CDA
145 populieren worden gekapt
'Een hartinfarct krijg je niet maar samen
Geslaagde Salon van de drie Maassteden
Klokken St. Jans
begeleiden Faust
Ons karwei in Zuid-Holland:
ook optreden tegen
kleine criminaliteit. smaart
Gesloten f
Ws
(Van een onzer verslaggevers)
SCHIEDAM/VLAARDINGEN /MAASSLUIS
„Het moet gewoon goed gaan." Dit optimistisch
geluid laat PvdA-lijsttrekker Hans van der Vlist
horen aan de vooravond van de verkiezingen voor
de Provinciale Staten. Vrijdag bezocht hij met en
kele prominente PvdA'ers bedrijven in het Rijn
mondgebied en zaterdag toerden ze door Schie
dam, Vlaardingen en Maassluis. Van der Vlists
ervaring is dat het 'aardig lukt' om provinciale
thema s aan de orde te stellen. „Er wordt vrij veel
geschreven over onze werkbezoeken," constateert
hij tevreden.
Schaamte
Een erotisch
getint schilde
rij van de
Schiednmse
kunstenaar
Peter Helle-
mons. (Fo
to's: Arie wa
penaar)
De beneden-
saai van de
S 'Ion, waarin
de objecten
van Frits
Kloppers en
de mooie
wandobjecten
van Martin
Moesman te
zien zijn.
Bevalling
Kantklossen
Rugby
Wijkbezoek
Ooievaarsbrug
Op stelten
'J
HET VRIJE VOLK
Schiedam
'Als inks niet sterk is, dan
schuiven CDA en VVD naar rechts'
Ondanks de belangstelling
voor regionale werkgelegen
heid, bodemverontreiniging,
ouderenbeleid en milieu (alle
maal onderwerpen waarbij de
provincie een dikke vinger ir
de pap heeft), erkent ook Van
der Vlist, dat de verkiezingen
van woensdag veel verder
strekken dan de provinciegren
zen. „We kunnen nu wel mooie
verhalen houden, maar het
blijven altijd landelijke verkie
zingen," zegt hij. „In de eerste
plaats wordt het beleid van de
provincie sterk bepaald door
besluiten van de Tweede Ka
mer en in de tweede plaats zijn
de deelnemende partijen lan
delijke politieke partijen.
Het is mijn stelling, dat CDA
en WD in hun opvattingen
over milieu en natuur naar
rechts opschuiven, wanneer
links niet sterk genoeg is. Dan
gaan economische belangen
zwaarder wegen. Maar dat is
wel een eenzijdige interpreta
tie van het begrip economische
belangen, want een goede kwa
liteit van het leef- en woonmi-
lieu is juist een vestigingsfac
tor voor het bedrijfsleven, In
verpauperende situaties rende
ren investeringen niet."
Detzelfde verhaal geldt ook
voor de scheepsreparatiepro-
blematiek, vindt Van der Vlist.
Vorige week hebben de ge
meentebesturen van Rotter
dam, Ridderkerk, Schiedam en
Vlaardingen alsmede de pro
vincie Zuid-Holland in een ge
zamenlijke brief bij de Raad
van M'nisters aangedrongen
op steun bij de herstructure
ring in de scheepsreparatie.
Doel is te komen tot samen
werking of fusie van de wer
ven Boele-Bolnes, Niehuis
Van den Berg en Vlaardingen-
Oost Bedrijven. De onderteke
naars van de brief verwijten
de rijksoverheid een te grote
'afstandelijkheid'.
Van der Vlist: „Er is vanuit
de gemeenten een ontzettende
druk om samen te werken en
de rijksoverheid om steun te
vragen. De provincie helpt om
de politieke druk te organise
ren. CDA en WD huldigen lan
delijk het standpunt yan een
terugtredende overheid, maar
regionaal gaan ze met ons
mee."
PvdA-lijst
trekker Hans
van der Vlist
(links) staat
in de start
blokken om
Schiedam in
te trekken. In
het midden
senator Jan
Simons. (Foto
Arie Wape
naar)
SCHIEDAM Honderdvijf
enveertig populieren worden in
Schiedam de komende twee k
drie jaar vervangen door an
dere bomen. Volgens de dienst
gemeentewerken is dit nodig,
omdat de populieren te groot
zijn geworden. Daardoor kan
schade aan de bestrating ont
staan. Snoeien helpt niet meer,
omdat de populieren daarop
reageren met een nog grotere
kroon dan voor de operatie. De
bomen staan in de Westfranke-
landsestraat, Prof. Kamer-
lingh Onneslaan, P.J. Troel-
stralaan, Kappeijne van de
Coppellolaan en Marconis
traat.
Populieren zijn snelgroeien
de bomen, wat het voordeel
heeft dat het tekort aan grote
straatbomen er snel mee kan
worden aangevuld. Na de oor
log zijn er vele geplant in
Schiedam. De bomen die nu
het veld moeten ruimen, wor
den niet tegelijkertijd gerooid.
Het werk wordt over een aan
tal periodes verdeeid, waarbij
telkens een klein aantal bomen
verdwijnt. Schiedam heeft on
geveer negenduizend straatbo
men.
(Van een onzer
verslaggevers)
■VLAARDINGEN Veel
hartpatiënten vallen na thuis
komst uit het ziekenhuis in
een zwart gat. In het zieken
huis zijn de moeilijkheden
nog wel te overzien, omdat
men er bewaakt en verzorgd
wordt. Eenmaal thuisgeko
men blijkt de aanpassing aan
de nieuwe levensstijl vaak
erg moeilijk. De patiënt krijgt
te maken met tal van prakti
sche en emotionele proble
men, maar kan nergens met
zijn vragen terecht.
In het verleden is gebleken
dat veel hartpatiënten er be
hoefte aan hebben om met
lotgenoten van gedachten te
wisselen over hun nieuwe
leefsituatie. Daarom organi
seren de kruisverenigingen
van Vlaardingen en Schiedam
weer een serie van zeven ge
spreksbijeenkomsten voor
hartpatiënten en hun part
ners, onder deskundige bege
leiding.
Na een hartinfarct of een
hartoperatie gaat men veelal
een ander leven lelden. Die
overgang naar een totaal
nieuwe manier van leven is in
de meeste gevallen een moei
zaam proces. Dat geldt even
eens voor de familieleden of
huisgenoten van de patiënt,
omdat ook zijmoeten leren
leven met de veranderde si
tuatie. „Daarom leggen wij er
zo de nadruk op, dat de part
ners óók naar de bijeenkom
sten moeten komen," zegt me
vrouw Franssen, die de ge
sprekken zal begeleiden. „De
partners zijn lange tijd een
min of meer vergeten groep
geweest. Ten onrechte, want
zij ondervinden heel direct de
gevolgen van de kwaal van
hun man. Vaak zie je na ver
loop van tijd door de voortdu
rende spanningen bij die
vrouwen klachten optreden
als oververmoeidheid, de
pressies en een hele reeks so
matische aandoeningen. Een
hartinfarct krijg je niet al
leen, maar samen. Daarom
moeten man én vrouw naar
een nieuwe manier van leven
zoeken," zegt zij-
Na een eerste kennisma
kingsbijeenkomst zullen op de
avonden onderwerpen aan de
orde komen als de ziekenhuis
periode, de overgang naar de
thuissituatie en angst, een
emotie die een centrale rol
speelt in het leven van veel
hartpatiënten. Is angst altijd
negatief of zitten er ook posi
tieve kanten aan? Hoe kun je
allerlei angsten hanteerbaar
maken? „Op het programma
staan een aantal vaste the
ma's, maar daarnaast is er
voldoende speelruimte voor
eigen inbreng van de deelne
mers. Als er behoefte aan is
kunnen we externe deskundi
gen uitnodigen, zoals een dië
tiste, een yoga-docent die wat
vertelt over ontspannings- en
ademhalingsoefeningen, of
gewoon een arts die eens pre
cies uitlegt hoe het hart
werkt," aldus mevrouw
Franssen.
Zij heeft goede ervaringen
met dit soort gespreksgroe
pen. Over *t algemeen be
schouwen de deelnemers het
bijwonen van zo'n serie bij
eenkomsten als een positieve
ervaring, waar men in meer
dere opzichten wijzer van ge
worden is. „Waarbij je wel
moet bedenken dat het niet
iets leuks is. Het is geen cur
sus; je werkt niet een hoevee 1-
heid stof door waarna je 'ge
slaagd' bent. Het blijft '.och
praten over hele moeilijke, in
grijpende en onprettige din
gen," aldus de gespreksleid
ster.
Hoewel het aantal vrouwen
met hartklachten gestaag toe
neemt, vormen mannen nog
altijd de overgrote meerder
heid van de hartpatiënten.
Voor beide groepen geldt, dat
de problemen waar men bij
thuiskomst mee geconfron
teerd wordt legio zijn. Ten
eerste heeft men te maken
met de directe fysieke en psy
chische gevolgen van de
kwaal. Men is lichamelijk
zwakker en snel moe. Vaak
gaat dat,gepaard met ver
geetachtigheid, concentratie
moeilijkheden, lichtgeraakt
heid en neerslachtigheid. Ook
komen veel mannen er tot
hun schaamte achter dat ze
heel erg emotioneel geworden
zijn. Een dood vogeltje op
straat kan soms al een huil
bui veroorzaken, waarna men
zich met zijn figuur geen
raad weet. De partners voelen
zich bij al die problemen
vaak buitengesloten. Ze ko
men er niet achter wat de pa
tiënt echt meemaakt en heb
ben bovendien dikwijls het
gevoel dat ze een heel ander
iemand, een vreemde, thuis
gekregen hebben.
„Hartlijders leven met een
onzichtbare handicap. Dat
verborgen karakter van de
kwaai is ook iets wat in veel
gesprekken naar voren
komt," vertelt mevrouw
Franssen. „Er is niets te zien
aan de patiënt, sterker nog,
door de medicijnen hebben ze
nogal eens een blosje, waar
door ze er extra welvarend
uitzien. De omgeving denkt-
dan al snel dat het goed gaat,
of vergeet zelfs helemaal dat
er wat aan de hand is. In feite
kan zo'n man vaak nog niet
veel. Ik ken voorbeelden van
patiënten die met een grote
lege boodschappentas de su
permarkt uitwandelen, naast
hun vrouw die alles draagt.
Zo erg schamen ze zich voor
hun onmacht," aldus me
vrouw Franssen.
Een ander moeilijk punt is
de vrijetijdsbesteding. De ty
pische hartpatiënt is een ge
jaagde, harde werker die zo
veel mogelijk wil doen in zo
weinig mogelijk tijd. Na een
infarct valt 't werk voor lan
gere tijd geheel of gedeelte
lijk weg, en plotseling zit men'
met een zee van vrije tijd. In
die situatie blijkt opeens hoe
lastig het is die tijd goed in te
vullen.
Mevrouw Franssen: „Ook al
heeft men diverse hobby's en
begint men met van alles,
veelal geeft men het na korte
tijd toch weer op. De energie
en de fut om iets af te maken
ontbreken simpelweg. Ande
ren komen helemaal nergens
meer toe, gaan ook niet meer
naar buiten en raken zo in een
isolement, dat is natuurlijk
helemaal triest."
Op het praktische vlak le
ven vragen als: wat mag ik
wel en wat mag ik niet doen
na mijn hartaanval? Welke
voeding moet ik gebruiken?
Op verschillende manieren
zijn de patiënten bezig met
het aftasten van hun grenzen;
sommigen gaan zelfs zover
die grens regelmatig uit te
proberen: als ik dat doe, krijg
ik dan een infarct? Het is van
het grootste belang om te le
ren luisteren naar je eigen li
chaam, legt mevrouw Frans
sen uit.
„Mannen zijn nu eenmaal
niet gewend om attent te zijn
op de pijnsignalen die het li
chaam uitzendt, dat moet ze
echt bijgebracht worden. Het
kost ook veel moeite en door
zettingsvermogen om jaren
lang ingesleten verkeerde ge
woontes te veranderen. En
een beloning op korte termijn
is er niét, een hartinfarct gaat
niet snel over. Het duurt lang
eer het geestelijk en lichame
lijk evenwicht hervonden is.
Er zijn er ook bij die hun han-
dicap niet kunnen accepteren
en alle voorschriften negeren.
Ze blijven zich bijvoorbeeld te
pletter roken. Ik confronteer
ze dan wel altijd met de ge
volgen van hun keuze, name
lijk dat hun gedrag him leven
aanzienlijk kan bekorten.
Maar dat zijn wel de uitzon
deringen. Bij verreweg de
meeste patiënten zit de schrik
er goed in. Die willen er alles
aan doen om herhaling te
voorkomen, en anders hun
partners wel. Ik ken er die
nachtenlang niet slapen, om
dat ze constant aan de borst
van hun man voelen of hij
nog leeft."
De bijeenkomsten zijn in
principe bedoeld voor mensen
uit de regio Nieuwe Water
weg Noord. Ze worden gehou
den op 17, 24 en 31 maart en 7,
14, 21 en 28 april, in het kruis-
gebouw, Van Marisstraat 2 in
Vlaardingen: De kosten be
dragen voor- leden van de
kruisvereniging 12,50 per
persoon, voor niet-leden
17,50 alles inbegrepen.
Door MAR JO FEPPELAAR
SCHIEDAM De 'Salon van
de drie Maassteden' biedt een
representatief beeld van het
geen anno 1987 in de beeldende
kunst in Vlaardingen, Maas
luis en Schiedam gebeurt. Na
twee selectieronden zijn 58 van
de 180 geregistreerde kunste
naars uit die gemeenten tot de
expositie toegelaten. Zij stuur
den fotografie, schilderijen,
beeldhouwwerk en grafiek in.
De prijs van de Salon der
drie Maasteden is dit jaar uit
gereikt aan de Vlaardingse
kunstenaar Jan van Ree ven.
Hij zond drie werken uit de se
rie "Hollands Landschap' in.
Drie pasteltekeningen die allen
de Vlaardingse Voorstraat,
waar Jan van Reeven woont,
tot onderwerp hebben.
Op het gebied van de foto
grafie springt het het werk
van Eric van Straaten het
meest in het oog. Van hem zijn
in de Salon drie foto's te zien
uit de serie Callanish Standing
Stones. Deze foto's tonen een
Engels, Stonehenge-achtig
schouwspel, dat door de bijzon
dere belichting een mysteri
euze sfeer krijgt. Maar ook de
foto's van Maatschap de Kim,
een collectief dat foto's maakt
van geënsceneerde, perfor
in ance-achtige situaties, zijn
vermeldenswaardig.
Marjo van Soest maakt wer
ken in gemengde technieken
die bij veel mensen him school
tijd in herinnering zal bren
gen- De magische, bezigheid
van het schilderen met ecoline,
4 n~y -y*< -
lé&
daarover een laag zwarte was-
co en daarin een afbeelding
krassen heeft zij weer nieuw
leven ingeblazepu De Sehie-
darnse Marjo van Soest beeldt
in deze tekeningen afgebeulde
vrouwenfiguren af die wel wat
doen denken aan de werkvrou
wen van Picasso. Ook de
Maassluise vlanon Lith maakt
van verschillende technieken
tegelijk gebruik. Zij doet dit in
twee werken in een ruige, ex
plosieve stijl. Door het felle
kleurgebruik krijgen deze iets
emotioneels en dynamisch.
Ook objecten zijn op de expo
sitie goed vertegenwoordigd.
Meest in het oog springend
zijn de felbeschilderde, exo
tisch aandoende objecten van
Frits Kloppers. 'Afgezaagd,
moeder en kind' heet één van
de sculpturen van de Schie
dammer Diet Wiegman. Of dat
afgezaagd slaat op het al veel
gebruikte onderwerp licht hij
niet nader toe. Maar het beeld
is zeker niet saai en ontleent
zijn titel dan ook waarschijn
lijk aan de stukken die zijn af
gezaagd. Dit geeft aan de
sculpturen een verrassend, on
af tintje.
Vooral de wandsculpturen
van Martin Moesman zijn
prachtig. Van verschillende
houten schilden over elkaar
heen vormde hij mooie, soms
bloemachtige composities. De
ze schilden zijn beschilderd in
sombere, aardse kleuren, vaak
in een marmerachtig reliëf.
Door het schaarse gebruik van
fellé kleuren noemt Martin
Moesman zijn werk sober.
Maar de speelse combinatie
van vormen geeft zijn wandob-
jecten juist ook iets heel vro
lijks.
Ook grafiek is op de tentoon-
stelling te zien, onder meer in
de vorm van drie zeefdrukken
van de Schiedamse kunstenaar
Cees Bouw. Hij zegt erg geïn
spireerd te worden door indus
trial design en archtitectuur.
Vormen daaruit verwerkt hij
in zachte tinten, ijsco-kleurtjes
noemt hij ze zelf, in zijn strak
ke, abstracte zeefdrukken.
Al met al kan de Salon van
de drie Maasteden een zeer ge
slaagde tentoonstelling ge
noemd worden. De kwaliteit
van het werk dat er hangt is
hoog en de tentoonstelling is
niet alleen representatief voor
wat er in deze regio gebeurt
maar ook wel voor wat er in
heel Nederland aan de gang is.
Meer dan een representatief
beeld kan een zo diverse en
groots opgezette tentoonstel
ling natuurlijk nooit geven,
maar als dit beeld goed en vol
ledig is kan dat nooit een pro
bleem zijn.
Salon van de drie Maasste
den, tot 30 maart in het Stede
lijk Museum, Hoogstraat 112,
Schiedam.Geopend: dinsdag
tot en met zaterdag van 10.00
tot 17.00 uur en op zondag van
12.30 tot 17.00 uur.
MAANDAG 16 I^IAART 1987
kortaf
De Kruisvereniging Vlaardin
gen heeft op woensdag 25
maart een informatieavond be
legd over het onderwerp beval
ling. De avond is bedoeld voor
aanstaande ouders. Aan de
hand van dia's wordt een be
valling getoond en informatie
gegeven door een verloskundi
ge, fysiotherapeute, leidster
docente van het Kraamcen-
trum en wijkverpleegkundige
van de Kruisvereniging. Van 20
tot 21.30 uur in het hoofdkan
toor van de Kruisvereniging,
Marisstraat 2. Leden hebben
gratis toegang, niet-leden be
talen ƒ2,50.
'Brabant Goedgemutst' heet
de presentatie, die de kant
kloskring Waterkant op maan
dag 30 maart heeft belegd in
het Gemeentemuseum Maas
sluis. De presentatie bestaat
uit een voordracht, tentoon
stelling en diaserie over kleder
drachten en kanten mutsen
door Ans van den Bosch-van
Dillen uit Vught. Toegang 5
gulden. Kaarten zijn verkrijg
baar bij het museum, reserve
ringen via tel. 13912. Bij vol
doende belangstelling volgt 's
avonds een tweede presenta
tie.
Het bureau sportieve recreatie
van de gemeente Vlaardingen
gaat de rugbysport promoten.
In de week van 30 maart komt
rugbycoach Dennis Power met
een promotieteam op bezoek
bij Beneden-Maas, Sint Jozef
Mavo, Westland-Zuid en de
Technische School Vlaardin
gen. Op 8 april begint een in
troductiecursus rugby voor 13
tot en met 17-jarigen. Kosten
25 gulden. De cursus duurt tot
en met 3 juni en wordt gege
ven bij VFC aan de Sportlaan.
Aanmelden via tel. 4355888,
toestel 249.
Het college van burgemeester4
en wethouders van Vlaardtn-
gen bezoekt dinsdag 24 maart"
ondernemers in de wijk Vette-
noord. Daarna komen aan het
eind van de middag coüege en
ondernemers bijeen in de be
drijfskantine van Fontijne aan'
de Industrieweg. Tijdens deze
bijeenkomst zal onder meer
een enquête aan de orde ko
men, die door de industriële
Kring Vlaardingen is gehouden
onder de desbetreffende on
dernemers. Het wijkbezoek
vloeit voort uit een bijeen-
komst met aile Vlaardingse on-
dernemers, eind vorig jaar in
het stadhuis.
r'rjj
In verband met reparatiewerk- n
zaamheden zal de Ooievaars-
brug (tussen Vijgensteeg en
Ooievaarssteeg) in Schiedam "9
op maandag 16 en dinsdag 17
maart van 19.00 tot 06.00 uur
gesioten zijn. Het verkeer
wordt omgeleid via oranje om
leidingsborden.
De gemeentesecretarie van
Schiedam is op woensdag 18 -u
maart gesloten in verband met
de verkiezingen voor de Pro-
vinciale Staten. Wel geopend -
zijn bureau verkiezingen (8-19 ><»v
uur) en bureau burgerlijke n.-wuiD
stand (8.30-15.30 uur), beide'.a si
gevestigd in gebouw 's-Graveoiv
land, 's-Gravelandseweg 567v?"u
.n aiufi
«CL.
O'JBRW
Door Geeja Oldenbeuving
SCHIEDAM Aan het slot
van Stuffed Puppet Theatre
legt de acteur zijn hoofd op
de schouder van een levens
grote droef kijkende pop. Het
gebaar is heel vanzelfspre-
kend. De in het zwart geklede
man, die aanvankelijk met
-een masker op speelde, maar
in de laatste scène zijn wit
geschminkte gezicht toont,
zoekt steun. Hier zoeken
twee mensen steun bij el-
kaar, want de pop is in feite
een verlengstuk van deze
mens. Ze komen recht uit het
hart van poppenspeler Neville
Trant. Deze in Australië ge
boren acteur gebruikt deze
lappen wezens om een eind
te maken aan de mythe van
de legendarische toneelfiguur
Faust.
Faust, de man die in de to- -
neeigeschledenis beroemd is
geworden door zijn ziel te
verkopen aan de duivel Beël
zebub. Faust z'n laatste uur
is gekomen. De in het zwart
geklede man zwaait een
piepklein poppetje met
doodskop hangend aan een
touwtje heen en weer. Nog
zestig minuten te leven. Tik-
tak-tik-tak, klinkt het sarcas
tisch.
Eve.n daarvoor klonk er akeli
ge muziek en klokgelui en
keek het publiek naar de
zwart geklede man die twee
kleine poppen in zijn hand
hield: eentje in het wit ge
kleed en de ander in het
zwart. De kleine poppen-
hoofdjes keken steels achter
om naar de mensen in de
zaal. Daar zat op de eerste rij
een levensgrote pop met een
zwarte hoed op zijn hoofd,
maar voor het overige naakt.
Voor de strop definitief de
keel zal toeknijpen, wordt er
eerst nog een feest georgani
seerd. De Zeven Hoofdzon
den zullen een laatste groet
brengen aan Faust. Eén voor
één verschijnen de poppen,
maar in plaats van Faust iets
te verwijten, wordt Mefisto
belaagd en vernederd.
In het Stuffed Puppet Theatre
spelen poppen duidelijk de
hoofdrol. Vaak is het poppen
spel een vrolijke aangelegen
heid waarbij de één of ande
re grapjas, meestal Jan
Klaasen, afie andere poppen
tegen zich in het harnas
jaagt.
Wie had gedacht dat het
poppenspel dat afgelopen
weekeind in De Teerstoof te
zien was, ook zou bestaan uit
grappen en grollen, komt be
drogen uit. Het tegendeel is
waar.
Hier worden zeven poppen
uitgespeeld tegen één acteur
en de terreur die deze lappen
wezens uitoefenden op de
poppenspeler is angstwek
kend. Ze siaan de man, de
scheiden hem uit, ze verne
deren hem en zorgen voor
een doodse stilte in de zaal.
Hier worden wezens getoond
die in een nachtmerrie nog
weken daarna de argeloze
slaper moeten achtervolgen.
Eén-voor één verschijnen in
zoldertheater De Teerstoof
de zeven prachtig uitgevoer
de poppen. Beëlzebub bij
voorbeeld heeft twee gloeien
de vuurrode oogjes en ziet er
uit als een vergenoegde kater
die zojuist een roodborstje
heeft verschranst. Ze terrori
seren niet Faust, maar Mefis
to. Mefisto, de helper van de
duivel, de man In het zwart.
De man die Faust heeft over-
gehaald een contract te on
dertekenen met het Kwaad
en daarvoor nu boet.
Hoogmoed komt, hoe kan het
ook anders; bp" stelten aan
gesjouwd ondersteunt door
de poppenspelerrZe-kijkW
vanuit de hoogteop hem - <-
neer en vraagt' hooghartig om
een spiegel: De-poppenspeler
verbergt dat hij zelf spreekt
door een gouden masker te
dragen dat een groot deel
van z'n gezicht verbergt. Met
zijn ene hand laat hij de
mond van Hoogmoed bewe
gen en met zijn andere hand
manoevreert met de pop.
Soms laat hij de poppen hele
sieftige bewegingen maken,
bijvoorbeeld omdat 'woede'
persé de zaal in wil om een
bloedbad onder het publiek
te veroorzaken, en tegelijker-'-
tijd blijft hij als Mefisto heel
nederig met gebogen hoofd
staan. Dat is heel moeilijk err""'
vereist een grote innerlijke
beheersing. Probeert u maar--'
eens met de linkerhand heftig
te slaan en met de rechter «,fI
aaiende bewegingen te ma-,r'
ken. U zult merken dat u dit
niet gemakkelijk afgaat. Ne- -
ville Trant is echter een
meester in het maken van te
gengestelde bewegingen.
De verwachting dat de pop
pen vanachter een rood doek
op het toneel tevoorschijn
komen, blijkt onjuist. Neville'
Trant gebruikt vee! orginelere
methoden op zijn prachtig
gemaakte poppen tevoor- -
schijn te halen. Hebzucht j
wordt gevist uit een vuilnis
zak. Luiheid wordt onder een
tafel uitgetrokken en Jaloezie
blijkt verscholen te liggen on
der een zwarte doek in een
hoekje van het toneel. En
heel verrassend uit komt
Vraatzucht tevoorschijn uit
een grote ronde dekschaal s
op een tafeltje dat in een an
dere hoek van het toneel
staat. 1
Hebzucht bespeelt het pu-
bliek en vraagt aan een me-
vrouw om geld. De dame in
de zaal wil wél haar man voor
de helft aan hem afstaan,
maar niet met een gulden
over de brug komen. Het
kopje van het popje nikt zie
lig en ais Hebzucht zegt niet
haar man, maar alleen haar j
geld te willen, gaat er tóch
nog een gegiechel door de
zaal. Maar dat is een uitzon-*
dering. De sfeer van het pro
gramma is dreigend.
Neville Trants spel vereist
grote concentratie. Vandaaj-jo»
dat de acteur weigert in de
openlucht op te treden en er
tijdens zijn voorstelling liefstn'
geen geluiden of licht van
buiten mogen doordringen.
Dat is in De Teerstoof moei
lijk, omdat de St. Janskerk er
vlak naast staat en ieder half
uur zijn klokgelui laat horen.
In dit programma dat immers
handelt over Faust z'n laatste
uur, versterkt het klokgelui
echter de kleine tijd van le
ven die Faust nog restte. De
zeven hoofdzonden Is het
tweede solo-programma van
deze in Melbourne geboren
acteur, die nu alweer tien jaar
in Nederland optreedt en uit
stekend Nederlands spreekt.
w
Ou
Vf)
Ckh
yv
or*
81
Si
if
1
1 'J