dreigt met 'handgranaat' Oosiblok-reacfies op schoolbalonnen Ouderen bieden hun kennis aan Volgend jaar homofestival in de Doelen Ooggetuige: Het ding kan net zo goed van chocola geweest zijn' De Ciootjessteeg moet terug! Onmiddellijk! Sinterklaas in zwembad Netjes verdeeld Minder inwoners door verhuizing Gilde Nieuwe Waterweg heeft veel deskundigheid in huis ZATERDAG 25 NOVEMBER 198S Rechercheurs verzamelen de vierduizend gulden aan bankbiljetten, die de overvaller verloor. Door Bernadette Neelissen SCHIEDAM Bij een overval op het postkantoor aan de Diesel straat in Schiedam-Oost is gister middag een bedrag van tussen de tien- en vijftienduizend gulden buitgemaakt. De dader is nog voortvluchtig. Bij de overval is niemand gewond geraakt. Volgens een woordvoerder van de' politie kwam de overvaller om 10.40 uur het kantoortje binnen. Op dat moment bevonden zich twee klanten en een aantal mede werkers in het pand. Hij Hep naar één van de loketten en overhan digde de lokettiste een briefje, waarop stond dat hij geld wilde hebben. Hij dreigde een handgra naat te zullen laten ontploffen als aan zijn verzoek geen gehoor werd gegeven. Tegelijkertijd schoof hij de lokettiste via het wisselvak een voorwerp toe dat volgens de politie 'op een handgranaat leek'. De vrouw overhandigde hem daarop een hoeveelheid bankbiljetten, waarna de overvaller er halsover kop met de buit vandoor ging. Daarbij verloor hij in het postkan toor voor vierduizend., gulden aan bankbiljetten. Hij vluchtte in de richting van de Daltonstraat. Een ooggetuige, die net binnen kwam op het moment dat de over valler naar buiten rende, vertelt het volgende: „Hij liep me bijna omver, ik dacht nog: wat krijgen we nou? Ik heb hem wel goed ge zien, het was volgens mij een Noordafrikaans type, hij had in ie der geval een bruine huidskleur. Volgens mij had hij zo'n slap Is raëlisch wit petje op, en een pleis ter op zijn linkerwang. Hij had een ontzettend mager gezicht. Ik wilde nog achter hem aanrennen, maar iemand riep me terug en schreeuwde: „Hij heeft een hand granaat!" Of dat zo was weet ik niet. Dat ding wat hij bij zich had kan net zo goed van chocola ge weest zijn." De overval veroorzaakte de no dige commotie bij klanten die voor een gesloten deur kwamen te staan, terwijl de recherche binnen bezig was met een eerste onder zoek. Door de ramen konden ze op de grond van het postkantoor een wirwar van brieves van vijftig gulden zien liggen. „Goh, dat ze dat nou niet eens buiten kunnen rondstrooien," was de reactie van %een van de omstanders. Een ander: „Ik kom hier al jaren, nog nooit iets gebeurd. En dan nu ineens op klaarlichte dag! Ongelooflijk. Men sen zijn toch zó brutaal tegenwoor dig-" „Je zult het maar meemaken," zei een oudere vrouw geschokt. „Daar staan ze nooit bij stil hè, die dieven. Wat zoiets betekent voor degenen die het mee moeten ma ken." Iedereen die ten tijde van de misdaad iets bijzonders heeft ge zien in de omgeving van het post kantoor aan de Dieselstraat wordt verzocht contact op te nemen met de politie Schiedam, telefoon 4260760. Het signalement van de dader luidt: man, ongeveer 24 jaar. Zuideuropees of Noordafri kaans type met lichtbruine huids kleur, lengte ongeveer 1.70 meter. De man droeg tijdens* de overval een halflang jack met waarschijn lijk een capuchon. Hij droeg een pleister op een van zijn wangen. Trots tonen Mark Jerdamski, Rinaldo Aw- ondatu en Sander Heydra hun souvenirs uit het oosten. Deze leerlingen van de Groenoordschool aan de Peter van Anrooy- Jaan zijn verguld met de reacties, die zij ontvangen hebben naar aanleiding van hun balonnenwedstrijd. Vooral de negenjarige Mark Jerdamski had reden voor blijdschap want Inj won de wedstrijd, die ter gelegen heid van de opening van de geheel ver bouwde school plaatsvond. Zijn op 25 okto ber losgelaten ballon kwam in de Sovjet unie terecht in een plaatsje, dat 1300 kilo meter van Schiedam is verwijderd. Ook de even oude Rinaldo Awondatu had geen re den tot klagen omdat hij bericht ontving van een familie uit Polen. Zijn ballon had; een reis van achthonderd kilometer ge maakt. Nummer drie en de jongste in de rij is Sander Heydra. Hij is zeven jaar en kreeg een reactie uit een in het noorden van West-Duitsland nabij de opengestelde grens met Oost-Duitsland gelegen plaats. Alle drie de jongens kregen gisteren een prgsje van de feestvierende school uitge reikt, maar hun grootste bezit is geworden de enveloppe met de onbekende buiten landse postzegels. Van de in het Nederlands geschreven kaartjes aan de door 140 leerlingen van de Groenoordschool opgelaten balonnen zijn er ruim twintig terugontvangen. Het me rendeel kwam uit de oostelijke Nederland se provincies Gelderland en Overijssel. On ze taal was kennelijk toch ook te begrepen voor de mensen uit het Oostblok, die van achter het steeds verder openschuivende Uzeren Gordon reageerden op het Neder landse verzoek de kaart naar de Groenoord school terug te sturen. 'tew%W<ï~ w Door Han van der Horst SCHIEDAM Het komt zel den voor dat een naslagwerk aanleiding geeft tot dringende suggesties aan de Gemeente raad. Toch is dat deze week in deze stad gebeurt. Wie nog maar een kwartiertje heeft ge bladerd in W, P. Rooks „Van Schie Dam en Schiedam" weet zeker: zoveel prachtige straat namen mogen niet verloren gaan. De gemeente heeft al een begin gemaakt door bepaalde historische aanduidingen in nieuwe wijken terug te laten komen, maar dat beleid mag niet bij een aanzet blijven. Dat moet met verdubbelde kracht worden voortgezet. Om te be ginnen met de Ciootjessteeg. Die moet terug. Onmiddellijk. Wat leert Rook ons over de Ciootjessteeg? Op pagina 46 en 47 lezen wij: „Oude naam voor een steeg die tussen de Steeg Achter de Teerstoof en de Raam was gelegen. Komt op een kaart uit 1858 voor en wordt daarop aangegeven als Raam- of Ciootjessteeg. Andere bronnen geven echter weer aan dat het om twee aparte stegen zou gaan. Waar precies gelegen en welke betekenis de naam heeft is vooralsnog niet te zeg gen." Op deze wijze heeft de au teur alle Schiedamse straatna men bestaande en voormali ge behandeld. Het totaal is een kleine encyclopedie van 242 pagina's. Van Aak tot Zijl straat komen ze allemaal aan de orde. Elk artikeltje „lem ma" moet je eigenlijk zeggen, want het is een naslagwerk heeft een vaste opbouw. Eerst geeft Rook de precieze ligging. Vervolgens vertelt hij iets over de ouderdom van de naam en de mogelijke betekenis. Of hij vertelt iets over de persoon die met de straatnaam wordt ge ëerd. Daarna volgt in kort be stek iets over de geschiedenis van de straat. Zo kun je heel ge makkelijk zoeken. Maar dat zoeken bergt een gevaar in zich. „Van Schie Dam tot Schiedam" heeft een verslavende werking op ieder een die de stad een warm hart toedraagt. Je blijft doorlezen. Zo komt op een bepaalde ma nier de hele geschiedenis tot le ven. Want die straatnamen zeg gen iets over de mensen die ze destijds hebben verzonnen. Zo 1 is een wijk in Schiedam Noord naar verdienstelijke vrouwen genoemd en dat gebeurde in dit decennium, waarin de vrou wenbeweging een plaatsje kleintje nog wist te verwer ven in de gemeentelijke machtsuitoefening. Nieuwland West 'gebouwd in de eerste tien jaar na de oorlog eert heel andere mensen. Het zijn mannen om te beginnen en dan ook nog vooroorlogse ministers. Het gemeentebestuur dat Nieuwland bouwde was een produkt van de verzuiling. De macht werd netjes tussen katholieken, protestanten, libe ralen en socialisten verdeeld. Ze hielden hun achterbannen zoveel mogelijk gescheiden, maar op de kussens van de raad werd vrij broederlijk sa mengewerkt. Ieder zijn deel. Zo kregen de vier grote politieke groeperingen allemaal hun straatnamen. Ze kozen voor de oude helden en oprichters van hun partijen. De grote voorbeel den mochten niet in de verge telheid raken. En Eef Collê, de uitgestotene, dat ene communis tische raadslid in het* hartje van de koude oorlog, bleef met lege handen zitten. Omdat de heren niet alleen regenten waren, maar ook volksopvoeders lieten ze in klei- 1 ne lettertjes een paar gegevens over de aldus geëerden op het 'J straatnaambordje aanbrengen. Je ziet dat model hier en daar nog steeds in Groenoord. Maar ze worden successievelijk ver vangen. De huidige bestuurders willen het volk niet meer op voeden: de letter moet helder en duidelijk zijn, een beetje op lichten in het schijnsel van de koplamp. En naar wie die straat genoemd is, dat zal de burger worst wezen. Bestuur ders zijn pragmatisch en aan grote voorgangers hebben zij niet zoveel boodschap meer. Op die manier krijgt het boek van Rook een bredere be tekenis dan die van een straat namenlijst alleen. Het is een bijdrage tot de cultuurgeschie denis van Schiedam. Het leert je op indirecte wijze, hoe er vroeger werd gedacht. Maar zo hoef je het natuur lijk niet te lezen. Op de aller eerste plaats verwondert de le zer zich op de welluidende en creatieve manier waaroo de Schiedammers van heel vroe ger hun straten een naam ga ven. Ciootjessteeg? Waar is de Ou we Wijvenreet gebleven? W. P. Rook Van Schie, Dam en Schiedam. Historie en verklaring van Schiedamse straatnamen en lekatie-aanduidingen. Fonds Historische Publikaties Schiedam. Gemeente-archief Schiedam. Schiedam 1989. SCHIEDAM Opvallend veel verhuizingen naar elders zijn de oorzaak van een afname van het aantal inwoners in oktober. Vorige maand nog leek het inwonertal de finitief door te stoten naar de ma gische grens van 70.000, maar nu is er weer een terugval met 35 naar 69.481 zielen. De daling was met 27 naar 33.875 onder de man nen het grootst. Het aantal vrouwen liep met 8 terug tot 35.606. Terwijl 223 men sen zich in Schiedam vestigden, vertrokken er 265. Vorige maand overleden 66 mensen en zagen 73 baby's het levenslicht. In oktober werden 35 huwelijken voltrokken en zijn 24 echtscheidingen uitge sproken. |v VLAARDINGEN Het Gilde Nieuwe Waterweg presenteerde gistermiddag in het Dienstencen trum West in Vlaardingen zijn eer ste gildegids met meer dan vijftig aanbiedingen van 50-plussers, die hun kennis willen doorgeven aan anderen. Volgens coördinator Peet van der Voort kan het Gilde nu na een voorbereidingsperiode van anderhalf jaar eindelijk volle dig aan de slag. De gids zal worden verspreid in openbare gelegenhe den in de gemeenten Vlaardingen, Schiedam, Maassluis en Maasland. De naam gilde heeft volgens de nieuwe organisatie niets te maken met de betekenis uit de middeleeu wen. Toen was de doelstelling van de gilden om buitenstaanders niet mee te laten profiteren van de kennis die de bepaalde beroeps groepen hadden. Bij het Gilde Nieuwe Waterweg is het hoofddoel juist wel kennisoverdracht. En daarvoor hoeft de aanvrager, hui ten kostenvergoeding, niets te be talen. De winst zit 'em in het feit dat de aanbieders zinvol bezig kunnen zijn en daar nog plezier aan beleven ook. Peet van der Voort maakte tij dens de presentatie met drie spreekwoorden (rust roest, wijs heid komt met de jaren en zoals de ouden zongen, piepen de jongen) duidelijk dat niet werkende 50- plussers nog steeds een belangrijke rol willen en kunnen spelen. Het enige probleem is, dat de maat schappij deze groep mensen vaak ziet als een uitgerangeerde hulpbe hoevende groep, die niet meer in staat is tot wat voor werkzaamhe den dan ook. Dat dat niet het geval is, blijkt uit de grote belangstelling van de 50-plussers voor het Gilde. De en thousiastelingen bieden van alles aan: taallessen, hulp bij de boek houding, kook- en breilessen. Er is iemand, die zijn kennis van de Sovjetunie wil doorgeven, iemand met kennis van astronomie en zo zijn er nog veel voorbeelden te noemen. De 'oudjes' willen nog lang niet langs de zijlijn worden gezet. Zij zijn overduidelijk in staat htm kennis van zaken over te dragen aan de jongere bevolking. Het verschijnsel 'gilde' deed zich in 1984 voor het eerst voor in Amsterdam. Daarna breidde het zich snel uit naar andere gemeen ten. Momenteel zijn er door het hele land ruim veertig soortgelijke organisaties, waarvan het Gilde Nieuwe Waterweg dus de jongste is. De organisatie scoort zeker niet slecht: het Gilde in Rotterdam be staat sinds 1984 en heeft ongeveer 85 aanbieders: het Gilde Nieuwe Waterweg bestaat pas sinds 19 ok tober officieel en heeft nu al de be schikking over meer dan vijftig aanbieders. Maar over het aantal aanvragers in Rotterdam zo'n duizend per jaar is wat betreft het nieuwste gilde nog niets te zeg gen. Tijdens de presentatie van de gids vertelde voorzitter Joop Ou- wens over de lange, soms moeilij ke voorbereidingsperiode: „In het najaar van 1988 werd het idee om een gilde op te richten, gelanceerd door medewerkers van het bejaar- denwerk in Maassluis, Schiedam en Vlaardingen. Het idee sloeg aan en al snel daarna ontstond er een initiatiefgroep, voornamelijk ge vormd door 50-plussers, die zich bezig ging houden met de organisa tie. Het was niet gemakkelijk en dat is het nog steeds niet, vooral niet op het gebied van financiën. Van onder andere het Koningin Juliana Fonds kregen we een bij drage om mee te beginnen, maar eigenlijk zouden we een vaste fi nanciële basis moeten hebben." Ouwens keek vervolgens ver wijtend naar de voorste tafel in de zaal, waar de wethouders uit de verschillende gemeenten zaten, met maatschappelijk werk in hun portefeuille. Het Gilde had hen reeds verschillende keren om sub sidie verzocht. De wethouders ga ven echter niet thuis en, zo bleek uit de toespraak van wethouder J.Madem uit Vlaardingen, het Gil de hoeft er in de toekomst ook niet op te rekenen. „Het moet niet zo zijn dat de overheid altijd klaar moet staan met zakken vol geld," zei hij, „en als ik kijk in de gids, zie ik dat er heel wat aanbieders zijn, die onder de rubriek manage ment vallen." Volgens Madem zouden deze aanbieders het finan cieringsprobleem kunnen oplossen. De wethouder, die op zich ach ter het initiatief van de organisa tie staat, kwam met nog meer kri tiekpunten: de letters in de folder zouden te klein zijn, de gildegids nog niet vol genoeg en in de opzet van de organisatie zaten volgens hem nog gebreken. „Misschien is dit een eerste aanzet maar in de toekomst zou het Gilde nog veel meer kunnen doen," meende Ma dera, die daarvoor zelfs nog advie zen gaf: „In de gids staan veel ad vertenties van mensen, die willen adviseren over de dingen waar ze verstand van hebben. Is het niet beter dat ze nog meer doen, dan alleen adviseren?" SCHIEDAM Sinterklaas en twee van zijn knechten brengen dinsdagmiddag een bezoek aan de 120 baby's, kleuters en peuters die in Zwembad Zuid les krijgen. De Spaanse bisschop wordt omstreeks 14.00 uur verwacht. Tijdens het bezoek blijven de kinderen hun zwemoefeningen doen. Tussendoor zingen ze Sinterklaasliedjes. Aan het eind van de feestelijke happe ning, waarvoor ook oma's en opa's zijn uitgenodigd, ontvangen de kinderen een aangepaste versnape ring. Als ze zich gaan aankleden wacht hen nóg een verrassing, want ondertussen hebben de zwar te Pieten hun schoentjes van een extraatje voorzien. Door Jim Postman ROTTERDAM In de Doelen te Rotterdam wordt volgend jaar van 3 tot en met 9 september het tweede Flikker- en Pottenfestival (Flipofes) gehouden. Het festival met als thema 'homoseksualiTIJ- DEN' heeft ten doel greep te krij gen op de tijdsdimensie van homo seksualiteit. Secretaris Johan de Hartog van de stichting Homoage, waaronder Flipofes II valt, zegt: „We verwachten gastsprekers uit de hele wereld. Met als motto: wat zijn de ervaringen, de verwachtin gen, de geschiedenissen van ver schillende sociale/politieke gene raties homoseksuele mannen en lesbische vrouwen?" Het festival is geconcentreerd "rond een vijftal thema's: 'Dandy's en femmes fatales (1890-1900)', Berlijn, de jaren twintig, de seksu ele revolutie in afleveringen (1967-1982) en Engeland nu (sinds section 28). Homoage-bestuurslid Nathalie Hunfeld: „Volgens deze gewraakte sectie 28, die in 1986 onder Mar- gareth Thatcher is ontstaan, kun nen homoseksuelen of lesbische vrouwen de gevangenis indraaien als zij openlijk genegenheid voor elkaar tonen. Dit is volgens die wet 'obsceen gedrag'. Leraren in het onderwijs en voorlichtings functionarissen zijn daar al slacht offer van geworden. Vanwege hun seksuele geaardheid werden zij ontslagen. Boeken over homosek sualiteit mogen niet meer openlijk in boekwinkels worden verkocht, zelfs de werken van Oscar Wilde zijn verwijderd uit de bibliothe ken. Gelukkig stellen steeds meer krachten, ook uit conservatieve kringen, zich te weer tegen deze absurde wet." Homoage zal voor het festival Engelse schrijvers, theatermakers en journalisten hier naar toe halen om over deze onderwerpen te spre ken. Sinds het begin van het zoge naamde Aids-tijdperk is er veel veranderd in de homobeweging. Johan den Hartog: „Het betekende het einde van de vrije-blije tijden. Nadat in de jaren daarvoor juist een mentaliteit was ontstaan van 'Coming out' steeds meer man nen en vrouwen die openlijk voor hun seksuele geaardheid uit kwa men begonnen velen zich na 1982 weer terug te trekken. Be stuursleden stapten uit homo-orga nisaties en anderen gingen zich in het openhaar anders gedragen". Als positief wordt gezien dat 'Safe-seks' in homokringen steeds beter wordt nageleefd. Het aantal Aids-gevallen groeit nu het meest bij drugsverslaafden en heroïne- prostituées. „In relaties tussen les bische vrouwen, waar geen sprake is van bloedeontact, komt Aids overigens niet voor," zegt Nathalie Hunfeld. Het eerste Flipofes-festival vond in 1980 in Lantaren/Venster te Rotterdam plaats. Tijdens het tweede festival dat ondersteund wordt door de Stichting 1990 zal het thema 'HomosexualiTIJDEN' behandeld worden met behulp van literatuur, beeldende kunst, foto grafie, theater, video, muziek, film, lezingen, symposia, work shops en studie. Daarnaast zal er een prijs wor den ingesteld voor personen of or ganisaties die zich op een bijzonde re wijze hebben ingezet voor de homobeweging, die volgens schat tingen zo'n vijf tot tien percent deel uit maakt van de Nederlandse bevolking. Het festival wordt op zondag 9 september afgesloten met 'De Uitkijk'. Hiervoor worden gas ten uit de hele wereld uitgenodigd om te vertellen over homoseksuali teit in hun land of stad. Ie- l%\* =2*WL - K k A fflK» TO i

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1989 | | pagina 1