WETTELIJKE AANSPRAKELIJKHEID
De Directie brengt onder de aandacht van het perso
neel, dat het in verband met de bepalingen omtrent
wettelijke aansprakelijkheid van de werkgever niet toe
gestaan is zich voor dienstgebruik van eigen motor
voertuigen (automobiel, motorfiets, bromfiets, scooter
e.d.) te bedienen, tenzij dit uitdrukkelijk met de werk
nemer is overeengekomen en voor verzekering wordt
zorggedragen. Als dienstgebruik worden niet be
schouwd de ritten van huis naar het werk en omge
keerd. April 1958, De Directie
VERKIEZING ONDERNEMINGSRAAD
5
(Vj|) NIEUWS
De techniek staat voor niets. Dat
ondervonden wij vorige maand
weer eens toen wij met zijn vij
ven zitting hadden in het stembu
reau voor de verkiezing van de
Ondernemingsraad. Op de dag
van het stemmentellen werd aan
het stembureau een pakket bezorgd
met het navolgende begeleidende
briefje:
„Gezien het feit, dat u met 5
„personen slechts beschikt over
„100 vingers en tenen, terwijl
„er afdelingen zijn met meer
„dan 100 stemgerechtigden, heb-
„ben wij gemeend u hierbij met
„één der laatste technische vin
dingen van dienst te moeten
„zijn. Omdat u door de hulp
„van deze vernuftige vinding
„zult gaan beschikken over meer
„vrije tijd, gaat hierbij tevens
„een kleine bijdrage tot vulling
„daarvan."
(Deze kleine bijdrage bestond uit
een doosje sigaretten).
Gelukkig was een onzer met de be
diening van deze „technische vin
ding" (zie foto) op de hoogte,
zodat wij zonder stagnatie onmid
dellijk aan de slag konden gaan.
Milde gevers, van deze plaats af
hartelijk dank. Wij zijn er diep
van onder de indruk, dat er zó aan
ons gedacht is; alleen 20 sigaretten
voor 5 man is toch wel wat weinig.
Bij een volgende verkiezing reke
nen wij op een ietsje meer.
De verkiezing is zeer vlot en gezel-
AMM
O**»»
4MW
lig verlopen. Evenals bij de verkie
zingen voor Gemeente of Rijk be
schikten wij over een stembureau
met voorzitter en bijzitters, stem
bussen en stemhokjes. Ook al ver
liep alles strikt reglementair, toch
was er een gemoedelijker sfeer dan
bij verkiezingen buiten-af. Daar
zijn wij slechts afzonderlijke indi
viduen, die ter stembus gaan, hier
hadden wij te doen met kiezers uit
een werkgemeenschap, die elkaar
allen min of meer kennen.
Dit bleek ook uit de vele, soms
rake, maar altijd goed bedoelde
opmerkingen, welke wij als leden
van het stembureau van de diverse
kiezers te horen kregen. Vooral
een onzer, die grote bekendheid
onder de kiezers heeft, werd nog
al eens op de hak genomen, waar
bij de opmerkingen varieerden van
„kaal haar", gezicht, voorkomen,
fijn kloffie tot imposante houding.
Het gevolg van al deze opmerkin
gen was, dat wij na afloop van de
stemming een volkomen gaaf, of
beter gezegd compleet beeld van
ons medelid hadden.
Er waren kiezers bij die een groot
mimisch talent bezaten. Alleen
door gezichtsuitdrukking of ge
baar wisten zij hun gedachte beter
tot uitdrukking te brengen dan zij
met een half uur praten hadden
kunnen doen. Onzerzijds hebben
wij ons echter ook niet onbetuigd
gelaten en de bal steeds terug
gekaatst.
Het stembureau was gevestigd in
enige kantines en of de omgeving
hierin een rol gespeeld heeft we
ten wij niet, maar vragen als
„waar blijven de sigaren" en „wan
neer krijgen we koffie" waren le
gio. Wij hebben helaas steeds moe
ten zeggen, dat er net een rondje
achter de rug was. Teneinde de
voortdurende vraag naar sigaren
in de kiem te smoren, hebben wij
tenslotte een leeg sigarenkistje op
de hoek van de tafel gezet. Onze
stille hoop, dat er misschien een
paar sigaren voor de leden van
het stembureau in gedeponeerd
zouden worden, is in rook (figuur
lijk dan) opgegaan. Ongeveer over
2 jaar hebben wij weer een verkie
zing en wij hopen dus maar op
beter tegen die tijd.
Een van de kiezers heeft nog kans
gezien zijn duim te klemmen, toen
hij demonstratief zijn hand in het
lege kistje stak en een van ons
„per ongeluk" net het deksel dicht
klapte.
Een 15-tal kiezers, die allen in het
zelfde tijdsbestek waren opgeroe
pen, kwam in marsformatie naar
het stembureau, een bord met de
naam van hun favoriete kandidaat
voor zich uitdragend.
Op de herhaalde malen gestelde
vraag „Hoe maak je nu zo'n cir
keltje zwart" was slechts één ant
woord mogelijk: neem het potlood
in de volle vuist van je rechter
hand, breng het rechtstandig bo
ven de tafel, schuif er dan voor
zichtig het stembriefje onder totdat
het cirkeltje onder de potloodpunt
is en dan het blaadje voorzichtig
heen en weer halen.
Al bij al kunnen wij zeggen: de
stemming bij de stemming was
prima.
