5
NIEUWS
bezoeker op het schip verdwaald was geraakt en nooit was
teruggevonden. En ja hoor, ditmaal kregen de pessimisten
gelijk. De „Great Eastern" haalde in de Ierse zee wel de voor
geschreven snelheid van 28 km per uur, maar er deed zich
een ontploffing voor, die aan zes man het leven kostte en de
prachtige, met spiegels beklede salon - dertig meter lang, elf
breed en vier hoog - volkomen vernielde. Er waren ook goede
dingen: de stoomstuurmachine, een nieuwigheid in die tijd,
maakte dat de boot naar elke beweging van het kleine stuur
wiel luisterde. Het duurde tot juni I860 voordat alles her
steld was.
De „Great Eastern" was ingericht voor 800 passagiers eerste
klas, 2000 tweede klas en 1200 derde klas en telde een be
manning van 400 koppen. Er was een biljartzaal en een biblio
theek aan boord, iets wat tot dat moment nog niet in de
scheepvaart gezien was. Voor de 4400 opvarenden waren er
echter maar 20 reddingboten.
Overigens was het niet om deze redenen, dat het publiek geen
\ertrouwen in het monsterschip had. Het paste met zijn onge
kende afmetingen eenvoudig niet in de geest van de tijd.
Het was te modern. Was het niet ontijdig gesloopt, dan zou
het zelfs in onze jaren, mits uitgerust met moderne motoren,
de strijd met de schepen van de twintigste eeuw hebben kun
nen opnemen, maar dan - natuurlijk - zonder masten, zeilen
en raderen. Het zou tot 1899 duren voor een groter schip werd
gebouwd, t.w. „The Oceanic". Maar de „Great Eastern" kon bij
de passagiers geen genade vinden. Haar eerste tocht naar Ame
rika maakte het schip met slechts 36 passagiers aan boord.
Het volbracht deze reis in elf dagen, maar had dan ook alle
zeilen bijgezet. De ontvangst in New York was overweldigend.
Honderden boten en bootjes voeren het reuzenschip uren ver
tegemoet. Maar Amerikaanse passagiers: ho maar! Men herin
nerde zich de verdwaalde en nooit teruggekeerde bezoeker,
de beide doden in de dubbele wand, de plotselinge dood van
Brunei, de ongelukkige proefvaart met haar zes doden. Daar
bij kwam nog, dat een der eerste kapiteins van de „Great
Eastern" onder mysterieuze omstandigheden verdronk in de
haven van Southampton. Zeker, de tweede overtocht een jaar
nadien werd volbracht in 10 dagen, maar het aantal passagiers
was maar weinig groter en ook deze tocht leverde een ver
lies op. De rederij legde de boot eenvoudig op.
Nog een enkele keer is de „Great Eastern" nadien als passa
giersboot gebruikt. In 1861 gebruikte de Britse regering het
voor een troepentransport naar Canada. Tweeduizend solda
ten met hun vrouwen werden vlot en veilig overgezet in luttele
dagen tijds. Maar tijdens de vierde reis geraakte de boot bij
de Ierse kust in een zware storm. De raderen werden afgerukt
en de stoomstuurmachine raakte onklaar. Nog maar net kon
de boot een veilige haven bereiken. Nadien kwam het voor
de „Great Eastern" van kwaad tot erger.
Van 1865 tot 1875 deed het schip nog prachtig dienst bij het
leggen van transatlantische kabels. In 1886 kreeg het echter
reclameborden op zijn buik tijdens een internationale tentoon
stelling in Liverpool. Het trok toen niet minder dan een half
miljoen belangstellenden, maar zelfs dat lukte sedertdien
nooit meer en ten einde raad sleepte men het naar de sloper.
Het duurde twee jaar voor men de afbraak had voltooid.
In een cel van de dubbele bodem vond men het geraamte van
een man, een scheepsbouwer, die 32 jaar voordien was inge
klonken en een jammerlijke dood was gestorven
KONINKLIJKE
ONDERSCHEIDING
„Het heeft Hare Majesteit de Ko
ningin behaagd bij Koninklijk be
sluit van 26 oktober j.l. no. 14, aan
de heer J. P. Roos, als brander in
dienst van uw vennootschap, toe te
kennen de ere-medaille in brons, ver
bonden aan de Orde van Oranje-
Nassau".
Het bovenstaande is een uittreksel
van een schrijven, dat de Burgemees
ter van Rotterdam aan onze directie
richtte en dat voor zich zelf spreekt.
De heer Roos vierde op 23 no
vember j.l. zijn 40-jarig jubileum en
werd naar aanleiding hiervan met
zijn echtgenote in de directiekamer
ontvangen. In het bijzijn van chefs
en vertegenwoordiging van het per
soneel werd de jubilaris toegesproken
door Ir. B. Wilton en werd hem de
modelonderscheiding opgespeld. Een
kleinere draagmedaille ontving de
heer Roos namens de onderneming.
Ook onzerzijds gelukgewenst met de
onderscheiding!
