ialisten eisen contante betaling
Ping, Pang en Pong onder dak
bij 'Gerrit van dé giraffen'
Rotterdam blijft grootste haven
u
DREIGENDE GODEN OP PITCAIRN EILAND
Trio Cor Witjes neemt
/aliehétó'fa'Bërenër
Windkracht te groot
voor molen van GEB
Pantservoertuig In
kerstbomenoorlog
wmm&mm
AFLEVERING 14 VAN:
H
lm
te
Verdwenen boswachter
zitin Parijs
Oyerslagcijfers Rotterdamse haven
RATTEN EN KATTEN
mm®.
mm
a&Art r*é%1fe
Door RE^ SAUVEUR
^OTTERDAM Steeds meer fondspatiënten
krijgen te maken met specialisten die hen dwin-
&e4 om rekeningen contant te betalen. Dat zeggen
^S^oerders van twee ziekenfondsen in ons
IanSSSe SZR in Rotterdam en het AZIVO in Den
Haag^^w ov i-ft:
Rotterdam
etrospectief
vervolg voorpagina
Containers
1
DOOR PAUL VAN DER PUT
De sombere schoonheid van Pitcairn, rond het huis dat Fletc
her Christian bouwde. Maar elders, op het vlakke land, heeft
het eiland juist een lichte, vroljke sfeer
LEVEN VAN ALLEDAG
IN HET PARADIJS
Rentevergoeding
Privérekening
Met ingang van 1 januari 1988 wordt de
rentevergoeding op de Privérekening van
0,75% terug gebracht naar 0%.
verenigde spaarbank
§f#^
11 1 1 T M "I 1 rT7''
HET VRIJE VOLK
pil#'
r*^><v
om hen niet langer te helpen
als zij niet meewerken aan een
snelle betaling. Van sommige
artsenis bekend dat zij hun
patiënten tegen de regels ln
vooruit laten betalen voor nog
te verrichten behandelingen.
De moeilijkheden dateren
van juli dit jaar. toen specialis
ten massaal hun contracten
met de ziekenfondsen opzeg
den, omdat die de basisvergoe
ding voor hun praktijk wilden
terugbrengen van 130.000 gul
den tot 50.000 gulden per jaar.
Vanaf die tijd dienen specialis
ten hun rekeningen tn bij het
ziekenfonds, die de kosten
overmaken naar de patiënt,
die vervolgens de specialist
moét betalen. Een bemidde-
Dgjbet'alingsproblemen doen
zich^ooral voor in Rotterdam,
omdat(laar naar verhouding
yeel.'sspecialisten hun contract
mets.het ziekenfonds hebben
opgezegd. De SZR ontvangt
steeds rr vaker telefoontjes van
verzekerden die woedend zijn
op vhun behandelend genees-
heerifï Anderen voelen zich
machteloos staan tegen het
dreigement van hun specialist
tp&pêfr
f lm 31 janua^
Museum Boyrwans-van Beuningen
SffiJXJR
lingspoging van de vroegere
directeur-generaal van het mi
nisterie van Sociale Zaken, de
heer Lamers, strandde deze
maand bij 80.000 gulden. In de
hoogte van dezevergoeding
kon de L>andelijke Specialisten
Vereniging (LSV) zich niet
vinden. Sinds het stranden van
de bemiddelingspoging is het
aantal klachten zienderogen
gegroeid.
Volgens SZR-woordvoerder
B. van den Berg, hoofd van de
stafafdeling, probeert het Rot
terdamse ziekenfonds notoire
dwarsliggers onder de specia
listen in het goede spoor te
dwingen. „Over twee artsen in
het bijzonder hebben wij meer
dan eens boze telefoontjes ge
kregen. Wij nemen na serieuze
klachten contact op met de be
treffende arts. Minder vriende
lijke specialisten proberen we
zo tot een meer positieve hou
ding te bewegen. Dat moet
soms op een nogal indringende
manier gebeuren," zegt hij.
Beleidsmedewerker Theo
Waaljer van het AZIVO in Den
Haag erkent dat er soms forse
druk moet worden uitgeoefend
op specialisten die hun patiën
ten-proberen te bewegen tot
een 'versnelde' betaling-„Wij
versturen'soms pittige brieven
en wijzen de specialisten op-
hun verplichting om zich ir te
spannen voor een correcte be
handeling van de patiënt. Met
de LSV'is tenslotte overeenge
komen dat rekeningen binnen
dertig dagen na een behande
ling moeten worden voldaan."
Het AZIVO waarschuwt ver
zekerden via folders tegen de
handelwijze van sommige spe
cialisten. Het Haagse zieken
fonds wijst op de vrije keuze
van de patiënt voor een specia
list, onder het motto: „Als de
arts niet bevalt, dan kiest dé
patiënt wel een andere". Dé
drie genoemde ziekenfondsen
dringen er overigens alle op
aan dat verzekerden geen
handtekeningen zetten en dat
er nimmer vooruit hoeft te
worden betaald.
«.IsOiwi.
De .-aanvoer van minerale
oliéprodukten daalde met 13,7
percent tot 18,8 miljoen ton,
voornamelijk als gevolg van
voorraadvermindering. Daar
door nam echter wel de afvoer
overzee toe met 15 percent tot
14,7 miljoen ton.
De ruwe olie neemt met 80,4
miljoen tonnog steeds meer
dan de helft van het totale goe
derenverkeer voor zijn reke
ning.^ De olie-aanvoer daalde
met 1 percent tot 76,3 miljoen
ton, de afvoer met 15 percent
tot 4,1 miljoen ton.
In het overig: massagoed
nsm.be aanvoer, af met 4 per-,
ccc* tot 29^r miljoen ton, de af
voer., met V7.8 percent- tot. .10,3
miljoen: torn .De belangrijkste
oorzaakb hiervan ligt volgens
Den-Duimen in de veevoederg-
rondstoffen, omdatde super
heffing op melk remmend
werkt op het mengvoederge-
bruik. Volgend jaar verwacht
hij een verdere daling van de
overslag van veevoeders.
In het stukgoed was de ont
wikkeling vorig jaar uiteenlo
pend. Vooral dankzij de uit
breiding van de transportcapa
citeit naar Engeland groeide
het roll on/roll off-vervoer zee
waarts met maar liefst 23,6
percent naar 3,7 miljoen. De
roro-aanvoer steeg ook flink:
met 9 percent tot 2,67 miljoen
ton. n
De containeroverslag bleef
vrijwel gelijk. Ruim 13,6 mil
joen ton kwam er in containers
aan, bijna 16,7 miljoen werd in
containers verscheept. De ar
beidsonrust in de Rotterdamse
-- Et
OBaproduktan ste
Overig menagoed
.V
Subtotaal mutagoed
.r-Vi-
Laatnetvoar
RoS on/roÊ off
Contabiert
Overig stukgoed
Subtotaal stukgoed
Totale ovsrstag
(Bron: Havenbedrijf der Gemeente Rotterdam)
1986
36.055.018
16316.642
34.631320
,82.007.809
42.105388
1987 (ooschat)
33.148.592
16.715.634 'c:
i 33.514.761
80399.649
39.895.153
Vomchfi
-8,1%;
>33%
-2,0%
-5.7%
211316377
203.673.789
- V'-3,6%
1356.615
5303.408
30.467.657
9.297.930
1.106.643
6.437.698
30.279363
8.803.152
+4,7%
+17,0%
-0,6%
V -53%
46.325.700
46.626.856
+0.6%
257.641.777
250.300.645
-2,8%
haven in het begin van dit jaar
heeft volgens de havenwethou
der negatieve invloed gehad,
evenals het faillissement van
USL, een van de grote klanten
van het containeroverslagbe
drijf ECT op dé Maasvlakte.
Overigens hebben nieuwe rede
rijen dat gat van USL inmid
dels aardig opgevuld, aldus
Den Dunnen. Volgend jaar ver
wacht hij maar een kleine
groei van de containeroverslag
als gevolg van de lage dollar
koers en de wat afzwakkende
internationale handel. Den
Dunnen noemde het zeer ver
heugend dat de grote Ameri
kaanse containerrederij beslo
ten: heeft bij ECT te blijven.
.Dat bewijst nogmaals de
kracht van Rotterdam als con
tainerhaven." Dat onderstreep
te hij met wat andere cijfers:
30: percent van alle Japanse
containers en ,43 percent van
de containers uit de Verenigde
Staten,.'- bestemd voor de
Noordwest, .-Europese markt,
komen via Rotterdam.
In het overig stukgoed (do-
zen,.. vaten: en zakken)~jdaalde
de aanvoer met ruim 4 pércént
tot 5,9. miljoen ton en de afvoer
mét ruim. 6' percenttot 2,85
miljoen ton; Dit ouderwetse
stukgoed zal verder terug blij
ven lopen.
De havenwethouder pleitte
voor verdere verbetering van
de infrastructuur om de positie
van Rotterdam als handels-,
transport- en distributiecen
trum te versterken. Vooral de
rol van Rotterdam als 'spoor
weghaven' dient volgens hem
verbeterd te worden.
Gerrit inspec
teert de pan
da-crèche:
Smalle bam
boe vinden se
't lekkerst."
ROTTERDAM Een kraan
vogel heeft hij al eens als lo
geetje gehad, een ree en nu
zorgt hij, samen met zijn
vrouw, voor de kost en inwo
ning van drie pasgeboren pan
da's. 'Gerrit van de giraffes',
zoals de inmiddels gepensio
neerde dierenverzorger altijd
genoemd werd, heeftfthet er
maar druk mee.' In hét» voor
portaaltje bij zijn 'kelder om
ringt hij Ping, Pang en Pong
met alle mogelijke zorgi.Gerrit
houdt de samenstelling van
hun voedsel tot op de milig-
ram hij, speelt met hén én con
troleert met een videocamera
of de kleine of rode panda's al
ledrie -hun bordje leegeten.
Zijn taak als ,'pleégpappa'
neemt hij bloedserieus.
Diergaarde Biijdorp was
niet meer in staat de panda's
te verzorgen. Nadat hun moe
der drie weken geleden over
leed, brak er grote paniek uit.
Kuno Bleijenberg, hoofd leven
de have, vertelt dat de jongen
'stresserlg' waren, niet wilden
eten en dat ze met de dag ver
zwakten: „Intensive care is in
zo'n geval het beste, maar
daar hebben we niet de tijd en
de mankracht voor. Gelukkig
heeft Gerrit de opvoeding op
zich genomen, anders hadden
we ons geen raad geweten."
Bleijenberg is ervan over
tuigd dat het verblijf in een
rustig rijtjeshuisde panda's
goed zal .-.doen'. Aanwijzingen.-
daarvoor heeft hij al voor han-':
den: sinds:Ping, Pang en 'Pong
onder Gerrits' hoede zijn, zijn
ze: behoorlijk gegroeid: „Het
drietal was sowieso al een stuk
zwakker, omdat een. nestje vanv
drie voor panda's aan''derui
me kant is,," 'vervolgt hij.
„Maar omdat de panda-moe-,
der voor haar dood ook al een'
tijd geen melk meer had,
kwam dat nog eens 'extra hard
aan. In vergelijking met leef
tijdgenoten zijn ze ongeveer de
helft kleiner."
Gerrit beaamt dit in Öe zelf
gebouwde panda-crèche die hij
heeft voorzien van een soort
klimrekje. „Mijn vrouw en ik
hebben heel wat moeten expe
rimenteren voordatwe een
papje hadden dat in dé smaak
vieL Volgens de diergaarde is
een combinatie, van appeltjes
en graansoorten V' meest
ideale panda-voe aar daar
willen ze-nog niet aan. Ons is
gebleken dat de dieren het
liefst een mengsel van water,
-sojabloem, Bambix en ei eten
en» dat ze dol zijiiop smalle
(bamboebladeren.'.'v. 1
- ':4 TT-'?-Kf /i'f,'iffV
Bij-wijze van démonstratie
pakt.Gerrit èeh flinke twijg en
inderdaad: Ping, Pang en Pong
.vechten om de.lekkerst.ebliajad.-^^
f'D'è" '!ëx;dierénvérzórgér
kijkt éen béetjè bedrukt en ver-,
y olgt:;,Ze hebben een1 enorme j
achterstand met anderé pan
da-jongen. Van de moeder le
ren ze bepaalde dingen te eten
en omdat die er niet meer is,
gaat alles veel langzamer. Ik
heb ze besjes gegegeven, maar
daar gingen ze alleen maar
mee spelen. Daarbij sprong er
eentje open, maar opeten ho
maar. Wanneer ze volledig op
krachten zijn en gewend zijn
aan allerlei soorten voédsel;
dan mogen ze pas terug."
'■Mlêéu,
iT-KV,
et heeft niets weg van
eén tropisch paradijs.
Vanuit de verre verte zé
ker niet.
Zeilend op HMS Bounty, turend
door de telescoop, zagen de muiters
éën afgeplatte, begroeide rots, met
een enkele piek. Groen. Maar dich
terbij gekomen lag er om dit eiland
een gordel van rotsen, hoofdkleur
-antraciet Een enkel strandje, vol
grijze stukjes leisteen. Waar waren
de wuivende palmen, de blanke
8tranden,de glasheldere lagunes,
i de witte wolkjes?
Fletcher Christian en zijn muiters
namén mét Pitcairn Eiland genoe-
gem^Maandenlang hadden ze er
naar gezocht Het was bijna on-
vindbaar gebieken. Het stond in elk
géval .op de verkeerde plaats op de
kaart. Hier zouden ze niet snel ge-
vónden worden door Britse oor-
logssschepen, op jacht naar dé laat-
;Jste muiters van de Bounty.
-v»1 k
I •nu
V-és mannen gingen de zaak
^verkennen: drie Tahitianen
jen drie gewapende muiters,
'Cth^éL leiding van Christian. Met
èé^isloep van de Bounty: roeiden ze
.naar-dé kust 25e zagen een üihara
(dfeze later Bounty Baai noem-
ft den j; Gevaarlijk, al die rotsen, en
de zware deining die er bruisend op
_;stuk sloeg: Opgetild door éen hoge
ftgolf zagen zé een smalle doorgang,
vijf meter. Ze roeiden erheen en
pijlsnel wérden ze binnengezogen
in dé engte; De plek waar hun boot-
Je'.bljna tégen de wal te pletter
sloeg; ging^ The Landing' (de stel-
V gmf); heten. ftV'--.- -5
^Er. stond niemand op hun te wach-
ten. Ze klauterden tegen de klippen
'opi een' meter of honderd. Vanaf dat
- hoge punt zagen ze een kleine ylak-
te; aan 'allé kanten omsloten door
t heuvels en rotsen. Het hart van een
gedoofd vulkaantje: weelderig
l groen, vriendelijk; vruchtbaar.
Daar groeiden kokospalmen, bana
nen, broodvruchtbomen, dezelfde
die ze met de Bounty op Tahiti had
den verzameld. Het zag er allemaal
best uitnodigend uit Die bomen wa-
ren ongetwijfeld geplant door vroe
gere bewoners. Tijdens hun eerste
verkenningstocht hoorden de mui
ters geritsel van het enige zoogdier
op Pitcairn: de Polynesische rat.
Gelukkig hadden ze twee katten bij
zich.
1 letcher Christian besloot te
W blijven. De verkenners van
JL Pitcairn vonden vreemde te
kens, gekrast in de rotsen. Her en
der lagen restanten van anderé
mensen, ongetwijfeld Polynesiërs:
gepolijste stenen bijlen, eenvoudige
beitels. En huisraad, zoals kommen
van kokosnotefa. ovens van aarde
werk, werktuigen van hardhout.
Die voorwerpen lagen ln de buurt
'van resten v »u grote hutten, opge-
trokken uit palmenhout. vroeger
bedekt met pandanusbladeren.
Er stond een tempeltje, dat leek op
de open religieuze plaatsen van Ta
hiti: een eenvoudig stenen platform.
Daarop stonden dan wat idolen,
ruw in zachte lavasteen gehakte fi
guren, demonisch. Naast het plat
form lag een uitgebleekt skelet. -
Van een mens.
Welk volk had daar gewoond, en
was op stel en sprong vertrokken?
Ze lieten afbeeldingen achter van
vreemde dieren, van vogels, van
zeesterren en vissen, van kruisen.
Er is zelfs een symbool gevonden
dat iets weg heeft van het huidige
vredesteken. Er bestaat enige gelij
kenis van deze symbolen met wat
er op de Gambier Eilanden is ge
vonden: misschien zijn de vroegste
Pitcaimers later ln hun kano's
daarheen gevlucht Misschien zijn
ze zelfs helemaal naar Tahiti ge
gaan, want een koning van dat ei-
land zou hen onderdak hebben aan
geboden. Men weet niet waarom de
vroege Pitcaimers him eiland ver
laten hebben. Verjaagd? Of gewoon:
te eenzaam, te saai. Te van-god-
verlaten?
fA een ziel dus op dit eiland. In
een bergwand vonden de
muiters enkele grotten, ge
knipt als schuilplaats. Vanaf de
hoogste top konden ze helemaal in
het rond de horizon in de gaten
houden. Langs de kust lag geen én
kele inham, waar een groot schip
kon binnenzeilen en aanmeren. Al
leen in een roeiboot was de vaste
wal te bereiken. Als het op vechten
aankwam zou Pitcairn door een
kleine groep muiters goed te verde
digen zijn.
Ze hadden redelijke zekerheid dat
dit eiland niet snel door een expedi
tie was te vinden. Het enige dat him
aanwezigheid op Pitcairn kon ver-
raden was hun schip. Fletcher ;r
Christian besioot om de Bounty uit
de weg te ruimen. Hij liet de zeilen
hijsen en voer tot dicht bij de rot
sen. Het voorste anker zakte naar
de bodem, de kabel werd langzaam
gevierd. Kreunend liep het dappere
driemastertje vast op de rotsen,
niet ver van de huidige steiger.
lt /ÊT et een lang kabeltouw
I \f I maakten de mannen bet
L T JL schip vast aan een forse
boom. Toen begon het zware werk.
Alles van waarde moest naar de
wal. Op vlotten werden de varkens,
geiten en kippen overgebracht. Ze
sloopten masten, dekken en hutten
voor het hout. De kanonnen, de zei
len en natuurlijk alle voorraden
vervoerden de mannen en vrouwen
dwars door de branding naar een
smalle richel langs de kust. Later
moesten ze al die spullen tegen de
steile rotsen op naar boven slepen.
Wat de zee niet voor elkaar had ge
kregen lukte de vluchtelingen in
een week: de Bounty was een zielig,
onttakeld wrak. Op 23 januari 1790
gaf Fletcher Christian het bevel er
de brand in te steken.
Er is ook een andere lezing: een
muiter, Matt Quintal, liep met zijn
dronken kop in het ruim een olie
lamp omver, terwijl hij in het hok
van de timmerman rommelde. Hoe
dan ook, er bleef van de Bounty
weinig over. Het schip brandde af
tot de waterlijn. De zee sloopte de
romp. v.
Pas 167 jaar later vond de diepdui-
kende Amerikaanse journalist Luis
Marden de "botten van de Bounty'.
ZATERDAG:
In de vorige eeuw werd op Pitcairn Ei
land besloten dat er wetten moesten
komen, en een parlement. Van de 31
wetsartikelen ging het langste over
katten. Die hadden de muiters nog
van Tahiti meegenomen: één kat, en
gelukkig ook 'n kater. Daar moest zui
nig mee omgesprongen worden, zo
lang ze althans de talloze Pitcairnse
ratten niet de baas geworden waren.
„Wie een kat kwaadaardig verwondt,
ot zonder toestemming de dood van
een kat veroorzaakt, zal onderworpen
worden aan een straf zoals die door
de rechtbank wordt opgelegd. Voorts:
wie behulpzaam is bij zulk wangedrag,
of wie zo'n vergrijp toestaat, zal even
eens op dezelfde gronden veroordeeld
worden. Als een hond door zijn baas
wordt uitgelaten, en een kat aanvalt of
opjaagt, en er géén poging wordt on
dernomen om de kat te redden, dan
moet de hond voor de eerste overtre
ding worden gedood."
Hedendaagse kattenliefhebbers zullen
het daar roerend mee eens zijn. Hoe
wel, hét slotartikel van dit Pitcairnse
wetje luidt: „Katten, die op enige plek
van het eiland Iemand schade berok
kenen/moeten gedood worden in
aanwezigheid van de parlementsle
den."
DONDERDAG 31 DECEMBER 1987
'Trto' Cor Witjes, met uiterst links voorman en zan
ger Pierre 'Iedereen noemt me Cor' van Duijl. Foto
Jerry Lampen.
ROTTERDAM Optredens
van het Trio Cor Witjes zijn al
tijd al bijzonder, maar voor het
Nieuwjaarsconcert van van
nacht in het Berenei geldt dat
helemaal. Het eerste optreden
van 1988 (aanvang rond de
klok van een) is voor de roem
ruchte Rotterdamse live-forma
tie ook meteen voorlopig het
laatste. Leider Pierre van Duijl,
in de wandeling door iedereen
vereenzelvigd met de naam
van zijn groep, wil niet direct
spreken van een afscheid.
„Dat is een beladen begrip,
waar ik niet zo van hou. Ik had
zelf ook liever gehad dat 'het
Berenei' als een gewoon optre
den zou zijn aangekondigd.
Bovendien kan het best zijn
dat we in april of zo weer bij el
kaar komen. Noem het daarom
liever de viering van een rust-
pauze." i
Evenals zijn bandleden acht
Pierre van Duijl na vier Jaar de
tijd gekomen om iets anders
aan te pakken dan het (komi
sche, postmoderne) smartiap-
penrepertoire van Cor Witjes.
Een moedige stap, want aan
succes (lees: werk) heeft het
tot kwintet uitgedijde Trio in
deze voor levende muziek
moeilijke tijden zeker geen ge
brek, integendeel.
„We hebben echter gewoon
even zin In andere projecten,"
bekent Pierre van Duijl, die zelf
met los-vast-groepslid en
saxofonist Jos Valster grote
plannen heeft met De Klefko's,
waarvan ook twee oudere v
Haagse dames deel uitmaken.
„Verder wil ik nog dingen gaanl,'?
doen met de Ska Masters, met:,
Cor The Gang en misschien -ft»
nog wat andere bandjes. Heus,as
men hoeft niet bang te zijn datV1
men niets meer van me zal ho- 'ft;
ren."
ROTTERDAM Minstens'viér
ton gaat de reparatie kosten
van de in oktober 'omgewaai
de' windturbine van het GEB;
op de Maasvlakte. Op 16 okto-
ber waaide de windmolen voor
de derde maal sinds het unieke
gevaarte werd neergezet ka-
pot. Technici van het GEB en
de leverancier van het appa-
raat onderzoeken of 'modifica-
ties! mogelijk" zijmzodat het ex
periment kan worden voortge-
De totale kosten van de turbi
ne bedragen; nu, 1,6 miljoen
gulden. De zësarmige windmo-
M len hééft hét GEB tot nu toe
zo'n 1,2 mijben gulden gekost.
Het rijk" hééft 400.000 gulden
subsidie gegeven omdat het l
een exfjeriment betreft. De be-
vindingen van de technici moe
ten uitwijzen of doorgaan met
het project mogelijk is.
Onverwacht sterke trillingen bij
harde wind hebben de proble
men veroorzaakt. De eerdere
keren scheurden moeren ka
pot. Bij de laatste herfststorm
begaf een complete arm met
molen het en scheurde deze af.
„Als de turbine niet gemodifi
ceerd kan yvorden, mo8t je je
afvragen of je door moet gaan
met het experiment," zegt ai-
gemeen directeur L.P, Leune
van het GEB. „We hopen dat
de modificaties in aanmerking
zullen komen voor een nieuwe
subsidie: ik kart niet zeggen--''
hoeveel geld het GEB er maxi
maal in wil stoppen."
De modjficaties hebben be-
trekking op het verminderen -
van de trillingen,en,(iet verste
vigen van de bevestigingen van
de zes armen. Een probleem is
de hoogte van de windtrublne.
Door Ü&7 -. hoogte verschilt de
sterkte i jn de wind die de on
derste twee en de bovenste
twee molens te verwerken krij
gen.
VLAARDINGEN De Vlaar-
dingse politie heeft een ge
pantserde auto, die klaarge
maakt was voor de kerstbo-
menjacht, van de straat afge
haald. De bumpers van de wa
gen waren verstevigd met ijze
ren balken en achter de ruiten
had de bestuurder een tralie
werk aangebracht. Op het poli
tiebureau is de wagen door de
politie ontmanteld.
Hoofdinspecteur R. Meijer van
het Vlaardingse politiekorps
vindt niettemin, dat de traditio
nele kerstbomenjacht rustig
verloopt. In Vlaardingen zijn
drie concurrerende groepen
actief. „In tegenstelling tot vo
rig Jaar valt hot nog steeds
mee", aldus de hoofdinspec
teur. Vorig jaar moest een
agent een waarschuwingsschot
lossen toen hij belaagd werd
door een kerstbomenjager, die
gewapend was met eon knup
pel afgezet met spijkers.
De Vlaardingse politie is dezer
dagen 's avonds en 's nachts
mét extra personeel op straat.
Dinsdag werden dertien perso
nen aangehouden, die voortij
dig vuurwerk hadden afgesto
ken. Zij kregen boetes varië
rend van 25 tot 50 gulden. Bij
het bestrijden van de vuur
werk-overlast volgt de politie
de zogeheten llk-op-stuk me
thode. Dit betekent, dat over
treders direct een geldboete
krijgen opgelegd.
/'3|
BUDEL De 51-jarige bos
wachter L. Cox uit Leende, die
Tweede Kerstdag spoorloos
verdween, blijkt in Parijs te
verblijven. Volgens een woord
voerder van Buitenlandse Za
ken is Cox in overspannen toe
stand in zijn dienstauto, een
terreinwagen, eerst naar Saint-
Denis, een voorstad van Parijs,
gereden. Vandaar is hij verder
gelift naar Orléans. Overver
moeid en zonder een cent op
zak is hij daar met de plaatse
lijke politie in contact gekomen
en vervolgens met de Neder
landse ambassade.
Gistermiddag zijn twee mede
werkers van Staatsbosbeheer
en een familielid naar Parijs af
gereisd om Cox op te halen.
Volgens de politie is hij licha
melijk redelijk in orde.
Gebleken is dat de boswachter
Tweede Kerstdag eerst wel de
gelijk aan het werk is gegaan
in de Leenderbossen. Hij heeft
ondermeer nog het spoor voor
een slipjacht uitgezet. Pas
daarna heeft hij koers gezet
naar Frankrijk. Sinds zaterdag
zijn acht mensep van de rijks
politie bezig geweest met het
onderzoek. Aan de zoekaktles
in de Leenderbossen hebben
ook enkele honderden vrijwilli
gers meegedaan, onder wie
werknemerè van Staatsbosbe
heer, IVN-gidsen, jagers en mi
litairen. Bij de speurtocht wer
den bovendien een helikopter
en vliegtuigen ingeschakeld.
