m
I
wantrouwen
als hét om vrede en veiligheid gaat'
Historie Petrus-
en Paulusparochie herleeft
WÊmmmÊÊsmÊsm
Jetski's op 't strand
Forum en disco bij
jarig CD JA-Schiedam
Expositie HoningbU
Boerderij Park Kethel
Pippeloentje zoekt
nieuwe vrijwilligers
Schooltuinkinderen
houden Open Huis
wv ws
het vrije volk
mms
mmmmmm
iSÉlH
SCHIEDAM 'Als je
modem op 1200/75 baud
kan werken, log dan
even in'. Of 'Ben je niet
helemaal compatible?'
■Het is duidelijk: compu
terchinees is de voer-
Jaal bij de Computer
Club Schiedam.
Jungle
Schiedamse
'compute
raars' in ac
tie: ,JLog even
in, of ben je
niet compati
ble?" (Foto's
Arie Wape
naar)
Prikbord
'Arthur Ver
hulst en Fred
Leliveld van
de Computer
club Schie-
dam. - 1
-GB.ioi-nKfn" oO-ïnejófeU e;
■.'•cflQreö movpibori nelBw óf- y
itxiSL vri3iiso nap
wilpf.
Bezieling
Niet vrouwelijk
Meer tijd
Deze attribu-
ten uit het f -■
"„rijke roomse
leven" zijn te
bezichtigen in
het Gemeen
temuseum tij
dens de ten
toonstelling
tot en met 23
augustus.
Oplossingen
schiedann vlaardingen
mêÊÊili
t i
S-
•"'„Maar er wordt bij ons ook
nog weieens over wat anders,
gepraat dan computers hoor,
we zijn geen freaks," grinnikt
AÏthur Verhuist, één van de
steunpilaren van de Computer
Club Schiedam. „Gezelligheid
vinden we ook belangrijk, het
fa niet voor niks dat we een
barretje hebben. Binnenkort
•waarschijnlijk 'ook nog, een
keukentje. Dan kunnen we up-
ën downloaden ónder hét genot
van hamburgers en tosti's. Je
kunt misschienbeter spreken
van een computer-café.". f
De club heeft bewust niet ge
kozen voor de verenigings-
vorm. „Want dat bréngt alleen
maar rompslomp met zich
mee," vindt Pred Lelivèld, de
hardware- én'reparatiespecia-
ïist van de club."' „Dan zit je
weer vast aan statuten, notu
len, jaarvergaderingen, kort
om verplichtingen. Dat willen
we niet. "Onze bijeenkomsten
zijn gewoon voor iedereen toe
gankelijk', we vragen alleen
ƒ3,60 entree om de kosten te
drukken."
De tweewekelijkse club
avonden worden door zo'n
veertig tot zestig mensen, be
zocht, die allemaal hun eigen
spullen meebrengen, inclusief
de verlengsnoeren en de ver-
deelcontactdozen. De Atari ST,
Commodore'64 en 128, Amiga,
,IBM en compatibles zijn altijd
goéd vertegenwoordigd, ter
wijl er zeer geregeld ook BBC,
MSX en Atari 8 bit aanwezig
zijn. Tijdens- de bijeenkomsten
kan men programma's uitwis
selen,-de hardware-artikelen
(computers, randapparatuur,
uitbreidingen, cartridges,
bouwpakketten enzovoort) be
kijken die handelarem en hob
byisten aanbieden en elkaar
helpen met problemen.
„De gevorderden heipende
beginners, want wij kennen ei
genlijk maar een kloof: die tus
sen computeraars én nict-com-
puteraars," vertelt Arthur Ver-
'Voor de beginnner is het
'n grote computer jungle'
hulst. „Het is dus beslist niet
zo dat je ai helemaal in de
computerwereld thuis moet
zijn om bij.ons langs" te komen.
Als je. net. een apparaat ge
kocht-hebt'zit je vaak ook
maar - in je eentje thuis te
knoeien met je handboek, bp
schoot";
We hebben hier mensen
rondlopen die nog helemaal,
moeten beginnen. Die ook niet
weten waar ai die knoppen
voor dienen of zelfs vaak nog
niet eens een computer hebben.
Ook dan kunnen we adviseren,
want de markt is op dit mo
ment een jungle. Als beginner
zie je door de bomen het bos
niet meer. We zijn. trouwens
van plan om cursussen té gaan
geven voor instappers, zodat
de informatie allemaal wat ge-
struetureerder wordt. Verder
denken we ook'nog aan cursus
sen over bepaalde program?
ma's, ook hele fundamentele,
zoals tekstverwerken, omdat
wé denken dat daar toch wel
behoefte aan is."
De club heeft een eigen
printplaatservice, waar men
printplaatjes naar eigen ont
werp of uit een hobby blad kan
laten vervaardigen. Verder
wordt de leden allerlei compu
terspullen tegen een geredu
ceerde, prijs aangeboden.
Daarnaast is het mogelijk om
op beperkte; schaal defecte
computers en randapparatuur
te laten repareren tegen onkos
tenvergoeding. Veel succes
heeft de club ook met haar
mailbox, ofwel het electro-
nisch prikbord, dat voor com
putergebruikers telefonisch
toegankelijk is. Men kan er in
formatie, advertenties en pro
gramma's vanaf: halen en op
achterlaten.
Arthur: '„Ik gebruik daar op
dit moment nog mijn privé-te-
lefoonnummér voor, maar .dat
wordt toch een beetje te gek.
De lijn is vaak totaal overbe
last, er wordt uit het hele land
gebeld. Ik kan in het weekeind
ook precies zien wanneer de
nachtfilm is afgelopen, meteen
daarna is het raak. We zijn
van plan om in de toekomst 20
uur on-line te gaan, op een
aparte lijn dan wel te ver
staan."
Verreweg de meeste cluble
den zien de computer als hob
by, slechts een enkeling houdt
zich er ook beroepsmatig mee
bezig. ;,Je ziet wel dat mensen
uit liefhebberij ermee begin
nen en daarna hun vak ervan
maken. Maar dan zie je ze
meestal niet meer op de club,"
aldus Arthur. „We hebben hier
allé leeftijden in huis, v.an
twaalf tot 62 jaar. Veel vaders
en zonen, dat is echt opvallend.
Vrouwen niet, helaas. Dat vin
den we jammer, want het zou
'toch een stuk gezelliger zijn.
Misschien leeft bij hen het
vooroordeel tegen clubs dat er
alleen maar enge freaks op zit
ten. Merkwaardig genoeg zijn
de vrouwen die wel met com
puters bezig zijn vaak het fa
natiekst van allemaal."
De meeste computeraars
houden zich als ze pas met de
hobby begonnen zijn bezig met
het copiëren van zoveel moge
lijk spelletjes. Op een gegeven
moment bereikt men een ver
zadigingspunt. Dan komt het
serieuzere werk aan de beurt.
Zoals het kraken van cartrid
ges bijvoorbeeld, kant-en-k!are
eenheden waarvan de fabri-
cant zijn best heeft gedaan om
de interne structuur voor de
gebruiker geheim te houden.
Fred Leliveld: „Het is ge
woon een kick om zo'n ding te
kraken, om te weten hoe hij in
elkaar zit en hoe hij werkt.
Wat je daar nou aan hebt? Tja,
waarom bouwen mensen ra
dio's ais je ze bij Ter Meulen
voor honderd gulden kunt ko
pen? Het is leuk, en je leert er
ook nog wat van. dat is de hob
by. En na een spelletje dam
men gaan de stenen toch ook
weer gewoon in de doos?"
Elke tweede en vierde dins
dag van de maand komt de
club bijeen in de zaaltjes van
de filmclub in gebouw De
Teerstoof, Nieuwstraat 12, van
19.00 tot 22.00 uur. 23 juni is
voorlopig de laatste clubavond,
daarna gaat men in september
weer verder.
■-V-Li
..r-
T-' -Alf'T -
uv?'
'Naar hét" jaar 2000 zóndér"
kernwapens'. Zó luidt? het cèn-
trale thema van<eéhweriéld-
cóngreë'va'Tl'vroitfWèérdatfcVan
23 tot*2Trjunl inMoskotf plaats-
vindt.' Dit congres is 'georgani
seerd Internationale Demo
cratische Vrbuwénfederatle 5
(IDFF)Aan dit'congres doen
honderden vróuwen uit zo on
geveer de hele wereld mee.
Zij praten niet alleen Óver het
bestaan, de uitbreiding en het
tegenhouden van kern wapens,
deze vrouwen richten hun aan
dacht vooral óok op tal van za
ken die onlosmakelijk verbon
den zijn met (kern) bewape
ning, zoals vrede', gelijke kan
sen, rechten en ontwikkeling
van vrouwen.
Vanuit Nederland zullen der-
tig vrouwen van verschillende
leeftijden en afkomstig uit de
vrouwenbeweging (Pax Cristi,
Rooie Vrouwen, Plattelands-
vrouwen enzovoort) naar Mos:
kou vertrekken.-
Kóós van der Meulen uit
Mhassluis is één van die vrou-
wén die zich nu al zeer inten
sief aan het voorbereiden is op
deze internationale ontmoe
ting. Koos van der Meulen be
reikte onlangs de pensioenge
rechtigde leeftijd. Ze begon
haar loopbaan ais maatschap
pelijk werkster; later werd zij'
gezinstherapeute. Ai geruime
tijd voor haar pésiónering be
sloot ze daadwerkelijk een
steentje bij te dragen aan de
vrede én veiligheid in'dé we-1'
reld. Vanuit die gedachte
méldde ze zich bij de IKV-
kern en werd zij lid van het
Internationaal Verbond voor
Vrede en Vrijheid (IVVV) de
Nederlandse afdeling van de
internationale organisatie
oil K,
ovb.tt
Door
ANNEMIEKE VAN DER
HOUWEN
MAASSLUIS „Ik leef van
uit een christelijke levensvisie;
ik ben gereformeerd. Dat zegt
niet zoveel, want ik kom net zo
graag in de Hervormde Kerk.
Deelname aan het congres in
Moskou verruimt je blik en ik
vind het daarnaast ontzettend
belangrijk om met vrouwen uit
andere landen te bespreken
hoe jé met elkaar een vuist
kunt maken voor een wereld,
ónze wereld, waarin mensen
zich veilig kunnen weten" én
waarin wantrouwen niet de bo
ventoon voert."
Koos van'dér Meulen vat de
beweegredenen van haar acti
viteiten op het gebied van de
vredesbeweging, kort samen.
„Tijdens dit congres wordt er
uiteraard niet alleen? over
kernwapens gesproken,"ver?
telt ze. „Om de doodeenvoudi-'
ge reden dat kernwapens niet
een op zichzelf staand gegeven
zijn. Ze zijn een uitvloeisel van
een gedachtengang, die geba-,
seerd is op wantrouwen. Men
sen die hiervoor kiezen menen
de vrede-te kunnen bewaren
doof zich deze wapens aan te
schaffen, een afschrikkings
middel.: Nou, - dat middel
schrikt inderdaad af want stel
je voor dat ze gebruikt worden:
Ik ben ervan overtuigd dat je
als mensen samen moet probe
ren naar andere wegen te zoe
ken om conflicten op te lossen.
Niet kijken naar de verschillen
maar proberen te kijken naar,
de overeenkomsten. Niet van
uit een ingeroest wantrouwen:
maar je openstellen entrach
ten bij de ander vertrouwen te
wekken. Dan krijg je andere,
menswaardige basis om met
elkaar te leven.'Let wel, ik zeg
niet dat jé alle wapens weg
moet'doen, je moet je kunnen
verdedigen als dat nodig is.
Maar we nu mee bezig zijn,
het aantal kernwapens ende'
mogelijkheden hiervan Voort
durend Uitbreiden is waanzin."
Bedenk eens wat een geld er
mee gemoeid is. Met dat geld
kun je zóveel goede dingen
doen voor mensen. Dingen,
waar. ze recht op hebben: voed
sel, kleding, arbeid, medische
verzorging en noem maar op."
Weloverwogen kiest ze.haar
woorden om duidelijk te ma-
lien wat - haar bezielt.- Op de
vraag of haar persoonlijke in
zet en activiteiten van de vre
desbeweging zoden aan de dijk
zetten antwoordt Koos van der
Meulen zeer beslist: „Natuur
lijk en dat zie je ook. De vre
desbeweging, zowel in Oost als!
in West, wordt serieus geno-'
men, Door mijn leeftijd kan ik.
ook zeggen dat ik bepaalde
ontwikkelingen zie die ik toe-"
juich. Neem alleen maar eens
,de grote vredesdemonstraties
in Amsterdam en Den Haag.
De mensen lieten in grote ge
tale zien dat ze tegen de plaat
sing van kruisraketten in ons
land zijn. Ik signaleer steeds
vaker dat er vanuit de basis,
vanuit het volk, steeds meer
verzet komt tegen de bewape
ningsspiraal en dat is iets dat
mij bemoedigt."
r. De deelneemsters aan het
congres in. Moskou kunnen on
mogelijk aan alle program-
ma-onderdelen meedoen, zo
vertelt Koos van der Meulen.
Er z|n gespreksgroepen, lezin
gen, al dan niet met audio-vi-
suele middelen die eerder ge
noemde onderwerpen als uit
gangspunt hebben. Koos van
der Meulen; „Het liefst zou ik
aan alles mee willen doen om
dat ik dé dingen graag in een
breed verband zie. Natuurlijk
kan dat niet, dus zal ik een
keuze moeten maken.
Uiteraard .zijn er tolken, die
alles zowel in het Engels,
Frans, Duits, Spaans en Ara
bisch vertalen zodat iedereen
precies kan volgen waarover"
gesproken wordt. Het is toch
góed dat op zo'n congres bij
voorbeeld vrouwen uit Irak en
Iran, twee landen die met el
kaar in oorlog zijn, over essen
tiële zakèn kunnen praten
waardoor meer begrip voor el
kaar ontstaat. En zo zijn er
ook vrouwen uit verschillende
religieuze groeperingen die op
dit congres een brug naar el
kaar kunnen slaan. Kortom, Ik
'beschouw dit congres als een
stap in de goede richting om te
komen tot een betere wereld,
ook al gaat dat dan met hele
kleine stappen. Als we maar
vooruit gaan, daar gaat het
om."
Het terugdringen van
(kern) wapens, het bevorderen
van vrede en veiligheid is al
dus Koos van der Meulen ze
ker geen zaak alieen voor
vrouwen. „Dat is niet iets ty
pisch vrouwelijk, maar ik
meen wel dat vrouwen meer
gevoel hebben voor'én eerder
bereid zijn dan mannen om
zich te verdiepen In de brede
samenhang van het hebben en
uitbreiden van kernwapens,"
meent ze. „Zij durven meer
dan mannen doen die bedrei
ging op menselijk formaat on
der ogen te zien.
Al moet ik er onmiddellijk
aan toe voegen dat er ook
mannen zijn die dat zeker ook
van harte doen. Ik noem bij
voorbeeld de inmiddels overle
den Olav Palme en professor
Jan Tinbergen. Zij leggen ver
banden tussen,; veiligheid én
mensen die aan de randen van
de maatschappij leven, tussen
arm en rijk. Tussen milieu en
kernwapens.
Mensen zoals zij steunen mij
en mijn overtuiging dat we ons
moeten inzetten om voor ons
zelf, dus, voor alle mensen, op
te komen zodat we in een veili
ger wereld kunnen leven. Ik
protesteer niet alleen tegen de
bestaande kernwapens, ik zit
ook in' een werkgroep tegen
kernproeven. Die proeven wor
den gedaan om nog betere
kernwapens te krijgen. Daar
aan moet ook een halt worden
toegeroepen.
Daarom doe ik dinsdag aan
staande mee aan een protest
demonstratie bij de Russische
ambassade tegen kernproeven
die dit land neemt. Eerder was
ik met andere vrouwen bij de
Amerikaanse ambassade. Dat
vind ik ook een van de goede
dingen van het IKV: deze club
richt zich zowel op het Westen
als het Oostblok om de kern
wapens echt de wereld uit te
helpen," besluit Koos van der
Meulen.
ATERDAG 13 JUN11987
HOEK VAN HOLLAND Wan
neer de deelraad het advies
van de commissie Sport en Re
creatie opvolgt, dan zullen de
ze zomer de liefhebbers ge
bruik kunnen maken van de
zogenoemde jetski's op het
strand van Hoek van Holland.
Een jetski is een soort water
scooter. Een meerderheid van
de deelraadscommissie voelde
er wel wat voor om de initia
tiefnemer voor het verhuur van
vijf van deze jetski's een kans-
te geven.
Bezwaren zijn er wel bij de
Hoekse watersportvereniging,
die vreest dat het kleine stuk
strand, dat voor de watersport
is gereserveerd, nu nog zwaar?
der gaat worden belast.
SCHIEDAM 'Heb jij ook nog
van die principes, waar je altijd
pal voor staat?Dan ben je een
van die types: een jonge chris
ten-democraat'. Zo luiden de
eerste regels van de CDJA-bal-
lade, een lied dat vanavond
ongetwijfeld zai weerklinken in
Zaal Irene, waar de Schiedam
se afdeling van de christen-de
mocratische jongerenorganisa
tie haar tienjarig bestaan viert.
De avond begint om half acht
met een forumdiscussie over
het onderwerp 'Jongeren en
politiek, is dat leuk?' In het fo?
rum hebben zitting landelijk
CDJA-voorzitter Hans Huibers,
Statenlid Werner van Katwijk
en Gerda Verburg, voorzitster
van de CNV-jongeren.
Dat politiek leuk is en politieke
jongerenorganisaties wel dege
lijk invloed hebben staat voor
CDJA-er en gemeenteraadslid
Ton Seis wel vast. „Wij willen
op een eigentijdse manier pro
beren de aandacht van jonge
ren op politiek te vestigen,"^
zegt hij. „Door te laten zien dat
politiek niet alieen nuttig en
nodig is, maar ook leuk kan*
zijn. Dat is naar onze mening
tien jaar lang gelukt. Wij be- ri
speuren een toenemende inte
resse van jongeren in politiek;1
Landelijk groeit ons ledental
met 25 percent per jaar.
Binnen het CDA zie ik voor ons
een horzelfunctie weggelegd:
wij blijven de partij aanspreken
op haar eigen uitgangspun-'
ten," gaat hij verder. „Dat on
ze inbreng te verwaarlozen zou
zijn wil ik tegenspreken. Niet
alleen zitten er CDJA-ers in
programmacommissies, ze zijn
ook betrokken bij het uitvoe
rende werk, zoals ikzelf in de
gemeenteraad."
Na afloop van de discussie is
er disco. Geïnteresseerden':;77
kunnen zich opgeven bij Freek
Rosman (telefoon 4704019) of
bij Ton Seis (4260585). Toe
gang 2,50.
SCHIEDAM Alle Schiedam
se leerlingen van het basisis-
onderwijs gaan vanaf woens-
dag 17 juni een kijkje nemen
op Schiedamse Boederij Park
Kethel (Harreweg). In de
schuur naast de boerderij van
boer Lansbergen staat een ob-
servatlekast met honingbijen.
V De honingbij staat de hele
maand centraaL op.een ten-
toonstelling. De kinderen kun
nen zelf honing proeven, de
bloembóuw bestuderen en het
gereedschap van een imker
hanteren. De expositie is van
13.00 tot 17,00 uur en van
19.00 tot 21.00,uur voor iedere
geïnteresseerde geopend.;
-net ..«.O F,:f>
-•merf'iacT «i/otv nu -
De medewerker natuur- en mi
lieueducatie van het bureau
gemeentelijk onderwijsconsu-
lent R. van Raaij geeft 's mid-
dags uitleg bij de bijenkast.
Van 3 juni tot en met 8 juli be
geleidt hij het bijenproject voor
de Schiedamse basisscholie
ren. R. van Raaij: „We wiiien
vooral aan de kinderen duide
lijk maken dat insecten en in
het bijzonder de bijen, niet eng
zijn, maar nuttig." imker van
de boerderij en lid van de bij
envereniging Ambrosius uit-'
Rotterdam T. Hokke geeft 's
avonds tekst en uitleg. Toe-
gang gratis.
ii r? j ri r> i fi
err nüzttjisiml f
f .-is
v SCHIEDAM De nieuwe Peu
terspeelzaal Pippeloentje, ge
huisvest in een klaslokaal van
een school aan het Faassen-
plein in Schiedam-Noord,
draait geweldig. Tientallen
peuters worden er sinds het
begin van het schooljaar opge
vangen voor twee dagdelen.
De begeleiding is geheel In
handen van vrijwilligers. De co
ördinatie wordt verzorgd door
de,oprichtsters van.de peiter-
speelzaal, waaraan In Schie
dam-Noord enorme behoefte
was, Atle en Yvonne Bastlaan-
se. -■■??:•
Yvonne Bastiaanse: „De peu
terspeelzaal voorziet in een
grote behoefte. Dat is geble
ken. We zitten met zo'n zestig
kinderen propvol. De pioeg
vrijwilligsters en vrijwliigers
werkt prima samen. Een aantal
van de vrouwen is echter, voor
hen niet natuurlijk, zwanger.
Dat betekent dat zij het,éven
wat rustiger aan moeten r
doen." De vrijwilligers, die een
ochtend- en een middagdeel
voor hün rekening moeten ne
men en ieder een eigen groep
krijgen om te begeleiden, zijn
pas met ingang van het vol-
gende schooljaar nodig. Aan-
melden via Yvonne Bastiaanse,
tel. 4266854.
•Mli
•IOJ- I
I
SCHIEDAM Belangstellen
den kunnen woensdag 17 juni
een kijkje nemen In de tuintjes
van schoolkinderen op de
Schiedamse schooltuincom
plexen. De kinderen zijn van
18.30 tot 19.30 uur aanwezig
op hun eigen stukje grond op
de complexen Landvreugd
(Sweelincksingel), Park Kethel
(Harreweg) en Vijfsluizen
(Vlaardlngerdljk). Iedere be-
zoekerr krijgt een aardigheidje
uit de schooltuin mee naar
huis.
De kijkavond in de schooi- ep
kindertuinen is georganiseerd 'l
door dé dienst Gemeentewei?
ken. Het schooltuinenprojectO
maakt ai jaren deel uit van Hét
Schiedamse onderwijsaanbod.1
De kinderen van de basis- f r y
school leren al werkend óp 'ide V
tuintjes hoe planten groeien en
welke factoren de plantengroei
kan belemmeren. De "scholié-
ren ontdekken zo spelender?
wijs de invloed van het weer ëh
bijvoorbeeld insecten 'op der
natuur en het milieu. j
MAASSLUIS De Petrus-
eri Paulusparochie in Maas
sluis bestaat deze maand pre
cies 200 jaar. De katholieke ge
meenschap in Maassluis viert
deze mijlpaal ónder meer mét
een hoogmis op zondag 28 juni,
waarbij de Rotterdamse bis
schop Bar aanwezig za! zijn en.
feestelijke activiteiten op 26 ju-
nijin De Ark.
v Eén van de parochianen.
Koos Vaissier, die werkzaam
is|bij het Maassluise Gemeen
tearchief, dook in de geschie
denis van zijn parochie en
schreef er een rijk geïllu
streerd boekje over. Behalve
voor dit boekje leverde de, his
torie van de Petrus- en Paulu
sparochie ook voldoende stof
op voor een uitgebreide ten
toonstelling in het Gemeente
museum, die vanavond offici
eel wordt geopend.
Koos Vaissier: „Op het
schrijven van dit boekje, dat ik
'200 jaar Petrus- en Pauluspa
rochie' heb genoemd, heb ik
me nogal verkeken. Het lezen;
naspeuren en beschrijven kost
te me méér tijd. en moeite dan
ik had verwacht. Door mijn
dagelijks werk en door mijn
aan te dragen1 voor de noden
van deze tijd, zoals'vele gene
raties voor ons daar ook inge-;
slaagd zijn. Als we er in oris/
hart van overtuigd zijn. dat
het de moeite waard is in óns i
levendets zichtbaar te makén'
van die boodschap van 2000'
jaar geledén; dan kari deze 'pë-
rochie de toekomst met ver-y
trouwen tegemoetzien," besluit i
Koos Vaissier op de laatste:
bladzijde van het historiéclv
overzicht van de parochie. j
Het boekwerkje Is na 28 juni-
voor 4,60 verkrijgbaar in'het
Gemeentemuseum. Dé exposi
tie in dit museum behandelt^
een groot aantal facetten van'
de geschiedenis van "de Petrus-
en. Paulusparochie In de vorm
van foto's, - schilderijen én
schriftelijke informatie. Er
zijn opvallend véél attributen
uit zowel de eerste als de twee
de Petrus- eri Pauluskerk te
bezichtigen, waarbij onder
meer een monstrans, een cibo
rie, liturgische gewaden en
dergelijken. Uiteraard zijn- er
ook volop bidprentjes, rozen
kransen, doopkaarsen, beelden,
bijbels en een wierookvat.
De tentoonstelling is tot en
met-23 augustus'te zien van
dinsdag tot en met zóndag vari
14.00—17.00 uur.
betrokkenheid1 bij' deze paro
chie, denk ik dat het aardig ge
lukt is een overzicht te geven
vandit 'stukje religieuze ge
schiedenis van Maassluis."
Uit zijn hoek wordt duidelijk
dat de katholieken in Maas
sluis het voor en omstreeks het
jaartal 1787 niet eenvoudig
werd gemaakt óm him geloof
te belijden. Zij hoorden, bij de
Maaslandse statie (voorloper
van,parochie, red.) en gingen
daar ter kerke. Een wandeling
•naar de kerk in Maasland was
geen pretje, omdat de wégen
naar dit dorp niet meer;waren
dan een slecht onderhouden en
onverlicht karrespoor langs de
Noordvüet, en een smai voet
pad langs de Zuidvliet.
Daarnaast was de katholieke
geloofsleer officieel niet toege-v
staan. Katholieken vormden
een-minderheid en werden re
gelmatig bespot en zelfs ook
mishandeld door andersgelovi
gen. Het stichten van een ei
gen, Maassluisse parochie in
1786 en de bouw van de Petrus-
en Pauluskerk in 1787 ging dus
bepaald niet zonder slag ,of
stoot, aldus Koos Vaissier in
zijn bock.
De uitdrukking 'het rijke
roomse leven' is op de Petrus-
en Paulusparochie nooit echt
van toepassing geweest. De ka
tholieken bleven een minder
heid, echt rijk is deze kerk in
Maassluis nooit geweest en de
afnemende belangstelling van
de parochianen voor de kerk
en haar activiteiten is, net als
ln de rest van ons land, ook
hier niet uit te vlakken. Boven
dien deed het groeiend pries
tertekort zich eveneens in
Maassluis voelen, want het is
het eerste jubileum in de Pe
trus- en Paulusparochie, waar
bij een clgcn pastoor ont
breekt.
„Andere tijden, andere zor
gen. Laten we echter niet bij
de pakken gaan neerzitten,
maar proberen oplossingen
