Rubriek van en voor de vrouw
Werf» kantoor en werkplaats
100 m. schoolslag won de heer E Schoon
in 1.32,4 sec. (v.j, 1.36,4 sec.).
5 x 25 m. Bedrijfsestafette was ook dit
jaar weer voor de Bedrijfsschool met 1 min.
29,9 sec. (v.j. 1 min. 25,2 sec.).
De gevolgtrekking hieruit is gewettigd, dat
door voortgezette serieuze training de pres
taties nog beter kunnen worden, doch daar
toe is in de allereerste plaats dé jeugd ge
roepen, Hiermede zjjn wij meteen gekomen
tot de in de aanhef van dit artikel reeds
genoeqfde minder opwekkende conclusie.
Immers, wanneer wij b.v. in het program
ma nagaan, welke personen in de 5 x 25 m.
estafette vrije slag de diverse afdelingen,
resp, werkplaatsen, vertegenwoordigen, dan
zien we, dat dit grotendeels lieden zijn van
ca. 30 jaar en ouder en dan vragen wij ons
bezorgd af. waar dan wel de jongeren zijn
gebleven. Waar zitjen toch die vele oud
leerlingen der Bedrijfsschool, waaronder toch
meerdere snelle zwemmers zijn?
Het is ons bekspd, dat die gelederen wel
iswaar zijn uitgedund door verblijf in mili
taire dienst, doch. •er blijven er toch nog vol
doende beschikbaar.
Het moet ons van het hart, dat de hou
ding van deze jongeren (de goeden niet te
na gesproken) te denkengeeft. Öf zij zijn
behept met een lamlendigheid, welke hen
doet afzien van enige extra-inspanning,
welke, geen direct materieel voordeel af
werpt, öf zij willen slechts meedoen, indien
zij tevoren reeds van een overwinning ver
zekerd zijn.
Dit is o.i. niet de juiste mentaliteit.
Wij doen een dringend beroep op de jon
geren .om deze funeste houding te herzien.
We -zouden toch mogen verwachten, dat de
jeugd er alles op zou zetten om de prestaties
der ouderen te evenaren, zo mogelijk te
overtreffen. Is het niet tekenend, dat in 3
hoofdnummers t.w. 100 m. schoolslag, 50 m.
vrije slag en 50 m. rugslag, de eerste prijs
werd behaald door zwemmers boven 30 y
Komaan dan jeugdige Wilton-zwemmers,
aangepakt! Maakt los uit die sfeer van
lethargie. Zet Uw schouders eronder en Wan
neer bij een volgende gelegenheid wederom
een beroep wordt gedaan op Uw medewer
king, laat U dan niet' na veel moeite en
gezeur overhalen, doch doet spontaan mee!
Het getuigt niet van veel geest, wilskracht
en zelfrespect om er zelf buiten te blijven
staan (al of niet met de nodige afbrekende
kritiek!) en de anderen de Zaak te laten,
opknappen.
De plaatsen van hen, die nü hun beste
krachten gaven, moeten straks worden in-
nomen door jeugdige kerels metfut,
die bereid zijn gezamenlijk voor hun afdeling
of werkplaats zo goed mogelijk voor de dag
te komen.
Niet de ouderen aan de start en de jon
geren in bioscoop of dancing, doch
de jeugd aan de start en de anderen als
enthousiast en belangstellend supporter
langs het bassin.
A, F. L. VERHEIJDEN.
ODE AAN DE VROUW I
Van deze plaats wil ik, o vrouw,
Eens luid 'n lied aanheffen,
Dat ik de waarde van Uw trouw
Daadwerkelijk moet beseffen.
Ge hebt gezwoegd en ook getobd
Met geld en met de bonnen,
Maar steeds en steeds wist gij weer raad
En gaaft U niet gewonnen.
Ge goochelde, met naald en draad,
't Was werkelijk „wonderbaar",
Knoopte U maar al te vaak
De eindjes aan elkaar.
Toch is Uw taak nog niet volbracht,
Veel klippen nog te omzeilen,
Maar ja, de weg naar open zee
Bedraagt nog vele mijlen.
Houd daarom nog wat goede moed,
't Komt hopelijk voor „elkaar".
Ik eindig met 'n beste groet,
Een voorspoedig nieuwe jaar
't Schip, dat levenszee doorvoer
Daarvan zijt gij het Roer.
Joh. v. P.
ONZE SCHAFTTIJD.
Wij kunnen constateren, dat de aanwezig
heid van een lokaal, waarin men de gelegen
heid heeft zijn brood te eten', zo langzamer
hand een vanzelfsprekendheid is geworden.
Vroeger werd er geen aandacht besteed
aan de vraag, hoe de. arbeider zijn rustpoze
doorbracht. Een ieder moest maar zien, dat
hij een plaatsje veroverde rond de van een
bus vervaardigde vuurpot, die met gietcokes
werd* gestookt. Zij, die er omheen gezeten
hadden, gingen als het tijd was er met rode
dikke koppen door de gasvergiftiging, van
daan, kwamen zo weer in de felle kou en
liepen zodoende een goede verkoudheid op.
Ook al was er kameraadschap onder het
groepje, dat. in de middagpauze zo rond een
knappend vuurtje zijn boterham opat, toch
was het dikwijls zo, dat steeds dezelfde de
voorbereidingen moest treffen, wat hem on
enigheid met zijn chef of baas bezorgde, om
dat vergaren en klaarzetten van brandstof en
het aanmaken van de vuurpot gestólen tijd
was. Ging dan de fluit, dan werd met ge
drang en,' geëlleboog getracht een plaats te
veroveren rond de vuurpot. Zij die de oudste
rechten hadden en de brutalen speelden het
klaar zich van een goede plaats te verzeke
ren en wat voor een plaats! Onder een vlak
van een in aanbouw zijnd schip in een van
oude planken en stukken plaat zelfgebouwde
hut, met de nodige kieren, van voren ver
branden en van -achter bevriezen.
Het kan zijn, dat de opmerking wordt ge
maakt: „Vroeger waren het pas kerels. Toen
wij jong waren trotseerden-wij zelfs dé kou
onder het eten en zitten was eT helemaal
niet bij". Langzamerhand hoort meij zulke
klanken echter minder.
Ieder heeft tot taak: arbeid verrichten voor
de gemeenschap. Daarbij dient er echter ook
naar te worden gestreefd, dat Uw collega
ondervindt, wat gij voor U zelf ook wenst.
Als men zelf tot rust wil komen om naar
behoren zijn boterham te kunnen opeten, dan
zal ieder met mij ervan overtuigd zijn, dat
het streven naar een lokaal geen overbodige
luxe is.
Nu hebben wij een nieuw schaftlokaal en
door de grote animo die er de laatste tijd
bestaat om daarvan gebruik te maken is
het reeds veel te klein geworden. Wij, als
kernbestuurders, weten, dat de directie alles
in het werk stelt om hiervoor een oplossing
te vinden. Men moet dus nog niet ontevre
den zijn. Een ieder zal moeten beamen, dat
de schaftlokalen, die we hebben, goed wor
den onderhouden erj er een gezellige sfeer
heerst. Als ieder er voor zorgt fruitafval,
papier enz. in de daarvoor bestemde bakken
te deponeren, dan zult U zelf bemerken,
dat U door het betrachten van orde het
leven voor Uzelf en anderen veraangenaamt.
Wij weten, dat hét alles nog lang niet vol
maakt is en er nog veel klachten zijn. Ieder
zal echter moeten toegeven, dat wij vooruit
gaan. Er zijn op het terrein nieuwe inrich
tingen gemaakt voor het opbergen van kle
ding voor hen, die in het bouwdok werk
zaam zijn. Een grote verbetering, vooral in
deze tijd, dat we zo zuinig op onze kleding
moeten zijn. Er zijn banken aangebracht, zo
dat U in schafttijd rustig kunt gaan zitten
en er is verwarming. Verder heeft het onze
volle aandacht een oplossing te vinden om
U van warm drinken te voorzien. Door direc
tie, chefs, bazen en kern wordt dit vraag
stuk bekeken. Het ligt in de bedoeling de
warme dranken per wagentje e.d. in de af
delingen te brengen.
Het is gebleken, dat door gebrek aan
ruimte in het schaftlokaal er verschillende
arbeiders zijn, die in andere gebouwen hun
schafttijd bij een kachel doorbrengen. Ook
zij zouden dan kunnen worden voorzien van
hetgeen in de schaftlokalen aan de buffetten
te koop is.
JAN VLOT
BELANGRIJK.
Wist U, dat er nog altijd mensen zijn, die
alleen aan -zichzelf denken?'Kunnen wij dat
gezamenlijk verbeteren? Volgens onderge
tekende wel.
Een belangrijke post in- het bedrijf is het
gereedschap van het bedrijf.
De gereedschappen, die erg schaars zijn,»
worden nog altijd te veel door het personeel
vastgehouden. Iemand komt bijv. een Tioor-
kopje lenen in het Gereedschapmagazijn,
houdt het yasl met het gevolg, dat wanneer
zijn collega hierom komt, wij „nee" moeten
verkopen en hij moet maar zien hoe hij zich
behelpt. Dit is slechts een voorbeeld, zo zou
ik er vele kunnen, noemen.
Dus vrienden, brengt het geleende gereed
schap zo spoedig mogelijk terug en kijkt
eens in Uw kast of brouwstoel of et* nog
iets is, dat U kunt inleveren. Voorkomt ook
het breken van boutjes en tapjes, of het
verbranden van boren en ruimers, gaat er
mee om, zoals het -behoort, dan wordt er
minder vernield, wij behoeven geen „nee"
te verkopen en, wat nog belangrijker is, U
behoeft U niet te behelpen met incourante
diaten.
Bij voorbaat mijn dank.
A. SMIT ROETERS,
Ger. Mag. Scheepsbouw R'dam.
PERSONALIA.
Per 1 December 1947 in dienst getreden:
Ir. J, E. WOLTJER, Hoofdingenieur afd. Scheeps
bouw/Nieuwbouw.
Per 1 Jan. 1948 werden bevorderd:
Tot Bous-chef:
B. A. Strasters, afd. Scheepspijpleiding en Machinale
Inrichting en J. Th. Crepin, afd. Betimmering.
Van Onderbaas tot Baas:
T. H. WILLEMSEN, afd. Scheepsbouw, Schiedam.
N. v. d. SPEK, afd. Scheepsbouw Rep.
C. BEIJER, afd. Scheepsbouw Nb.
G. ST. NICOLAAS, afd. Scheepsbouw Nb.
J. HERWIG, afd. Scheepsbouw Nb.
W. VERHEIJ, afd. Scheepmakers
L. BLOOT, afd,-—Zeilmakerij
L. v. d. BOOGERT, afd. Schilders, Rotterdam.
A. DE KROM, afd. Bikkers, Schiedam.
J. STERKMAN, afd. Modelmakerij, Fijenoord.
H. T. SLAGBOOM, afd. Geschut, Rotterdam.
D. VAN SON, afd. Buitenbankw., Rotterdam.
H. J. MARCUS, afd. Fitters, Rotterdam.
Tot Onderbaas:
No. 6973 H. J. DE KNOOP, afd. Electr. Lassers
Rotterdam.
No. 7751 S. STAM, afd. Scheepmakers, Rotterdam.
TER GEDACHTENIS AAN JAN RAS.
Wilton-.Fijenoord heeft een ernstig verlies geleden
door het overlijden juist voor Kerstmis van Jan Ras,
slechts 35 jaar oud.
Ras kwam als leerling electro-monteur op het Eta
blissement Fijenoord in 1926.
In de avonduren bezocht hij de M.T.S., doch in de
crisisjaren, die volgden, kon hij dit niet volhouden,
wat een grote teleurstelling voor hem is geweest.
Echter bleek al spoedig, dat hij zich in de praktijk
de nodige kennis had eigen gemaakt. Hij werd als
voorman-monteur belast met de electrische installatie
van de Machinefabriek. Hij had hier een veelzijdige
taak, daar in onze Machinefabriek ongeveer allés,
wat op het gebied der elektrotechniek bestaat, wordt
toegepast. Toen de Amerikaanse banken met haar
gecompliceerde electrische aandrijvingen kwamen, was
dit een kolfje naar zijn hand en hij werkte zich
spoedig in met de voor hem geheel nieuwe schema's.
En ook wanneer de tekeningen ontbraken draaide de
bank op tijd en tekende hij er zelf een schema voor.
Ras vatte zijn taak heel ernstïjJ op en hij had het
daardoor moeilijk voor zichzelf.
Allen, die hem gekend hebben, zullen de beste
herinnering aan hem, bewaren.
Hij ruste in Vrede.