B' -directeur ontkent gevoelens
van 'onvrede' onder personeel
BSBi
'De leukste ti d was
die op het water'
Zomer werk
Het Vrije Volk SCHIEDAM WOENSDAG 1 AUGUSTUS 199
een: I nterne rapportage slechts persoonlijke frustratie van een enkeling'
Meisjes Driedaagse: „Pfff, gelukkig even geen wedstrijd"
Boerderijen saai
KUNST TE KIJK
Zijdeveld nu ook
voorzitter van ODE
Studio hJfcj
Express. - -
Pasfoto's
met
kwaliteits-
garantie
Tour van Drie
- w
Door Wessel Penning
SCHIEDAM Directeur w.
van der Veen van de bedrijfsge-
meensehap Schiemond (BGS be
stempelt de kritiek op de organisa
tie als irrelevant. Van een structu
reel wantrouwen tussen manage
ment en middenkader zou geen
sprake zijn „Nee, de verhoudin
gen zijn weliswaar niet goed," zegt
Van der Veen, „maar ook niet
slecht."
Van der Veen reageert hiermee
op een publicatie in deze krant.
Het Vrije Volk legde vorige week
de hand op een tussentijdse inter
ne rapportage van het Amsterdam
se managementadviesbureau
Cassee/Groen/Runderkamp. Het
bureau begeleidt de BGS naar een
andere bedrijfscultuur, die een
meer marktgericht denken moet
opleveren. Tijdens gesprekken met
het middenkader stuitte het op fel
le kritiek van een aantal leden van
het middenkader. Vooral directeur
Van der Veen moest het ontgelden.
Hem wordt vooral een solistisch
handelen verweten. Volgens drs.
F. Runderkamp van het manage
mentadviesbureau is die rapporta
ge „een vastlegging van meningen
die leden van het middenkader op
bijeenkomsten met ons hebben ge
geven."
Naar de mening van Van der
Veen komen die meningen echter
uit de lucht vallen. „Die onvrede
bestaat niet. Hoogstens bij een en
kele persoon die dat soort gevoe
lens uit individuele frustratie heeft
gemeend te moeten melden. Ik
kan die kritiek niet plaatsen. On-
vrede-gevoelens? Ridicuul, een an
der woord ken ik niet."
Van der Veen is ervan over-
SCHIEDAM Wethou
der Chris Zijdeveld van Mi
lieuzaken blijkt zich steeds
vaker buiten de jjemeente-
- grenzen te, manifesteren. We
komen .hem jtegen„in het ju-
ni-nummer van - het tijd
schrift Duurzame Energie.
In een redactioneel schrij
ven wordt Zijdeveld geci
teerd als de kersverse voor
zitter {sinds juni) van de Orr
ganisatie van Duurzame
Energie (ODE).
„Het spreekt me aan om
meer mensen aan te zetten
tot het benutten van duurza
me energie," heeft Zijdeveld
precies zoals het een
voorzitter betaamd ge
zegd tijdens een recente
ODE-ledenvergadering. Ver
der zou hij Schiedam tijdens
een toespraak als positief
voorbeeld hebben gebruikt.
De energiezuinige woning
bouw in de jeneverstad zou
hebben aangetoond dat veel
mensen gemotiveerd zijn om
in energievriendelijke pro
jecten te participeren. „Als
de mogelijkheid daartoe
maar eenmaal geboden
wordt," meent de ODE-voor-
zitter.
Duurzame Energie geeft
Zijdeveld ook nog de ruimte
zijn ideeën over energiebe
sparing te ventileren. Daar
in roept hij een ieder op tot
heroverweging van het ener
giegebruik binnenshuis. Be
langrijk zijn volgens hem
islolatie én ook het beter be
nutten van het daglicht. Vol
gens Zijdeveld staat voorop
dat het gedrag van de mens
de wereld in termen van
energiebesparing een
stuk kan verbeteren. Hij be
sluit daarom met: „Soms
moeten groepen zich samen
sterk maken. Ik hoop dat we
elkaar op die weg nog vaak
tegenkomen."
Polaroid ["1^1
tuig: dat slechts een enkeling het
met de interne rapportage eens zal
rijn. Emotioneel zegt hij: „Op
Schiemond werken 360 mensen.
Alleen die ene is ontevreden.
Waarom gaat hij niet weg. Laat "m
opsodemieteren." Nog liever zou
hij in discussie gaan. „Want ik
ben altijd in voor een inhoudelijke
discussie."
De rapportage maakt duidelijk
dat een deel van het middenkader
daar anders over denkt. Regelma
tig zou Van der Veen eigenmachtig
te werk gaan, zonder daarover
overleg met het middenkader te
plegen. Die kritiek kende hij al
een paar maanden, maar hangt
volgens hem samen met zijn taak
om de sociale werkplaats markt
gerichter' te maken, een proces
dat bij meer werkplaatsen in den
lande gaande is. De Schiemond-di-
recteur; „ik werd bij dat proces
aanvankelijk onvoldoende begre
pen. Voor velen ging ik om zo
te zeggen met een hakbijl door
de jungle. Nou oké, zulke "kritiek
vat ik op als een goed signaal. Een
maand geleden beloofde ik het
middenkader daarom meer infor
matie te verstrekken. In septem
ber zal weer een overleg plaatsvin
den."
Het is hem daarom onduidelijk
zelf kent hij de interne rappor
tage niet waar die gevoelens
van misnoegen vandaan komen
„Een donderslag", zo verbaasd
was hij door de berichtgeving in
Het Vnje Volk.
Het Amsterdamse management-
adviersbureau betreurt het dat de
feiten ia dit stadium naar buiten
zijn gekomen. Volgens adviseur
Runderkamp hangen de spannin
gen samen met de omschakeling
van het bedrijf. Hij geeft wel toe
dat er goevoelens van onvrede le
ven bij een deel van het personeel.
„De BGS is een levend bedrijf in
een proces van verandering. Er
zijn net als elders uiteraard span
ningen, maar daaraan wordt nu
juist gewerkt," meent Runder
kamp.
Het middenkader klaagt dat het
aet als de bedrijfsleiding te weinig
inbreng heeft bij de omschakeling.
Het zou vaker betrokken willen
worden bij zaken als orderverwer-
ving en marktverkenning. Uit Van
der Veens reactie blijkt hoever de
opinies uit elkaar liggen. „Te wei
nig inbreng. Ik heb al zoveel gede
legeerd. Ik zou juist weieens wat
meer in handen willen hebben."
Volgens de Schiemond-directeur
heeft de bedrijfsleiding voldoende
taken, maar heeft het middenka
der daar geen weet van. „Er is
sprake van een informatiekloof,"
erkent hij.
De problemen bij de verschil
lende takken van de BGS de
'Groengroep' (tuinaanleg en -tuin
onderhoud), de administratieve
groep en de houtafdeling zijn
volgens Van der Veen slechts „on
zekerheden", waarmee iedere so
ciale werkplaats kampt. „Het per
soneel weet dat ook. Kritiek op die
afdelingen heeft dus niets met een
algemeen misnoegen te maken."
Het Vrije Volk ontving de afge
lopen jaren wél verschillende sig
nalen van onvrede vanuit het be
drijf met het beleid van Van der
Veen..Niet bevestigd is of die ge
voelens ooit het ontslag van diver
se stafleden veroorzaakten. De
sfeer in het bedrijf is echter al
vijftien jaar onderwerp van ge
sprek overigens precies de pe
riode Van het directeursschap van
Van der Veen en wordt geken^
merkt door onderling wantrouwen*
en een gebrek aan openheid. Een
feit is dat het overleg met de on
dernemingsraad vorig jaar negen
maanden door Van der Veen was
opgeschort.
De Schiemond-directeur
zelf:„Ja, dat was om de gemeente
rijn oordeel te laten geven over
het conflict. Maar dat is nu opge
lost, het overleg is weer gestart. Ik
zei het vorige week nog tegen ie
mand uit de OR: We zijn weer lek
ker bezig met dit bedrijf."
Door Rein Wolters
YSSELSTEYN Verzachtende
zalf tegen steken van insecten en
sloten olie tegen de zonnebrand.
De farmaceutische industrie doet
goede zaken in het peloton van de
Meisjes Driedaagse. Er reed giste
ren geen renster of begeleider
rond zonder enige jeukende bul-
en. Vooral steekvliegen hadden
het in g oten getale voorzien op
de blote lichaamsdelen van de tot
ruim tweehonderd mensen aange
zwollen karavaan. Opnieuw had
den vele ouders er gisteren ruim
vierhonderd kilometer voor 'over
om hun kroost in het Limburgse
Venray aan het werk te zien.
De vierde etappedag van 1 de
Meisjes Driedaagse- féerf'Toür de'
France-achtigr' fiëtSeVëhe'nieri^ S
voor meisjes van''tién'"tóF vijftien' g
jaar van 'het recretatieceiitrum g
Kruiningergors! verliep eveneens S
moordend. Eigenlijk was er bij de g
temperatuur van 33 graden hele- g
maal geen lol aan. Ledematen S
verknetterden en door de niette-
rnin fanatieke inspanningen op
het atletiekonderdeel op het^ge-
meentelijke sportpark in Venray,"
werd er meer vocht verloren
door transpiratie dan gedronken
kon worden. Maar onversaagd
bleven de kinderen prestaties le
veren.
Wie niets in de zon had te zoe
ken, zocht de koelte van de bo
men op. Uiteindelijk viel het be
sluit om een ploegenestafette te
verschuiven naar vanmorgen.
Maar de rensters moesten nog
wel eerst een sprintwedstrijd rij
den alvorens het startsein voor de
terugrit naar het vijftien kilome
ter verder gelegen kampeercen-
trum De Peelhaas kon worden ge
geven. De tourbeveiligers zorg
den, met hulp van de politie van
Venray, dat de kilometerlange ka
ravaan zonder problemen het
centrum bereikte. Daar wachtten
op het voorplein, waar de tempe
ratuur was opgelopen tot 43 gra
den, de kwartiermaaksters de
-Alle deelneemsters aairde-Meisjes Driedaagse en hun begeleiders*
poseren voor de fotograaf, gisteren op de sportvelden van Venray.
rensters op" met 'verfrissende lim
onade. Vervolgens maakten de
koude douches het leven weer
een stuk aangenamer. Maar rust
was toen nog niet weggelegd. Alle
honderd fietsen en de tien brom
mers van de tourbeveiligers wer
den voor de terugreis geladen in
een vrachtwagen van Estron uit
Spijkenisse.
Tanja van Klaveren van de
ploeg schildersbedrijf Holland
was gisteren opnieuw de grote
pechvogel. Bij de sprint liet haar
voorband het afweten en dat be
tekende een hernieuwde start en
in die warmte dus opnieuw een
extra inspanning. Onder de hitte
en de dorst heeft de eetlust niet
geleden. Kratten vol met broden,
gamellen vol aardappelen, soep
en groenten en dozen met melk
gingen schoon op. Het slapen gaf
trouwens ook geen problemen
meer. Zelfs de warmte („kan het
niet een uurtje gaan regenen," zei
renster Cindy van Soerland) kon
de zwaar vermoeide meisjes niet
wakker houden. Toen ze gister
morgen om zeven uur door de ge
luidswagen van Het Vrije Volk
met songs van André van Duin
werden gewekt, vielen termen
die niet geschikt zijn voor publi
catie.
Gisteravond zijn de vier dagen
in het landelijke dorpje Yssel-
steyn besloten met een bonte
avond. Vanmorgen zijn ter com-
pletisering van het algemeen
klassement nog enige wedstrijden
afgewerkt en daarna zijn de kof
fers gepakt. Aan het eind van de
middag keert het gezelschap terug
in het Kruiningergors. Het eind
klassement wordt daar bekend
gemaakt. Dan worden ook de be
kers, vaantjes en de fel begeerde
truien uitgereikt. Omdat de krant
Meisjes Driedaagse
Kruininger Go7s '90
eerder verschijnt dan de rensters
arriveren, wordt de einduitslag
even opgezouten. Morgen het laat
ste verslag van dit enerverende
en door de gemeente Venray boog
geroemde kmderevenement.
De rugnummers 31 en 36
worden gedragen door de zusjes
Van Eijk van de ploeg Het
Zuiden/De Havenloods. Joyce
is elf jaar en rijdt in het witte
klassement. Patricia is dertien
en weert zich uitstekend in het
gele klassement. Het gebeurt
zelden dat twee zusjes in de
Meisjes Driedaagse voor het
zelfde team rijden. Joyce en Pa
tricia wonen aan het Schubert-
plein in Schiedam. De jongste
rijdt voor het eerste jaar mee.
Voor haar zus is het de derde
keer. „En volgend jaar doen we
zeker weer mee," riepen ze gis
termiddag in koor op de ge
meentelijke atletiekbaan van
Venray.
„Ik vind de omgeving saai,"
somde Joyce als kritiekpunt op.
„Overal staan boerderijen en
koeien en net als je denkt dat
de fïnishstreep in zicht komt,
staat er weer een boerderij of
een kudde koeien." Patricia:
„De meidentour is hardstikke
gezellig. We sporten lekker veel
en je leert in het peloton ook de
andere meiden kennen. Zelf rij
den we een fijne ploeg en krij
gen goeie ondersteuning van
onze leidsters Nel Vos en Sylvia
Veens tra. Het is jammer dat we
morgen (vandaag dus) alweer
naar huis gaan."
AIDS
De foto-expositie 'Mensen met
Aids' is vanaf 3 augustus te zien in
de Openbare Bibliotheek aan het
Bachplein in Schiedam. De exposi
tie bestaat uit foto's door de Am
sterdammer Frits de Riddder van
New Yorkers die lijden aan de do
delijke ziekte. De Ridder werkte in
1988 en 1989 enkele maanden in
het Bailey House in New York, een
voormalig hotel dat ruimte biedt
aan ruim veertig daklozen met
aids. Hij maakte dertig collages
van de aids-patiënten, die dankzij
het Bailey House niet op straat
hoeven te sterven. De expositie
wordt gefinancierd door de Stich
ting Aids Fonds en duurt tot en
met 27 augustus.
HEIFRA
Tot half augustus is bij De Zee
man werk te zien van de Schie
dammer Frans Jan van der Heide.
Na zijn studie en leertijd bij enke
le kunstschilders vestigde Van der
Heide zich als zelfstandig beeldend
kunstenaar. Omdat zijn-werk, on
der de naam Heifra, al snel be
kend werd in het buitenland, be
sloot hij enkele jaren in Noorwe
gen, Spanje, Portugal en Frankrijk
te gaan schilderen. Het werk dat
in het theehuis De Zeeman (Hoog
straat 205 in Vlaardingen) hangt is
expressionistisch.
JUBILEUM
'Stedelijk Museum Schiedam 90
jaar' is de eerste expositie na de
verbouwing van het Schiedams
museum. De jubileum-tentoonstel
ling is verdeeld over de Grote
Kerk en het opgeknapte museum.
Ze geeft de geschiedenis weer van
de kleine oudheidskamer die uit
groeide tot een museum van eigen
tijdse kunst, het Schiedams Stede
lijk. De expositie geeft een beeld
van de collectie oude en heden
daagse kunst. Er wordt een over
zicht getoond van de Schiedamse,
sierkunstenaar A.F. Gips
(1841-1943). De expositie is tot en
met 26 augustus te zien in het Ste
delijk Museum, Hoogstraat 112 en
in de Grote Kerk te Schiedam.
COÖPERATIE
De Verbruikerscotiperatie Rot
terdam heeft meer dan een eeuw
bestaan. In 1860 werd de eerste
coöperatieve winl cel vereniging
Neerlands Werkman opgericht en
kort daarna volgde de Rotterdam
se Verbruikersverenigmg, de Amb-
tenarencoöperatie, De Vooruitgang
en de socialistische coöperatie
Voorwaarts. In het Nationaal Co
öperatie museum aan de Lange
Haven/hoek Appelmarkt in Schie
dam is een tentoonstelling te zien
over de geschiedenis van deze coö
peraties. De openingetijden: op
donderdag is het museum open
van 12.30 tot 17 uur en van 19 tot
21 uur en op vrijdag van 12.30 tot
17.00 uur. Op zaterdag opent het
museum haar deuren van 11 tot
17.uur. De toegang is gratis.
Aad Boom, plaatsvervangend havenmeester: Ben in mei al op
vakantie geweest, dus nu is het niet meer zo erg om te wer
ken."
i' avënmeëéter Boom: 'Je moet gevaren Hebben
tjo >ïsrqj'; «t>m bifde Havendienst te werken' 1 f
JEykelen
^SCHLEDAMu-jttui,,Werken in
n-de« zomer,, erg?".-, Aad Boom,
^plaatsvervangend,,, Havenmees
ter lib de Schiedam haalt zijn
schouders op. „Tja, ik ben in
mei al op vakantie geweest, dus
ik vind het nu niet meer zo erg
om te moeten werken." Boom
is normaal gesproken chef Ha
vendienst, maar vervangt tijde
lijk de Havenmeester die nu
'ergens in de Pyreneeën' zit.
In het semi-permanente kan
toor van de Havendienst aan
natuurlijk de Havenstraat
doet alles aan de zeevaart den
ken. In de vergaderkamer staat
een originele schouw, die vroe
ger in een passagiersschip heeft
gestaan. Verder nog een baro-
graaf en verschillende andere
meetinstrumenten.
Tijdens zijn werk inspecteert
hij de vracht- en binnensche
pen die afmeren in de haven,
controleert hoe zwaar ze zijn,
welke lading ze aan boord heb
ben en int het havengeld van
de ruim vierhonderd vracht
schepen die jaarlijks in de
Schiedamse haven afmeren.
Boom is niet de enige by de Ha
vendienst. Ook de brug- en
sluiswachters, een administra
teur en de schipper van het in
spectievaartuig zijn aan de Ha
vendienst verbonden.
„Ik denk wel dat je gevaren
moet hebben om bij de Haven
dienst te kunnen werken," zegt
nij, „Ik ben zelf ook brugwach
ter geweest en het is wel eens
voorgekomen dat een boot te
diep in het water lag om de
sluis binnen te varen. Als je dat
niet weet en'de boot vaart toch
door, heeft de schipper flinke
schade. Hetzelfde geldt voor de
schipper die een te laag tonna
ge opgeeft, omdat het haven
geld scheelt. Bij sollicitaties
proberen we er ook altijd op te
letten." Aad Boom werkt al
tweeëntwintig jaar bij de Ha
vendienst. „De meeste mensen
die komen, gaan nooit meer
weg," vertelt hij. „Ze hebben
het allemaal naar hun zin."
„Het is gewoon een erg leuke
baan," gaat hij verder, terwijl
de herrie in de haven hem
soms overstemt. „Het werk is
afwisselend en bovendien ent
moet je veel mensen." Zelf
heeft hij ook gevaren. Op de
binnenvaart. Daarom kent hij
veel binnenschippers al heel
erg lang. „Mijn vader had een
eigen binnenvaartschip, ik ben
praktisch op het water geboren.
Als tienjarig jongetje stond ik al
aan het stuur. Heerlijk. Je
zwerft door heel Nederland en
bent alleen verantwoording
verschuldigd aan jezelf. Voor de
Zomer. Vakantie. Vrij!
Ja, voor velen geldt dat. Maar
lang niet voor iedereen. Het
vry zyn van de een betekent
voor de ander soms een kans
op werk of juist extra werk.
Waar de massa vertrokken is,
krygt de specialist eindelyk
de ruimte om zyn werk te
doen. Waar de massa van zyn
vryheid wil genieten, groeit
da hoeveelheid werk gast
vrouwen en heren boven het
hoofd. Waar de massa zoekt
naar een zinnige vakantiebe
steding, rijst de vraag naar in
formatie.
Wie zijn het, die juist in die
zomervakantie in de weer
zyn? En waarom doen ze zo-
merwerk? In een korte serie
iaat Het Vrye Volk een aantal
voorbeelden van dit soort 'zo-
merwerkers' aan het woord.
rest zorg je gewoon dat de la
ding op tijd van A naar B komt.
Ja, de leukste tijd vond ik toch
wel op het water," concludeert
hij. Hij heeft ook nog een tijdje
bij een bergingsmaatschappij
gewerkt. „Leuk werk, maar je
bent echt weken van huis. Daar
ben ik toen dus maar mee ge
stopt."
Een groot nadeel van het
werk bij de Havendienst vindt
hij alleen dat hij zelf maar wei
nig invloed kan uitoefenen op
het aantal schepen dat de ha
ven aandoet. „Als er een paar
jaar minder schepen kornen, en
de havengelden dus teruglopen,
dan kunnen we daar eigenlijk
niets aan veranderen. We kun
nen iedereen vriendelijk te
woord staan, maar daar blijft
het bij."
Dat de zomer inmiddels is
aangebroken, merkt hij bij de
Havendienst nauwelijks. Er zijn1
niet méér of minder vracht
schepen dan normaal in de ha
ven en ook het aantal binnen
schepen blijft gelijk. Alleen zijn
er veel meer pleziervaartuigen.
„De pleziervaart betaalt net als
de vrachtschepen havengeld.
Dat is vijf gulden en daarvoor
mogen ze een week blijven lig
gen. Dat lijkt niet veel, maar
als je van zee naar een binnen
water vaart en je komt langs
vijf of zes steden, moetje steeds
weer betalen."
Jaloers op de toeristen is hij
niet. „Als ik er met het inspec
tievaartuig op uit ga, zit ik toch
ook op het water."
(INGEZONDEN MEDEDELING)
Hoogstrasi 104-106, Schiedam
tel 010-4266720
61
v
l>4
IM