Kerstmis
39
NIEUWS
JEAN DULIEU:
Heel stil is het in het grote
bos. Sneeuwvlokjes maken
geen geluid en kabouter
voetjes ook niet. Met een
brandend kaarsje in zijn
handjes en een heel ernstig
gezichtje loopt het boska-
boutertje Paulus langs de
huisjes, bomen en holen
waar de dieren wonen. Hij
klopt aan alle deurtjes en
dan zegt hij: „Vrienden, wij
moeten ons voorbereiden op
het kerstfeest. Het is nu bij
na twintig eeuwen geleden
dat het kindje Jezus geboren
werd en Hij heeft ons be
loofd dat er vrede zou ko
men in de wereld en dat de
mensen elkaar zouden lief
hebben." En de dieren vra
gen dan: „Waarom kijk je
zo ernstig, Paulus? Het is
toch een blijde boodschap,
die je ons brengt?" Dan ant
woordt Paulus: „Bijna twin
tig eeuwen zijn voorbijge
gaan en nóg is er geen vrede
in de wereld. Nóg hebben de
mensen niet geleerd elkaar
lief te hebben, zoals Jezus
dat van hen gevraagd heeft.
Maar jullie hebt gelijk: tóch
is het een blijde boodschap,
die ik jullie breng. Want al
kan je het dit jaar dan niet
op mijn gezicht lezen, toch is
de blijdschap in mijn hart,
omdat ik heel zeker weet dat
de boodschap van Jezus eens
begrepen zal worden. In de
diepste duisternis zal dat
licht blijven schijnen." En
als Paulus dat dan gezegd
heeft, gaat hij verder met
zijn kaarsje door de nacht,
om hetzelfde ook aan alle
anderen te vertellen. De
sneeuwvlokjes maken geen
geluid en kabouter voetjes
ook niet. Het is heel stil in
het grote bos.
