I
NIEUWS
20
best gedaan voor de kinderen. Maar door
omstandigheden gedwongen hebben ze ten
slotte de kinderen moeten loslaten.
Andere ouders hebben zich minder 0111 de
kinderen bekommerd en hun kinderen zijn in
„De Lindenhof" geplaatst om ze alsnog een
opvoeding te geven.
Maar één ding hebben al deze kinderen ge
meen: hun jeugd is vol problemen. En één
ding is voor alle kinderen moeilijk geweest:
geplaatst te worden in een kindertehuis.
Een plaatsing in een kindertehuis is altijd
een noodoplossing. De kinderen kunnen daar
wennen aan het idee: niet meer thuis te
kunnen zijn. Alle problemen hieromtrent
kunnen ze rustig met hun opvoeders en met
de sociale werksters bespreken. Als bet moge
lijk is gaan ze hun ouders bezoeken en hun
ouders komen hen in „De Lindenhof bezoe
ken. Misschien is het mogelijk dat na een
paar jaar veel moeilijkheden zijn opgelost.
De beste en plezierigste gang van zaken is
als een kind dan weer naar een of beide
ouders terug kan.
Heel vaak blijkt dit onmogelijk: de kinderen
kunnen niet terug naar de ouders. Toch wil
men ze graag een „warm nest" bieden. Elk
kind moet toch het recht hebben op een
„thuis", op een paar volwassenen die om hem
bekommerd zijn
De meeste kinderen worden na een paar jaar
„inrichtings-moe". De grootste zorg van de lei
ding van huize „De Lindenhof" is om dan een
goede oplossing te vinden. Men zoekt ijverig
naar gezinnen die het kind een „thuis1 willen
bieden. De gezinnen die zich daar voor open
stellen verdienen ons aller respect. ant deze
kinderen, die zo'n moeilijke jeugd hebben,
hebben veel meer problemen dan uw zoontje
of dochtertje doorgaans doet blijken.
Gelukkig zijn er toch altijd weer mensen die
deze jongens en meisjes helpen willen. En zo
gebeurt het vaak dat kinderen van acht of
twaalf jaar de kans van een nieuw, eigen
gezin wordt geboden.
Maar er zijn niet genoeg van deze pleegge
zinnen. Er zijn nog veel te weinig mensen die
van dit werk afweten en hun hulp aanbieden.
Op het ogenblik zijn er dertig kinderen
in „De Lindenhof", die al maanden en maan
den wachten op een pleeggezin.
Totaal zijn er in het tehuis gemiddeld 120
kinderen. U hebt het tehuis misschien wel
eens van buiten gezien: Lange Achterweg 14.
Het heeft een sombere, ongezellige voorgevel.
Maar van binnen valt dat wel mee: een grote
speelplaats waar de linden 's zomers in vol
blad staan. En het 011de gebouw wordt steeds
verbeterd, verbouwd, opnieuw bemeubeld -
enzovoorts. De kinderen verblijven in groe
pen van ongeveer zestien. Er is een uitge
breide staf van personeelgroepsleidster en
sociaalwerkster, maar ook een schoenmaker,
een tuinman, een psycholoog die de kinde
ren test, enz. Er worden feestjes en toneel
avonden gegeven. Het is er gezellig en vrien
delijk - maar niet huiselijk. En dat laatste
kan „De Lindenhof" niet bieden. Dat kan
alleen een gezin. Misschien is uw gezin wel
zoVi gezellig thuis voor een van die kinderen.
Als u er tijd èn ruimte èn lust voor hebt, in
formeert u dan eens nader. Om financiële
redenen behoeft 11 het niet te laten. Voor
het kind wordt ruimschoots kostgeld betaald,
zodat het de mogelijkheden van uw gezin
een weinig vergroot. De sociaal-werkster komt
u graag wat meer over „De Lindenhof" ver
tellen. Belt u haar eens op, of schrijft u eens
naar „De Lindenhof", Lange Achterweg 14,
Schiedam, telefoon 65035.
Als weer een van die dertig kinderen in een
pleeggezin geplaatst kan worden, zullen de
anderen jaloers op hem (of haar) zijn. Maar
die worden wel weer door een ander gezin
geholpen.
„De Lindenhof" is een protestant tehuis.
Maar er zijn ook andere tehuizen, van de
zelfde of van andere levensovertuiging, die
met dezelfde problemen te kampen hebben.
Het doet er tenslotte niet toe welk tehuis
een kind kan plaatsen, het komt er op aan
dat er een kind geholpen wordt. Een groot
aantal opvoedingsinstellingen in Rotterdam
en omgeving heeft een centrale Sectie Ge
zinsverpleging „De Koepel", Vijverlaan 84,
telefoon 115184, Rotterdam. Ook daar kunt
u zich vervoegen om nadere inlichtingen.