Schulden voor minima
soms niette
vermijden
'Het blijft eeuwig
zonde dat Coöp
op deze manier
onderuit is gegaan'
mmm.
■SE
r4
i:4"
Jtf
0
Bevolking
wv ws
SCHIEDAM Als
het aan de Schiedamse
CDA-fractie ligt onder
gaat het hart van de
stad, het Emmaplein en
1 het Stadserf, binnen
twee tot vijf jaar een in-
grijpende gedaantever-
■•wisseling. De christen-
democraten vinden het
- 'beleid van het Schie-
damse PvdA/WD ge
meentebestuur veel te
f, traag en te fragmenta
risch. Het CDA heeft
het college nu zelf een
ambitieus plan aange
boden. Het plan behelst
een totale modernise
ring van de binnenstad.
Het centrum moet weer
de allure krijgen die bij
een stad van 70.000 in-
woners past.
Totaalplan
Theatercomplex
1.
Op zaterdag 4 juli opent het Nationaal Coöperatie
Museum zijn deuren in een geheel gerenoveerd
pand in Schiedam op de hoek Lange
Haven/Appelmarkt. De entree van het museum
wordt gevormd door een compleet kruideniers
winkeltje uit grootmoeders tijd. Deze week-blikt
HW samen met H. van der Lee, bestuurslid van
de Stichting Nationaal Coöperatie Muséum, terug
op de rijke historie van de coöperatieve beweging,
Van der Lee was zelf bijna 50 jaar in dienst van
coöperatie 'De Voorlooper' in Vlaardingen. Vol
gende week meer over de inrichting van het mu
seum
Het Haka-ge-
bouw aan de
Lekhaven in
Rotterdam,
eens het trot
se hoofdkwar
tier van de
landelijke
Coöp.
W4f
WJ-
Bestuurslid H. van der Lee voor het winkeltje uit grootmoeders tijd aan de Schiedamse Lange Haven: „Eeuwig
sonde." (Foto's Ruud Prins)
Wereldwijd
Spreuken
Brandweer
Lint|e
FNV info
Erasmusschool
j, v i j« - 4
•ff
l|j-,
«l'VS' ft**-
l:r«
HET VRIJE VOLK
-schiedam
ZATERDAG 27 JUNI 1987
t In een eerste reactie noemen
burgemeester drs. R, Scheeres
wmm
'Brede stromen mensen
f -
dwars over Broersvest'
en de wethouder van Stadsont
wikkeling ir. Chr. Zijdeveld de
nota een welkome en positieve
bijdrage aan de discussie. Vol
gens Siem Rosman, fractie
voorzitter van het CDA, voert
het gemeentebestuur al jaren
een 'lekkende-kraan-beleid'.
Rosman: „Zo af en toe ge
beurt er eens wat. Ook wel goe
de dingen. Maar naar onze me
ning ben je toch op de verkeer
de weg als je stapsgewijs en
los van eikaar allerlei projec
ten gaat realiseren op het
Stadserf. Ais je niet oppast zit
je over een aantal jaren weer
met een stedebouwkundig alle
gaartje. Wij vinden dat je zo
iets aan moet pakken vanuit
een totaalvisie. Je moet een
doordacht concept voor het he
le gebied klaar hebben, pas
daarna kun je, uiteraard gefa
seerd, gaan bouwen."
De Schiedamse CDA fractie
zette alle bestaande opzetjes
en plannen op een rijtje en
smeedde daaruit een totaal
plan. Het bekende architecten
bureau Campman (voorheen
raadslid voor het CDA in
Schiedam), Tennekes en De
Jong uit Gouda werd in de
arm genomen om het geheel te
visualiseren.
Het realiseren van deze
plannen zal er volgens Ros
man toe leiden dat het hart
van de stad weer druk en ge
zellig wordt. De CDA voorman:
„Je ziet nu Schiedammers met
een lege tas in de tram stap
pen en met een volle terugko
men, want ze doen hun inkopen
elders. Dat moet veranderen,
door meer en betere winkelfa-
ciliteiten naar het centrum te
halen. Ik wil een drukke heen-
en-weer beweging van mensen
dwars over het Broersvest
zien."
In de CDA visie moet de om
geving van het Stadserf de mo
gelijkheid gaan bieden tot re
creëren, wonen, winkelen, par
keren, bestuurlijke en culturele
activiteiten. Een van de pijlers
waarop het plan rust is het
doorbreken van het 'reeht-toe
recht-aan' karakter van het
Broersvest door middel van
twee dwarsverbindingen. De
eerste as loopt van de Rooms
Katholieke Singelkerk naar de
Nederlands Hervormde Grote
of Sint Janskerk, In het gebied
is hoofdzakelijk open plein
ruimte met veel groenvoorzie
ningen, geschikt voor het hou
den van manifestaties, gete
kend. Daarnaast komt een be
stuurlijk-culturele as, van het
Stadskantoor tot aan de Kreu-
pelstraat.
Op de plaats waar nu het
noodgebouw van de Hem a
staat moet een gloednieuw
theatercomplex annex muziek
school verrijzen, dat eveneens
als congrescentrum kan funge
ren. Over de keerlus van de
tram heen moet een parkeer
garage komen, met daarboven
op weer een hotel, liefst hoog
bouw. Rosman: „Het stadskan
toor domineert nu teveel, en te
gelijkertijd is het geïsoleerd.
Dat willen we opheffen door
andere dingen in de omgeving
aan te brengen die ook aan
dacht trekken, zoals een in de
hoogte gebouwd hotel, maar
ook bijvoorbeeld de nieuwe
raadszaal op pootjes, die we
tussen de ruïne en de Singel
kerk gepland hebben. Daar
komt ook de uitbreiding van
het Stadskantoor, een fiat met
7 etages. Dat worden de nieu
we 'eye-catehers'."
fi
ll
A-
i
t
SCHIEDAM 'Coop hi de
mand, een daad van verstand'
en 'Niet om het gewin, maar
'voor het gezin'. Gedurende
tientallen jaren waren het de
succesvoile slogans van een
grote en machtige winkelke
ten. In 1973 viel echter defini
tief het doek voor de landelijke
overkoepelende Coöp-organisa-
tie. Enkele rendabele coöpera
ties, verspreid over het hele
land, draaiden door. De rest
van het bedrijf werd ontman
teld. De teloorgang van de
moederorganisatie zit de
Vlaardinger H. van der Lee
nog altijd hoog.
„Wat er nu precies is misge
gaan, ik weet het werkelijk
niet, maar het grijpt je bijzon
der aan als je ziet hoe iets
waarmee je je zo verbonden
voelt zomaar onderuitgaat,"
zucht hij weemoedig. „Neem
nou coöperatie De Volharding'
in Den Haag, daar kon je wer
kelijk van de wieg tot het graf
terecht. Je werd geboren in het
coöperatieve ziekenhuis. Dan
hadden ze een slagerij, een
bakkerij, een opticiën, een
schoenenzaak, levensmiddelen,
woninginrichting, huishoude
lijke artikelen, haarden, ka
chels, verzekeringen, een eigen
ziekenfonds, kortom alles. En
als je dood ging werd je nog
coöperatief ter aarde besteld
ook. Behalve het ziekenfonds,
dat overigens heel goed Is, is
het nu allemaal verdwenen.
Eeuwig zonde."
„Mensen worden vaak triest
van zo'n deb&cle, als er weer
iets ouds en vertrouwds ver
dwijnt, terwijl ze er zelf ook
schuld aan hebben," gaat hij
verder. „Ze denken altijd dat
een ander het wel doet, maar
zo werkt het natuurlijk niet. Je
moet er zelf ook iets voor doen.
Hetzelfde geldt voor het muse
um. Als mensen het werkelijk
zo'n waardevol initiatief vin
den, hoop ik dat ze ook gere
geld langskomen in het winkel
tje of donateur worden. Anders
wordt het moeilijk om de boel
'open te houden," aldus Van der
Lee.
De geboren en getogen
Vlaardinger trad zelf in 1935
op 16-jarige leeftijd als jongste
bediende in dienst van de
plaatselijke coöperatie De
Voorlooper', waar hij tot zijn
pensionering in 1984 gewerkt
heeft Eerst nog een tijdje In
de bakkerij, later op kantoor.
In 1965 fuseerde het bedrijf
met de Schiedamse coöperatie
Door Eendracht Sterker' tot
de Coöp Nieuwe Waterweg, die
in 1985 het loodje legde.
Al die jaren verzamelde Van
der Lee materiaal over de ge
schiedenis en de achtergrond
van de coöperatieve beweging.
VjDe eerste coöperatie is ge-
sticht door 28 Handwevers uit
Rochdale in Engeland. Dat
Kwas In 1844," vertelt hij.
êT „Daarmee wilde men zich ver-
|:;'rzetten tegen het pofsysteem,
•#-*v
«'.k/y
w 9.;'-
'£l s/'-
waardoor de mensen met han
den en voeten aan de winke
liers gebonden waren. Boven
dien verplichtten veel fabri
kanten de arbeiders hun inko
pen te doen in de eigen fa
briekswinkels, waar de prijzen
natuurlijk niet mals waren.
Om aan deze misstanden een
einde te maken hebben ze een
vereniging van personen opge
richt met als doel gezamenlij
ke inkoop en eigen produktie.
Daar zie je de coöperatieve ge
dachte In zijn meest zuivere
vorm," aldus Van der Lee.
Een coöperatie is altijd el-(
gendom van de leden, die alle
maal evenveel stemrecht heb
ben, ongeacht het verbruik. De
leden-consumenten kiezen een
ledenraad en een bestuur en
hebben op éie manier invloed
op het beleid van de organisa
tie. Winsten worden geïnves
teerd of worden door middel
van winstdeling teruggesluisd
naar de leden. Van der Lee:
„De mensen brullen altijd zo
om Inspraak en medezeggen
schap, welnu, hier ligt het op
tafel. Het is in feite een van de
meest democratische bedrijfs
vormen die je je kimt voorstel
len, omdat het de consument
ook bij het produktieproces be
trekt. Bovendien heeft iedere
verbruiker evenveel invloed,
anders dan bij een besloten
vennootschap (BV) of een
naamloze vennootschap (NV),
waar het er om gaat wie de
meeste aandelen heeft."
De nieuwe samenwerkings
vorm verspreidde zich eerst
over Europa, later over de hele
wereld. In Nederland kwam de
eerste coöperatie rond 1860
van de grond in de Zaanstreek.
Groningen volgde zo'n 20 jaar
later. Van der Lee: „In het mu
seum hebben we nog oude
handgeschreven notulenboe
ken uit die tijd, soms nog hele
maal compleet. Uit die ver
geelde schoolschriftjes wordt
heel duidelijk wat een enorme
inspanning het heeft gevergd
om die eerste bakkerijtjes en
winkeltjes op te zetten. Werk
tijden van 12 uur per dag wa
ren heel gewoon in die tijd, zo
dat er vaak op zondag verga
derd moest worden, in de zeer
spaarzame vrije tijd."
Hoewel het geen toeval is
dat de eerste coöperaties in
ons land in 'rode regio's' opge
zet werden, is het volgens Van
der Lee een misverstand om te
denken dat de Coop-beweging
deel uitmaakt van de 'rooie fa
milie'. „Als we alleen hadden
moeten bestaan van de rooie
familie, hadden we al veel eer
der kunnen inpakken. Nee
hoor, dat is echt niet zo," ver
klaart hij stellig- „Wel geldt
een beetje het omgekeerde.
Mensen die lid waren van de
SDAP, het NW of de Vara, za
ten ook vaak bij de Coöp. Maar
in de Coöp zijn ook veel chris-.
telijke en algemene coöpera
ties opgegaan. In principe kon
den alle gezindten vrij in en
uit treden. Hetzelfde gold voor
het personeelsbeleid. Er werd
echt niet gekeken naar je ach
tergrond, als je je handen
maar meenam."
Van der Lee wijst er ook nog
op dat de Schiedamse coöpera
tie in 1902 werd gesticht door
de zeer vermogende M.C.M. de
Groot, die jarenlang voorzitter
was. In Vlaardingen stond in
1904 een liberaal aan de wieg
van De Voorlooper'.
De eerste penningmeester
van die coöperatie, Maarle-
veld, was een groot liefhebber
van spreuken. De wil zonder
daad is waardeloos', had hij
bijvoorbeeld op een balk boven
de ingang van de coöperatieve
bakkerij aangebracht Brood-
venters die hun kar niet punt
gaaf in orde bij de coöperatie
inleverden konden er altijd op
rekenen de volgende dag een
toepasselijke bijbeltekst in hun
wagentje te vinden. De streng
gelovige bestuurder had de
tekst van zijn speciaal daar;'
voor aangeschafte kalender,,
gescheurd. t
„Zo waren er meer van die
markante figuren," vertelt Van
der Lee met smaak. „Een van
de eerste bakkers nam een
weegschaal mee in zijn kar en
ging huis aan huis aanbellen,
of de mensen nog brood nodig
hadden. Als ze dan zeiden dat
ze al voorzien waren, stelde hij
voor om dat brood eens te we
gen en het gewicht te vergelij
ken met de produkten van de
coöperatie. Zo heeft hij heel
wat leden gewonnen, want er
werd erg veel gerommeld in
die tijd. Vaak werd er krijt en
andere troep in het brood ver
werkt, want wettelijk was er
toch niets geregeld. En een
consumentenbond had je toen
natuurlijk nog niet. Alleen de
coöperaties stelden dat soort
toestanden aan de kaak."
Een van de redenen om De
Voorlooper' op te richten was
de noodzaak om de vakbewe
ging aan vergaderruimte te
helpen. In die tijd werden de
bijeenkomsten van de bond
vaak in café's gehouden, ge
zien het vele drankmisbruik in
die dagen een weinig gelukki
ge plaats. Uiteindelijk kwam
'Het Volksgebouw' er in 1921,
aan de Schiedamseweg, waar
het tot de sloop in 1984 gestaan
heeft. Ook de oprichting van
het Onderling Beheerd Zieken
fonds (OBZ) in de dertiger ja
ren was een gezamenlijke on
derneming van vakbeweging
en coöperatie.
„Het OBZ stelde de mensen
voor het eerst in staat om zelf
beslissingen te nemen, onaf
hankelijk van de belangen van
de heren doktoren. Want op
dat gebied heersten er wantoe
standen. Gezondheidszorg was
voor de gewone man nauwe
lijks betaalbaar. Aan die situa
tie heeft het OBZ een einde
willen maken," aldu3 de Vlaar-
dingse Coöpman.
De geschiedenis van de be
weging in de streek zo over
ziend stemt het hem droef dat
er anno 1987 helemaal geen co-
operatieve activiteiten meer
zijn in de Rijnmond. Alleen
Zeeland, Noord-Holland en
Gelderland kennen nog Coóps.
Van der Lee: „Die laatste is
wel een hele grote, hoor, met
50 winkels, 50.000 leden en een
eigen bakkerij. Ik geef echter
toe, in Nederland en Belgie is
het goed mis. Maar we zijn een
wereldbeweging, en als ik de
blik over de landsgrenzen
werp is er voor mij genoeg re
den voor optimisme. In landen
als Frankrijk, Oostenrijk en in
Scandinavië loopt het bijvoor
beeld prima. En zelfs in de
Verenigde Staten en Canada
stelt de beweging wat voor.
Een familielid bracht uit Ame
rika een echt Coop-petje voor
me mee, het doet je dan toch
wel weer goed om zoiets te
zien. Alleen is het zo'n echt
Amerikaans ding, dus ik kan
er niet mee over straat."
ROTTERDAM Voor sommi
ge groepen mensen met een
minimuminkomen Is het maken
van schulden bijna onvermijde
lijk. Dat geldt vooral voor al
leenstaanden of éénouderge
zinnen. Die blijven onvermin
derd in de gevarenzone. Het
maken van schulden lijkt een
structurele problematiek.
Dit zegt adjunct-directeur A.
van Hulst van de gemeentelijke
Sociale Dienst (GSD) in Rotter
dam. Hij is coördinator van het
project schuldsanering in de
Maasstad.
Rotterdam timmert in ons land
volgens de Vereninglng van
Nederlandse Gemeenten (VNG)
het meest aan de weg waar het
gaat om sanering van schul
den. De stad voert zowel op
gemeentelijk als particulier ge
bied een samenhangend beleid
waar het gaat om sanering van
schulden.
Van Huist: „We hebben nu on
geveer 5.200 gevallen van sa
nering in behandeling geno
men en zo'n 2.000 gevallen
voltooid, daarbij inbegrepen
300 die zijn aangehouden we
gens gebrek aan afioscapaci-
teit. Voor 820 gevallen zijn de
borgakten getekend. Bijna
1.450 aanvragen zijn In een
vergevorderd stadium van be
handeling en nog eens 1.400
worden nog onderzocht."
Uit onderzoek van de Rotter
damse GSD onder de eigen
cliënten is gebleken dat bijna
de heift van de ondervraagden
schulden had. Meestal gaat dat
om bedragen die oplopen tot
zo'n 4.000 gulden. De schulden
concentreren zich bi) de GSD
zelf, bij de gemeentelijke Kre
dietbank of andere banken, bij
familie of kennissen, bij een
postorderbedrijf of bij het
energiebedrijf.
Vooral alleenstaanden, één
oudergezinnen en ook echtpa
ren met kinderen kunnen
moeilijk rondkomen van de so
ciale uitkering. Nader onder
zoek in Rotterdam wijst uit dat
steeds meer mensen bezuini
gen op de eerste levensbe
hoeften. Voor een groot aantal
van hen is de grens inmiddels
bereikt. Ze zeggen niet meer te
willen of kunnen bezuinigen op
voeding, kleding en het ener
gieverbruik.
Volgens Van Hulst komen
schulden boven water door
spontane melding, meestal
- omdat men ertoe gedwongen
wordt door een crediteur. On
geveer zeven van de tien aan
vragers zijn cliënt van de GSD,
de anderen hebben een ande
re hogere inkomensbron.
Als het cliënten zijn zorgt de
GSD ervoor dat mensen in ie-
der geval een dak boven hun
hoofd houden en aangesloten
- blijven bij het energiebedrijf.
Samen met een maatschappe
lijk werker wordt de schuldsi
tuatie in kaart gebracht, wor
den de omstandigheden in het
gezin bekeken en wordt gepro
beerd te beoordelen hoeveel
men maandelijks kan aflossen.
„Als er perspectief is gaan we
verder," Van Hulst verder uit.
„Bij het Centrale Bureau Kre
dietregistratie in Tiet worden
andere schulden opgevraagd.
De crediteuren krijgen een
brief dat de sanering wordt
aangepakt en het verzoek
vooralsnog af te zien van ver
dere Incasso-acties. Zij gaan
daar als regel in mee, dat ver
trouwen hebben we inmiddels
opgebouwd."
Alle gegevens komen in de
computer. Er wordt berekend
hoeveel mensen redelijkerwijs
per maand kunnen missen,
hoeveel met een looptijd van
drie jaar kan worden geleend
bij de Gemeentelijke Krediet
bank. Het bedrag wat daaruit
komt rollen, gedeeld op het to
taalbedrag aan schulden geeft
het percentage wat elke credi
teur kan krijgen. Sommige cre
diteuren willen daar absoluut
niet aan meedoen.
Van Hulst: „De belastingdienst
wi! zijn geld meestal meteen,
studiefinanciering in Groningen
ook tot op de laatste cent,
sommige huisbazen hetzelfde.
Als je veel van deze crediteu
ren tegenkomt kun je het
schudden." De Postbank, een
postorderbedrijf ais Wehkamp
en enkele Incassobureaus
noemt hij veel bereidwilliger.
Het komt hoogst zelden voor
dat de projectgroep een sane-
rlngsverzoek moet afwijzen. In
elf gevallen Is de sanering ge
blokkeerd omdat de crediteu
ren niet meewerken. De enige
hoop is dan iets te regelen via
kerkelijke of sociale fondseri.
Als de crediteuren door de
bocht zijn een tijdrovend
proces - tekenen de wethou
der Sociale Zaken en de direc
teur GSD een borgakte waar
mee de gemeente garant staat
voor de lening. „De cliënt krijgt
dan een oproep om langs te
komen en wijze adviezen om
schulden in de toekomst te
voorkomen," geeft Van Hulst
aan. „Alle luxe romen we ver
volgens af, woonlasten worden
op de uitkering ingehouden.
Dan blijft er zo'n zestig percent
over van de bijstandsnorm.
Dat mag men overhouden, on
geacht de hoogte van het inko
men."
Dat betekent dat mensen een
zeer strak uitgavenpatroon
krijgen opgelegd gedurende
drie jaar. Dat wordt heel be
wust gedaan. Van Hulst: „Er is
tenslotte een groot aantal huis
houdens dat rondkomt zonder
schulden. Aan de andere kant
moet de crediteuren duidelijk
zijn dat we eruit halen wat eruit
te halen valt."
De mensen met een minimum
uitkering wonen vooral in de
oude wijken van de stad. Die
zijn als eersten vastgelopen en
kwamen dus als eersten praten
toen integrale schuldsanering
mogelijk werd. Daarnaast zijn
nu ook nieuwere wijken, be
woond door huishoudens met
wat hogere inkomens 'in op
komst'. De ontwikkeling in de
vijftigerjarenwijk Hoogvliet
noemt de GSD verontrustend.
Zeer opvallend is de toename
van het aantal huishoudens",4
met schulden in de nieuw-
bouwwijken IJsselmonde en
Beverwaard. Opvallend Is ook
dat bijna de helft van alle aan
vragers jonger is dan 35 Jaar.
Met het stijgen van de leeftijd
nemen de schuldproblemen
kennelijk af, concludeert de
projectgroep voorzichtig.
Toen eind 1985 met het
schuldsaneringsproject werd
gestart, verwachtte men dat
ongeveer 8.000 huishoudens
zich ervoor zouden melden.
Dat aantal lijkt redelijk uit te
komen. Van Hulst verwacht
echter dat ook na in oktober,
wanneer het project wordt af
gerond, de aanvragen zullen
blijven binnenkomen.
kortaf
De Maassiuise Vrijwillige
Brandweervereniging houdt
vandaag vanaf 14.00 uur een
spuitfestijn voor de jeugd. Lo
co burgemeester I. van der
Knaap opent het waterfeest of
ficieel. De jeugd kan zich uitle
ven met de brandweerspuit.
Tevens wordt er een spuitvoet-
baiwedstrijd gehouden tussen
teams van het Maassiuise
brandweercorps. De activitei
ten worden gehouden op het
grasveld bij winkelcentrum Ko
ningshoek (hoek
Ulverlaan/Merellaan). Het wa
terfeest duurt tot 15.30 uur.
De Schiedammer G.J. van Aal
ten is tijdens zijn afscheidsre
ceptie in de kantine van de
Openbare Nutsbedrijven
Schiedam geridderd. Van Aal
ten, die na een veertigjarig
overhelds dienstverband de
VUT in gaat, kreeg de ere me
daille in goud verbonden aan
de Orde van Oranje Nassau.
Van Aalten was een zeer ge
waardeerd medewerker van de
ONS. Behalve op zijn werk had
hij veel bekendheid in Schie
dam, omdat hij vijfentwintig
jaar de voorzitter was van de
befaamde Rijnmondband. Ook
maakte hij jaren deel uit van
de sectie Muziek van de on
langs opgeheven Schiedamse
Gemeenschap. Van Aalten co
ördineerde vijftien jaar lang het
jaarlijkse gehouden drumband
festival.
Het aantal Schiedammers is in
de maand april wederom te
ruggelopen. Het aantal stadge
noten nam met 17 personen af.
Nu staan er 69.301 mensen
(33.876 mannen en 35.425
vrouwen) Ingeschreven in het',
bevolkingsregister. Vorige
maand verdwemen er even-
eens 21 Schiedammers naar*1
elders. Er wonen nu 48 men
sen minder in Schiedam dan
op 31 december Jongstleden.
De voorzitter van de FNV afde
ling Schiedam A. Schippers
opent op vrijdag 3 juli om
11.00 uur een FNV informatie
centrum in een pand aan de
Schiedamse Lange Kerkstraat.
Het informatiecentrum zal wor
den bemand door leden van de
FNV werkgroep uitkeringsge
rechtigden.
De Schiedamse Erasmusschool
voor openbaar basisonderwijs
aan de Huijsmanstraat opent
met Ingang van het nieuwe
schooljaar een dependance j
aan de Aleidastraat. De Era-
smusschooi gaat de oudste
leerlingen onderbrengen In het
nieuwe filiaal. Tijdens de zo- r
mervakantfe wordt het gebouw
aangepast. De toiletten worden
verplaatst en er komen school
borden aan de muren. Een
groot deel van de verhuizing
wordt door de leerkrachten in
de vakantie uitgevoerd.
Voor de leerlingen betekent de
verhuizing een verzetje. Maar
de verkeerssituatie tussen
hoofdgebouw en dependance
is er wel ingewikkelder op ge
worden voor de kinderen. Veel
scholieren moeten de Aleida
straat over gaan steken om op
school te arriveren. School- 1,
hoofd Ton Reedijk: „Wij gaan
goed op de oversteekplaatsen
letten. Niemand hoeft zich on
gerust te maken."
'ï'fc c v"r
