M
5
(f*|) NIEUWS
r":.:1 ::'V
Problemen
Ochtendwandeling
Walvis in zicht?
De„voorflat"
Het oog van de „meester*'
Even
meevaren
Aangezien wij tal van heren van de werf al
lang kennen, zouden de gesprekken, die wij
hebben gevoerd, voor een buitenstaander de
indruk hebben gewekt, dat men ons voor
een bovenbedoelde „persmuskiet" aanzag.
Het tegendeel was natuurlijk het geval, om
de eenvoudige reden, dat wij onder elkaar
al jarenlang de beste vrienden zijn. Wat na
tuurlijk niet wegneemt, dat wij probeerden
elkaar wat men noemt „op de kast" te jagen.
Onder die gezellige en vertrouwelijke stem
ming werden op 20 Juni de trossen losge
gooid. Niet minder dan drie sleepboten voor
en vier achter trokken de splinternieuwe
Willem Barendsz, waarin niet minder dan
1,8 millioen man-uren zaten, bij doodtij van
de kant, tot hij slaags in de rivier lag.
Het weer was niet bepaald mooi. Er stond
een stijve bries uit het zuidwesten, die verge
zeld ging van regenbuien. Bijgelovige lieden
noemen dit een slecht voorteken, maar inner
lijk vonden wij het prachtig, omdat wij hoop
ten op een ruwe zee, om daar weer eens heer
lijk op te slingeren. Misschien mogen wij
verklappen, dat wij journalisten houden van
de zee en van de schepen, van de zeelui en
van hun taal.
Volgens officiële voorschriften werd even
voor de Hoek van Holland sloepenrol ge
houden, waarbij iedereen zich moest poste
ren voor de hem aangewezen sloep en zich
present diende te melden, wanneer de be
treffende stuurman zijn naam oplas.
Om 13.10 waren wij buiten de pieren en toen
begon de man van het Meteo-Instituut met
het compenseren van het standaardkompas.
Hoe hij dat heeft geleverd bij het slechte
zicht is ons nog een raadsel, maar het was
snel gedaan, zodat om 14,50 zowel de loods,
als de „compensateur'' van boord gingen.
Toen had men de handen vrij voor de anker-
proeven. Dat is een heel normale gebeurte
nis, waarbij dan moet blijken, dat er niet al
leen ankers aart boord zijn, maar dat ze ook
door de zware ankerlieren behoorlijk inge-
hieuwd kunnen worden. Daar moet men niet
gering over denken, want elk anker weegt
„maar" 7,5 ton, ongeacht de zware ketting.
Nu, die ankerproeven verliepen uitstekend
en om maar even op de rest van de proeven
vooruit te lopen, die gaven alle reden tot
tevredenheid.
Het werd langzamerhand tijd voor het diner.
In de verschillende salons en de messrooms
waren intussen de arrangementen getroffen,
waarbij wij terecht zijn gekomen tussen een
