Dagopvang ouderen Zuid start september Hoogvliet moet werken aan migrantenbeleid mêêêÊÊêêÊêêê .0I0isêèéèm m. Toerfietsers zien veelzijdig Midden-Delfland Die kranen, die kijken al jaren dezelfde kant op' is z'n zaklamp al kwijt (Koster Het Vrije Volk SCHIEDAM PAGINA 6 Wi. Zomersluiting No Problem Nieuwe voorziening moet ouderen behoeden voor sociaal isolément. 'Men leert weer contacten leggen en zijn eigen weg te vinden' Met het pontje: „Het wachten maakt niet uit: we rijden voor ons plezier." Tijdens de fietstocht zie je hoe je ook kunt genieten van Midden-Delfland: achter de ezel. Door Lucienne Wiskerke mm SCHIEDAM De Wijkpost Zuid van het Ouderenwerk in Schiedam start in september met 'jen dagopvang voor ouderen. De opvang is bedoeld voor ou deren die in een sociaal isolement te recht dreigen te lomen. In eerste in stantie zal deze nieuwe voorziening twee dagen per week, op maandag en vrijdag, gaan draaien. De Visiteclub Schiedam-Zuid, zo als de dagopvang gaat heten, wordt na drukkelijk geen nieuwe bejaardensocië teit. „Het moet een instrument zijn om ouderen die vereenzamen weer in con tact te brengen met anderen en deelna me aan bestaande activiteiten voor de ze leeftijdsgroep te bevorderen," zegt projectleider-directeur Paul van Man- sum van de Stichting Gecoördineerd Ouderenwerk Schiedam. „We willen een heel bepaalde groep stimuleren om het huis weer eens uit te komen, wat te be leven en nieuwe contacten te leggen." De dagopvang zal volgens een vrij strakke indeling een programma bieden van 'sochtends tien uur tot 's middags vier uur. De activiteiten zijn erop gericht verschillende vermogens van de deelnemers aan te spreken. De ouderen kunnen de krant lezen, spelle tjes doen en zich bezig houden met mu ziek of welfare-werk. Ook de lichaams beweging ontbreekt niet: wandelen, winkels kijken, boodschappen doen, handenarbeid. Daarnaast wordt er ge zamenlijk koffie en thee gedronken en kan men tussen de middag de warme maaltijd gebruiken. Tafeldekken, afwas sen en opruimen wordt gedeeltelijk door de ouderen zelf gedaan. Het Ouderenwerk komt met dit initiatief omdat men in de dagelijkse praktijk regelmatig geconfronteerd wordt met ouderen die te kennen gaven zich eenzaam te voelen. De redenen daarvoor lopen uiteen. Bij voorbeeld mensen van wie de partner recent is overleden vormen in dit opzicht een kwetsbare groep. Hetzelfde geldt voor ouderen die door de stadsvernieuwing hun vroegere buren en bekenden zijn kwijtgeraakt. Het is de bedoeling dat de deel nemers slechts een beperkte tijdsduur gebruik maken van de nieuwe voorzie ning en dan weer plaats maken voor an deren. Van Mansum: „De visiteclub js alleen bestemd voor de mensen die het echt nodig hebben, er geldt een zekere indicatiestelling. We voeren met elke deelnemer een gesprek om individuele afspraken te maken over die duur, er moet een zeker plan in zitten. Op een gegeven moment moet men zelf zijn weg weer kunnen vinden." Het bezoeken van de dagopvang moet bevorderen dat mensen langer zelfstandig blijven wonen en kan vol gens het Ouderenwerk ook voorkomen dat ouderen tegen hun wil worden op genomen in een verzorgingstehuis. Te vens betekent het een ontlasting van eventuele overige verzorgers, de familie bij voorbeeld. In alle gevallen blijft de dagopvang een aanvulling op de thuis zorg. De voorzieningen waarvan men al gebruik maakt, zoals bejaardenhulp, lo pen gewoon door. Het Ouderenwerk verwacht de doelgroep vooral te bereiken via de pro fessionele hulpverleners: het maat schappelijk werk, de indicatiecommis sie, de huisarts en de gezinszorg. „Kort om de mensen die bij de ouderen thuis komen. 'Zij zullen de ouderen naar ons gaan doorverwijzen. Daarnaast staat het iedere oudere die denkt wat aan de visi teclub te hebben vrij om bij ons aan te kloppen. We zullen dan in een gesprek je beoordelen of men er op zijn plaats is." De kosten van de dagopvang zullen 1,50 per persoon per dag gaan bedragen. Voor wie gebruik maakt van de warme maaltijd komt daar nog eens 6,50 bij. De bijeenkomsten zullen wor den gehouden in de Wijkpost Zuid, Nieuwe Maasstraat 22. Voor inlichtingen kan men terecht op telefoon 4 73 57 64. j ROTTERDAM De deelge- rneentê?Hck)gvtiêt 'moet";rneer geld be schikbaar stelten voor het scheppen van werkgelegenheid en recreatiemogelijk heden voor migranten. Dit zijn enkele van de aanbevelingen die mevr. drs.- S. M. Karg op schrift heeft gesteld na een tien weken durend onderzoek (vori ge maand afgesloten) naar het migran tenbeleid in Hoogvliet. Aanleiding is het nog steeds stijgende percentage mi granten in de wijk. Karg deed het onderzoek in op dracht van de deelgemeente Hoogvliet, in ongeveer duizend onderzoeksuren verkreeg ze de belangrijkste gegevens 'ij 38 instellingen en mensen wier (de9l)taak de próblemattetevan migran ten is. In Hoogvliet wonen ongeveer 3500 niet-Nederlanders, wat ruim 9 per cent is van de globaal 38.000 inwoners. Hiervan stonden er in 1987 514 inge schreven als werkzoekenden. Omgere kend is de werkloosheid onder migran ten ruim 20 percent. In dezelfde periode hadden 1514 Nederlanders geen werk (gemiddeld 12 percent van de beroeps bevolking). De meeste mensen zonder werk (1244) wonen in het Hoogvliet ten noor den van de Groene Kruisweg (o.a. de wijken Westpunt, Digna Johannapolder en Nieuw-Engeland en Oudeland). Door Perry Menexis VLAARDINGEN Het nog in ontwikkeling zijnde recreatiegebied Midden-Delfland heeft een veelzijdig karakter. Wie zaterdag een van de door de afdeling Sportief-en Actief van de provincie Zuid-Holland georganiseerde fietstochten heeft ge reden, kan dit zeker onderschrijven. Midden-Delf land bestaat voor het grootste deel uit een oerhol- iands polderlandschap, van waaruit op bepaalde punten de sky-line van Rotterdam uitstekend is te zien. De Broekpolder en het Lickebaertbos, die enkele meters boven de zeespiegel rijzen, doen daarentegen in het geheel niet 'Hollands' aan. Wie vanaf Vlaardingen de rit van 55 kilome ter waagde, startte vanaf de moten aan de Korte- dijk. Na een poosje langs de vaart te hebben ge fietst, moet via de brug naar de Broekpolder wor den gekoerst. Het landschap ziet er daar aller minst Hollands uit. Er zijn nauwelijks slootjes, ter wijl er in de hele omtrek geen huizen te bekennen zijn. De fietser kan zich daardoor zelfs een beetje in het buitenland wanen. Eenmaal van het Golfbad af gereden keert het Hollandse landschap weer terug, dat door het weer van zaterdag uitstekend tot zijn recht kwam. In afwachting op de veerpont, die een twintigtal deelnemers naar de Duivenpolder bracht, kon men ook daar met volte teugen van genieten. y iHetlgrpptste deel>variidé$etsérs blijkt 40 jaar of óu'der te 'zijn. Enkelen rijden alleen, ande ren weer met de hele familie, maar de hoofdmoot wordt toch wel gevormd door de echtparen. Hoe wel sommigen meer dan een kwartier op het pont je moeten -wachten,reageert iedereen ;even rustig als geduldig. En waarom ook niet. Een wat oudere vrouw zegt dat het wachten haar niet zoveel uit maakt. Ach, mijn man en ik rijden voor ons ple zier. Het gaat er ons om dat we een dagje uit zijn. Bovendien boffen we met het weer. Het zal van daag wel droog blijven. Alleen waait het iets te hard." Terwijl het pontje zich een weg baant tus sen de plankenzeilers en pleziervaartuigjes, neemt iedereen nog eens zijn routekaart door. Eenmaal onderweg biedt vooral het natuurreservaat De Vlietlanden een schitterende aanblik en een oase van rust. Vanuit bepaalde punten van het Gaagpad, bij Schipluiden, ontneemt een aantal bomen het zicht op de flatgebouwen in Vlaardingen en Schie dam. En dan lijkt het net of je midden in zo'n land schap zit die een zeventiende-eeuwse kunstschil der op een van zijn doeken heeft vereeuwigd. Een voorbijgaand vliegtuig verstoort echter de droom en doet beseffen dat de tijd niet heeft stilgestaan. De fietsers werden ook buiten de grenzen van Midden-Delfland gestuurd, bij voorbeeld bin nen de bebouwde kom van Delft. En dat ging niet zonder enig probleem gepaard. In de buurt van het Stationsplein, zo staat in de routebeschrijving, buigt de weg naar rechts onder het spoor door. Even niet opletten om eerst het spoor onderdoor té gaan en je bent ontspoord. Ergens anders moe ten de fietsers door een steegje dat op het eerste gezicht door hekwerk afgesloten leek te zijn. Eenmaal uit Delft, waar een groot arsenaal aan verkeersborden het de reiziger er beslist niet gemakkelijker op maakt, wordt de fietser getrac- teerd op een nieuwe dimensie die het gebied van Midden-Delfland heeft te bieden. Op weg naar Overschie doemt plotseling de sky-line van Rotterdam op. Goed zichtbaar zijn ondermeer: de Euromast, het World Trade Center, de Medische Faculteit de drie 'Europoints' op het Marconiplein. Deze immense gebouwen lijken slechts op een steenworp afstand van elkaar ver wijderd te zijn. Daarmee is de veelzijdigheid van het Mid den-Delf landgebied nog'steeds niet op, want de etappe van Schiedam naar Maassluis laat de fiet ser weer eens wat anders zien. Even voorbij Vlaar dingen wordt langs de Nieuwe Waterweg gekoerst en een deel van de Botlek en Europoort is dan goed te zien. Daarnaast komen er steeds weer schepen langs die uit alle windstreken komen. In die drukte is het moeilijk voor te stelten dat de mensen nog geen drie kilometer verder, in de Broekpolder, volop van de daar geboden rust kun nen genieten. Tijdens de laatste etappe naar Vlaardingen mag de toerrijder op de Zuidbuurtseweg nog even van het typisch Hollands landschap genieten. De bekende slootjes, de groene weiden met daarop de koeien en de boerderijen bepalen het aange zicht. Deze wordt enigszins gestoord door de spoorweg aan de linkerkant, die steeds dichterbij komt. Net als het einde van deze boeiende tocht. SCHIEDAM „Kap'tein waar om heb je geen pet op, een echte kap' tein heeft toch altijd een pet?" Een groepje kinderen heeft zich in de stuur hut van de rondvaartboot Keizerstad verzameld. Ouders zitten op het dek omdat eindelijk de zon weer eens schijnt. Serveersters dragen ijsjes en biertjes aan, terwijl kapitein Jan van de Hoeff onverstoord verder vaart en de passagiers via de intercom wijst op be zienswaardigheden. Gedurende twee maanden maakt de Keizerstad van rede rij Tonissen uit Nijmegen iedere zondag een rondvaart door de Schiedamse, Vlaardingse en Rotterdamse havens. Gisteren was de eerste vaart. Hoewel het weer uitnodigde tot een vaartochtje vertrok de rondvaart boot met maar 25 passagiers aan boord van het Havenhoofd in Schiedam. Vol gens reder Ed Tonissen lag die geringe opkomst aan het feit dat nog maar wei nig mensen op de hoogte zijn van deze nieuwe rondvaartmogelijkheid. Het dek van een Spidoboot, die de Keizerstad enkele keren kruiste, was wel afgeladen. Niettemin is Ed Tonissen opti mistisch. De rederij maakte vorig jaar in augustus een aantal proefvaarten om de belangstelling te peilen. Tonissen: „De opkomst was toen zodanig dat we in sa menwerking met het VW-bureau in Schiedam besloten de rondvaarten aan ons programma toe te voegen. Daarom denk ik, dat het ook deze keer wel weer gaat lopen. Naar aanleiding van één tochtje kun je toch niks zeggen." Om 14.00 uur voer de Keizerstad zondag af bij het Havenhoofd voor een tocht van drie uur. Allereerst zette het schip, via de Schiedamse Havens, over de Nieuwe Maas koers naar Vlaardin gen. Langs de Wilhelminahaven en Wil- ton-Fijenoord, de Vulcaanhaven in, iangs de Oude Maas, de Petroleumhavens en een stukje Botfekgebied, om daarna weer om te keren en ook nog een ge deelte van de Rotterdamse havens te bekijken, de Eemhaven en de Waalha ven. De kapitein van de Keizerstad, Jan van de Hoeff, is een oude rot. Sinds een jaar werkt hij bij Tonissen, maar V - S WK SCHIEDAM Wat doe je als je twaalf jaar bent en voor de laatste keer mee mag op kampweek? Johnny Schreuders weet het wel: „Extra keten natuurlijk. Na het douchen moesten we ons bed in. Nou ja, dan gaan we er ook meteen weer uit, de gang op naar de meisjes toe. We mochten ook niet me6r schijnen met onze zaklamp, de mijne is al afgepakt. Ik hoop dat ik 'm voor het eind van de week nog terugkrijg." De kampweek van Clubhuis Zuid belooft een roerig uitje te worden, want meteen de eerste nacht was het al raak. Pas om drie uur werd het rustig op de slaapzalen. En toch moest er zondag morgen om half acht opgestaan wor den. Geen probleem voor Johnny, die zich opperbest vermaakt. En het eten? „Ook goed, hoor. Gisteren hadden we soep met brood. Het was te eten." Zaterdagmiddag waren ze met de bus uit Schiedam vertrokken en nog voordat ze goed en wel bij Jeugdvakan- tie-bivakcentrum De Negende Zaligheyt in het Brabantse Bergeyk waren aange komen was iedereen al schor, zowel de 34 kinderen als de elf leiders. Johnny: „Je moest die ringen naar de draak brengen en als dat lukte kreeg je een dropje. Maar er liepen ook van die mafia-figuren rond en als die met een lamp op je schenen moest je weer helemaal overnieuw beginnen." Of Johnny nog een snoepje heeft bemach tigd? „Oh jé. Ik ben wel vier keer ge weest." De vakantievierders uit Zuid heb ben nog een druk programma voor de boeg, want ze gaan daar deze week in Bergeyk hun eigen Olympische Spelen houden. Omdat ze niet naar Seoul in Korèa konden hebben ze hun sportieve vakantie maar een andere naam gege ven: Zwoel '88. Gisteren morgen direct na het ontbijt werden de handen al flink uit de mouwen gestoken. In een paar uur tijd werd er een Olympisch hutten- dorp in het bos gebouwd. Na de welverdiende picknick het programma-onderdeel waar de jeugd op gewacht had: kwallenbalien, gooien en smijten met plastic zakjes met water. En ondanks kampregel zes ('laat de lei ding heel') moesten de begeleiders er aan geloven. Kleddernat zijn ze allemaal geworden, de dappere jeugdwerkers nog het meest. Een van hen kreeg zelfs een voltreffer met modder. Pikzwart wa ren zijn kleren. Maar dat vond hij hele maal niet erg, weet Johnny. „Het gaf niks, hoor. Hij moest er wel om lachen." Kapitein Van de Hoeff (links) en reder Tonissen bij de Keizerstad. daarvoor zwierf de schipper over alle binnenwateren van Nederland, België en Frankrijk. Hij is zelfs geboren op een schip. Van de Hoeff kent de havens in Rotterdam en omgeving goed. Ook is hij op.de hoogte van de bedrijven die zich in deze havengebieden gevestigd heb ben en hij kent veel schepen. Zo wees hij de passagiers op de containerschepen in de Eemhaven. Za terdag was er een schip van de Nedlloyd binnengekomen. Volgens Van de Hoeff zou het zondagavond met een nieuwe lading weer vertrekken. „Ze la den en lossen die schepen tegenwoor dig in twintig uur. Het containervervoer heeft een enorme vlucht genomen, ten' koste van de stukgoedsector. Die kra nen aan de rechterkant, dat zijn stuk- goedkranen. Ze kijken al jaren dezelfde kant op. Bijna alles wordt tegenwoordig in containers vervoerd, dat is veel han diger en economischer." Over de Keizerstad zelf geeft re der Tonissen wat informatie. Het schip is nog vrij niéuw, het is in I979 in de vaart gekomen. „Wij hebben het als casco gekocht en zelf afgebouwd. Bij het bouwen hebben we rekening gehou den met mindervaliden. Het schip is he lemaal aangepast." Er kunnen 250 per sonen op het schip, met het buitendek erbij gerekend (dus met mooi weer) 470. Het schip heeft twee salons, twee bars en een uitgebreide keuken, die overigens op zondag niet open is. De Keizerstad vertrekt iedere zondag in juli en augustus om 14.00 uur vanaf het Havenhoofd in Schiedam, hoek Maasboulevard. Plaatsen kunnen vooraf bij het VVV-kantoor in Schiedam gereserveerd worden. De prijs bedraagt ƒ15. Kinderen tot acht jaar varen voor haif geld. De rondvaart duurt drie uur. SCHIEDAM Leer/werkpro ject No Problem (Havendijk 174 b) zal vanaf vrijdag 14 juli een maand lang ge sloten zijn. De donderdag ervoor is de winkel voor het laatst geopend van 13.00 tot 17.30 uur. Die dag kan men er nog terecht voor zelfgemaakte zomer kleding tegen een redelijke prijs. De winkel gaat weer open op 18 augustus om 13.00 uur. Na het zomer reces starten er nieuwe cursussen en is er weer plaats voor nieuwe deelneem sters. Inlichtingen bij Marieke Gels, tele foon 4 26 08 87. (IHOEZOHOei UEDOEUNQ) APK alle merken meestal klaar terwijl u wacht da's pas service! Burg. H. Gretelaan 273 SCHIEDAM Tel. 010 - 473 82 22

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1988 | | pagina 1