START
succes. Opvoeden is voorleven, is jezelf over
bodig maken. Opvoeden tot hogere verant
woordelijkheid we hopen, dat U dit ziet
in een hoger licht. In het licht, waarin de
kleinere dingen des levens hun diepere ach
tergrond krijgen en dat opheft tot daden ten
goede. In het Eeuwigheidslicht, dat in deze
dagen in onze harten moge schijnen en ons,
in alle armzaligheid en tekortkomingen, moge
bemoedigen, sterken en opheffen.
Wij voegen deze regels nog aan dit artikel
toe, welke wij vonden op de eerste blad
zijde van een boekje, getiteld „Doe het
Veilig": „Als we aan het werk gaan, nadat
„ze ons thuis goedendag gezegd hebben, rust
„de verplichting op ons, voortdurend aan de
„veiligheid van onze makkers en die van ons-
„zelf te denken, opdat het geen ongeluksdag
„zij, maar een van broederdienst."
S.
BIJEENKOMSTEN WERKVEILIGHEIDS -
COMMISSIES.
Wij zijn nu gestart met deze commissies en
willen U enkele indrukken geven van het
geen daar besproken werd. Och, och, wat zijn
er een „bomen gedrukt". Sommige commis
sies kwamen niet uit met één uur verga
deren, andere kwamen net toe. Onze indruk
ken zijn alleszins gunstig. Het is heel belang
rijk voor het gehele bedrijf, dat er nu een
meer direct contact is tussen bedrijfsleider,
baas, voorman en arbeider. De houding van
de arbeider met betrekking tot de veiligheid
hangt voor een groot deel af van de houding
van bovengenoemde leidinggevende mensen.
Zij nemen a.h.w. een sleutelpositie in het
bedrijf in.
Gemakshalve doen we met de afkortings
mode mee en spreken in het vervolg van
ons verhaal over de W.V.C.'s in plaats van
de Werkveiligheidscommissies (Griezelig lang
woord).
Wij beginnen met de W.V.C. Nieuwbouw
(IJzerwerkers). Die heren zijn zo voortvarend
geweest, dat ze al tweemaal hebben verga
derd. Wij doen enkele grepen uit de notulen
van de laatstgehouden bijeenkomst.
hebben. Allen samen de strijd aanbinden
tegen het wanordelijk „neerkwakken" van
kabels, slangen, enz.
Een lasser wilde beenkappen tegen het in-
spatten van laskorrels in de schoenen. Hij
heeft er intussen al een paar ontvangen voor
proef. Maar niet te haastig „vader", Keulen
en Aken zijn ook niet op één dag gebouwd.
We hadden ook een groot aantal lassers, die
slak in hun ogen kregen door het afbikken
van de las. Diepe zuchten heeft de veilig
heidsinspecteur hierover geslaakt, totdat
iemand met een heel enthousiast gezicht
kwam vertellen „Nou dragen die kerels alle
maal een bril en het voldoet heel goed vol
gens hullie zeggen".
Enfin er was nog heel veel meer voor en
over de lassers o.a. Het beslaan van brillen.
„Pasta gebruiken", zei iemand.
De handschoenen deugden niet. Er moesten
hijsogen aan de laswagens worden aange
bracht. Lassers beschadigden staaldraden met
hun lastangen. Ze lasten soms raak en dach
ten niet aan de ogen van hun omstanders
knapen te zijn, die denken reserve-ogen te
bezitten, althans zij drijven de spot met hun
goede ogen op deze manier.
..SUIKERBROODJES"
Daarin protesteerde een arbeider tegen de
wijze, waarop soms met zuurstof cylinders
wordt omgegaan. „Ze hijsen er twee of drie
in een touwestroppie" zei de klager „alsof
het suikerbroodjes zijn en het zijn toch altijd
nog een soort brysantgranaten". Houdt er
rekening mee, knapen die dit betreft, dat dit
moet veranderen.
De volgende klacht was, en deze is zeer
terecht, dat slangen, kabels, enz. maar neer
gegooid worden alsof zij, die dit doen, alleen
op de wereld zijn. „Een bordje plaatsen" zei
de klager, maar dat zal wel geen resultaat
'n Lang karwei.
Een ander punt betrof het aanbrengen van
urinoirs aan boord van schepen met een lang
reparatiekarwei. Dit komt in orde.
De klinkers hadden ook nogal wat op hun
kerfstok. Zij wilden knielappen en borst
lappen. De laatste zijn er al, een soort slab
betjes. „Voor Moeders lieveling" staat erop.
De voorzitter wist zich uit dit alles zonder
kleerscheuren te redden en sloot na vijf uur
deze bijeenkomst.
In de vergadering van de W.V.C. (Afwerking)
Nieuwbouw kwam het volgende ter sprake
Er werd op gewezen, dat verschillende
mensen, komende van de richting Vlaardin-
gen, met hun fiets dwars door de voetgan
gers heen laveren. Dat nemen de voetgan
gers niet en dus zal de chef der Bewaking
daar wel een stokje voor steken.
Een medewerker wilde een hekje op de zol
der van de Garage, afzuiging voor een polijst-
machine en duldde geen stilstaande auto's in
de Bikkersstraat. Voetpaden wilde hij in de
scheepsbouwloods, aangegeven met witte lij
nen. Dit alles heeft de aandacht van de voor
zitter.
De schilder vond, dat de afzuiging in de
verfspuiterij niet deugde. Doch het bleek, dat
dit al in studie was voor verbetering.
Het aanbrengen van veiligheidssluitingen op
kraanhaken waar dit mogelijk is, zal worden
bekeken.
Toen werden er nog enige rake klappen uit
gedeeld aan schilders, die hun valband niet
gebruiken, plaatwerkers, die de beveiligingen
der machines niet gebruiken, timmerlieden,
die trappen zetten zonder leuningen, drijf-
riemverleggers, die de machine niet stoppen.
Enfin, het slot was, dat de voorzitter hard
moest lopen om zijn trein te halen.
In de W.V.C. Machinefabriek kennen ze het
klappen van de zweep al. Daar doen ze dit
werk al een heel poosje. Een omstandig
verhaal kwam er van het aantal ongevallen
in het eerste halfjaar 1949. Dan een verslag
over de ongevallen in de maand Augustus.
Nog steeds werd er erg „gehakt" op oog
ongevallen. Er schijnen altijd nog van die
Een opmerker stelde voor, tussen schafttijd
iemand een babbeltje te laten houden over
veilig werken en wel met een luidspreker
installatie in de cantines. Wacht nog even
dacht die „iemand" anders overvoer je de
mensen met veilig werken. In de parkeri-
seer-afdeling hebben ze last van kwade dam
pen. Daar zal meer luchtverversing moeten
komen.
Zuurstof cylinders stonden in de Machine
fabriek ook al in een kwade reuk. Het heeft
ook daar de aandacht.
Van een nieuwe sirene kregen de arbeiders
gewoonweg de riebel als dat ding in werking
trad. „Komt een andere" zei de voorzitter.
Dorpels waren struikelblokken. Weg er mee!
was het antwoord des voorzitters.
Er zijn nog amarilstenen, die nog geen goede
bescherming geven voor de ogen. Er is er
een waar ook verlichting achter de bescher
ming zit. Deze is bijna ideaal. De voorzitter
zou dit bekijken, omdat hij er erg voor
voelde.
Een andere opmerker had nog wat over 5
meter naaiketting. Ook daarvoor wist de
voorzitter raad.
De vergadering ging toen verder als kern-
bijeenkomst.
De W.V.C. Afd. Electriciens is maar klein
in vergelijking met andere commissies, doch
ook daar is voldoende stof ter behandeling.
Leest U maar.
Draaiende staalborstels zullen worden be
schermd. In de werkplaats zullen ook witte
