Schiedamvlaardingen
10
Uitgeschoten goed siert de bermen
Vrouwenorganisaties zitten met problemen
Wijnhavenbuurt
jubelt om winkels
Klachtenregen over
files Hillegersberg
Watervallen: nleiuw
spel op Jeugdland
Wedstrijdbiljart
dankzU
ex-wereldkampioen
Kamppost
■fan spil m
■ÉIS tSS tlllil
Oude glorie
HIC licht voor
over eigen werk
wv ws
De traditionele
acht spelen
van het spelcir-
cuit kwamen
er gistermid
dag bijna niet
aan te pas op
het schoolplein
van de basis
school De Klin
ker aan de
Warmoeze-
niersstraat in
Woudhoek. Een
grote regenbui,
gepaard gaan
de met blik
semflitsen en
enorme don
derslagen,
maakten dat de
toegelopen
jeugd massaal
moest schuilen.
Het schoolplein
van de jonge
school De Klin
ker fungeert
dit jaar voor
het eerst als
vestiging voor
een Jeugdland
activiteit. De
stortbuien en
ware overstro
mingen maak
ten het de tien
tallen toege
stroomde kin
deren en hun
moeders bijna
onmogelijk om
mee te doen.
De tien vrijwi-
lige begeleiders
en begeleid
sters kwamen
allen doornat
aan en het gele
is
materialen bus
je van Jeugd
land liet even
eens op zich
wachten. Later
in de middag
brak een ma
ger zonnetje
door waardoor
de jeugdmet
nog natte kle
ding aan, als
nog op de skip
pybal kon klim
men.
(Foto
Arie Wape
naar)
Fantastisch
VLAARDINGEN
Toen zijn kist door
Duits afweergeschut
werd geraakt, dacht de
koelbloedige Britse offi
cier: eerst een slok kof
fie en dan sterven. Nor
man Savill, piloot bij de
Poyal Air Force, had
juist zijn thermoskan
geopend. Zijn vliegtuig
stortte neer boven Hoek
van Holland. Het was 12
mei 1940. Alleen Savill
overleefde de ramp.
Zwaar gewond werd hij
naar het Vlaardingse
ziekenhuis aan de Hof
singel gebracht. In de
negen maanden dat hij
hier verbleef, leerde hij
veel Vlaardingers ken
nen. Op uitnodiging van
Jan Anderson was deze
oorlogsvlieger van het
eerste uur gisteren
weer in Vlaardingen,
voor een ontmoeting
met enkele van deze ou
de bekenden.
Norman Al
fred Savill
(links) en zijn
echtgenote te
gast bij Jan
Anderson in
het Streekmu
seum. Foto
Arie Wape
naar)
Attractie
l.
l>
De zomerzon doet haar best en in de onbespoten bermen tiert het groen. Fietsers
die langs station Vlaardingen-Oost rijden, geloven hun ogen niet. Uitgeschoten bloe
men van wel anderhalve meter hoog met enorme pluizebollen. Havikskruid is de
naam van deze vrolijke bermversiering. (Foto Arie Wapenaar)
Vrolijke klant
Eerder
Kis
HET VRIJE VOLK
VRIJDAG 17.JULI 1987
ROCKANJE Ex-wereld
kampioen biljarten Piet van
de Pol (79) doet weer van
zich spreken. Dit keer niet via
het groene laken, maar door
zijn hulp aan de Hoogvlietse
biljartclub De Sluis. Via het
radioprogramma Adverten
ties van de KRO maakte hij
midden in de nacht kennis
met het knellende probleem
van De Sluis.
Van de Pol vertelt hierover in
zijn fraaie woning in Rockan-
je: „Ik lag in bed, het was al
na middernacht, en luisterde
naar de radio. Mijn vrouw en
ik^ijn nachtmensen. Presen
tator Ton van der Linde haal
de een meneer uit Hoogvliet
in de uitzending. Hij vedelde
over de problemen van zijn
biljartclub. Maar één biljart
hadden ze ter beschikking en
er waren geen centen om een
tweede te kopen. Een andere
vereniging uitnodigen was
daardoor onmogelijk. Ik
dacht: laat ik die man alvast
helpen met het schenken van
drie biljartballen, ongetwijfeld
bieden ook anderen dan wat
aan.
Dus belde ik de KRO en via
die omroep kwam ik in con
tact met de heer Groenen
dijk, de voorzitter van De
Sluis. We praatten nog wat
door over de problemen van
de vereniging. Om een lang
verhaal kort te maken: ik wist
nog een prima biljart te staan
bij de biljartfabriek De Graaf
schap in Buuren. Met meneer
De Heus van het bedrijf kon
ik het op een akkoordje gooi
en. Voor maar tweeduizend
gulden krijgt de vereniging
nu een volwaardig wedstrijd
biljart met nieuw laken,"
lacht Piet van de Pol.
Voorzitter Groenendijk is
minstens zo blij. „Ik wist na
de radio-uitzending niet hoe
ik het had. Piet van de Pol
himself aan de telefoon. Ik
had van alles verwacht, maar
dat nooit."
De Sluis telt twintig leden die
allen in het gelijknamige ser
vicecentrum in Hoogvliet wo
nen. De oudste biljarter is
'tachtig jaar. Regelmatig
speelt de vereniging uit tegen
bevriende clubs in Vlaardin-
gen en Schiedam. „2e heb-
bén allemaal de beschikking
over twee biljarts. Wij kunnen
ze nooit uitnodigen. Ons ene
biljart is niet toereikend,"
legt voorzitter Groenendijk
uit. „Vandaar dat ik op de
bietstoer ben gegaan. He
laas," zegt hij, „van geen en
kel steunfonds kreeg ik finan
ciële bijstand. Al mijn brieven
droegen het stempel 'afwij
zend beschikt'."
Plet van de Pol heeft hierover
ook een duidelijke mening:
„Soldaten kunnen van de re
gering nog wel een biljart
krijgen. Als ouderen erom
vragen, kan het niet. Raar
geregeld in ons land. Niet
dan?"
Van de Pol heeft al in 17 jaar
geen wedstrijdkeu meer aan
geraakt. „Nu kan ik helemaal
geen keu hanteren. Ik ben
herstellende van een gebro
ken pols. Maar ik doe graag
aan schaken en natuurlijk ga
ik nog naar elke thuiswed
strijd van Feyenoord." De
maestro werd in de jaren '40
en '50 zeven keer kampioen
van Europa en twee keer van
de wereld. „Dat was in 1947
in Zaragossa in Spanje en
twee jaar later in Amsterdam.
En weet je, mijn record van
toen kan niemand breken. Ik
maakte de partijen in één
beurt uit, dus dat is wel te
evenaren maar nooit te ver
beteren."
Voorzitter Groenendijk krijgt
de nieuwe biljarttafel overge
dragen op donderdag 30 juli.
Deze handeling is voorbehou
den aan Piet van de Pol.
Groenendijk wil hem laten
spelen tegen tegenstanders
uit de tijd van de kampioen
schappen. „Ik heb er enkele
achterhaald en bereid gevon
den om te komen."
Van de Pol: „Het zal van mijn
pols afhangen of ik kan spe
len." De komst van het nieu
we biljart is niet alleen moge
lijk gemaakt door de bemid
deling van de ex-wereldkam
pioen en de KRO-radlo, maar
ook door de Stichting voor
Volkshuisvesting Hoogvliet.
De woningcorporatie heeft de
vereniging de benodigde
tweeduizend gulden voorge
schoten. „Rente hoeven we
niet te betalen. Binnen twee
jaar moeten we terugbetalen
en dat zal best lukken," ver
wacht voorzitter Groenendijk.
VLAARDINGEN - Onder een
'dreigende hemel maakten de
oudste kinderen die met de
wijkverenlging Vettenoordse-
polderop kamp zijn, woensdag
©en tocht per huifkar door de
bossen van het Brabantse
Heeze. Gelukkig bleef het bij
©en dreiging en kwamen de
kinderen 's avonds weer droog
terug in het kamphuls.
De,woensdagochtend hebben
'de kinderen uit de groepen
'drie en vier besteed aan de
voorbereidingen voor de bonte
avond, waarmee vanavond het
kinderkamp besloten wordt.
De jongste kinderen bezochten
die dag de leeuwen en de apen
van dierentuin Animali in Eind
hoven.
's Middags namen zij een fris
se duik in het golfsiagbad in
Heeze. Op het menu stond die
avond spinazie met aardappels
en rollade, als toetje kregen de
kinderen dubbelvla. Voor de
kleintjes was het daarna vroeg
bedtijd. Groep drie trok nog de
bossen in voor een dropping
en groep vier gebruikte de
avond voor een nachtspel.
„Ik ben hem nooit vergeten,
voor mij was hij een held,"
vertelt Ton van der Hoeven.
„Ik ken hem uit het ziekenhuis.
Toen was ik een jongetje van
veertien jaar en hoopte vurig
dat ik ook zo sterk zou wor
den." In het Streekmuseum
Jan Anderson in Vlaardingen
halen de vrienden uit die don
kere tijd herinneringen opbij 'a
nice cup of tea' met Vlaar
dingse ijzerkoekjes. Enkelen
hebben Savill nooit meer ge
zien nadat de Duitse bezetters
hem na negen maanden al-
voerden naar een kamp voor
krijgsgevangenen bij Bremen.
Maar zuster Kea Bouman, die
hem destijds verpleegde, en
Dick van der Heul, die hem
drie keer per dag in het zieken
huis opzocht, hebben altijd
contact gehouden met de voor
malige piloot.
Op die tweede oorlogsdag
(12 mei) vlogen drie Blenheim
bommenwerpers van de Royal
Air Force naar Hoek van Hol
land met een geheime missie.
Zij moesten de overtocht van
koningin Wilhelmina bescher
men, die ons land verliet op
weg 'naar vijf jaar balling
schap in Engeland. Twee van
de vliegtuigen werden neerge
schoten, de derde wist aan de
'Voor mij was hij een held
:¥&m
aanval te ontsnappen en keer
de rechtstreeks terug naar En
geland.
Norman Savill, de enige
overlevende, was de eerste
Britse oorlogsvlieger waar
Vlaardingen mee te maken
kreeg. „Norman was destijds
de attractie van het zieken
huis," vertelt Kea Bouman.
Tijdens het bezoekuur kreeg
hij een speciaal plaatsje waar
iedereen hem goed kon zien."
„Ja," onderbreekt Van der
Heul: „Veel bezoekers brachten
cadeautjes voor hem mee, zo
als lepeltjes met een afbeel
ding van de Vlaardingse Vis-
bank. Of ze bleven alleen maar
een tijd naar hem staren."
Norman Savill: „Ik vertrok
met twee koffers vol geschen
ken naar het kamp."
De voormalige beroepsmili
tair die nu met zijn vrouw in
Zimbalwe woont, heeft goede
herinneringen aan de tijd die
V -
hij in Vlaardingen doorbracht,
hoewel hij toen gebukt ging on
der ernstige verwondingen.
„Nederland is een tweede thuis
voor me geworden. De mensen
die ik hier ontmoet heb, heb
ben zoveel voor me gedaan en
zoveel risico's genomen om
mijn verblijf hier te veraange
namen „Ach, dat wisten we
toch niet, dat we risico's na
men," valt Kea Bouman hem
in de rede. „Het was nog het
begin van de oorlog, we waren
nog niet bang"
Een van de risico's die de
vrienden namen was een uitje
naar Rotterdam, op kerst
avond. Savill was uitgenodigd
voor een echt Engels kerstdi
ner, maar als krijgsgevangene
mocht hij het ziekenhuis niet
verlaten. Samen met zuster
Kea Bouman trof hij echter
voorbereidingen. Hij bracht
hem stiekem zijn luchtmacht
uniform en Savill poetste da
genlang de knopen op. Het dra
gen van een uniform was ver:
boden voor krijgsgevangenen.
Maar met een grote jas over
zijn uniform wist Savill het
ziekenhuis te ontsnappen en
reed per taxi naar Rotterdam,
voor het kerstdiner.
Ook zorgde het verplegend
personeel ervoor dat Savill in
een van de bijgebouwen, via
een verborgen radio naar de
verboden Engelse zender
B.B.C kon luisteren. Maar het
genoegen was wederzijds.
„Norman was een vrolijke
klemt, je hoorde hem nooit
mopperen." vertelt Leendert
Roukema, als 21-jarig lid van
het Rode Kruis bezocht hij
destijds regelmatig het zieken
huis om met de patiënten te
wandelen. „Vaak trof je hem
aan op de kinderafdeling waar
hij de patiëntjes vermaakte en
van alles leerde." Een van die
kinderen was Ton van der Hoe
ven: „Ja weet je nog Norman,
dat je mij fluit hebt leren spe
len, op zo'n eenvoudig fluitje
van een paar centen." Norman
Savill weet het nog.
De artsen en verpleegsters
van het voormalige ziekenhuis
aan de Hofsingel hebben ge
probeerd om Savill zo lang
mogelijk bij hen te houden.
Maar na negen maanden, in fe
bruari 1941, hebben de Duit
sers hem uiteindelijk toch af
gevoerd naar een kamp voor
krijgsgevangenen in Duits
land. Dick van der Heul en
Kea Bouman bleven hem
schrijven. Van der Heul
schonk hem zelfs een abonne
ment op de Nederlandse Pano
rama.
SCHIEDAM De proble
men bij de besturen van de
stichting Schiedamse Vrou
wenemancipatie Organisatie
(SVO) en het Schiedamse
vrouwen ontmoetingscentrum
Barrika stapelen zich op. De
beschikbaarheid van vrouw
kracht laat te wensen over en
tot overmaat van ramp hoor
den de vrouwenorganisaties,
dat zij op korte termijn uit het
pand aan de Lange Kerkstraat
moeten.
„Dit noemen we uithollen
van de sociale functie van de
binnenstad. Steeds meer cen
trale voorzieningen verdwij
nen uit het centrum van de
stad. Dat is niet goed," aldus
Marja Stijns namens de bestu
ren.
De gebruiksters van het
Vrouwenhuls Barrika denken
dubbel gedupeerd te worden.
Het pand aan de Lange Kerk
straat, dat door het vrouwen
ontmoetingscentrum wordt ge
bruikt, moet tegen de vlakte
om do bouw van een ABC win
kelcentrum mogelijk te ma
ken. „Het wordt heel moeilijk
om een redelijk alternatief in
de binnenstad te vinden," aldus
de vrouwen. Een werkgroep is
gestart met het onderzoeken
van de mogelijkheden.
De gebruikers van het vrou
wenhuis hebben destijds voor
gebruik van het pand Lange
Kerkstraat nummer 62 een
kraakcontract met de gemeen
te getekend. In het contract
staat dat zij geen aanspraak
kunnen maken op een nieuw
onderkomen. De gemeente
heeft inmiddels al wel alle me
dewerking toegezegd aan de
dames.
„Door het geven van subsi
dies is Barrika een onderdeel
geworden van ons gevestigde
gemeentelijk beleid. Daar kun
nen en willen we niet op deze
manier onderuit,aldus Ben
Hakkenbroek, gemeente-amb
tenaar.
De gemeente Schiedam
maakte vorige week bekend
dat de grootwinkelbedrijven
Albert Heijn, Blokker en C&A
zich zullen vestigen in Schie
dam. Een historisch stukje
straat, het Buitenhofje van Be-
lois aan de Kreupelstraat, en
de halve Lange Kerkstraat zal
moeten wijken voor het zoge
noemde ABC-eomplex, een
winkelcentrum van een laag
met daarboven twee parkeer-
lagen. De vrouwen van Barri
ka en de SVO vragen hulp voor
onder andere het zoeken naar
plaatsvervangende ruimte.
Contactadres: Marjo Stijns, tel.
4736890.
ROTTERDAM Zeer en
thousiast hebben de bewoners
van het Wijnhavengebied ge
reageerd op de plannen om
aan de Glashaven een serie
winkels te vestigen. In een en
quête, uitgevoerd in opdracht
van een supermarktketen,
voorspelde 85 percent van de
ondervraagden de boodschap
pen in de nieuwe winkels te
zullen gaan doen.
Op dit moment telt de Glas
haven nog maar één winkel: op
acht .mei opende de Golfer's
Bazaar de deuren. Volgens de
Bouwcombinatie Wijnhaven
CV, die de 'face-lift' van de
Glashaven voor haar rekening
neemt, staan de winkeliers te
trappelen om eer. filiaal aan de
haven te beginnen. Architect
Haverkamp heeft inmiddels al
een ontwerp gemaakt voor de
luifels boven de ingangen en
etalages van de winkels.
Op 1 september wordt de
opening verwacht van een
bloemenwinkel en een delica
tessenzaak. Later in het jaar
zou de supermarkt opengaan.
Gesprekken met een banket
bakker en een wijnhandelaar
zijn in volle gang.
De Wijnhaven Combinatie
voelt zich danig gesterkt door
de uitkomsten van de enquête
die de supermarkt heeft laten
uitvoeren. „Waarom bent u
niet eerder begonnen," kreeg
de supermarkt van diverse
kanten te horen. Twee buurtbe
woners zelden er zelfs hun
baan voor te willen opgeven
mits zij dan wel in één Van de
nieuwe winkels aan de slag
kunnen. Volgens de Wijnha
vencombinatie wonen er in'het
Wijnhavengebied veel twee
verdieners 'die van hun stad
verwachten dat ze in hun eigen
wijk ook wat besteden kunnen'.
ROTTERDAM - Het Hulp- en
Informatiecentrum (HIC)1
geeft tot 31 juli in de biblio
theek aan de Herenwaard 25 te"
IJsselmonde een indruk van
het werk dat het verricht.
In het HIC, dat is gevestigd,
aan de Hoogstraat 110, zijn in
stellingen ondergebracht die
informatie verschaffen over
een groot aantal onderwerpen.
Men kan er terecht voor infor
matie over werk, onderwijs en'
studiefinanciering, huisves-
ting, sport en recreatie, jeugd
werk, vrijwilligerswerk, socia
le verzekeringen, juridische
adviezen, het starten van een
onderneming en allerlei talen
en vrijetijdscursussen. Tevens,
zijn er honderden folders voor-
handen, waaronder Postbus 51.
De hulp van het HIC is gra
tis. Het is geopend van negen
tot vijf uur en bereikbaar met
tramlijn 3, bus 32 en 49 en de
metro, station Blaak.
ROTTERDAM Bewoners
van de Terbregseweg en de
Molenlaan hebben massaal ge
klaagd bij de deelgemeente
Hillegersberg over de gewij
zigde verkeerssituatie. Het
kruispunt Terbregseweg/Om-
moordseweg is tientallen me
ters verlegd en veranderd in
een T-splitsing. Het gevolg: da
gelijks ellenlange files en be
woners die niet weg kunnen
met de auto vanwege de file
voor de deur.
Het kruispunt is op initiatief
van de gemeente veranderd.
Het was de bedoeling de Om-
moordseweg te ontlasten en
het verkeer via een nieuw stuk
President Rooseveltweg te
loodsen. Probleem is dat het
verkeer dat de nieuw route wil
volgen daarvoor linksaf moet
slaan en moet wachten voor
het tegemoetkomende verkeer.
De wagens houden op hun
beurt het verkeer dat recht
door de nieuwe weg of de Ter
bregseweg op wil tegen en de
file is geboren.
„We kunnen niet eens meer
ons eigen huis uit," klaagt be
woonster J. Beijleveld van de
Terbregseweg. „Het is onzin
nig om die weg zo aan te leg
gen. Mijn man heeft onlangs
een hersenbloeding gekregen.
De doker die met de ambulan-
ce meekwam vroeg zich af wie1
die verkeerssituatie in hemels
naam heeft bedacht want nie-f
mand kan er door. Ik ben niet
de enige met bezwaren: veel
mensen op de Terbregseweg;
en de Molenlaan klagen."
Dat laatste wordt beaamd-
door een woordvoerder van de|
deelgemeente Hillegersberg'
waar de telefoon roodgloeiend
staat van de boze buurtbewo
ners. „Het' is Inderdaad een-
probleem. Het speelt al jaren.
In rij zelf altijd om want via
dat kruispunt ga ik niet meer."
Bij de Rotterdamse ver-!
keersdienst zijn de klachten in
middels bekend maar is een
panklare oplossing (nog) niet
voorhanden. „Je zou kunnen
denken aam het aanleggen van
een strook waar het verkeer
kan voorsorteren. Probleem is
dat er heel weinig ruimte is.
Op de situatie kunnen wij nog
geen commentaar geven. Het
is nog te vroeg," aldus een
woordvoerder. -
Een extra handicap is -de,
Irenebrug aan het einde van de
Molenlaan. Deze gaat 's zo--
mers vaker open dam normaal,
vanwege de pleziervaart. Dit,
werkt de filevorming ook in de
hand.
