PLANEET Een garderobekast die al het goede in zich bergt HET WAAIGAT BAT AU US mmsm wonen iterara (Van een onzer verslaggevers) VLAARDINGEN SCHIEDAM „Dit kan niet meer kapot." Even leken dit voorbarige woorden, gisterochtend om 10 uur bij de openingsceremo nie van Koninginnedag 1987. Amper tien minuten later kreeg een vrouw op de Westhavenkade een vlaggemast tegen haar hoofd, omver gereden door een vrachtauto. Maar de verwondingen ble ken mee te vallen; er hoefde zelfs geen ambulance bij te komen. (A, Heijblom Zn. b.v.) Floris de Vijfdelaan 120 - Vlaardingen - Tel. 010-4348110 Sail Vlaardingen Hop paardje hop Verliefd Koninginnedag of Sail Vlaardingen? De Vlaming Raymond van het Groenewoud bekent: „Vijftién jaar loop ik achter je aan." Voorzitter .Kees de Groot (links) en ïweede voorzitter Hans Pellen van de Oranjevereniging Wilhelmina: met- oranje .strik, evenals vele andere bezoekers van de feestmarkt in Kethel. Eric (10): Twee sleutels voor een gulden. Welke past? „Die met dat gaatje." DICK VAN der lugt Foto's: ARIE WAPENAAR 00 00Q QQ 000 BBBE3B □zld nm flog on Markt 57, Vlaardingen. telefoon het vrije volk schiedam-viaardRigen Oranje zonnetje over bruine vloot Burgemeester A.A.J.M. van Lier slaat op dé scheepsbel van de Piet Hein vier gla zen in de voormiddag- wacht; Konin ginnedag 1987 kan beginnen in Vlaardin gen. Kanonschoten en kruitdam pen vanaf het galjoen Prin ce Admirael I uit Den Briel Ook het weer leek even roet in het eten te gaan gooien van de zo veelbelovend begonnen dag. Rond het middaguur ver dween het oranje zonnetje en om vier uur joeg de regen de feestvierders naar huis. Maar' het weer herstelde zich- snel, zodat het avondprogramma ongestoord doorgang kon vin den. „Dit kan niet meer kapot." Een bestuurslid van de stich ting Nationale Gedenkdagen VI aardingen zei dit 's ochtends aan boord van het koninklijk jacht Piet Hein, waar burge meester A-A.J.M. van Lier het startsein voor de feestelijkhe den gaf. Omdat de microfoon het niet deed, mijmerde de burgervader door een scheeps toeter: „De haven met schepen; dat is pas echt Vlaardingen. Zoals het vroeger was, stel ik mij voor." Van Lier luidde de scheepsbel vervolgens twee maal twee keer (in zeeman stermen: hij sloeg vier glazen in de voormiddagwacht), de in smetteloos wit geklede band Thalita speelde het Wilhelmus, langs drie vlaggemasten kro pen de vlaggen van Nederland, Vlaardingen en de provincie \i. kwaliteit onder r alle omstandigheden omhoog en het galjoen Prince Admirael uit Den Briel vuurde enkele oorverdovende saluut schoten af. Koninginnedag 1987 begon met kruitdampen, of was het Sail Vlaardingen? Want de Ou de Haven leek verdacht veel op grote broer Amsterdam twee jaar geleden, met een bruine vloot van zestig sche pen. De namen van de oude vissers- en bedrljfsvaartuigen waren alleen al stuk voor stuk pareltjes van nostalgie, zoals Dankbaarheid, Zelden Bust, De goede verachting, Veran dering, Morgenstond, Goesting en Nooitgedacht. Burgemees ter Van Lier was er ook van onder de indruk. Hij stelde voor de vlootschouw in 1990 te herhalen, wanneer de nieuwe buitensluis klaar is. Als er prijzen waren uitge reikt aan organisatiecomités van Koninginnedagen, had de grote Vlaardingse stichting een prijs gekregen voor het meest uitgebreide en gevari eerde programma in de gehele regio, maar de kleine Schie- damse Oranjevereniging Wil- helmina zou ongetwijfeld ook in de prijzen zijn gevallen. Daar droegen de bezoekers nog oranje en rood-wit-blauwe strikken, daartoe aangezet door voorzitter Kees de Groot van de vereniging. „Als kind liep je al met een sjerp," weet hij nog. Dorpsstraat, Noordein de en Schiedamseweg adem den in het voormalige dorp Ke- thel de sfeer van een vooroor logse viering, toen gezelligheid nog gezelligheid was. Bij een kraam van wijkver- eniging Tuindorp viel de hu mor van een vrijwilliger bij één klant verkeerd. „Alle sleu tels passen, maar er zijn er maar drie die rond draaien," had de man uitgelegd bij een doos met sleutels en een kastje met slot waarachter een slag roomtaart lokte. Maar alvo rens een gulden neer te tellen voor twee sleutels, wilde de vrouw weten: „Welke zijn dat dan?" Zonder een spier te ver trekken, antwoordde de man:. „Die met dat gaatje." Me vrouw op hoge poten weg. In Vlaardingen had burge meester Van Lier intussen op de Markt de bevolking 'in onze goede stad Vlaardingen een heel prettige feestdag' toege wenst. Zowel de burgemeester als zijn echtgenote en met hen vele andere Vlaardingers zon gen uit volle borst mee tijdens de aubade door négen Vlaar dingse koren. Dirigent Aad van der Hoeven liet 'k Heb mijn wagen volgeladen zelfs twee keer zingen. Want, zo leg de hij uit: „Ik begrijp dat dit lied in deze feministische tij den wat weerstanden oproept, maar als u dat 'hop, paardje, hop' nou gezellig meezingt, dan is het toch leuk?" Met een vrijmarkt van twee honderd kramen leek het cen trum van Vlaardingen op één grotg uitdragerij. Kinderen en volwassenen boden er de meest uiteenlopende koopwaar aan: van joggingpak tot puzzel, en van stripboek tot histori sche kaarten. Op het Veerplein trok de Wervelwind veel be kijks: een doorzichtige kast, waarin kinderen moesten pro beren rondvliegende balletjes te vangen. Het was een hele opgave; heel wat moeilijker dan de traditionele pakjespaal, waarvan het wiel met pakjes de vreemde maar eerlijke ei genschap vertoonde om bij kleine kinderen te zakken. Op de Markt had een man de dag van zijn leven, toen hij wang aan wang met de Neder lands-Amerikaanse zangeres Donna Lynton mocht dansen en als dank voor zijn mede werking op beide wangen een afdruk in lipstick van haar lip pen kreeg. Met de liefde bleek het maar pover gesteld in Vlaardingen. „Wie is er ver liefd," wilde Donna Lynton we ten. Het aantal armen dat om hoog ging, was op de vingers van een hand te tellen. In dit opzicht kunnen Vlaardingers nog iets leren van de sympa thieke Vlaming Raymond van het Groenewoud. Hij meldde op de Westhavenplaats: „Vijf tien jaar loop ik achter je aan." Nee, dan Anita Meijer; zij veroverde op de Markt alle harten en kneedde het publiek met haar enthousiaste act tot één groot koor. Maar dat Vlaardingers kunnen zingen, moet inmiddels in artiesten- land alom bekend zijn. Lee To wers kan daar van meepraten na zijn swingende optreden destijds op het Veerplein. Ani ta Meijer en Lee Towers wa ren trouwens ook present in het Schledamse Kethel, maar dan in de vorm van cavia's, De traditionele pakje spaal van CJV Liefde en Vrede: zonder groene zeep én eerlijk, met een wiel dat bij kleine kinde ren naar beneden gaat. rennend tussen flessen cham pagne en schotjes naar poort jes met cijfers. Waar artiesten niet al goed voor zijn. „Als je maar niet dronken wordt," kregen de prijswinnaars te ho ren, die zo'n fles wonnen. Tcksti De garderobewand van Deens fabrikaat heeft alles méé; een schitterend natuurlijke vormgeving in diverse houtsoorten: grenen, eiken. teak. mahonie of wit; een prachtige afwerking van het elegante, tijdloze ontwerp; het soepele bedieningsgemak van de In nylon rails gevatte schuifdeuren. De kasten zijn leverbaar met verschillende fronten b.v. glad of regelwerk of Souvredeuren. Deze kasien zijn verkrijgbaar in de hoogten 178/226 en 239 en in de breedte van 100 tot 238 cm, diep 60 cm. Verder kan de Inrichting van de kasten gewijzigd en aangepast worden, om tegemoet te komen aan uw individuele wensen. Met zijn vele toepassings mogelijkheden past deze kast ook in uw Interieur. VRIJDAG 1 ME11987

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1987 | | pagina 1