moest worden, wat we plotseling niet meer begrepen.
We konden ineens alleen maar Hollands spreken. De
deuren werden opengerukt, nadat wij de ramen gesloten
hadden, doch na enige moeite konden we ze weer sluiten
en met grote snelheid stoven we terug naar Casablanca.
Daar aangekomen passeerden we alles wat in de weg
kwam, links of rechts, dat speelde geen rol. We slaakten
een zucht van verlichting toen we weer heelhuids en
veilig aan boord waren om de machtige en mooie in
drukken die we hadden opgedaan, te verwerken. Hulde
aan hen die ons dit hebben bezorgd.
NIEUWS
