Na avondje stappen:
intiem afscheid of
ruwe verkrachting?
'JOOP, JE BÉNT OUD'
Wie durft te swingen
zoals The Millers?
U wilt best belasting betalen,
maar niet meer dan nodig.
1 1
Wij helpen u
met handige brochures.
Drankbestrijders in
Maassluis willen
kantines 'zuiveren'
Voor doden koopman:
6 en 2 Jaar cel
DeVrenigde Spaarbank doet meer.
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM „Ik had nog nooit van dat
merk parfum gehoord, maar nu zie ik in het dos
sier dat heel Nederland zo'n beetje bezaaid was
met Estée Lauder." Een zaak met een luchtje dus;
rechtbankpresident mr. F.L.J.M. Heijnen had er
gisteren zijn handen vol aan.
Hulp
Joop den Uyl: moeite met ouder worden... (Foto Arie Wapenaar)
Susie Möller
Gekke lijd
Bewijzen
Binnenkort is het weer zover: dan moet uw belastingformulier
volledig ingevuld en ondertekend de deur uit Maar hoe zit het met de
vragen die betrekking hebben op uw bankzaken? Sparen, lenen, beleggen,
verzekeren: het komt allemaal aan de orde.
In de wirwar van vragen kan het gebeuren dat u voorbij gaat aan
belangrijke aftrekposten, bijtelposten en vrijstellingen. Waardoor u achteraf
problemen krijgt of meer belasting betaalt dan nodig is. jg
Om dit te voorkomen heeft de Verenigde
Spaarbank voor u een paar handige brochures gemaakt
Boordevol informatie over de fiscale aspecten van uw bank
zaken. Deze brochure^ zijn gratis verkrijgbaar bij alle kanto
ren van de Verenigde Spaarbank.
verenigde
spaarbank
Smeken
Vanzelfsprekend
Gezelligheid
INLICHTINGEN: REGIO HOOFDKANTOOR ROTTERDAM, B0TERSL00T 25. TEL. 010-4571911.
HET VRIjt VOLK
metropool
WOENSDAG 11 MAART 1987
m
Heelde de voorzitter?
- Drie Amsterdammers waren
ervan beschuldigd vorig jaar
juni voor 350.000,- aan parfum
te hebben gestolen bij een be
drijf aan de Waalhaven in Rot
terdam. Twee maanden later
zouden ze uit een Rotterdamse
douaneloods voor 1,6 miljoen
gulden aan sigaretten, merk
Winston, hebben weggehaald.
Maar hoewel uit het dossier
een walm van Estée Lauder,-
Nina Ricci, Café de Paris,
Anijs Anijs en Winston op
steeg, kon de officier, mr. R.
van der Hoeven, het plegen
van de diefstal toch niet hard
maken. Opzetheling en wapen
bezit achtte hij wèl bewezen;
goed voor een eis van twee
jaar gevangenisstraf voor elk
der verdachten. De advocaten
vonden dat onzin. Volgens hen
beschikte de officier, afgezien
van het vuurwapenbezit,
slechts over vage aanwijzin
gen. Er zou, zeiden zij, vrij
spraak moeten volgen.
Jane, Yvonne en Brigitte,
waren door de 31-jarige hoofd
verdachte in elk geval goed be
dacht. In Amsterdam, Heerlen
en Waddinxveen overal had
hij zijn (ex-) vriendinnen van
parfum voorzien, maar hij had
'niet geweten dat het gestolen
was'. En dat gold al evenzeer
voor de sigaretten, die de poli
tie in Rosmalen had terugge
vonden. Ze lagen in een loods,
die verdachte als voorzitter
van een vage Surinaamse
stichting voor 'hulp aan ieder
een' had gehuurd.
„Ik had het veel te druk met
het inzamelen en verschepen
van tweedehands kleding en
conserven naar Suriname," zei
de,man. „Ik heb die sigaretten
niet eens zien liggen." Mis
schien, zo zei hij verder, was
hij ook wel 'te goed van ver
trouwen' geweest. „Ik sta be
kend ais iemand die graag an
deren helpt." En daar zou mis
bruik van zijn gemaakt.
Om te helpen' had de man
bij voorbeeld een kelderbox
van Jane's moeder aan 'ken
nissen' ter beschikking gesteld.
Want die moesten him 'handel*
(de gestolen parfum) ergens
opslaan. Ook al om 'kennissen
te helpen' was verdachte daar
na langs Kamers van Koop
handel en winkels gegaan om
te zien wat die parfum eigen
lijk kostte. „Daar heb ik niks
mee verdiend." Maar in afge
luisterde telefoongesprekken
met de vader van Brigitte,
•Maastrichtse Loetje', was ge
sproken over getallen van
20.000 en 50.000. „Geen -Idee,"
zei verdachte, „waar dat op
sloeg."
Een medeverdachte, die ook
van een uitkering leefde, ver
klaarde de ƒ10.000 die de poli
tie bij hem inbeslag had geno
men als; „spaargeld, gewonnen
met gokken." Het was de
rechtbank, knikte mr. Heijnen,
inderdaad al dikwijls opgeval
len dat verdachten altijd win
nen met gokken en dat andere
mensen ermee verliezen. De
Porsche, waarin de Amster
dammer (geen rijbewijs) reed,
was 'van mijn nicht'. „Merk
waardig dan," vond mr. Van
der Hoeven, „dat die nicht die
in beslag genomen wagen nog
nooit heeft opgeëist."
Met het busje, waarin hij de
nacht van de inbraak aan de
Waalhaven zou zijn gezien,
had verdachte, zei hij, nooit
gereden. En dat in de loods te
Rosmalen zijn vingerafdruk
ken op een lamp en op de tele
foon waren gevonden? Dat was
eenvoudig te verklaren, want
de hoofdverdachte had die
spullen uit verdachtes Amster
damse woning naar Rosmalen
vervoerd, waar hij een kan
toortje voor zijn stichting wil
de inrichten.
De derde verdachte, met bei
de anderen bevriend, begreep
er ook al niks van. De politie
had bij hem negen flesjes par
fum gevonden. Maar die had
hij „voor ƒ200 op het Water-
looplein gekocht," voor zijn
vriendin. Mr. Heijnen; „En d&t
van een uitkering?" Maar ook
deze verdachte bleek ontzet
tend gelukkig met gokken. Dat"
hij het laatste jaar vóór zijn
uitkering zo'n ƒ35.000 te beste
den had gehad, dat had ook de
politie al verbaasd.
De verdenking was op deze
Amsterdammer gevallen toen
uit de afgeluisterde telefoonge
sprekken bleek dat een zekere
Erik bij de inbraken betrokken
■was. Maar dat was volgens
verdachtes advocaat een blun
der van de politie geweest: „Ze
hebben hem met een andere
Erik verward: mijn cliënt kan
met geen mogelijkheid vloei
end Limburgs spreken." De
rechtbank ging niet in op het
verzoek van de advocaat om
deze verdachte onmiddellijk in
vrijheid te stellen. Daarvoor
was de zaak te ingewikkeld. De
uitspraak werd bepaald op 24
maart.
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM Een bizar
re situatie. Een vrouw uit
Blelswijk en een man uit Wad
dinxveen hebben gemeenschap
met elkaar, terwijl haar echt
genoot met een 'dronken kop'
naar bed Is gegaan en zijn
eega In de auto op hem zit te
wachten. Een merkwaardig
nachtelijk afscheid. Pure ver
krachting of een intiem besluit
van een gezellig avondje uit,
waarbij het volgens enkele ge-
tulgen al v*ij losjes was toege
gaan?
„Een opgeblazen zaak. Die
vrouw lokte mij uit en dat be
schouwde ik als een aanmoedi
ging. Van verkrachting was
geen sprake. Zij verzette zich
bovendien geen moment," zei
de 25-jarige Waddinxvener er
gisteren bij de Rotterdamse
Cock van der
Palm (in wit
te jas) tijdens
een van de
sessies met
zijn gastmuzi
kanten. (Foto
Bob Ver
horst).
Cock van der Palm ont
leent zijn grootste bekend
heid nog steeds aan smart
lappen als 'Mira' en 'Nata-
scha'. Ten onrechte, vindt
deze Rotterdamse zanger,
want hij voelt zich veel meer
een swinger. Erkenning als
zodanig kreeg hij rond 1980
toen wijlen Ab de Molenaar
hem vroeg om bij zijn Mil
lers te komen zingen. „Dat
leverde hem meteen een
vloedgolf van kritiek op. Wat
moet die boerelul bij zo'n
swingende club als de jouw,
dat soort opmerkingen," her
innert Cock van der Palm
zich.
Zoals vrijwel altijd had Ab
de Molenaar zich niet ver
gist, waarna Van der Palm
vijf jaar bij The Millers
bleef. Totdat in februari 1985
de oprichter en leider over
leed en aan een bewogen be
staan van bijna 45 jaar toch
nog onverwacht een einde
•kwam. Cock van der Palm
"kijkt met grote voldoening
terug op zijn periode bij het
'legendarische' ensemble,
waarmee hij ook op de
plaat bijdroeg aan de na
bloei. Via hoogtepunten als
het veertigjarig jubileum en
het North Sea Jazzfestival.
Om die reden heeft de be
snorde zanger de promotie
op zich genomen van een el
pee met opnamen van ver
voor zijn tijd, 'The Millers
Swingcerely Yours', Het li
ve-album, geproduceerd
door Skip Voogd, bevat een
serie unieke opnamen die in
1968 door NCRV-radio wer
den uitgezonden. „Ab de Mo
lenaar heeft er zelf van ge
zegd dat het de beste zijn die
The Millers ooit hebben ge
maakt," weet Cock van der
Palm, die In de jaren zeven
tig samen met Jan Boeze
roen het land ook nog enige
tijd onveilig maakte als De
Piraten.
Rond het verschijnen van
'Swingcerely Yours' had
Cock van der Palm graag
een soort Millers-rëunie be
werkstelligd. „Misschien niet
onder die noemer, want die
is zonder Ab niet meer van
toepassing. Hoewel er alleen
maar goeie bedoelingen ach
ter zitten zou je als je dat
zou doen toch van een hoop
mensen verwijten krijgen.
Het was me er alleen maar
om te doen om weer de sfeer
van weleer te creëren. Het
liefst met zoveel mogelijk
oude "Millers'."
Van der Palm heeft dit
voornemen inmiddels moe
ten laten varen. „Een aantal
van hen voelden er wel wat
voor. Ik denk aan Eddy Do
renbos, die als zanger voor
de groep natuurlijk veel be
langrijker is geweest dan ik
en aan wie ik graag mijn
plaats had afgestaan. Ook
(zangeres) Sanny Day, die
inmiddels in Zwiterland
woont wilde wel overkomen.
Wie' er echter niets van
wilde weten was (zangeres)
Sus! Möller, de tweede
vrouw van Ab die na zijn
dood weer naar Denemarken
Is teruggekeerd. Ze is teleur
gesteld over het feit dat ze
op die elpee niet voorkomt.
Inderdaad is dat een beetje
ongelukkig, maar ook niet
meer dan dat. Van haar be
staan nu eenmaal geen re
presentatieve opnamen van
die NCRV-sessies."
Na de weigering van Susi
Möller („Ook jammer omdat
de opbrengst van die plaat
naar haar toe gaat en ze kan
dat geld best gebruiken.") is
Cock van der Palm met zijn
'swingbehoeften' blijven zit
ten. Met als gevolg een ver
want project, dat wordt uit
gevoerd in Bodega West aan
de Rotterdamse Mathenes-
serdijk. In dat café bij de La
ge Erfbrug organiseert hij
nu wekelijks op donder
dagavond - sessies met en
voor iedereen die zich in de
geest van de Millers-tradi-
ties wil uitleven. „Iedere
week staat die tent op zijn
kop en dat mag best wel
eens in de krant," meent zan
ger en presentator Cock van
der Palm.
Het principe van de avon
den is simpel: wie zin en als
het even kan ook enig talent
heeft, kan zich bij zijn com
bo voegen. „Vrijheid, blij
heid, dat is zo'n beetje het
motto. Maar, vergis je niet
in de kwaliteit. Knapen van
naam als Koos van der Sluis
en Barend Petersen staan
regelatig wereldpartijen te
blazen. Daartussen tref je
1 dan ook wel eens liefhebbers,
die onder de middelmaat
blijven, maar ook die hoeven
niet vervelend te zijn. Als de
muziek maar uit het hart
komt."
Waar Cock van der Palm
met zijn initiatief naar toe
wil is een uitzaaiing van de
ze sessies over de hele stad.
„Kijk, in New York is dit wat
hier gebeurt heel gewoon en
gebeurt het op tientallen, zo
niet honderden plaatsen.
Daarmee vergeleken la Rot
terdam natuurlijk heel zie
lig. En waarom? Omdat ie
dereen maar blijft zitten af
wachten. Men gaat er al bij
voorbaat van uit dat het niks
wordt. Van die instelling
moeten we af. Deze stad kan
wel degelijk swingen. Dat
wordt hier elke week bewe
zen."
LOUIS DU MOULIN
(Van een onzer verslaggevers)
SCHIEDAM „Flauwekul!
Je bént oud. Je bent nu een
maal oud; kom daar toch ge
woon voor uit..." Oud-PvdA-
raadslid Tine Krikke was gis
teren ziedend op Joop den Uyl,
die sprak voor een zaal vol
Schiedamse ouderen. Den Uyl
zei enige moeite te hebben om
zichzelf tot de ouderen te reke
nen, maar erkende wel dege
lijk tot die groep te behoren.
De ouderen die naar de verkie-
zings-toespraak van Den Uyl
waren gekomen, konden niet
waarderen dat de oud-minis-
ter-president daar zo'n moeite
mee had. Een ander .partijlid:
„Ouderdom komt met gebre
ken. Iedereen kan wel leuke en
aardige dingen voor de oude
ren verzinnen en mooie praa
tjes verkopen, maar ouder
worden is niet zo leuk als wel
wordt voorgesteld. Je moet
steeds een stapje terug doen."
Het betrof een middag die
speciaal was belegd voor de
Schiedamse PvdA-oudoren. In
uitnodigingen was hen voorge
houden dat Den Uyl het vooral
over de problematiek van de
ouderen zou gaan hebben. Dat
bleek niet het geval. Hij bena
drukte vooral de vredesvoor
stellen van de Russische leider
Gorbatsjov.
Zijn boze partijgenote Krik
ke had geen goed woord voor
hem over. Zij had zich eerder
binnen de PvdA al eens kri
tisch uitgelaten over het feit
dat Den Uyl bij de laatste
Tweede Kamer-verkiezingen
nog lijsttrekker was. Krikke
was toen van mening dat de
voormalige partijleider plaats
had moeten maken voor 'de
jongeren'.
rechtbank over. Volgens de
vrouw, die pas een week later
op advies van haar huisarts
aangifte deed, was er wel de
gelijk geweld toegepast Zij
zou zich niet hebben durven
verzetten, omdat ze angst voor
de man had en ook wist dat hij
over een wapen beschikte. De
politie vond een soort alarm
pistool, waarvan het bezit niet
verboden Is, naderhand in zijn
auto.
Het steeds intiemere af
scheid In het halletje van de
Bleiswijkse woning werd ver
stoord door het vierjarig doch
tertje van de vrouw, dat uit
haar bedje was gekomen. De
vrouw Het het kind door haar
oudere dochter weer naar bo
ven brengen, waarna buiten
tegen een schuurtje alsnog
gemeenschap plaatshad.„En
dat 's nachts, medio november.
Een merkwaardige tijd om
dergeUjke dingen uit te halen,"
merkte rechtbankpresident
mr. F. Heijnen op.
De Waddinxvener vond dat
niet zó vreemd: „Wij gaan al
anderhalf jaar met z'n vieren
uit Ik heb vaak met die vrouw
gedanst, maar nog nooit zó clo
se als juist deze avond. Zij
deed dat eerst met Japie de
groenteboer. Daarna met mij.
Daarbij maakte zij niet alleen
allerlei toespelingen, maar
was zij ook erg handtastelijk."
Volgens de barkeeper van de
Rotterdamse zaak, waar dit al
lemaal gebeurde, was de
vrouw ladderzat. „Niets van
gemerkt. Misschien omdat ik
zelf ook nogal wat op had," al
dus de Waddinxvener.
Officier van Justitie mr. C.
Lo Sin Sjoe eiste, rekening
houdend met de persoonlijk
heidsstructuur van de ver
dachte, twaalf maanden ge
vangenisstraf, waarvan vier
voorwaardelijk met een proef
tijd van twee jaar. Hij meende,
dat de indringende verklarin
gen van de vrouw en de waar
nemingen van de politie niet
weinig tot het overtuigend be
wijs de zwakke'schakej; in
deze affaire bijdroegen.
„Deze man wist,' 'dat Zijn
slachtoffer bang voor hem
was. En dat vond hij wel leuk,"
aldus de officier.
Raadsman mr. W. J. Gelder-
blom concludeerde, vooral we
gens het ontbreken van over
tuigend bewijs, tot vrijspraak:
„Verdachte heeft de signalen
van de vrouw, als een uitnodi
ging opgevat en hij kon dat,
gezien het verloop van de
avond, ook zo doen. Zij heeft in
leder geval passieve medewer
king verleend. De komst van
haar dochtertje was een ideale
gelegenheid om zich van hem
los te maken. Maar dat heeft
zij niet gedaan. Waarom niet?
Er bestaan zoveel twijfels ten
aanzien van geweld en onvrij
willigheid, dat het overtuigend
bewijs daaraan beslist niet te
ontlenen, is." De rechtbank zal
op 24 maart uitspraak doen.
De belasting en uw verzakartngjjn
n1-
0e txAastfngen, sparen en beleggen
Ds L. van Os van de Maassluise ANGOB: „Drinken
is wegspoelen van ellende." (Foto Arie Wapenaar)
Door LELIA VAN DER TAK
MAASSLUIS Vechten tegen
de bierkaai. Dat is een passen
de omschrijving van de schier
uitzichtloze strijd, die de AN
GOB (Algemene Nederlandse
Geheel Onthouders Bond) al 89
jaar voert tegen het alcoholge
bruik. Voor de oorlog droegen
de ANGOB-leden fier hun
'blauwe knoop' op de revers.
Tegenwoordig wordt er be
smuikt geglimlacht, als iemand
zegt principieel tegen drank te
zijn.
Toch zijn de maatschappelijke
problemen die ontstaan door
alcoholgebruik, groter dan ooit
tevoren. De overheid erkent
dit. Er zijn wetenschappelijke
onderzoeken gedaan en nota's
geschreven. De conclusie is
steeds dezelfde: de overheid
moet meewerken aan de ver
andering van het alcoholbeleid.
De Maassluise afdeling van de
ANGOB staat op haar achter
ste benen omdat de gemeente
Maassluis toestaat dat in
sportkantines ook sterk alco
holische dranken worden ver
kocht, zoals jenever, whisky en
dergelijke. De bestuursleden
van de ANGOB in Maassluis, L.
Lucardie en ds L. van Os, kun
nen dit niet langer aanzien. Ze
hebben er officieel bezwaar te
gen aangetekend.
„Het toenemende alcoholmis
bruik moet door de overheid
een halt worden toegeroepen.
De gemeente heeft daartoe de
macht en die moet worden ge-
Brülkt." Oat is ds kern van het
ANGOB-prótest.
,;Wij smeken u eigenlijk dit
plan niet door te zetten ter be
scherming van individuele bur
gers enjde volksgezondheid."
''•pgtschrijven Van Os en Luca'-
dfé akrrhet gemeentebestuur.
Maar hun smeekbede is (nog?)
niet ingewilligd. De Maassluise
sportclubs genieten voorlopig
het dubieuze voorrecht om te
schenken wat ze willen, ais de
formaliteiten maar zijn vervuld.
„Het wordt te gek in Maas
sluis, we moeten wei ingrijpen.
Het is hier echt extreem, erger
dan in de rest van het land. Er
zijn maar weinig gemeenten in
Nederland waar sterke drank
in sportclubkantines mag wor
den verkocht. Maassluis voert
op deze manier een alcoholbe-
vorderingsbeleid."
Deze verzuchting komt Leen
Lucardie recht uit het hart. Ei
genlijk heeft hij nauwelijks tijd
en gelegenheid deze zaak vol
ledig uit te vechten. Naast zijn
drukke baan heeft hij in zijn
vrije tijd de handen vol met z'n
muziekvereniging, z'n vak
bond, z'n omroep en z'n poli
tieke partij, z'n sportclub en
z'n serviceclub. Heel Maassluis
kent hem als principiële niet-
drlnker.
Voor hem was het in 1946 van
zelfsprekend dat hij lid werd
van de ANGOB. En hij windt
zich nog telkenmale op over
het drinkgedrag van de men
sen om hem heen. Hij rekent
voor: „In Maassluis moeten
zo'n 700 probleemdrinkers wo
nen, van wie er 250 tot 300 al
coholist zijn. Dat baseer ik op
de landelijke gegevens. De
mensen drinken niet zoals
vroeger in de kroeg, waar het
loon toen werd uitbetaald. Nee,
ze drinker» thuis. Huisartsen
krijgen met de gigantische pro
blemen daaromheen te maken.
Voordat mensen inzien dat
drank een probleem is, gaat
veel tijd heen. Gelukkig zijn er
dan een paar die terug vech
ten. Maar dat is een zwaar ge
vecht."
Het gesprek komt weer terecht
op het uitgangspunt: de drank
verkoop in kantines van sport
clubs. Daar komen sportlief
hebbers ongewild in aanraking
met drank. En dat kan gewoon
niet, volgens de ANGOB-be-
stuursleden. Jong en oud be
spreken de wedstrijd tijdens,
wat Lucardie noemt, de „derde
helft". Cynisch voegt hij eraan
toe: „Als je dan een kopje kof
fie bestelt, word je uitgela
chen..."
Dominee van Os valt zijn se
cretaris van harte bij: „Je ziet
dat sommige jongens in een
halve wedstrijd een hele krat
bier leegdrinken. Komen ze in
de rust weer een volle krat ha-
ien... En kom nu maar niet aan
met 'de sport heeft de drank
verkoop nodig voor de sluiten
de exploitatie', want dat is een
vals argument. Aan een kopje
koffie verdient een exploitant
veel meer dan aan een flesje
bier. En voor je hobby moet je
iets over hebben. Wat denk je
niet dat mensen voor hun mu
ziek over hebben? Bladmuziek
kopen, les nemen, een instru
ment kopen en onderhouden.
Het iijkt wel of muziekliefheb
bers meer geld voor hun hob
by over hebben."
Hebben de heren heiemaal
geen begrip voor mensen die
voor de gezelligheid een glaas
je drinken? Van Os lacht wat
en vertelt: „Mijn vrouw is geen
geheelonthouder. Zij drinkt één
fles wijn per jaar. Maar wij
schenken anderen nooit iets. Ik
heb wel eens een doos drank
gekregen van iemand, maar
die heb ik weggegeven aan
een collega, van wie Ik wist dat
hij wel eens iets neemt. Die
heeft er jaren mee gedaan.
Ook bij het avondmaal In de
kerk schenk ik geen wijn, maar
druivensap. Zelf heb Ik ooit we!
eens een drankje genomen,
toen ik aan te hoge bloeddruk
leed."
Lucardie gaat er serieus op
door. Van hem mag heel Ne
derland alcoholvrij zijn. Te
vaak loopt het gezellige drin
ken uit op problemen.
„Vergeet niet dat de toename
van alcoholgebruik voor 15
percent te wijten is aan het
'sportdrinken'. In de sportkan
tine is drank goedkoop en er
zijn geen strenge sluitingsuren.
Er mag alleen worden ge
schonken tijdens sportbeoefe
ning, maar dat is natuurlijk el
ke dag. Juist het groepsgebeu
ren in zo'n kantine is gevaar-"
lijk. Alleen kan je wel tegen
drank vechten, maar In de' L.
groep is het heel moeilijk.",
De twee ANGOB-bestuursie-
den hopen dat de gemeente
het vergunningenbeleid zal ver
anderen: „Maassluis moet op
haar schreden terugkeren.
Want volgens de gemeentelijke
verordening mag er slechts In
uitzonderingsgevallen onthef
fing worden verleend op het
verbod om sterk alcoholische
dranken te verkopen in sport
kantines. Dus wat wij vragen is:
voer uit wat je zelf besloten
hebt, gemeenteraad."
Het laatste woord is voor Van
Os: „Drinken Is wegspoelen
van ellende. Zeggen dat het
zonder drank niet gezellig is,
vind Ik onzin. Ons Ideaal is dat
niemand drinkt en dat ieder
een nuchter met elkaar praat.
Dat zou de gemeenschap heel
wat geld besparen. We maken
ons wel druk over drugver
slaafden, maar er zijn in Ne
derland 13.000 drugverslaaf
den en 300.000 alcoholisten
die net zo verslaafd zijn. We
moeten als ANGOB onze tan
den 'maar eens laten zien."
ROTTERDAM De 29-jar!ge
Rotterdamse vrouw, die vorig
jaar augustus de bloemen-
koopman Jan Bestebreur (47),
met wie ze samenwoonde, op
bed doodschoot, is veroor
deeld tot zes jaar gevangenis
straf. Er was negen jaar geëist.
Een 22-jarige vriend van de
vrouw, die haar aan de geladen
revolver had geholpen, kreeg
2V4 jaar. Tegen hem was vijf
jaar gevangenisstraf geëist.
Moord en medeplichtigheid
daaraan werden niet bewezen
geacht; doodslag wèi. De
vrouw had verklaard dat het
schot 'per ongeluk' was afge
gaan, toen ze het wapen vlak
bij Bestebreurs hoofd hield.
De rechtbank oordeelde dat er,
zoals de vrouw dat had gewild,
Inderdaad een eind had moe
ten komen aan haar verhou
ding met het slachtoffer. En
dat de vrouw hun twee kinde
ren bij zich had moeten kun
nen houden. Bestebreur had
niet moeten dreigen vrouw en
kinderen te zullen doodschie
ten als ze hem zouden verla
ten. Bij het bepalen van de
strafmaat had de rechtbank,
die van een 'buitengewoon
ernstig feit' sprak, daarom
meegewogen dat de vrouw bij
een zeer langdurige gevange
nisstraf nog eens extra zou
worden gestraft,door het ge
mis van haar kinderen. Boven
dien zouden de jonge kinderen
dan óók zwaar worden getrof
fen.