Dreun werkt wekenlang door
li
'Je ziet dat ze elke klap, die hun jongen krijgt, voelen'
'Piet Duikt Magnifiek'
Door zorgen gekweld
METROPOOL
ZATERDAG
31 DECEMBER 1988
PAGINA 21
**'A
wmm
Het zou mooi mee
genomen zijn als de
sportfoto van het
jaar op deze pagina
staat, maar de opzet
was het niet. Het
Vrye Volk vroeg
vyf fotografen, wier
werk min of meer
regelmatig op de
sportpagina's is te
bewonderen,' zelf
hun foto van '88 te
kiezen. Be leukste,
de mooiste, de ge
denkwaardigste
de vijf (Cor Vos, Jer
ry Lampen, John de
Pater, Peter Mol-
kenboer en Klaas-
Jan van der Weij)
konden naar hun ei
gen Voorkeur te
werk gaan, en de
den dat ook. Een
sportief jaarover
zicht is het dan ook
niet geworden, wèl
een aardige dwars
doorsnede van wat
de sportfotografie
heeft te bieden.
Tekst: Loet van
Schellebeek
<t,w
mam
Jerry Lampen loopt nog niet zo heel
lang mee in de fotografie (een jaar of
vier professioneel), maar hij heeft al
wèl in de gaten dat het hem en zijn
collega-sportfotografen steeds moeilij
ker wordt gemaakt.
„We worden steeds verder weg gezet,
op steeds slechtere plaatsen," mop
pert de jeugdige Rotterdammer, „bij
het voetballen vooral, maar ook bij
andere sporten zoals, bijvoorbeeld,
boksen. We worden door organisato
ren, de goede niet te na gesproken,
als een noodzakelijk kwaad be
schouwd, en soms zelfs dat niet eens.
Als ik naar Amerika kijk, daar heb
ben de toeschouwers op de eerste rij
en vaak veel meer betaald dan hier,
maar daar liggen de camera's deson
danks zowat m de ring en staat er
een cameraman op de ring, die alles
in close up laat zien.
Waarom kan dat daar wel en hier
niet? Omdat die mensen en dan
bedoel ik de organisatoren zich
veel meer bewust zijn van de waarde
van publiciteit. Ze hebbben er ook
veel meer ervaring mee omdat er in
die landen (Engeland, Amerika, noem
maar op) een kranten- en tijdschrif
tencultuur is. Hier niet. Hier is de
journalistiek min of meer een onder
geschoven kindje."
Niet altijd wordt Jerry Lampen ge
hinderd in de uitoefening van zijn
job Bij kleinere evenementen kan hij
doorgaans ongestoord zijn gang gaan.
Zoals in de Crooswijkse Schutters
veldhal waar hij deze opnamen
maakte van twee fel meelevende bok-
strainers, Hagenaar Bally te Pas
(links) en 'Ome' Jan Schildkamp uit
Hoogvliet.
„Boksen spreekt me erg aan in de
sportfotografie. Ik heb er een heel an
dere band mee dan met voetballen.
Met turnen precies zo. Komt natuur
lijk omdat ik dat zelf lang heb gedaan
en omdat ik ook bokstraining heb ge
volgd. M'n hele familie komt uit de
boksenj, ik ben er mee opgegroeid.
Een beetje eng, glibberrig wereldje
soms, waarin je nogal wat nagemaak
te figuren tegenkomt, maar ook men
sen als Schildkamp en Te Pas hele
échte, die vreselijk begaan zijn met
hun jongens en betrokken bij alles
wat er in de ring gebeurt. Je ziet dat
ze elke klap, die hun bokser krijgt,
voelen en dat ze er vaak nog meer
last van hebben dan die jongen zelf.
Helaas is het niveau van het amateur-
boksen, ook in Rotterdam, de laatste
jaren nogal gekelderd (Tuur, oké,
maar wat heb je dan verder nog?), zo
dat het misschien geen toeval is, dat
ik geen spectaculaire slagwisseling te
bieden heb. Ik zoek het tegenwoordig
minstens zo veel buiten de ring als
erin."
jongetje
uit
Betondorp
Als fysiotherapeut
werkte hij jarenlang
meer met röntgen-
dan met actiefoto's.
Maar omdat dat vak
hem toch bleef trek
ken, stapte Klaas-
Jan van der Weij
twee, drie jaar gele
den uit zijn Amster
damse praktijk en
probeerde hij als fo
tograaf aan de slag te
komen. „Er waren
weekeinden, dat ik
al blij was als er er
gens één foto was ge
plaatst," herinnert
hij zich. Tegenwoor
dig heeft hij geen
klagen. Tot zijn vaste
afnemers behoren
Trouw en Het Pa
rool, en ook de lezers
van Het Vrije Volk
komen regelmatig
werk van de naar
Weesp uitgeweken
freelancer tegen.
Deze foto van Johan
Cruijff maakte hij in
opdracht van Het Pa
rool, niet wetende
dat het Cruijffs laat
ste werkdag in De
Meer zou zijn. „Ik
was er met nog een
andere fotograaf.
Ajax trainde binnen
en Johan had er
geen enkel bezwaar
tegen dat wij foto's
maakten Hij wenste
ons gelukkig nieuw
jaar en ging staan
kijken naar een par
tijtje dat net aan de
gang was. Toen ik
hem daar zo op die
bal zag staan, was
hij echt weer dat
jongetje uit Beton
dorp. Ik vond 't een
leuke plaat, meer
niet. Later op de dag
zou ie opeens veel
meer nieuwswaarde
krijgen."
Klaas-Jan van der
Weij zoekt, zo lijkt
het, het liefst naar
de 'andere' foto. „Ik
weet niet of het zoe
ken is, of zien. Mijn
platen tonen inder
daad vaak de hoe
zal ik het zeggen? -
dode momenten in
een wedstrijd, de de
tails. Dat vind ik
mooi en gelukkig
ben ik met de enige.
Het wordt steeds
meer gewaardeerd.
Want waar een
krant natuurlijk niet
buiten actiefoto's
kan, zorgt dit soort
platen, vind ik, voor
een leuk evenwicht."
Schiedam neemt in zoverre een apart plaats
je in het hart van Peter Stephen Molken-
boer in, dat hij er als jongen van 13 jaar
zijn eerste sportfoto maakte en prompt een
proces-verbaal kreeg wegens kinderarbeid.
„Het was bij Hermes DVS-Volendam aan de
Damlaan, uitslag 3-4, winnende doelpunt
voor Volendam door Janny Schilder. Ik was
er met m'n vader, die een fotobureau had in
Rotterdam en ik weet nog goed, dat die
agent het minder schokkend vond dat ik pas
13 was dan dat m'n vader me op zóndag liet
werken."
In datzelfde Schiedam fotografeerde Mol-
kenboer jr. (45 nu) op Koninginnedag 1988
dit beslissende moment uit de softbalwed-
strijd Schiedam-Onze Gezellen. Catcher Ludy
Salomons van de in de hoofdklasse debute
rende thuisclub tikt in de verlenging de
Haarlemse honkloopster uit, maar de
scheidsrechter beslist anders. Hij telt het
punt, omdat Salomons de OG-honkloopster
zou hebben gehinderd. Molkenboer; „Op de
foto is duidelijk te zien dat Ludy nóést de
thuisplaat zit. Van obstructie kan dus geen
sprake zijn. Het moment is me bijgebleven
omdat de meisjes van Schiedam nogal onvol
wassen op die nederlaag reageerden, huil-
partijen en zo, en in de daaropvolgende wed
strijden volkomen de kluts kwijt waren. Die
dreun werkte wekenlang door in een sei
zoen, dat ook eindigde met degradatie."
Peter Molkenboer is de laatste tijd vrij veel
in de regio doende en omdat hij wel ver
wachtte dat zijn collega's zich meer op top
sport zouden richten, koos hij juist voor een
opname van het „met alle respect
wat kleinere sportgebeuren „Doordatje
vaak maar een kwartiertje bij een wedstrijd
kunt blijven, ben ook ik niet helemaal ont
komen aan wat ik maar zal noemen het Jan
Mulder-syndroom. Wij fotografen maken al
lemaal zo'n beetje hetzelfde, schreef Jan ooit
in zijn column, de sportpagina's zijn ervan
vergeven: twee mannetjes in duel om de bal.
Ik kan gedeeltelijk wel met hem meevoelen;
het heeft inderdaad met fotografen en de
keuze van journalisten te maken. Maar wat
Mulder buiten beschouwing laat is de sterk
veranderde speelstijl.
Als ik m'n archief doorblader, kom ik ik-
weet-niet-hoeveel foto's tegen, waarop wel
acht man in het doelgebied staan. Als dat nu
zou gebeuren, zouden zes van die acht naar
het tweede worden teruggezet, omdat ze van
de trainer helemaal niet over de middenlijn
mochten komen. Ik bedoel maar: dat soort
platen zie je niet meer omdat ze eenvoudig
niet meer te maken zijn."
Over zijn beste sportfoto van het bijna be
ëindigde jaar schreef Cor Vos uit Hoogvliet
zelf een verhaaltje:
„In mijn vijftienjarige carrière als, vooral,
wielerfotograaf heb ik zo langzamerhand
heel wat hoogte- en dieptepunten meege
maakt. Talloze valpartijen, ernstige en min
der ernstige, heb ik gefotografeerd, grote
kampioenen voor myn lens gehad: Zoete
melk, Hinault, Kuiper, noem ze maar op.
Toen Het Vrije Volk mij om de mooiste foto
van 1988 vroeg, riep ik, bescheiden als al
tijd: 'Reserveer dan maar een pagina of drie
extra.' Maar alle gekheid op een stokje, bij
gaand moment is mij dit jaar het meest bij
gebleven.
Tijdens de laatste Tour de France suisde ik
met mijn motard Willy 'B' weer eens met
een vaartje van tegen de 90 in het uur naar
beneden, pal achter de juist ontsnapte kop
groep. Van dat gesheur, gekraak en gepiep
van al die zenuwachtige ploegleiders achter
me kreeg ik het knap benauwd, dus nep ik
tegen Willy: 'Zachter alsjeblieft, laat die wa
gens maar lekker voorgaan!'
Ik bad bet nog niet gezegd of pal voor ons
vliegt Piet van der Kruijs, de assistent-ploeg
leider van PDM, uit de bocht. De schrik
sloeg me om het hart. De auto was in het
niets verdwenen, lag zeker vijftig meter diep
in het ravijn, nauwelijks afgeremd door
struikgewas, gestopt door een gelukkig stevi
ge boom. Met knikkende knieën arriveerde
ik beneden, juist op het moment dat Piet
van der Kruijs lijkbleek maar ongedeerd uit
zijn totaal vernielde auto stapte
Sindsdien staat PDM wat mij betreft voor
Piet Duikt Magnifiek!"
Hij behoorde vorig jaar nog met een serie
portretten van Johan Cruijff tot de prijswin
naars in de stnjd om de Zilveren Camera, en
ook deze keer doet Rotterdammer John de
Pater weer een gooi naar de hoogste eer.
Bij zijn inzending ook bijgaande foto van Ri-
nus Israel, toen nog trainer van Feyenoord
en zichtbaar door zorgen gekweld. De Pater,
zo'n zeven en een halfjaar beroepshalve met
camera's en lenzen in de weer en in dienst
van fotobureau Cor Vos in hoofdzaak op
sportgebied actief, weet nog exact waar en
wanneer hij Israel 'betrapte':
„In Groningen, in de rust van FC Gronin-
gen-Feyenoord. Hij was geschorst, mocht
een paar wedstrijden niet vanaf de bank co
achen en had het daar op die tribune, dat is
wel duidelijk, niet echt naar zijn zin. Feyen
oord verloor nog ook. De plaat spreekt me
wel aan, omdat hij de malaise typeert, waar
in Feyenoord en ook Israel zelf op dat mo
ment verkeerden. Later in het seizoen was
ik er ook bij toen hij tegen Den Bosch werd
lastig gevallen door supporters. Ik maak
graag een spectaculaire foto, maar het gaat
me toch te ver als supporters over het hek
klimmen om de trainer 'ns eventjes op z'n
bek te slaan.
Nee, Israel was niet te benijden m die da
gen. Laat mij dan maar lekker fotograferen.
Die foto uit Groningen bijvoorbeeld is heel
goed geplaatst, mede omdat ik zo'n beetje de
enige freelancer was by die wedstrijd. Er
waren wel Groningse collega's, maar die
moest ik bij wijze van spreken aanwij
zen wie Israel was."
ïHlet Vrije Volk
w///mz
Sportfoto's van 1988
'/a
wtwx
foto cor vos
f W y A y MM.
W4J3. s
