I*v dA en C DA beschimpen elkaar in partijbladen
OOIEVAARSBRUG: TOEGANG TOT NIEUWE TIJD
'Managers' overleven reeks beproevingen in Ardennen
NAMEN
Rugletsel door
uit strop
geschoten paal
OP 1-E GRENS
'Korenbeurs
geen
partycentrum'
Toch een nieuwe
olietank op
woonwagencentrum
'ONDERZOEK SPEELPLAATSEN SCHRAPPEN: GELDVERSPILLING'
i
Door Rein Wolters
SCHIEDAM Tussen de stede
lijke afdelingen van de PvdA en
het CDA is het niet bepaald 'boter
tje tot de boom'. In de partijperio
dieken wordt ongewoon fel naar
elkaar uitgehaald. Onlangs laakten
de christen-democraten in hun
GDA-Facetten de wijze waarop
'PvdA-kroonprins' Aad Wiegman
de besprekingen voor een nieuwe
coalitie heeft gevoerd, in Voor
waarts, het blad van de afdeling
Schiedam van de Partij van de Ar
beid, slaan nu twee man los van
elkaar keihard terug.
De manier waarop uiteindelijk
een linkse coalitie met de grote
verkiezingswinnaars Groen Links
en B66 tot stand is gekomen en
lijsttrekker Siem Rosman (toen be
oogd wethouder) van het CDA voor
de tweede achtereenvolgende keer
in het zand beet, zit heel hoog.
Van de door Wiegman gevolgde
werkwijze bleef dus geen spaan
heel. Het CDA voelde zich buiten
spel gezet en gaf te kennen dat er
stevig oppositie gevoerd zal gaan
worden.
Voor Menno Siljée, secretaris
van de lokale PvdA-afdeling, was
een en ander reden zijn (gifipen
los te laten op het papier. In de
partijkrant Voorwaarts schrijft hij:
„Na de college-onderhandelingen
zijn de druiven blijkbaar nogal
zuur voor de christen-democraten,
die geen moment onbenut laten
om het prille huwelijk tussen
Klein Links en de PvdA in een
echtscheiding te laten uitlopen. Na
de indrukwekkende defensieve da
den van generaal (fractievoorzitter
R.W.) Daan Baart en zijn troe
pen in de gemeenteraad, doet
maarschalk-in-ruste Riet van Lam-
balgen ook nog wat duiten in het
oppositiezakje."
Mevrouw Lambalgen doet bij
voorbeeld een aanval op burge
meester Reinier Scheeres, die in
het college ook een politieke porte
feuille beheert. Verder vindt de
nieuwe plaatselijke CDA-voorzitter
het arrogant dat de PvdA, die met
de verkiezingen zwaar verlies leed
terwijl haar partij zelf iets won,
opnieuw drie wethoudersposten
bezet. Voorts vergelijkt mevrouw
Lambalgen, tot groot ongenoegen
van de PvdA, het huidige Schie-
damse college met verdreven regi
mes in Oost-Europa.
Elders in 'Voorwaarts' haalt het
raadslid Peter Stadhouders even
eens fel uit naar de tweede grote
partij in de raad. Hij verwijt frac
tievoorzitter Daan Baart van mis
bruik van zijn vrouwelijke fractie
leden Nanda Gelderblom en Els
Hellwig-Kuïjpers door hen tijdens
de installatievergadering van de
nieuwe gemeenteraad naar voren
te schuiven als tegenkandidaten
voor de wethoudersposten. „Beseft
de CDA-fractievoorzitter wel dat
'het voor de toeschouwer op de pu
blieke tribune een weinig verhef-
fend schouwspel is om twee vrou
wen zo misbruikt te zien worden."
Stadhouders constateert verder
dat Daan Baart zelf ook is afge
gaan bij zijn voorstel vooi een on
derzoek naar de milieuvriendelijk
heid van de verschillende gemeen
telijke diensten. Zo'n onderzoek
bleek aFin gang te zijn. Stadhou
ders komt tot de slotsom dat de
CDA-fractie maar beter kan in
schrijven voor de pieremegochel-
vaart tijdens de Brandersfeesten.
Hij geeft het CDA voorts het ad
vies om nieuwe leden als wel
komstgeschenk „een paar oogklep
pen te schenken die groot genoeg
zijn om een passerende driemaster
de wind uit de zeilen te nemen".
3AM Een 52-jarige
grondwerker uit Ouderkerk aan
den IJssel is gistermiddag met rug
letsel overgebracht naar het Schie-
land-Ziekenhuis. Het slachtoffer
kreeg een paal van driehonderd
kilo over zich heen. Deze was los
geschoten uit een strop. Samen
met een bestuurder van een laad-
sehop uit Purmerend was hij bezig
de paal te verwijderen uit een ter
rein achter de Itho aan de Admi
raal de Ruyterstraat.
Door Han van der Horst
SCHIEDAM Het Groot Om
rijden waartoe de dienst Gemeen
tewerken de Schiedammers
dwingt door groot onderhoud te
plegen aan zowat alle bruggen te
gelijk, is nog niet voorbij. Maar de
Ooievaarsbrug in het Centrum kan
weer gepasseerd worden. Daar be
gon de ellende tenslotte en is hij
weer het eerst voorbij.
De brug was wel aan een goede
beurt toe. Sinds 1951 ligt hij daar
trouw en degelijk te wezen. En al
is de grootse rol die de ontwerpers
voor de Ooievaarsbrug in petto
hadden, nooit werkelijkheid ge
worden, de tand des tijds doet toch
zijn trage, maar gestage arbeid.
De Ooievaarsbrug... ooit vormde
die met de oude Spoelingbrug de
toegang tot het Noorderkwartier,
waar het belangrijkste deel van
het brandersbedrijf gevestigd was.
Ergens over de helft van de negen
tiende eeuw moet de-voorganger
van de huidige brug zijn geplaatst,
een fraai smeedijzeren geheel in
de stijl van de Korte Havenhrug.
Voor druk verkeer was hij niet
bedoeld. Aan de andere kant van
de Schie begon het Spinhuispad,
een smal straatje, dat uitkwam op
de Noordmolenstraat, waar toen
nog een smal grachtje vloeide. De
huidige kaalslag was volgebouwd
met steegjes en hofjes. Branders
knechts bewoonden" er met hun
talrijk kroost de verkrottende wo
ninkjes. Eigenlijk gaf de Ooi
evaarsbrug toegang tot een dool
hof.
Met dat doolhof is na de Twee
de Wereldoorlog korte metten ge
maakt. In 1949 begon de demping
van alle grachtjes in het Noorder
kwartier. De Raam, de Zijl, het
Klein Watertje, de Noordmolen-
gracht en, de .sloot in de Sint Anna
Zusterstraat - allen minstens date
rend uit de middeleeuwen ver
dwenen in een paar maanden van
'het toneel.
Dat gebeurde om hygiënische
redenen. Het hele stelsel had maar
twee smalle uitgangen naar de
Schie en één naar de Korte Haven.
De tijd van de open riolen, zo oor
deelden, de vroede vaderen, waren
voorbij.
Het was nu de tijd van de we
deropbouw. Men moest vooruit
zien, De plannen voor de wijk
Nieuwland lagen al klaar. Het oos-
De oude Ooievaarsbrug, die ergens over de helft van de negentiende eeuw was geplaatst, was nog een fraai smeedijzeren geheel in de stijl van
de Korte Havenbrug., m $f.
telijk gedeelte van de wijk 1
waaraan men pas in de, tweede
helft van de jaren vijftigzou be
ginnen moest ontsloten worden.
Dat kon het best gebeuren via een
paar stevige doorbraken in het ve
rachte Noorderkwartier.
Men besloot dus tot de bouw
van een volwassen Ooievaarsbrug.
Het Spinhuispad moest een brede
weg worden. Er zou een doorbraak
komen bij de Noordmolenstraat.
In een later stadium kon dan een
brede brug over de Noordvest ge
bouwd worden, pal naast de
Noordmolen.
Het bedrijfsleven werkte mee.
Distilleerderij Wenneker overlegde
plannen voor een groot nieuw be
drijfspand, dat uitstekend in de
sfeer van de grote moderne Ooi-
evaarssteeg zou passen.
Wie foto's van vroeger ziet,
wordt bevangen door heimwee.
Maar de bewoners van het Noor
derkwartier uit die periode lieten
geen traan om de aanslag op hun
huurt. Ze kwamen nu misschien in
aanmerking voor een van de nieu
we flats die bij de Vijfsluizen en in
de buurt van de Hogebanweg ver
rezen. Ze konden in ieder geval
weg uit de vochtige krotten. Ze
ontsnapten aan de stank van de di
stilleerderijen. Ze verlangden niet
terug naar het rottende water uit
de eindelijk gedempte grachtjes.
De Schiedammers v mden hem
prachtig, die nieuwe Ooievaars
brug. Het was een brede toegangs
weg tot de nieuwe tijd, die wel
vaart zou brengen en ontsnapping
uit de oude ellende.
De Ooievaarsbrug heeft de hem
toegedachte rol maar even ver
vuld. De Parkweg, die de Noord-
vest met de Burgemeester van
Haarenlaan verbindt, was een tijd
i-tf t «V» Wfa&r <St A.-w' <»V
lang een belangrijke verkeersader,
waarover bussen en vrachtverkeer
raasden. Maar in de jaren zeventig
weerde nieuw beleid doorgaand
verkeer uit de binnenstad. De
Parkweg kreeg een tweede leven
als half woonerf met verkeers
drempels.
De brede Ooievaarsbrug en het
even brede Spinhuispad hebben
dus hun verkeerstechnische bete
kenis verloren. De nieuwe tijd is
ook heel anders geworden dan ie
dereen toen verwachtte. Net als de
Ooievaarsbrug nu leidden progno
ses meestal nergens toe.
Voor de komst van een
kind is er altijd een
boeiende periode, waar
in de verwekkers zich moeten
buigen over de vraag hoe ze de
boreling zullen noemen. Want
dan mag Shakespeare al zolang
geleden geroepen hebben dat
een naam maar betrekkelijk is
(What's in a name?) en herha
len velen dat in verschillende
toonaarden. Het geven van een
naam is en blijft toch een zaak,
die enige serieus nadenken ver
diend. Lang niet iedereen is zo
luchthartig op dit punt als de
radio-verslaggever, die in een
uitzending over de Tour de
France liet ontvallen: „Ik heb
niks aan namen, ik wil rug
nummers." Naar ik pas ergens
las was het Barend Barendse,
die vanonder zijn pet tot die
ontboezeming kwam toen op de
Tourradio een bericht over
Pompidou, de toenmalige presi
dent van Frankrijk, werd voor
gelezen.
De serieusheid waarmee bij ge
boortes over namen wordt ge
praat, acht ik wel terecht. Het
betrokken kind moet het be
denksel tenslotte zijn hele leven
meesjouwen. Gelukkig hebben
tegenwoordige aanstaande ou
ders het wat gemakkelijker ge
kregen. De tijd van verplichte
vernoeming naar grootouders
of anderszins om de vrede in de
familie te bewaren, lijkt me
voorgoed voorbij.-Of erfenis- of
opvolgingskwesties nog wel een
rol spelen, betwijfel ik ook. Het
telt tegenwoordig allemaal wat
mindefc, zwaar en aan de aetua-
rliteit aangepaste lijsten vol na
men circuleren in kringen van
aanstaande ouders.
Bij het'maken van zo'n keuze,
vind ik, dient wel goed nage
dacht te worden over de drager
van de naam. Toen ik destijds
zelf voor die beslissingen kwam
te staan, heb ik bijvoorbeeld
het standpunt ingenomen datje
een kind nooit met een naam
moet opzadelen van meer dan
twee lettergrepen. Alleen om
dat in de praktijk dit toch het
maximum is wat mensen in de
omgang op straat, school of in
eigen gezin wensen te gebrui
ken.
Aan die serieusheid bij het ge
ven van namen moest ik afgelo
pen week terugdenken, toen in
de Vlaardingse gemeenteraad
een voorstel over de vaststel
ling van een reeks straatnamen
werd behandeld. Leny van Hal
teren van de VVD vond het
maar niks, dat in de nieuw te
bouwen koopwoningen aan de
Vlaardingse Vaart de namen
van feministen het achtervoeg
sel 'kade' kregen. Dat zouden
'lanen' moeten worden, vond
zij want bij kades denkt zij aan
koopmansactiviteiten en niet
aan de huiskamersferen zoals
loggia, gordijn, balcon etc. die
door de ontwerpers van de hui
zen zijn gebezigd. 2e ging daar
bij voorbij aan het/bestaan,
juist langs de Vlaardingse
Vaart, van Trek- en Broekkade.
Anderen; zoals Maarten Ver
meer vai) het CDA en Rien
Lensvelt van de SGP, zagen er
liever in navolging van een
voorstel van stadsarchivaris
Hans Mathijssen niet de namen
van feministen maar de uit het
verre verleden opgedoken na
men van bij de ontginning van
de Holierhoeksepolder onstane
'strekweren', zoals Surgenweer
of Huysweer.
Het voorstel was echter kades,
dus worden het ook naar femi
nisten genoemde kades. Zo
werd ook de rest van het voor
stel gevolgd en krijgt Vlaardin-
gen straks tussen oude histori
sche namen in het centrum als
Dijksteeg, het Westnieuwland
en de Struyckstraat een Dr. Sa-
charovplaats. Tot mijn persoon
lijke teleurstelling viel ook de
beslissing om de vierenhalve
eeuw geleden aangelegde 'crom-
te' bij de molen Aeolus niet lan
ger Schiedamsedijk te noemen
maar het oude stuk dijk tot aan
station Vlaardingen-Oost ook
tot Westlandseweg te bombar
deren.
Een troost heb ik. Ik woon niet
in het nieuwe Dijkzicht, want
nu is het toch mooi Weg Zicht.
BEN VAN HAREN
SCHIEDAM In de monu
mentale Korenbeurs wordt
beslist geen partycentrum
gevestigd. Dit antwoord
geeft het college van burge
meester en wethouders op
een schriftelijke vraag van
het PvdA-raadslid Herman
Posthoorn. In de toelichting
schrijft het college dat de
Korenbeurs sinds enige tijd
op beperkte schaal wordt ge
bruikt voor andere activitei
ten als tafeltennis. Dit ge
beurt in goed overleg met de
betrokken verenigingen. On
der meer is dat het geval
voor de gemeentelijke
Nieuwjaarsreceptie, bij de
Branderfeesten, het Molen
festival en de Kerstmarkt.
Daarnaast ligt het in de be
doeling, aldus het college,
om de Korenbeurs inciden
teel te verhuren of in ge
bruik te geven. Voor enige
van deze activiteiten, waar
over bet college overigens
geen concrete informatie
verstrekt, is een vergunning
noodzakelijk. De aanvraag
voor deze vergunning is in
procedure gebracht. „Aange
zien thans niet bezien kan
worden wie en voor welke
doeleinden men de Koren
beurs wil buren, is de
Drank- en Eorecawetaan-
vraag ruim opgesteld."
In het kader van de Drank
en Horecawetaanvraag zijn
de omwonenden onlangs ge
hoord. Er was dus sprake
van een hoorzitting en niet
van een voorlichtingsavond,
zoals Posthoorn in zijn vraag
stelde.
Door Ron de Groot
VILLERS-SAINTE-GERTRUDE
Alsof er niets was gebeurd, zo
zaten zij afgelopen week weer net
jes achter him bureau in de Rotter
damse Alexanderpolder. Vergade
ringetje hier, sigaretje daar, kopje
koffie binnen handbereik. Dat was
wel even anders, vorig weekeinde
in die prachtige Ardennen.
Kantoormannen Cees Daim,
Rien Wolff, Raymond Packbier en
Theo Verhagen deden onder de
naam Variamaties mee met het
Johnny Walker Friends Forever
Event. Een kruising tussen een
overlevingsweekeinde en een ma
nagementtraining. Ze dachten dat
het 'wel leuk was' om met het
event mee te doen. De dag voordat
de inschrijvingtermijn afliep, be
landde de aanmelding van de Va
riamaties bij de organisatie.
Het was voor het tweede ach
tereenvolgende jaar dat de Belgi
sche Ardennen werden geteisterd
door een horde in het 'whisky-
rood' gehulde overlevers. Dit alles
als onderdeel van een internatio
nale reclamecampagne. Het dran
ken-bedrijf Verbunt, importeur
van onder andere Johnny Walker,
heeft bedacht dat het stoere imago
van de drank gemakkelijk te bena
drukken valt door overlevings-
weekeinden en de publiciteit daar
omheen. Later deze maand volgt
in Schotland de Europese finale
van het event, waarvoor zich afge
lopen weekeinden drie Nederland
se teams kwalificeerden.
Helaas voor de Variamaties,
maar zij behoorden niet tot de uit
verkorenen. De twee medewerkers
van Mees en Zoonen (Daim en
Wolff, verzekeringen) en de twee
automatiseringsexperts van Vol-
mac (Packbier en Verhagen, bij
Mees aan het werk) eindigden be
scheiden jn de middenmoot.
„Maar dat maakt ons niets uit. Het
ging ons om de lol, om te kijken of
wij ook huiten xantoor goed met
elkaar kunnen opschieten," aldus
Kees Daim.
Het event duurde dit jaar ruim
36 uur. Vrijdag verzamelden zich
de managers, economiestudenten,
verzekeraars en computerdeskun
digen in het zeer landelijk gelegen
Domaine Touristique in Villers
Sainte Gertrude, even ten zuiden
van het bekendere Spa. Uit tiental
len aanmeldingen had de jury on
der vijftien teams (plus drie teams
journalisten) geselecteerd die de
lange reeks beproevingen op kos
ten van Verbunt mochten door
staan.
De spanning over wat komen
ging, was van veel gezichten af te
lezen, al waren de meeste deelne
mers juist voor die spanning naar
het zuiden afgereisd. De oefenin
gen varieerden van het (vrijdag) 's
avonds Iaat opzoeken van bepaalde
punten in het pikdonkere land
schap tot het wild-water kanoën
en het altijd spectaculaire afdalen
van een steile rotswand van ruim
dertig meter. Tussen alle fysieke
inspanningen door werd ook de
marketing-kennis getest en moes
ten de teams een eigen reclame
filmpje in elkaar zetten.
Het weekeinde wordt, afgezien
van de reclame-doeleinden, ver
kocht als management-training.
Als het goed is leren de deelne
mers doortastend op te treden in
onverwachte situaties, samen te
werken met anderen en wordt de
parate kennis ook nog eens schrif
telijk getest.
De Variamaties (de naam is een
samenvoeging van de 'varia', een
bepaald terrein binnen het verze
keringswezen, en automatisering)
voldeden voortreffelijk aan de cri
teria die Verbunt hanteert voor de
deelnemers aan het event. Be he
ren zijn werkzaam in manage-
ment-achtige functies en kenden
elkaar als collega's op het werk.
Als het aan onze Variamaties
ligt, mag het hoofdstukje manage-
t'lrr 1
Raymond Packbier ondergaat de meest spectaculaire beproeving: de
afdeling van langs een ruim dertig meter hoge, steile rotswand.
ment wel wat minder worden be
nadrukt. „Dit is geen manage
ment-training," concludeerde bij
voorbeeld Rien Wolff na 36 uur
Johnny Walker-gevoel. „Dit was
gewoon lol maken. We hebben wel
vragen beantwoord (Kees Daim:
„Oude koek") en een marketings
trategie op papier gezet maar dat
stelde echt niets voor. Manage
ment betekent onder andere terug
koppelen: dat is op de eerste vra
genlijst na nimmer gebeurt."
Raymond Packbier voegt daar
aan toe: „Wij zijn in ons werk ge
wend aan het nemen van beslui
ten, het oplossen van problemen.
Dat duurt bij ons hoogstens vijf
minuten. Dat was hier niet an
ders."
Het overigens ingecalculeerde
gebrek aan managementtraining,
mocht de pret niet drukken. Aan
de lachende gezichten van de Va
riamaties was zondagmiddag te
zien dat de heren het prima naar
hun zin hadden gehad en de trai
ning niet hadden gemist. D? tests
werden zonder noemenswaardige
problemen afgelegd. Slechts één
keer werd de teamgeest zwaar op
de proef gesteld: tijdens het wild-
waterkanoén op de prachtige Our-
the moesten twee papiertjes van
een boven het water gespannen
lijn worden afgegrist.
Raymond Packbier: „We waren
er eigenlijk te snel voorbij. Toen
ik dat wilde herstellen en naar
achteren leunde, sloegen we met
kano en al om. Toen hadden we
het wel even moeilijk ja."
De teamgeest overwon het ech
ter van de individuele grieven,
„Voor de rest hebben we geen pro
blemen gehad maar dat hadden
we ook niet verwacht," aldus
Packbier. „Op het werk kunnen
wij het trouwens ook goed met el
kaar vinden, laat dat even gezegd
zijn. We zijn hier aan begonnen
om eens dingen te doen die je an
ders nooit doet. Ik heb wel het ge
voeld dat we elkaar daardoor be
ter zijn leren kennen. We hebben
nog nooit zoveel over privé-zaken
gesproken als hier. We zijn, ja, in
tiemer geworden."
„Nou, je hoeft volgende week
heus niet meteen op de koffie te
komen zeg," reageerde een angsti
ge Rien Wolff. „Kom op zeg."
Packhier pareerde ad rem: „Ik
lust helemaal geen koffie."
Voor Kees Daim deed het event
de tijden van weleer weer even te
rugkeren. „Het was net een school
klas op reis," meende hij. ,,'s
Avonds voor het slapen nog uren
liggen kwekken over weet ik veel
wat allemaal. De natte sokken vlo
gen door de lucht, man. Een uitge
laten boel net als vroeger. Daar
doe je het toch ook een beetje
voor."
SCHIEDAM Hoewel bijna
mosterd na de maaltijd, wordt de
lekkende brandstoftank van het
vereniginggebouw Hof van Cyrene
op het woonwagencentrum aan de
Schiekade toch nog vervangen.
Met enige scepsis heeft de raads
commissie voor Milieu met deze
investering van 24.000 gulden in
gestemd. De socialist Mahir Engin
bracht in herinnering dat in 1987
al tot de vervanging was besloten.
„Dat klopt," gaf vakwethouder
Bart de Leede (Groen Links) toe.
„Maar de uitvoering van het werk
is destijds opgehouden omdat er
toen zicht was op een nieuw woon
wagencentrum en de vernieuwing
kosten op het sterfhuis zouden
zijn."
Ook nu is er zicht op verplaat
sing en volgens De Leede zou dat
opnieuw reden kunnen zijn voor
het uitstel. Maar het nieuwe stook-
seizoen staat voor de deur en het
ziet er niet naar uit dat de ruim
dertig gezinnen spoedig verhuizen
naar de nieuw geplande stand
plaatsen in de wijk Spaland-West.
Dus wordt de nieuwe tank toch in
gegraven.
„In wezen is het zonde van het
geld," gaf De Leede toe. „Maar
zo'n nieuwe tank kunnen we
straks misschien opnieuw gebrui
ken of verkopen." Om de vervui
ling rond de oude, lekkende tank
te bestrijden is een bedrag nodig
van vijftigduizend gulden.
SCHIEDAM - Er komt geen
twintigduizend gulden kostend on
derzoek naar het functioneren en
de bereikbaarheid van speelplaat
sen in de stad. Unaniem is dit
voorstel afgewezen door de raads
commissie voor welzijn. Men mo
tiveert een onderzoek als volstrekt
onnodig en pure geldverspilling.
Wethouder Ban de Leede zal op
verzoek van de commissie het be
treffende voorstel voordragen voor
afvloeien van de agenda voor de
gemeenteraad.
Joly Eakkert van Groen Links
hield De Leede voor dat twintig
duizend gulden snel verdiend kan
worden door enkele telefoontjes te
plegen met scholen, buurthuizen
en bewonersorganisaties. „Die
kunnen precies vertellen waar het
aan schort." Gé Brouwer van de
PvdA noemde het onderzoek bui
tenproportioneel. Ton Seis van het
CDA benadrukte nog eens dat als
dergelijke onderzoeken gedaan
zouden moeten worden, deze thuis
horen in de vakcommissie voor so
ciale vernieuwing..
té'
Door Rein Wnlters ,--_it
m
i
«t
