Voltastraat staat bijna op instorten SFC kraait victorie Schiedam bl ijft drank bestrijding negeren Grens bij zwartrijden bereikt Rotterdammers doen drie recordpogingen tegel ik m Het Vrije Volk SCHIEDAM PAGINA 12 ZATERDAG 10 DECEMBER 1988 Snelle aanpak is nodig, gemeente wil ongelukken voorkomen door huizen te slopen en nieuw te bouwen Vaste klanten café Het Derde Wiel gaan barkrukzitten, klaverjassen en biljarten Jeugdfilm in De Teerstoof Scholier beslecht ruzie met een mes Dekker breekt heup op dak Kordate buurman belet overval Video's voor Daniëi den Hoed ,ir- ws rouwen 'Sluit Schiedam' klinkt niet meer, maar "afschaffers' kregen hier nimmer waardering IMtm SCHIEDAM Snel ingrijpen is noodzakelijk om het verzakken en zelfs instorten van woningen aan de Volta straat in het oosten van Schiedam voor te blijven. Het pand op nummer 28 in de straat is al ontruimd. Er zijn tijdelijke maatregelen getroffen om ongelukken te voorkomen. De bouwkundige staat van de .panden Voltastraat 24 tot en met 30 en de Snelliussingel 34 tot 48 is bijzonder slecht. Voor de gemeente is dat reden om sneller een stadsvernieuwingsplan vast te stellen waarin slopen en nieuw bouw zijn geregeld. Na de sloop wil de gemeente gestapelde woningbouw reali seren voor bewoning door ouderen. De fundering van de woningen, zo blijkt uit een uitgebreid onderzoek, verkeert in een bizar slechte staat. Des tijds zijn de huizen gebouwd op houten palen en houten dwarsbalken en -pla ten. Hierop.zijn stenen gemetseld van een zachte kwaliteit. Het hout is op een aantal plaatsen volledig weggerot, waar door het metselwerk over.de palen zakt. Ook de palen zelf zijn aangetast. De voorgevels in de Voltastraat zijn al 21 centimeter scheefgezakt en de voorgevels van de Snelliussingel vijf centimeter. Dat is ook waar te nemen aan scheuren in het metselwerk van de geveis en in de bouwmuren. Daarnaast vertonen de panden veel inwendige ge breken. Renovatie van de rij huizen is fi nancieel onhaalbaar, zo hebben de stadsvernieuwers vastgesteld. De plaats leent zich niet voor de bouw van ééngezinswoningen. Gesta pelde woningbouw is daarom het uit gangspunt. Na sloop kunnen er circa veertig woningen worden gebouwd. Ge zien de grote behoefte aan bejaarden woningen is door het projectteam ge steld dat de etagewoningen geschikt moeten zijn voor bewoning door oude ren. Die keuze wordt ook ingegeven door de komst van een dienstencen trum op de hoek van de Franklinsfraat en de Wattstraat. Op de begane grond van het nieuwbouwcomplex worden woningen voor minder-validen gerealiseerd. Het projectteam verwacht dat na oplevering grotere woningen in het oosten van de stad zullen vrijkomen als ouderen van dit stadsdeel voorrang krijgen bij de toewijzing. komt het besttötuitingop da panelen' in 8en over de jeneverfaori et met mate drinkt, die De officiële Schiedamse houding komt het best tot'uiting het Stedelijk Museum met afbeeldingen over de jeneverfaei ricage. Keurige ho le zal het nooit be staat er in sierlijke letters onder. Door Han van der Horst SCHIEDAM - „Met belangstelling is kennis genomen van de nota Alcohol en Jongeren staat er in he) voortgangs verslag van de GGD Nieuwe Waterweg Noord. „Er zijn (nog) geen concrete plannen." Natuurlijk is het Schiedam dat zich met deze fraaie formulering op de vlakte houdt. Dat past in een oude traditie. Schiedam heeft aitijd wat moeite gehad met anti-alcoholacties. Tenslotte was de stad tot. in de twintigste eeuw econo misch afhankelijk van de sterke drank. Maar aan de andere kant konden de bestuurderen die graag de aartsva der uithingen moeilijk enthousiast worden' over het alcoholisme en aanver wante verschijnselen. Dat vergde lave ren. De officiële Schiedamse houding komt nog het best tot uiting op die be kende panelen in het Stedelijk Museum met afbeeldingen over de.jeneverfabri- cage. Op de laatste voorstelling genie ten keurige heren van slechts één glaas je. „Die het met mate drinkt, die zal het nooit berouwen", staat er in sierlijke let ters onder: - Hoe dan ook, jenever is net als sigaretten en heroïne een verslavend middel. Er zijn tijden geweest, dat de Schiedamse branders en jeneverstokers in brede kring even slecht bekend ston den als de handelaren in verboden ver dovende middelen nu. Dat was rond de eeuwwisseling. Met name de gewone man dronk toen veel vooral op betaaldag. Dat kwam omdat een borrel maar een cent kostte. Het was goedkoper je te bedrin ken dan om genoeg te eten. En je was vaak in de gelegenheid tot het gebrui ken van een borrel. Op betaaldag bij voorbeeld, want de lonen werden vaak genoeg in de kroeg uitgekeerd. ~Wie zich bezig hield met de ver heffing van de lagere standen voor uitstrevende liberalen, socialisten,' wel willende pastoors en dominees had dan ook weinig op met de sterke drank. De beschuldigende vinger werd maar al te vaak gewezen naar die gewetenloze Schiedamse kapitalisten. Zij werden rijk van de ellende der verslaafden. De an- ti-alcoholbeweging had een korte en duidelijke leuze die in heel het land be kende was. „Sluit Schiedam". Niet meer en niet minder. Deze anti-alcoholbeweging sloeg aan. Zelfs in de eigen stad. Van 1901 tot 1909 had Schiedam een christelijke burgemeester, bij name Brands, die een overtuigde limonadedrinker was. Zijn gemeentesecretaris dacht er net zo over. Dat leverde problemen op, want de ware Schiedamse jenever werd als vanouds voorzien van het door beide hooggeplaatsten getekende waarmerk van de gemeente op de fles. Exact het zelfde merk dat nu op Jonge Notaris prijkt. Brands moest kiezen tussen zijn beginsel en het plaatsen van die hand tekening. De gemeentesecretaris even zo. Zo werden zij de enige afschaffers term uit die dagen ter wereld wier naam een kwaliteitszegel voor sterke drank sierde. Bij voorgaande huldigingen visten ze lot twee keer toe achter het net, maar gisteren was het dan toch eindelijk zover. De voetballers van het de laatste jaren zo succesvolle SFC kregen uit handen van wethouder Luub Hafkamp de sportprijs van de gemeente Schiedam uitgereikt in ds louter met sportkampi- oenen gevulde restauratie van het stadskantoor. Een jury van regionale sportverslaggevers kende de prijs aan de ploeg van trainer Martin Schaap en manager Aad Gudde toe voor de uitstekende pres taties in het algemeen (SFC promoveerde binnen 5 jaar van de RVB naar de tweede klasse KNVB) en voor het behaalde kampioenschap in het afgelopen seizoen in het bijzonder. Andere genomineerden waren: Willem Noorduin (Paralympics Boter (doelvr atletiek). Jolanda Paardekam ics tafeltennis). Yvonne er (doelvrouwe Nederlands hockeyteam), de Stichting Schiedam Mara thon. UVG (vrouwen) en het reddende SVV-trio Jan van der Velden. Hans Loovens en Henk Safari. Op de foto van links naar rechts: de spelers Rob Oosterwaal. Harry van Kapel. Micheai van Alphen. Rob van Leeuwen (met beeldje). Hans Vorstenbos. manager Aad Gudde. voorzitter Ton Govaart, Fred van de Horst en Siem Poort (voorgrond). Maar er is in tegenstelling tot alle andere burgemeesters uif'del'eërste veertig jaar van deze'eeuw nooit een straat naar hem genoemd. Je kunt het niet bewijzen. Maar vaag blijft het idee leven, dat dit samen hing met zijn voor keur voor kraanwater boven krachtiger vocht. Even zo goed was het voor de belanghebbenden moeilijk om iets ef fectiefs tegen de anti-drankbeweging te ondernemen. De Schiedamse branders deden hun best deze zoveel mogelijk te negeren. Ze traden alleen op, als men ergens de accijns op jenever wilde ver hogen. In het museum ligt nog een prachtige affiche tegen zo'n wetsvoor stel in België. Wij zien dikke paters ge nieten van kostelijke wijnen. „Maar de arbeider ontzeggen ze zijn borrel!" zo luidt ongeveer de leuze in hetFrans. :7y'lV:iQöit zochten* dé afschaffers;liet hol van'de. leeuw dp. Aan het begin van - de jaren twintig trok een anti-drankde- monstratie door de stad. Lengte: ander halve kilometer. De nauw met de katho lieke kerk en de brandersbelangen ver bonden Nieuwe Schiedamsche Courant wijdde er een bericht van een paar re gels aan. Wellicht hadden de abonnees gemerkt, dat er een soort optocht was geweest. Niet meer. Als de bestuurderen van Schie dam dan nu met belangstelling kennis nemen van een initiatief tegen het jeugdalcoholisme, dan treden zij in een oude traditie. Zelfs zich dynamisch noe mende stadsmanagers zijn veel meer kinderen van het verleden dan ze zelf denken. ROTTERDAM De strijd tegen het zwartrijden in het openbaar vervoer is in Rotterdam, Schiedam en Viaardin- gen bijzonder succesvol geweest. Het aantal mensen dat reist zonder geldig kaartje blijft nu ongeveer gelijk. Volgens dé RET is een aanvaardbare grens be reikt. Het is niet mogelijk het zwartrij den nog verder in te dammen, aldus het gemeentelijk vervoersbedrijf Het percentage zwartrijders is .ten opzichte van vorig jaar nauwelijks- „toegenomen. De RET spreekt van „een zeer geringe, niet verontrustende stij ging". In 1987 stapte 3 percent van de reizigers zonder geldig plaatsbewijs in metro, tram of bus. Dit jaar heeft naar verwachting 3,5 percent van de reizigers zonder te betalen gereisd. Het Rotterdamse stadsvervoerbedrijf RET telt jaarlijks honderzestig miljoen 'in stappers'. Het percentage zwartrijders in de bus nam af met een half tot één. In me tro en tram steeg het percentage met een half, respectievelijk van 2,5 naar 3 en van 4,5 naar 5 percent. Dat blijkt uit de jongste cijfers van de afdeling kaart- controle van de RET. De RET heeft de cijfers vastge steld met behulp van grootscheepse controle-acties die de afgelopen maand op diverse punten in de stad zijn uitge voerd. De acties, die tweemaal per jaar plaatsvinden en waarbij per keer zo'n tachtig controleurs worden ingezet, wor den gebruikt om de cijfers van de steekproefsgewijze controles, die bijna dagelijks worden gehouden, te onder bouwen. W. H. Valkenburg, bedrijfsleider kaartcontrole van de RET, vindt dat de cijfers uitwijzen dat de afdeling kaart controle het dit jaar 'goed' heeft ge daan. „De cijfers zullen min of meer constant blijven," voorspelt hij. De afge lopen jaren daalde het percentage zwartrijders gestaag. Tijdens de grotere controle-ac ties bleek dat de cijfers die te voor schijn kwamen uit de steekproefsgewij ze controle vrijwel kloppen. „We hou den tijdens een bepaald dagdeel een wat wij noemen honderd percents-con- trole," legt Valkenburg uit. „Bij voor beeld bij de metro komen bij alle door gangen controleurs te staan die de plaatsbewijzen bekijken. Dat gebeurt ook op de perrons. Zo proberen we een zo volledig mogelijk beeid te krijgen van de verhouding tussen betalende en niet-betalende passagiers." Dat deze manier van controleren niet bij iedereen in goede aarde valt, is Valkenburg bekend. „Het lijkt een wat pompeus optreden, al is dat helemaal niet de bedoeling," legt hij uit. „Het gaat er om de plaatsbewijzen zo snel mogelijk te controleren. We kunnen zo'n actie ook houden met vier controleurs, maar dan lopen de wachttijden op tot meer dan tien minuten." De inzet van een aanzienlijk aan tal controleurs tijdens de acties heeft nog een tweede doel, vervolgt Valken burg. „De overlast van verslaafden nam de laatste tijd op het Centraal Station weer fors toe. We hebben gemerkt dat van grootschalig optreden een preven tieve werking uitgaat op die lieden." Per jaar worden zes miljoen plaatsbewijzen gecontroleerd. De RET heeft daarvoor honderd controleurs in dienst. Daarnaast doen nog eens hon derdvijftig zogeheten VIC'ers dienst als controleur. Dat zijn door het ministerie van Verkeer en Waterstaat betaalde ambtenaren voor veiligheid, Informatie en controle, die nu nog op contractba sis werken voor het vervoersbedrijf. Naar verwachting komt een aantal van hen volgend jaar in vaste dienst bij de RET. SCHIEDAM Voor kinderen vanaf 8 jaar draait woensdag in De Teerstoot de film De gebroeders Leeu wenhart. Aanvang 14.00 uur. Toegang 3,75 gulden. De broers Jonathan en Karet Leeuw leven in Zweden in het begin van deze eeuw. Karei is erg ziek en bang voor de dood. Om hem te troosten, ver telt Jonathan Karei over Nagijala, het avontuurlijke land waar de mensen na de dood naar toe gaan. In de woning van Jonathan en Karei breekt brand uit. Jonathan redt Karei door hem op zijn rug te nemen en zo uit het raam te springen. Hij komt hierbij om het leven en Karei verlangt heel erg naar Nagijala. Op een dag komt een duif hem halen en komen de twee broers elkaar weer te gen. Door Rein Wolters ROTTERDAM „Nü of anders nóóit meer. Ik val dood achter het biljart of ik breek het record en blijf leven." Donald van der Roost is uiterst fanatiek. De 38-jarige, tot Nederlander genatura liseerde Belg is vastbesloten om 244 (tweehonderdvierenveertig} uren achter elkaar te biljarten. Mocht hij die magi sche grens zonder in slaap te vallen overschrijden, dan heeft hij een wereld record op zak en wordt zijn naam bijge schreven in het Guinness Book of Re cords. Eigenlijk doet Donald twee re cordpogingen. Behalve het wereldre cord probeert hij ook het Nederlandse record te verbeteren. Dit staat op 'slechts' 131 uren. Hij houdt zijn recordpoging in café Het Derde Wiel van de 44-jarige Han Wielders aan de Pieter de Hooch- straat 20 in Rotterdam. Tegelijkertijd doet de 43-jarige Peter de Haan een aanval op het wereldrecord barkrukzit ten. Hij probeert het minimaal met één uur te verbeteren tot 219 tweehonderd negentien,uren. En of dat al niet genoeg is, gaan vier klanten (als zich tenminste een vierde kandidaat meidt) een poging doen het wereldrecord klaverjassen op minimaal 103 (honderddrie) uren te zet ten. Het idee voor de trilogie is spon taan geboren, maar in de afgelopen we ken minutieus voorbereid en uitgewerkt. Bij de uitgever van het Guinness Boek of Records werden uittreksels van de voorschriften aangevraagd. Het Rotter damse deurwaarderskantoor Flanderijn, Van Eek, Vaes en Van Duin ziet erop toe dat elk van de drie pogingen geheel volgens het protocol verloopt. Café-eigenaar Hans Wielders be vestigt de medewerking van het deur waarderskantoor. Hij toont een contract en het afschrift van een betaling van 1200 gulden. „De deurwaarderscontrole verloopt steekproefsgewijs, leder uur Qe lefgozers in afwachting van het startschot voor de dria recordpogingen. Op de barkruk Peter de Haan. met de bil jartkeu Donald van der Roost. Geheel rechts café-eigenaar Han Wielders, geflankeerd door zijn broer Rob die aan de klaverjaspoging deelneemt. In het midden mevrouw Til Wielders. hebben wij de plicht een journaal te la ten tekenen door getuigen, ledereen kan komen kijken en controleren. Mijn zaak is gedurende de recordpoging dag- en nacht toegankelijk." Door het college van burgemeester en wethou ders is hem hiervoor een speciale ver gunning uitgereikt. Maandagmorgen 12 december om zes uur beginnen de zes enthousias telingen aan hun recordpoging. Rond de poging van de klaverjassers heerst nog een waas. „Drie mensen hebben zich aangemeld, maar een vierde nog niet. Ik hoop dat hij of zij zich na het lezen van deze oproep zich meidt," zegt Peter de Haan. Hij is van beroep gritstraler en is door zijn werk gewend aan lange werk dagen. „Maar op de barkruk breng ik ook ontzettend veel tijd door. Nee, ik heb niet geoefend. Barkrukzitten doe ik al vanaf mijn dertiende. Toevallig ben ik wel van plan die anderhalve week ook op de kruk te blijven zitten." Volgens de voorschriften hoeft dat echter niet constant. Een uur zitten duurt in feite maar 55 minuten. Gedu rende drie achtereenvolgende uren mag de pauze worden opgespaard tot maxi maal een kwartier. Deze regelgeving geldt ook voor de biljarter en voor de klaverjassers. Peter de Haan: „Ik verwacht aan die rustpauzes voldoende te hebben om fit te blijven. Kijk, normaal lust ik best een goed glas bier. Maar tijdens de re cordpoging blijf ik alcoholvrij. Alleen koffie en spa en natuurlijk goed eten. Dan moet het record te evenaren zijn. Aan mij zal het in ieder geval niet lig gen." Voor De Haan is de poging een sprong in het diepe. Donald van der Roost heeft wat dat betreft op hem een voorsprong. Hij vertelt: „In 1968 heb ik in Overboelare in België met succes een recordpoging grafllggen gedaan. Ik iag zeventig uren onder de grond. Zes jaar later heb ik al ruim zestig uren gebiljart. Toen haaide ik het niet. Dat kwam door gebrek aan ervaring. Nu ben ik ouder en wijzer en in de kracht van mijn leven. Nu kan ik het record nog in de wacht slepen, maar over twee jaren niet meer. „Eén van de dingen die ik beslist niet zal doen is het drinken van bier. Daar ga je met een recordpoging aan kapot. Ik heb het barpersoneel nadruk kelijk gezegd dat als ik om bier vraag, ze me dat beslist niet mogen tappen. Aan bier ben ik vier jaar geleden in café De Schans in Delfshaven ten gronde ge gaan tijdens een serieuze gooi naar het wereldrecord klaverjassen. Na 87 uren, op de rand van de drempel, moesten we afhaken. Zonder bier was het gelukt, ze ker weten." Donald van der Roost werkt in het dagelijks leven als plaatsvervangend chef bij de drukkerij Wijt en Zonen in Delfshaven. „Een drukke job," zegt de biljarter, „maar toch weer niet zo druk dat ik geen tijd kan vrijmaken om te trainen voor mijn recordpoging." Café-eigenaar Hans Wielders: „Ik vind de houding en de mentaliteit van de jongens fantastisch. Voor mij is hun enthousiasme een positief keerpunt in mijn leven. Ik ben nog maar enkele maanden eigenaar van deze zaak. Als gevolg van een ernstig auto-ongeval ben ik geruime tijd uit de running ge weest. Doordat ik moest revalideren, ben ik mijn drukbeklante café De Sloep aan de Watergeusstraat kwijt geraakt. In Het Derde Wiel ben ik opnieuw ge start. Ik sta, mede door hulp van mijn vrouw Til en jongens zoals Donald en Peter, weer volop in het leven. Mijn grootste wens is dat ze in hun poging slagen." SCHIEDAM Met een mes steek in de rug meldde een 15-jarige scholier uit Vlaardingen zich in het Ho- ly-ziekenhuis. Die bleek hij te hebben opgelopen bij een vechtpartij met een evenoude scholier van de Chr. Scholen gemeenschap De Burcht aan de Nieuwe Damlaan. Het duo had bij de school een woordenwisseling, die ontaardde in een handgemeen. Hierbij trok de Schiedam se jongen een mes en stak zijn oppo nent in de rug. De politie heeft de zaak in onderzoek. Na medische hulp kon de gewonde jongen weer naar huis. SCHIEDAM De brandweer moest er gistermorgen met groot mate rieel aan ie pas komen om een 29-jarige Rotterdamse dakdekker uit zijn benarde positie te bevrijden. Bij het lostrekken van oude dekbedekking, kwam de man op het dak van flat 5 aan het Bachptein zo ongelukkig ten vai dat hij zijn heup brak. Broeders van de Centrale Post Ambulances zagen geen kans hem naar beneden te halen. Met een ladderwagen lukte het de brandweer wel. Het slacht offer is overgebracht naar het Schie- land-ziekenhuis. SCHIEDAM Kordaat optreden van een 64-jarige buurman maakte don derdag in de middag een eind aan een overval op een 88-jarige bewoonster van de Marconistraat. Vier vrouwen, af komstig van een woonwagenkamp uit Lelystad, belden aan bij de bejaarde vrouw en duwden haar opzij. De buur man zag dat en ging eveneens de wo ning binnen, waar het viertal (in leeftijd variërend van 21 tot 35 jaar) aan het snuffelen was. Nadat de buurman, de politie had gewaarschuwd, belette hij de vrouwen de woning te verlaten. Ze wor den nog steeds vastgehouden. De poli tie vermoedt dat ze meer op hun kerf stok hebben. VLAARDINGEN - De Rotter damse kliniek Daniëi den Hoed, waar kankerpatiënten woren behandeld, heeft gisteren vijf videorecorders en kleurentelevies ontvangen uit handen van de Viaardingse burgemeester Van Lier. De apparatuur was betaald door Ferry Hoefnagel, een gepensioneerde opkoper van lompen en oud ijzer die in het verleden al meer aan het ziekenhuis heeft geschonken. De video's die gisteren werden overhandigd aan de arts Hagenbeek van Daniël den Hoed, worden gebruikt op een nog te bouwen bacterievrije ver- plQegafdeling.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1988 | | pagina 1