Dagopvang
ouderen Zuid
start september
Hoogvliet moet werken
aan migrantenbeleid
mêêêÊÊêêÊêêê .0I0isêèéèm
m.
Toerfietsers zien veelzijdig
Midden-Delfland
Die kranen, die kijken al jaren dezelfde kant op'
is z'n
zaklamp al kwijt
(Koster
Het Vrije Volk SCHIEDAM
PAGINA 6
Wi.
Zomersluiting
No Problem
Nieuwe voorziening moet ouderen behoeden voor
sociaal isolément. 'Men leert weer
contacten leggen en zijn eigen weg te vinden'
Met het pontje:
„Het wachten
maakt niet uit:
we rijden voor
ons plezier."
Tijdens de fietstocht zie je hoe je ook kunt genieten van Midden-Delfland: achter de ezel.
Door Lucienne Wiskerke
mm
SCHIEDAM De Wijkpost Zuid
van het Ouderenwerk in Schiedam start
in september met 'jen dagopvang voor
ouderen. De opvang is bedoeld voor ou
deren die in een sociaal isolement te
recht dreigen te lomen. In eerste in
stantie zal deze nieuwe voorziening
twee dagen per week, op maandag en
vrijdag, gaan draaien.
De Visiteclub Schiedam-Zuid, zo
als de dagopvang gaat heten, wordt na
drukkelijk geen nieuwe bejaardensocië
teit. „Het moet een instrument zijn om
ouderen die vereenzamen weer in con
tact te brengen met anderen en deelna
me aan bestaande activiteiten voor de
ze leeftijdsgroep te bevorderen," zegt
projectleider-directeur Paul van Man-
sum van de Stichting Gecoördineerd
Ouderenwerk Schiedam. „We willen een
heel bepaalde groep stimuleren om het
huis weer eens uit te komen, wat te be
leven en nieuwe contacten te leggen."
De dagopvang zal volgens een
vrij strakke indeling een programma
bieden van 'sochtends tien uur tot 's
middags vier uur. De activiteiten zijn
erop gericht verschillende vermogens
van de deelnemers aan te spreken. De
ouderen kunnen de krant lezen, spelle
tjes doen en zich bezig houden met mu
ziek of welfare-werk. Ook de lichaams
beweging ontbreekt niet: wandelen,
winkels kijken, boodschappen doen,
handenarbeid. Daarnaast wordt er ge
zamenlijk koffie en thee gedronken en
kan men tussen de middag de warme
maaltijd gebruiken. Tafeldekken, afwas
sen en opruimen wordt gedeeltelijk door
de ouderen zelf gedaan.
Het Ouderenwerk komt met dit
initiatief omdat men in de dagelijkse
praktijk regelmatig geconfronteerd
wordt met ouderen die te kennen gaven
zich eenzaam te voelen. De redenen
daarvoor lopen uiteen. Bij voorbeeld
mensen van wie de partner recent is
overleden vormen in dit opzicht een
kwetsbare groep. Hetzelfde geldt voor
ouderen die door de stadsvernieuwing
hun vroegere buren en bekenden zijn
kwijtgeraakt.
Het is de bedoeling dat de deel
nemers slechts een beperkte tijdsduur
gebruik maken van de nieuwe voorzie
ning en dan weer plaats maken voor an
deren. Van Mansum: „De visiteclub js
alleen bestemd voor de mensen die het
echt nodig hebben, er geldt een zekere
indicatiestelling. We voeren met elke
deelnemer een gesprek om individuele
afspraken te maken over die duur, er
moet een zeker plan in zitten. Op een
gegeven moment moet men zelf zijn
weg weer kunnen vinden."
Het bezoeken van de dagopvang
moet bevorderen dat mensen langer
zelfstandig blijven wonen en kan vol
gens het Ouderenwerk ook voorkomen
dat ouderen tegen hun wil worden op
genomen in een verzorgingstehuis. Te
vens betekent het een ontlasting van
eventuele overige verzorgers, de familie
bij voorbeeld. In alle gevallen blijft de
dagopvang een aanvulling op de thuis
zorg. De voorzieningen waarvan men al
gebruik maakt, zoals bejaardenhulp, lo
pen gewoon door.
Het Ouderenwerk verwacht de
doelgroep vooral te bereiken via de pro
fessionele hulpverleners: het maat
schappelijk werk, de indicatiecommis
sie, de huisarts en de gezinszorg. „Kort
om de mensen die bij de ouderen thuis
komen. 'Zij zullen de ouderen naar ons
gaan doorverwijzen. Daarnaast staat het
iedere oudere die denkt wat aan de visi
teclub te hebben vrij om bij ons aan te
kloppen. We zullen dan in een gesprek
je beoordelen of men er op zijn plaats
is."
De kosten van de dagopvang
zullen 1,50 per persoon per dag gaan
bedragen. Voor wie gebruik maakt van
de warme maaltijd komt daar nog eens
6,50 bij. De bijeenkomsten zullen wor
den gehouden in de Wijkpost Zuid,
Nieuwe Maasstraat 22. Voor inlichtingen
kan men terecht op telefoon
4 73 57 64.
j ROTTERDAM De deelge-
rneentê?Hck)gvtiêt 'moet";rneer geld be
schikbaar stelten voor het scheppen van
werkgelegenheid en recreatiemogelijk
heden voor migranten. Dit zijn enkele
van de aanbevelingen die mevr. drs.-
S. M. Karg op schrift heeft gesteld na
een tien weken durend onderzoek (vori
ge maand afgesloten) naar het migran
tenbeleid in Hoogvliet. Aanleiding is het
nog steeds stijgende percentage mi
granten in de wijk.
Karg deed het onderzoek in op
dracht van de deelgemeente Hoogvliet,
in ongeveer duizend onderzoeksuren
verkreeg ze de belangrijkste gegevens
'ij 38 instellingen en mensen wier
(de9l)taak de próblemattetevan migran
ten is.
In Hoogvliet wonen ongeveer
3500 niet-Nederlanders, wat ruim 9 per
cent is van de globaal 38.000 inwoners.
Hiervan stonden er in 1987 514 inge
schreven als werkzoekenden. Omgere
kend is de werkloosheid onder migran
ten ruim 20 percent. In dezelfde periode
hadden 1514 Nederlanders geen werk
(gemiddeld 12 percent van de beroeps
bevolking).
De meeste mensen zonder werk
(1244) wonen in het Hoogvliet ten noor
den van de Groene Kruisweg (o.a. de
wijken Westpunt, Digna Johannapolder
en Nieuw-Engeland en Oudeland).
Door Perry Menexis
VLAARDINGEN Het nog in ontwikkeling
zijnde recreatiegebied Midden-Delfland heeft een
veelzijdig karakter. Wie zaterdag een van de door
de afdeling Sportief-en Actief van de provincie
Zuid-Holland georganiseerde fietstochten heeft ge
reden, kan dit zeker onderschrijven. Midden-Delf
land bestaat voor het grootste deel uit een oerhol-
iands polderlandschap, van waaruit op bepaalde
punten de sky-line van Rotterdam uitstekend is te
zien. De Broekpolder en het Lickebaertbos, die
enkele meters boven de zeespiegel rijzen, doen
daarentegen in het geheel niet 'Hollands' aan.
Wie vanaf Vlaardingen de rit van 55 kilome
ter waagde, startte vanaf de moten aan de Korte-
dijk. Na een poosje langs de vaart te hebben ge
fietst, moet via de brug naar de Broekpolder wor
den gekoerst. Het landschap ziet er daar aller
minst Hollands uit. Er zijn nauwelijks slootjes, ter
wijl er in de hele omtrek geen huizen te bekennen
zijn. De fietser kan zich daardoor zelfs een beetje
in het buitenland wanen.
Eenmaal van het Golfbad af gereden keert
het Hollandse landschap weer terug, dat door het
weer van zaterdag uitstekend tot zijn recht kwam.
In afwachting op de veerpont, die een twintigtal
deelnemers naar de Duivenpolder bracht, kon men
ook daar met volte teugen van genieten.
y iHetlgrpptste deel>variidé$etsérs blijkt 40
jaar of óu'der te 'zijn. Enkelen rijden alleen, ande
ren weer met de hele familie, maar de hoofdmoot
wordt toch wel gevormd door de echtparen. Hoe
wel sommigen meer dan een kwartier op het pont
je moeten -wachten,reageert iedereen ;even rustig
als geduldig. En waarom ook niet. Een wat oudere
vrouw zegt dat het wachten haar niet zoveel uit
maakt. Ach, mijn man en ik rijden voor ons ple
zier. Het gaat er ons om dat we een dagje uit zijn.
Bovendien boffen we met het weer. Het zal van
daag wel droog blijven. Alleen waait het iets te
hard."
Terwijl het pontje zich een weg baant tus
sen de plankenzeilers en pleziervaartuigjes, neemt
iedereen nog eens zijn routekaart door. Eenmaal
onderweg biedt vooral het natuurreservaat De
Vlietlanden een schitterende aanblik en een oase
van rust.
Vanuit bepaalde punten van het Gaagpad,
bij Schipluiden, ontneemt een aantal bomen het
zicht op de flatgebouwen in Vlaardingen en Schie
dam. En dan lijkt het net of je midden in zo'n land
schap zit die een zeventiende-eeuwse kunstschil
der op een van zijn doeken heeft vereeuwigd. Een
voorbijgaand vliegtuig verstoort echter de droom
en doet beseffen dat de tijd niet heeft stilgestaan.
De fietsers werden ook buiten de grenzen
van Midden-Delfland gestuurd, bij voorbeeld bin
nen de bebouwde kom van Delft. En dat ging niet
zonder enig probleem gepaard. In de buurt van
het Stationsplein, zo staat in de routebeschrijving,
buigt de weg naar rechts onder het spoor door.
Even niet opletten om eerst het spoor onderdoor
té gaan en je bent ontspoord. Ergens anders moe
ten de fietsers door een steegje dat op het eerste
gezicht door hekwerk afgesloten leek te zijn.
Eenmaal uit Delft, waar een groot arsenaal
aan verkeersborden het de reiziger er beslist niet
gemakkelijker op maakt, wordt de fietser getrac-
teerd op een nieuwe dimensie die het gebied van
Midden-Delfland heeft te bieden.
Op weg naar Overschie doemt plotseling de
sky-line van Rotterdam op. Goed zichtbaar zijn
ondermeer: de Euromast, het World Trade Center,
de Medische Faculteit de drie 'Europoints' op het
Marconiplein. Deze immense gebouwen lijken
slechts op een steenworp afstand van elkaar ver
wijderd te zijn.
Daarmee is de veelzijdigheid van het Mid
den-Delf landgebied nog'steeds niet op, want de
etappe van Schiedam naar Maassluis laat de fiet
ser weer eens wat anders zien. Even voorbij Vlaar
dingen wordt langs de Nieuwe Waterweg gekoerst
en een deel van de Botlek en Europoort is dan
goed te zien. Daarnaast komen er steeds weer
schepen langs die uit alle windstreken komen. In
die drukte is het moeilijk voor te stelten dat de
mensen nog geen drie kilometer verder, in de
Broekpolder, volop van de daar geboden rust kun
nen genieten.
Tijdens de laatste etappe naar Vlaardingen
mag de toerrijder op de Zuidbuurtseweg nog even
van het typisch Hollands landschap genieten. De
bekende slootjes, de groene weiden met daarop
de koeien en de boerderijen bepalen het aange
zicht. Deze wordt enigszins gestoord door de
spoorweg aan de linkerkant, die steeds dichterbij
komt. Net als het einde van deze boeiende tocht.
SCHIEDAM „Kap'tein waar
om heb je geen pet op, een echte kap'
tein heeft toch altijd een pet?" Een
groepje kinderen heeft zich in de stuur
hut van de rondvaartboot Keizerstad
verzameld. Ouders zitten op het dek
omdat eindelijk de zon weer eens
schijnt. Serveersters dragen ijsjes en
biertjes aan, terwijl kapitein Jan van de
Hoeff onverstoord verder vaart en de
passagiers via de intercom wijst op be
zienswaardigheden. Gedurende twee
maanden maakt de Keizerstad van rede
rij Tonissen uit Nijmegen iedere zondag
een rondvaart door de Schiedamse,
Vlaardingse en Rotterdamse havens.
Gisteren was de eerste vaart.
Hoewel het weer uitnodigde tot
een vaartochtje vertrok de rondvaart
boot met maar 25 passagiers aan boord
van het Havenhoofd in Schiedam. Vol
gens reder Ed Tonissen lag die geringe
opkomst aan het feit dat nog maar wei
nig mensen op de hoogte zijn van deze
nieuwe rondvaartmogelijkheid. Het dek
van een Spidoboot, die de Keizerstad
enkele keren kruiste, was wel afgeladen.
Niettemin is Ed Tonissen opti
mistisch. De rederij maakte vorig jaar in
augustus een aantal proefvaarten om de
belangstelling te peilen. Tonissen: „De
opkomst was toen zodanig dat we in sa
menwerking met het VW-bureau in
Schiedam besloten de rondvaarten aan
ons programma toe te voegen. Daarom
denk ik, dat het ook deze keer wel weer
gaat lopen. Naar aanleiding van één
tochtje kun je toch niks zeggen."
Om 14.00 uur voer de Keizerstad
zondag af bij het Havenhoofd voor een
tocht van drie uur. Allereerst zette het
schip, via de Schiedamse Havens, over
de Nieuwe Maas koers naar Vlaardin
gen. Langs de Wilhelminahaven en Wil-
ton-Fijenoord, de Vulcaanhaven in, iangs
de Oude Maas, de Petroleumhavens en
een stukje Botfekgebied, om daarna
weer om te keren en ook nog een ge
deelte van de Rotterdamse havens te
bekijken, de Eemhaven en de Waalha
ven. De kapitein van de Keizerstad,
Jan van de Hoeff, is een oude rot. Sinds
een jaar werkt hij bij Tonissen, maar
V - S
WK
SCHIEDAM Wat doe je als je
twaalf jaar bent en voor de laatste keer
mee mag op kampweek? Johnny
Schreuders weet het wel: „Extra keten
natuurlijk. Na het douchen moesten we
ons bed in. Nou ja, dan gaan we er ook
meteen weer uit, de gang op naar de
meisjes toe. We mochten ook niet me6r
schijnen met onze zaklamp, de mijne is
al afgepakt. Ik hoop dat ik 'm voor het
eind van de week nog terugkrijg."
De kampweek van Clubhuis Zuid
belooft een roerig uitje te worden, want
meteen de eerste nacht was het al raak.
Pas om drie uur werd het rustig op de
slaapzalen. En toch moest er zondag
morgen om half acht opgestaan wor
den. Geen probleem voor Johnny, die
zich opperbest vermaakt. En het eten?
„Ook goed, hoor. Gisteren hadden we
soep met brood. Het was te eten."
Zaterdagmiddag waren ze met
de bus uit Schiedam vertrokken en nog
voordat ze goed en wel bij Jeugdvakan-
tie-bivakcentrum De Negende Zaligheyt
in het Brabantse Bergeyk waren aange
komen was iedereen al schor, zowel de
34 kinderen als de elf leiders.
Johnny: „Je moest die ringen
naar de draak brengen en als dat lukte
kreeg je een dropje. Maar er liepen ook
van die mafia-figuren rond en als die
met een lamp op je schenen moest je
weer helemaal overnieuw beginnen." Of
Johnny nog een snoepje heeft bemach
tigd? „Oh jé. Ik ben wel vier keer ge
weest."
De vakantievierders uit Zuid heb
ben nog een druk programma voor de
boeg, want ze gaan daar deze week in
Bergeyk hun eigen Olympische Spelen
houden. Omdat ze niet naar Seoul in
Korèa konden hebben ze hun sportieve
vakantie maar een andere naam gege
ven: Zwoel '88. Gisteren morgen direct
na het ontbijt werden de handen al flink
uit de mouwen gestoken. In een paar
uur tijd werd er een Olympisch hutten-
dorp in het bos gebouwd.
Na de welverdiende picknick het
programma-onderdeel waar de jeugd
op gewacht had: kwallenbalien, gooien
en smijten met plastic zakjes met water.
En ondanks kampregel zes ('laat de lei
ding heel') moesten de begeleiders er
aan geloven. Kleddernat zijn ze allemaal
geworden, de dappere jeugdwerkers
nog het meest. Een van hen kreeg zelfs
een voltreffer met modder. Pikzwart wa
ren zijn kleren. Maar dat vond hij hele
maal niet erg, weet Johnny. „Het gaf
niks, hoor. Hij moest er wel om lachen."
Kapitein Van de Hoeff (links) en reder Tonissen bij de Keizerstad.
daarvoor zwierf de schipper over alle
binnenwateren van Nederland, België
en Frankrijk. Hij is zelfs geboren op een
schip. Van de Hoeff kent de havens in
Rotterdam en omgeving goed. Ook is hij
op.de hoogte van de bedrijven die zich
in deze havengebieden gevestigd heb
ben en hij kent veel schepen.
Zo wees hij de passagiers op de
containerschepen in de Eemhaven. Za
terdag was er een schip van de
Nedlloyd binnengekomen. Volgens Van
de Hoeff zou het zondagavond met een
nieuwe lading weer vertrekken. „Ze la
den en lossen die schepen tegenwoor
dig in twintig uur. Het containervervoer
heeft een enorme vlucht genomen, ten'
koste van de stukgoedsector. Die kra
nen aan de rechterkant, dat zijn stuk-
goedkranen. Ze kijken al jaren dezelfde
kant op. Bijna alles wordt tegenwoordig
in containers vervoerd, dat is veel han
diger en economischer."
Over de Keizerstad zelf geeft re
der Tonissen wat informatie. Het schip
is nog vrij niéuw, het is in I979 in de
vaart gekomen. „Wij hebben het als
casco gekocht en zelf afgebouwd. Bij
het bouwen hebben we rekening gehou
den met mindervaliden. Het schip is he
lemaal aangepast." Er kunnen 250 per
sonen op het schip, met het buitendek
erbij gerekend (dus met mooi weer)
470. Het schip heeft twee salons, twee
bars en een uitgebreide keuken, die
overigens op zondag niet open is.
De Keizerstad vertrekt iedere
zondag in juli en augustus om 14.00 uur
vanaf het Havenhoofd in Schiedam,
hoek Maasboulevard. Plaatsen kunnen
vooraf bij het VVV-kantoor in Schiedam
gereserveerd worden. De prijs bedraagt
ƒ15. Kinderen tot acht jaar varen voor
haif geld. De rondvaart duurt drie uur.
SCHIEDAM Leer/werkpro
ject No Problem (Havendijk 174 b) zal
vanaf vrijdag 14 juli een maand lang ge
sloten zijn. De donderdag ervoor is de
winkel voor het laatst geopend van
13.00 tot 17.30 uur. Die dag kan men er
nog terecht voor zelfgemaakte zomer
kleding tegen een redelijke prijs.
De winkel gaat weer open op 18
augustus om 13.00 uur. Na het zomer
reces starten er nieuwe cursussen en is
er weer plaats voor nieuwe deelneem
sters. Inlichtingen bij Marieke Gels, tele
foon 4 26 08 87.
(IHOEZOHOei UEDOEUNQ)
APK
alle merken meestal
klaar terwijl
u wacht
da's pas service!
Burg. H. Gretelaan 273
SCHIEDAM
Tel. 010 - 473 82 22