r m NIEUWS V 7 een zakwoordenboekje zal laten vallen. Kijkt U maar eens-". En warempel: op zijn hielen volgden hem over het karpet enige magere boekenwurmen. Er was ook een houtwurm bij, want tegen woordig worden vele boeken gedrukt op hout houdend papier. Erger is, dat iemand, die maar één boek bezit, geen lievelingsboek bezit. Zo kunt U er, in dien U wel gehuwd bent, maar geen Moham medaan, ook geen lievelingsvrouw op na hou den. Ik neem dit althans van U aan; ik heb mijn vertrouwen in mijn medemensen nog niet verloren. Een lievelingsboek nu is een boek, dat U jaar-in, jaar-uit van tijd tot tijd met liefkozende handen en ogen uit de kast neemt om er eens even een stukje in te lezen. Soms, al lezend en Uw weg tastend zoekend, zakt U er mee in een gemakkelijke stoel om er uren in verzonken te blijven - in boek en stoel. Ik wijs U in dit verband op de ideale combinatie lievelingsboek-lievelingscrapaud. Want lezen heeft dit gemeen met elke andere bezigheid: dat men het moet doen in een zo gemakkelijk mogelijke houding. Een lieve- lingsboek is ook het boek, waarom U vraagt wanneer U de tweede dag met griep in bed ligt. Iemand zonder lievelingsboek is een zielepoot. Lievelingsboeken verwerven dikwijls die uit zonderlijke en hoge staat niet door literaire, maar door andere verdiensten. Zo heb ik een mevrouw gekend, die stapel was op „The Silver Spoon" van John Galsworthy. Zij sliep er zo heerlijk op. Nu ja, niet op het boek, maar op de lectuur er van. „Tien minuutjes spoon!" zei zij altijd tot haar echtgenoot, al vorens het licht uit te trekken. Hij daarente gen gaf als slaapmiddel de voorkeur aan een dagblad, waarvan ik de naam niet zal noemen, omdat ik geen last wil krijgen. Althans niet meer dan strikt onvermijdelijk is. Mijn eigen lievelingsboek? De autobiografie van Benvenuto Cellini, een Florentijnse edel smid en beeldhouwer, die begin zestiende eeuw met onvoorstelbare openhartigheid zijn eigen en anderer schavuitenstreken étaleerde in een dagboek, dat ik beschouw als een van de onderhoudendste en ook onhullendste do cuments humains, die ooit in druk zijn ge geven. Indien iemand mij de vraag stelt (en merk eens op, hoe dikwijls dat geschiedt „Indien gij naar een onbewoond eiland zoudt moeten gaan en maar één boek mocht mee nemen, welk boek zou dat dan zijn?" - dan antwoord ik: „Benvenuto Cellini!", en niet, zoals eens naar ik meen Godfried Bomans antwoordde: „Een werkje van Godfried Bo mans", of zoals Eduard Elias zei: „Het Pad- vinderskampeerboek", of (een idéé van een Tn het oktober-nummer werd reeds ver- meld, dat ook onze oud-werknemers een uitnodiging ontvingen voor bezichti ging van de nieuwe dokken en Machine fabrieken. Dit vond inmiddels plaats op 24 en 25 oktober. Vele genodigden hadden aan de oproep gehoor gegeven. Vlak bij hun woonplaats wachtte een bus en bracht hen gezamen lijk naar de werf. Voor en na de rond gang - een zeer klein gedeelte prefereer de een rondrit over de gehele werf - was een gezellige bijeenkomst. Voor belangstellenden is een foto-mon tage in dit blad opgenomen. met mij bevriende chirurg)„Hoe bouw ik zelf een kano?" Wordt, lieve vriendinnen en vrienden, geen schrijvers, maar boekhouders. Heus, de we reld heeft daar zulk een behoefte aan, meer speciaal de schrijvers, en in het bijzonder Uw gaarne toegenegen HENRI KNAP. PRIJSVRAAG „DE NIEUWELING OP DE AFDELING" In het juninummer van het blad „Baas boven Baas" (maandblad voor leidinggevend per soneel) werd een prijsvraag uitgeschreven, waarbij de vraag was: een opstel van 2000 woorden over het onderwerp „De nieuweling op de afdeling". De prijsvraag was bedoeld voor de groep van bazen. Van de 111 inzendingen uit het land kwamen er 9 van ons bedrijf. De landelijke prijswinnaar werd: J. Wichard, hoofdwerkmeester afd. Vuurlei dingmontage, N.V. Hollandse Signaal Appa raten, Hengelo. De drie beste opstellen uit ons bedrijf waren van: D. W. Tietshof, H. T. Slagboom en J. Koenderman. Ook in ons bedrijf wordt getracht wegen te vinden, waardoor het mogelijk is nieuwelin gen op een goede manier „op te vangen". Dat is in het belang van de nieuwelingen zelf en van het bedrijf als geheel. En het blijkt uit de prijsvraag en de antwoorden, dat daar bij veel dingen aan de orde komen, die van belang zijn - ook bij W.F.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wilton Fijenoord Nieuws | 1956 | | pagina 9