Bodem verontreinigd
door benzine
uit poiitietank
'D© zaak is geslóten! Het is hier geen praatcafé'
Het Vrije Volk SCHIEDAM
Busbaan Spijkenisserbrug
open voor auto's
Gevelwand Lange Haven hersteld
Alsnog prijsuitreiking Marathon Schiedam
Dodelijk beledigd
verliet koning Schiedam
Opruimen kan pas in 1990 na verhuizing naar het nieuwe
bureau aan Nieuwiandplein
ws
PAGINA 12
ZATERDAG 3 DECEMBER 1988
Door Rein Wólters
Autoriteiten worden zenuwachtig, als er Oranjes op
bezoek komen. Maar de blunder die Schiedam ooit
maakte, is nooit geëvenaard
Kantonrechter van Schiedam ziet slechts een op de vijf wetsovertreders zelf voor het hekje verschijnen
SPIJKENISSE - De busbaan
over de Spijkenisserbrug zal binnenkort
ook worden opengesteld voor auto's en
vrachtauto's. Voorlopig zal dat alleen tij
dens de ochtend- en avondspits het ge
val zijn. Het inzetten van de vrije bus
baan als wisselstrook voor het overig
autoverkeer is een initiatief van D66.
Of het openstellen van de bus
baan in de richting van Rotterdam
daadwerkelijk zal bijdragen tot de op
lossing van het dagelijks fileprobleem
voor de smalle b.ug, is afhankelijk van
de houding van de gemeente Rotter
dam. Erg hoopvol is men in Spijkenisse
echter niet. Tot op heden heeft Rotter
dam slechts barrières opgeworpen als
het gaat om de geleiding van het ver
keer komende uit de richting van Spij
kenisse.
Door de versmailing van de Ave-
ling, Hoogvliets drukste verkeersader,
hopen de stagnaties alleen maar op.
Rotterdam had ook liever gezien dat de
Groene Kruisweg ter hoogte van het
Hoogvlietse centrum zou worden ontslo
ten. Door toedoen van de vele protesten
van gemeenten op Voorne-Putten en
niet in de laatste plaats die van Spijke
nisse, besloot de Raad van State medio
'88 dat de Groene Kruisweg moet blij
ven. Voordat de busstrook voor aiie
verkeer kan worden opengesteld, die
nen eerst de verkeersgeleiding en sig
nalering op het wegdek te worden aan
gepast. Ook zal boven het wegdek een
nieuwe verkeersliobteninstallatie moeten
worden geïnstalleerd.
SCHIEDAM De bodem van
het binnenterrein van het hoofdbureau
van politie aan de Lange Nieuwstraat is
ais gevolg van lekkende benzine fors
vervuild. De lekkende tank is intussen
opgegraven en er zijn maatregelen ge
troffen tegen verspreiding van de bo
demverontreiniging. Het opruimen van
de vervuilde grond zal nog enige jaren
op zich laten wachten. Pas wanneer het
nog te bouwen nieuwe politiebureau
aan het eind van 1990 in gebruik is ge
nomen, za! met het afgraven worden
begonnen. Naar schatting gaat de bo
demsanering 322.000 gulden kosten.
Volgens top-ambtenaar R.W.J.
van der Noll is er sprake van een forse
vervuiling. Civiel ingenieur J. de Klerk,
die de vervuiling heeft onderzocht, zegt
niet te weten hoe groot de weggelopen
hoeveelheid benzine is. Hij verzekert:
„De getroffen maatregelen zijn afdoen
de om verdere vervuiling tegen te
gaan."
p Plaatsvervangend korpschef J. P.
.van Hoff is evenmin in staat de omvang
van de vervuiling aan te geven. „Tot
een jaar of vijf terug maakten we van de
ondergrondse tank gebruik. Sindsdien
tanken onze wagens gewoon aan de
pomp. Met een peilstok werd zo af en
toe gekeken naar de inhoud. Ais er dus
benzine wegdruppelde, kon dat niet
worden geconstateerd. Ongeveer een
jaar terug, toen de tank aüang niet meer
in gebruik was, is de lekkage geconsta
teerd en zijn direct maatregelen getrof
fen."
Onderzoekers hebben vastge
steld dat de iekkage geen gevolgen
heeft voor de volksgezondheid. Voor de
bouw van een nieuw en vooral functio
neel bureau zijn de plannen in een ver
gevorderd stadium. Dinsdag buigt de
raadscommissie voor Algemene en Be
stuurlijke Zaken zich over de financie
ring van het nieuwe bureau. Dat ge
beurt, heel toepasselijk, in het oude
hoofdbureau.
De nieuwbouw komt te staan bij
het NS-station Nieuwland op de drie
hoek begrensd door de spoordijk, de
Nieuwe Damlaan en de Schiedamse-
weg. Kosten: 12,6 miljoen gulden. Ruim
negen miljoen gulden komt voor reke
ning van het Rijk.
Hef wordt een bureau van drie
trapsgewijs gestapelde bouwlagen. De
politie krijgt de beschikking over bu
reauruimten, een garage en een cellen
complex met een oppervlakte van 4.375
vierkante meter. Wanneer het korps, op
grond van recente berekeningen, ook
werkelijk met zeventig politiemensen
uitbreidt, dan is het pand nu al te klein.
„Met enige bouwkundige aan
passingen is vergroten mogelijk. Daar is
rekening mee gehouden. Natuurlijk heb
ben we niet met oogkleppen op gelopen
bij de ontwikkeling van het plan. Met
nieuwe gegevens, zoals uitbreiding van
het aantal mensen, is rekening gehou
den. Maar ik moet eerst nog zien dat we
werkelijk versterking krijgen van zeven
tig mensen," aldus plv. korpschef Van
Hoff.
Het nieuwe bureau geeft ook on
derdak aan de sociale recherche en de
parkeercontroleurs. Het hulpbureau aan
de Laan van Bol'Es komt bij de inge
bruikname te vervallen. Met de NS wil
de gemeente overeenkomen het voor
plein bij het station zodanig te herinrïch-
ten dat er parkeerruimte komt voor on
geveer honderd auto's voor treinreizi
gers en zestig voor de politie.
Het Schiedamse politiebureau is
het eerste dat in aanbouw wordt geno
men in een bouwstroom, waarin ook de
Noordwijk, Naarden, Laren en Haarlem
mermeer zijn opgenomen. Het combi
project wordt gerealiseerd door één ar
chitect en één aannemer en staat onder
toezicht van een begeleidingscommissie
waarin iedere deelnemende gemeente is
vertegenwoordigd. Deze wijze van wer
ken geeft een besparing van zeven per
cent op de bouwkosten en de installa
ties.
Door Martin Vermeulen
SCHIEDAM De organisatoren
van de eerste Schiedamse Marathon
hebben gisteren alsnog de officiële
prijsuitreiking afgerond. Twee weken
geleden was de organisatie er in alle
drukte niet in geslaagd om direct na af-
ioop van het spektakel aiie prijzen uit te
delen. Gisteren waren in het Novotel al
le winnende atleten uitgenodigd om hun
welverdiende beloning in ontvangst te
nemen,
Michel de Maat, de glorieuze
winnaar van de Schiedam Marathon, die
hij aflegde in 2 uur 24 minuten en 5 se
conden, had,op de derde zaterdag van
november reeds zijn beker in ontvangst
genomen. Toch weerhield dat voorzitter
Jan Ouweneel van de Stichting Mara
thon Schiedam er niet van om de Vlaar-
dinger nogmaals te< feliciteren met zijn
uitstekende prestatie, in het kielzog van
De Maat volgden Evert Ravensberg en
Karei Leeuwangh, die respectievelijk als
tweede en derde finishten op de Lange
Nieuwstraat. Leeuwangh moest overi
gens nog enkele malen zijn stoei veria
ten, omdat hij tevens het veteranenklas-
sement aanvoerde en bovendien als
snelste atleet uit de Brandersstad arri
veerde.
Peter Bernhart, die als tweede
wheeler (rolschaatser) eindigde op de
halve marathon, kondigde aan dat tij
dens de volgende editie van de Schie
dam Marathon een flink aantai leden
van de wheeiervereniging 'Road Racers'
zal meedoen.~üè' organisatie* weet zich'
gingpak. Henny Moiijn, die de twijfel
achtige eer had om als met de rode lan
taarn over de finish te komen, werd
eveneens in het zonnetje gezet. De
brandweerman, die zijn eerste mara
thon voor een groot gedeelte in rege
nachtig weer aflegde, kreeg een levens
grote paraplu om zich tijdens de tweede
Schiedam Marathon te weren tegen het
Nederlandse klimaat. De tweede Schie
dam Marathon staat gepland voor 18
november 1989.
Ouwenee) legde tenslotte nog
eens" uit'wat'Öe oorzaken waren" van de
problemen, die een snelle prijsuitreiking
ff'9 MM*
WW&.
dus bij voorbaat verzekerd vari een gro
ter deelnemerevefdrf-Qeseedite $w§e^p«eken£:g^aderi ^verhinderden.,
dam Marathon, trók;s|echts zeveoarrbee-ij èSommige? lopers?zonder&KNAU-licentie''
Iers. waren 'op het zelfde tijdstip gestart als
Aandacht was er ook voor de de atleten met licentie, waardoor er bij
heer Snoep, die in zijn woonplaats zijn.,. fede(<tijdwaarneming grote verwarring was
honderdvierentwintigste marathon - vol-—"ontstaanHet is de organisatie na vele
tooide. Om de ijverige Schiedammer,.; !Tn^pannfngèn uiteindelijk toch gelukt om
goed gekleed zijn kilometers-te laten -duidelijkheid te scheppen in de uitsla-
maken, schonk Ouweneel liem'een jog- genlljsten:
gr
De gevelwand van het oude herenhuis aan de Lange Haven, recht te
genover de Appelmarktbrug. is na vsie (aren eindelijk in era hersteld.
Het karwei is met steun van rijk en gemeente verricht op initiatief van
de Stichting Beschermd Stadsgezicht, aan wie Slavenburg's Bouwbe
drijven binnenkort de wand zal opleveren. Het betreft alleen de linker
zijde van het oude pand. waarin een tiental jaren geleden brand uit-
I* brak.kort nadat het daarin gevestigde architectenbureau het had ver-
aoüwd. De wand werd grondig vernield en is nu nieuw opgetrokken..
In het rechterdeel van hot oude pand bleef Interbook zijn bedrijf uitoe
fenen. Achter het nieuwe deel van de pui is een gebouw van zeven
apartementsn neergezet, waarvan er zes heel snei .verkocht waren. In
prijs variëren zij van 97.500 tot tl0.000 gulden. 0e eerste nieuwe
bewoners zullen sr in januari in trekken.
Het kantongerecht in Schie
dam: een fraai, statig pand aan de
Lange Haven. Het patriciërshuis werd
in 1804 gebouwd door Cornelis Nolet,
de Fransgezinde burgemeester van
Schiedam in de Napoleontische tijd.
Nu worden er achter de zware don
kergroene deuren jaarlijks meer dan
10.000 zaken afgehandeld, zowel
- strafzaken als civiele kwesties.
"r Huurzaken, arbeidsconflicten,
-' vorderingen, verkeerszaken, overtre
dingen van de wapenwet, Algemene
^Politieverordeningen, de leerplich
twet en tientallen andere wetten en
^bepalingen: het komt allemaal aar de
orde in de schitterende, in laat-empi-
rische stijl uitgevoerde rechtszaal.
Het Vrije Volk bezocht 'zomaar
een strafzitting' en zag Vrouwe Justi-
tia aan het werk in een decor van
kroonluchters, neo-kiassieke zuilen,
velours-wanden en fluwelen drape-
riën.
Door Rob van Stek
SCHIEDAM Vol branie ver
schijnt de circa 18-jarige zwartrijder
aan het hekje. Hij had de controleurs
van de RET een valse naam opgege
ven, maar is toch gepakt. Waarom
heeft hij zich voor iemand anders uit
gegeven? wil de rechter weten. „Je
moet toch overal een beetje onderuit
zien te komen, of niet soms?" luidt het
zelfverzekerde antwoord. „Zo, is dat
jouw mentaliteit?" repliceert de rech
ter scherp. „Het zou je sieren ais jij
eens leerde je verantwoordelijkheden
te dragen." Er volgt een strenge preek
over maatschappelijke spelregels,
waaraan we ons allemaal te houden
hebben.
Als een blad aan een boom
draait de jongen om. Natuurlijk, hij had
het niet zo bedoeld. Eigenlijk had de
rechter wel een beetje gelijk. Die pe
pert het hem nog eens goed in: „Is dat
je meisje die daar in de zaal zit? Dat is
toch geen voorbeeld, jongen!" Hij
komt eraf met een boete van 135 gul
den. De volgende beklaagde is een
Schiedammer van midden twintig die
zich voor de gelegenheid keurig in het
pak gestoken heeft. Zijn wandaad: uri
neren op de openbare weg, nader be
paald: in een van de gemeentelijke af
valbakken in de Hoogstraat, na café
bezoek, Met een effen gezicht citeert
rechter mr. F. H. Piket het proces-ver-
baal: „Ik moest pissen, het kwam toe
vallig zo uit."
Rechter Piket met zijn secretaris Bijl behandelen tweehonderd zaken per dag: ..We krijgen hier niet de ene crimi
neel na de andere als gedaagde, want het zijn allemaal minder ernstige zaken. Er komen hier ook nette mensen."
Het verweer van de gedaagdejs
slim: er zijn in Schiedam geen openba
re toiletten meer, waar moest hij an
ders? Daarnaast beklaagt hij zich over
de manier waarop hij door de agenten
behandeld is: „Als een misdadiger.
Terwijl ik bezig was werden mijn ar
men op mijn rug getrokken, werd Ik in
de boeien geslagen, in de wagen ge
smeten en naar het bureau afgevoerd,
waar ik een uur opgesloten heb geze
ten."
Dat is nu niet aan de orde, wijst
Piket hem terecht, daarover kan hij
een klacht indienen bij de commissaris
van politie. Waar het om gaat is dat hij
best ergens anders had kunnen wate
ren, op minder baldadige wijze. In het
laatste café dat hij bezocht had, bij
voorbeeld. „Dat wou ik wel, maar ik
kreeg geen kans om te reageren, toen
zat ik ai 'in de boeien," probeert de ge
daagde nog, maar hij ontkomt niet aan
een boete van een paar tientjes.
Gemiddeld zo'n tweehonderd
zaken behandelt het kantongerecht,
bestaande uit één rechter, op een dag.
Op een enkele uitzondering na gaat
het om overtredingen: misdrijven wor
den behandeld door de arondisse-
mentsrechtbank in Rotterdam. Rechter
Piket: „We krijgen hier dus niet de ene
crimineel na de andere als gedaagde,
want het zijn aliemaal minder ernstige
zaken. Er komen hier ook heel nette
mensen." Verreweg de meeste zaken
worden bij verstek afgedaan: de ge
daagde verschijnt niet en de rechter
velt zijn oordeel op basis van het be
schikbare schriftelijke materiaal.
Slechts in een kleine twintig percent
van de gevallen komt de vermeende
wetsovertreder naar de Lange Haven
om zijn zaak te bepleiten.
De Maassiuise van midden der
tig bij voorbeeld wil de rechter wel uit
leggen waarom haar dochtertje een
aantal weken lang niet op school ver
schenen is: gezien de drukke beroeps
praktijk van haar man kon de vakantie
niet anders gepland worden. Ze had
toestemming gevraagd aan het school
hoofd, maar niet gekregen. Toch wa
ren ze maar gegaan. Vooral dat laatste
neemt de rechter haar kwalijk: willens
en wetens had ze de leerplichtwet
overtreden.
„Dat anderen wel toestemming
hebben gehad en dat u tijdens uw va
kantie ook veel andere kinderen gezien
hebt, daar hebben we hier niets mee
te maken,"oordeelt hij. Conform de eis
van officier van Justitie mr. P. de Heij
wordt de vrouw 'in het belang van het
kind' veroordeeld tot vijfhonderd gul
den boete, waarvan 300 voorwaarde
lijk, met een proeftijd van twee jaar.
Haar echtgenoot op de publieke tribu
ne wil zich ook nog even in de zaak
mengen. „Maar ik heb hier een brief
waarin staat..." begint hij, maar gede
cideerd wordt hij door de rechter afge
hamerd: „De zaak is gesloten, meneer!
Het is hier geen praètcafé." Teleurge
steld verlaat het echtpaar de zaai.
De Schiedamse Marokkaan van
rond de veertig moet zich eveneens
verantwoorden voor overtreding van
de leerplichtwet. Twee dochters en een
zoon van de man zijn na de vakantie
een paar weken te laat op de basis
school verschenen. Als reden geeft de
Marokkaan op dat de boot tussen Ma
rokko en Spanje dit jaar plotseling
overvol was, waardoor hij op de terug
weg naar Nederland een fikse vertra
ging opgelopen heeft. De beklaagde
spreekt nauwelijks Nederlands, maar
geen nood: de rechter schakelt moei
teloos over op Frans. Toch verloopt de
communicatie bepaald moeizaam.
De vraag is of de Marokkaanse
vader wel alle voorzorgen heeft geno
men om zijn kinderen op tijd weer op
school te krijgen. De officier van Justi
tie vindt van niet: hij had bij voorbeeld
kunnen reserveren voor de boot. Zijn
advocate werpt tegen dat het dit jaar
onverwacht voor 't eerst zo druk was,
en er dus van te voren geen aanleiding
was geweest om te reserveren. Terwijl
rechter, officier en advocate zich uit
putten in juridisch jargon zit de Marok
kaan er wat verloren bij. De raadsvrou
we brengt nog naar voren dat hij nog
nooit eerder voor dit vergrijp veroor
deeld is, maar het mag niet baten. Hij
wordt schuldig bevonden aan het hem
ten laste gelegde en veroordeeld tot
een boete van 500 gulden, waarvan
350 voorwaardelijk, met een proeftijd
van twee jaar.
De Rotterdamse vrouw van te
gen de veertig die van zwartrijden
wordt verdacht treft het beter. Terwijl
ze een gestempelde strippenkaart had
was ze om zeven uur 's ochtends, op
weg naar haar schoonmaakwerk, door
de controleurs aangehouden. „De
stempel was onduidelijk, maar ze be
weerden dat het van de dag ervoor
was," pleit de vrouw,,nog steeds ver
ontwaardigd. „En ze waren heel on
vriendelijk en brutaal tegen me. Ik
voelde me net een klein kind dat een
snoepie had gepikt."
De officier wil haar verhaal wel
geloven: „Ik heb mevrouw geobser
veerd tijdens haar verhaal en van mij
heeft zich twijfel meester gemaakt."-
De rechter is zo welwillend om even te
vertalen: „Dat betekent dat de officier
u wil vrijspreken, mevrouw." We! is hij
nog even nieuwsgierig naar de manier
waarop ze nu naar de rechtbank is ge
komen: met de tram soms? Heeft ze.
een strippenkaart bij zich? „Ik ben
meegereden met m'n zoon, maar ik
heb er wel een bij me."
Door Han van der Horst
SCHIEDAM Paniek in de tent.
Over een week zai koningin Beatrix het
Stedelijk Museum bezoeken, waar dan
een tentoonstelling van Antilliaanse
kunst wordt geopend. En wanneer ze
het koninklijk huis over de vloer krijgen,
dan worden kleine machthebbertjes al
tijd bijzonder zenuwachtig. Want majes
teit mag niet voor onverwachte veras
singen worden geplaatst. In een moder
ne monarchie gaan vorst en voik onge
dwongen met elkaar om. Die onge
dwongenheid wordt tot in de puntjes
voorbereid.
Dat ontregelt de gemeentelijke
routine. En Schiedam heeft ook a! wei
nig ervaring met koninklijke bezoeken.
Het Oranjehuis heeft de stad in de loop
van de geschiedenis niet bepaald plat
gelopen. Sommige Schiedammers den
ken, dat dit niet voor niets is. Dat het te
maken heeft met de slechte ervaringen
die koning Willem III hier opdeed.
Ook toen kregen de lokale
machthebbertjes het er erg van op hun
zenuwen. Maar niet wegens de onge
dwongenheid van het contact met de
bevolking en de veie minzame trekken
in het vorstelijk karakter. Want koning
Willem III was een agressieve bullebak.
Via zijn moeder, de Russische prinses
Anna Palowna had hij tsarenbloed in de
aderen en menig tijdgenoot fluisterde in
het geniep, dat ook hij wat mee had ge
kregen van de gevaarlijke krankzinnig
heid die bij de Russische keizers nu en
dan aan de dag trad. Op zijn Hollands:
die brute kozak had een tik van de mo
lenwiek gehad.
Hoe dan ook, Willem III was een
onaangenaam potentaat en ook nog de
verkeerde man in de verkeerde tijd. Hij
wilde persoonlijk over Nederland heer
sen, maar net één jaar voor zijn troons
bestijging had zijn vader een grondwet
toegestaan die de werkelijke macht leg
de bij regering en parlement. Willem til
moest zich er dus toe beperken om zijn
omgeving te tiranniseren en niet het he
le land.
De vorst kon buitengewoon hard
tekeer gaan, als hij zich niet serieus ge
nomen achtte. En dat gebeurde bij de
minste inbreuk op het protocol.
De gemeente Schiedam heeft
koning Willem II! op dat punt dodelijk
beledigd.
De komst van zijne majesteit was
ruim van te voren aangekondigd. Er wa
ren feestelijkheden gepland. De burge
meester had een speech voorbereid vol
met de prachtigste zinsneden over de
aanhankelijkheid van de Schiedammers
aan het Oranjehuis. Het Stedelijk Mu
ziekkorps stond op het perron met
daarvoor een hooggezeten comité te
wachten, tot de koninklijke trein Schie
dam binnen zou stomen.
Maar koning Willem ill kwam niet
met de trein. Hij voer met zijn jacht op
de Maas en liet de steven wenden naar
het Hooft toen precies aan het ande
re einde van de stad om daar het of
ficieel eerbetoon in ontvangst te nemen.
De kade was echter ieeg. Majes
teit was weer eens buiten zichzelf. Hij
voer weg en heeft Schiedam nooit meer
willen bezoeken.
Schiedam kent naar verhouding
weinig koninklijke bezoeken. Hoogstens
zoefde majesteit in een gesloten wagen
over de Burgemeester Knappertlaan om
bij Wilton-Fijenoorö o goede, oude, o
voor eeuwig voorbije tijd een nieuwe
oceaanreus te dopen. Bij zo'n gelegen
heid heeft de oude koningin eens tegen
mij gelachen. Ik was vier jaar en stond
met mijn moeder op het Liduinaplein.
Koningin Juliana zat in een zwarte li
mousine. Ze zwaaide. Ze keek me recht
in mijn gezicht. Ze had een hoedje op,
zoals ik die van oma's kapstok kende.
Het was dacht ik eigenlijk hele
maal geen koningin. Meer een me
vrouw, zoals je ze wel vaker in de buurt
zag lopen, ik had me dat anders voor
gesteld, een koningin.
Toen ik een jaar of dertien was;
bracht koningin Juliana een écht be-
zoek aan Schiedam. Bij die gelegenheid
werd een groot volksspel opgevoerd
over de geschiedenis van Schiedam, dat
in de verte wet wat weg had van de suc
cesvolle opvoering van het Spel van de
Joncker Franssenoorlog van verleden
jaar. Het was een bezoek zonder wan
klank en dat zijn de ontvangsten van
Oranjetelgen in Schiedam altijd geble
ven. A! hoorde je mensen wel klagen,
dat de straatmakers juist de koninklijke
route onder handen namen en ander
slecht wegdek niet.
Ach, het is niet prettig tot een
koninklijke familie te behoren. Niemand
durft zichzelf te zijn in je aanwezigheid.
Elke stap die je zet, wordt door een hor
de belangstellenden hinderlijk gevolgd.
Dat ervoeren de ouders van Pieter van
Vollenhoven, toen het nieuws van zijn
verloving met prinses Margriet bekend
was gemaakt. Een horde royalty-journa
listen uit binnen- en buitenland beleger
de de villa van de familie aan de Burge
meester Knappertlaan. Vader Van Vol
lenhoven raakte dermate uit zijn doen,
dat hij het huis in zijn auto ontvluchtte.
Dwars door zijn eigen tuinhek heen.
De publiciteit was niet misselijk.
Er verschenen zelfs berichten, dat ook
de Van Volienhovens een adellijke ach
tergrond hadden. Dat leverde Pieter een
vervelende bijnaam op. Zijn familie be
zat het zonweringsbedrijf Bingham en
de echtgenote van prinses Margriet is in
Schiedam nog jaren aangeduid als de
markies van Bingham.Misschien wordt
het bezoek van Beatrix nog wel het al
lergrootste succes, als het aliemaal écht
een beetje uit de losse hand gaat. Als
de gastheren en -vrouwen niet gefor
ceerd gewoon doen, maar zich gedra
gen, zoals Schiedammers onder elkaar.
