Kadasterkaart onthult drie
nle -ontplofte bommen op
terrein Wilton-Fijenoord
let trouwfoto n de prijzen
WAAKZAAMHEID TEGEN FASCISME
EN RACISME BLUFT GEBODEN'
Snformatiewïnkel
stadsvernieuwing
opnieuw geopend
Plotseling in de rol van zwartrijder
Hulp tijdens feestdagen
Hermans honderd
'verse broodjes'
Het Vrije Volk SCHIEDAM
PAGINA 12
DONDERDAG 5 MEI 1988
Leon Luysferburg verlengt
zijn contract bij UVG
FNV Schiedam zet
zich in voor
werkloze vrouwen
Urbanusfilm
Info-winkel
Leo van Gelder (rechts) toont'saman met hst fotogenieks echtpaar Van Dongen en de man van Kodak de winnende
plaat.
Zelfportret van da rock-and-roll-
zanger-schilder-kunstenaar.
56.
Door Ad Hoogerwerf
SCHIEDAM Bij het kadaster
in Rotterdam is een kaart van het Wil-
ton-Fijenoordterrein boven water geko
men, waarop drie niet-ontplofte bom
men staan ingetekend. De kaart dateert
uit 1968 en is de recentste van het ge
bied. De gegevens en coördinaten zijn
overgenomen van in de Tweede Wereld
oorlog genoteerde opmetingen. De di
rectie van Wilton was niet op de hoogte
van de mogelijke aanwezigheid van
scherpe projectielen. „Ik moet er niet
aan denken dat het inderdaad zo is,"
reageert een geschrokken directielid
Jonker.
De bommen zouden liggen op
het open terrein tussen de Vijfsluizerha-
ven en de Wiltonhaven. Het is niet be
kend of de blindgangers door de Duit
sers zelf zijn gedetoneerd. Volgens A.
de Voogd van het gemeentearchief ken
de de bezetter in de oorlogsjaren zelf
een opruimingsdienst. Die moet op het
Wilton-terrein de handen vol hebben
gehad, want de Schiedamse haven werd
SCHIEDAM In z'n dertig jaar
lange carrière als fotograaf heeft Leo
van Gelder (46) ruim tweeduizend (I) hu
welijken op de gevoelige plaat mogen
vastleggen. Van die eindeloze serie fo
to's van gelukkige koppels, waarvan er
ongetwijfeld alweer honderden geschei
den zullen zijn, is er één in de prijzen
gevallen.
Begin deze week kreeg de immer
opgewekte Schiedammer in zijn studio
aan de Parkweg uit handen van een
vertegenwoordiger van Kodak, het be
drijf dat samen met het tijdschrift 'Bruid
tijdens de oorlogsjaren regelmatig met
vliegtuigbommen bestookt. De Voogd:
„Wilton-Feyenoord was als marineha
ven in gebruik. De werf was een bouw
plaats voor kruisers. Ook waren er flin
ke onderzeeboot-activiteiten. Wanneer
een Engelse piloot in de gelegenheid
was boven de haven een bom kwijt te
raken, dan zal hij dat niet hebben nage
laten."
Het archief van de Luchtbescher
mingsdienst, waarin gestaan heeft wat
er met de drie niet-geëxplodeerde bom
men is gebeurd, werd jaren geleden
vernietigd. In de politie-dagrapporten is
nooit iets over de bewuste bommen
aangetroffen. „En in de kranten las je
zelden meer dan drie regeltjes over een
bombardement," vertelt De Voogd. „Als
je de Duitsers mocht geloven, dan vie
len alle bommen in weilanden naast de
steden. Ook al waren halve wijken van
de aardbodem verdwenen."
De Explosieven Opruimings
Dienst (EOD) in Culemborg heeft nooit
een melding ontvangen dat er op het
en Bruidegom' vier keer per jaar de
leukste en origineelste trouwfoto's be
kroont, de tweede prijs (een oorkonde
en een cadeau onder couvert) uitge
reikt. De uitverkoren foto, gekozen uit
ruim vijfhonderd inzendingen uit het he
le land, toont het Rotterdamse echtpaar
Yvonne en John van Dongen, op de in
tieme receptie eveneens bij Van Gelder
aanwezig, in vol ornaat en in volle vaart
op een indrukwekkende motorfiets.
„De tijd dat je bruidsparen ai-
leen in en/of in de buurt van de trouw
zaal fotografeerde is al lang voorbij,"
haventerrein nog projectielen opge
ruimd moeten worden. De EOD komt
pas in actie, zodra de burgemeester van
een bepaalde gemeente daartoe een
verzoek indient. „Uit Schiedam heeft
nog niemand bij ons aangeklopt," aldus
majoor Kuiper.
Bij Wiiton-Feyenoord is tijdens
de wekelijkse veiligheidsbesprekingen
evenmin ooit iets over de bommen bo
ven tafel gekomen. „Mocht het zo zijn,
dan is dat uiterst vervelend," meent
Jonker. „We hebben hier nogal met
zware transporten te maken."
Het is mogelijk dat de Duitsers
de bommen hebben weggehaald, zon
der dit te melden aan het kadaster.
„Tenzij de bommen diep zijn ingesla
gen," oppert De Voogd van het ge
meentearchief. Volgens een medewer
ker van het kadaster is op de oude, tij
dens de oorlog ingetekende kaart, te le
zen dat er op de plaats van een inslag
een herkenningspaaltje heeft gestaan.
„Hij was op dat moment dus onder
zand bedolven," aldus de medewerker.
2
m
glimlacht Van Gelder. „Vroeger was
mooi en netjes het belangrijkste, maar
nu komen er allerlei toestanden bij kij
ken. Je kunt het zo gek niet opnoemen
of ik heb er wel trouwfoto's bijgemaakt.
Op een varken, in knotsgekke auto's en
'op de meest vreemde locaties. Op die
manier houd je wel lol in je werk, hoewel-
het steeds moeilijker wordt om iets
nieuws te verzinnen. Daarom ben ik blij,
dat ik door mond-op-mond-reclame ook
vaak 'in den lande' word gevraagd. Op
die manier kom je nog eens ergens an
ders dan uitsluitend in het Beatrixpark."
Door Rob van Stek
SCHIEDAM Helden willen ze
geen van beiden genoemd worden.
„Zo voelen we ons ook niet. We heb
ben simpelweg in de gegeven omstan
digheden gedaan wat we dachten dat
we moesten doen," zegt de Schie
damse oud-verzetsman Luc Buist
(68jeenvoudig.
Buist, secretaris van de Schie
damse afdeling van de Nederlandse
Vereniging van Ex-politieke gevange
nen en Voormalig Verzet Nederland,
voelde zich in de eerste plaats enorm
vernederd door de Duitse inval. „De
brute wijze waarop ons land overwel
digd werd, ik ervoer dat als een ver
krachting. Ik lag in dienst toen de oor
log uitbrak, maar wilde geen genoe
gen nemen met de snelle nederlaag.
Ik wilde wat doen. Daarnaast kom ik
uit een rood nest, en had mijn vader
me gewaarschuwd voor het fascisme."
Ook voor zijn compaan Piet
Drenth, voorzitter van de Schiedamse
afdeling en voormalig kabinetchef van
de burgemeester van Schiedam,
speelde de afkomst een belangrijke
rol. Opgegroeid in een gereformeerd
gezin keerde hij zich uit overtuiging te
gen het natlonaal-socialisme. Door het
werk wat hij deed bood de mogelijk
heid tot het bieden van verzet zich als
het ware vanzelf aan, vertelt hij.
Drenth (jaargang 1921) "werkte in de
oorlog op het stadhuis, tot '42 in
Zwijndrecht, daarna in Schiedam,
waar hij al vanaf 1939 woonde.
„Je moet het zo zien, dat ik
heel dicht bij het vuur zat en daardoor
goed in staat was de opsporingen van
de nazi's door administratieve mani
pulaties te dwarsbomen," aldus
Drenth. Hij bracht veranderingen aan
op kaarten uit het bevolkingsregister,
liet kaarten helemaal verdwijnen en
kon voor de nodige vervalste vergun
ningen en beschikkingen zorgen: „We
hadden in Schiedam toen een burge
meester genaamd Draayer, die hand
tekening maak ik nu nog vlekkeloos
na."
Later raakte hij betrokken bij
de distributie van gestolen bonkaarten
voor onderduikers. Tegen het eind van
de oorlog ging de Landelijke Knok
ploeg (LKP), de organisatie waar
Drenth deel van uitmaakte, op in de
Binnenlandse Strijdkrachten (BS). Als
lid van die organisatie maakte hij in
mei '45 de bevrijding mee in Schie
dam.
Geweld heeft hij nooit gebruikt
in de oorlogsjaren, we! wapens ge
poetst en gesjouwd. Drenth: „Waar ze
vandaan kwamen wist je niet, ze wa
ren er opeens. Je wist sowieso haast
niks. Behalve de LKP waren in Schie
dam ook de Neutrale Organisatie (NO)
en de communistisch georiënteerde
Raad van Verzet actief, maar dat
werkte allemaal langs elkaar heen, het
was een heel schimmige wereld. Je
kende elkaar alleen bij de voornaam.
Da oud-verzetsstrijders Piet Drenth an Luc Buist
Ik heb samengewerkt met iemand die
in werkelijkheid ook Piet heette, maar
daar kwam ik pas na de oorlog achter.
Niet dat het wat veranderde, want ik
bleef hem Theo noemen, en hij mij
John."
Luc Buist vond na de demobili
satie werk bij Wilton, waar zijn vader
klinker was. Daar kwam hij voor 't
eerst in contact met het georgani
seerd verzet in de persoon van de be
kende Schiedammer Aart Aardoom,
die deel uitmaakte van de Geuzen-
groep die erg actief was op de werf.
Buist begon zijn verzetswerk toen hij
colporteur werd bij een stoomververij
en met een carrier vol kleding door de
stad fietste. Onder de textiel vervoer
de hij munitie, springstoffen en later
ook wapens. „Je deed het zonder de
risico's te beseffen. Je was jong, je
had nog geen gezin," zegt Buist 48
jaar na dato. Als geus wil hij nadruk
kelijk niet bestempeld worden. „Daar
voor is mijn bijdrage te gering ge
weest."
In ieder g»»*! werd de Schie
dammer wel door de Duitsers met de
Geuzen vereenzelvigd. Toen deze
groep in november '40 werd opgerold
stond ook Buist op de lijst met ge
zochte personen. „Ik kreeg een tip
van hoofdagent van politie Theo Ver
linde dat mijn arrestatie ophanden
was en hij adviseerde me onder te
duiken."
Buist begreep al snel dat hij
niet in Schiedam kon blijven en wilde
naar Engeland. Hij bleef echter steken
in Frankrijk, waar hij zich In Parijs bij
het verzet aansloot en illegaal druk
werk bezorgde. Toen de grond hem
ook daar te heet onder de voeten
werd week hij uit naar Bordeaux, waar
hij mensen de grens over hielp, de
niet-joden naar het niet bezette Vi-
chy-Frankrijk, de joden naar Spanje.
„Als ik mensen wegbracht en we kwa
men langs de moffen dan schreeuwde
ik flink en ik sloeg en schopte ze. Dan
dachten die moffen: dat is een goeie,"
verklaart hij zijn cynische taktiek.
Uiteindelijk liep hij in 1942 door
verraad tegen de lamp en via de ge
vangenissen van Bordeaux en Brussel
belandde hij in het concentratiekamp
Dachau, waar hij de bevrijding door
het Amerikaanse leger meemaakte.
„29 april 1945 om twee minuten voor
half zes kwamen ze binnen, ik zal het
nooit vergeten. De dag erna stapte Ik
met nog vier Hollandse jongens op de
Amerikaanse commandant af en
vroeg of we dienst konden nemen in
het Amerikaanse leger. Hij keek ons
eens aar: vier geraamten, ik woog 38
kilo. Hij moest lachen, maar toch deed
hij het. Nadat we een tijdje aange
sterkt waren kregen we uniformen en
mochten we zelf bepalen hoeveel pis
tolen we wilden hebben."
Buist diende ruim drie maan
den bij de Amerikanen en hield zich in
die tijd voornamelijk bezig met het op
sporen en arresteren van SS-ers en
Gouwleiders. In augustus '45 keerde
hij naar Schiedam terug.
De beide verzetsmensen zeg
gen veel geleerd te hebben in de oor
log. Eén ding steekt daarbij echter bo
ven alles uit: nooit meer fascisme,
nooit meer racisme. Het is een histori
sche les die nog niets aan actualiteit
ingeboet heeft, benadrukken Buist en
Drenth. „Waakzaamheid tegen fascis
me blijft geboden, want waar de aan
dacht verslapt steekt 't ras de kop
weer op," waarschuwt Drenth. „Partij
en als de Centrumpartij en de Volks
unie, de opkomst van Le Pen in
Frankrijk: het zijn allemaal tekenen
aan de wand, die aangeven dat het
gevaar niet geweken is."
Buist: „Het is zo simpel: de
zwakkere groepen in de samenleving
krijgen de schuld en worden als zon
debok aangewezen. In Nederland heb
ben nu de buitenlanders en de vluch
telingen het te verduren. Zet eens een
andere bril op, kijk naar jezelf."
De dodenherdenking (gisteren)
en de viering van de bevrijding (van
daag) beleven de beide Schiedam
mers jaarlijks nog bijzonder intensief.
Drenth: „Deze dagen horen bij elkaar
en dat moet tot in lengte van dagen zo
blijven. Om diegenen die gevallen zijn
te herdenken en om waakzaam te blij
ven tegen het neo-fascisme in al zijn
vormen."
Het tweetal vindt het een ver
heugende ontwikkeling dat er de laat
ste jaren weer een stijgende belang
stelling voor de herdenkingen is, voor
al van de kant van de jeugd. „Het is
zo belangrijk om onze ervaringen door
te geven aan de jongere generatie.
Net als in veel andere plaatsen zal het
verzetsmonument aan de Plantage
binnenkort door een school geadop
teerd worden. Daar zijn we heel blij
mee," besluit de voorzitter.
SCHIEDAM Na een korte pe
riode van verbouwen en inrichten is aan
de Westfrankelandsestraat 44 een nieu
we informatiewinke! stadsvernieuwing
geopend. Een aantal jaren geleden be
stond er al een dergelijke winkel in
Schiedam-West. Deze bevond zich in de
Mariastraat.
Omdat deze straat werd ge
sloopt, meest de winkel alweer snel
worden gesloten. De behoefte aan een
informatiewinkel bleef echter bestaan,
maar lange tijd kon er geen geschikte
ruimte worden gevonden. Met het pand
aan de Westfrankelandsestraat denkt
het Projectteam West een prima locatie
voor de informatiewinkel gevonden.
In de informatiewinkel stadsver
nieuwing kan men terecht voor alles wat
met particuliere woningverbetering te
maken heeft. De verbouwingsadviseur
van de dienst gemeentewerken Hans
van Vilsteren houdt iedere donderdag
middag tussen 13.30 en 16.00 uur
spreekuur. Hij geeft adviezen over tech
nische aspecten van woningverbetering
en verstrekt informatie over subsidiere
gelingen, financieringsmogelijkheden
enz.
Behalve in de informatiewinkel
(telefonisch bereikbaar onder nummer
4738060) kan men zonodig terecht bij
de dienst gemeentewerken (bouw- en
woningtoezicht) in het Stadskantoor,
Emmastraat 1, achtste etage, dagelijks
tussen 09.00 en 10.00 uur. Telefoon:
4260500, toestel 299 en 391.
SCHIEDAM In verband met
de komende feestdagen heeft het Buro
voor Rechtshulp aan de Hoogstraat 198
in Schiedam vanavond geen spreekuur
en evenmin op 12 mei. Op vrijdag is het
Buro altijd gesloten. Buiten deze dagen
is het Buro op werkdagen telefonisch
bereikbaar onder nummer 4737433.
Het Instituut Sociaal Raadslieden
is vandaag en morgen gesloten en op
12 en 13 mei. Daarna zijn de spreek
uren weer als volgt: dinsdag, woensdag,
donderdag en vrijdag van 09.00 tot
12.00 uur en donderdag van 17.00 tot
19.00 uur.
Het onlangs opgerichte Meldpunt
Rassendiscriminatie zal op 5, 6, 12 en
13 mei eveneens gesloten zijn. In de we
ken daarna is het Meldpunt telefonisch
te bereiken op dinsdag, woensdag, don
derdag en vrijdag tussen 09.00 en 12.00
uur op nummer 4738080.
De wijkpost van de Stichting Ge
coördineerd Ouderenwerk is van 9 tot
en met 13 mei wegens vakantie geslo
ten. Het spreekuur op maandagmiddag
en dinsdagmorgen komt dan ook te ver
vallen. In dringende gevallen kan er
contact worden opgenomen met het
Stedelijk Bureau van de Stichting Geco
ördineerd Ouderenwerk, telefoon:
4731976.
De wijkpost-functionaris is
maandagmiddag 16 mei weer van 14.00
tot 15.00 uur op het spreekuur van de
wijkpost te bereiken.
sprak één van hen verklarend, doch
ernstig: „Lijn 8 bestaat al lang niet
meer. Lijn 4 gaat over de Nieuwe
Binnenweg, dus...21" Hierop stamel
de ik een paar vertwijfelende woor
den, greep vervolgens naar m'n ver
frommelde reeds gebruikte strippen
kaart en sprak daarop niettemin met
de stelligste overtuiging: „En toch
weet ik zeker dat ik 'n geldige strip
penkaart heb. Maar door a! dit ge
doe kan ik 'm niet zo snel vinden."
Wantrouwend, ongelovig, ke
ken ze me met z'n allen aan. Daarop
hakte de oudste kordaat de knoop
door met: „Niets mee te maken, me
neer. U krijgt een boete wegens
zwart rijden!" Daarop werd een bon-
nenboek tevoorschijn getoverd en
prompt kreeg ik de rekening gepre
senteerd: 27,50. En wel onmiddellijk
te voldoen. Voor me, aan het begin
van de West-Kruiskadezijde, zag ik
'n lege taxi passeren. Ik vloekte in
mezelf maar betaalde.
Ik kon het eenvoudig niet uit
staan. En wederom greep ik met 'n
vertwijfeld gebaar naar een van m'n
binnenzakken waaruit ik nu voor de
tweede, of was het ai de derde keer,
m'n portefeuille tevoorschijn haalde.
En tussen m'n paperassen, gestoken
tussen 'n briefje, dook daar plotse
ling m'n geldige strippenkaart op,
nog maagdelijk schoon. „Ziet u
wel," sprak ik nu verbeten tot de
controleurs, „ziet u, nu dat ik de
waarheid spreek!"
De RET-controleurs haalden
haast emotieloos hun schouders op,
waarna de struise controleur nuchter
antwoordde: „Ach meneer, ze ver
tellen ons zoveel. En misschien bent
u toevallig wel te goeder trouw.
Maar ja, de goeden moeten nu een
maal onder de kwaden lijden...".
Op de terugweg heb ik uit
pure ellende én voor de zekerheid
toch maar een taxi genomen.
SCHIEDAM Leon Luysterburg
heeft na lang wikken en wegen z'n con
tract met handbalvereniging UVG voor
een jaar verlengd. De succesvolle
trainer/coach, die het damesteam van
de Schiedamse club dit seizoen naar de
hoogste divisie van Nederland loodste,
maakte dat gisteravond na afloop van
de tweede ronde van het Rijnmondtoer-
nooi in de Sporthal Margriet bekend.
De uitslagen: Actief—DWS 4—
10, UVG—Saturnus 13—6, Actief—Hol-
iandiaan 14—4, Quintus—UVG 13—9,
Hoilandiaan—Snelwiek 4—9, Quin
tus—Rotterdamse Selectie 18—4, Snel
wiek—DWS 10—14, Rotterdamse Se
lectie—Saturnus 15—18.
De goeden moeten onder de
kwaden lijden. En zo hoort het na
tuurlijk in onze samenleving, al doet
het voor de meesten van ons nog
zo'n pijn. Maar 'eigen schuld, dikke
bult.' En m'n grootmoeder zei het al,
dus ik had het kunnen weten:
„Haastige spoed is zelden goed." En
juist door die haast kan het heel raar
lopen...
Gisteren een afspraak om
15.30 uur met Jan Vleghaar, eige
naar van het dit jaar tienjarig be
staande 'liteaar-cafè' De Overheid
aan de Rotterdamse Nieuwe Binnen
weg. Omstreeks 15.25 uur loop ik in
zeer haastige tred door het Rotter
damse Centraal Station met het doel
aldaar aan de voorkant in 'n 'snelle'
taxi te springen.
Voordat ik de duik kan ne
men zie ik op een afstand, zonder
bril, de mij van vroeger nog ver
trouwde tramlijn 8 aan komen rijden.
'Da's mazzel,' denk Ik nog want die
rijdt langs de Nieuwe Binnenweg en
in mijn haast trek ik een sprint. En
nog net voordat de tramdeuren ach
ter me dicht klappen waan ik me
veilig In mijn openbaar vervoer. Nog
'n beetje nahijgend ga ik op zoek
naar mijn strippenkaart en ontdek
tegelijkertijd tot mijn verbijstering
dat ik niet in lijn 8 zit, maar in lijn 5!
En aangezien lijn 5 een hele andere
kant opgaat, richting Westplein aan
de Maas, besef-ik meteen verplicht
te moeten overstappen bij de voigen-
de halte op het Kruisplein.
In de tussentijd ga ik nog
driftiger op zoek naar die vervloekte
strippenkaart. En jawel hoor, die kon
ik door al dat gejacht niet zo snel
vinden. En natuurlijk, of de duvel er
mee speelt, tegelijkertijd bekroop
mij het onbehaaglijk gevoel dat er
bij de volgende halte RET-contro-
leurs zouden staan.
En aangezien zo'n voorgevoel
mij zelden of nooit bedriegt, zag ik
ze op een afstand al staan. Vijf in
getall Het 'angstzweet', of was het
'haastzweet', liep al aardig langs m'n
voorhoofd toen ik uiteindelijk in een
haast nooit gebruikte binnenzak m'n
strippenkaart vond. Tram 5 was nu
nog slechts een dertigtal meters ver
wijderd van de als roofvogels wach
tende RET-controleurs bij halte
Kruisplein. Zo snel als 'n cowboy in
nood zijn schietijzer uit z'n holster
trekt probeerde ik met 'n flitsend
gebaar de strippenkaart in de stem
pelautomaat stoppen. Maar nee
hoor, ik kwam tot de tweede verbij
sterende ontdekking. M'n strippen
kaart was vol, tot aan het laatste
stripje afgestempeld...
Wat er in die laatste paar se
conden door je hoofd gaat wil ik u
besparen. Feit is dat ik van lijn 5 wil
de overstappen op lijn 8. Althans dat
dacht ik. Maar toen lijn 5 eenmaal
met knarsende remmen was gestopt
en de tramdeuren opengingen was
er voor mij geen doorkomen meer
aan.
Via alle deuropeningen
stroomden de RET-controleurs naar
binnen. En omdat ik op dat moment
toevallig al op de treeplank stond bij
de middendeur werd ik geconfron
teerd met een struise RET-dame die
mij halverwege de treeplank staande
hield met: „Uw plaatsbewijs?!" En
toen ik in wanhoop zei, „ja, maar
laat u mij eerst even uitstappen, dan
zal ik het u uitleggen," pakte ze met
een verbeten gezicht de beide tra
pleuningen vast. En alzo half-buiten-
boord hangend, mij de uitweg ver
sperrend, beet ze me nu nog feller
toe: „Eerst uw plaatsbewijs!" Ik
voelde me als een dief gevangen en
uit haar blikken was maar één boze
gedachte af te lezen: „Aha, 'n zwar
trijder gesnapt die er met 'n smoes
probeert vandoor te gaan."
Inmiddels was de assistentie
van de collega's gearriveerd. Aldus
met door RET-'leger' omringd mocht
ik uitstappen. Ze verloren me nu
geen seconde uit het oog. En al had
ik het gewild, 'vluchten kon niet
meer'.
„Ziet u," zo stak ik van wal
met een vertrokken gezicht als 'n
boer met kiespijn, „ik ben bij het
Centraal Station in de haast op de
verkeerde tram gestapt. Ik moet
naar de Nieuwe Binnenweg, dus
moest ik lijn 8 hebben en per onge
luk belandde ik in lijn 5."
Onder de RET-controleurs
ging nu een homerisch gelach op.
En toen ik de grap niet begreep,
Morgen om 16.00 uur zal in
Radio Café Rijnmond aan de Delft-
sestraat in Rotterdam een expositie
met '100 nieuwe werken' van rock
zanger en thans ook kunstschilder
Herman Brood worden geopend
door dichter-schrijver Cor Vaandra
ger. Brood zelf zal omstreeks die tijd
voor de regionale radio in het café
het woord voeren, maar net Iets eer
der doet hij dit reeds voor '2 x bel
len'. Herman Brood in z'n eigen
'rocktaal': „Kunstenaars? Zwakke
plek. nie wakker te brande, in slaap
gesubsidieerd (kunstig gedaan maar
wat moet dit voorsteilen?). Oor
spronkelijk beeldschone lege ruim
tes worden volgepropt met tierelan
tijntjes en gesigneerde zeeflitoos
(oplage flexibel). De klant? Ook nie
wakker te brande. By the way, wilt u
nog 'n leuk schilderijtje kope? 'k
Schudt ze uit me mouw!
We lagen dubbel
„'Schilderijtjes' is niet ut eni
ge dat uit m'n mouw rolt," roept de
kunstenaar met gepaste trots terwijl
hij reeds z'n nieuwe dichtbundel
doorbladert (stille wenk?). „Dit alles
ondersteund door m'n nieuwste CD
'Yade Yade.'"
SCHIEDAM - Het FNV Informa
tie-centrum roept vrouwen op, die vóór
december 1984 werkloos zijn geworden
en wier echtgenoot kostwinner was, zich
aan te melden voor een WWV-uitkering.
Burgemeester en Wethouders hebben
zich onlangs bij de beantwoording van
schriftelijke vragen (gesteld door de ge
meenteraadsleden Wiersma, Boonstra
en Siljee) laten leiden door het stand
punt van de FNV, dat deze vrouwen
(mits zij aan de wettelijke verplichtingen
voldoen aangaande de toenmalige
WWV) recht hebben op een uitkering.
De ingang van de betaling heeft het col
lege afhankelijk gesteld van het fiat van
de staatssecretaris de heer De Graaf.
Hoewei er dus nog geen echte
zekerheid is over daadwerkelijke beta
ling adviseert de Werkgroep Uitkerings
gerechtigden van het FNV deze vrou
wen toch zich te laten inschrijven bij de
Gemeentelijke Sociale Dienst. Mocht
het tot een afwijzende beschikking ko
men dan zijn er aitijd nog mogelijkhe
den om tegen die beslissing in beroep
te gaan.
Voor meer informatie: iedere
dinsdag van 10.00 tot 12.00 uur in de
Blauwe Brug en elke vrijdag van 11.00
tot 15.00 uur aan de Lange Kerkstraat
SCHIEDAM - De film Hector
met in de hoofdrol de populaire Belgi
sche komiek Urbanus draait morgen in
het Filmhuis aan de Nleuwstraat 12. Ur
banus speeit in de film een 35-jarige
man die niet erg serieus wordt genomen
door z'n omgeving. Hij komt in allerlei
slapstickachtige situaties terecht.
De film begint te draaien om half
tien, de zaai is dan ai een uur geopend.
De toegangsprijs voor Hector bedraagt
vier gulden voor donateurs, donateur
worden kost vijf gulden (inclusief eerste
fiim).
SCHIEDAM In tegenstelling
tot eerdere berichten is de infowinkel
van wijkcentrum De Erker 's avonds uit-,
sluitend op woensdag open (van 19.00
tot 20.00 uur). Van maandag- tot en met
vrijdagochtend kan men tussen 10.00
en 12,00 uur terecht in de info-winkel.
