dreigt met 'handgranaat'
Oosiblok-reacfies op schoolbalonnen
Ouderen bieden hun kennis aan
Volgend jaar homofestival in de Doelen
Ooggetuige: Het ding kan net zo goed van chocola geweest zijn'
De Ciootjessteeg moet
terug! Onmiddellijk!
Sinterklaas in zwembad
Netjes verdeeld
Minder inwoners door verhuizing
Gilde Nieuwe Waterweg heeft veel deskundigheid in huis
ZATERDAG 25 NOVEMBER 198S
Rechercheurs verzamelen de vierduizend gulden aan bankbiljetten, die de overvaller verloor.
Door Bernadette Neelissen
SCHIEDAM Bij een overval
op het postkantoor aan de Diesel
straat in Schiedam-Oost is gister
middag een bedrag van tussen de
tien- en vijftienduizend gulden
buitgemaakt. De dader is nog
voortvluchtig. Bij de overval is
niemand gewond geraakt.
Volgens een woordvoerder van
de' politie kwam de overvaller om
10.40 uur het kantoortje binnen.
Op dat moment bevonden zich
twee klanten en een aantal mede
werkers in het pand. Hij Hep naar
één van de loketten en overhan
digde de lokettiste een briefje,
waarop stond dat hij geld wilde
hebben. Hij dreigde een handgra
naat te zullen laten ontploffen als
aan zijn verzoek geen gehoor werd
gegeven. Tegelijkertijd schoof hij
de lokettiste via het wisselvak een
voorwerp toe dat volgens de politie
'op een handgranaat leek'. De
vrouw overhandigde hem daarop
een hoeveelheid bankbiljetten,
waarna de overvaller er halsover
kop met de buit vandoor ging.
Daarbij verloor hij in het postkan
toor voor vierduizend., gulden aan
bankbiljetten. Hij vluchtte in de
richting van de Daltonstraat.
Een ooggetuige, die net binnen
kwam op het moment dat de over
valler naar buiten rende, vertelt
het volgende: „Hij liep me bijna
omver, ik dacht nog: wat krijgen
we nou? Ik heb hem wel goed ge
zien, het was volgens mij een
Noordafrikaans type, hij had in ie
der geval een bruine huidskleur.
Volgens mij had hij zo'n slap Is
raëlisch wit petje op, en een pleis
ter op zijn linkerwang. Hij had
een ontzettend mager gezicht. Ik
wilde nog achter hem aanrennen,
maar iemand riep me terug en
schreeuwde: „Hij heeft een hand
granaat!" Of dat zo was weet ik
niet. Dat ding wat hij bij zich had
kan net zo goed van chocola ge
weest zijn."
De overval veroorzaakte de no
dige commotie bij klanten die voor
een gesloten deur kwamen te
staan, terwijl de recherche binnen
bezig was met een eerste onder
zoek. Door de ramen konden ze op
de grond van het postkantoor een
wirwar van brieves van vijftig
gulden zien liggen. „Goh, dat ze
dat nou niet eens buiten kunnen
rondstrooien," was de reactie van
%een van de omstanders. Een ander:
„Ik kom hier al jaren, nog nooit
iets gebeurd. En dan nu ineens op
klaarlichte dag! Ongelooflijk. Men
sen zijn toch zó brutaal tegenwoor
dig-"
„Je zult het maar meemaken,"
zei een oudere vrouw geschokt.
„Daar staan ze nooit bij stil hè, die
dieven. Wat zoiets betekent voor
degenen die het mee moeten ma
ken."
Iedereen die ten tijde van de
misdaad iets bijzonders heeft ge
zien in de omgeving van het post
kantoor aan de Dieselstraat wordt
verzocht contact op te nemen met
de politie Schiedam, telefoon
4260760. Het signalement van de
dader luidt: man, ongeveer 24
jaar. Zuideuropees of Noordafri
kaans type met lichtbruine huids
kleur, lengte ongeveer 1.70 meter.
De man droeg tijdens* de overval
een halflang jack met waarschijn
lijk een capuchon. Hij droeg een
pleister op een van zijn wangen.
Trots tonen Mark Jerdamski, Rinaldo Aw-
ondatu en Sander Heydra hun souvenirs
uit het oosten. Deze leerlingen van de
Groenoordschool aan de Peter van Anrooy-
Jaan zijn verguld met de reacties, die zij
ontvangen hebben naar aanleiding van hun
balonnenwedstrijd. Vooral de negenjarige
Mark Jerdamski had reden voor blijdschap
want Inj won de wedstrijd, die ter gelegen
heid van de opening van de geheel ver
bouwde school plaatsvond. Zijn op 25 okto
ber losgelaten ballon kwam in de Sovjet
unie terecht in een plaatsje, dat 1300 kilo
meter van Schiedam is verwijderd. Ook de
even oude Rinaldo Awondatu had geen re
den tot klagen omdat hij bericht ontving
van een familie uit Polen. Zijn ballon had;
een reis van achthonderd kilometer ge
maakt. Nummer drie en de jongste in de rij
is Sander Heydra. Hij is zeven jaar en
kreeg een reactie uit een in het noorden
van West-Duitsland nabij de opengestelde
grens met Oost-Duitsland gelegen plaats.
Alle drie de jongens kregen gisteren een
prgsje van de feestvierende school uitge
reikt, maar hun grootste bezit is geworden
de enveloppe met de onbekende buiten
landse postzegels.
Van de in het Nederlands geschreven
kaartjes aan de door 140 leerlingen van de
Groenoordschool opgelaten balonnen zijn
er ruim twintig terugontvangen. Het me
rendeel kwam uit de oostelijke Nederland
se provincies Gelderland en Overijssel. On
ze taal was kennelijk toch ook te begrepen
voor de mensen uit het Oostblok, die van
achter het steeds verder openschuivende
Uzeren Gordon reageerden op het Neder
landse verzoek de kaart naar de Groenoord
school terug te sturen.
'tew%W<ï~
w
Door Han van der Horst
SCHIEDAM Het komt zel
den voor dat een naslagwerk
aanleiding geeft tot dringende
suggesties aan de Gemeente
raad. Toch is dat deze week in
deze stad gebeurt. Wie nog
maar een kwartiertje heeft ge
bladerd in W, P. Rooks „Van
Schie Dam en Schiedam" weet
zeker: zoveel prachtige straat
namen mogen niet verloren
gaan. De gemeente heeft al een
begin gemaakt door bepaalde
historische aanduidingen in
nieuwe wijken terug te laten
komen, maar dat beleid mag
niet bij een aanzet blijven. Dat
moet met verdubbelde kracht
worden voortgezet. Om te be
ginnen met de Ciootjessteeg.
Die moet terug. Onmiddellijk.
Wat leert Rook ons over de
Ciootjessteeg? Op pagina 46 en
47 lezen wij: „Oude naam voor
een steeg die tussen de Steeg
Achter de Teerstoof en de
Raam was gelegen. Komt op
een kaart uit 1858 voor en
wordt daarop aangegeven als
Raam- of Ciootjessteeg. Andere
bronnen geven echter weer aan
dat het om twee aparte stegen
zou gaan. Waar precies gelegen
en welke betekenis de naam
heeft is vooralsnog niet te zeg
gen."
Op deze wijze heeft de au
teur alle Schiedamse straatna
men bestaande en voormali
ge behandeld. Het totaal is
een kleine encyclopedie van
242 pagina's. Van Aak tot Zijl
straat komen ze allemaal aan
de orde. Elk artikeltje „lem
ma" moet je eigenlijk zeggen,
want het is een naslagwerk
heeft een vaste opbouw. Eerst
geeft Rook de precieze ligging.
Vervolgens vertelt hij iets over
de ouderdom van de naam en
de mogelijke betekenis. Of hij
vertelt iets over de persoon die
met de straatnaam wordt ge
ëerd. Daarna volgt in kort be
stek iets over de geschiedenis
van de straat. Zo kun je heel ge
makkelijk zoeken.
Maar dat zoeken bergt een
gevaar in zich. „Van Schie
Dam tot Schiedam" heeft een
verslavende werking op ieder
een die de stad een warm hart
toedraagt. Je blijft doorlezen.
Zo komt op een bepaalde ma
nier de hele geschiedenis tot le
ven. Want die straatnamen zeg
gen iets over de mensen die ze
destijds hebben verzonnen. Zo 1
is een wijk in Schiedam Noord
naar verdienstelijke vrouwen
genoemd en dat gebeurde in dit
decennium, waarin de vrou
wenbeweging een plaatsje
kleintje nog wist te verwer
ven in de gemeentelijke
machtsuitoefening. Nieuwland
West 'gebouwd in de eerste
tien jaar na de oorlog eert
heel andere mensen. Het zijn
mannen om te beginnen
en dan ook nog vooroorlogse
ministers. Het gemeentebestuur
dat Nieuwland bouwde was een
produkt van de verzuiling.
De macht werd netjes tussen
katholieken, protestanten, libe
ralen en socialisten verdeeld.
Ze hielden hun achterbannen
zoveel mogelijk gescheiden,
maar op de kussens van de
raad werd vrij broederlijk sa
mengewerkt. Ieder zijn deel. Zo
kregen de vier grote politieke
groeperingen allemaal hun
straatnamen. Ze kozen voor de
oude helden en oprichters van
hun partijen. De grote voorbeel
den mochten niet in de verge
telheid raken. En Eef Collê, de
uitgestotene, dat ene communis
tische raadslid in het* hartje
van de koude oorlog, bleef met
lege handen zitten.
Omdat de heren niet alleen
regenten waren, maar ook
volksopvoeders lieten ze in klei- 1
ne lettertjes een paar gegevens
over de aldus geëerden op het 'J
straatnaambordje aanbrengen.
Je ziet dat model hier en daar
nog steeds in Groenoord. Maar
ze worden successievelijk ver
vangen. De huidige bestuurders
willen het volk niet meer op
voeden: de letter moet helder
en duidelijk zijn, een beetje op
lichten in het schijnsel van de
koplamp. En naar wie die
straat genoemd is, dat zal de
burger worst wezen. Bestuur
ders zijn pragmatisch en aan
grote voorgangers hebben zij
niet zoveel boodschap meer.
Op die manier krijgt het
boek van Rook een bredere be
tekenis dan die van een straat
namenlijst alleen. Het is een
bijdrage tot de cultuurgeschie
denis van Schiedam. Het leert
je op indirecte wijze, hoe er
vroeger werd gedacht.
Maar zo hoef je het natuur
lijk niet te lezen. Op de aller
eerste plaats verwondert de le
zer zich op de welluidende en
creatieve manier waaroo de
Schiedammers van heel vroe
ger hun straten een naam ga
ven.
Ciootjessteeg? Waar is de Ou
we Wijvenreet gebleven?
W. P. Rook Van Schie, Dam en
Schiedam. Historie en
verklaring van Schiedamse
straatnamen en
lekatie-aanduidingen. Fonds
Historische Publikaties
Schiedam. Gemeente-archief
Schiedam. Schiedam 1989.
SCHIEDAM Opvallend veel
verhuizingen naar elders zijn de
oorzaak van een afname van het
aantal inwoners in oktober. Vorige
maand nog leek het inwonertal de
finitief door te stoten naar de ma
gische grens van 70.000, maar nu
is er weer een terugval met 35
naar 69.481 zielen. De daling was
met 27 naar 33.875 onder de man
nen het grootst.
Het aantal vrouwen liep met 8
terug tot 35.606. Terwijl 223 men
sen zich in Schiedam vestigden,
vertrokken er 265. Vorige maand
overleden 66 mensen en zagen 73
baby's het levenslicht. In oktober
werden 35 huwelijken voltrokken
en zijn 24 echtscheidingen uitge
sproken.
|v
VLAARDINGEN Het Gilde
Nieuwe Waterweg presenteerde
gistermiddag in het Dienstencen
trum West in Vlaardingen zijn eer
ste gildegids met meer dan vijftig
aanbiedingen van 50-plussers, die
hun kennis willen doorgeven aan
anderen. Volgens coördinator Peet
van der Voort kan het Gilde nu
na een voorbereidingsperiode van
anderhalf jaar eindelijk volle
dig aan de slag. De gids zal worden
verspreid in openbare gelegenhe
den in de gemeenten Vlaardingen,
Schiedam, Maassluis en Maasland.
De naam gilde heeft volgens de
nieuwe organisatie niets te maken
met de betekenis uit de middeleeu
wen. Toen was de doelstelling van
de gilden om buitenstaanders niet
mee te laten profiteren van de
kennis die de bepaalde beroeps
groepen hadden. Bij het Gilde
Nieuwe Waterweg is het hoofddoel
juist wel kennisoverdracht. En
daarvoor hoeft de aanvrager, hui
ten kostenvergoeding, niets te be
talen. De winst zit 'em in het feit
dat de aanbieders zinvol bezig
kunnen zijn en daar nog plezier
aan beleven ook.
Peet van der Voort maakte tij
dens de presentatie met drie
spreekwoorden (rust roest, wijs
heid komt met de jaren en zoals de
ouden zongen, piepen de jongen)
duidelijk dat niet werkende 50-
plussers nog steeds een belangrijke
rol willen en kunnen spelen. Het
enige probleem is, dat de maat
schappij deze groep mensen vaak
ziet als een uitgerangeerde hulpbe
hoevende groep, die niet meer in
staat is tot wat voor werkzaamhe
den dan ook.
Dat dat niet het geval is, blijkt
uit de grote belangstelling van de
50-plussers voor het Gilde. De en
thousiastelingen bieden van alles
aan: taallessen, hulp bij de boek
houding, kook- en breilessen. Er is
iemand, die zijn kennis van de
Sovjetunie wil doorgeven, iemand
met kennis van astronomie en zo
zijn er nog veel voorbeelden te
noemen. De 'oudjes' willen nog
lang niet langs de zijlijn worden
gezet. Zij zijn overduidelijk in
staat htm kennis van zaken over te
dragen aan de jongere bevolking.
Het verschijnsel 'gilde' deed
zich in 1984 voor het eerst voor in
Amsterdam. Daarna breidde het
zich snel uit naar andere gemeen
ten. Momenteel zijn er door het
hele land ruim veertig soortgelijke
organisaties, waarvan het Gilde
Nieuwe Waterweg dus de jongste
is. De organisatie scoort zeker niet
slecht: het Gilde in Rotterdam be
staat sinds 1984 en heeft ongeveer
85 aanbieders: het Gilde Nieuwe
Waterweg bestaat pas sinds 19 ok
tober officieel en heeft nu al de be
schikking over meer dan vijftig
aanbieders. Maar over het aantal
aanvragers in Rotterdam zo'n
duizend per jaar is wat betreft
het nieuwste gilde nog niets te zeg
gen.
Tijdens de presentatie van de
gids vertelde voorzitter Joop Ou-
wens over de lange, soms moeilij
ke voorbereidingsperiode: „In het
najaar van 1988 werd het idee om
een gilde op te richten, gelanceerd
door medewerkers van het bejaar-
denwerk in Maassluis, Schiedam
en Vlaardingen. Het idee sloeg aan
en al snel daarna ontstond er een
initiatiefgroep, voornamelijk ge
vormd door 50-plussers, die zich
bezig ging houden met de organisa
tie. Het was niet gemakkelijk en
dat is het nog steeds niet, vooral
niet op het gebied van financiën.
Van onder andere het Koningin
Juliana Fonds kregen we een bij
drage om mee te beginnen, maar
eigenlijk zouden we een vaste fi
nanciële basis moeten hebben."
Ouwens keek vervolgens ver
wijtend naar de voorste tafel in de
zaal, waar de wethouders uit de
verschillende gemeenten zaten,
met maatschappelijk werk in hun
portefeuille. Het Gilde had hen
reeds verschillende keren om sub
sidie verzocht. De wethouders ga
ven echter niet thuis en, zo bleek
uit de toespraak van wethouder
J.Madem uit Vlaardingen, het Gil
de hoeft er in de toekomst ook niet
op te rekenen. „Het moet niet zo
zijn dat de overheid altijd klaar
moet staan met zakken vol geld,"
zei hij, „en als ik kijk in de gids,
zie ik dat er heel wat aanbieders
zijn, die onder de rubriek manage
ment vallen." Volgens Madem
zouden deze aanbieders het finan
cieringsprobleem kunnen oplossen.
De wethouder, die op zich ach
ter het initiatief van de organisa
tie staat, kwam met nog meer kri
tiekpunten: de letters in de folder
zouden te klein zijn, de gildegids
nog niet vol genoeg en in de opzet
van de organisatie zaten volgens
hem nog gebreken. „Misschien is
dit een eerste aanzet maar in de
toekomst zou het Gilde nog veel
meer kunnen doen," meende Ma
dera, die daarvoor zelfs nog advie
zen gaf: „In de gids staan veel ad
vertenties van mensen, die willen
adviseren over de dingen waar ze
verstand van hebben. Is het niet
beter dat ze nog meer doen, dan
alleen adviseren?"
SCHIEDAM Sinterklaas en
twee van zijn knechten brengen
dinsdagmiddag een bezoek aan de
120 baby's, kleuters en peuters die
in Zwembad Zuid les krijgen. De
Spaanse bisschop wordt omstreeks
14.00 uur verwacht. Tijdens het
bezoek blijven de kinderen hun
zwemoefeningen doen. Tussendoor
zingen ze Sinterklaasliedjes. Aan
het eind van de feestelijke happe
ning, waarvoor ook oma's en opa's
zijn uitgenodigd, ontvangen de
kinderen een aangepaste versnape
ring. Als ze zich gaan aankleden
wacht hen nóg een verrassing,
want ondertussen hebben de zwar
te Pieten hun schoentjes van een
extraatje voorzien.
Door Jim Postman
ROTTERDAM In de Doelen
te Rotterdam wordt volgend jaar
van 3 tot en met 9 september het
tweede Flikker- en Pottenfestival
(Flipofes) gehouden. Het festival
met als thema 'homoseksualiTIJ-
DEN' heeft ten doel greep te krij
gen op de tijdsdimensie van homo
seksualiteit. Secretaris Johan de
Hartog van de stichting Homoage,
waaronder Flipofes II valt, zegt:
„We verwachten gastsprekers uit
de hele wereld. Met als motto: wat
zijn de ervaringen, de verwachtin
gen, de geschiedenissen van ver
schillende sociale/politieke gene
raties homoseksuele mannen en
lesbische vrouwen?"
Het festival is geconcentreerd
"rond een vijftal thema's: 'Dandy's
en femmes fatales (1890-1900)',
Berlijn, de jaren twintig, de seksu
ele revolutie in afleveringen
(1967-1982) en Engeland nu (sinds
section 28).
Homoage-bestuurslid Nathalie
Hunfeld: „Volgens deze gewraakte
sectie 28, die in 1986 onder Mar-
gareth Thatcher is ontstaan, kun
nen homoseksuelen of lesbische
vrouwen de gevangenis indraaien
als zij openlijk genegenheid voor
elkaar tonen. Dit is volgens die
wet 'obsceen gedrag'. Leraren in
het onderwijs en voorlichtings
functionarissen zijn daar al slacht
offer van geworden. Vanwege hun
seksuele geaardheid werden zij
ontslagen. Boeken over homosek
sualiteit mogen niet meer openlijk
in boekwinkels worden verkocht,
zelfs de werken van Oscar Wilde
zijn verwijderd uit de bibliothe
ken. Gelukkig stellen steeds meer
krachten, ook uit conservatieve
kringen, zich te weer tegen deze
absurde wet."
Homoage zal voor het festival
Engelse schrijvers, theatermakers
en journalisten hier naar toe halen
om over deze onderwerpen te spre
ken. Sinds het begin van het zoge
naamde Aids-tijdperk is er veel
veranderd in de homobeweging.
Johan den Hartog: „Het betekende
het einde van de vrije-blije tijden.
Nadat in de jaren daarvoor juist
een mentaliteit was ontstaan van
'Coming out' steeds meer man
nen en vrouwen die openlijk voor
hun seksuele geaardheid uit kwa
men begonnen velen zich na
1982 weer terug te trekken. Be
stuursleden stapten uit homo-orga
nisaties en anderen gingen zich in
het openhaar anders gedragen".
Als positief wordt gezien dat
'Safe-seks' in homokringen steeds
beter wordt nageleefd. Het aantal
Aids-gevallen groeit nu het meest
bij drugsverslaafden en heroïne-
prostituées. „In relaties tussen les
bische vrouwen, waar geen sprake
is van bloedeontact, komt Aids
overigens niet voor," zegt Nathalie
Hunfeld.
Het eerste Flipofes-festival vond
in 1980 in Lantaren/Venster te
Rotterdam plaats. Tijdens het
tweede festival dat ondersteund
wordt door de Stichting 1990 zal
het thema 'HomosexualiTIJDEN'
behandeld worden met behulp van
literatuur, beeldende kunst, foto
grafie, theater, video, muziek,
film, lezingen, symposia, work
shops en studie.
Daarnaast zal er een prijs wor
den ingesteld voor personen of or
ganisaties die zich op een bijzonde
re wijze hebben ingezet voor de
homobeweging, die volgens schat
tingen zo'n vijf tot tien percent
deel uit maakt van de Nederlandse
bevolking. Het festival wordt op
zondag 9 september afgesloten met
'De Uitkijk'. Hiervoor worden gas
ten uit de hele wereld uitgenodigd
om te vertellen over homoseksuali
teit in hun land of stad.
Ie-
l%\*
=2*WL
-
K k
A
fflK» TO
i