NIEUWS
16
sluiter van Uw camera zijn momentje knipt,
behoudt U het korte moment dat nodig is,
en door de grote hoeveelheid licht, die het
lampje in dat luttele ogenblik weggeeft, bent
U verzekerd van een mooi, krachtig doorte-
kend negatief.
Er zit hier een klein technisch addertje on
der het gras, dat flitsgetal of richtgetal heet,
en hierop neerkomt, dat U maar niet op een
willekeurige afstand van Uw onderwerp af
kunt gaan staan. De afstand tussen lamp en
onderwerp in combinatie met diafragma en
filmgevoeligheid, luistert tamelijk precies,
als U een prima negatief verlangt. Wij gaan
daar hier niet verder op in, daar wij Uw ca
mera niet kennen. Al deze technische dingen,
hier zo vlotweg even genoemd, moeten U
echter niet afschrikken, want zij zijn direct
sterk te vereenvoudigen. Neem Uw camera
mee naar Uw fotohandelaar en laat hem de
filmsoort kiezen die hij voor Uw doel ge
schikt acht. Laat hem U vertellen op welke
afstand U werken moet. Hij zal het U met
genoegen uitleggen.
Voor hen die met het flitsen reeds wat beter
vertrouwd zijn is er nog een advies: maak de
flits los van de camera. Maak het snoertje
tussen reflector en sluiter langer (verleng
stukken zijn in de handel) en laat een helper
de reflector met flitslampje op het onder
werp richten; ongeveer een meter naast de
camera en dan een halve meter hoger dan
de lens is een goede plaats om de reflector
te houden.
Normaal zit de reflector pal boven of naast
de lens, waardoor een bijna schaduwloos licht
ontstaat, dat hierdoor ook diepteloos wordt.
Breng het machtige lichtbronnetje even ver
der weg en eensklaps maakt U prachtig plas
tische foto's met een zeer natuurlijke ver
lichting.
U moet even wennen aan de iets andere op-
neem-tecliniek, en de helper moet even in
spelen, maar U zult tevreden zijn over het re
sultaat. Er zijn overigens mensen die met de
ene hand de reflector richten en met de an
dere de camera bedienen. Ook kan men klem
beugels krijgen voor de reflector en die er
gens aan bevestigen, dus ook aan een lamp
statief.
De tweede oplossing is, dat U een zo gevoe
lige film neemt, dat er zelfs bij zeer karig
licht nog momentopnamen te maken zijn.
Hier moet even de schijn gewekt worden van
reclame, daar het noemen van man en paard
voor een goed advies niet te vermijden is.
Er zijn, pas sinds kort, enige rolfilmsoorten
op de markt gekomen met een welhaast sen
sationele gevoeligheid. Daar het hier op de
uiterste gevoeligheid aankomt, kunnen er
twee genoemd worden die zeker in gevoelig
heid aan de spits staan. Dit zijn de Kodak
1 ri X en de Ilford HPS. Met deze films kan
men in een zeer matig door daglicht verlichte
ruimte als een grote fabriekshal of diep in
een grote kantoorruimte en behoorlijk ver van
de vensters, vaak nog 1/50 sec belichten met
f:5,6 of 6,3 en zeker uitkomen in erg duis
tere gevallen met 1/25 met 4,5. De box met
f:8 en zijn moment van 1/30 haalt het hier
zeker, zolang men niet juist de donkerste
hoekjes opzoekt. Men kan rekenen op goed
bruikbare negatieven, ook zo men zich bepa
len zou tot b.v. een draaier, die werkt met
het licht van een gloeilamp op zijn werkstuk.
Met enige klem mag hier wel de raad gege
ven worden, deze films liever niet voor bui
tenwerk in de volle zon te gebruiken, tenzij
men een behoorlijke fotografische ervaring
heeft. Zij zijn nl. zo gevoelig, dat al heel
spoedig een zo ernstige overbelichting ont
staat, dat het gehele negatief verandert in
een voortreffelijk zwart plaatje voor de eerst
komende zonsverduistering.
Voor hen die iets meer van de fotografie
weten, is het interessant te vernemen, dat
vooral de Tri X, die nominaal een lagere ge
voeligheid zou hebben dan de HPS, tot een
zeer boge gevoeligheidsprestatie te brengen is
door de normale ontwikkellijd met 100 tot
175 te verlengen. Men moet deze films niet
in een fijne-korrel-ontwikkelaar behandelen,
dat voert tot mislukking.
Met dergelijke hulpmiddelen gewapend als
een flitslampje of een zo uiterst gevoelige
film, kunnen de bezwaren van een te karig
binnenlicht toch niet zwaar meer op Uw
schouders drukken. Zij maken U zelfs min of
meer vrij van de lichtzorgen. Dat maakt ook
Uw geest weer vrij om zich geheel te con
centreren op wat U zich als taak gesteld
hebt: de werkende mens.
Laat Uw gedragslijn daarbij zo zijn, dat U
eerst wat proeven maakt onder gelijksoortige
omstandigheden met de film die U nog niet,
en het flitslampje dat U mógelijk nog niet
kent.
Kies zorgvuldig Uw onderwerp. De mens
werkt op vele wijzen en de ene vorm leent
zich beter tot het vinden van een karakte
ristieke vertolking dan de andere. Laat de
gekozen werker ook inderdaad aan het werk
zijn en niet doen alsof. Geef hem of haar de
kans weer zichzelf te worden; het is niet
leuk als de camera op je loert. Neem er de
tijd voor en dring U niet op. Wees zo be
scheiden dat men U vergeet.
Bepaal U niet tot één foto, maak een serie,
laat daar voorlopige afdrukjes van maken,
bestudeer die en zo de rake er nog niet bij
is, doe het overnieuw.
D. Helfferich.
