert in de
Essentie chemisch gekleurde
zwart-wit foto's. Dat zijn vaak
landschappen, waarin bijvoor
beeld een eenzame kerk onder
een indrukwekkende wolken-
partij staat. Door middel van
een ingewikkeld chemisch'pro
ces worden deze foto's inge
kleurd met zachte tinten. De
grofheid van de korrel bepaalt
daarbij of die kleur transparant
is of juist niet.
DeVléardingse kunstenaar
stelt zijn landschappen meestal
'uit verschillende foto's samen.
Hij kiest elementen uit die
landschappen uit, zoajs een
mooi vervallen schuurtje, en
vaagt de rest van de foto weg.
In zijn donkere kamer voegt hij
daar dan van een andere plaat
weer een wolkenpartij bij. Deze
kan ook best naast het schuur
tje hangen, in plaats van erbo
ven. „Ik vind het belangrijk dat
ik mijn werk zelf mooi vind,
maar ik vind het natuurlijk ook
fijn als anderen er met plezier
naar kijken. De mensen zien
vaak alleen maar ellende ter-
wijt er zoveel mooie dingen in
de wereld zijn," zegt de kun
stenaar.
.Wie van romantiek houdt, zal
de foto's van Willem van Det
zeker mooi vinden. Ze ademen
een rustige, landelijke sfeer uit
die doet denken aan het land
schap uit Engelse thrillers. De
foto's zijn echter allemaal in
Nederland gemaakt.
In de Essentie is ook gelegen
heid om in te schrijven op een
door Willem van Det samenge
stelde kalender. Wie hem be
stelt zai nog wel even moeten
wachten, want de kalender
loopt over het jaar 1988.
Willem van Det, chemisch in
gekleurde foto's, tot en met
30 oktober in galerie de Es
sentie, Korte Kerkstraat 9,
Schiedam. Geopend: don. en
vrij. van 10.0012.30 uur,
don. van 19.00 - 21.00 uur en
zat van 12.00 17.00 uur.
enda
ROTTERDAM EN OMGEVING
ALHAMBRA 1, tel. 4330293: De
KKKomedlant (al.) 2.00.6.45 en 9.30
uur.
ALHAMBRA 2, tel. 4330293: Hannah
énd her sisters (al.) 2.00,6.45 en
9.30 uur.
CALYPSO 1, tel. 4131855: Top Gun
(a.l.). dag. 2.00, 6:45 en 9.30 uur.
CALYPSO 2. tel. 4131855: Death of a
salesman (16), dag. 1.45,6.45 en 9.30
■uur.
CALYPSO 3, tel, 4131855: Out of
Africa (al), dag. 1.30 en 8.00 uur.
CENTRAAL, tel. 4138210: Erotische
flatneurose (18), ma vanaf 12.15 tot
ca 21.30 uur. Private School glris
(16), dl. vanaf 12.15 tot ca. 21.30 uur.
CINEMA NRC, tel. 4330293; Op Hoop
van Zagen (al), dag. 2.00 en 6.45.
Cobra (16) dag. 21.30 uur.
CINEMA OSCAR, tel. 4330293: The
secrets of tove (16), dag. 2.00,7.00 en
9.30 uur.
CINERAMA 1, tel. 4115300: The color
Purple (al.), dag. 1.30 en 8 uur.
CINERAMA 2, tel. 4115300: Big trou
ble In little China (12), 2.00,7.00 en
9,30 uur.
CINERAMA 3, tel. 4115300: Police
Academy 3 (al); dag. 2.00,7.00 en
9.30 uur.-
CINERAMA 4, te). 4115300: The Ka
rate Kld deel 2 (al), dag. 2.00,7.00
en 9.30 uur.
CINERAMA 5, tel. 4115300: The Je
wel of the Nile (a.l.), dag. 2.00,7.00
en 9.30 uur.
CORSO. tel. 4121110: Haunted Ho
neymoon (a.l.). dag. 2.00, 7.00 en
9.30 uur.
LUMIÈRE 1. tel. 4117755: F/X, Mur
der by Illusion (12) dag. 2.00, 7.00 en
9.30 uur.
LUMIÈRE 2, tel. 4117755: Poltergeist
2 (16). dag. 2.00, 7.00 en 9.30 uur.
LUMIÈRE 3, tel. 4117755: A nightma
re on Elmstreet (16) dag. 1.45,6.45
en 9.15 uur.
LUMIÈRE 4, tel. 4332013:9'/i Weeks
(16), dag. 6.45 en 9.15 uur, dl. ook
1.45 uur.
REX, tel. 4772793: Junge MSdchen
Helsse Körper (18) ma. dl. v.a. 10.00
tot 24.00 uur.
THAUA, tel. 4111555: Down and out
In Beverley Hills (al.), dag. 2.00,7.00
en 9.30 uur.
TIVOU (Hellevoetsluls). tel. 01883 -
12608: E.T. (al.), ma. 20.00 uur. Ame
rican Nlnja (16) ma. 20.30 uur.
THEATER ZUIDPLEIN, tel. 4815844,
grote zaal: 'De moeder van David S.
ma 20.15 uur.
BIBLIOTHEEKTHEATER, tel.
4338262: Toneelgroep Centrum met
'Brisant'di. 12.30 uur.
(Van een onzer
medewerksters)
SCHIEDAM rIn een uitver
kocht Passagetheater kon het
publiek zaterdagavond genie
ten van de laatste try-out van
Jhmnel zonder vluchtstrook, de
nieuwste produktie van caba
retier Youp van 't Hek en ac
teur Onno Molenkamp. Tot
drie maal toe kwamen de bei
de artiesten terug om een
staande ovatie in ontvangst te
nemen. Youp van 't Hek is een
oude bekende voor het Schie
damse cabaretpubliek én ge
liefd. Hij trad in vorige jaren
op in De Teerstoof. Nu stond
hij voor het eerst in de grote
zaal van het Passage waar
voor 550 mensen plaats is.
In Tunnel zonder Vlucht
strook speelt Van 't Hek de ge
routineerde cabaretier die suc-
.ces heeft met z'n one-man-
show, maar in het persoonlijke
leven niet heeft verwerkt dat
z'n vader hem op vierjarige
leeftijd heeft verlaten voor een
goochelaars-carrière. Aan zijn
moeder die op de dementenaf-
dellng van een bejaardenhuis
wordt verpleegd vertelt hij hoe
zijn nieuwe programma eruit
z«il zien.
Onno Molenkamp speelt de
acteur die ontevreden Is met
zijn aandeel in de one-man-
show van Youp en besluit een
rol voor zichzelf te schrijven.
Tussen deze twee verhaaltjes
door, stoort de toneelmeester
Frits van de Helm de show.
Met gevóel voor humor, zelf
spot en ironie zet Van 't Hek
een satirisch portret neer. Een
uitstekend begin voor een
nieuw Passage-toneelseizoen.
In de rol van cabaretier
brengt Van 't. Hek cabaret
doorspekt met kritiek op reli
gie, politiek, televisie, de con
sumptiemaatschappij en het
gebrek aan actiebereidheid
van de mensen. De titel ver
wijst naar de onmogelijkheid
om van richting te veranderen
op een eenmaal ingeslagen le
vensweg.
Tunnel zonder vluchtstrook
heeft geen eenvoudig verhaal
omdat er twee tijdslagen in
het programma zitten en vijf
verschillende personages. Dat
ontlokte na de pauze een me
vrouw in de zaal de uitroep:
„Ik begrijp er,niets meer van!"
De cabaretier wist daar zeer
alert op in te spelen met:
.Moeder ik moet naar Schie
dam. Daar moet ik niet alleen
optreden maar ook nog het he
le programma uitleggen. Is er
misschien nog een bed vrij in
het bejaardentehuis voor die
mevrouw in de zaal?"
Maar hij vatte toch snel
even het verhaal samen voor
dat hij het programma ver"
volgde. De personages van de
toneelmeester en de acteur,
beide gespeeld door Molen
kamp zijn makkelijk uit elkaar
te houden door de andere kle
ding. De tijdslagen worden
met belichting en muziek van
elkaar gescheiden.
In deze nieuwe produktie
was de regie zoals altijd in
handen van Pieter van Empe-
len. De muziek verzorgde Ton
Scherpenzeel. Lichtman David
Vos toverde hele mooie lichtef
fecten te voorschijn op het de
cor waar drie pilaren met
droogboeketten stonden. Hét
ene moment waren de pilaren
zwart wit, dan weer fel neon-
blauw. Ook de kleur van de
droogbloemen werd steeds an
ders.
Van 't Hek en Molenkamp
brachten een show die van be
gin tol eind boetend was en ze
ker voor herhaling vatbaar,
maar voorlopig gaan ze met
het programma tot mei '87 op
toernee.