I
I
I
I
Joh. v. P.
meer geestrijk vocht was er al spoedig een
prettige stemming en het gezelschap Martin
Rijken zorgde wel, dat deze bewaard bleef.
We denken, dat in de vele groepjes, die zich
rond de tafeltjes hadden gevormd, heel wat
herinneringen zijn opgehaald uit de oude tijd.
Voor de echtgenoten was dit de gelegenheid
om eens kennis te maken met de collega's van
haar mannen of om de kennismaking te her
nieuwen. Er heerste een sfeer van vertrouwen
en vriendschap. Men ontmoet elkander weer
eens op een andere manier dan in het dagelijks
werk met al zijn beslommeringen en daardoor
dikwijls ontstaande nervositeit. Op zo n avond
is de veer ontspannen en treedt men elkander
in ongedwongen stemming tegemoet. De leden
kunnen het bestuur dan ook niet dankbaar ge
noeg zijn, het 30-jarig bestaan op deze wijze te
hebben gevierd.
SAAMHORIGHEID.
Een mooi woord! Vol inhoud en betekenis!
Velen onzer hebben daaraan gedacht toen de
eerste stappen genomen werden om te komen
tot een spontane, vrijwillige uitkering bij over
lijden van een werknemer bij W.F. in actieve
dienst, een uitkering, die door hoog en laag
zou worden bijeengebracht.
Dit zou dus betekenen, dat niet alleen kennis
zou worden genomen van het leed der nabe
staanden van één der onzen, maar wij zouden
gezamenlijk trachten hen iets te geven, dat op
zichzelf genomen noch troost, noch totale leni
ging van noden zou behoeven te zijn, maar
dat voor de ontvangers toch zeker betekenis
zou hebben en hen zou kunnen doen inzien,
dat hun doden niet plotseling uit onze gedach
ten zouden zijn.
En de gevers ons allen zou het toch
zeker voldoening kunnen geven, iets te mogen
doen in een huisgezin, dat zulke zware tijden
zou doormaken. Hier was practische saam
horigheid alleen de opzet en bij het vernemen
van het terugnemen van dit voorstel konden
velen onzer een gevoel van teleurstelling niet
onderdrukken.
Welke argumenten geleid hebben tot tegen
stand, zij wegen m.i. niet op tegen de wezen
lijke inhoud en betekenis van dit voorstel: hier
was nu de gelegenheid om te tonen, dat be
langstelling en medeleven niet alleen bleef be
perkt tot het woord en de gedachte, maar zich
ook daadwerkelijk wilde uiten.
Wij hopen dan ook( dat mogelijk nog door
voorlichting of anderszins -de tegenstand zal
worden overwonnen, althans kan worden terug
gebracht tot de normale kleine hoeveelheid
Dat het werk van het bestuur door de leden
wordt gewaardeerd, moge voldoende blijken uit
het aardige present, dat elk bestuurslid in ont
vangst mocht nemen.
In zijn openingswoord merkte de voorzitter, de
heer Bakx, terecht op, dat het een avond was
om ontspanning te brengen. Hij maakte het
daarom zo kort mogelijk om ook de heer van
West in de gelegenheid te stellen, bestuur en
leden te complimenteren. De heer van West,
die zijn gelukwensen vergezeld deed gaan van
een prachtig bloemstuk, wees op de belangrijk
heid van de functie van baas of onderbaas in
ons bedrijf, welke taak in drie begrippen kan
worden samengevat, namelijk organisatie, vak
kennis en omgang met mensen.
We willen dit artikeltje niet beëindigen zonder
te vermelden, dat een gezellig bal de aanwezigen
tot 3 uur bezighield. C. K.
principiële neen-zeggers en dat dit plan niet
voorgoed van de baan is. Waarom zijn er
bedrijven, waar zulk een voorstel wel werd
aanvaard en toegepast?
Daar werkt toch dezelfde soort mensen, met
dezelfde gevoelens en gedachten, met hetzelfde
leed en dezelfde narigheden, maar blijkbaar met
meer saamhorigheidsgevoel begiftigd.
Wij zouden geneigd zijn om in het algemeen
nog de vraag te stellen of het niet mogelijk is,
alsnog eens over deze kwestie na te denken,
haar te ontdoen van eventueel verwarrende
bijgedachten of verkeerde voorstellingen en
haar zuiver te zien als een daad van saam
horigheid, dwars tegen de stroom in van alles,
wat aan het tegenovergestelde doet denken, om
dan nuchter als goede Nederlanders -nog
eens weer te proberen, wat nog maar éénmaal
mislukte.
Iedereen weet toch immers, dat de „aanhou
ders meestal winnen! En daarvan kunnen wij
in Nederland toch wel meepraten.
Medewerkers in ons bedrijf, in kantoor, werk
plaats of schip, wij zouden goed doen, ons
in gedachten eens te verplaatsen in het geval,
waarover het hier gaat: het verliezen van
Vader of kostwinner van eigen huisgezin en
danopnieuw het voorgestelde eens te
overwegen.
G.
BEVRIJDINGSDAG 1949.
Wat waren we blij, toen we in 1945 bevrijd
werden van de door ons zo gehate, gehelmde en
gelaarsde vijanden.
We konden toen ook weer ons rijwiel voor de
dag halen, want dat kon nu niet meer worden
„georganiseerd".
Nu, vier jaar later, blijkt het, dat ons rijwiel
voor een landgenoot-medearbeider ook nog niet
veilig is.
Was het alleen maar om bevrijdingsdag te
gaan vieren, dan verzoeken wij degene, die
het rijwiel, dat voor het kantoor stond, heeft
meegenomen, dit nu maar weer op zijn plaats
te zetten.
C. TH. DE JONG.
Misschien zijn er onder het personeel, die het
nog niet weten, maar het is mij deze week
opgevallen, dat er altijd nog wezens rondlopen
op twee of vier voeten, die gereedschap van
een ander, en vooral als het blinkt, gewoonweg
niet kunnen laten liggen. Zo hebben zij van
mij een stalen verschuifbare winkel- en verstek-
haak meegenomen, waardoor ik zelf erg ontriefd
ben. Misschien weten zij nog niet eens hoe er
mee gewerkt moet worden.
1734 afd. Timmerwinkel.
MOEDERDAG 1949.
Veel heb ik er aan gedacht,
Soms zelfs midden in de nacht,
Wat ik „vrouwlief" wel zou geven,
Waar ze vreugd aan kan beleven.
Bloemen? ach, zo gauw vergaan
Als ze in een vaasje staan.
Roken? wil ze niets van weten
Ze houdt veel meer van lekker eten.
Dus nam ik een kloek besluit
Trok er stiekum tussenuit.
Eén étalage trok me aan,
Bleef toen even weif'lend staan.
Bij de bakker om de hoek
Zag ik daar 'n reuze koek.
En wat verder met 'n kaart
Prijkte een „Voor Moeder"-taart.
Maargeeft dat Moeder wel gewin?
Is zo iets wel naar haar zin?
Die gedachte ging dus henen,
k Stond te rillen op m'n benen.
Met 'n neus, vochtig en blauw,
k Dacht: „Wat doe je in de kou?"
Winkelen is voor mannen fout,
Koop je vrouw maar kachelhout
En 'n zakje kolen „zwart".
Kil in huis, dat is zo n smart.
Zo gedacht en zo gedaan,
Ben ik weer naar huis gegaan.
'k Gaf het pak toen aan mijn vrouw,
Met de woorden: „Da's voor jou".
„Dank je zei ze, en keek rond
Naar gordijnen en plafond.
Vroeg toen: „Heb je soms de kolder.
De kachel staat allang op zolder.
Leuk, dat je Moeder niet verzaakt,
Maarik heb al schoongemaakt".
Ik heb daarop niet veel gezegd,
't Moede hoofd maar neergelegd.
'k Dacht vol weemoed aan mijn vrouw.
Maar het meest aanlentekou.
v. 1. n. r. de heren Bakx, v. d. Boogert, de Lange, Sips. v. Gent. Taverne, Polet
Aan de microfoon: Martin Rijken
