Prikkeldraad:
rollen haat en nijd
Topsnelheid onbekend
bIJ Het Rode Kruis
Bobbie Tippel tegen
de verpaupering
Activiteitenbeurs
Bolleke ziét er sfefiitterèrid "tut
Jan Robbemond begint uitgeverijtje
Onen das
Vogelklas
Sociaal Cultureel Werk:
half miljoen minder
1
De Bobbie
Tippel van
Bloemhof
niet alleen
voor renova
tie. (foto Ed
Oudenaar
den).
(Van een onzer verslaggeefsters)
SCHIEDAM De bewoners van de 213 pro
bleemwoningen van de voormalige Sehiedamse
woningstichting Sint Jozef in Schiedam-west kun
nen eindelijk opgelucht ademhalen: alle 213 ver
keerd gerenoveerde huizen kunnen, door een gra
tis verstrekte lening van een half miljoen gulden
van de gemeente Schiedam, een herrenovatie on
dergaan.
Slopen
De Sehiedam
se wethouder
Hans van
Kleef bedacht
een slim fi
nancierings
plan om alle
218 Sint Jozef
huizen te kun
nen her-ren
overen. (Foto
Arie Wape
naar)
Sinterklaas
Eerste klus
Veldhoen
Jan Robbe
mond en Mar-
greet van der
Hoek: passen
en meten.
(Foto Henk
Veenstra)
Knip
Nadeel
ZATERDAG 16 MEI 1987
schiedam/vfaardingen
StuJf
Schrijven naan
Stukgoed
Het vnje voik
Witte de WHhstraat 25
3012 Bt_ Rottetdam
Wat is Rotterdam zonder zijn
haven en zou de haven zijn
zonder Rotterdammers? En
"Van die mensen moet je het
hebben als het gaat om ver-
"haien over de taal in deze
natte werkstad. Bijvoorbeeld
rvan het verhaal van C.A.
Moks, die met de volgende
brief reageerde op de publi
catie „Over natte-jassen-bo-
ten en lege koeien" van Jan
Oudenaarden:
Jammer dat er geen jaartal
len in het leuke epistel staan,
want de kans is groot dat ik
als kind tijdens de jaren 1911
tot en met 1914 een aantal
van deze Landverhuizers (in
de volksmond) heb gezien.
Want in die genoemde jaren
lagen wij nogal eens met ons
binnenschip in de Rijnhaven
bij loods Westkust. En in die
loods sliepen deze mensen
op bedden op de grond. Op
een of andere dag hoorden
wij toen dat er een hotel voor
deze mensen gebouwd kon
worden. Zij gingen met de
boot van de Nederlandsche
Amerikaansche Stoomvaart
Maatschappij naar Amerika
(werd door de mensen afge
kort als Nasm).
Ik was toen in de leeftijd van
5 tot 9 jaar. Ik herinner mij
dat een vrouw een ijsje liep
te eten en tegen mijn moeder
het gebaar met de hand
maakte van 'iekker' en zij zei
'dobre'. Iemand vertelde ons
later dat dit Pools was. Toen
Ik in de jaren '50 een aantal
malen op Russische tankers
had gewerkt, kwam ik erach
ter dat de Russen ook 'do
bre' zeggen voor 'goed'. Op
de beschrijving van Jan Ou
denaarden van het „scheeps-
russisch",a!s ik het zo noe
men man: het ruim van een
schip is Aroem (fonetisch)
want ik kan het cyrillische
schrift niet schrijven. Storm
ladder is stormtrap. Brands
lang is brandslanch. En wat
mij ook wel interessant lijkt:
in de tijd van houten zeil
schepen werden deze na een
iange reis scheefgetrokken
om dus een siagzijde te ge
ven aan de zijkant de aan-
i jroel van de algen en schelp
diertjes te verwijderen. Dit
scheeftrelken deed men met
behulp van takels ergens aan
een of andere „mars" bev-
stigt. Deze handeling werd
„krengen" genoemd. Aan de
boogspriet dezelfde hande
ling, doch dat werd „krop
pen" genoemd. Dat deed
men om bij het roer te kun
nen komen.
Als zo'n Russiche tanker
slagzijde had werd dat 'kren'
genoemd. Voor het overige
heb ik weinig herkenbare
woorden opgemerkt. 'Wodja'
is water, doch ik zie geen ge
lijkenis. 'Ocadka' is diep
gang. Zo zou ik nog wel een
aantal voorbeelden willen
noemen.
Soms wordt 'stoerman' nog
wei gezegd, doch het meest
'pomosnik' (fonetisch), assis
tent van de kapitein.
In het Nederlands wemelt het
ook wel van de vreemde
woorden volgens taaideskun
digen. Mij valt af en toe het
woord chauffeur op, want dat
is het Franse woord voor
„stoker", zoals u weet wer
den de auto's in het begin
door stoom gedreven. Ik her
inner mij uit mijn kinderjaren
wel dat iemand een stoom-
fiets had, voor 1914. Wat
dacht de heer Oudenaarden
van de uitdrukking rollen
„haat-en-nijd" voor rollen
prikkeldraad.
Heeft u wei eens 60.000 gul-
dèhlri^éénk^rkühnen^be-'
steden? Zël{èrwetén,dat ve
len met mij nu nèe zuchten.
Het Rode Kruis, afdeling Rot
terdam, wel. Maar het lukt ze
niet. In mei 1986 besloot de
afdeling dit bedrag te be
stemmen voor een goed doel
en dan liefst aan een project
dat met dit bedrag geheel
uitgevoerd kan worden.
Zoals het een afdeling be
taamt toog men naar het in
Den Haag zetelende hoofd
bestuur van het Rode Kruis.
„Prima idee," zei men daar
en de afdeling Rotterdam
kreeg de keuze uit vier ver
schillende projecten. Geko
zen werd voor een project in
Columbia. „Even wachten,"
zei het hoofdbestuur. „Ter
plekke zullen wij de situatie
voor jullie gaan aanschou
wen. En zo geschiedde. De
uitgezonden Rode Krulsdele-
gatie kwam terug met de me
dedeling dat het Columbia-
project geen doorgang kon
vinden. Het Coiumbiaanse
Rode Kruis zou niet in'staafA
zijn om het 'luttele" bedrag
van zestigduizend gulden op
een zinnige manier te gebrui
ken.
„Jammer," reageerde de af
deling Rotterdam. „Kom dan
maar met een alternatief." En
dat beloofde het hoofdbe
stuur in Den Haag. In Rotter
dam wacht men nog steeds.
Met andere woorden, niet al
leen de ambtelijke molens
draaien langzaam en het
woord bureaucratie kan men
in dit verband ook gebruiken.
„Breek mij daar de mond
niet over open," reageert
voorzitter J. de Jong van de
afdeling Rotterdam. „We ge
ven de moed echter niet op.
Het geld is gereserveerd. We
hopen dat het hoofdbestuur
dit jaar met het alternatief op
de proppen komt. Ons In
ziens moet dat met alle ellen
de over de gehele wereld
toch niet zo moeilijk zijn."Jo
ke van der Lee
i
i
I 2
po'tterdam De toenemende
yerpaupering in Bloemhof
maar ook de problemen die de
stadsvernieuwing mei zich
meebrengen zijn onder meer
aanleiding geweest om Bobbie
Tippel in het leven te roepen.
Zo heet de caravan waar de
Bewonersorganisatie Bloemhof
(BOB) gedurende zeven weken
mee door de wijk is gaan trek
ken.
Naast de renovatie kent
Bloemhof veel meer proble
men. In de caravan krijgen de
bewoners dus niet alleen voor
lichting over die renovatie
maar kunnen zij er ook met
hun problemen en suggesties
komen. Met medewerking van
heel veei vrijwilligers probeert
de BOB de wagen die bij de
wijkbewoners leven te beant
woorden.
De caravan wordt druk be
zocht. Aile bezoekers klagen
over de verpaupering die Is
ontstaaan nadat da Roteb
slechts eenmaal per week het
huisvuil is komen ophalen. Het
merendeel van de woningen in
de wijk is zo klein dat er weinig
ruimte is om het huisvuil gedu
rende een gehele,week te.be-
waren. Dit gebeurt na regelma
tig in de portalen of ojp straat.
'i
Vèel vragen betreffen de reno
vatie (of het niet sneller kan, er
worden nu 600 woningen per
jaar verbeterd) en wanneer
men daarvoor aan de beurt is.
Opvallend veei klachten komen
binnen over de grootste huis
baas in Bloemhof, het Ge
meentelijk Woningbedrijf Rot
terdam.
Die betreffen niet aiteen het
achterstallig onderhoud maar
zeker ook de manier waarop
de mensen door de medewer
kers van het GWR worden af
gepoeierd ais zij met klachten
komen. Klachten die er niet om
liegen, zoals lekkende daken
en verstopte toiletten.
Veel suggesties krijgt men bij
Bobbie Tippel binnen over de
woonorngaving.Zowel de klach
ten als de suggesties van de
wijkbewoners worden door de
BOB verwerkt in het beleids
plan stadsvernieuwing dat aan
het eind van het jaar gereed
komt.
Aan het eind van de caravan-
toer door de verschillende
wijkjes van Bloemhof zal na
evaluatie van de gegevens een
rapportage aan de Stuurgroep
Stadsvernieuwing en onder- -
meer het .GWR worden gezon
den.
Nieuwe renovatie Sint Jozef huizen
Het financieringsprobleem
rond de tweede opknapbeurt
van 2X3 woningen van de Wo
ningbouwvereniging Schiedam
is hiermee door wethouder mr
H. van Kleef opgelost. De veel
geplaagde bewoners van het
"complexe complex' huizen in
West worden tijdens de werk
zaamheden, die 23 maanden
zullen duren, op alle mogelijke
manleren geholpen.
Met de lening van een half
miljoen wordt de hoognodige
sociale begeleiding aan de be
woners betaald. De vergoe
ding, die bewoners van een be
nedenhuis krijgen van 4000
gulden bij tijdelijke huisves
ting in een container en boven-
woners van 1500 gulden wordt
ermee bekostigd. En de rente
over de tien jaar lopende le
ning wordt ermee betaald.
Het was noodzakelijk dat de
gemeente bijsprong, omdat an
ders Rijks en provinciale sub
sidies voor de her-renovatie
vervielen. De tweede renovatie
kost in totaal 5,5 miljoen gul
den.
De panden in West hebben
de bewoners, de voormalige
woningbouwvereniging en de
gemeente heel wat kopzeer ge
kost. Een eerder uitgevoerde
kleine renovatiebeurt werkte
verkeerd uit. Kruipruimtes
stonden onder water, ramen en
kozijnen vroren *s winters
dicht en de vochtigheidsgraad
in de huizen was veel te hoog.
Ook stond er steeds condens op
de ramen en konden de wonin
gen niet voldoende geventi
leerd worden.
„Wanneer we nu geen actie
ondernemen kunnen we die
huizen slopen. Er zijn wonin
gen bij waarvan de vloer zo
verrot is dat Ie het niet lang
meer uithoudt," vertelde wet
houder Hans van Kleef trots.
Eind vorig jaar kreeg de Wo
ningbouwvereniging Schiedam
al toestemming van de provin
cie om voor vijf miljoen gul
den te vertimmeren. De ver
eniging gaf een uitvoerder en
aannemer de opdracht om
slechts de helft van de 213 ge
wraakte en verziekte huizen
aan te pakken. In februari
werd er mee begonnen. Het gat
van ruim een half miljoen gul
den geoorzaakte grote onrust
in de wijk, omdat men vreesde
dat de rest van de huizen niet
hersteld kon worden.
Vooral het Des-raadslid Adri
Reijnhout maakte zich hier
over ongerust en boos. Hij wil
de zekerheid over het aanpak
ken van alle Sint Jozef huizen.
Hij hamerde tijdens allerhan
de vergaderingen erop dat het
geld op tafel moest komen.
Reijnhout over het financie
ringsplan: -„Geweldig dat die
complete renovatie nu uitge
voerd wordt voor het hele
Irtf VfijTWafl." Bi
'thn-itb
SPIJKENISSE Hét Soci
aal Cultureel Werk in Spijke-
nlsse zal het naar verwachting
volgend jaar met ongeveer een-
half miljoen gulden minder
moeten doen. Voor 1988 staat
al een daling van het budget
van 350.000 gulden op het pro
gramma, waarbij de tegenval
lers in rijksuitkeringen en be
zuinigingen nog moeten wor
den opgeteld.
Met het oog op het onder
zoek door medewerkers van de
Rotterdamse Erasmus Univer
siteit naar de voorzieningenbe
hoefte op lange termijn en de
vroege begrotingsbehandeling
zijn bovendien problemen in de
procedure te verwachten.„Het
zal voor iedereen duidelijk zijn
dat de samenstelling van het
Sociaal Cultureel programma
1988 een immense opgave zal
zijn," luidt de conclusie.
„De relatie tussen de verde-
re financiële inkrimpingen en
bestuurlijk gewenste bijstellin
gen van beleid,, maken ons in
ziens een bijstelling van het
procedurele en organisatorisch
kader voor 1988 noodzakelijk."
Als eerste wordt afgevraagd
of de.geplande besluitvorming
in november haalbaar is. Ten'
tweede zet men vraagtekens
bij de 'simpele' organisatie die
een en ander in goede banen
moet leiden. Verder wordt on
der meer gepleit voor het dl-1
reeter betrekken van de afde
ling financiën in de voorberei
dt ig. Men stelt voor het Soci
aal Cultureel Programma vol
ledig te integreren in de ge
meentebegroting, en de proce
dure en werkwijze hierop af te
stemmen. Tenslotte moet in dit
kader een stuurgroep worden
ingesteld waar onder andere
de wethouder Financiën zit
ting zal hebben.
PA
,'A.
complex. Ik ben blij voor des
geplaagde bewoners. Laten we'
hopen dat er een einde komt
aan totale ellende. Een duwtje
in rug was al de verhuisver-
goeding die is opgetrokken van
3000 naar 4000 gulden. Dat is
mede mijn werk geweeeest. Ik
heb mijn best voor de mensen
gedaan. Het is een wijs besluit
van de gemeente."
Reijnhout: „Het is goed dat
de financiële steun moet wor
den terugbetaald, want we hoe
ven niet voor Sinterklaas te
spelen. Vooral de uitgebreide
sociale begeleiding is een goe
de zaak. Over de financiële po
sitie van de woningbouwcorpo
ratie, tja, de toekomst zal het
uitwijzen. Nu is het saldo nog
nog negatief. Ik ben heel
nieuwsgierig hoe dat er uit
gaat zien. De gemeente mag
de nieuwe club best krediet ge
ven, letterlijk en figuurlijk."
Reijnhout had nog een kriti
sche noot aan het plan toe te
voegen. „Een negatief puntje is
dat de corporatie rond de jaar-
wisseling wel twee ton heeft
betaald voor nieuwe wagen
tjes," geeft hij nog aan. „Dat
komt voor bewoners raar over.
Een kritische kantteklng.
Maar we hebben nu tenminste
de garantie dat die her-renova
tie doorgaat." Met het uitden
ken van het slimme financie
ringsplan van Van Kleef is die
garantie er.
Van Kleef puzzelde net zo
lang met zijn ambtenaren tot
er een acceptabel financie
ringsplannetje klaarlag. Hij
presenteerde het plan gister
ochtend in het Sehiedamse
Stadskantoor niet zonder trots.
De raadscommissie voor Stad-
vernieuwing en Volkshuisves
ting moet er aanstaande dins
dag nog het 'ja' aan verbinden.
„Daar zitten we niet mee. De
politiek wil dat die mensen
van de 213 geholpen worden.
Dus dit financieringsidee komt
er wel door," aldus Van Kleef
optimistisch voorbarig, verge
zeld door de, gelukkige, voor
zitter van het stichtingsbe
stuur van de Woningbouwver
eniging Schiedam H. Broker
hof en de, even blije, directeur
van de vereniging Fanny de
Graaf.
Fanny de Graaf: „Dit was
onze eerste 'klus'. Meteen een
vreselijk moeilijk geval, dat al
jaren voor veel verdriet heeft
gezorgd. In uitstekende samen
werking met de gemeente heb
ben we er een oplossing voor
gezocht en gevonden. Wij zijn
de gemeente erg erkentelijk
voor deze geste."
De gemeente loopt wel dege
lijk risico met het verschaffen
van een lening uit de pot van
de Algemeen Bedrijfs Reserve
(ABR) buiten alle normale
subsidies om. Het geld moet
uiteraard worden terogbe-'
taald. De financiële situatie
van de Sehiedamse Woning,
bouwvereniging is nog niet
voorhanden. De wet schrijft
voor dat zo'n openingsbaians
er binnen zes maanden na* oj>
richting moet liggen. „Er lig
gen diverse claims. Het kan
nog wel maanden, zo niet, zelfs
jaren duren, voordat die begro*
ting er ligt. Maar we vertrok
wen de zaak wel," aldus Van
kleef, die benadrukte dat_de
gratis lening „een ontzettend
groot incident is. Dit wordt
geen gewoonte, zeg, Maar de
problemen in dat idiote com
plex moesten voor eens en
voor altijd worden opgelost,"
aldus de wethouder.
Wanneer dinsdagavond de
Sehiedamse politiek het flat
geeft aan de plannen kan de
woningbouwvereniging binnen
zeven dagen aan de aannemer
de vervolgopdracht geven voor
de tweede renovatiehëlft'.
Stichtingsvoorzitter H. Broker
hof: „Zo snel mogelijk doen we
dat. Alles moet nog besehrevëh
worden. Maar die opdracht
komt er. De klus gaat -23
maanden in beslag nemen. "We
hopen alle 213 huizen einde
1988 in orde te hebben."
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM Ideeën
voor het organiseren van acti
viteiten voor zowel jong als
oud, kunnen worden opgedaan
op de activiteitenbeurs van de
Rotterdamse Centrale van
Buurt- en Speeltuinverenigin
gen. Het is niet alleen mogelijk
om kennis te maken met 'ge-
TÉ TB - f A''. !»-#»- - -**
wonë' spelletjes zoals vliege
ren en hutten bouwen, maar
ook met bezigheden als film,
video, circus en tulnieren.
De markt vindt plaats op
dinsdag 19 mei van 19.00 tot
22.00 uur in het BSW-gebouw
aan de Joubertstraat 67 In Rot
terdam. Nadere inlichtingen
zijn verkrijgbaar vla tel.
4863355.
- ~?T
i-i
(Van een onzer,
verslaggeefsters)
MAASSLUIS Vergezeld
van een aantal vaste bezoeker-
tjes en met de drie maanden
oude Justine op zijn arm stap
te de voorzitter van de Stich-,
ting Kinderopvang Maassluis,
R. Runt, gistermiddag opge
wekt door een papieren deur
van de splinternieuwe halve
dag-opvang voor kinderen van
1 tot 4 jaar.
„Olleke Bolleke is de naam,"
liet Robert Punt de vele geno
digden weten in zijn toe
spraakje waarmee hij deze
nieuwe aanwinst van de stich
ting officieel voor geopend ver
klaarde. De twee 'juffen' Trudy
en Anette van Olleke Bolleke
waren duidelijk in hun nopjes
met hun "nieuweonderkomen,
'waar zij al enige weken proef-
draaien.
De halve" dag-opvang is ge
vestigd in een houten lokaal
aan de Burgemeester
Schwarzlaan en is door een
groot aantal vrijwilligers
schitterend verbouwd en opge
knapt Het geheel doet denken
aan een grote, gezellige huis
kamer waar het de kleintjes
aan niets ontbreekt. Integen-'
deeL Behalve de centrale
ruimte staan er ook enkele
bedjes in een aparte slaapka
mer tot hun beschikken, waar
ze even bij kunnen komen van
het spelen.
„Ik wil met name Wim van
de Boom, die weken achtereen
het schilderwerk voor zijn re
kening nam, noemen. En niet
te vergeten ;Jéanhe en Martin
van Bakel en een groot aantal
werkneemsters van de stich
ting, die menig vrij uurtje in
dit onderkomen hebben gesto
ken," prees Robert Punt zowel
de inzet als het resultaat van
de vele werkzaamheden,
„Wij zijn als stichting bijzon
der trots op deze lokaliteit en
het is zeker niet uitgesloten
dat we ook elders in Maassluis
een voorziening als deze van
de grond zullen proberen te
krijgen. Gezien de grote be
langstelling hiervoor moeten
we dat zeker gaan overwegen.
Het is prachtig dat we dit
hebben, zeker omdat we weten
dat er op dit terrein ook nogal
wat beunhazen in al dan niet
gesubsidieerde gebouwen het
zelfde werk verrichten. Echter
wêljTzondér ;speciaalt hiëryooj;
opgeleide- èn'-.ervaren--mensen.
Behalve de inbreng van al die
vrijwilligers zijn we ook de co-
mité's Kinderpostzegels en Zo-
merzegels zeer erkentelijk
voor hun financiële bijdragen
de bereidheid van de gemeente
om dit gebouw gestalte te gen
ven," aldus Robert Punt.
Tijdens de receptie kon Ro-,
bert Punt aan groot aantal ca:
deautjes voor Olleke Bolleke in
ontvangst nemen. Hiermee zul:
len vooral de bezoekertjes hun
voordeel kunnen doen want uit
de meeste pakjes kwam fraai
en verantwoord speelmateri:
aal tevoorschijn. Nadere infor;
matie over de halve dag-op:
vang kan men krijgen bij coör-,
dlnatrice Jeanne van Bakel/
tel. 17247. iüV
jasv
iïA
ei??
Van onze verslaggever
JAN BOOTSTER
's-GRAVENDEEL Als
jongetje schijnt hij al gezegd
te hebben dat hij boeken wil
de maken. Voor de echte Insi
ders was het dus niet zo ver
wonderlijk dat Jan Robbe
mond een paar jaar geleden,
langdurig herstellend van
een ongeluk, bedacht dat het
er maar eens van moest ko
men.
Hij had, samen met collega
en vriend Marc van Domme
len, een paar maanden daar
voor een eenmalige uitgave
gemaakt voor een sportver
eniging voor gehandicapten.
Dus enige ervaring was er ai.
Maar onder een borrel op de
allereerste dag van 1984 werd
besloten dat de knuppel maar
eens het hoenderhok in
moest.
De eerste uitgave werd een
verhandeling over het werk
van de kunstenaar Dirk
Stooker (een bekendheid in
de Hoekse Waard), gekoppeld
aan een overzichtstentoon
stelling van diens werk in "s-
GravendeeL Dat leverde
weer andere contacten op,
met nieuwe uitgaven als ge
volg. Zodat Jan Robbemond,
in het dagelijks leven journa
list, nu kan roepen al acht
boeken te hebben uitgegeven.
En hij heeft de smaak zo te
pakken dat er dit jaar nog-
eens zeven bijkomen.
De meeste daarvan gaan
over de Hoekse Waard, zoals
De tram staat stil; de Hoek-
schewaardse vertellingen 1
en 2 en De keuvels van het
Overmase, een uitgave over
klederdracht van de Zuidhol
landse eiland. Maar ook, bij
voorbeeld, De Scheveningse
woordenschat^ een prachtig
woordenboekje over het dia
lect in en rond deze vissers-
stad, liet Robbemond ver
schijnen.
Het is een spannende hob
by. Als de boeken in een opla
ge van een paar duizend van
de drukkerij moeten komen
staan Mare, Jan en echtgeno
te Mar greet van der Hoek,
die ook meedoet bij het uitge
ven, nerveus voor het raam
te kijken of de vrachtwagen
met boeken er al aankomt.
De slaapkamers worden dan
volgestapeld, tot onder de
bedden toe, met boeken. Alle
ruimte moet worden benut
tot de boeken bij de winke
liers zijtt uitgezet.
En zo'n eerste keer, dat is
extra spannend. Zo'n boek
ruikt ook nieuw. „Ja, dat is
toch een speciaal gevoel om
dat in je handen te hebben.
Dat is iets van jezelf," weet
Jan Robbemond.
Tot de zeven drukwerken
dieer binnenkort bijkomen
behoort een bundeltje verza
meld werk van de in 1984
overleden Hoeksewaarder
Arie Veldhoen, van wie een
zeventigtal korte verzen de
afgelopen maanden is" gepu
bliceerd in de rubriek Stuk
goed in Het Vrije Volk.
„We zijn begonnen met nul
centen, slechts een enkel
idee," vertelt Jan Robbe
mond. „We hadden geen en
kele kennis van hoe dat vak
in elkaar stak. Er was
slechts enthousiasme en een
wat meer dan gemiddelde be
langstelling."
Het bleek genoeg, zij het
dat er ook flink wat tobben
bijkwam. Want, bijvoorbeeld,
boekenwinkeliers zijn niet al
tijd de makkelijkste klanten,
de goeden niet te na gespro
ken. En de onervarenheid
zorgde er ook voor dat het in
het begin niet altijd ging zo
als het moest.
„Maar stap voor stap zijn
we er achter gekomen wat je
moet doen en wat je moet la
ten," aldus Jan Robbemond.
Zijn privé-geld ging ook de
uitgeverij in, onder meer om
apparatuur voor tekstver
werking te kunnen kopen.
„We hebben het allemaal zo
met de hakken over de sloot
kunnen bekostigen."
Die situatie deed zich trou
wens regelmatig voor. Elke
keer als er weer een uitgave
was bekostigd, bleek de knip
leeg, „Mare zei daarover
eens: ach, we hebben weer
niks, we kunnen dus weer
verder."
„Elk boek dat we bedenken
moet zichzelf betalen," licht
Jan Robbemond toe. „We
kunnen niet van één goed
idee,' negen andere betalen.
Wat dat betreft moeten we
behoedzaam opereren. Het is
ook allemaal eigen geld. Je
hebt ook eerder vijfhonderd
boeken teveel dan te weinig.
Het is passen en meten."
Met flappen wapperen is er
dus niet bij. Evenmin als ge-
heel leven van de uitgeverij.
Hij zou het wel willen, Jan
Robbemond, maar omdat het
nou eenmaal, onmogelijk is
heeft hij wel vrede met die
situatie. „Het is natuurlijk
aardiger," zegt hij, „als je het
niet helemaal alleen voor je
plezier hoeft te doen."
Jan Robbemond prijst zich
gelukkig dat hij niet veel ma
teriaal krijgt aangeboden dat
in de categorie allerbelab
berdst thuishoort Want dat
Is een nadeel van het uitge
ven, het wegsturen van men
sen die menen literatuur van
de bovenste plank te hebben
geproduceerd.
Jan Robbemond en Mar-
greet van der Hoek vullen el
kaar perfect aan. Hij gïat de
boer op, organiseert, plant, is,
kortom, de grote regelaar en
zij werkt achter het beeld
scherm, corrigeert en brengt
op dat punt vakbekwaamheid
in. Die samenwerking moet
moeiteloos gaan want wan
klanken zouden direct in het
huwelijk doorklinken.
Mar greet van der Hoek,
toch een beetje trots: „Er ko
men al bestellingen uit het
buitenland. Van migranten.
Dat vinden we leuk. Het suc
ces is je beloning."
Jan Robbemond, tot slot:
„Je helpt ook een beetje con
serveren, dingen vastleggen.
Niet dat we zo zijn begonnen
hoor, zo van wat zijn we lek
ker belangrijk bezig. Maar
het is wel mee gaan spelen."
ya-j v
9Ü
pool
urb
::c i
JL
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM Het jaar*
1986 was voor de Vogelkla3,
Karei Schot een druk en tege-,
lijk succesvol jaar. De opvang'
en verzorging van niet minder^
dan 3.946 vogels, 123 egels eiij
46 andere dieren hebben ,15e-,
heerder Koos van Donk en zijn
vrijwilligers handenvol wérk,
gegeven.
Het was ook een jaar waAriiï
mede door de financiële hhlp
van lezers van Het Vrije Volk;
Metropool 60 van de 123 gevjïfi"
den ernstig zieke en ondervoë-1
de egels weer gezond In'1'dé
vrije natuur konden worden/te?
ruggezet. Van de spontaan bij;
eengebrachte 10.000 gulden
werd ook een nieuw egelvèr-.
blijf gebouwd.
Intussen heeft deStichting?
Vogelklas (een voorzetting vari
het levenswerk van de veel -te
jong overleden onderwijzer
Karei Schot) nu de beschik;
king over de gehele botanische
tuin op het Afrikaanderplein.
Naast het opvangen van zieke
vogels, hebben de vrijwilligers
het verwaarloosde stuk park
weer in ordentelijke staat ge
bracht.
Hiermee is ook een deel, van
gebrek* aan buitenruimte opge
heven. De Vogelklas hoopt nog
een oplossing te vinden voor
uitbreiding van het krappe
kantoor en de diaruimte, waar
veel excursiegangers worden
ontvangen.
Op zaterdag 23 mei houdt de
Vogelklas een open dag. Iedere
geïnteresseerde is welkom en
kan van 10.00 tot 16.00 uur deel
nemen aan de rondleidingen
en diavoorstellingen. De Vogel
klas is gevestigd aan het Afri
kaanderplein 37.
0L
