NIEUWS
20
zouden die taak kunnen overnemen, zodat achtereenvolgens het slaatje en de soep, de aard
appelen en de groente, het vlees en het toetje met grote vaart aan ieder toegeschoven zouden
kunnen worden. Een ongezellige zaak zo'n goed georganiseerde eetpartij, die alle sfeer zou
missen, omdat de kellners niet meer op de mensen en hun wensen zouden hoeven letten: ieder
krijgt zijn spullen toegestuurd en dan: eten maar.... tot alles op is.
Let op! Daar spreekt iemand aan het hoofd van de gezellig gedekte tafels. Het gaat over de
samenhang van een bezoek aan Het Atoom en de situatie in ons bedrijf. Atoomkracht, waar
van de aanwending tot een zegen of een vloek kan worden. Atoomkracht, die nog ongekende
mogelijkheden verborgen houdt. Atoomkracht, die nieuwe eisen zal stellen aan de mensen van
de toekomst.
Wat betekent dat voor vandaag, ook in ons bedrijf? Technisch zal er een ongekende ontwik
keling plaatsvinden; ook naar schepen met atoominstallaties. Dat zal speciale eisen stellen aan
de kwaliteit van de produkten. Kwaliteit, dat is niet alleen een kwestie van goede gegevens,
goed materiaal en goede gereedschappenin de eerste plaats zal bij allen de wil aanwezig moe
ten zijn om tot de beste kwaliteit te komen.
Sommigen van onze bazen schreven daarover. Zij hebben er ook direct mee te maken. V ant
de geleverde kwaliteit toont of het samen metde mensen lukt. Samen met de mensenDe
spreker aan de maaltijd heeft het er over: een bedrijf is een geheel van mensen, die voor één
taak staan. Sommigen bereiden het werk voor, anderen zorgen voor de organisatie, weer ande
ren leiden het werk in de praktijk en nog anderen voeren onderdelen van het werk uit. Onze
spreker geeft het aan:
Vroeger kwam het vaak voor, dat één man een werkstuk geheel zelfstandig tot stand bracht.
Nu - en nog meer in de toekomst - kunnen de meeste opgaven slechts in ploegverband aangepakt
worden. Toepassing en ontwikkeling van wat Het Atoom toont, zijn alleen mogelijk door samen
werking van deskundigen in groepen met eenzelfde doel. Dan is het nodig, dat „één taal ge
sproken wordt".
Er mag best verschil van mening zijn, als dat ten slotte maar leidt tot het samen inslaan van
de beste weg. Dat is moeilijk voor mensen van deze tijd, maar in het tijdperk van atoomenergie,
raketten en automatisering zal dit nog moeilijker worden. Dan gaat het nog meer om de men
selijke verantwoordelijkheid. U vraagt wat dat is? Yer-ant-woorde-lijk zijn: een passend ant
woord geven op de taak, waarvoor je gesteld bent: werk leveren van prima kwaliteit; leiding
geven, zodat ondergeschikten werkelijk steun van die leiding ondervinden; niet altijd alleen
naar je toerekenen in centen, minuten of uren, maar rechtuit rekenen met je rechten en je plich
ten. Dat is verantwoordelijk zijn, ook mede-verantwoordelijk zijn.
Verantwoordelijk zijn voor het komende tijdperk van de atoomenergie begint bij de taken,
die nu voor de hand liggen. De spreker aan onze maaltijd had het daarover.
Het gaat er om ons bedrijf vandaag aan de dag zo krachtig mogelijk op te bouwen. En dat
is niet alleen een kwestie van organisatie, maar vooral van ploegverband. Ploegverband in
kantoren en werkplaatsen, maar ook tussen kantoren en werkplaatsen. Zijn wij er op uit elkaar
te verstaan? Eén taal te spreken? Het personeelswerk heeft tot taak dit te helpen bevorderen.
Eens zal er ook van de atoomenergie niet meer gezegd kunnen worden, wat van de elektriciteit
vroeger gezegd werd„Wat ik niet zie, dat geloof ik niet Het was de betekenis van „Het
Atoom", dat we eraan moesten geloven, niet alleen voor wat nog komen gaat, maar ook voor
wat nu onze gezamenlijke taak is. Voor ons: het bouwen aan een zo krachtig mogelijk bedrijf,
niet eens alleen om dat bedrijf en zijn werkers, maar om de samenleving als geheel. Wie dat
niet begrijpt, stelt zich daarbuiten. Kritiek moet er zijn, maar dan om op te bouwen. Onze maat
schappij is in een snelle ontwikkeling. De atoomenergie zal er nog een schepje bovenop leggen.
Het zal er dan temeer om gaan gezamenlijk die ontwikkeling te bepalen, ieder vanuit zijn eigen
verantwoordelijkheid. Dat is een zaak van doodgewone menselijkheid, waar we ook staan; in of
buiten het bedrijf, waarover we nu praten, of in welke afdeling van dat bedrijf dan ook. Ook
in de vakantie of bij de veiligheid of bij een S-bocht. Ook voor de moeder van Jantje, die
knoeide aan tafel, nadat hij al van 9-12 en van 2 - 4 in de klas had opgelet.
Voor Jantje is dat allemaal - gelukkig maar! - nog erg moeilijk, maar volwassenen zullen kun
nen begrijpen wat een bedrijfsgeneeskundige dezer dagen als motto plaatste boven een kran
tenartikel naar aanleiding van „Het Atoom": „Indien de krachten veranderen, O mens let op,
dat de menselijkheid behouden blijft".
Wij mogen daaraan toevoegen wat de spreker bij onze gelukkig nog niet ge-automatiseerde
maaltijd zei:
„Het is verheugend, dat er op allerlei gebieden in ons bedrijf tekenen zijn, die tonen, dat de
wil bestaat om de vraagstukken van nu ook voor de toekomst actief aan te pakken E.
