3
yjaj) nieuws
schip in bedwang te houden en tot
staan te brengen. De doden en ge
wonden werden weggevoerd en het
werk hervat. Maar nu zat het schip zo
muurvast op de helling, dat er zelfs
met stoommachines en trekkabels geen
beweging in te krijgen was. Men pro
beerde het de 19de november op
nieuw en slaagde er na veel tobben
in, de boot acht meter dichter bij haar
element te brengen. Een derde poging,
eind november, mislukte. Eindelijk, de
vierde december, ging het schip te
water. Het lag ruim een meter diep,
maar daar bleef het steken en wat
men ook deed het lukte niet; het
kostte slechts kettingen en windassen.
Zware kabels knapten als draadjes en
rammen scheurden in.
Maar eindelijk, in januari 1858, nadat
ingenieur Brunei allerlei verbeterin
gen had aangebracht aan de appara
tuur, slaagde hij erin met behulp van
21 hydraulische rammen het schip
zover in het water te krijgen, dat het
bij een behoorlijk hoogtij vlot zou
kunnen komen. En inderdaad, op 31
januari 1858 kwam de „Leviathan"
vlot, alle spotters en betweters ten
spijt. De stapelloop had niet minder
dan volle 90 dagen geduurd
Inmiddels was er over dit reuzenschip
een merkwaardig sprookje in omloop
gekomen. De afmetingen van de boot
werkten op de verbeelding en men
wist te vertellen, dat er tijdens de
bouw arbeiders op het schip waren
verdwaald. Twee hunner waren per
ongeluk in de dubbele bodem van het
schip verzeild geraakt en daar opge
sloten en omgekomen. Hun lichamen
zouden het vaartuig op al zijn tochten
vergezellen en niets dan onheil zou
daarvan het gevolg zijn
En het had er inderdaad veel van, dat
ongeluk de „Great Eastern" - zo had
de volksmond de „Leviathan" her
doopt - achtervolgen zou. Want toen
het eindelijk in de Theems dobberde,
was er geen emplooi meer voor het
reuzenschip. De hoogconjunctuur was
voorbij. Het was nog niet eens afge
bouwd en reeds werd het „opgelegd"
tot de maatschappij in 1859 het ver
lies nam en de boot voor 160.000 pond
aan de Great Ship Company overdeed. Nu duurde de vol
tooiing niet lang en eind 1859 maakte de „Great Eastern"
een proefvaart in de Ierse zee.
De bijgelovigen aan de wal volgden de proefvaart in angstige
spanning. De dood van Ingenieur Brunei had voedsel gege
ven aan de verwachting, dat zich nieuwe onheilen zouden
voordoen. Men wist thans ook te vertellen, dat een toevallige
COPYRIGHT LUTKE MEVER
