Na avondje stappen: intiem afscheid of ruwe verkrachting? 'JOOP, JE BÉNT OUD' Wie durft te swingen zoals The Millers? U wilt best belasting betalen, maar niet meer dan nodig. 1 1 Wij helpen u met handige brochures. Drankbestrijders in Maassluis willen kantines 'zuiveren' Voor doden koopman: 6 en 2 Jaar cel DeVrenigde Spaarbank doet meer. (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM „Ik had nog nooit van dat merk parfum gehoord, maar nu zie ik in het dos sier dat heel Nederland zo'n beetje bezaaid was met Estée Lauder." Een zaak met een luchtje dus; rechtbankpresident mr. F.L.J.M. Heijnen had er gisteren zijn handen vol aan. Hulp Joop den Uyl: moeite met ouder worden... (Foto Arie Wapenaar) Susie Möller Gekke lijd Bewijzen Binnenkort is het weer zover: dan moet uw belastingformulier volledig ingevuld en ondertekend de deur uit Maar hoe zit het met de vragen die betrekking hebben op uw bankzaken? Sparen, lenen, beleggen, verzekeren: het komt allemaal aan de orde. In de wirwar van vragen kan het gebeuren dat u voorbij gaat aan belangrijke aftrekposten, bijtelposten en vrijstellingen. Waardoor u achteraf problemen krijgt of meer belasting betaalt dan nodig is. jg Om dit te voorkomen heeft de Verenigde Spaarbank voor u een paar handige brochures gemaakt Boordevol informatie over de fiscale aspecten van uw bank zaken. Deze brochure^ zijn gratis verkrijgbaar bij alle kanto ren van de Verenigde Spaarbank. verenigde spaarbank Smeken Vanzelfsprekend Gezelligheid INLICHTINGEN: REGIO HOOFDKANTOOR ROTTERDAM, B0TERSL00T 25. TEL. 010-4571911. HET VRIjt VOLK metropool WOENSDAG 11 MAART 1987 m Heelde de voorzitter? - Drie Amsterdammers waren ervan beschuldigd vorig jaar juni voor 350.000,- aan parfum te hebben gestolen bij een be drijf aan de Waalhaven in Rot terdam. Twee maanden later zouden ze uit een Rotterdamse douaneloods voor 1,6 miljoen gulden aan sigaretten, merk Winston, hebben weggehaald. Maar hoewel uit het dossier een walm van Estée Lauder,- Nina Ricci, Café de Paris, Anijs Anijs en Winston op steeg, kon de officier, mr. R. van der Hoeven, het plegen van de diefstal toch niet hard maken. Opzetheling en wapen bezit achtte hij wèl bewezen; goed voor een eis van twee jaar gevangenisstraf voor elk der verdachten. De advocaten vonden dat onzin. Volgens hen beschikte de officier, afgezien van het vuurwapenbezit, slechts over vage aanwijzin gen. Er zou, zeiden zij, vrij spraak moeten volgen. Jane, Yvonne en Brigitte, waren door de 31-jarige hoofd verdachte in elk geval goed be dacht. In Amsterdam, Heerlen en Waddinxveen overal had hij zijn (ex-) vriendinnen van parfum voorzien, maar hij had 'niet geweten dat het gestolen was'. En dat gold al evenzeer voor de sigaretten, die de poli tie in Rosmalen had terugge vonden. Ze lagen in een loods, die verdachte als voorzitter van een vage Surinaamse stichting voor 'hulp aan ieder een' had gehuurd. „Ik had het veel te druk met het inzamelen en verschepen van tweedehands kleding en conserven naar Suriname," zei de,man. „Ik heb die sigaretten niet eens zien liggen." Mis schien, zo zei hij verder, was hij ook wel 'te goed van ver trouwen' geweest. „Ik sta be kend ais iemand die graag an deren helpt." En daar zou mis bruik van zijn gemaakt. Om te helpen' had de man bij voorbeeld een kelderbox van Jane's moeder aan 'ken nissen' ter beschikking gesteld. Want die moesten him 'handel* (de gestolen parfum) ergens opslaan. Ook al om 'kennissen te helpen' was verdachte daar na langs Kamers van Koop handel en winkels gegaan om te zien wat die parfum eigen lijk kostte. „Daar heb ik niks mee verdiend." Maar in afge luisterde telefoongesprekken met de vader van Brigitte, •Maastrichtse Loetje', was ge sproken over getallen van 20.000 en 50.000. „Geen -Idee," zei verdachte, „waar dat op sloeg." Een medeverdachte, die ook van een uitkering leefde, ver klaarde de ƒ10.000 die de poli tie bij hem inbeslag had geno men als; „spaargeld, gewonnen met gokken." Het was de rechtbank, knikte mr. Heijnen, inderdaad al dikwijls opgeval len dat verdachten altijd win nen met gokken en dat andere mensen ermee verliezen. De Porsche, waarin de Amster dammer (geen rijbewijs) reed, was 'van mijn nicht'. „Merk waardig dan," vond mr. Van der Hoeven, „dat die nicht die in beslag genomen wagen nog nooit heeft opgeëist." Met het busje, waarin hij de nacht van de inbraak aan de Waalhaven zou zijn gezien, had verdachte, zei hij, nooit gereden. En dat in de loods te Rosmalen zijn vingerafdruk ken op een lamp en op de tele foon waren gevonden? Dat was eenvoudig te verklaren, want de hoofdverdachte had die spullen uit verdachtes Amster damse woning naar Rosmalen vervoerd, waar hij een kan toortje voor zijn stichting wil de inrichten. De derde verdachte, met bei de anderen bevriend, begreep er ook al niks van. De politie had bij hem negen flesjes par fum gevonden. Maar die had hij „voor ƒ200 op het Water- looplein gekocht," voor zijn vriendin. Mr. Heijnen; „En d&t van een uitkering?" Maar ook deze verdachte bleek ontzet tend gelukkig met gokken. Dat" hij het laatste jaar vóór zijn uitkering zo'n ƒ35.000 te beste den had gehad, dat had ook de politie al verbaasd. De verdenking was op deze Amsterdammer gevallen toen uit de afgeluisterde telefoonge sprekken bleek dat een zekere Erik bij de inbraken betrokken ■was. Maar dat was volgens verdachtes advocaat een blun der van de politie geweest: „Ze hebben hem met een andere Erik verward: mijn cliënt kan met geen mogelijkheid vloei end Limburgs spreken." De rechtbank ging niet in op het verzoek van de advocaat om deze verdachte onmiddellijk in vrijheid te stellen. Daarvoor was de zaak te ingewikkeld. De uitspraak werd bepaald op 24 maart. (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM Een bizar re situatie. Een vrouw uit Blelswijk en een man uit Wad dinxveen hebben gemeenschap met elkaar, terwijl haar echt genoot met een 'dronken kop' naar bed Is gegaan en zijn eega In de auto op hem zit te wachten. Een merkwaardig nachtelijk afscheid. Pure ver krachting of een intiem besluit van een gezellig avondje uit, waarbij het volgens enkele ge- tulgen al v*ij losjes was toege gaan? „Een opgeblazen zaak. Die vrouw lokte mij uit en dat be schouwde ik als een aanmoedi ging. Van verkrachting was geen sprake. Zij verzette zich bovendien geen moment," zei de 25-jarige Waddinxvener er gisteren bij de Rotterdamse Cock van der Palm (in wit te jas) tijdens een van de sessies met zijn gastmuzi kanten. (Foto Bob Ver horst). Cock van der Palm ont leent zijn grootste bekend heid nog steeds aan smart lappen als 'Mira' en 'Nata- scha'. Ten onrechte, vindt deze Rotterdamse zanger, want hij voelt zich veel meer een swinger. Erkenning als zodanig kreeg hij rond 1980 toen wijlen Ab de Molenaar hem vroeg om bij zijn Mil lers te komen zingen. „Dat leverde hem meteen een vloedgolf van kritiek op. Wat moet die boerelul bij zo'n swingende club als de jouw, dat soort opmerkingen," her innert Cock van der Palm zich. Zoals vrijwel altijd had Ab de Molenaar zich niet ver gist, waarna Van der Palm vijf jaar bij The Millers bleef. Totdat in februari 1985 de oprichter en leider over leed en aan een bewogen be staan van bijna 45 jaar toch nog onverwacht een einde •kwam. Cock van der Palm "kijkt met grote voldoening terug op zijn periode bij het 'legendarische' ensemble, waarmee hij ook op de plaat bijdroeg aan de na bloei. Via hoogtepunten als het veertigjarig jubileum en het North Sea Jazzfestival. Om die reden heeft de be snorde zanger de promotie op zich genomen van een el pee met opnamen van ver voor zijn tijd, 'The Millers Swingcerely Yours', Het li ve-album, geproduceerd door Skip Voogd, bevat een serie unieke opnamen die in 1968 door NCRV-radio wer den uitgezonden. „Ab de Mo lenaar heeft er zelf van ge zegd dat het de beste zijn die The Millers ooit hebben ge maakt," weet Cock van der Palm, die In de jaren zeven tig samen met Jan Boeze roen het land ook nog enige tijd onveilig maakte als De Piraten. Rond het verschijnen van 'Swingcerely Yours' had Cock van der Palm graag een soort Millers-rëunie be werkstelligd. „Misschien niet onder die noemer, want die is zonder Ab niet meer van toepassing. Hoewel er alleen maar goeie bedoelingen ach ter zitten zou je als je dat zou doen toch van een hoop mensen verwijten krijgen. Het was me er alleen maar om te doen om weer de sfeer van weleer te creëren. Het liefst met zoveel mogelijk oude "Millers'." Van der Palm heeft dit voornemen inmiddels moe ten laten varen. „Een aantal van hen voelden er wel wat voor. Ik denk aan Eddy Do renbos, die als zanger voor de groep natuurlijk veel be langrijker is geweest dan ik en aan wie ik graag mijn plaats had afgestaan. Ook (zangeres) Sanny Day, die inmiddels in Zwiterland woont wilde wel overkomen. Wie' er echter niets van wilde weten was (zangeres) Sus! Möller, de tweede vrouw van Ab die na zijn dood weer naar Denemarken Is teruggekeerd. Ze is teleur gesteld over het feit dat ze op die elpee niet voorkomt. Inderdaad is dat een beetje ongelukkig, maar ook niet meer dan dat. Van haar be staan nu eenmaal geen re presentatieve opnamen van die NCRV-sessies." Na de weigering van Susi Möller („Ook jammer omdat de opbrengst van die plaat naar haar toe gaat en ze kan dat geld best gebruiken.") is Cock van der Palm met zijn 'swingbehoeften' blijven zit ten. Met als gevolg een ver want project, dat wordt uit gevoerd in Bodega West aan de Rotterdamse Mathenes- serdijk. In dat café bij de La ge Erfbrug organiseert hij nu wekelijks op donder dagavond - sessies met en voor iedereen die zich in de geest van de Millers-tradi- ties wil uitleven. „Iedere week staat die tent op zijn kop en dat mag best wel eens in de krant," meent zan ger en presentator Cock van der Palm. Het principe van de avon den is simpel: wie zin en als het even kan ook enig talent heeft, kan zich bij zijn com bo voegen. „Vrijheid, blij heid, dat is zo'n beetje het motto. Maar, vergis je niet in de kwaliteit. Knapen van naam als Koos van der Sluis en Barend Petersen staan regelatig wereldpartijen te blazen. Daartussen tref je 1 dan ook wel eens liefhebbers, die onder de middelmaat blijven, maar ook die hoeven niet vervelend te zijn. Als de muziek maar uit het hart komt." Waar Cock van der Palm met zijn initiatief naar toe wil is een uitzaaiing van de ze sessies over de hele stad. „Kijk, in New York is dit wat hier gebeurt heel gewoon en gebeurt het op tientallen, zo niet honderden plaatsen. Daarmee vergeleken la Rot terdam natuurlijk heel zie lig. En waarom? Omdat ie dereen maar blijft zitten af wachten. Men gaat er al bij voorbaat van uit dat het niks wordt. Van die instelling moeten we af. Deze stad kan wel degelijk swingen. Dat wordt hier elke week bewe zen." LOUIS DU MOULIN (Van een onzer verslaggevers) SCHIEDAM „Flauwekul! Je bént oud. Je bent nu een maal oud; kom daar toch ge woon voor uit..." Oud-PvdA- raadslid Tine Krikke was gis teren ziedend op Joop den Uyl, die sprak voor een zaal vol Schiedamse ouderen. Den Uyl zei enige moeite te hebben om zichzelf tot de ouderen te reke nen, maar erkende wel dege lijk tot die groep te behoren. De ouderen die naar de verkie- zings-toespraak van Den Uyl waren gekomen, konden niet waarderen dat de oud-minis- ter-president daar zo'n moeite mee had. Een ander .partijlid: „Ouderdom komt met gebre ken. Iedereen kan wel leuke en aardige dingen voor de oude ren verzinnen en mooie praa tjes verkopen, maar ouder worden is niet zo leuk als wel wordt voorgesteld. Je moet steeds een stapje terug doen." Het betrof een middag die speciaal was belegd voor de Schiedamse PvdA-oudoren. In uitnodigingen was hen voorge houden dat Den Uyl het vooral over de problematiek van de ouderen zou gaan hebben. Dat bleek niet het geval. Hij bena drukte vooral de vredesvoor stellen van de Russische leider Gorbatsjov. Zijn boze partijgenote Krik ke had geen goed woord voor hem over. Zij had zich eerder binnen de PvdA al eens kri tisch uitgelaten over het feit dat Den Uyl bij de laatste Tweede Kamer-verkiezingen nog lijsttrekker was. Krikke was toen van mening dat de voormalige partijleider plaats had moeten maken voor 'de jongeren'. rechtbank over. Volgens de vrouw, die pas een week later op advies van haar huisarts aangifte deed, was er wel de gelijk geweld toegepast Zij zou zich niet hebben durven verzetten, omdat ze angst voor de man had en ook wist dat hij over een wapen beschikte. De politie vond een soort alarm pistool, waarvan het bezit niet verboden Is, naderhand in zijn auto. Het steeds intiemere af scheid In het halletje van de Bleiswijkse woning werd ver stoord door het vierjarig doch tertje van de vrouw, dat uit haar bedje was gekomen. De vrouw Het het kind door haar oudere dochter weer naar bo ven brengen, waarna buiten tegen een schuurtje alsnog gemeenschap plaatshad.„En dat 's nachts, medio november. Een merkwaardige tijd om dergeUjke dingen uit te halen," merkte rechtbankpresident mr. F. Heijnen op. De Waddinxvener vond dat niet zó vreemd: „Wij gaan al anderhalf jaar met z'n vieren uit Ik heb vaak met die vrouw gedanst, maar nog nooit zó clo se als juist deze avond. Zij deed dat eerst met Japie de groenteboer. Daarna met mij. Daarbij maakte zij niet alleen allerlei toespelingen, maar was zij ook erg handtastelijk." Volgens de barkeeper van de Rotterdamse zaak, waar dit al lemaal gebeurde, was de vrouw ladderzat. „Niets van gemerkt. Misschien omdat ik zelf ook nogal wat op had," al dus de Waddinxvener. Officier van Justitie mr. C. Lo Sin Sjoe eiste, rekening houdend met de persoonlijk heidsstructuur van de ver dachte, twaalf maanden ge vangenisstraf, waarvan vier voorwaardelijk met een proef tijd van twee jaar. Hij meende, dat de indringende verklarin gen van de vrouw en de waar nemingen van de politie niet weinig tot het overtuigend be wijs de zwakke'schakej; in deze affaire bijdroegen. „Deze man wist,' 'dat Zijn slachtoffer bang voor hem was. En dat vond hij wel leuk," aldus de officier. Raadsman mr. W. J. Gelder- blom concludeerde, vooral we gens het ontbreken van over tuigend bewijs, tot vrijspraak: „Verdachte heeft de signalen van de vrouw, als een uitnodi ging opgevat en hij kon dat, gezien het verloop van de avond, ook zo doen. Zij heeft in leder geval passieve medewer king verleend. De komst van haar dochtertje was een ideale gelegenheid om zich van hem los te maken. Maar dat heeft zij niet gedaan. Waarom niet? Er bestaan zoveel twijfels ten aanzien van geweld en onvrij willigheid, dat het overtuigend bewijs daaraan beslist niet te ontlenen, is." De rechtbank zal op 24 maart uitspraak doen. De belasting en uw verzakartngjjn n1- 0e txAastfngen, sparen en beleggen Ds L. van Os van de Maassluise ANGOB: „Drinken is wegspoelen van ellende." (Foto Arie Wapenaar) Door LELIA VAN DER TAK MAASSLUIS Vechten tegen de bierkaai. Dat is een passen de omschrijving van de schier uitzichtloze strijd, die de AN GOB (Algemene Nederlandse Geheel Onthouders Bond) al 89 jaar voert tegen het alcoholge bruik. Voor de oorlog droegen de ANGOB-leden fier hun 'blauwe knoop' op de revers. Tegenwoordig wordt er be smuikt geglimlacht, als iemand zegt principieel tegen drank te zijn. Toch zijn de maatschappelijke problemen die ontstaan door alcoholgebruik, groter dan ooit tevoren. De overheid erkent dit. Er zijn wetenschappelijke onderzoeken gedaan en nota's geschreven. De conclusie is steeds dezelfde: de overheid moet meewerken aan de ver andering van het alcoholbeleid. De Maassluise afdeling van de ANGOB staat op haar achter ste benen omdat de gemeente Maassluis toestaat dat in sportkantines ook sterk alco holische dranken worden ver kocht, zoals jenever, whisky en dergelijke. De bestuursleden van de ANGOB in Maassluis, L. Lucardie en ds L. van Os, kun nen dit niet langer aanzien. Ze hebben er officieel bezwaar te gen aangetekend. „Het toenemende alcoholmis bruik moet door de overheid een halt worden toegeroepen. De gemeente heeft daartoe de macht en die moet worden ge- Brülkt." Oat is ds kern van het ANGOB-prótest. ,;Wij smeken u eigenlijk dit plan niet door te zetten ter be scherming van individuele bur gers enjde volksgezondheid." ''•pgtschrijven Van Os en Luca'- dfé akrrhet gemeentebestuur. Maar hun smeekbede is (nog?) niet ingewilligd. De Maassluise sportclubs genieten voorlopig het dubieuze voorrecht om te schenken wat ze willen, ais de formaliteiten maar zijn vervuld. „Het wordt te gek in Maas sluis, we moeten wei ingrijpen. Het is hier echt extreem, erger dan in de rest van het land. Er zijn maar weinig gemeenten in Nederland waar sterke drank in sportclubkantines mag wor den verkocht. Maassluis voert op deze manier een alcoholbe- vorderingsbeleid." Deze verzuchting komt Leen Lucardie recht uit het hart. Ei genlijk heeft hij nauwelijks tijd en gelegenheid deze zaak vol ledig uit te vechten. Naast zijn drukke baan heeft hij in zijn vrije tijd de handen vol met z'n muziekvereniging, z'n vak bond, z'n omroep en z'n poli tieke partij, z'n sportclub en z'n serviceclub. Heel Maassluis kent hem als principiële niet- drlnker. Voor hem was het in 1946 van zelfsprekend dat hij lid werd van de ANGOB. En hij windt zich nog telkenmale op over het drinkgedrag van de men sen om hem heen. Hij rekent voor: „In Maassluis moeten zo'n 700 probleemdrinkers wo nen, van wie er 250 tot 300 al coholist zijn. Dat baseer ik op de landelijke gegevens. De mensen drinken niet zoals vroeger in de kroeg, waar het loon toen werd uitbetaald. Nee, ze drinker» thuis. Huisartsen krijgen met de gigantische pro blemen daaromheen te maken. Voordat mensen inzien dat drank een probleem is, gaat veel tijd heen. Gelukkig zijn er dan een paar die terug vech ten. Maar dat is een zwaar ge vecht." Het gesprek komt weer terecht op het uitgangspunt: de drank verkoop in kantines van sport clubs. Daar komen sportlief hebbers ongewild in aanraking met drank. En dat kan gewoon niet, volgens de ANGOB-be- stuursleden. Jong en oud be spreken de wedstrijd tijdens, wat Lucardie noemt, de „derde helft". Cynisch voegt hij eraan toe: „Als je dan een kopje kof fie bestelt, word je uitgela chen..." Dominee van Os valt zijn se cretaris van harte bij: „Je ziet dat sommige jongens in een halve wedstrijd een hele krat bier leegdrinken. Komen ze in de rust weer een volle krat ha- ien... En kom nu maar niet aan met 'de sport heeft de drank verkoop nodig voor de sluiten de exploitatie', want dat is een vals argument. Aan een kopje koffie verdient een exploitant veel meer dan aan een flesje bier. En voor je hobby moet je iets over hebben. Wat denk je niet dat mensen voor hun mu ziek over hebben? Bladmuziek kopen, les nemen, een instru ment kopen en onderhouden. Het iijkt wel of muziekliefheb bers meer geld voor hun hob by over hebben." Hebben de heren heiemaal geen begrip voor mensen die voor de gezelligheid een glaas je drinken? Van Os lacht wat en vertelt: „Mijn vrouw is geen geheelonthouder. Zij drinkt één fles wijn per jaar. Maar wij schenken anderen nooit iets. Ik heb wel eens een doos drank gekregen van iemand, maar die heb ik weggegeven aan een collega, van wie Ik wist dat hij wel eens iets neemt. Die heeft er jaren mee gedaan. Ook bij het avondmaal In de kerk schenk ik geen wijn, maar druivensap. Zelf heb Ik ooit we! eens een drankje genomen, toen ik aan te hoge bloeddruk leed." Lucardie gaat er serieus op door. Van hem mag heel Ne derland alcoholvrij zijn. Te vaak loopt het gezellige drin ken uit op problemen. „Vergeet niet dat de toename van alcoholgebruik voor 15 percent te wijten is aan het 'sportdrinken'. In de sportkan tine is drank goedkoop en er zijn geen strenge sluitingsuren. Er mag alleen worden ge schonken tijdens sportbeoefe ning, maar dat is natuurlijk el ke dag. Juist het groepsgebeu ren in zo'n kantine is gevaar-" lijk. Alleen kan je wel tegen drank vechten, maar In de' L. groep is het heel moeilijk.", De twee ANGOB-bestuursie- den hopen dat de gemeente het vergunningenbeleid zal ver anderen: „Maassluis moet op haar schreden terugkeren. Want volgens de gemeentelijke verordening mag er slechts In uitzonderingsgevallen onthef fing worden verleend op het verbod om sterk alcoholische dranken te verkopen in sport kantines. Dus wat wij vragen is: voer uit wat je zelf besloten hebt, gemeenteraad." Het laatste woord is voor Van Os: „Drinken Is wegspoelen van ellende. Zeggen dat het zonder drank niet gezellig is, vind Ik onzin. Ons Ideaal is dat niemand drinkt en dat ieder een nuchter met elkaar praat. Dat zou de gemeenschap heel wat geld besparen. We maken ons wel druk over drugver slaafden, maar er zijn in Ne derland 13.000 drugverslaaf den en 300.000 alcoholisten die net zo verslaafd zijn. We moeten als ANGOB onze tan den 'maar eens laten zien." ROTTERDAM De 29-jar!ge Rotterdamse vrouw, die vorig jaar augustus de bloemen- koopman Jan Bestebreur (47), met wie ze samenwoonde, op bed doodschoot, is veroor deeld tot zes jaar gevangenis straf. Er was negen jaar geëist. Een 22-jarige vriend van de vrouw, die haar aan de geladen revolver had geholpen, kreeg 2V4 jaar. Tegen hem was vijf jaar gevangenisstraf geëist. Moord en medeplichtigheid daaraan werden niet bewezen geacht; doodslag wèi. De vrouw had verklaard dat het schot 'per ongeluk' was afge gaan, toen ze het wapen vlak bij Bestebreurs hoofd hield. De rechtbank oordeelde dat er, zoals de vrouw dat had gewild, Inderdaad een eind had moe ten komen aan haar verhou ding met het slachtoffer. En dat de vrouw hun twee kinde ren bij zich had moeten kun nen houden. Bestebreur had niet moeten dreigen vrouw en kinderen te zullen doodschie ten als ze hem zouden verla ten. Bij het bepalen van de strafmaat had de rechtbank, die van een 'buitengewoon ernstig feit' sprak, daarom meegewogen dat de vrouw bij een zeer langdurige gevange nisstraf nog eens extra zou worden gestraft,door het ge mis van haar kinderen. Boven dien zouden de jonge kinderen dan óók zwaar worden getrof fen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1987 | | pagina 1